III K 35/24 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2024-09-10
Sygn. akt III K 35/24
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 10 września 2024 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu III Wydział Karny
na posiedzeniu w składzie:
Przewodniczący: SSO Magdalena Bielecka
Protokolant: Katarzyna Hołowaty
przy udziale Prokuratora Borysa Daszkiewicza
po rozpoznaniu w dniu 10 września 2024 r.
sprawy:
1. K. W.
s. M. i L. z d. H.
ur. (...) w O.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
I. w okresie od kwietnia 2014 r. daty dziennej bliżej nieustalonej nie później niż do 8 stycznia 2018 r. z wyłączeniem bliżej nieustalonego okresu na przełomie lat 2015 r. i 2016 r. we W., wziął udział w zorganizowanej grupie przestępczej założonej i kierowanej przez G. P. i J. G., w skład której wchodzili w różnych okresach czasu J. L. oraz P. L., mającej na celu rozpowszechnianie bez uprawnień nadań programów telewizyjnych za pośrednictwem serwisu (...) (...) oraz podejmowanie czynności przy wykorzystaniu ustalonych osobistych rachunków bankowych oraz ustalonych rachunków bankowych należących do polskich i zagranicznych podmiotów gospodarczych, w tym podmiotów powiązanych osobowo i kapitałowo z G. P. i J. G. oraz rachunków innych podmiotów gospodarczych, zmierzających do udaremnienia i znacznego utrudnienia stwierdzenia przestępnego pochodzenia i miejsca umieszczenia, wykrycia, zajęcia i orzeczenia przepadku środków płatniczych i wartości dewizowych pochodzących z korzyści wielkich rozmiarów w łącznej kwocie nie mniejszej niż 5 742 079,48 zł, związanej z popełnieniem przestępstwa polegającego na bezprawnym rozpowszechnianiu nadań programów telewizyjnych za pośrednictwem portalu (...) (...),
tj. o czyn z art. z art. 258 §1 k.k.
II. w okresie od kwietnia 2014 r. daty bliżej nieustalonej do 8 stycznia 2018 r. z wyłączeniem bliżej nieustalonego okresu na przełomie lat 2015 r. i 2016 r. we W., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, w ramach uzgodnionego podziału ról w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez publiczne i odpłatne udostępnianie w ramach streamingu internetowego, za pośrednictwem serwisu (...) (...), rozpowszechniał bez uprawnienia nadania programów telewizyjnych w ten sposób, że za stworzył i prowadził pośrednictwem poprzez administrowanie serwisem (...) (...), za pośrednictwem którego rozpowszechniano bez uprawnienia, w ramach streamingu internetowego, nadania programów telewizyjnych czyniąc sobie z popełnienia tego przestępstwa stałe źródło dochodu oraz osiągając korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 65 819,24 zł, czym działał na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W. - obecnie (...)z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w W.,
tj. o czyn z art. z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 §1 k.k. i art. 65 §1 k.k.
III.
w okresie od 1 maja 2014 r. do 9 września 2016 r. we W., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w ramach założonej i kierowanej przez G. P. i J. G. zorganizowanej grupie przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przy wykorzystaniu ustalonych rachunków bankowych należących do prowadzonego przez niego podmiotu gospodarczego prowadzonego pod firmą (...), zmierzając do udaremnienia i znacznego utrudnienia stwierdzenia przestępnego pochodzenia i miejsca umieszczenia, wykrycia, zajęcia i orzeczenia przepadku środków płatniczych i wartości dewizowych pochodzących z korzyści związanej z popełnieniem przestępstwa polegającego na bezprawnym rozpowszechnianiu nadań programów telewizyjnych za pośrednictwem portalu (...)
(...), po uprzednim wystawieniu faktur VAT w celu zalegalizowania osiągniętej przez siebie korzyści majątkowej pochodzącej z przestępstwa i tym samym nadanie jej cech legalnych źródeł przychodu, przyjął od J. G. w
formie zapłaty gotówkowej:
-
-
w dniu 1 maja 2014 r. kwotę 20 000 złotych za fakturę o nr (...),
-
-
w dniu 29 lipca 2014 r. kwotę 10 000 złotych za fakturę o nr (...),
-
-
w dniu 6 października 2014 r. kwotę 15 000 złotych za fakturę o nr (...);
a nadto przyjął na rachunek bankowy o nr (...) prowadzony na rzecz (...) K. W. przez (...) SA:
-
-
w dniu 24 kwietnia 2015 r. kwotę 8 928 złotych w postaci 1 przelewu dokonanego z rachunku bankowego o nr (...) prowadzonego w PLN na rzecz (...) sp. z o.o. za fakturę o nr (...), związaną z funkcjonowaniem portalu (...), wystawioną na rzecz tego podmiotu, stanowiącą część korzyści z popełnienia przestępstwa,
-
-
w dniu 22 sierpnia 2016 r. kwotę 5 930 złotych w postaci 1 przelewu dokonanego z rachunku bankowego o nr (...) prowadzonego na rzecz podmiotu chorwackiego G. (...) (...) (...) (...) (...) za fakturę o nr (...), związaną z funkcjonowaniem portalu (...), wystawioną na rzecz tego podmiotu, stanowiącą część korzyści z popełnienia
przestępstwa, -
-
w dniu 9 września 2016 r. kwotę 4 500 złotych w postaci 1 przelewu dokonanego z rachunku bankowego o nr (...) prowadzonego na rzecz podmiotu chorwackiego G. (...) (...) (...) (...) (...) za fakturę o nr (...), związaną z funkcjonowaniem portalu (...), wystawioną na rzecz tego podmiotu, stanowiącą część korzyści z popełnienia przestępstwa;
a nadto
- nie wcześniej niż 8 września 2015 r. przyjął kwotę 365,31 złotych za fakturę o nr (...) wystawioną na rzecz (...) sp. z o.o., związaną z funkcjonowaniem portalu (...), wystawioną na rzecz tego podmiotu, stanowiącą część korzyści z popełnienia przestępstwa,
tj. o czyn z art. 299 §1 w zw. z §5 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.
2. J. L.
s. M. i B. z d. P.
ur. (...) we W.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
IV. w okresie nie później niż od lutego 2015 r., daty dziennej bliżej nieokreślonej, do 8 stycznia 2018 r. we W. wziął udział w zorganizowanej grupie przestępczej założonej i kierowanej przez G. P. i J. G., w skład której również wchodzili, w różnych okolicznościach czasu: P. L. oraz K. W., mającej na celu rozpowszechnianie bez uprawnienia nadań programów telewizyjnych za pośrednictwem serwisu (...) (...) oraz podejmowanie czynności przy wykorzystaniu ustalonych osobistych rachunków bankowych oraz ustalonych rachunków bankowych należących do polskich i zagranicznych podmiotów gospodarczych, w tym podmiotów powiązanych osobowo i kapitałowo z G. P. i J. G. oraz rachunków innych podmiotów gospodarczych, zmierzających do udaremnienia i znacznego utrudnienia stwierdzenia przestępnego pochodzenia i miejsca umieszczenia, wykrycia, zajęcia i orzeczenia przypadku środków płatniczych i wartości dewizowych pochodzących z korzyści wielkich rozmiarów w łącznej kwocie nie mniejszej niż 5 742 079,48 zł związanej z popełnieniem przestępstwa polegającego na bezprawnym rozpowszechnianiu nadań programów telewizyjnych za pośrednictwem portalu (...) (...).
tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k .
V. w okresie nie później niż od lutego 2015 r., daty dziennej bliżej nieustalonej, do 8 stycznia 2018 r. we W., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami w ramach uzgodnionego podziału ról, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez publiczne i odpłatne udostępnianie w ramach streamingu internetowego, za pośrednictwem serwisu (...) (...) rozpowszechniał bez uprawnienia nadania programów telewizyjnych, w ten sposób, że wykonywał czynności z zakresu informatyki polegające na programowaniu, instalowaniu i obsłudze sprzętu IT, administrowaniu serwisem i siecią, które umożliwiały właściwe funkcjonowanie serwisu (...), czyniąc sobie z popełnienia tego przestępstwa stałe źródło dochodu, oraz osiągając korzyść majątkową znacznej wartości w kwocie nie mniejszej niż 140 000 zł, czym działał na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W., (...) S.A. z siedzibą w W.,
tj. o czyn z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 k.k. i art. 65 § 1 k.k.
VI. w okresie od 11 maja 2016 roku do 12 grudnia 2017 roku we W., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach założonej i kierowanej przez G. P. zorganizowanej grupy przestępczej, przy wykorzystaniu ustalonych osobistych rachunków bankowych oraz ustalonych rachunków bankowych należących do prowadzonego przez niego podmiotu gospodarczego prowadzonego pod firmą (...) zmierzając do udaremnienia i znacznego utrudnienia stwierdzenia przestępnego pochodzenia i miejsca umieszczenia, wykrycia, zajęcia i orzeczenia przepadku środków płatniczych i wartości dewizowych pochodzących z korzyści związanej z popełnieniem przestępstwa polegającego na bezprawnym rozpowszechnieniu nadań programów telewizyjnych za pośrednictwem portalu (...) (...) przyjął po uprzednim po uprzednim wystawieniu faktur VAT w celu zalegalizowania źródeł przychodu na rachunek bankowy o nr:
- ⚫
-
o nr (...) prowadzony przez (...) Bank (...) S.A. na rzecz podmiotu gospodarczego (...) J. L. (...) (...) w okresie od 6 marca 2017 r. do 12 grudnia 2017 r. na rachunek bankowy kwotę 111 766,93 zł w postaci 11 przelewów dokonanych z rachunku bankowego o nr (...) prowadzonego w PLN na rzecz G. P. w (...) S.A. zatytułowanych w imieniu wspólnika (...) sp. z o.o. z/s w Ł. tytułem płatności za faktury:
(...) związane z funkcjonowaniem portalu (...), stanowiącą część korzyści majątkowej z popełnienia przestępstwa,
- ⚫
-
o nr (...) prowadzony przez (...) Bank (...) S.A. na rzecz podmiotu gospodarczego (...) J. L. (...) (...) w okresie od 4 kwietnia 2017 r. do 4 października 2017 r. w formie 9 przelewów w łącznej kwocie 90 035,06 zł wykonanych z rachunku bankowego o nr (...) prowadzonego przez (...) Bank (...) S.A w PLN na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w Ł., tytułem zapłaty za faktury o nr:
(...) związane z funkcjonowaniem portalu (...), stanowiącą w części korzyść majątkową z popełnienia przestępstwa;
- ⚫
-
na swój osobisty rachunek bankowy o nr (...) prowadzony przez (...) Bank (...) S.A. w okresie od 11 maja 2016 do 11 października 2017 r. 18 przelewów w wysokości 166 324,66 zł dokonanych z rachunku bankowego (...) prowadzonego w PLN na rzecz G. P. w (...) S.A., stanowiących część korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa
tj. o czyn z art. 299 § 1 w zw. z § 5 k.k w zw. z art. 12 § 1 k.k i art. 65 § 1 kk.
3. T. B.
s. W. i M. z d. M.
ur. (...) w K.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
VII. w okresie od 9 marca 2018 roku do 21 grudnia 2019 roku w miejscu nieustalonym, za pośrednictwem sieci Internet, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i czyniąc sobie z tego procederu stałe źródło dochodu, w zamiarze, by inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na rozpowszechnianiu bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. - obecnie (...) (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w W. poprzez publiczne i odpłatne ich udostępnianie za pośrednictwem serwisu internetowego (...) na szkodę tych podmiotów gospodarczych swoim zachowaniem polegającym na sprzedaży za pośrednictwem portali aukcyjnych (...), eBay.pl oraz eBay.co.uk kodów aktywacyjnych do serwisu internetowego (...) ułatwił jego popełnienie
tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk
4. M. K. (1)
syna J. i H. z d. G.
ur. (...) w P.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
VIII. w okresie od 10 października 2017 roku do 18 października 2017 roku w miejscu nieustalonym, za pośrednictwem sieci Internet, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z tego procederu stałe źródło dochodu, w zamiarze, by inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na rozpowszechnianiu bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego, nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. - obecnie (...) (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w W., poprzez publiczne i odpłatne ich udostępnienie za pośrednictwem serwisów internetowych (...) i (...) na szkodę tych podmiotów gospodarczych, swoim zachowaniem polegającym na sprzedaży za pośrednictwem portalu aukcyjnego (...) i strony A. kodów aktywacyjnych do tych serwisów internetowych ułatwił jego popełnienie
tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk
5. K. M.
syna F. i L. z d. P.
ur. (...) w Z.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
IX. w okresie od 1 września 2017 roku do 15 sierpnia 2018 roku w miejscu nieustalonym, za pośrednictwem sieci Internet, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i czyniąc sobie z tego procederu stałe źródło dochodu, w zamiarze by inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na rozpowszechnianiu bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego nadań programów telewizyjnych poprzez publiczne i odpłatne ich udostępnianie za pośrednictwem serwisu internetowego (...). na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W. - obecnie (...) (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w W., swoim zachowaniem polegającym na sprzedaży za pośrednictwem portalu aukcyjnego (...) kodów aktywacyjnych do serwisu internetowego (...) ułatwił jego popełnienie
tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk
6. S. D.
syna A. i L. z domu A.
ur. (...) w Z.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
X. w okresie od 12 grudnia 2016 r. do 23 stycznia 2018 r. w miejscu nieustalonym, za pośrednictwem sieci Internet, przy użyciu kart na portalu aukcyjnym (...) o nazwach (...), (...), (...), (...), (...), (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i czyniąc sobie z tego procederu stałe źródło dochodu, w zamiarze, by inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na rozpowszechnianiu bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. - obecnie (...) (...) S.A. z siedzibą w W., oraz (...) S.A. z siedzibą w W. poprzez publiczne i odpłatne ich udostępnianie za pośrednictwem serwisu internetowego (...). na szkodę tych podmiotów gospodarczych, swoim zachowaniem polegającym na sprzedaży za pośrednictwem portalu aukcyjnego (...) kodów aktywacyjnych do serwisu internetowego (...) ułatwił jego popełnienie
tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk
7. T. K.
syna W. i J. z d. Z.
ur. (...) w N.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
XI. w okresie od 27 października 2016 r. do września 2017 r., daty dziennej bliższej nieustalonej, w miejscu nieustalonym, za pośrednictwem sieci Internet, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i czyniąc sobie z tego procederu stałe źródło dochodu, w zamiarze, by inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na rozpowszechnianiu bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. - obecnie (...) (...) S.A. z siedzibą w W., oraz (...) S.A. z siedzibą w W., (...) S.A. z siedzibą w W. poprzez publiczne i odpłatne ich udostępnianie za pośrednictwem serwisu internetowego (...). na szkodę tych podmiotów gospodarczych, swoim zachowaniem polegającym na sprzedaży za pośrednictwem portalu aukcyjnego (...) kodów aktywacyjnych do serwisu internetowego (...) ułatwił jego popełnienie
tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk
8. A. P.
syna T. i B. z d. R.
ur. (...) w Z.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
XII. w okresie od 25 listopada 2017 r. do 15 sierpnia 2018 r., w miejscu nieustalonym, za pośrednictwem sieci Internet, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i czyniąc sobie z tego procederu stałe źródło dochodu, w zamiarze, by inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na rozpowszechnianiu bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. - obecnie (...) (...) S.A. z siedzibą w W., oraz (...) S.A. z siedzibą w W., poprzez publiczne i odpłatne ich udostępnianie za pośrednictwem serwisu internetowego (...). i (...) na szkodę tych podmiotów gospodarczych, swoim zachowaniem polegającym na sprzedaży za pośrednictwem portalu aukcyjnego (...) przy wykorzystaniu kont założonych na jego dane oraz dane A. J. kodów aktywacyjnych do tych serwisów internetowych ułatwił jego popełnienie
tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk
9. K. P.
c. K. i B. z d. K.
ur. (...) w Ż.
PESEL (...)
oskarżonej o to, że:
XIII. w okresie od 15 grudnia 2017 r. do 8 stycznia 2018 r. w Ż., woj. (...), za pośrednictwem sieci Internet, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w zamiarze, by inne ustalone osoby dokonały czynu zabronionego stanowiącego dla nich stałe źródło dochodu polegającego na rozpowszechnianiu bez uprawnienia, w ramach streamingu internetowego, nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. - obecnie (...) (...) S.A. z siedzibą w W., oraz (...) S.A. z siedzibą w W., poprzez publiczne i odpłatne ich udostępnianie za pośrednictwem serwisu internetowego (...) (...) na szkodę tych podmiotów gospodarczych, swoim zachowaniem polegającym na sprzedaży za pośrednictwem portalu aukcyjnego (...), kodów aktywacyjnych do serwisu internetowego (...) (...), ułatwiła jego popełnienie
tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 1 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 k.k.
10. M. D.
s. J. i B. z d. B.
ur.(...) w K.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
XIV. w okresie od 17 stycznia 2018 r. do 2 marca 2018 r. w miejscu nieustalonym, za pośrednictwem sieci Internet, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągniecia korzyści majątkowej, w zamiarze by inne ustalone osoby dokonały czynu zabronionego stanowiącego dla nich stałe źródło dochodu, polegającego na rozpowszechnianiu bez uprawnienia, w ramach streamingu internetowego, nadań programów telewizyjnych, poprzez publiczne i odpłatne ich udostępnianie za pośrednictwem serwisu internetowego (...) (...) na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W. - obecnie (...) (...) S.A. z siedzibą w W., oraz (...) S.A. z siedzibą w W., swoim zachowaniem polegającym na sprzedaży za pośrednictwem portalu aukcyjnego (...), kodów aktywacyjnych do serwisu internetowego (...) (...) , ułatwił jego popełnienie
tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 1 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 k.k.
11. M. K. (2)
syna Z. i E. z d. M.
ur. (...) w Ł.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
XV. w okresie od nie wcześniej niż sierpnia 2017 r. daty dziennej bliżej nieustalonej do nie później niż stycznia 2018 r. daty dziennej bliżej nieustalonej w miejscu nieustalonym, za pośrednictwem sieci Internet, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i czyniąc sobie z tego procederu stałe źródło dochodu, w zamiarze by inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na rozpowszechnianiu bez uprawnienia, w ramach streamingu internetowego, nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. - obecnie (...) (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w W., poprzez publiczne i odpłatne ich udostępnianie za pośrednictwem serwisów internetowych (...) i (...) na szkodę tych podmiotów gospodarczych, swoim zachowaniem polegającym na sprzedaży za pośrednictwem portalu (...), ebay.com systemu sprzedaży A. oraz dedykowanego do tego sklepu kodów aktywacyjnych do tych serwisów internetowych ułatwił jego popełnienie tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 116 ust. 2 i 3 w z w. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 k.k.
12. R. P.
s. B. i B. z d. K.
ur. (...) w C.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że:
XVI. w okresie od 22 grudnia 2016 r. do 7 sierpnia 2017 r. w miejscu nieustalonym, za pośrednictwem sieci Internet przy wykorzystania konta użytkownika portalu (...).pl o nazwie (...) należącego do M. P., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w zamiarze by inne ustalone osoby dokonały czynu zabronionego stanowiącego dla nich stałe źródło dochodu polegającego na rozpowszechnianiu bez uprawnienia, w ramach streamingu internetowego, nadań programów telewizyjnych, poprzez publiczne i odpłatne ich udostępnianie za pośrednictwem serwisów internetowych (...) (...) i (...), na szkodę (...) S.A z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w W., swoim zachowaniem polegającym na sprzedaży, za pośrednictwem portalu aukcyjnego (...), kodów aktywacyjnych do tych serwisów internetowych ułatwił jego popełnienie tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 116 ust. 2 i 3 w z w. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 k.k.
stosując, na podstawie art. 4 § 1 k.k., przepisy Kodeksu Karnego w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją wprowadzoną z dniem 24 czerwca 2020 r.
I. oskarżonego K. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. I części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż w miejsce stwierdzenia „G. P., P. L.” przyjmuje stwierdzenie „inne osoby, co do których toczy się odrębne postępowanie”, w miejsce stwierdzenia (...) przyjmuje stwierdzenie „inna osoba, co do której umorzono postępowanie” i za to na podstawie art. 258 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,
II. oskarżonego K. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. II części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż oskarżony działał także na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W. i za to na podstawie art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1, § 2 i § 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 25 (dwudziestu pięciu) złotych,
III. oskarżonego K. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. III części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż w miejsce stwierdzenia (...) przyjmuje stwierdzenie „inna osoba, co do której toczy się odrębne postępowanie”, w miejsce stwierdzenia (...) przyjmuje stwierdzenie „inna osoba, co do której umorzono postępowanie” i za to na podstawie art. 299 § 5 kk w zw. z art. 299 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1, § 2 i § 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 25 (dwudziestu pięciu) złotych,
IV. na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 i § 2 kk łączy oskarżonemu K. W. orzeczone w pkt I-III kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w pkt II-III kary grzywny i wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 25 (dwudziestu pięciu) złotych,
V. oskarżonego J. L. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. IV części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż w miejsce stwierdzenia „G. P., P. L.” przyjmuje stwierdzenie „inne osoby, co do których toczy się odrębne postępowanie”, w miejsce stwierdzenia (...) przyjmuje stwierdzenie „inna osoba, co do której umorzono postępowanie” i za to na podstawie art. 258 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,
VI. oskarżonego J. L. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. V części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż oskarżony działał także na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W. i za to na podstawie art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1, § 2 i § 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 25 (dwudziestu pięciu) złotych,
VII. oskarżonego J. L. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. VI części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż w miejsce stwierdzenia (...) przyjmuje stwierdzenie „inna osoba, co do której toczy się odrębne postępowanie” i za to na podstawie art. 299 § 5 kk w zw. z art. 299 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1, § 2 i § 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności oraz karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 25 (dwudziestu pięciu) złotych,
VIII. na podstawie art. 85 §1 kk i art. 86 §1 i § 2 kk łączy oskarżonemu J. L. orzeczone w pkt V-VII kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w pkt VI-VII kary grzywny i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności oraz karę łączną 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 25 (dwudziestu pięciu) złotych,
IX. oskarżonego T. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. VII części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż rozpowszechnianie bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego dotyczyło także nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. i oskarżony działał także na szkodę tego podmiotu gospodarczego i za to na podstawie art.19 § 1 kk w zw. z art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierza mu karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 25 (dwudziestu pięciu) złotych,
X. oskarżonego M. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. VIII części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż rozpowszechnianie bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego dotyczyło także nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. i oskarżony działał także na szkodę tego podmiotu gospodarczego i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,
XI. oskarżonego K. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. IX części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż oskarżony działał także na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W. i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,
XII. oskarżonego S. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. X części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż rozpowszechnianie bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego dotyczyło także nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. i oskarżony działał także na szkodę tego podmiotu gospodarczego i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,
XIII. oskarżonego T. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. XI części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,
XIV. oskarżonego A. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. XII części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż rozpowszechnianie bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego dotyczyło także nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. i oskarżony działał także na szkodę tego podmiotu gospodarczego i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierza mu karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,
XV. oskarżoną K. P. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w pkt. XIII części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż rozpowszechnianie bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego dotyczyło także nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. i oskarżona działała także na szkodę tego podmiotu gospodarczego i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierza jej karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,
XVI. oskarżonego M. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. XIV części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż oskarżony działał także na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W. i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,
XVII. oskarżonego M. K. (2) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. XV części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż rozpowszechnianie bez uprawnienia w ramach streamingu internetowego dotyczyło także nadań programów telewizyjnych emitowanych przez (...) S.A. z siedzibą w W. i oskarżony działał także na szkodę tego podmiotu gospodarczego i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierza mu karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,
XVIII. oskarżonego R. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. XVI części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż oskarżony działał także na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W. i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk wymierza mu karę 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,
XIX. na podstawie art. 60 § 3 kk w zw. z art. 60 § 5 kk wykonanie orzeczonej w pkt IV kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu K. W. na okres próby 2 (dwóch) lat oraz wykonanie orzeczonej w pkt VIII kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu J. L. na okres próby 1 (jednego) roku;
XX. na podstawie art. 60 § 5 kk w zw. z art. 73 § 2 kk oddaje oskarżonych K. W. i J. L. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;
XXI. na podstawie art. 60 § 5 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. zobowiązuje oskarżonych K. W. i J. L. do informowania kuratora o przebiegu okresu próby co 6 (sześć) miesięcy;
XXII. na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego K. W. przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa opisanego w pkt II części wstępnej wyroku w wysokości 65 819,24 zł (sześćdziesiąt pięć tysięcy osiemset złotych 24/100) oraz orzeka wobec oskarżonego J. L. przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa opisanego w pkt V części wstępnej wyroku w wysokości 140 000.00 zł (stu czterdziestu tysięcy złotych),
XXIII. na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka od oskarżonych K. W. i J. L. na rzecz pokrzywdzonych (...) (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w (...) S.A. z siedzibą w W. nawiązki w kwotach po 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych wobec każdego z nich;
XXIV. na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonych obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwami opisanymi w pkt VII – XVI części wstępnej wyroku poprzez zapłatę rzecz pokrzywdzonych (...) (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w (...) S.A. z siedzibą w W.:
- kwot po 13 216,31 zł (trzynaście tysięcy dwieście szesnaście złotych 31/100) przez oskarżonego T. B.,
- kwot po 1 333,33 zł (jeden tysiąc trzysta trzydzieści trzy złote 33/100) przez oskarżonego M. K. (1),
- kwot po 11 707,41 zł (jedenaście tysięcy siedemset siedem złotych 41/100) przez oskarżonego K. M.,
- kwot po 1 666,67 zł (jeden tysiąc sześćset sześćdziesiąt sześć złotych 67/100) przez oskarżonego S. D.,
- kwot po 3 176,15 zł (trzy tysiące sto siedemdziesiąt sześć złotych 15/100) przez oskarżonego T. K.,
- kwot po 3 616,67 zł (trzy tysiące sześćset szesnaście złotych 67/100) przez oskarżonego A. P.,
- kwot po 1 000 zł (jeden tysiąc złotych) przez oskarżoną K. P.,
- kwot po 398,60 zł (trzysta dziewięćdziesiąt osiem złotych 60/100) przez oskarżonego M. D.,
- kwot po 2 666,67 zł (dwa tysiące sześćset sześćdziesiąt sześć złotych 67/100) przez oskarżonego M. K. (2),
- kwot po 500 zł (pięćset złotych) przez oskarżonego R. P.,
XXV. na zasadzie art. 627 k.p.k. w zw. z § 11 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 5, ust. 7 oraz § 17 pkt 1 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie orzeka wobec oskarżonych K. W., J. L., T. B., M. K. (1), K. M., S. D., T. K., A. P., K. P., M. D., M. K. (2), R. P. zwrot kosztów zastępstwa procesowego z tytułu ustanowienia w sprawie pełnomocników poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych (...) (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w (...) S.A. z siedzibą w W. kwot po 170 zł na rzecz każdego z nich;
XXVI. na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe wynikające z ich udziału w sprawie, a nadto na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 i art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych wymierza im następujące opłaty: oskarżonemu K. W. w kwocie 1 050 zł, oskarżonemu J. L. w kwocie 1 300 zł, oskarżonemu T. B. w kwocie 500 zł, oskarżonemu M. K. (1) w kwocie 100 zł, oskarżonemu K. M. w kwocie 200 zł, oskarżonemu S. D. w kwocie 100 zł, oskarżonemu T. K. w kwocie 100 zł, oskarżonemu A. P. w kwocie 200 zł, oskarżonej K. P. w kwocie 100 zł, oskarżonemu M. D. w kwocie 100 zł, oskarżonemu M. K. (2) w kwocie 200 zł i oskarżonemu R. P. w kwocie 180 zł.
Sygn. akt III K 35/24
UZASADNIENIE
Z uwagi na złożenie wniosku o uzasadnienie wyroku wydanego w trybie art. 387 k.p.k., Sąd na podstawie art. 424 § 3 k.p.k. ograniczył zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz wskazanych rozstrzygnięć.
Sąd uznał J. L. za winnego tego, iż:
- w okresie nie później niż od lutego 2015 r., daty dziennej bliżej nieokreślonej, do 8 stycznia 2018 r. we W. wziął udział w zorganizowanej grupie przestępczej założonej i kierowanej przez inną osobę, co do której toczy się odrębne postępowanie i inną osobę, co do której umorzono postępowanie, w skład której również wchodzili, w różnych okolicznościach czasu: inna osoba, co do której toczy się odrębne postępowanie oraz K. W., mającej na celu rozpowszechnianie bez uprawnienia nadań programów telewizyjnych za pośrednictwem serwisu (...) (...) oraz podejmowanie czynności przy wykorzystaniu ustalonych osobistych rachunków bankowych oraz ustalonych rachunków bankowych należących do polskich i zagranicznych podmiotów gospodarczych, w tym podmiotów powiązanych osobowo i kapitałowo z inną osobą, co do której toczy się odrębne postępowanie i inną osobą, co do której umorzono postępowanie oraz rachunków innych podmiotów gospodarczych, zmierzających do udaremnienia i znacznego utrudnienia stwierdzenia przestępnego pochodzenia i miejsca umieszczenia, wykrycia, zajęcia i orzeczenia przypadku środków płatniczych i wartości dewizowych pochodzących z korzyści wielkich rozmiarów w łącznej kwocie nie mniejszej niż 5 742 079,48 zł związanej z popełnieniem przestępstwa polegającego na bezprawnym rozpowszechnianiu nadań programów telewizyjnych za pośrednictwem portalu (...) (...)., tj. czynu z art. 258 § 1 k.k.
- w okresie nie później niż od lutego 2015 r., daty dziennej bliżej nieustalonej, do 8 stycznia 2018 r. we W., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami w ramach uzgodnionego podziału ról, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez publiczne i odpłatne udostępnianie w ramach streamingu internetowego, za pośrednictwem serwisu (...) (...) rozpowszechniał bez uprawnienia nadania programów telewizyjnych, w ten sposób, że wykonywał czynności z zakresu informatyki polegające na programowaniu, instalowaniu i obsłudze sprzętu IT, administrowaniu serwisem i siecią, które umożliwiały właściwe funkcjonowanie serwisu (...), czyniąc sobie z popełnienia tego przestępstwa stałe źródło dochodu, oraz osiągając korzyść majątkową znacznej wartości w kwocie nie mniejszej niż 140 000 zł, czym działał na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W., (...) S.A. z siedzibą w W., (...) S.A. z siedzibą w W., tj. czynu z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 k.k. i art. 65 § 1 k.k.
- w okresie od 11 maja 2016 roku do 12 grudnia 2017 roku we W., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach założonej i kierowanej przez inną osobę, co do której toczy się odrębne postępowanie, zorganizowanej grupy przestępczej, przy wykorzystaniu ustalonych osobistych rachunków bankowych oraz ustalonych rachunków bankowych należących do prowadzonego przez niego podmiotu gospodarczego prowadzonego pod firmą (...) zmierzając do udaremnienia i znacznego utrudnienia stwierdzenia przestępnego pochodzenia i miejsca umieszczenia, wykrycia, zajęcia i orzeczenia przepadku środków płatniczych i wartości dewizowych pochodzących z korzyści związanej z popełnieniem przestępstwa polegającego na bezprawnym rozpowszechnieniu nadań programów telewizyjnych za pośrednictwem portalu (...) (...) przyjął po uprzednim po uprzednim wystawieniu faktur VAT w celu zalegalizowania źródeł przychodu na rachunek bankowy o nr:
- ⚫
-
(...) prowadzony przez (...) Bank (...) S.A. na rzecz podmiotu gospodarczego (...) J. L. (...) (...) w okresie od 6 marca 2017 r. do 12 grudnia 2017 r. na rachunek bankowy kwotę 111 766,93 zł w postaci 11 przelewów dokonanych z rachunku bankowego o nr (...) prowadzonego w PLN na rzecz G. P. w (...) S.A. zatytułowanych w imieniu wspólnika (...) sp. z o.o. z/s w Ł. tytułem płatności za faktury:
(...) związane z funkcjonowaniem portalu (...), stanowiącą część korzyści majątkowej z popełnienia przestępstwa,
- ⚫
-
(...) prowadzony przez (...) Bank (...) S.A. na rzecz podmiotu gospodarczego (...) J. L. (...) (...) w okresie od 4 kwietnia 2017 r. do 4 października 2017 r. w formie 9 przelewów w łącznej kwocie 90 035,06 zł wykonanych z rachunku bankowego o nr (...) prowadzonego przez (...) Bank (...) S.A w PLN na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w Ł., tytułem zapłaty za faktury o nr:
(...) związane z funkcjonowaniem portalu (...), stanowiącą w części korzyść majątkową z popełnienia przestępstwa;
- ⚫
-
na swój osobisty rachunek bankowy o nr (...) prowadzony przez (...) Bank (...) S.A. w okresie od 11 maja 2016 do 11 października 2017 r. 18 przelewów w wysokości 166 324,66 zł dokonanych z rachunku bankowego (...) prowadzonego w PLN na rzecz G. P. w (...) S.A., stanowiących część korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa, tj. czynu z art. 299 § 1 w zw. z § 5 k.k w zw. z art. 12 § 1 k.k i art. 65 § 1 kk.
Oskarżony J. L. ma 46 lat, jest żonaty, na utrzymaniu ma dorosłe dziecko. Posiada wyższe wykształcenie, z zawodu jest informatykiem, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (...) J. L., gdzie osiąga dochód miesięczny w wysokości około 5.000 zł miesięcznie. Oskarżony nie był wcześniej karany, nie był też leczony psychiatrycznie ani odwykowo.
Sąd uznał, iż okoliczności popełnienia przestępstw zarzucanych oskarżonemu J. L. i jego wina nie budzą wątpliwości, a cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości i z tych względów uwzględnił wniosek oskarżyciela publicznego złożony w trybie art. 335 k.p.k.
Wskazać należy, iż oskarżony J. L. w trakcie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył wyjaśnienia w pełni korespondujące z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.
Przyznanie się oskarżonego do popełnienia czynów przypisanych w punktach V-VII części dyspozytywnej wyroku Sąd znajdowało potwierdzenie w treści wyjaśnień samego oskarżonego J. L., który w sposób logiczny i spójny opisał okoliczności związane z funkcjonowaniem zorganizowanej grupy przestępczej i popełnieniem czynów polegających na rozpowszechnianiu bez wymaganych uprawnień programów telewizyjnych i praniu brudnych pieniędzy.
Ponadto przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanych mu czynów znajdowało potwierdzenie w treści wyjaśnień G. P., który wskazał, że J. L. pracował dla (...) (...) i był odpowiedzialny za konserwację sprzętu serwerowego i administrację serwerów. Z kolei oskarżony K. W. w złożonych wyjaśnieniach opisał okoliczności z wykorzystaniem oprogramowania do celów sprzecznych z obowiązującym prawem autorskim i opisał rolę, jaką odgrywał oskarżony J. L. w przestępczym procederze.
Sąd wziął także pod uwagę zeznania świadka A. U., która podała, że oskarżony J. L. brał udział w pracach nad aplikacją mobilną serwisu (...) (...).
Ustalenia dotyczące powyższych okoliczności, znajdowały także potwierdzenie w wyniku przeprowadzonych czynności przeszukania miejsca zamieszkania oskarżonego J. L., podczas którego zabezpieczono dowody rzeczowe w postaci dokumentów i sprzętu komputerowego, a także umowę zlecenia wykonania robót z dnia 7 września 2015 r. pomiędzy (...) sp. z o.o. a I. J. L.. Ponadto w trakcie przeszukania pomieszczeń biura (...) sp. z o.o. rozliczającym oskarżonego J. L. ujawniono 21 faktur wystawionych przez podmiot gospodarczy I. J. L. bna spółki (...) sp. z o.o. oraz (...) (...). Z kolei analiza historii rachunku bankowego w mBank należącego do G. P. wykazała, że wyżej wymieniony w okresie od 11 maja 2016 r. do 11 października 2017 r. dokonał 18 przelewów na rachunek bankowy należący do oskarżonego J. L. na łączną kwotę 166 324,66 zł, które stanowiły część korzyści majątkowej oskarżonego J. L. osiągniętej z popełnienia przestępstwa. Ponadto w okresie od 6 marca 2017 r. do 12 grudnia 2017 r. G. P. w celu zalegalizowania środków pochodzących z przestępstwa dokonał płatności za wystawione przez oskarżonego J. L. faktury na konto prowadzonej przez niego firmy (...) na łączną kwotę 111 766,93 zł również stanowiącą część korzyści majątkowej z popełnionego przez oskarżonego przestępstwa.
Sąd uznał, iż zachowaniem swoim opisanym w pkt IV części wstępnej wyroku oskarżony J. L. wyczerpał ustawowe znamiona zarzucanego mu czynu z art. 258 § 1 kk penalizującego udział w zorganizowanej grupie przestępczej. Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa, zorganizowaną grupę przestępczą tworzą co najmniej trzy osoby, których celem jest popełnienie określonych przestępstw. Pojęcie „brania udziału” w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, którym posługuje się art. 258 § 1 k.k., swym zakresem obejmuje nie tylko formalną przynależność do tej nielegalnej struktury, a także udział w tego rodzaju przestępstwach, dla popełnienia, których grupa została założona. Oskarżony J. L. w toku prowadzonego postępowania przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdził, że grupa, w której działał oskarżony, miała charakter zorganizowany, składała się z kilku osób m.in., pomysłodawców i organizatorów serwisu internetowego (...) (...) (co do których materiały wyłączono do odrębnego postępowania) za pośrednictwem którego rozpowszechniano programy telewizyjne znajdujące się w ofercie większości obecnych na polskim rynku nadawców działających w ramach platform cyfrowych. Portal internetowy miał na celu rozpowszechnianie bez wymaganych uprawnień nadań programów telewizyjnych, a w lutym 2015 roku oskarżony J. L. nawiązał współpracę z platformą jako informatyk. Rola oskarżonego J. L. w zorganizowanej grupie przestępczej polegała na tym, że rozpowszechniał bez uprawnienia nadania programów telewizyjnych, w ten sposób, że wykonywał czynności z zakresu informatyki polegające na programowaniu, instalowaniu i obsłudze sprzętu IT, administrowaniu serwisem i siecią, które umożliwiały właściwe funkcjonowanie serwisu (...) (...), wykonując tym samym polecenia osób, które kierowały przestępczą działalnością grupy. Zgodnie z treścią art. 258 § 1 k.k. opisane w nim przestępstwo popełnia sprawca, który bierze udział w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego. W orzecznictwie i doktrynie zgodnie wskazuje się na pewne cechy, charakteryzujące ten specyficzny związek przestępczy. Przede wszystkim podkreśla się, że tworzy ją grupa przynajmniej trzech osób. Ponadto cechować ją musi pewna struktura organizacyjna, która przejawia się w podziale ról i koordynowaniu działań członków grupy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 25.03.1999 r., II AKa 45/99, OSA 2000/2, poz. 15, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 20.01.2016 r., II AKa 328/15, LEX nr 2008333). Pomimo wskazanego elementu organizacyjnego nie jest jednak konieczne, aby wszyscy członkowie grupy wspólnie uzgadniali sposób popełnienia wszystkich przestępstw i wszyscy wzajemnie się znali. Muszą jednak mieć świadomość działania właśnie w ramach takiej grupy. Ważne jest przy tym, aby owo zorganizowanie występowało łącznie z porozumieniem sprawców, tworzących grupę. Kolejnym elementem wyróżniającym ten typ przestępczego współdziałania jest istnienie kierownictwa i pewnej dyscypliny. Przywódca grupy nie musi być przy tym ciągle ten sam i nie musi być także założycielem grupy. Możliwe są zatem różne konfiguracje w zakresie przywództwa, w tym swoisty podział tej funkcji między kilka osób, istnienie różnych stopni przywództwa na różnych poziomach grupy. Grupa winna cechować się pewnym stopniem zorganizowania, przy czym nie musi on być szczególnie wysoki. Kolejna cecha wyróżniająca tę grupę, to moment jej zorganizowania. Winno to nastąpić przed dokonaniem planowanych przestępstw. Jest to cecha, która odróżnia taką formę współdziałania od zwykłego współsprawstwa, czyli działania wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, które może zaistnieć nawet w chwili dokonywania przestępstwa, a nawet realizowania jego kolejnych znamion. I na koniec należy odwołać się do elementu trwałości, który cechować ma grupę, a oznacza popełnianie przestępstw w ciągły sposób, zapewniający stały dochód przez określony czas (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14.06.2017 r., II AKa 52/17, LEX nr 2344211). Inna zaproponowana w piśmiennictwie definicja zorganizowanej grupy przestępczej wskazuje, że „zorganizowana grupa przestępcza to ugrupowanie składające się z co najmniej 3 osób, posiadające trwałą strukturę pionową (z wyodrębnionym ośrodkiem decyzyjnym) albo poziomą (bez wyodrębnionego ośrodka decyzyjnego), wykazujące odrębności od zasad przyjętych w danym społeczeństwie i nie identyfikujące się z nimi, o więziach psychologicznych łączących poszczególne jednostki, świadomie zmierzające do realizacji zamierzonego celu jakim jest popełnienie czynu zabronionego”. (M. M. „Zorganizowana grupa i związek przestępczy w świetle orzecznictwa sądowego oraz poglądów doktryny – wybrane zagadnienia”, Wojskowy Przegląd Prawniczy nr 4, 2017r.). Aby ustalić, czy mamy do czynienia z zorganizowaną grupą przestępczą w rozumieniu art. 258 kk niezbędne jest ustalenie, że grupa charakteryzuje się wewnętrzną strukturą organizacyjną, jest trwała, istnieją więzy organizacyjne w ramach wspólnego porozumienia, ma miejsce planowanie przestępstw, akceptacja celów, trwałość zaspokojenia potrzeb grupy, gromadzenie narzędzi do popełniania przestępstw, wyszukiwanie miejsc dla przechowywania łupu, rozprowadzania go, podział ról, skoordynowany sposób działania, powiązania socjologiczno-psychologiczne między członkami grupy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. akt II AKa 413/13).
W opinii Sądu w przedmiotowej sprawie o istnieniu zorganizowanej grupy świadczyło to, że posiadała ona wewnętrzną hierarchiczną strukturę. Członkowie grupy mieli przypisane ściśle określone role. Na czele grupy stały osoby, co których toczy się lub toczyło odrębne postępowanie. Wszystkie opisane wyżej okoliczności wskazują, że oskarżony J. L. swoim działaniem wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art. 258§ 1 kk. Nadto jak wynika z jego wyjaśnień – podczas współpracy najpierw wystawiał faktury na podstawie liczby przepracowanych godzin, a w późniejszym okresie składnikiem jego wynagrodzenia był również procent od dochodów uzyskiwanych przez (...) (...). Niewątpliwe grupa przestępcza, w ramach której działał oskarżony miała charakter zorganizowany. Jej członkowie, w tym oskarżony podejmowali konkretne czynności, pozwalające na osiągnięcie zamierzonego celu – bezprawnego rozpowszechniania nadań programów telewizyjnych i osiągnięcie tym samym z popełnionego przestępstwa korzyści majątkowych.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Sąd uznał ponadto, iż zachowaniem swoim opisanym w pkt V części wstępnej wyroku oskarżony J. L. wyczerpał ustawowe znamiona zarzucanego mu przestępstwa z art. 116 ust. 2 i 3 w zw. z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 k.k. i art. 65 § 1 k.k. Odpowiedzialności karnej za czyn z art. 116 ust. 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych podlega ten, kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom rozpowszechnia cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Niewątpliwe oskarżony J. L. w okresie nie później niż od lutego 2015 r., daty dziennej bliżej nieustalonej, do 8 stycznia 2018 r. we W., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami w ramach uzgodnionego podziału ról, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez publiczne i odpłatne udostępnianie w ramach streamingu internetowego, za pośrednictwem serwisu (...) (...) rozpowszechniał bez uprawnienia nadania programów telewizyjnych, w ten sposób, że wykonywał czynności z zakresu informatyki polegające na programowaniu, instalowaniu i obsłudze sprzętu IT, administrowaniu serwisem i siecią, które umożliwiały właściwe funkcjonowanie serwisu (...), czyniąc sobie z popełnienia tego przestępstwa stałe źródło dochodu, oraz osiągając korzyść majątkową znacznej wartości w kwocie nie mniejszej niż 140 000 zł, czym działał na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W., (...) S.A. z siedzibą w W., (...) S.A. z siedzibą w W. i wyczerpał ustawowe znamiona w/w przestępstwa. Czyny zabronione spenalizowane w art. 116 ust. 1 i 2 dotyczą zjawiska polegającego na rozpowszechnianiu cudzych przedmiotów praw własności intelektualnej bez zgody uprawnionego podmiotu albo wbrew jego warunkom, przy czym zachowanie sprawcy ma swoje uzasadnienie w chęci osiągnięcia korzyści majątkowej. Jest to przestępstwo formalne, dokonanie takiego czynu karalnego następuje w momencie ukończenia samej czynności sprawczej. Nie jest zatem konieczne wykazanie, że w efekcie dopuszczenia się spenalizowanego czynu powstał jakikolwiek uszczerbek w sferze interesów majątkowych podmiotów będących uprawnionymi z tytułu praw autorskich i praw pokrewnych.
Kryminalizowane na gruncie art. 116 zachowanie polega na „rozpowszechnianiu". Zgodnie z formułą definicyjną zawartą w słowniku języka polskiego „rozpowszechniać" objaśnia się jako „uczynić coś ogólnie znanym". W judykaturze przyjmuje się, że chodzi o zachowanie się sprawcy polegające na czynieniu określonych przedmiotów „(...) powszechnie dostępnymi przez kolportaż, użyczenie, powielanie, kopiowanie i innego rodzaju udostępnienie ich treści szerszemu i bliżej nieokreślonemu kręgowi osób" (zob.: wyrok SN z dnia 16.02.1987r., WR 28/87, OSNKW 1987, nr 9–10, poz. 85). W piśmiennictwie spotkać się można również ze stwierdzeniem, że chodzi o sytuację, gdy do rozpowszechnianej treści może mieć dostęp nieograniczona liczba osób. Znamię „rozpowszechnianie" jest spełnione wówczas, gdy ze względu na okoliczności, w jakich zostało podjęte zachowanie sprawcy, utwór (artystyczne wykonanie) przedstawiony został w okolicznościach pozwalających na zapoznanie się z nimi przez większą liczbę osób. Możliwość ta powinna być przy tym rzeczywista, a nie jedynie hipotetyczna. Co istotne: wystarczające na gruncie tego przepisu jest jednorazowe zachowanie. Warunkiem karalności na gruncie tej kwalifikacji prawnej jest to, aby rozpowszechnianie cudzego utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu lub nadania następowało „bez uprawnienia" albo „wbrew jego warunkom". Podjęcie przez sprawcę określonej czynności „bez uprawnienia" odnosić należy do sytuacji, gdy brak jest jakiegokolwiek tytułu prawnego dla jej dokonania. Znamieniem kwalifikującym występującym w art. 116 ust. 2 cyt. ustawy jest dopuszczenie się przez sprawcę czynu przestępnego z art. 116 ust. 1 w „celu osiągnięcia korzyści majątkowej". W polskim systemie prawnokarnym próżno byłoby szukać normatywnych definicji pojęcia korzyści majątkowej. Chodzi o powiększanie majątku, tj. zwiększenie aktywów majątkowych bądź zmniejszenie pasywów (zob.: uchwała SN z dnia 30.01.1980r., VII KZP 41/78, OSNKW 1980, nr 3, poz. 24). Korzyść może przy tym przybierać najrozmaitsze formy. Przykładowo chodzić może o uniknięcie ponoszenia opłaty licencyjnej związanej z uzyskaniem licencji do korzystania z określonego utworu.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy, uznać należało, że oskarżony J. L. swoim zachowaniem wypełnił ustawowe znamiona czynu stypizowanego w art. 116 ust. 1 i 2 cytowanej wyżej ustawy, gdyż dopiero taka kwalifikacja odzwierciedla w pełni przestępcze działanie oskarżonego.
Odnosząc się natomiast do znamienia uczynienia sobie z popełniania przestępstwa stałego źródła stypizowanego w art. 116 ust. 3 cytowanej ustawy Prawo autorskie wskazać należy, że po pierwsze, pojęcie dochodu należy interpretować w znaczeniu potocznym, tj. w sensie ekonomicznym, a nie w kategoriach prawnofinansowych (Z. Siwik, Systematyczny komentarz do ustawy karnej skarbowej. Część ogólna, Wrocław 1993, s. 301). Po drugie, wymagane jest istnienie pewnej regularności uzyskiwanych przez sprawcę przestępstwa dochodów. W wyroku z dnia 20 kwietnia 2005 r., III KK 27/05, LEX nr 149637, Sąd Najwyższy trafnie stwierdził, że „stałość" źródła dochodu, o którym mowa w art. 116 ust. 3 i art. 118 ust. 2 prawa autorskiego, musi się łączyć z wielokrotnością i systematycznością działalności przestępnej nacelowanej na uzyskanie dochodu. Nie może się ona zatem „materializować" w pojedynczym akcie czynu sprawcy. Trzecim kryterium jest okoliczność, że uzyskiwany przez sprawcę dochód z popełniania przestępstw nie musi stanowić jego wyłącznego źródła utrzymania, ani nawet mieć poważniejszego udziału w strukturze wszystkich osiąganych przez niego dochodów.
Nie ma wątpliwości, iż oskarżony J. L. rozpowszechniał bez zgody pokrzywdzonych nadawców utwory w postaci programów telewizyjnych należących do ww. firm poprzez wykonywanie czynności umożliwiających odbiór takich programów. Nie może również budzić wątpliwości istnienie w przedmiotowej sprawie znamienia uczynienia stałego źródła dochodu. Oskarżony działał w opisany sposób przez dłuższy okres, jego zachowanie cechowała wielokrotność i systematyczność, które wymagane są do uznania określonego działania za stałe źródło.
Mając na uwadze czasokres działalności i jej rodzaj Sąd uznał, że oskarżony J. L. działał w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru (art. 12 § 1 k.k.).
Ponadto mając na uwadze czasokres przestępczej działalności, okoliczności popełnienia czynu i wysokość osiągniętej przez oskarżonego J. L. korzyści majątkowej należało uznać, iż uczynił on sobie z popełniania przestępstwa stałe źródło dochodu (art. 65 § 1 k.k.).
--------------------------------------------------------------------------------------------
Sąd uznał ponadto, iż zachowaniem swoim opisanym w pkt VI części wstępnej wyroku oskarżony J. L. wyczerpał ustawowe znamiona zarzucanego mu przestępstwa z art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 12§ 1 k.k. i art. 65§ 1 k.k. Bez żadnych wątpliwości uznać należało, że oskarżony J. L. przyjął po uprzednim wystawieniu faktur VAT:
• na rachunek bankowy o nr (...) prowadzony przez (...) Bank (...) S.A. na rzecz podmiotu gospodarczego (...) J. L. (...) (...) w okresie od 6 marca 2017 r. do 12 grudnia 2017 r. na rachunek bankowy kwotę 111 766,93 zł w postaci 11 przelewów dokonanych z rachunku bankowego o nr (...) prowadzonego w PLN na rzecz G. P. w (...) S.A. zatytułowanych w imieniu wspólnika (...) sp. z o.o. z/s w Ł. tytułem płatności za faktury: (...) związane z funkcjonowaniem portalu (...), stanowiącą część korzyści majątkowej z popełnienia przestępstwa,
• na rachunek bankowy o nr (...) prowadzony przez (...) Bank (...) S.A. na rzecz podmiotu gospodarczego (...) J. L. (...) (...) w okresie od 4 kwietnia 2017 r. do 4 października 2017 r. w formie 9 przelewów w łącznej kwocie 90 035,06 zł wykonanych z rachunku bankowego o nr (...) prowadzonego przez (...) Bank (...) S.A w PLN na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w Ł., tytułem zapłaty za faktury o nr: (...) związane z funkcjonowaniem portalu (...), stanowiącą w części korzyść majątkową z popełnienia przestępstwa;
• na swój osobisty rachunek bankowy o nr (...) prowadzony przez (...) Bank (...) S.A. w okresie od 11 maja 2016 do 11 października 2017 r. 18 przelewów w wysokości 166 324,66 zł dokonanych z rachunku bankowego (...) prowadzonego w PLN na rzecz G. P. w (...) S.A., stanowiących część korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa.
Opisany powyżej mechanizm miał na celu ukrycie i udaremnienie ustalenia pochodzenia środków finansowych w postaci pieniędzy pochodzących z korzyści związanych z bezprawnym rozpowszechnianiem nadań programów telewizyjnych za pośrednictwem portalu (...) (...). Zachowanie oskarżonego J. L. wypełnia zatem znamiona przestępstwa „prania brudnych pieniędzy”. Przestępstwo z art. 299 § 1 może zostać zrealizowane przez przyjmowanie, posiadanie, używanie, przekazywanie za granicę, wywożenie za granicę, ukrywanie, dokonywanie ich transferu lub konwersji, pomaganie do przenoszenia własności lub posiadania, podejmowanie innych czynności mogących udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia, wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku wartości majątkowych, o których mowa w tym przepisie. Przyjęcie wartości majątkowych, o których mowa w art. 299 § 1, polega na przejęciu ich we władztwo, a więc uzyskaniu faktycznej możliwości dysponowania, na podstawie porozumienia pomiędzy przekazującym a przyjmującym. Przekazanie może nastąpić per facta concludentia (K. Indecki, Przestępstwo paserstwa..., s. 68). Przyjęciem będzie zatem zarówno objęcie w fizyczne posiadanie, jak i przejęcie kluczyka do skrytki bankowej, w której złożone są papiery wartościowe, zaksięgowanie określonej kwoty czy sporządzenie innego dokumentu finansowego potwierdzającego przelew przy rozliczeniach międzybankowych. Termin „przyjęcie” występujący w art. 299 § 1 należy interpretować podobnie jak w przestępstwie paserstwa z art. 291 § 1, z tym, że obejmuje on także takie przyjęcie, którego celem jest osiągnięcie korzyści majątkowej, co odpowiada „nabyciu” w art. 291 (zob. tezy do art. 291; zob. też W. Świda (w:) I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny..., teza 19 do art. 215). Przyjęcie na gruncie art. 299 § 1 nie musi mieć charakteru czasowego. Charakter przyjęcia ma też dokonanie wpłaty na konto, przy czym w tym wypadku o tym, że mamy do czynienia z „przyjęciem” decyduje dopiero wyrażenie na to zgody przez dysponenta konta, w tym wypadku oskarżonego J. L., co może nastąpić w sposób wyraźny lub domniemany np. poprzez niezgłoszenie zastrzeżeń po uzyskaniu informacji o wpłacie jak w przedmiotowej sprawie. Przyjęcie zawsze musi dotyczyć konkretnych wartości majątkowych. Okoliczności, które mogą „wzbudzić uzasadnione podejrzenie”, że określone pieniądze pochodzą z przestępstwa prania brudnych pieniędzy, to m.in. dokonywanie przez jedną osobę wielu mniejszych wpłat tuż poniżej granicy obligującej do rejestracji wpłaty, dokonywanie wpłaty w małych nominałach, nierozpoznawalność lub wręcz niedorzeczność celu gospodarczego wpłaty (zob. E. Pływaczewski, Przestępczość zorganizowana..., s. 110 i n.). Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku oskarżonego J. L., który znał na bieżąco stan swojego rachunku, czego zresztą sama nie kwestionował, a zatem miał świadomość, iż na jego rachunek w krótkim okresie czasu wpłynął szereg przelewów jednostkowych o niewielkich nominałach, których nadawcami byli inni członkowie zorganizowanej grupy przestępczej.
Ponadto bez żadnych wątpliwości ustalono, że oskarżony J. L. dopuścił zarzucanego mu czynu działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Przyjęcie kwalifikacji z § 5 art. 299 kk wiąże się z poczynionymi w toku postępowania ustaleniami co do udziału w tym przestępstwie innych członków zorganizowanej grupy przestępczej. Nie ulega bowiem wątpliwości, że zarzucanego czynu oskarżony nie dopuścił się sam, co wynika także z jego wyjaśnień.
Sąd przyjął, że przestępstwa z art. 299 kk oskarżony dopuścił się działając w warunkach czynu ciągłego określonego w art. 12 § 1 kk, a także, iż popełnił je działając w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, co implikowało uzupełnienie kwalifikacji prawnej popełnionego czynu o przepis z art. 65 § 1 kk.
Na korzyść oskarżonego J. L. należy uwzględnić fakt, że postanowił przyznać się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw oraz skorzystać z instytucji określonej w art. 335 kpk. Tego rodzaju postawa powinna być uwzględniana przy wymiarze kary. Oskarżony po popełnieniu przestępstw nie utrudniał bowiem postępowania, przyjął do wiadomości, iż musi ponieść odpowiedzialność karną i przyczynił się istotnie do tego, że w jego przypadku sprawa nie łączy się z większym nakładem czasu i kosztów.
Wyrok w przedmiotowej sprawie został wydany na skutek zawarcia porozumienia procesowego, o którym mowa w art. 335 k.p.k.
Sąd uznał, iż zostały spełnione warunki z art 335 k.p.k. i istnieją podstawy do uwzględnienia wniosku złożonego przez oskarżyciela publicznego. W ocenie Sądu proponowane kary i środki karne są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynu i zawinienia oskarżonego. Orzeczone jednostkowe kary pozbawienia wolności należy uznać za wyważone. Stosownie do art 53 § 1 k.k. Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Ponadto zgodnie z art 53 § 2 k.k. wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego. Przy ustalaniu wymiaru kar jednostkowych grzywny sąd miał na uwadze warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego. Sąd stanął również na stanowisku, że w rozpoznanej sprawie, mimo nieprzeprowadzania rozprawy, zostaną w całości osiągnięte cele postępowania karnego.
Ustawa karnoprocesowa precyzuje cztery cele procesu karnego. Pierwszym z nim jest konieczność realizacji tzw. zasady trafnej reakcji karnej. Jej treść sprowadza się do czterech postulatów: (1) nikt winny nie powinien uniknąć odpowiedzialności karnej, (2) nikt niewinny nie powinien ponieść odpowiedzialności karnej, (3) nikt winny nie powinien ponieść odpowiedzialności surowszej, niż tak na którą zasłużył, (4) nikt winny nie powinien ponieść odpowiedzialności łagodniejszej niż ta, na którą zasłużył. Drugim z celów procesu jest obowiązek realizacji tzw. wychowawczej funkcji postępowania karnego, tj. trafne zastosowanie środków przewidzianych w prawie karnym oraz ujawnienie okoliczności sprzyjających popełnieniu przestępstwa i osiągnięcie zadań postępowania karnego nie tylko w zwalczaniu przestępstw, lecz również w zapobieganiu im oraz w umacnianiu poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego. Trzecim i ostatnim z celów, który może być realizowany w przypadku tzw. „przestępstw bez ofiar” jest nakaz rozstrzygnięcia sprawy w rozsądnym terminie. Kwestia realizacji trzeciego z celów nie budzi najmniejszych wątpliwości. Konsensualne rozstrzyganie spraw jest najszybszym z możliwych sposób rozstrzygnięcia sprawy karnej w postępowaniu sądowym. Eliminuje bowiem konieczność prowadzenia postępowania dowodowego.
Niewątpliwie został również osiągnięty cel, o którym mowa w art. 2 § 1 pkt 2 k.p.k. Wydanie wyroku w trybie konsensualnym jest z punktu widzenia realizacji funkcji wychowawczej procesu karnego najtrafniejszym środkiem. Nic nie ma bowiem tak dużego znaczenia wychowawczego jak współkształtowanie przez sprawcę własnej odpowiedzialności karnej.
Mając na uwadze opisane powyżej okoliczności Sąd, uwzględniając wniosek oskarżyciela publicznego złożony w trybie art. 335 kpk stosując, na podstawie art. 4 § 1 k.k., przepisy Kodeksu Karnego w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją wprowadzoną z dniem 24 czerwca 2020 r., a nadto zmieniając opisy czynów poprzez wyeliminowanie danych personalnych osób, co do których toczą się lub toczyły odrębne postępowania, wymierzył oskarżonemu J. L. następujące kary:
- za czyn opisany w pkt. IV części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż w miejsce stwierdzenia „G. P., P. L.” przyjęto stwierdzenie „inne osoby, co do których toczy się odrębne postępowanie”, w miejsce stwierdzenia (...) przyjęto stwierdzenie „inna osoba, co do której umorzono postępowanie” na podstawie art. 258 § 1 kk karę 1 roku pozbawienia wolności,
- za czyn opisany w pkt. V części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż oskarżony działał także na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W. na podstawie art. 116 ust. 3 w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1, § 2 i § 3 kk karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 stawki na kwotę 25 złotych,
- za czyn opisany w pkt. VI części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż w miejsce stwierdzenia (...) przyjęto stwierdzenie „inna osoba, co do której toczy się odrębne postępowanie” na podstawie art. 299 § 5 kk w zw. z art. 299 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1, § 2 i § 3 kk karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 stawki na kwotę 25 złotych.
W pkt VII części dyspozytywnej wyroku na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 i § 2 kk połączono oskarżonemu J. L. orzeczone w pkt V-VII kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w pkt VI-VII kary grzywny i wymierzono mu karę łączną 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności oraz karę łączną 200 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 stawki na kwotę 25 złotych. W ocenie Sądu orzeczona wobec oskarżonego J. L. kara łączna jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów, winy oskarżonego oraz spełnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara powinna osiągnąć wobec osoby sprawcy, a także zamierzenia w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Należało też dodać, zgodnie ze stanowiskiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach (II AKa 154/01), iż decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma również wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. W ocenie Sądu zarówno łączna kara pozbawienia wolności, jak i kara łączna grzywny wymierzone oskarżonemu spełniają powyższe warunki. Orzeczona kara ma skłonić oskarżonego do zmiany postępowania i przestrzegania porządku prawnego. W ramach prewencji ogólnej wymierzone kary łączne będą w ocenie Sądu utwierdzać w świadomości społecznej przekonanie o obowiązywaniu normy prawnej i dawać gwarancję skutecznego zwalczania przestępczości. Ponadto orzeczona wobec oskarżonego J. L. kara ma działać odstraszająco na potencjalnych sprawców tego rodzaju przestępstw. (...) oddziaływanie kary jako jeden z celów kary jest podyktowane potrzebą przekonania społeczeństwa o nieuchronności kary za naruszenie dóbr chronionych prawem i nieopłacalności zamachów na te dobra, wzmożenia poczucia odpowiedzialności, ugruntowania poszanowania prawa i wyrobienia właściwego poczucia sprawiedliwości oraz poczucia bezpieczeństwa.
W pkt XIX części dyspozytywnej wyroku na podstawie art. 60 § 3 kk w zw. z art. 60 § 5 kk wykonanie orzeczonej pkt VII kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawieszono oskarżonemu J. L. na okres próby 1 roku. Sąd uwzględniając właściwości i warunki osobiste oskarżonego uznał, iż zachodzą wobec niego przesłanki dla zastosowania warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, zwłaszcza, iż nie był on dotychczas karany sądownie. W ocenie Sądu nie ma konieczności stosowania wobec oskarżonego J. L. środków penitencjarnych w warunkach izolacji więziennej. Orzeczona wobec oskarżonego kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest wystarczająco dolegliwa i spełnia wobec niego cele zarówno wychowawcze jak i zapobiegawcze. Wymierzenie oskarżonemu bezwzględnej kary pozbawienia wolności byłoby dla oskarżonego w opinii Sądu zbyt surowe i dolegliwe.
Na podstawie art. 60 § 5 kk w zw. z art. 73 § 2 kk oddano oskarżonego J. L. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego oraz na podstawie art. 60 § 5 k.k.w zw. z art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. zobowiązano go do informowania kuratora o przebiegu okresu próby co 6 miesięcy. Powyższe orzeczenie zapewni, że jeśli tylko oskarżony naruszy – w jakikolwiek sposób porządek prawny – organy postępowania wykonawczego będą miały możliwość zarządzenia warunkowo zawieszonej kary do wykonania.
Działanie oskarżonego przyniosło mu korzyść majątkową, gdyż otrzymywał procentowy zysk uzyskany przez platformę (...) (...). W tej sytuacji należało orzec wobec oskarżonego na podstawie art. 45 §1 kk, zgodnie z ustaleniami poczynionymi przez oskarżonego z oskarżycielem publicznym, przepadek korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa w kwocie 140 000 złotych.
W punkcie XXIII. części dyspozytywnej wyroku Sąd orzekł wobec oskarżonego J. L. nawiązkę w wysokości po 10 000 zł na rzecz pokrzywdzonych (...) (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w (...) S.A. z siedzibą w W. wobec każdego z nich, będąc do tego zobligowanym na podstawie art. art. 46 § 2 kk. Zgodnie z art. 46 § 1 k.k. w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości albo w części lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; przepisów prawa cywilnego o przedawnieniu roszczenia oraz możliwości zasądzenia renty nie stosuje się. Zamiast obowiązku określonego w § 1 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego (art. 46 § 2 k.k.). W ocenie Sądu kwoty nawiązek nie są wygórowane – leżą w ramach możliwości finansowych oskarżonego, a z drugiej strony czynią zadość naruszonym dobrom prawnym.
W pkt XXV części dyspozytywnej wyroku Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od J. L. i pozostałych współoskarżonych na rzecz (...) (...) S.A. z siedzibą w W., (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę po 170 złotych na rzecz każdej spółki, tytułem zwrotu wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem w sprawie pełnomocników. Zgodnie z art. 627 k.p.k. od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Wydatki zostały zasądzone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku i stanowiły sumę: (1) wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w postępowaniu przygotowawczym – 600 złotych (§ 11 ust. 1 pkt 2), (2) wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w postępowaniu sądowym – 1200 złotych (§ 11 ust. 2 pkt 5), zwielokrotnionej o 20 % za każdy termin rozprawy ponad pierwszy termin rozprawy głównej (§ 17 pkt 1). I tak – wynagrodzenie według stawek wyniosło 2040 złotych, kwotę tę należało podzielić na wszystkich skazanych (12), co daje po 170 zł. od każdego z nich dla każdej ze spółek.
Sąd, na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego J. L. zwrot przypadających na niego kosztów sądowych oraz na mocy art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. wymierzył mu opłatę w kwocie 300 zł. Nadto, na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych oskarżonemu wymierzono opłatę od kary grzywny w kwocie 1 000 złotych.
W konsekwencji, zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w łącznej kwocie 1 300 złotych. W sprawie nie występują okoliczności, które uzasadniałyby zwolnienie oskarżonego od ponoszenia tych kosztów.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację: Magdalena Bielecka
Data wytworzenia informacji: