Treść orzeczenia III K 59/19 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

III K 59/19 - wyrok Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2020-03-03

Sygn. akt III K 59/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2020 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Mariusz Wiązek

Protokolant: Kamila Juszczuk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej: Tomasza Jandziaka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 15.04.2019, 17.04.2019, 23.05.2019, 28.05.2019, 14.06.2019, 12.07.2019, 30.07.2019, 02.09.2019, 20.09.2019, 04.10.2019, 07.11.2019, 11.12.2019, 10.01.2020, 18.02.2020 r.

sprawy:

1. P. P. (1) (P.) – syna P. i M. z domu M., urodzonego w dniu (...) we W., PESEL: (...),

oskarżonego o to, że:

I. w okresie od dnia 29 maja 2017 r. do dnia 3 stycznia 2018 r., na terenie województwa (...), (...), (...) i innych działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie z K. P. (1) kierował zorganizowaną grupą z udziałem A. P. (1), J. D. (1), J. D. (2), K. P. (2), K. B. (1), K. W. mającą na celu popełnianie oszustw dotyczących mienia wielkiej wartości oraz prania brudnych pieniędzy, polegających na wypożyczaniu na podstawie podrobionych dokumentów samochodów w celu ich demontażu oraz posiadaniu, ukrywaniu i sprzedaży pozyskanych w wyniku oszustwa części samochodowych,

tj. o czyn z art. 258 § 3 k.k.

II. w okresie od marca 2017 r. do dnia 3 stycznia 2018 r. we W., W., K., L. i innych miejscowościach na terenie P., działając w kierowanej wspólnie z K. P. (1) zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1), J. D. (2), K. B. (2), K. P. (2), K. W., A. P. (1) współdziałając także z osobami nie wchodzącymi w skład grupy a to ze Z. G. (1), P. M. (1), K. P. (3), oraz nieustalonym mężczyzną, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie oraz dla członków zorganizowanej grupy przestępczej a także dla innych osób nie wchodzących w skład zorganizowanej grupy, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodów, polecając członkom grupy przestępczej, w ramach ustalonego podziału ról i zadań, wyszukiwanie oferowanych do wynajmu atrakcyjnych z punktu widzenia ceny i łatwości zbytu pojazdów, uzgadnianie warunków najmu oraz by używając sfałszowanych dowodów osobistych oraz praw jazdy wystawionych na dane osobowe odpowiednio P. A., M. B. (1), K. D. (1), T. D. (1), T. C. (1), W. H., J. K. (1), D. N. (1), A. P. (2), A. S. (1) zawierali umowy najmu wytypowanych uprzednio pojazdów, po czym wyłudzone w ten sposób pojazdy, przekazywali mu w posiadanie w celu ich ukrywania, demontażu poprzez wydzielenie z nich użytecznych i zbywalnych części samochodowych, sprzedaży innym osobom w całości lub w częściach w celu ich dalszej odsprzedaży oraz podjęcia innych działań mających na celu udaremnienie lub znaczne utrudnienie stwierdzenia ich przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia i ich wykrycia, doprowadził i usiłował doprowadzić wypożyczalnie samochodów do niekorzystnego rozporządzenia oferowanymi do wynajmu pojazdami stanowiącymi mienie wielkiej wartości nie mniejszej niż 3.107.000 zł, a nadto w okresie od kwietnia do maja 2017 r. we W. przejął w posiadanie w celu ukrywania, demontażu poprzez wydzielenie z nich użytecznych i zbywalnych części samochodowych, sprzedaży innym osobom w całości lub w częściach w celu ich dalszej odsprzedaży oraz podjęcia innych działań mających na celu udaremnienie lub znaczne utrudnienie stwierdzenia ich przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia i ich wykrycia, inne pojazdy o łącznej wartości 370.000 zł pochodzące z oszustw dokonanych przez osoby nie wchodzące w skład zorganizowanej i kierowanej przez niego grupy przestępczej, osiągając w ten sposób łącznie korzyść majątkową nie mniejszą niż 3.477.000 zł i tak:

1. działając wspólnie i porozumieniu z K. P. (3), P. M. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził K. K. (1) prowadzącą działalność gospodarczą pod marką „A. – wypożyczalnia samochodów” w Ł. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki P. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 35.000 zł w ten sposób, że zgodnie z zawartym z K. P. (3) porozumieniem, w celu użycia ich jako autentyczne dla potrzeb zawarcia z wypożyczalnią pozornej umowy najmu uprzednio wytypowanego pojazdu oraz jego wyłudzenia, dostarczył mu sfałszowane przez Z. G. (1) dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. S. (1) z umieszczonym w nich wizerunkiem P. M. (1), który w dniu 13 marca 2017 r. w Ł. we współdziałaniu z J. D. (1), posługując się tymi dokumentami wprowadził przedstawicieli w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego pojazdu i zawarł pozorną umowę najmu, po czym zgodnie z ustalonym podziałem ról i zadań wyłudzony samochód przekazał J. D. (1) celem jego przetransportowania i wydania K. P. (3), który na podstawie dostarczonych mu następnie przez P. P. (4) dokumentów stwierdzających rzekomo n. pochodzenie wyłudzonego pojazdu w postaci tzw. briefów przekazał samochód P. M. (1), który wprowadzając w błąd M. G. (1) co do legalności jego pochodzenia dokonał z nim zamiany samochodów uzyskując w jej wyniku samochód marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...), przekazany następnie K. P. (3) który samochód ten sprzedał D. W. za kwotę 14.500 zł znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę K. K. (1)

2. w kwietniu 2017 r we W., przyjął od K. P. (1) pochodzący z dokonanego w dniu 22 marca 2017 r. we W. oszustwa na szkodę (...) Sp. z o.o. samochód marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) wartości nie mniejszej niż 180.000 zł po czym samochód ten korzystając z pośrednictwa i pomocy P. Ż. zbył T. D. (2) za kwotę 19.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. w L. i (...) Funduszu (...) z/s we W.

3. w maju 2017 r we W., przyjął od K. P. (1) pochodzący z dokonanego w dniu 18 kwietnia 2017 r. w L. oszustwa na szkodę (...) S.A. samochód marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) wartości nie mniejszej niż 190.000 zł po czym samochód ten zbył M. M. (2) i G. C. za kwotę 19.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę (...) S.A. z/s w (...) Sp. z o.o. z/s w W.

4. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki R. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 81.000 zł w ten sposób, że polecił K. P. (1) ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, po czym w dniu 30 maja 2017 r. we W., współdziałając z K. P. (1), zgodnie z ustalonym podziałem zadań, prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie K. P. (1) o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, w czasie gdy K. P. (4) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko A. S. (1) oraz potwierdzającym nieprawdę sporządzonym przez siebie pełnomocnictwem do odbioru pojazdu, wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony we wskazane miejsce przejął w posiadanie i po uzyskaniu od M. M. (2) dokumentów legalizujących n. pochodzenia pojazdu w postaci tzw. briefu przekazał samochód K. P. (3), który to następnie przy pomocy P. M. (1) dokonał jego wymiany na samochód m-ki A. (...), sprzedany następnie przez K. P. (3) nieustalonej osobie za kwotę ok. 32 000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. we W. i (...) w W.

5. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł w ten sposób, że polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, po czym w dniu 05 czerwca 2017 r. w L., współdziałając z K. P. (1), zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie K. P. (1) o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, w czasie gdy K. P. (4) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko A. S. (1), oraz potwierdzającym nieprawdę sporządzonym przez siebie pełnomocnictwem do odbioru pojazdu, wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony we wskazane miejsce, przejął w posiadanie a następnie sprzedał samochód nieustalonemu mężczyźnie o imieniu M. za kwotę nie mniejszą niż 16 000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w W. i M. – (...) Sp. z o.o. z/s w W.

6. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), Z. G. (1) i nieustalonym mężczyzną doprowadził przedstawicieli (...) sp. z o.o. prowadzącej wypożyczalnię pojazdów pod marką (...) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 200.000 zł w ten sposób, że polecił K. P. (1) ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, po czym w dniu 16 czerwca 2017 r. w L., współdziałając z K. P. (1) oraz nieustalonym mężczyzną, zgodnie z ustalonym podziałem zadań, prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu, podczas gdy nieustalony mężczyzna posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko P. A. wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym uzyskany przez niego pojazd przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. M. (2) za kwotę ok. 12.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w (...) S.A. z/s w W.

7. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o., prowadzącej wypożyczalnię pojazdów pod marką (...), do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, po czym w dniu 1 lipca 2017 r. we W., współdziałając z K. P. (1) i J. D. (1), zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, w czasie gdy J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko A. P. (2), wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie a następnie zbył G. C. i W. W. (1) za kwotę 18.000 zł, w celu jego dalszej odsprzedaży nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie jego przestępnego pochodzenia miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. z/s w (...) S.A. z/s w W.

8. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. Oddział w K. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 189.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, po czym w dniu 15 lipca 2017 r. w K. współdziałając z J. D. (1) i K. P. (1), zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko T. D. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane a następnie zbyte nieustalonemu dotychczas mężczyźnie o ps. (...) za kwotę ok. 18.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. z/s w (...) Sp. z o.o. z/s w W.

9. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. filia w K., prowadzącej wypożyczalnię pojazdów pod marką (...), do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 112.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, po czym w dniu 24 lipca 2017 r. w K. współdziałając z J. D. (1) i K. P. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko T. C. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. M. (2) za kwotę ok. 12.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. z/s w (...) S.A. z/s w W.

10. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. Oddział w K. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki K. S. (1) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, po czym w dniu 26 lipca 2017 r. w K., współdziałając z J. D. (1) i K. P. (1), zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko T. C. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i zbyte P. D. (1) za kwotę ok. 12.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. z/s w (...) S.A. z/s w W.

11. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1), K. B. (2) i Z. G. (1) doprowadził W. B. właściciela B. O. w K. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 180.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 4 sierpnia 2017 r. w K. we współdziałaniu z K. B. (2) i J. D. (1), zgodnie z ustalonym podziałem zadań dodatkowo prowadzenie obserwacji miejsca odbioru pojazdu mającej na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1), po wcześniejszym uzgodnienia warunków najmu pojazdu przez K. P. (1), zgodnie z podziałem zadań posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko J. K. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu oraz odebrał wypożyczony pojazd i pokwitował jego odbiór, który to następnie samochód miał przejąć w posiadanie w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, do czego jednak nie doszło z uwagi na wcześniejsze odzyskanie samochodu przez Policję, czym działał na szkodę (...) W. B.,

12. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (3), J. D. (1), P. M. (1) i Z. G. (1) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził przedstawicieli spółki (...) Sp. z o.o. w Ł. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki N. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 60.000 zł w ten sposób, że zgodnie z zawartym z K. P. (3) porozumieniem, w celu użycia ich jako autentyczne dla potrzeb zawarcia z wypożyczalnią pozornej umowy najmu uprzednio wytypowanego pojazdu oraz jego wyłudzenia, dostarczył mu sfałszowane przez Z. G. (1) dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) z umieszczonym w nich wizerunkiem J. D. (1), który w dniu 28 lipca 2017 r. w Ł. zawierając umowę najmu, posługując się tymi dokumentami wprowadził przedstawicieli w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego pojazdu, po czym zgodnie z ustalonym podziałem ról i zadań wyłudzony samochód przekazał P. M. (1) celem jego przetransportowania i wydania K. P. (3), czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. w Ł. i (...) sp. z o.o. z/s w W.

13. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1), J. D. (2) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. we W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 40.000 zł w ten sposób w ten sposób iż polecił K. P. (1) wyszukanie w Internecie wypożyczalni oferującej do wynajmu interesujący go samochód, a J. D. (1) i J. D. (2) sfinalizowanie umowy najmu pojazdu, w wyniku czego w dniu 5 września 2017 r. we W., zgodnie z ustalonym podziałem zadań J. D. (2) prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko D. N. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu, po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez J. D. (2) we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. P. (1) za kwotę nie mniejszą niż 7.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. we W. i (...) E. B. we (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W.

14. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli firmy (...) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 7 września 2017r. we W. współdziałanie z J. D. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań, w tym dodatkowo prowadzenie obserwacji miejsca odbioru pojazdu mającej na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko D. N. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i zbyte P. D. (1) za kwotę ok. 16.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) M. W. (1), B. (...) w (...) S.A z/s w W.

15. działając wspólnie i w porozumieniu z J. D. (1), J. D. (2), K. P. (2) i Z. G. (1) usiłował doprowadzić P. C. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) o wartości 200.000 zł w ten sposób, iż w dniu 14 września 2017 r. we W. polecił J. D. (1) wypożyczyć wytypowany wcześniej pojazd i współdziałając z J. D. (1), J. D. (2), i K. P. (2) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko D. N. (1), wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, finalizował uzgodniony wcześniej najem, zamierzonego celu w postaci zawarcia umowy najmu oraz odbioru wypożyczonego pojazdu jednak nie osiągnął z uwagi na odmowę jego wydania przez właściciela czym działał na szkodę P. C.

16. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr (...) o wartości 95.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), wyszukanie odpowiedniego pojazdu, ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu a po dokonaniu przez niego w dniu 17 września 2017 r. we W. wyłudzenia pojazdu gdzie posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu, uzyskany przez niego pojazd, przewieziony we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. M. (2) za kwotę ok. 12.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w (...) sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w K.

17. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki J. (...) o (...) nr VIN (...) o wartości 180.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), wyszukanie odpowiedniego pojazdu, ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu a po dokonaniu przez niego w dniu 21 września 2017 r. w O. wyłudzenia pojazdu, gdzie posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1), wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł on umowę najmu uzyskany przez niego pojazd, przewieziony we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. M. (2) za kwotę nie mniejszą niż 12.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w (...) S.A. z/s w W.

18. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów M. C. (1) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 250.000,00 zł w ten sposób, iż polecił K. P. (1), wyszukanie odpowiedniego pojazdu, ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w celu zawarcia pozornej umowy przekazał mu sfałszowane przez Z. G. (1) dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko K. D. (1), których K. P. (4) używając jako autentycznych, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, w dniu 27 września 2017 r., we W., zawarł umowę najmu oraz odebrał wypożyczony pojazd i pokwitował jego odbiór, po czym uzyskany w ten sposób pojazd miał oddać do dyspozycji P. P. (4), w celu jego dalszego zbycia, jednak wobec obawy ujawnienia faktu popełnienia przez niego przestępstwa, wywołanej kontrolą drogową przeprowadzoną wobec niego przez umundurowanych funkcjonariuszy Policji w czasie gdy poruszał się wynajętym pojazdem i możliwej identyfikacji jako sprawcy przestępstwa, pojazd ten porzucił informując o tym fakcie wynajmującego, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. we (...) sp. z o.o. z/s w W.

19. działając wspólnie i porozumieniu z J. D. (1), J. D. (2), K. W. i Z. G. (1), doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów „A. H. R. (...)” w B. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) wartości 90.000 zł w ten sposób, iż polecił J. D. (1), wyszukanie odpowiedniego pojazdu, ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 30 września 2017 r. w B. zgodnie z ustalonym podziałem zadań J. D. (2) i K. W. we współdziałaniu z J. D. (1) prowadzenie obserwacji miejsca odbioru pojazdu mającej na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko W. H. wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez J. D. (2) we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i zbyte P. D. (1) za kwotę ok. 10.000 zł , znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych czym działał na szkodę „A. H. R. (...)” i (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W.

20. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), K. P. (2), K. B. (2) i Z. G. (1) doprowadził W. Ś. (1) i P. S. (1) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki F. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 85.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), wyszukanie odpowiedniego pojazdu, ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu a w dniu 7 października 2017 r. w W. współdziałając z K. P. (1), K. P. (2) i K. B. (2) zgodnie z ustalonym podziałem zadań, zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie K. P. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy K. P. (4), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu przewieziony we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. P. (1) za kwotę 8.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych czym działał na szkodę W. Ś. (2)

21. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 110.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), wyszukanie odpowiedniego pojazdu, ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu a po dokonaniu przez niego w dniu 13 października 2017 r. we W. wyłudzenia pojazdu gdzie posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawiciela wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł on umowę najmu, uzyskany przez niego pojazd, przewieziony we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. P. (1), znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w (...) S.A. w P.

22. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów M. C. (1) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 250.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 23 października 2017 r. w W. współdziałając z J. D. (1) i K. P. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane przez J. D. (2) i przekazane do ukrycia S. W. a następnie zbyte G. C. za kwotę ok. 27.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. we (...) sp. z o.o. z/s w W.

23. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 06 listopada 2017 r. we W. współdziałając z J. D. (1) i K. P. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które następnie były ukrywane przez innych członków grupy poprzez ich przetransportowanie w nieustalone miejsce i zbywane nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w W. i (...) Sp. z o.o. z/s w W.

24. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1), K. P. (2), K. B. (2) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów F. (...) w W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 7 listopada 2017 r. w W. współdziałając z J. D. (1), K. P. (1), K. P. (2) i K. B. (2) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zbył M. P. (1) za kwotę 16.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...)- J. K. (2), (...) – P. S. (1), (...) Sp. z o.o. i (...) S.A,

25. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki K. O. (1) o nr rej. (...) o wartości 100.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, po czym w dniu 23 listopada 2017 r. współdziałając z J. D. (1) i K. P. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, do którego jednak nie doszło z powodu porzucenia pojazdu po kolizji drogowej, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. Oddział we W.

26. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 90.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 27 listopada 2017 r. w S. współdziałając z J. D. (1) i K. P. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały w części nieodpłatnie przekazane M. P. (1), znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w J. oraz Impuls (...) z/s w W.

27. działając wspólnie i w porozumieniu z K. P. (1), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 60.000 zł w ten sposób iż polecił K. P. (1), ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 30 listopada 2017 r. we W. współdziałając z J. D. (1) i K. P. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa w czasie gdy J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu po czym uzyskany przez niego pojazd, przewieziony następnie przez K. P. (1) we wskazane miejsce przejął w posiadanie w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, do czego jednak nie doszło z uwagi na wcześniejsze odzyskanie samochodu przez Policję, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.,

przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 9 lipca 2013r. do dnia 26 września 2014r. kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w S. w Austrii z dnia 19.02.2014r., sygn. akt GZ 39 Hv 120/13k-167 za podobne przestępstwo umyślne polegające na kradzieży w zorganizowanej grupie przestępczej,

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

2. K. P. (5) (P.) – syna J. i J. z domu S., urodzonego w dniu (...) we W., PESEL: (...),

oskarżonego o to, że:

III. w okresie od dnia 29 maja 2017r. do dnia 3 stycznia 2018 r. na terenie województwa (...), (...), (...) innych działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie z P. P. (4) kierował zorganizowaną grupą z udziałem A. P. (1), J. D. (1), J. D. (2), K. P. (2), K. B. (1), K. W. mającą na celu popełnianie oszustw dotyczących mienia wielkiej wartości oraz prania brudnych pieniędzy, polegających na wypożyczaniu na podstawie podrobionych dokumentów samochodów w celu ich demontażu oraz posiadaniu, ukrywaniu i sprzedaży pozyskanych w wyniku oszustwa części samochodowych,

tj. o czyn z art. 258 § 3 k.k.

IV. w okresie od marca 2017r. do dnia 3 stycznia 2018 r. we W., W., K., L., i innych miejscowościach na terenie P., działając w kierowanej wspólnie z P. P. (4) zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1), J. D. (2), K. B. (2) i K. P. (2), współdziałając także z osobami nie wchodzącymi w skład grupy a to ze Z. G. (1), M. Z., K. L. oraz nieustalonym mężczyzną, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie oraz dla członków zorganizowanej grupy przestępczej a także innych osób nie wchodzących w skład zorganizowanej grupy, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodów, w ramach ustalonego podziału ról i zadań, wyszukiwał oferowane do wynajmu atrakcyjne z punktu widzenia wartości i łatwości zbytu pojazdy, uzgadniał z przedstawicielami firm ubezpieczeniowych oraz wypożyczalniami warunki najmu pojazdów oraz używając podrobionych dowodów osobistych oraz praw jazdy na wystawionych na dane osobowe odpowiednio A. S. (1) i K. D. (1), zawierał umowy najmu wytypowanych uprzednio pojazdów, a także wyłudzone w ten sposób pojazdy przewoził, ukrywał i bezpośrednio lub za pośrednictwem innych współdziałających z nim osób przekazywał w posiadanie P. P. (1) w celu ich ukrywania, demontażu poprzez wydzielenie z nich użytecznych i zbywalnych części samochodowych, sprzedaży innym osobom w całości lub w częściach w celu ich dalszej odsprzedaży oraz podjęcia innych działań mających na celu udaremnienie lub znaczne utrudnienie stwierdzenia ich przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia i ich wykrycia, czym doprowadził i usiłował doprowadzić wypożyczalnie samochodów do niekorzystnego rozporządzenia oferowanymi do wynajmu pojazdami stanowiącymi mienie wielkiej wartości nie mniejszej niż 3.437.000 zł i tak:

1. działając wspólnie i w porozumieniu z M. Z. doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów E. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci samochodu marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) wartości nie mniejszej niż 180.000 zł w ten sposób, że nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania, uzgodnił z przedstawicielami wypożyczalni warunki i termin najmu a następnie pojazd wynajęty w dniu 22.03.2017 r. we W. przez M. Z. przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (1) pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego zbycia, który następnie korzystając z pośrednictwa i pomocy P. Ż. zbył samochód T. D. (2) za kwotę 19.000 zł znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w L. i (...) Funduszu (...) i z/s we W.,

2. działając wspólnie i w porozumieniu z M. Z. doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci samochodu marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) wartości nie mniejszej niż 190.000 zł w ten sposób, że nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z umowy najmu i zwrotu wynajętego pojazdu, posługując się fałszywymi danymi personalnymi A. P. (2) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) S.A.” co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 11.04.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna, po czym samochód ten przejęty przez M. Z. w dniu 18.04.2017r. w L. od przedstawiciela wypożyczalni, na podstawie potwierdzającego nieprawdę sporządzonego przez siebie pełnomocnictwa do odbioru pojazdu przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (1) który następnie sprzedał samochód M. M. (2) i G. C. za kwotę 19 000 zł znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę (...) S.A z/s w (...) Sp. z o.o.,

3. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki R. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 81.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi P. A. wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 29.05.2017r. zgłoszoną do (...) S.A i zarejestrowaną pod numerem PL (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna po czym w dniu 30 maja 2017 r., we W. współdziałając z P. P. (4), zgodnie z ustalonym podziałem zadań posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko A. S. (1) oraz potwierdzającym nieprawdę sporządzonym przez siebie pełnomocnictwem do odbioru pojazdu, wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym uzyskany w ten sposób pojazd przewiózł i przekazał P. P. (4), który po uzyskaniu od M. M. (2) dokumentów legalizujących n. pochodzenia pojazdu w postaci tzw. briefu przekazał samochód K. P. (3), który to następnie przy pomocy P. M. (1), dokonał jego wymiany na samochód m-ki A. (...), sprzedany następnie przez K. P. (3) nieustalonej osobie za kwotę ok. 32.000 zł znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę (...). z o.o, (...) Sp. z o.o. i (...) S.A.,

4. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi A. S. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 03.06.2017 r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...)-01, a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna po czym w dniu 05 czerwca 2017 r., w L. współdziałając z P. P. (4), zgodnie z ustalonym podziałem zadań posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko A. S. (1) oraz potwierdzającym nieprawdę sporządzonym przez siebie pełnomocnictwem do odbioru pojazdu, wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym uzyskany w ten sposób pojazd przewiózł i przekazał P. P. (4), który następnie sprzedał samochód nieustalonemu mężczyźnie o imieniu M. za kwotę nie mniejszą niż 16.000 zł znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o., (...) Sp. z o.o.,

5. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4) Z. G. (1) i nieustalonym mężczyzną doprowadził przedstawicieli (...) sp. z o.o. prowadzącej wypożyczalnię pojazdów pod marką (...) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 200.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi P. A. wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 14.06.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...) (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna po czym w dniu 16 czerwca 2017 r., w L. współdziałając z P. P. (4), oraz nieustalonym mężczyzną zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu, podczas gdy nieustalony dotychczas mężczyzna posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko P. A. wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez tego mężczyznę pojazd przewiózł i przekazał P. P. (4), w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. M. (2) za kwotę ok. 12.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w (...) S.A.,

6. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. we W., prowadzącej wypożyczalnię pojazdów pod marką (...), do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł w ten sposób że, posługując się fałszywymi danymi personalnymi A. P. (2) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 29.06.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna po czym w dniu 1 lipca 2017 r., we W., współdziałając z P. P. (4) i J. D. (1), zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko A. P. (2), wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, który samochód ten zbył G. C. i W. W. (1) za kwotę 18.000 zł w celu jego dalszej odsprzedaży nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie jego przestępnego pochodzenia miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. i (...) S. A.,

7. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. Oddział w K. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 189.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi T. D. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 13.07.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...).01, a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna po czym w dniu 15 lipca 2017 r., w K., współdziałając z P. P. (4) i J. D. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko T. D. (1), wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane a następnie zbyte nieustalonemu dotychczas mężczyźnie o ps. (...) za kwotę ok. 18.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. z/s w K. Oddział w K.,

(...) Sp. z o.o. z/s w W.,

8. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. filia w K., prowadzącej wypożyczalnię pojazdów pod marką (...), do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 112.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi T. C. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 21.07.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna po czym w dniu 24 lipca 2017 r., w K., współdziałając z P. P. (4) i J. D. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko T. C. (1) wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. M. (2) za kwotę ok. 12.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. w W.,

9. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. Oddział w K. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki K. S. (1) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi T. C. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 24.07.2017r. zgłoszoną do Towarzystwa (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...)-01, a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna, po czym w dniu 26 lipca 2017 r., w K., współdziałając w popełnieniu czynu z P. P. (4) i J. D. (1), zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko T. C. (1) wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i zbyte P. D. (1) za kwotę ok. 12.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. Oddział w (...) S.A. z/s w W.,

10. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1), K. B. (2) i Z. G. (1) doprowadził W. B. właściciela B. O. S. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 180 000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi J. K. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 31.07.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna po czym w dniu 4 sierpnia 2017 r., w K., współdziałając z J. D. (1) i K. B. (2), zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko J. K. (1) wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu czym działał na szkodę (...) W. B.,

11. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1), J. D. (2) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. we W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 40.000 zł w ten sposób, że na polecenie P. P. (4), mając na uwadze określone przez niego kryteria w postaci marki, modelu i innych parametrów, wyszukał w ofertach internetowych zamieszczanych przez wypożyczalnie odpowiedni samochód, a informacje o ofercie wynajmu przekazał P. P. (4), na polecenie którego, w dniu 5 września 2017 r., we W., J. D. (1) współdziałając z J. D. (3), używając jako autentycznych sfałszowanych przez Z. G. (1) dokumentów w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko D. N. (1) wprowadzając w błąd przedstawicieli wypożyczalni co do tożsamości osoby wypożyczającej i zamiaru zwrotu wypożyczanego pojazdu zawarł umowę najmu, odebrał wypożyczony pojazd i pokwitował jego odbiór, po czym przekazał uzyskany w ten sposób pojazd J. D. (2) aby ten przewiózł i oddał go do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. P. (2) za kwotę nie mniejszą niż 7.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. we W. i (...) E. B. we (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W.,

12. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli firmy (...) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł w ten sposób, że ustalił telefonicznie z przedstawicielami wypożyczalni warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 7 września 2017r., we W., współdziałając z J. D. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko D. N. (1) wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i zbyte P. D. (1) za kwotę ok. 16.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) M. W. (1), B. (...) w (...) S.A w W.,

13. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr (...) o wartości 95.000 zł w ten sposób, że ustalił telefonicznie z przedstawicielami wypożyczalni warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 17 września 2017 r., we W., posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1), wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu oraz odebrał wypożyczony pojazd i pokwitował jego odbiór, po czym uzyskany w ten sposób pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. M. (2) za kwotę ok. 12.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. i (...) sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w K.,

14. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki J. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 180.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi K. D. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 21.09.2017r. zgłoszoną do Towarzystwa (...) i zarejestrowaną pod numerem 115-1189691, a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna, po czym w dniu 21 września 2017 r., w O., posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1), wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu oraz odebrał wypożyczony pojazd i pokwitował jego odbiór, po czym uzyskany w ten sposób pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. M. (2) za kwotę nie mniejszą niż 12.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w W.,

15. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów M. C. (1) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 250.000 zł w ten sposób, że ustalił telefonicznie z przedstawicielami wypożyczalni warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 27 września 2017 r., we W., posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1) wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu oraz odebrał wypożyczony pojazd i pokwitował jego odbiór, po czym uzyskany w ten sposób pojazd miał oddać do dyspozycji P. P. (4), w celu jego dalszego zbycia, jednak wobec obawy ujawnienia faktu popełnienia przez niego przestępstwa, wywołanej kontrolą drogową przeprowadzoną wobec niego przez umundurowanych funkcjonariuszy Policji w czasie gdy poruszał się wynajętym pojazdem i możliwej identyfikacji jako sprawcy przestępstwa, pojazd ten porzucił informując o tym fakcie wynajmującego, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. we (...) sp. z o.o. z/s w W.,

16. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), K. P. (2), K. B. (2) i Z. G. (1) doprowadził W. Ś. (1) i P. S. (1) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki F. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 85.000 zł w ten sposób, że ustalił telefonicznie z W. Ś. (1) warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 7 października 2017 r., w W., współdziałając z P. P. (4), K. P. (2) i K. B. (2) zgodnie z ustalonym podziałem zadań, posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1), wprowadzając w ten sposób P. S. (1) w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu oraz odebrał wypożyczony pojazd i pokwitował jego odbiór, po czym uzyskany w ten sposób pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), oddał do dyspozycji P. P. (1) pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego zbycia, który następnie zbył samochód M. P. (2) za kwotę 8.000 zł znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, czym działał na szkodę W. Ś. (2),

17. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 110.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi K. D. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 13.10.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna po czym w dniu 13 października 2017 r., we W., posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1), wprowadzając w ten sposób przedstawiciela wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu zawarł umowę najmu oraz odebrał wypożyczony pojazd i pokwitował jego odbiór, po czym uzyskany w ten sposób pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte M. P. (1), znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w (...) S.A. w P.,

18. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów M. C. (1) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 250.000 zł w ten sposób, że ustalił telefonicznie z przedstawicielami wypożyczalni warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 23 października 2017 r., w W., współdziałając z P. P. (4) i J. D. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (1), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały przetransportowane przez J. D. (2) i przekazane do ukrycia S. W. a następnie zbyte G. C. za kwotę ok. 27.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia oraz miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. we (...) sp. z o.o. z/s w W.,

19. doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów A. C. z siedzibą we W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi M. B. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 3.11.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem Pl (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna po czym w dniu 6 listopada 2017 r., we W., współdziałając z P. P. (4) i J. D. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które następnie były ukrywane przez innych członków grupy poprzez ich przetransportowanie w nieustalone miejsce i zbywane nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w W. i (...) Sp. z o.o. z/s w W.,

20. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1), K. P. (2), K. B. (2) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów F. (...) w W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł w ten sposób, że ustalił telefonicznie z przedstawicielami wypożyczalni warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 7 listopada 2017 r., w W., współdziałając z P. P. (4), J. D. (1), K. P. (2) i K. B. (2) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały M. P. (2) za kwotę 16.000 zł, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...)- J. K. (2), (...) – P. S. (1), (...) Sp. z o.o. i (...) S.A,

21. w dniu 21 listopada 2017 r. doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) o wartości 120.000 zł w ten sposób, że wprowadził w błąd pracownika wypożyczalni co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 21 listopada 2017 r., zgłoszoną do (...) E. H. i zarejestrowaną pod numerem (...), ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna, po czym tego samego dnia we W. wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w L.,

22. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki K. O. (1) o nr rej. (...) o wartości 100.000 zł w ten sposób, że ustalił telefonicznie z przedstawicielami wypożyczalni warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 23 listopada 2017 r., we W., współdziałając z P. P. (4) i J. D. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych do którego jednak nie doszło z powodu porzucenia pojazdu po kolizji drogowej spowodowanej przez kierującego pojazdem P. P. (4), czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. Oddział we W.,

23. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 90.000 zł w ten sposób, że ustalił telefonicznie z przedstawicielami wypożyczalni warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 27 listopada 2017 r., w S., współdziałając z P. P. (4) i J. D. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) zostały w części nieodpłatnie przekazane M. P. (2), znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w J. oraz Impuls (...) z/s w W.,

24. działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1) i Z. G. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 60.000 zł w ten sposób, że ustalił telefonicznie z przedstawicielami wypożyczalni warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu, a w dniu 30 listopada 2017 r., we W., współdziałając z P. P. (4) i J. D. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, podczas gdy J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym przekazany mu przez J. D. (1) pojazd przewiózł i oddał do dyspozycji P. P. (4), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, do którego jednak nie doszło z powodu odnalezienia samochodu przez Policję w miejscu jego czasowego ukrycia, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.,

25. działając wspólnie i w porozumieniu z K. L. doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) o wartości 105.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi A. S. (2) wprowadził w błąd pracownika wypożyczalni co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 12.12.2017r. zgłoszoną do (...) S.A i zarejestrowaną pod numerem PL (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna, po czym w celu użycia jako autentyczne sporządził i podpisał jako A. S. (2) potwierdzające nieprawdę pełnomocnictwo do odbioru pojazdu na podstawie którego, zgodnie z ustalonym podziałem zadań w dniu 12 grudnia 2017 r., we W. K. L., wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w L.,

26. działając wspólnie i w porozumieniu z K. L. doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki K. O. (1) o nr rej. (...) nr (...) o wartości 120.000 zł w ten sposób, że posługując się fałszywymi danymi personalnymi A. S. (2) wprowadził w błąd pracownika wypożyczalni co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 12.12.2017r. zgłoszoną do (...) S.A i zarejestrowaną pod numerem PL (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności tj. wyżej opisanego prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna, po czym w celu użycia jako autentyczne sporządził i podpisał jako A. S. (2) potwierdzające nieprawdę pełnomocnictwo do odbioru pojazdu na podstawie którego, zgodnie z ustalonym podziałem zadań w dniu 14 grudnia 2017 r., we W. K. L., wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w W.,

tj. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

3. Z. G. (2) – syna C. i C. z domu G., urodzonego w dniu (...) w K., PESEL: (...),

oskarżonego o to, że:

V. w okresie od marca 2017r. do dnia 4 grudnia 2017r. we W., działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1), P. M. (1), J. D. (1) oraz nieustalonym mężczyzną, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie oraz dla P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodów, doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodowych oraz osoby prywatne do niekorzystnego rozporządzenia łącznie 24 samochodami oraz usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia 1 samochodem, stanowiącymi łącznie mienie wielkiej wartości nie mniejszej niż 3.107.000 zł w ten sposób, że zgodnie z uzgodnionym z P. P. (4) podziałem ról, przerabiając autentyczne prawa jazdy i dowody osobiste, poprzez naklejenie w tych dokumentach folii z nadrukowanymi fotografiami wtórnymi, szatą graficzną i personalizacją, albo podrabiając takie dokumenty poprzez wytworzenie od podstaw ich imitacji, odpłatnie wytworzył nieautentyczne dokumenty w postaci dowodów osobistych i praw jazdy P. A., M. B. (1), T. C. (1), K. D. (1), T. D. (1), W. H., J. K. (1), D. N. (1), A. P. (2), A. S. (1) i M. S. (1) po czym dokumenty te, przekazał P. P. (4) w celu ich użycia jako autentyczne dla potrzeb zawarcia z wypożyczalniami samochodowymi na terenie kraju pozornych umów najmu wytypowanych uprzednio samochodów w celu ich wyłudzenia, a nadto pomógł P. P. (4) w przeniesieniu posiadania i własności wyłudzonego w dniu 5 czerwca 2017 r. we W. na szkodę (...) Sp. z o.o. samochodu marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł w ten sposób, że wyszukał i wskazał P. P. (4) jako nabywcę samochodu nieustalonego mężczyznę o imieniu (...) który kupił wyłudzony samochód za kwotę nie mniejszą niż 16.000 zł znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie jego przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu przez co:

1. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), P. M. (1) i J. D. (1), doprowadził K. K. (1) prowadzącą działalność gospodarczą pod marką „A. – wypożyczalnia samochodów” w Ł. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki P. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 35.000 zł w ten sposób, że sfałszował dowód osobisty i prawo jazdy na nazwisko M. S. (1), umieszczając w nich wizerunek P. M. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je P. M. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 13 marca 2017 r. w Ł., współdziałając z J. D. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał K. P. (3), czym działał na szkodę K. K. (1),

2. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i K. P. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki R. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 81.000 zł w ten sposób, że sfałszował dowód osobisty i prawo jazdy na nazwisko A. S. (1), umieszczając w nich wizerunek K. P. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je K. P. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 30 maja 2017 r. we W., współdziałając z P. P. (4) wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. z/s w W.,

3. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i K. P. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł w ten sposób, że sfałszował dowód osobisty i prawo jazdy na nazwisko A. S. (1), umieszczając w nich wizerunek K. P. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je K. P. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 05 czerwca 2017 r. we W., współdziałając z P. P. (4) wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o.,

4. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i nieustalonym mężczyzną doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. prowadzącej wypożyczalnię pojazdów pod marką (...) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 200.000 zł w ten sposób, że sfałszował dowód osobisty i prawo jazdy na nazwisko P. A., umieszczając w nich wizerunek nieustalonego mężczyzny, a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je temu mężczyźnie, który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi, w dniu 16 czerwca 2017 r. w L., współdziałając z P. P. (4) i K. P. (1) wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. i (...) Towarzystwa (...),

5. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. we W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł w ten sposób, że na zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko A. P. (2), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 1 lipca 2017 r. we W., współdziałając z P. P. (4) i K. P. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. we W.,

6. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. Oddział w K. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 189.000 zł w ten sposób, że na zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko T. D. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 15 lipca 2017 r. w K., współdziałając z P. P. (4) i K. P. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. z/s w K. Oddział w K., (...) Sp. z o.o. z/s w W. i (...) Towarzystwa (...) w S.,

7. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. Oddział w K. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 112.000 zł w ten sposób, że na zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko T. C. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 24 lipca 2017 r. w K., współdziałając z P. P. (4) i K. P. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę spółki (...) sp. z o.o. w W.,

8. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. Oddział w K. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki K. S. (1) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł w ten sposób, że na zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko T. C. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi, w dniu 26 lipca 2017 r. w K., współdziałając z P. P. (4) i K. P. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w (...) S.A. z/s w Ł.,

9. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), J. D. (1) i P. M. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) Sp. z o.o. w Ł. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki N. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 60.000 zł w ten sposób, że na zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. B. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi, w dniu 28 lipca 2017 r. w Ł., współdziałając z P. M. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał K. P. (3), czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. w Ł., (...) Sp. z o.o. z/s w (...) S.A. z/s w W.,

10. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził W. B. właściciela B. O. w K. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 180.000 zł w ten sposób, że w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko J. K. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 4 sierpnia 2017 r. w K., współdziałając z K. P. (1) i K. B. (2), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, do czego jednak nie doszło z uwagi na wcześniejsze odzyskanie samochodu przez Policję, czym działał na szkodę (...) W. B.,

11. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. we W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 40.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko D. N. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 5 września 2017 r. we W., współdziałając z J. D. (2), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. we W. i (...) E. B. we (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W.,

12. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli firmy (...) w L. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko D. N. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi, w dniu 7 września 2017 r. we W., współdziałając z K. P. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) M. W. (1), B. (...) w (...) S.A w W.,

13. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i J. D. (1) usiłował doprowadzić P. C. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) o wartości 200.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko D. N. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi, w dniu 14 września 2017 we W., współdziałając z P. P. (4), K. P. (2) i J. D. (2), wprowadzając w błąd P. C. co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, poprzez zawarcie pozornej umowy najmu, zamierzał wyłudzić należący do niego pojazd jednak zamierzonego celu w postaci zawarcia umowy najmu oraz odbioru wypożyczonego pojazdu nie osiągnął z uwagi na odmowę jego wydania, czym działał na szkodę P. C.,

14. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i K. P. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr (...) o wartości 95.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko K. D. (1), umieszczając w nich wizerunek K. P. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je K. P. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi, w dniu 17 września 2017 r. we W., wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W.,

15. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i K. P. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki J. (...) o nr rej. (...)nr VIN (...) o wartości 180.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko K. D. (1), umieszczając w nich wizerunek K. P. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je K. P. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi, w dniu 26 września 2017 r. w O., wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o.,

16. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i K. P. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów M. C. (1) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 250.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko K. D. (1), umieszczając w nich wizerunek K. P. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je K. P. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi, w dniu 27 września 2017 r. we W., wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, po czym uzyskany w ten sposób pojazd miał oddać do dyspozycji P. P. (4), w celu jego dalszego zbycia, jednak wobec obawy ujawnienia faktu popełnienia przez niego przestępstwa, wywołanej kontrolą drogową przeprowadzoną wobec niego przez umundurowanych funkcjonariuszy Policji w czasie gdy poruszał się wynajętym pojazdem i możliwej identyfikacji jako sprawcy przestępstwa, pojazd ten porzucił informując o tym fakcie wynajmującego, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. we (...) sp. z o.o.,

17. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli firmy (...) (...)” w B. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) wartości 90.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko W. H., umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi, w dniu 30 września 2017 r. w B., współdziałając z J. D. (2) i K. W., wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę „A. H. R. (...)” i (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W.,

18. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i K. P. (1) doprowadził W. Ś. (1) i P. S. (1) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki F. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 85.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko K. D. (1), umieszczając w nich wizerunek K. P. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je K. P. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 7 października 2017 r. w W., współdziałając z P. P. (4), K. P. (2) i K. B. (2), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę W. Ś. (2),

19. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i K. P. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 110.000 zł w ten sposób, że sfałszował dowód osobisty i prawo jazdy na nazwisko K. D. (1), umieszczając w nich wizerunek K. P. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je K. P. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 13 października 2017 r. we W., wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o.,

20. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów M. C. (1) do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 250.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. B. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 23 października 2017 r. w W. współdziałając z P. P. (4) i K. P. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. we W. i (...) Sp. z o.o. z/s w W.,

21. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów A. C. z siedzibą we W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. B. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 6 listopada 2017 r. we W., współdziałając z P. P. (4) i K. P. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w W. i (...) Sp. z o.o. z/s w W.,

22. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów F. (...) w W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. B. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 7 listopada 2017 r. w W., współdziałając z P. P. (4), K. P. (1), K. P. (2) i K. B. (2) wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części czym działał na szkodę (...)- J. K. (2), (...) – P. S. (1), (...) Sp. z o.o. i (...) S.A,

23. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli wypożyczalni samochodów (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki K. O. (1) o nr rej. (...) o wartości 100.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. B. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 23 listopada 2017 r. we W., współdziałając z P. P. (4) i K. P. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, do czego jednak nie doszło z uwagi na wcześniejsze odzyskanie samochodu przez Policję, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. Oddział we W.,

24. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 90.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. B. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi, w dniu 27 listopada 2017 r. w S., współdziałając z P. P. (4) i K. P. (1), wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w J. oraz Impuls (...) z/s w W.,

25. działając wspólnie i porozumieniu z P. P. (4), K. P. (1) i J. D. (1) doprowadził przedstawicieli spółki (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 60.000 zł w ten sposób, że wykonując zlecenie P. P. (1), w celu użycia jako autentyczne dla potrzeb wyłudzenia samochodu, sfałszował dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. B. (1), umieszczając w nich wizerunek J. D. (1), a następnie będąc świadomym przeznaczenia i sposobu ich wykorzystania, za pośrednictwem P. P. (1) przekazał je J. D. (1), który posługując się tymi dokumentami jako autentycznymi w dniu 30 listopada 2017 r. we W., współdziałając z P. P. (4) i K. P. (1) wprowadził przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł pozorną umowę najmu, a uzyskany samochód przekazał P. P. (4) w celu jego demontażu i sprzedaży części, do czego jednak nie doszło z uwagi na wcześniejsze odzyskanie samochodu przez Policję, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.,

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i art. 299 § 1 kk w zw. z art. 299 § 5 kk w zw. z art. 12 k.k.

VI. w okresie od marca 2017 r. do grudnia 2017r., we W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci kokainy w ilości nie mniejszej niż 35 gram, uzyskanej odpłatnie od P. P. (1) za cenę 200 zł za 1g,

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii ( Dz. U. nr 783 z 2017 r., t.j. ) w zw. z art. 12 k.k.

4. A. P. (P.) – syna W. i G. z domu P., urodzonego w dniu (...) we W., PESEL: (...),

oskarżonego o to, że:

VII. w okresie od czerwca 2018 r. do dnia 4 grudnia 2018 r., we W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, brał udział w kierowanej przez P. P. (4) i K. P. (1) zorganizowanej grupie z udziałem J. D. (1), J. D. (2), K. P. (2), K. B. (2) i K. W. mającej na celu popełnianie oszustw dotyczących mienia wielkiej wartości oraz pranie brudnych pieniędzy, polegających na wypożyczaniu na podstawie podrobionych dokumentów samochodów w celu ich demontażu oraz posiadaniu, ukrywaniu i sprzedaży pozyskanych w wyniku oszustwa części samochodowych,

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

VIII. w okresie od czerwca 2017r. do dnia 4 grudnia 2017r., we W. woj. (...), działając w kierowanej przez P. P. (4) i K. P. (1) zorganizowanej grupie przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z P. P. (4), współdziałając również z osobami nie wchodzącymi w skład grupy a to: M. K. (1), R. K. i G. M. (1) w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie oraz dla członków zorganizowanej grupy przestępczej w zakresie mienia o łącznej wielkiej wartości nie mniejszej niż 1.791.000 zł, na polecenie P. P. (1) przyjął do swojego warsztatu samochodowego, posiadał i ukrywał, w tym również poprzez usunięcie zamontowanych w pojazdach lokalizatorów (...), samochody różnych marek, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem oszustwa, po czym pojazdy te demontował poprzez wydzielenie z nich użytecznych i zbywalnych części samochodowych, pozbawiając ich jednocześnie cech umożliwiających identyfikację poprzez usunięcie z nich m.in. tablic rejestracyjnych, a następnie pakował pozyskane w ten sposób części i podzespoły do podstawionych uprzednio samochodów dostawczych, w celu ich dalszego transportowania przez innych członków grupy w nieustalone miejsca i zbycia innym osobom, ukrywając w ten sposób pochodzące z oszustwa samochody oraz pozyskane z nich komponenty, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzących z oszustwa samochodów oraz części samochodowych, czym działał na szkodę wypożyczalni samochodowych i firm leasingowych będących właścicielami powyższych samochodów, a mianowicie :

1 w czerwcu 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 16 czerwca 2017 r. w L., na szkodę (...) Sp. z o.o. w W. i (...) Towarzystwa (...) w S., samochód marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 200.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na M. M. (2), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 12.000 zł, a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

2 w lipcu 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 15 lipca 2017 r. w K., na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w (...) Sp. z o.o. z/s w W. i (...) Towarzystwa (...) w S., samochód marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 189.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na nieustalonego mężczyznę o ps. (...), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 18.000 zł, a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

3 w lipcu 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 24 lipca 2017 r. w K., na szkodę (...) sp. z o.o. w W., samochód marki V. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 112.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na M. M. (2), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 12.000 zł, a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

4 w lipcu 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 26 lipca 2017 r. w K., na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w (...) S.A. z/s w Ł., samochód marki K. S. (1) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na P. D. (1), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 12.000, zł a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

5 we wrześniu 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 5 września 2017 r. we W., na szkodę (...) sp. z o.o. we W., (...) E. B. we (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W., samochód marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 40.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu G. M. (1) dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na M. P. (2), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 7.000, zł a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

6 we wrześniu 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 7 września 2017 r. we W., na szkodę (...) M. W. (1), B. (...) w (...) S.A w W., samochód marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z G. M. (1) dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na P. D. (1), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 16.000 zł, a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

7 we wrześniu 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 17 września 2017 r. we W., na szkodę (...) Sp. z o.o. w (...) sp. z o.o. Sp. komandytowa z/s w K., samochód marki V. (...) o nr rej. (...) nr (...) o wartości 95.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, a następnie wspólnie i w porozumieniu z G. M. (1) przekazał pozyskane w ten sposób części samochodowe do dalszego transportu pakując je do podstawionego w tym celu samochodu dostawczego, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na M. M. (2), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 12.000 zł, a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

8 na przełomie wrzesień - październik 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 21 września 2017 r. w O., na szkodę (...) Sp. z o.o. w W., samochód marki J. (...) o (...) nr VIN (...) o wartości 180.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na M. M. (2), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 12.000 zł, a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

9 w październiku 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 7 października 2017 r. w W., na szkodę W. Ś. (2), samochód marki F. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 85.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na M. P. (2), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 8.000 zł, a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

10 w październiku 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 13 października 2017 r. we W., na szkodę (...) sp. z o.o. we W. i (...) w P., samochód marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 110.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na M. P. (2), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 12.000, zł a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

11 w październiku 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 23 października 2017 r. w W., na szkodę (...) Sp. z o.o. we (...) sp. z o.o. z/s w W., samochód marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 250.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na S. W. a następnie G. C., który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 27.000 zł, a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

12 w listopadzie 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 7 listopada 2017 r. w W., na szkodę (...)- J. K. (2), (...) – P. S. (1), (...) Sp. z o.o. i (...) S.A, samochód marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, które przekazał do dalszego transportu, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na M. P. (2), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 16.000 zł, a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

13 w listopadzie 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 30 września 2017 r. w B., na szkodę „A. H. R. (...)” w (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W., samochód marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 90.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, a następnie wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1) przekazał pozyskane w ten sposób części samochodowe do dalszego transportu pakując je do podstawionego w tym celu samochodu dostawczego, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na P. D. (1), który nabył pozyskane w ten sposób części za kwotę nie mniejszą niż 10.000 zł, a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

14 w listopadzie 2017 r. przyjął od P. P. (1) pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 27 listopada 2017 r. w S., na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w J. oraz Impuls (...) z/s w W., samochód marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 90.000 zł, po czym działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. dokonał jego demontażu na części i podzespoły, a następnie wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1) przekazał pozyskane w ten sposób części samochodowe do dalszego transportu pakując je do podstawionego w tym celu samochodu dostawczego, pomagając w ten sposób do przenoszenia ich posiadania i własności na M. P. (2), który nieodpłatnie przejął część pozyskanych w ten sposób części a następnie zbywał je nieustalonym osobom,

tj. o czyn z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

5. M. M. (2) – syna M. i B. zd. Z., urodzonego w dniu (...) w J., PESEL: (...),

oskarżonego o to, że:

IX. w okresie od czerwca 2017r. do października 2017 r w J. oraz innych nieustalonych miejscach na terenie województwa (...), współdziałając z P. P. (4), G. C. oraz innymi nieustalonymi dotychczas osobami, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, osiągając znaczną korzyść majątkową w wysokości nie mniejszej niż 238.000 zł, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodów, przyjął od P. P. (4) części i podzespoły samochodowe uzyskane w wyniku celowego demontażu pochodzących z oszustw samochodów marek V. (...),V. (...), J. (...) oraz w całości jeden samochód marki B. (...), które w nieustalonych miejscach ukrywał, a następnie pomagał w przeniesieniu ich własności i posiadania na inne osoby, a także dostarczył P. P. (4) podrobione dokumenty legalizujące pochodzenie pochodzącego z oszustwa samochodu marki R. (...), czym pomógł w przeniesieniu jego własności oraz posiadania na inne osoby, udaremniając lub znacznie utrudniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia i wykrycia uzyskanych w wyniku przestępstw samochodów oraz pochodzących z nich części i podzespołów, i tak:

-: w okresie od maja 2017r. do czerwca 2017 r., działając wspólnie i w porozumieniu z G. C. nabył od P. P. (4) za kwotę 18.000 zł pochodzący z dokonanego w dniu 18 kwietnia 2017 r. w L. oszustwa na szkodę (...) S.A. samochód marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) wartości nie mniejszej niż 190.000 zł, po czym samochód ten zbył nieustalonej osobie, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu,
-: w czerwcu 2017 r. pomógł P. P. (4), K. P. (3) J. D. (1) i P. M. (1) w przeniesieniu na inne osoby własności oraz posiadania pochodzącego z dokonanego w dniu 30 maja 2017 r we W. oszustwa na szkodę (...) Sp. z o.o. samochodu marki R. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) wartości 81.000 zł w ten sposób, że w celu użycia jako autentycznego dostarczył P. P. (4) podrobiony niemiecki dokument tzw. brief stwierdzający rzekome prawo własności tego samochodu, na podstawie którego to dokumentu K. P. (3), J. D. (1) i P. M. (1) poprzez zawarcie z innymi osobami kolejnych umów zamiany i sprzedaży pojazdów zbyli ten samochód nieustalonej osobie, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu,
-: w okresie od czerwca 2017r. do lipca 2017 r. nabył od P. P. (4) za kwotę 12.000 zł, zdemontowany na części i podzespoły przez A. P. (1), pochodzący z dokonanego w dniu 16 czerwca 2017 r. w L. oszustwa na szkodę (...) Sp. z o.o. samochód marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 200.000 zł, po czym części te przechowywał i ukrywał, a następnie zbył nieustalonej osobie lub nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu,
-: w okresie od lipca 2017r. do sierpnia 2017 r. nabył od P. P. (4) za kwotę 12.000 zł zdemontowany na części i podzespoły przez A. P. (1), pochodzący z dokonanego w dniu 24 lipca 2017 r., w K., oszustwa na szkodę (...) sp. z o.o. samochód marki V. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 112.000 zł, po czym części te przechowywał i ukrywał a następnie zbył nieustalonej osobie lub nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu,
-: w okresie od września 2017r. do października 2017 r. nabył od P. P. (4) za kwotę nie mniejszą niż 12.000 zł, zdemontowany na części i podzespoły przez A. P. (1), pochodzący z dokonanego w dniu 17 września 2017 r., we W., oszustwa na szkodę (...) Sp. z o.o. i (...) sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w K. samochód marki V. (...) nr rej. (...) nr (...) o wartości 95.000 zł, po czym części te przechowywał i ukrywał, a następnie zbył nieustalonej osobie lub nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu,
-: w okresie od września do października 2017 r. nabył od P. P. (4) za kwotę nie mniejszą niż 12.000 zł, zdemontowany na części i podzespoły przez A. P. (1), pochodzący z dokonanego w dniu 21 września 2017 r., w O., oszustwa na szkodę (...) sp. z o.o. samochód marki J. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 180.000 zł, po czym części te przechowywał i ukrywał, a następnie zbył nieustalonej osobie lub nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 13 marca 2014r. do dnia 13 marca 2015r. kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w S. w Austrii z dnia 01.08. (...)., sygn. akt GZ 64 Hv 72/14k-245 oraz wyrokiem Wyższego Sądu Okręgowego w Linz z dnia 13.11.2014r. sygn. akt AZ 7 Bs 173/14m za podobne przestępstwo umyślne polegające na kradzieży z włamaniem trzech samochodów na terenie Austrii,

tj. o czyn z art. 299 § 1 kk w zw. z art. 299 § 5 kk w zw. z art. 299 § 6 kk i art.18 § 3 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

6. P. D. (2) – syna P. i T. zd. M., urodzonego w dniu (...) we W., PESEL: (...),

oskarżonego o to, że:

X. w okresie od czerwca do października 2017 r na terenie województwa (...), współdziałając P. P. (4), oraz innymi nieustalonymi dotychczas osobami, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w łącznej kwocie nie mniejszej niż 38.000 zł, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodów przyjął od P. P. (4) części i podzespoły samochodowe uzyskane w wyniku celowego demontażu pochodzących z oszustw samochodów K. S. (1), B. (...) oraz S. (...), które w nieustalonych miejscach ukrywał a następnie pomagał w przeniesieniu ich własności i posiadania na inne osoby, udaremniając lub znacznie utrudniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia i wykrycia uzyskanych w wyniku przestępstw samochodów oraz pochodzących z nich części i podzespołów, i tak:

-: w sierpniu 2017 r., nabył od P. P. (4) za kwotę nie mniejszą niż 12.000 zł, zdemontowany na części i podzespoły przez A. P. (1), pochodzący z dokonanego w dniu 26 lipca 2017 r. w K. oszustwa na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w (...) S.A. w W. samochód, marki K. S. (1) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł, po czym części te przechowywał i ukrywał a następnie zbył nieustalonej osobie lub nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu,
-: we wrześniu 2017 r., nabył od P. P. (4) za kwotę nie mniejszą niż 16.000 zł, zdemontowany na części i podzespoły przez A. P. (1), pochodzący z dokonanego w dniu 7 września 2017 r. we W. oszustwa na szkodę M. W. (1) i B. (...) w W., samochód marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł po czym części te przechowywał i ukrywał a następnie zbył nieustalonej osobie lub nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu,
-: w okresie od września do listopada 2017 r. nabył od P. P. (4) za kwotę nie mniejszą niż 10.000 zł, zdemontowany na części i podzespoły przez A. P. (1), pochodzący z dokonanego w dniu 30 września 2017 r. w B. oszustwa na szkodę (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W. samochód marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) wartości 90.000 zł po czym części te przechowywał i ukrywał a następnie zbył nieustalonej osobie lub nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie przestępnego pochodzenia, miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu,

tj. o czyn z art. 299 § 1 kk w zw. z art. 299 § 5 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

7. K. P. (6) (z domu P.) – córki P. i W. z domu P., urodzonej w dniu (...) w K., PESEL: (...),

oskarżonej o to, że:

XI. w okresie od dnia 14 września 2017r. do dnia 7 listopada 2017r., na terenie województwa (...), (...), (...), (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, brała udział w kierowanej przez P. P. (4) i K. P. (1) zorganizowanej grupie z udziałem A. P. (1), J. D. (1), J. D. (2), K. B. (2) i K. W. mającej na celu popełnianie oszustw dotyczących mienia wielkiej wartości oraz pranie brudnych pieniędzy, polegających na wypożyczaniu na podstawie podrobionych dokumentów samochodów w celu ich demontażu oraz posiadaniu, ukrywaniu i sprzedaży pozyskanych w wyniku oszustwa części samochodowych,

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

XII. w okresie od dnia 14 września 2017r. do dnia 7 listopada 2017r. we W. i W. działając w kierowanej przez P. P. (4) zorganizowanej grupie przestępczej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla członków zorganizowanej grupy przestępczej w zakresie mienia o łącznej znacznej wartości 430.000,00 zł:

- usiłowała doprowadzić przedstawicieli wypożyczalni samochodowej we W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o wartości 300 000,00 zł, w ten sposób, iż w dniu 14 września 2017r. wspólnie z P. P. (4) prowadziła obserwację okolic salonu samochodowego we W. mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) na wypadek pojawienia się Policji lub wystąpienia innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, w sytuacji gdy J. D. (1) w tym czasie zgodnie z ustalonym podziałem zadań usiłował wypożyczyć wytypowany uprzednio przez członków grupy samochód marki B. (...) na podstawie podrobionego dowodu osobistego oraz prawa jazdy wystawionych na nazwisko M. B. (1), w celu jego demontażu przez innych członków grupy przestępczej i sprzedaży pozyskanych części, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do zamiaru jego zwrotu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na odmowę wydania samochodu,

- doprowadziła przedstawicieli wypożyczalni samochodowej w W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o wartości 130 000,00 zł w ten sposób, że w dniu 7 listopada 2017r. wspólnie z P. P. (4) prowadziła obserwację okolic salonu samochodowego w W. mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) na wypadek pojawienia się Policji lub wystąpienia innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, w sytuacji gdy J. D. (1) w tym czasie zgodnie z ustalonym podziałem zadań używając podrobionego dowodu osobistego oraz prawa jazdy wystawionych na dane osobowe M. B. (1) zawarł z wypożyczalnią samochodową umowę najmu wytypowanego uprzednio przez członków grupy samochodu marki B. (...), wprowadzając w błąd osoby wynajmujące co do zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, który to samochód K. P. (4) na polecenie P. P. (1) odebrał od J. D. (1) i przekazał do dyspozycji P. P. (1), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które następnie były ukrywane przez innych członków grupy poprzez ich przetransportowanie w nieustalone miejsce i zbywane nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzących z oszustwa samochodów oraz części samochodowych, czym działała na szkodę nieustalonych wypożyczalni samochodowych,

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

8. K. B. (2) – córki B. i E. z domu O., urodzonej w dniu (...) w O., PESEL: (...),

oskarżonej o to, że:

XIII. w okresie od dnia 4 sierpnia 2017r. do dnia 7 listopada 2017r., na terenie województwa (...), (...), (...), (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, brała udział w kierowanej przez P. P. (4) i K. P. (1) zorganizowanej grupie z udziałem A. P. (1), J. D. (1), J. D. (2) K. P. (2) z domu P., K. W. mającej na celu popełnianie oszustw dotyczących mienia wielkiej wartości oraz pranie brudnych pieniędzy, polegających na wypożyczaniu na podstawie podrobionych dokumentów samochodów w celu ich demontażu oraz posiadaniu, ukrywaniu i sprzedaży pozyskanych w wyniku oszustwa części samochodowych,

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

XIV. w okresie od dnia 4 sierpnia 2017r. do dnia 7 listopada 2017r. we W., K. i W. działając w kierowanej przez P. P. (4) zorganizowanej grupie przestępczej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla członków zorganizowanej grupy przestępczej stanowiącej mienie o łącznej znacznej wartości 395.000,00 zł:

- doprowadziła przedstawicieli wypożyczalni samochodowej W. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w K. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) o wartości 180.000,00 zł w ten sposób, iż w dniu 4 sierpnia 2017r. na polecenie P. P. (1) wspólnie z K. P. (1) wyszukiwała w sieci (...) ogłoszenia oferujące wypożyczenie samochodu i w ten sposób wytypowała do przestępstwa samochód marki B. (...), który K. P. (4) zgodnie z porozumieniem zamówił telefonicznie, po czym zgodnie z podziałem zadań zapewniła transport na miejsce oraz z miejsca przestępstwa, a następnie wspólnie K. P. (1) prowadziła obserwację okolic salonu samochodowego mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) na wypadek pojawienia się Policji lub wystąpienia innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, w sytuacji gdy J. D. (1) w tym czasie zgodnie z ustalonym podziałem zadań wypożyczył wytypowany samochód marki B. (...) na podstawie podrobionego dowodu osobistego oraz prawa jazdy wystawionych na nazwisko M. B. (1), w celu jego demontażu przez innych członków grupy przestępczej i sprzedaży pozyskanych części, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do zamiaru jego zwrotu, czym działała na szkodę W. B.,

- doprowadziła nieustaloną osobę świadczącą usługi z zakresu najmu samochodu w W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki F. (...) o wartości 85.000,00 zł w ten sposób, że w dniu 7 października 2017r. na polecenie P. P. (1) wspólnie z K. P. (1) wyszukiwała w sieci (...) ogłoszenia oferujące wypożyczenie samochodu i w ten sposób wytypowała do przestępstwa samochód marki F. (...) koloru czerwonego, który K. P. (4) zgodnie z porozumieniem zamówił telefonicznie używając fałszywej tożsamości, a następnie wypożyczył używając podrobionego dowodu osobistego oraz prawa jazdy wystawionych na dane osobowe K. D. (1), płacąc wynajmującemu około 4.000,00 zł przekazanych mu na ten cel przez P. P. (4), wprowadzając w błąd osobę wynajmującą co do zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, który to samochód wspólnie z K. P. (1) przekazała do dyspozycji P. P. (1), ukrywając go w garażu przy ul. (...) we W., pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które następnie były ukrywane przez innych członków grupy poprzez ich przetransportowanie w nieustalone miejsce i zbywane nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działała na szkodę nieustalonego właściciela samochodu marki F. (...),

- doprowadziła przedstawicieli wypożyczalni samochodowej w W. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki B. (...) o wartości 130 000,00 zł w ten sposób, że w dniu 7 listopada 2017r. na polecenie P. P. (1) wspólnie z K. P. (1) wyszukiwała w sieci (...) ogłoszenia oferujące wypożyczenie samochodu i w ten sposób wytypowała do przestępstwa samochód marki B. (...), który K. P. (4) zgodnie z porozumieniem zamówił telefonicznie, po czym wspólnie z P. P. (4), K. P. (1), K. P. (7) prowadziła obserwację okolic salonu samochodowego w W. mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1) na wypadek pojawienia się Policji lub wystąpienia innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa, w sytuacji gdy J. D. (1) w tym czasie zgodnie z ustalonym podziałem zadań używając podrobionego dowodu osobistego oraz prawa jazdy wystawionych na dane osobowe M. B. (1) zawarł z wypożyczalnią samochodową umowę najmu wytypowanego samochodu marki B. (...), wprowadzając w błąd osoby wynajmujące co do zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, który to samochód przekazał do dyspozycji P. P. (1), pomagając w ten sposób w przenoszeniu na P. P. (4) posiadania pochodzącego z oszustwa samochodu, w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które następnie były ukrywane przez innych członków grupy poprzez ich przetransportowanie w nieustalone miejsce i zbywane nieustalonym osobom, znacznie utrudniając oraz udaremniając w wyniku tych czynności stwierdzenie miejsca umieszczenia oraz wykrycie pochodzącego z oszustwa samochodu oraz części samochodowych, czym działała na szkodę nieustalonej wypożyczalni samochodowej,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XV. w dniu 7 listopada 2017r. posiadała środek odurzający w postaci ziela konopi w ilości nie mniejszej niż 0,25 g, udzielony jej przez J. D. (1) w postaci tzw. skręta,

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 783 z 2017r., t.j.)

9. R. K. – syna Z. i R. z domu A., urodzonego w dniu (...) w T., PESEL: (...),

oskarżonego o to, że:

XVI. w okresie od czerwca 2017r. do dnia 4 grudnia 2017r., we W. woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) i G. M. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pomógł w ukryciu uzyskanych w wyniku czynów zabronionych 12 samochodów osobowych stanowiących łącznie mienie wielkiej wartości i nie mniejszej niż 1.601.000 zł , w ten sposób, że będąc zatrudnionym w warsztacie samochodowym A. P. (1), pomagał mu w demontowaniu pozostawionych w warsztacie, pochodzących z dokonanych oszustw samochodów wydzielając z nich użyteczne i zbywalne części samochodowe, pozbawiając ich jednocześnie cech umożliwiających identyfikację poprzez usunięcie z nich m.in. tablic rejestracyjnych, a następnie pakował pozyskane w ten sposób części i podzespoły do podstawionych uprzednio samochodów dostawczych, w celu ich dalszego transportowania do miejsc ukrycia lub zbycia, czym działał na szkodę wypożyczalni samochodowych i firm leasingowych będących właścicielami powyższych samochodów, a w mianowicie:

1. w czerwcu 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 200.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 16 czerwca 2017 r. w L., na szkodę (...) Sp. z o.o. w W. i (...) Towarzystwa (...) w S.,

2. w lipcu 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 189.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 15 lipca 2017 r. w K., na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w (...) Sp. z o.o. z/s w W. i (...) Towarzystwa (...) w S.,

3. w lipcu 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki V. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 112.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego dniu 24 lipca 2017 r. w K., na szkodę (...) sp. z o.o. w W.,

4. w lipcu 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki K. S. (1) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 26 lipca 2017 r. w K., na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w (...) S.A. z/s w Ł.,

5. we wrześniu 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki V. (...) o nr rej. (...) nr (...) o wartości 95.000 zł pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 17 września 2017r. we W., na szkodę (...) Sp. z o.o. w (...) sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w K.,

6. na przełomie wrzesień - październik 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki J. (...) o nr rej. (...) E nr VIN (...) o wartości 180.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 21 września 2017 r. w O., na szkodę (...) Sp. z o.o. w W.,

7. w październiku 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki F. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 85.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 7 października 2017 r. w W., na szkodę W. Ś. (2),

8. w październiku 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 110.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 13 października 2017 r. we W., na szkodę (...) sp. z o.o. we (...) S.A. w P.,

9. w październiku 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 250.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 23 października 2017 r. w W., na szkodę (...) Sp. z o.o. we (...) sp. z o.o.,

10. w listopadzie 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 7 listopada 2017 r. w W., na szkodę (...)- J. K. (2), (...) – P. S. (1), (...) Sp. z o.o. i (...) S.A,

11. w listopadzie 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 90.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 30 września 2017 r. w B., na szkodę „A. H. R. (...)” w (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W.,

12. w listopadzie 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 90.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 27 listopada 2017 r. w S., na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w J. oraz Impuls (...) z/s w W.,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

10. G. M. (2) – syna M. i D. z domu P., urodzonego w dniu (...) we W., PESEL: (...),

oskarżonego o to, że:

XVII. we wrześniu 2017 r. we W., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pomógł w ukryciu uzyskanych w wyniku czynów zabronionych 3 samochodów osobowych stanowiących łącznie mienie znacznej wartości nie mniejszej niż 285.000 zł, w ten sposób, że będąc zatrudnionym w warsztacie samochodowym A. P. (1), pomagał mu w demontowaniu pozostawionych w warsztacie, pochodzących z dokonanych oszustw samochodów, wydzielając z nich użyteczne i zbywalne części samochodowe, pozbawiając ich jednocześnie cech umożliwiających identyfikację poprzez usunięcie z nich m.in. tablic rejestracyjnych, a następnie pakował pozyskane w ten sposób części i podzespoły do podstawionych uprzednio samochodów dostawczych, w celu ich dalszego transportowania do miejsc ukrycia lub zbycia, czym działał na szkodę wypożyczalni samochodowych i firm leasingowych będących właścicielami powyższych samochodów, a mianowicie:

1. we wrześniu 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł, pochodzący z oszustwa, dokonanego w dniu 7 września 2017 r. we W., na szkodę (...) M. W. (1), B. (...) w (...) S.A w W.,

2. we wrześniu 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) pomógł w ukryciu zdemontowanego na części samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) nr (...) o wartości 95.000 zł pochodzącego z oszustwa dokonanego w dniu 17 września 2017 r. we W., na szkodę (...) Sp. z o.o. w (...) sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w K., w ten sposób, że zdemontowany na części samochód zapakował na podstawiony w tym celu samochód dostawczy,

3. we wrześniu 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) zdemontował na części i podzespoły samochód marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 40.000 zł, pochodzący z oszustwa dokonanego w dniu 5 września 2017 r. we W., na szkodę (...) sp. z o.o. we W., (...) E. B. we (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W.,

tj. o czyn z art. 291§1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

11. M. K. (2) – syna M. i Z. z domu R., urodzonego w dniu (...) w G., PESEL: (...),

oskarżonego o to, że:

XVIII. w listopadzie 2017 r. we W. woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pomógł w ukryciu uzyskanych w wyniku czynów zabronionych 2 samochodów osobowych o łącznej wartości nie mniejszej niż 180.000 zł, w ten sposób, że działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1), na terenie należącego do niego warsztatu samochodowego, w godzinach nocnych, pomagał mu w pakowaniu do podstawionych uprzednio samochodów dostawczych, użytecznych i zbywalnych części samochodowych pozyskanych w wyniku celowego demontażu samochodów, dla potrzeb ich dalszego transportowania do miejsc ukrycia lub zbycia, czym działał na szkodę wypożyczalni samochodowych i firm leasingowych będących właścicielami powyższych samochodów, a mianowicie:

1. w listopadzie 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) pomógł w ukryciu zdemontowanego na części samochodu marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 90.000 zł, pochodzącego z oszustwa dokonanego w dniu 30 września 2017 r. w B., na szkodę „A. H. R. (...)” w (...) GMBH Sp. z o.o. Oddział w W.,

2. w listopadzie 2017 r. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. (1) pomógł w ukryciu zdemontowanego na części samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 90.000 zł, pochodzącego z oszustwa dokonanego w dniu 27 listopada 2017 r. w S., na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w J. oraz Impuls (...) z/s w W.,

przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 15.05.2014 r. do dnia 20.01.2015 r. w systemie dozoru elektronicznego kary 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej z dnia 29.10.2010 r sygn. akt II K 1077/10 za czyn z art. 288 § 1 kk,

tj. o czyn z art. 291§1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 12 k.k.

12. K. S. (2) – syna T. i A. z domu K., urodzonego w dniu (...) we W., PESEL: (...),

oskarżonego o to, że:

XIX. w dniu 3 grudnia 2017r., we W., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla kogo innego, przyjął, a następnie pomagał P. P. (4) w ukryciu pochodzącego z oszustwa samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...), rok produkcji 2015 o wartości nie mniejszej niż 50.000,00 zł, wypożyczonego na podstawie sfałszowanych dokumentów z wypożyczalni samochodów o nazwie (...) w ten sposób, że pobrał z terenu warsztatu samochodowego przy ul. (...) samochód dostawczy m-ki M. z częściami pochodzącymi z rozbiórki wypożyczonego samochodu V. (...), w tym z tylną klapą bagażnika z oznaczeniem wypożyczalni samochodów vivacar.pl, które następnie przetransportował na ul. (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k.

***

I. uznaje oskarżonego P. P. (4) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 258§3 k.k. i za to na podstawie art. 258§3 k.k. w zw. z art. 60§3 k.k. i art. 60§6 pkt. 3 k.k. wymierza mu karę 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. uznaje oskarżonego P. P. (4) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku, z tym, że przyjmuje, że czyn ten wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. i art. 270§1 k.k. oraz art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. art. 11§2 k.k., art. 12 k.k. i w zw. z art. 64§1 k.k. oraz art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. art. 11§3 k.k. i w zw. z art. 64§1 k.k. oraz art. 65§1 k.k. przy zastosowaniu art. 60§3 k.k. i art. 60§6 pkt. 3 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza mu kary 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i 400 (czterysta) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych;

III. uznaje oskarżonego K. P. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 258§3 k.k. i za to na podstawie art. 258§3 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

IV. uznaje oskarżonego K. P. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku, z tym, że przyjmuje, że czyn ten wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. art. 11§2 k.k., art. 12 k.k. oraz art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. art. 11§3 k.k. i art. 65§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza mu kary 4 (czterech) lat pozbawienia wolności i 400 (czterysta) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych;

V. uznaje oskarżonego Z. G. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt V części wstępnej wyroku, z tym, że przyjmuje, że czyn ten wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. i art. 270§1 k.k. oraz art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. art. 11§2 k.k., art. 12 k.k. oraz art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. art. 11§3 k.k. i art. 65§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza mu kary 4 (czterech) lat pozbawienia wolności i 300 (trzysta) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych;

VI. uznaje oskarżonego Z. G. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt VI części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VII. uznaje oskarżonego A. P. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt VII części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 258§1 k.k. i za to na podstawie art. 258§1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

VIII. uznaje oskarżonego A. P. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt VIII części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 299§1 k.k. i art. 299§5 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 299§5 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza mu kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych;

IX. uznaje oskarżonego M. M. (2) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt IX części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 299§1 k.k. i art. 299§5 k.k. i w zw. z art. 299§6 k.k. oraz art. 18§3 k.k. w zw. z art. 270§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. i art. 12 k.k. oraz art. 65§1 k.k. i art. 64§1 k.k. i za to na podstawie art. 299§5 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. i art. 64§1 k.k. i art. 11§3 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza mu kary 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i 300 (trzysta) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych;

X. uznaje oskarżonego P. D. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt X części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 299§1 k.k. i art. 299§5 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 299§5 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza mu kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i 250 (dwieście pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych;

XI. uznaje oskarżoną K. P. (6) za winną popełnienia czynu opisanego w pkt XI części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 258§1 k.k. i za to na podstawie art. 258§1 k.k. wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XII. uznaje oskarżoną K. P. (6) za winną popełnienia czynu opisanego w pkt XII części wstępnej wyroku, z tym, że przyjmuje, że czyn ten wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. i art. 270§1 k.k. oraz art. 286§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. art. 11§2 k.k., art. 12 k.k. oraz art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. art. 11§3 k.k. i art. 65§1 k.k. przy zastosowaniu art. 60§2 pkt 2 k.k. i art. 60§6 pkt 3 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza jej kary 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych;

XIII. uznaje oskarżoną K. B. (2) za winną popełnienia czynu opisanego w pkt XIII części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 258§1 k.k. i za to na podstawie art. 258§1 k.k. wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XIV. uznaje oskarżoną K. B. (2) za winną popełnienia czynu opisanego w pkt XIV części wstępnej wyroku, z tym, że przyjmuje, że czyn ten wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. art. 11§2 k.k., art. 12 k.k. oraz art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. art. 11§3 k.k. i art. 65§1 k.k. przy zastosowaniu art. 60§2 pkt 2 k.k. i art. 60§6 pkt 3 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza jej kary 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych;

XV. uznaje oskarżoną K. B. (2) za winną popełnienia czynu opisanego w pkt XV części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza jej karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;

XVI. uznaje oskarżonego R. K. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XVI części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 291§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 291§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza mu kary 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 100 (sto) złotych;

XVII. uznaje oskarżonego G. M. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XVII części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 291§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 291§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza mu kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 100 (sto) złotych;

XVIII. uznaje oskarżonego M. K. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XVIII części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 291§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 291§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§2 i 3 k.k. wymierza mu kary 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności i 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 100 (sto) złotych;

XIX. uniewinnia oskarżonego K. S. (2) od popełnienia czynu opisanego w pkt XIX części wstępnej wyroku;

XX. na podstawie art. 85§1 k.k. i art. 86§1 k.k. łączy orzeczone kary jednostkowe pozbawienia wolności:

a) w pkt I i II części dyspozytywnej wyroku i wymierza oskarżonemu P. P. (4) karę łączną 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

b) w pkt III i IV części dyspozytywnej wyroku i wymierza oskarżonemu K. P. (1) karę łączną 4 (czterech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

c) w pkt V i VI części dyspozytywnej wyroku i wymierza oskarżonemu Z. G. (1) karę łączną
4 (czterech) lat pozbawienia wolności,

d) w pkt VII i VIII części dyspozytywnej wyroku i wymierza oskarżonemu A. P. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat
i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

e) w pkt XI i XII części dyspozytywnej wyroku i wymierza oskarżonej K. P. (6) karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

f) w pkt XIII, XIV i XV części dyspozytywnej wyroku i wymierza oskarżonej K. B. (2) karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

XXI. na podstawie art. 69§1 k.k. i art. 70§1 k.k. wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonym: K. P. (6), K. B. (2) i G. M. (1) na okresy prób lat 3;

XXII. na podstawie art. 73§2 k.k. oddaje oskarżonych K. P. (6), K. B. (2) i G. M. (1) w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

XXIII. na podstawie art. 72§1 pkt 4 k.k. zobowiązuje oskarżonych K. P. (6), K. B. (2) i G. M. (1) do podjęcia starań w okresie próby o uzyskanie stałej pracy zarobkowej;

XXIV. na podstawie art. 46§1 k.k. zasądza od oskarżonych P. P. (4), K. P. (1), Z. G. (1), A. P. (1), P. D. (1) i G. M. (1) solidarnie na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...) M. W. (1), ul. (...), (...)-(...) L. kwotę 150 000 (sto pięćdziesiąt tysięcy) złotych tytułem naprawienia szkody za czyny opisane w pkt II pkt 14, IV pkt 12, V pkt 12, VIII pkt 6, X, XVII pkt 1 części wstępnej wyroku;

XXV. na podstawie art. 46§1 k.k. zasądza od oskarżonych P. P. (4), K. P. (1), Z. G. (1), A. P. (1) i R. K. solidarnie na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...) Sp. z o.o. K. B. (3) ul. (...), (...)-(...) W., kwotę 250 000 (dwieście pięćdziesiąt tysięcy) złotych tytułem naprawienia szkody za czyny opisane w pkt II pkt 22, IV pkt 18, V pkt 20, VIII pkt 11, XVI pkt 9 części wstępnej wyroku;

XXVI. na podstawie art. 46§1 k.k. zasądza od oskarżonych P. P. (4), K. P. (1), Z. G. (1), A. P. (1), R. K. i M. K. (1) solidarnie na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...) Sp. z o.o. ul. (...),
(...)-(...) J., kwotę 90 000 (dziewięćdziesiąt tysięcy) złotych tytułem naprawienia szkody za czyny opisane w pkt II pkt 26, IV pkt 23, V pkt 24, VIII pkt 14, XVI pkt 12, XVIII pkt 2 części wstępnej wyroku;

XXVII. na podstawie art. 46§1 k.k. zasądza od oskarżonych P. P. (4) i Z. G. (1) solidarnie na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o., ul. (...), (...)-(...) Ł., kwotę 60 000 (sześćdziesiąt tysięcy) złotych tytułem naprawienia szkody za czyny opisane w pkt II pkt 12 i V pkt 9 części wstępnej wyroku;

XXVIII. a) na podstawie art. 46§1 k.k. zasądza od oskarżonych P. P. (4), K. P. (1) i Z. G. (1) solidarnie na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. C. ul. (...), (...)-(...) W., kwotę 130 000 (sto trzydzieści tysięcy) złotych tytułem naprawienia szkody za czyny opisane w pkt II pkt 5, IV pkt 4, V pkt 3 części wstępnej wyroku;

b) na podstawie art. 46§1 k.k. zasądza od oskarżonych P. P. (4), K. P. (1), Z. G. (1), A. P. (1), P. D. (1) i R. K. solidarnie na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. C. ul. (...), (...)-(...) W., kwotę 70 000 (siedemdziesiąt tysięcy) złotych tytułem naprawienia szkody za czyny opisane w pkt II pkt 10, IV pkt 9, V pkt 8, VIII pkt 4, X i XVI pkt 4 części wstępnej wyroku;

c) na podstawie art. 46§1 k.k. zasądza od oskarżonych P. P. (4), K. P. (1) i Z. G. (1) solidarnie na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. C. ul. (...), (...)-(...) W., kwotę 70 000 (siedemdziesiąt tysięcy) złotych tytułem naprawienia szkody za czyny opisane w pkt II pkt 3, IV pkt 19, V pkt 21 części wstępnej wyroku;

XXIX. na podstawie art. 46§1 k.k. zasądza od oskarżonych P. P. (4), K. P. (1) i M. M. (2) solidarnie na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. z siedzibą w W., ul. (...), (...)-(...) W., kwotę 190 000 (sto dziewięćdziesiąt tysięcy) złotych tytułem naprawienia szkody za czyny opisane w pkt II pkt 3, IV pkt 2, IX pkt 1 części wstępnej wyroku;

XXX. na podstawie art. 230§2 k.p.k. zwraca dowód rzeczowy w postaci samochodu osobowego R. (...) o nr VIN: (...) zabezpieczony w trakcie postępowania sądowego i złożony w depozycie policji w KPP P. (parking M.) pokrzywdzonemu (...) SA ul. (...), (...)-(...) W.;

XXXI. na podstawie art. 231§1 k.p.k. pozostawia w aktach sprawy dowody rzeczowe dołączone do akt, a wymienione w wykazie dowodów rzeczowych Drz karta 5752-5754 akt, poz. 1-39;

XXXII. na podstawie art. 63§1 k.k. zalicza oskarżonym na poczet orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności i kar pozbawienia wolności okresy ich zatrzymań i tymczasowych aresztowań:

- P. P. (4) od dnia 13 października 2019r. do dnia 19 grudnia 2019r.

- K. P. (1) od dnia 3 stycznia 2018r. godz. 09.10 do dnia 18 czerwca 2019r. godz. 14.05,

- Z. G. (1) od dnia 21 czerwca 2018r. godz. 13.50 do dnia 17 czerwca 2019r. godz. 16.00,

- A. P. (1) od dnia 04 grudnia 2017r. godz. 18.00 do dnia 02 lutego 2018r. godz. 15.05,

- P. D. (1) dzień 14 listopada 2018r. od godz. 06.05 do godz. 10.05,

- R. K. dzień 01 lutego 2018r. od godz. 09.45 do godz. 14.50,

- M. K. (1) dzień 01 lutego 2018r. od godz. 14.20 do godz. 16.10,

a na poczet orzeczonych kar grzywien

- oskarżonej K. P. (6) od dnia 03 stycznia 2018r. godz. 06.00 do dnia 04 stycznia 2018r. godz. 14.00,

- oskarżonej K. B. (2) dzień 11 stycznia 2018r. od godz. 10.10 do godz. 14.00,

- oskarżonemu G. M. (1) dzień 01 lutego 2018r.
od godz. 9.45 do godz. 10.00;

XXXIII. zasądza od oskarżonych P. P. (4), K. P. (1), Z. G. (1), A. P. (1), M. M. (2), P. D. (1), K. P. (6), K. B. (2), R. K., G. M. (1) i M. K. (1) koszty postępowania na nich przypadające, w tym wymierza im opłaty:

- P. P. (4) w kwocie 12 300 zł,

- K. P. (1) w kwocie 12 400 zł,

- Z. G. (1) w kwocie 9 400 zł,

- A. P. (1) w kwocie 6 400 zł,

- M. M. (2) w kwocie 9 400 zł,

- P. D. (1) w kwocie 7 800 zł,

- K. P. (6) w kwocie 6 180 zł,

- K. B. (2) w kwocie 6 180 zł,

- R. K. w kwocie 3 300 zł,

- G. M. (1) w kwocie 2 180 zł,

- M. K. (1) w kwocie 2 300 zł;

natomiast koszty postępowania przypadające na oskarżonego K. S. (2) zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIIK59/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. P. (4), K. P. (4), Z. G. (1), K. P. (6), K. B. (2), G. M. (1), R. K., A. P. (1), M. K. (1), P. D. (1), M. M. (2)

I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XVI, XVII

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. P. (4) na początku 2017r. kilkukrotnie sprzedawał wyłudzone pojazdy za pośrednictwem P. P. (4). W maju 2017r. zaproponował mu wspólne działanie polegające na popełnianiu przestępstw przywłaszczenia na skutek oszustwa luksusowych samochodów różnych marek, w tym B., M.. A., V., F., S. i in. pozyskanych z działających na terytorium P. wypożyczalni samochodów, na podstawie podrobionych dowodów osobistych oraz praw jazdy. P. P. (4) przystał na tą propozycję. Zapoznał następnie K. P. (1) z J. D. (1), któremu zaproponowali, że w ramach tej działalności będzie odbierał samochody z wypożyczalni na sfałszowane dokumenty. Z czasem w przestępczy proceder zaangażowały się jeszcze inne osoby.

Grupą kierowali P. P. (4) i K. P. (4). To oni stali najwyżej w hierarchii grupy i to oni wydawali polecenia innym jej członkom. P. P. (4) wraz z K. P. (4) koordynowali też działania podejmowane przez pozostałe osoby wchodzące w skład grupy. Czuwali by proceder nie został ujawniony przez organy ścigania i w tym celu sami nadzorowali czynności podejmowane przez pozostałych członków grupy, obserwowali z ukrycia miejsca, w których dochodziło do wydania samochodu innym członkom grupy, sprawdzając, by w pobliżu nie było kamer monitoringu, czy też patroli Policji. Wspólnie określali role poszczególnych osób wchodzących w skład grupy oraz decydowali o podziale korzyści z przestępczego procederu. Podzielili się oni przy tym zadaniami między sobą. K. P. (4) odpowiedzialny był za organizowanie i kierowanie tą sferą działalności grupy, która łączyła się z wynajdywaniem wypożyczalni samochodowych lub osób prywatnych oferujących najem samochodów, kontaktowaniem się z nimi telefonicznie w celu ustalenia warunków wypożyczenia, a następnie odebraniem-wypożyczeniem samochodu i przekazaniu samochodów P. P. (4). P. P. (4) zajmował się zaś organizacją defragmentacji samochodów oraz ich zbytem.

W celu zapewnienia bezpieczeństwa strukturze grupy w razie jej wykrycia zasadą było, aby inne osoby wchodzące w skład grupy jak najmniej wiedziały o sobie oraz o podejmowanych przez innych uczestników grupy czynnościach. Osoby te miały świadomość współdziałania razem z innymi osobami w ramach przestępczego procederu, zajmując się realizacją fragmentu jej działań w ramach czynności zleconych im przez P. P. (4) lub K. P. (1).

Realizując zamiar popełniania przestępstw grupa przyjęła schemat działania polegający na tym, że P. P. (4) z K. P. (1) ustalali na jakie modele samochodów jest w danym momencie zapotrzebowanie lub też P. P. (4) informował K. P. (1) na jaki pojazd ma zainteresowanego kupca.

Grupa działała następnie na dwa sposoby. Wypożyczała samochody na podstawie umowy najmu w oparciu o sfałszowane dokumenty bez zamiaru zwrotu pojazdu. Wówczas K. P. (4) wyszukiwał korzystając m.in. z internetu wypożyczalni samochodowych oferujących konkretne modele samochodu pozostające w zainteresowaniu grupy, a następnie telefonicznie uzgadniał z wypożyczalnią warunki najmu. Ustalał przy tym miejsce odbioru pojazdu celowo wybierając ustronne miejsca dostarczenia samochodu, zlokalizowane na obrzeżach miast, z dala od monitoringu oraz osób postronnych.

Drugim sposobem działania grupy było wyłudzanie samochodów na tzw. ubezpieczenie. K. P. (4) wyszukiwał oferty sprzedaży pojazdów w internecie i zwracała się następnie do ich właścicieli o wysłanie zdjęcia dowodu rejestracyjnego i dowodu ubezpieczenia pod pozorem zainteresowania ofertą kupna. W tym celu założył konta na portalach „(...)” i „otomoto” podając dane (...) W oparciu o tak uzyskane dokumenty, po sprawdzeniu danych ubezpieczyciela na stronie Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, zgłaszał szkodę i kontaktował się z wypożyczalnią celem otrzymania samochodu zastępczego, który następnie stawał się przedmiotem oszustwa.

Następnie P. P. (4) wspólnie z K. P. (1), J. D. (2) i J. D. (1) oraz innymi członkami grupy jechali razem w okolice wypożyczalni samochodowej. Zadaniem K. P. (1) oraz J. D. (1), było wypożyczenie pojazdu, na podstawie otrzymanych wcześniej od P. P. (1) fałszywych dokumentów w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy. Następnie samochód był przewożony z wypożyczalni w umówione z P. P. (4) ustronne miejsce we W., gdzie pozostawiano auto wraz z kluczykami do odbioru przez P. P. (4).

P. P. (4) samochody przekazywał następnie do warsztatu A. P. (1) mieszczącego się przy ul. (...) we W., który na polecenie P. P. (1) razem z pracownikami warsztatu: G. M. (1) i R. K., dokonywał demontażu samochodów. P. P. (4) określił w jaki sposób rozmontowywać samochody. Osobno znajdować miała się skrzynia biegów, silnik, zawieszenie, wnętrze owinięte folią strecz, a karoseria pocięta na mniejsze elementy. Z samochodów pozbywano się przy tym cech identyfikacyjnych jak tablice rejestracyjne, nie usuwano przy tym jednak numerów VIN. Części pakowane były następnie na dostarczane do warsztatu przez P. P. (4) busy, które odbierane były przez P. P. (4) osobiście lub za pośrednictwem innych osób.

Po kilku demontażach pojazdów A. P. (1) został przez P. P. (4) wprowadzony w mechanizm jakim posługuje się grupa celem pozyskania pojazdów na części. A. P. (1) przystał na dalszą współpracę z P. P. (4). Pracownicy warsztatu wiedzieli o tym, że samochody pochodzą z przestępstwa, lecz nie znali szczegółów związanych z pozyskiwaniem samochodów. Nikt z nimi nie rozmawiał na temat pochodzenia demontowanych na części samochodów. Za otrzymaną prace otrzymywali dodatkowe wynagrodzenie od A. P. (1).

Na polecenie P. P. (1) zajmowano się również demontażem monitoringu (...), usuwaniem z kabiny dokumentacji wskazującej, iż samochody pochodziły z wypożyczalni. Czynności te zlecano innym osobom wchodzącym w skład grupy w tym G. C.. Zdarzało się jednak, że urządzenia (...) wymontowywano w warsztacie A. P. (1) np. w przypadku samochodu marki S. (...).

Pochodzące z wypożyczalni pojazdy lub ich części były następnie zbywane przez P. P. (4). Odbiorcami samochodów byli m.in. P. D. (1) i M. M. (2).

P. P. (4) kontaktował się z P. D. (1) i informował o częściach jakie ma do sprzedaży. Mężczyźni ustalali cenę. Kolejnego dnia dochodziło do transakcji i przekazania części samochodowych, które P. D. (1) sprzedawał następnie na giełdzie samochodowej w P.. P. D. (1) wiedział, że nabywa części pochodzące z przestępstwa.

M. M. (2) P. P. (4) poznał natomiast podczas przebywania w Zakładzie Karnym w S.. Tam M. M. (2) w okresie od dnia 13 marca 2014r. do dnia 13 marca 2015r. odbywał karę 1 roku pozbawienia wolności.

P. P. (4) skontaktował się z M. M. (2) i poinformował, że ma dostęp do części samochodowych. M. M. (2) zainteresował się tym i mężczyźni zaczęli współpracę. P. P. (4) informował jakiego rodzaju części może mieć w najbliższym czasie. Po około tygodniu dzwonił do M. M. (2), a ten w razie znalezienia nabywcy umawiał się po odbiór części, lub w razie braku chętnych rezygnował z zakupu części. M. M. (2) sprzedawał części osobom z ogłoszeń, a po sprzedaży rozliczał się P. P. (4). M. M. (2) wiedział o pochodzeniu części z nielegalnego źródła.

Fałszywe dowody osobiste i prawa jazdy wytwarzał dla grupy przestępczej Z. G. (1). Z uwagi na istniejącą znajomość P. P. (4) wszedł z nim w porozumienie. Z. G. (1) zobowiązał się do odpłatnego wykonania fałszywych dowodów osobistych i praw jazdy dla potrzeb dokonywanych przez grupę przestępczą oszustw polegających na wyłudzaniu samochodów z wypożyczalni samochodowych oraz osób prywatnych na podstawie tych dokumentów. W tym celu po dostarczeniu przez P. P. (4) fotografii członka grupy mającego odbierać pojazd, Z. G. (1) naklejał na autentyczne dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy dokładnie przylegającą przeźroczystą folię, pod którą znajdowało się zdjęcie osoby mającej legitymować się dokumentem, zakrywające autentyczny wizerunek właściciela dokumentu. Przerobione w ten sposób dokumenty nie cechowały się dużą trwałością i z czasem wymagały wymiany. P. P. (4) po kilkukrotnym użyciu wymieniał komplet dokumentów.

Z. G. (1) miał pełną świadomość, dla jakich celów będą wykorzystane fałszowane przez niego dokumenty, albowiem P. P. (4) wielokrotnie informował go o tym.

Z. G. (1) za wykonania sfałszowanych dokumentów był wynagradzany. Za prawo jazdy otrzymywał 400 zł, za dowód osobisty 500 zł. Pieniądze przekazywał mu P. P. (4).

W czasie współpracy ze Z. G. (1) P. P. (4) dostarczał mu również środki odurzające w postaci kokainy. W okresie od marca do grudnia 2017r. sprzedał mu łącznie nie mniej niż 35 gramów narkotyku, otrzymując 200 zł za 1 gram.

Za udział w grupie członkowie grupy byli wynagradzani, K. P. (4) uzyskiwał z przestępczego procederu 7.000,00 – 9.000,00 zł, zaś J. D. (1) uzyskiwał odpowiednio 1.500,00 zł - 2.000,00 zł od przywłaszczonego samochodu. A. P. (1) w zależności od rodzaju pojazdu otrzymywał od 2.000,00 zł – 3.000,00 zł. Główny zysk ze sprzedaży części samochodowych przypadał P. P. (4), który za sprzedane części uzyskiwał kilkanaście tysięcy złotych od jednego samochodu.

wyjaśnienia P. P. (4)

k.3243-3249, 3286-3289, 3295-3296, 3319,3328-3329, 3366, 3372-3376, 3379-3380, 3928-3930, 4552-4554, 6048-6049

wyjaśnienia K. P. (4)

k.3467-3469, 3584-3585, 3709, 3722-3725, 3743, 3749, 3775-3780, 3798-3800, 6049-6050

wyjaśnienia A. P. (1)

k.4167-4169, 4271-4276, 4283, 4310, 4313-4319, 4331-4332, 4364-4366, 4373, 6051-6052

wyjaśnienia K. P. (6)

k.4022-4028, 4066, 6054

wyjaśnienia R. K.

k. 4156, 4167-4169, 4177-4178, 6055-6056

wyjaśnienia G. M. (1)

k. 4127, 4140-4141, 6056

częściowo wyjaśnienia P. D. (1)

k. 4445, 6053-6054

wyjaśnienia M. M. (2)

k. 4524-4526, 4552-4554, 6052-6053

zeznania K. D. (1)

k.873, 939-941, 6109

zeznania A. P. (2)

k.1494, 6205

zeznania J. K. (1)

k.629-630, 6205

zeznania P. A.

k.1104-1105, 1109-1110, 1183-1184, 6237

zeznania A. S. (1)

k.1195, 1253, 6238

zeznania T. C. (1)

k.1776, 6271

zeznania M. B. (1)

k.175-176

zeznania K. C.

k. 467-468

zeznania H. Ż.

k. 894

zeznania A. M. (1)

k. 1909-1912, 1915-1919

zeznania J. D. (2)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

dokumentacja związana z utratą dokumentów przez K. D.

k. 92, 944, 1035

analiza zapisu kamer

k. 264-269

protokół oględzin rzeczy - nagrań audio zgłaszanych szkód

k. 477-486, 502-507, 591-598

dokumentacja związana z utratą dokumentów przez A. S.

k. 1198

protokół oględzin rzeczy

k. 1869-1872

opinia z badań technicznych dokumentów

k. 1955-1975

protokół przeszukania

k. 4248-4250

protokół oględzin miejsca

k. 4255-4256

treść komunikatów z kontroli operacyjnych wraz z załącznikami płytowymi

k. 4950-4973, 4982-5117, 5126-5184, 5193-5194, 5203-5303, 5315-5350, 5400-5450, załącznik płytowy T.I-V

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

częściowo wyjaśnienia K. B. (2)

k. 4093, 6055

P. P. (4) był wielokrotnie karany, w tym wyrokiem Sądu Okręgowego w Saltzburgu w Austrii z dnia 19 lutego 2014r. sygn. akt GZ 39 Hv 120/13k-167 za przestępstwo umyślne kradzieży w zorganizowanej grupie przestępczej na karę dwóch lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 9 lipca 2013r. do 26 września 2014r.

karta karna

k. 3227-3238, 5372-5375

odpisy wyroków dot. P. P. (1)

k. 3240, 3241-3242

informacja o karalności i odbyciu kar na terenie Austrii z odpisami wyroków

k.4652-4673

M. K. (1) był dwukrotnie karany. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołowie z dnia 17 grudnia 2009r. sygn. akt II K 794/09 za czyny z art. 278 § 1 i 5 w zw. z art. 275 § 1 i art. 91 k.k. na kare łączną 2 lat pozbawienia wolności oraz wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej z dnia 29 października 2010r. sygn akt II K 1077/10 za czyn z art. 288 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 15 maja 2014r. do 20 stycznia 2015r.

karta karna

k. 4225-4226, 5382-5384

odpisy wyroków dot. M. K. (1)

k. 4229-4231

M. M. (2) był wielokrotnie karany, w tym wyrokiem Sądu Okręgowego w Saltzburgu w Austrii z dnia 01 sierpnia 2014r. sygn. akt GZ 64Hv 72/14k-245 oraz wyrokiem Wyższego Sądu Okręgowego w Linz z dnia 13 listopada 2014r. sygn akt AZ 7 Bs 173/14m za przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem trzech samochodów na karę roku pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 13 marca 2014r. do 13 marca 2015r.

karta karna

k. 4542-4546, 4555-4558, 5386-5388

informacja o karalności i odbyciu kar na terenie Austrii z odpisami wyroków

k.4652-4673

1.1.2.

P. P. (4), K. P. (4), Z. G. (1), K. P. (6), K. B. (2), G. M. (1), R. K., M. K. (1), A. P. (1), K. S. (2), P. D. (1), M. M. (2)

II, IV, V, VIII, IX, X, XII, XIV, XV, XVI, XVII, XVIII, XIX

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. P. (4) w marcu 2017r. zgodnie z istniejącym z K. P. (3) porozumieniem, dostarczył mu sfałszowane przez Z. G. (1) dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. S. (1) z umieszczonym w nich wizerunkiem P. M. (1), w celu użycia ich jako autentyczne dla potrzeb zawarcia z wypożyczalnią pozornej umowy najmu uprzednio wytypowanego pojazdu marki P. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 35.000 zł.

Następnie P. M. (1) w dniu 13 marca 2017 r. w Ł. we współdziałaniu z J. D. (1), posługując się sfałszowanymi dokumentami wprowadził K. K. (1) prowadzącą działalność gospodarczą pod marką „A. – (...)” w Ł. w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego pojazdu i zawarł pozorną umowę najmu, po czym zgodnie z ustalonym podziałem ról i zadań wyłudzony samochód przekazał J. D. (1).

J. D. (1) pojazd przekazał K. P. (3), który na podstawie dostarczonych mu następnie przez P. P. (4) dokumentów stwierdzających rzekomo n. pochodzenie wyłudzonego pojazdu w postaci tzw. briefów na (...) numer rejestracyjny (...) 247 przekazał samochód P. M. (1).

P. M. (1) za pośrednictwem portalu (...) skontaktował się z M. G. (1), i podając się za M. S. (1) wprowadził go w błąd co do legalności pochodzenia pojazdu z N., co uwiarygodnić miały briefy i n. tablice rejestracyjne oraz co do nadesłania dokumentacji w postaci faktury z akcyzą i tłumaczeniami, i dokonał z nim zamiany samochodów uzyskując w jej wyniku samochód marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...). Samochód ten został przekazany następnie K. P. (3), który sprzedał go D. W. za kwotę 14.500 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k.3243-3249, 3286-3289, 3295-3296, 3319,3328-3329, 3366, 3372-3376, 3379-3380, 3928-3930, 4552-4554, 6048-6049

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k.3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania K. K. (1)

k. 1666-1667, 1676-1677, 1745, 1751, 6236-6237

zeznania M. G. (1)

k. 1755-1756

zeznania D. W.

k. 1715

częściowo zeznania P. M. (1)

k. 2801, 2804

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 1668-1672, 1703-1705

protokół oględzin pojazdu

k. 1688-1690

protokół oględzin rzeczy

k. 1743-1744

W dniu 22 marca 2017 r. we W. dokonano oszustwa na szkodę (...) Sp. z o.o. Przedmiotem przestępstwa był samochód marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości nie mniejszej niż 180.000 zł,

Oszustwa dokonał K. P. (4) wspólnie z M. Z.. Zgodnie z przyjętym przez nich podziałem ról K. P. (4) ustalił z wypożyczalnią E. z/ s w L. warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu. Następnie M. Z. nie mając zamiaru zwrotu samochodu zawarł umowę najmu w/w samochodu z J. R., odebrał pojazd w umówionym z wypożyczalnią miejscu we W. przy ul. (...). W kwietniu 2017r. pojazd przekazano P. P. (4).

P. P. (4) samochód ten korzystając z pośrednictwa i pomocy P. Ż. zbył T. D. (2) za kwotę 19.000 zł. Do transakcji doszło na stacji (...), a ustalona po oględzinach samochodu cena sprzedaży została przez P. P. (4) skonsultowana z K. P. (1).

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3296

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3723

zeznania W. T.

k. 1380-1381

zeznania J. R.

k. 1482

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 1384-1387, 1524-1529

protokół oględzin zapisu rozmowy

k. 1512-1514

dokumentacja dot. zgłoszenia szkody

k. 1589-1605

W dniu 18 kwietnia 2017 r. w L. K. P. (4) wspólnie z M. Z. dokonali oszustwa na szkodę (...) S.A. wyłudzając samochód marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości nie mniejszej niż 190.000 zł. Zgodnie z przyjętym podziałem ról K. P. (4) nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z umowy najmu i zwrotu wynajętego pojazdu, posługując się fałszywymi danymi personalnymi A. P. (2) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) S.A.” co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 11.04.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią samochodową prowadzoną przez (...) S.A z/s w W. warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności wynikającej z prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

Początkowo w dniu 13 kwietnia 2017r. wydany został pojazd marki V. (...). Po kilku dniach konieczna okazała się jednak zamiana na pojazd B. (...). Samochód ten został wydany przez pracownika (...) S.A. M. Z. w dniu 18.04.2017r. w L., na podstawie potwierdzającego nieprawdę sporządzonego przez K. P. (1) pełnomocnictwa do odbioru pojazdu, który samochód ten przewiózł i wydał do dyspozycji P. P. (1) w maju 2017r. P. P. (4) zbył go M. M. (2) i G. C. za kwotę 19.000 zł, którą ustalił z K. P. (1).

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3296-3297

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3724

wyjaśnienia M. M. (2)

k. 4524-4526, 4552-4554, 6052-6053

zeznania D. N. (2)

k. 1395, 6317

zeznania P. W.

k. 1429-1432, 6505

zeznania K. R.

k. 1407

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 1397-1406, 1409-1417

W maju 2017 r. zgodnie z przyjętym podziałem ról K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi P. A. wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 29.05.2017r. zgłoszoną do (...) S.A i zarejestrowaną pod numerem PL (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego marki R. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 81.000 zł, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności z prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

W dniu 30 maja 2017 r. we W., P. P. (4) prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie K. P. (1). W tym czasie K. P. (4) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko A. S. (1) oraz potwierdzającym nieprawdę sporządzonym przez siebie pełnomocnictwem do odbioru pojazdu, wypożyczył samochód R. (...) zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu. Pojazd został przewieziony we wskazane miejsce i przekazany P. P. (4). Następnie po uzyskaniu od M. M. (2) podrobionych dokumentów legalizujących n. pochodzenia pojazdu w postaci tzw. briefu przekazany K. P. (3), który przy pomocy P. M. (1) dokonał jego wymiany na samochód m-ki A. (...), sprzedany następnie przez K. P. (3) nieustalonej osobie za kwotę ok. 32 000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3297

wyjaśnienia K. P. (1)

k.3467-3469, 3724-3725

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k.3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

wyjaśnienia M. M. (2)

k. 4524-4526, 4552-4554, 6052-6053

zeznania P. P. (7)

k.1146, 6238

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 1149-1165, 1173-1181

Zgodnie z uzgodnionym podziałem ról K. P. (4) ustalił z wypożyczalnią samochodów (...) sp. z o.o. warunki i terminu najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł. Posługując się fałszywymi danymi personalnymi A. S. (1) K. P. (4) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 03.06.2017 r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...)-01, a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, dokonał zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

W dniu 05 czerwca 2017 r. w L. P. P. (4) współdziałając z K. P. (1), zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie K. P. (1) o ewentualnym pojawieniu się Policji. W tym czasie K. P. (4) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko A. S. (1), oraz potwierdzającym nieprawdę sporządzonym przez siebie pełnomocnictwem do odbioru pojazdu, wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawiciela wypożyczalni K. Ć. w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu. Samochód przekazano potem P. P. (4), który następnie sprzedał go nieustalonemu mężczyźnie o imieniu M. za kwotę nie mniejszą niż 16 000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3297

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3730-3731

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

zeznania T. P.

k. 1227

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 1230-1246

Następnie zgodnie z przyjętym podziałem ról K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi P. A. wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. prowadzącej wypożyczalnię pojazdów pod marką (...) co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 14.06.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...) (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 200.000 zł oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności z tytułu prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

W dniu 16 czerwca 2017 r. P. P. (4) z K. P. (1) oraz nieustalonym mężczyzną udali się do L.. P. P. (4) i K. P. (4) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu, podczas gdy nieustalony mężczyzna posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko P. A. wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu, wprowadzając w ten sposób przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu. Uzyskany w ten sposób pojazd K. P. (4) przewiózł w uzgodnione miejsce, po czym P. P. (4) przejął samochód w celu jego dalszego demontażu. Przekazał go do warsztatu A. P. (3) gdzie przy udziale R. K. dokonano wydzielenia z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które zostały następnie przetransportowane i ukryte w wypożyczonym garażu, a następnie zbyte M. M. (2) za kwotę ok. 12.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3297-3298,3348

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3725, 3730

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

k. 4167-4169, 4271-4276, 4283, 4310, 4313-4319, 4331-4332, 4364-4366, 4373, 6051-6052

zeznania K. P. (8)

k. 772, 6301-6302

zeznania K. C.

k. 467-468

zeznania P. F.

k. 1087-1089

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 1090-1096

wyjaśnienia M. M. (2)

k. 4524-4526, 4552-4554, 6052-6053

wyjaśnienia R. K.

k. 4156, 4167-4169, 4177-4178, 6055-6056

K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi A. P. (2) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. prowadzącej wypożyczalnię pojazdów pod marką (...), co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 29.06.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności z prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

Następnie w dniu 1 lipca 2017 r. P. P. (4) wspólnie z K. P. (1) i J. D. (1) udali się do W., gdzie zgodnie z ustalonym podziałem zadań P. P. (4) i K. P. (4) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1). W tym czasie J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko A. P. (2), które otrzymał tuż przed zdarzeniem, wprowadzając przedstawiciela wypożyczalni P. G. w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawarł umowę najmu samochodu. Uzyskany przez J. D. (1) samochód K. P. (4) przewiózł w uzgodnione miejsce, gdzie przejął go P. P. (4), który następnie udał się do Z. i zbył samochód G. C. i W. W. (1) za kwotę 18.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3306-3307, 3343

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3731

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k.3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania P. G.

k. 749, 6205v

zeznania K. P. (8)

k. 772, 6301-6302

zeznania K. C.

k. 467-468

zeznania M. B. (2)

k. 735

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 754-757

protokół okazania wizerunku

k. 776-777

protokół eksperymentu procesowego

k. 2919-2921

K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi T. D. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. Oddział w K. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 13.07.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...).01, a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 189.000 zł, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

W dniu 15 lipca 2017 r. P. P. (4) wspólnie z J. D. (1), K. P. (1) i D. O. udali się do K. w okolice ul. (...). D. O. nie wiedział o celu wyjazdu, z jego rola ograniczała się do użyczenia samochodu. W K. zgodnie z ustalonym podziałem zadań P. P. (4) i K. P. (4) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa. W tym czasie J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko T. D. (1) wprowadził przedstawiciela wypożyczalni K. P. (9) w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawierając umowę najmu w/w samochodu. Uzyskany przez J. D. (1) pojazd został przewieziony przez K. P. (1) i przekazany P. P. (4) w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych. Defragmentacji dokonał A. P. (1) wraz z R. K.. Przekazał on potem części P. P. (4). Części te zostały następnie zbyte mężczyźnie o ps. (...) za kwotę ok. 18.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3307-3308, 3343-3344

wyjaśnienia K. P. (1)

k.3467-3469, 3711-3712, 3732

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k.3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania K. P. (9)

k. 381, 489, 6547

zeznania D. O.

k. 4835, 4839-4840, 4852

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 384-415, 420-423, 427-432

protokół okazania osoby

k. 487-488

protokół eksperymentu procesowego

k. 2927-2928

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

k. 4167-4169, 4271-4276, 4283, 4310, 4313-4319, 4331-4332, 4364-4366, 4373, 6051-6052

wyjaśnienia R. K.

k. 4156, 4167-4169, 4177-4178, 6055-6056

K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi T. C. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. filia w K., prowadzącej wypożyczalnię pojazdów pod marką (...) co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 21.07.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem SZ (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu marki V. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 112.000 zł, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności z tytułu prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

W dniu 24 lipca 2017 r. P. P. (4) wspólnie z J. D. (1) i K. P. (1) udali się do wypożyczalni w K., gdzie P. P. (4) i K. P. (4) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa. W tym czasie J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko T. C. (1) wprowadził przedstawiciela wypożyczalni R. S. (1) w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, zawierając umowę najmu w/w samochodu.

Samochód J. D. (1) przekazał K. P. (1), który przewiózł go następnie we wskazane miejsce i przekazał P. P. (4). W warsztacie A. P. (1) nastąpiło wydzielenie części pojazdu, którego dokonał A. P. (1) z R. K.. Odebrał je P. P. (4), a następnie zbył M. M. (2) za kwotę ok. 12.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3308-3309, 3344

wyjaśnienia K. P. (1)

(...)- (...), (...)

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

3860- (...), (...)-3930, (...)- (...), 6050v-6051v

zeznania K. P. (8)

k. 772, 6301-6302

zeznania M. S. (2)

k. 574, 6546

zeznania K. C.

k. 467-468

zeznania R. S. (1)

k. 585

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 578-582, 599-605

protokół okazania wizerunku

k. 588-589

protokół oględzin zgłoszenia szkody

k. 591-598

protokół eksperymentu procesowego

k. 2927-2928

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

k. 4167-4169, 4271-4276, 4283, 4310, 4313-4319, 4331-4332, 4364-4366, 4373, 6051-6052

wyjaśnienia M. M. (2)

k. 4524-4526, 4552-4554, 6052-6053

wyjaśnienia R. K.

k. 4156, 4167-4169, 4177-4178, 6055-6056

K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi T. C. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 24.07.2017r. zgłoszoną do Towarzystwa (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...)-01, a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu marki K. S. (1) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

W dniu 26 lipca 2017 r. P. P. (4) wspólnie z J. D. (1) i K. P. (1) udali się do K., gdzie zgodnie z ustalonym podziałem zadań P. P. (4) i K. P. (4) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa. W tym czasie J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko T. C. (1) zawarł umowę najmu w/w samochodu, wprowadzając przedstawiciela wypożyczalni S. S. (1) w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu. Samochód K. P. (4) przewiózł do W. i przekazał P. P. (4) w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych przez A. P. (1) przy pomocy R. K.. Części zostały zbyte P. D. (1) za kwotę ok. 12.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3308-3309, 3344

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3732-3733

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

częściowo wyjaśnienia P. D. (1)

k. 4445, 6053-6054

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania S. S. (1)

k. 511-512, 533-534, 6546

zeznania T. C. (2)

k. 559

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 517-531, 539-543, 547-558a

protokół okazania wizerunku

k. 562-563, 564-565

protokół oględzin nagrania zgłoszenia szkody

k. 1945-1951

protokół eksperymentu procesowego

k. 2927-2928

K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi J. K. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 31.07.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu marki B. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 180.000 zł, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna. Firma (...) otrzymała przy tym wraz z danymi od E. H. informacje o podejrzeniu, iż osoba podająca się za J. K. (1) jest oszustem wyłudzającym samochody. W związku z tym o wszystkim poinformowana została Policja.

W dniu 4 sierpnia 2017 r. K. P. (4) i K. B. (2) udali się do K., gdzie po odebraniu J. D. (1) zgodnie z ustalonym podziałem zadań K. P. (4) i K. B. (2) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji lub wystąpieniu innych okoliczności utrudniających popełnienie przestępstwa. W tym czasie J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko J. K. (1) zawarł umowę najmu w/w samochodu, wprowadzając przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu, po czym odebrał wypożyczony pojazd kwitując jego odbiór. Po zawarciu umowy J. D. (1) został niezwłocznie zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji.

Samochód miał przejąć w posiadanie P. P. (4) w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, do czego jednak nie doszło z uwagi na wcześniejsze zatrzymanie J. D. (1) przez Policję.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3309, 3346

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3712

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

częściowo wyjaśnienia K. B. (2)

k. 4093, 6055

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania K. C.

k. 467-468

zeznania J. S.

k. 607

zeznania W. B.

k. 610-611

protokół oględzin zgłoszenia szkody

k. 591-598

protokół zatrzymania rzeczy

k. 617-620

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 621--622

protokół oględzin zatrzymanych dokumentów

k. 623-625

analiza logowań (...)

k. 2903-2914

protokół eksperymentu procesowego

k. 2927-2928

Następnie P. P. (4) wspólnie z K. P. (3), J. D. (1), P. M. (1) i Z. G. (1) doprowadzili przedstawicieli spółki (...) Sp. z o.o. w Ł. do niekorzystnego rozporządzenia samochodem marki N. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 60.000 zł.

Zgodnie z zawartym z K. P. (3) porozumieniem P. P. (4) dostarczył J. D. (1) sfałszowane przez Z. G. (1) dokumenty w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) z umieszczonym w nich wizerunkiem J. D. (1), w celu użycia ich jako autentyczne dla potrzeb zawarcia z wypożyczalnią pozornej umowy najmu uprzednio wytypowanego pojazdu oraz jego wyłudzenia. W dniu 28 lipca 2017r. J. D. (1) udał się do wypożyczalni samochodowej w Ł., gdzie posługując się fałszywymi dokumentami zawarł umowę najmu w/w samochodu w zamiarze jego wyłudzenia, wprowadzając przedstawiciela wypożyczalni Ł. K. w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego pojazdu. Zgodnie z ustalonym podziałem ról i zadań wyłudzony samochód przekazał P. M. (1) celem jego przetransportowania i wydania K. P. (3).

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3344

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania Ł. K.

k. 788

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 789-790

K. P. (4) wyszukał w internecie wypożyczalnię oferującą do wynajmu interesujący K. P. (1) i P. P. (4) z uwagi na zapotrzebowanie samochód S. (...). Chciał tak jak zwykle umówić się w miejscu, w które dostarczono by pojazd, lecz możliwy był wyłącznie jego odbiór w siedzibie (...) Sp. z o.o. P. P. (4) polecił wówczas J. D. (1) i J. D. (2) zawarcie umowy najmu tego pojazdu. W dniu 5 września 2017 r. J. D. (2) i J. D. (1) udali się do wypożyczalni spółki (...) sp. z o.o. we W.. J. D. (2) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadził obserwację terenu celem ostrzeżenie J. D. (1), o ewentualnym pojawieniu się Policji. W tym czasie J. D. (1) zawarł umowę najmu samochodu marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 40.000 zł, posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko D. N. (1), wprowadzając przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu. Po wpłaceniu należności za dwa dni wypożyczenia w wysokości 220 zł oraz kaucji w wysokości 750 zł samochód został mu wydany.

Samochód został przewieziony przez J. D. (2) i przekazany P. P. (4), w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych w warsztacie A. P. (1). Rozebrania pojazdu na części dokonał A. P. (1) ze swym pracownikiem G. M. (1). Części te zostały następnie zbyte przez P. P. (4) M. P. (1) za kwotę nie mniejszą niż 7.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3344, 3366

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3733

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

3860- (...), (...)-3930, (...)- (...), 6050v-6051v

wyjaśnienia G. M. (1)

k. 4127, 4140-4141, 6056

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania P. M. (2)

k. 657-658, 684, 6301

zeznania B. K.

k. 640-641, 6546-6547

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 644-650, 660-661,

protokół zatrzymania rzeczy

k. 686-691

K. P. (4) ustalił również telefonicznie z wypożyczalnią (...) warunki i termin najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 150.000 zł.

W dniu 7 września 2017r. K. P. (4) wspólnie z J. D. (1) udali się do wypożyczalni we W., gdzie zgodnie z ustalonym podziałem zadań przybyły tam P. P. (4) i K. P. (4) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu. W tym czasie J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko D. N. (1) zawarł dla pozoru umowę najmu w/w samochodu i wpłacił kaucję w wysokości 1500 zł, wprowadzając w ten sposób przedstawiciela wypożyczalni A. M. (2) w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Samochód J. D. (1) przekazał następnie K. P. (1), który przewiózł go i przekazał P. P. (4). Następnie A. P. (1) wraz z pracownikiem warsztatu G. M. (1) dokonali rozbioru samochodu na części, które zostały przez P. P. (4) zbyte P. D. (1) za kwotę około 16.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3344, 3367

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3734

wyjaśnienia G. M. (1)

k. 4127, 4140-4141, 6056

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania M. W. (1)

k. 696, 707,727

zeznania A. M. (2)

k. 724, 882-883

zeznania S. G.

k. 726

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 699-702, 886-893

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

k. 4167-4169, 4271-4276, 4283, 4310, 4313-4319, 4331-4332, 4364-4366, 4373, 6051-6052

częściowo wyjaśnienia P. D. (1)

k. 4445, 6053-6054

W dniu 14 września 2017 r. P. P. (4) polecił J. D. (1) wypożyczyć we W. wytypowany wcześniej samochód m-ki B. (...) o nr rej. (...) o wartości 200.000 zł należący do P. C..

P. P. (4) wspólnie z J. D. (1), J. D. (2) i K. P. (2) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu. W tym czasie J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko D. N. (1) zamierzał wypożyczyć od P. C. samochód m-ki B. wprowadzając w ten sposób P. C. w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu. P. C. po spotkaniu z J. D. (1) poprosił go o dokumenty. Te nie wzbudziły jego zaufania. Dowód był nieczytelny, a czcionka inna niż w jego dokumentach. Z uwagi na to P. C. odmówił wydania samochodu J. D. (1), w wyniku czego nie doszło do zawarcia umowy i przekazania samochodu.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3347, 3777

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

3860- (...), (...)-3930, (...)- (...), 6050v-6051v

wyjaśnienia K. P. (6)

k. 4024-4025, 6054

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania P. C.

989-990

Zgodnie z przyjętym podziałem ról K. P. (4) ustalił również telefonicznie z wypożyczalnią (...) sp. z o.o. z/s w Ś. warunki i termin najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) nr (...) o wartości 95.000 zł. Samochód tej marki chciał bowiem nabyć M. M. (2).

Następnie K. P. (4) w dniu 17 września 2017 r. udał się w umówione wcześniej we W. przy ul. (...) miejsce wydania samochodu, gdzie posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1) zawarł umowę najmu pojazdu, wprowadzając przedstawiciela wypożyczalni M. P. (3) w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Uzyskany w ten sposób pojazd K. P. (4) przekazał następnie P. P. (4) w celu jego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) i R. K., zostały zapakowany na pojazd marki V. przez pracownika warsztatu G. M. (1) i przekazane P. P. (4). Ten zby je następnie M. M. (2) za kwotę ok. 12.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3344

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3734

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

wyjaśnienia G. M. (1)

k. 4127, 4140-4141, 6056

zeznania D. B.

k. 997, 1029

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 1002-1023

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

k. 4167-4169, 4271-4276, 4283, 4310, 4313-4319, 4331-4332, 4364-4366, 4373, 6051-6052

wyjaśnienia M. M. (2)

k. 4524-4526, 4552-4554, 6052-6053

wyjaśnienia R. K.

k. 4156, 4167-4169, 4177-4178, 6055-6056

K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi K. D. (1) wprowadził w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 21.09.2017r. zgłoszoną do Towarzystwa (...) i zarejestrowaną pod numerem (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu marki J. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 180.000 zł, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

W dniu 21 września 2017 r. K. P. (4) udał się w umówione wcześniej w O. miejsce wydania samochodu, gdzie posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1) zawarł umowę najmu samochodu, wprowadzając przedstawiciela wypożyczalni P. K. (1) w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Uzyskany pojazd K. P. (4) przekazał P. P. (4). W warsztacie A. P. (1), z pomocą R. K. nastąpiło wydzielenie części pojazdu. Odebrał je P. P. (4), a następnie zbył M. M. (2) za kwotę ok. 12.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3344

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3734

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

zeznania P. K. (1)

k. 819

zeznania K. P. (8)

k. 772, 6301-6302

korespondencja (...)

k. 103-114

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 824, 839-841

zapis monitoringu wraz z jego oględzinami

k. 829-830, 832-833

wyjaśnienia M. M. (2)

k. 4524-4526, 4552-4554, 6052-6053

P. P. (4) polecił J. D. (1) wyszukanie odpowiedniego pojazdu, ustalenie z wypożyczalnią warunków i terminu najmu oraz miejsca odbioru wytypowanego uprzednio samochodu. Wskazał, że zainteresowany jest samochodem marki S. (...).

J. D. (1) nawiązał kontakt z wypożyczalnią samochodów „A. H. R. (...)” w B. i ustalił, że posiada ona w ofercie pojazd marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) wartości 90.000 zł.

W dniu 30 września 2017 r. P. P. (4) wspólnie z J. D. (1), J. D. (2), K. W. udał się do B. po samochód. Tam P. P. (4) razem z J. D. (2) i K. W. prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu, zaś J. D. (1) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko W. H. zawarł umowę najmu samochodu i wpłacił kaucję w wysokości 3000 zł, wprowadzając przedstawiciela wypożyczalni M. D. w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Pojazd J. D. (2) przekazał J. D. (1) i przetransportował w umówione miejsce, po czym przekazał do dyspozycji P. P. (4). Samochód został rozebrany na części w warsztacie A. P. (1) z pomocą R. K..

O pomoc przy zapakowaniu części do busa A. P. (1) poprosił znajomego M. K. (1), który otrzymał za to 200 zł.

Uzyskane części zbyte przez P. P. (4), P. D. (1) za kwotę ok. 10.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3346

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

k. 4167-4169, 4271-4276, 4283, 4310, 4313-4319, 4331-4332, 4364-4366, 4373, 6051-6052

częściowo wyjaśnienia P. D. (1)

k. 4445, 6053-6054

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania K. W.

k. 950-951, 6546

zeznania M. D.

k. 1065

zeznania R. F.

k. 1069-1071

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 1072-1080

częściowo wyjaśnienia M. K. (2)

k. 4203, 4235-4236, 4239, 6057

K. P. (4) zgodnie z przyjętym sposobem działania ustalił posiadanie przez wypożyczalnię w G. interesującego grupę pojazdu marki B.. W dniu 7 października 2017r. do G. udali się P. P. (4), K. P. (4), K. P. (6) i K. B. (2). W drodze otrzymali informację, że auto B. jest już nieaktualne. Wówczas K. P. (4) ustalił telefonicznie z W. Ś. (1) dostępność w W. samochodu F. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 85.000 zł. Ustalił też warunki i termin najmu oraz miejsca odbioru samochodu.

P. P. (4), K. P. (4), K. P. (2), K. B. (2) udali się w umówione w W. miejsce wydania samochodu, gdzie P. P. (4), K. P. (2), K. B. (2) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie K. P. (1). W tym czasie K. P. (4) posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1) zawarł umowę najmu samochodu, wprowadzając upoważnionego pracownika W. P. S. w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Uzyskany w wyniku oszustwa pojazd K. P. (4) przewiózł do W. i przekazał P. P. (4), w celu jego dalszego demontażu poprzez wydzielenie z niego użytecznych i zbywalnych części samochodowych, które po ostatecznym demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) i R. K. zbyte M. P. (1) za kwotę 8.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3345, 3366-3367

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3735

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

częściowo wyjaśnienia K. B. (2)

k. 4093, 6055

zeznania P. S. (1)

k. 954

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 960-972

K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi K. D. (1) wprowadził również w błąd pracownika firmy (...) sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 13.10.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 110.000 zł, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

W dniu 13 października 2017 r. udał się w wmówione wcześniej we W. miejsce wydania samochodu, gdzie posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1) zawarł umowę najmu samochodu, wprowadzając przedstawiciela wypożyczalni P. K. (2) w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Pojazd K. P. (4) przewiózł w uzgodnione z P. P. (4) miejsce, po czym przekazał mu samochód w celu jego demontażu. Po demontażu pojazdu dokonanym przez A. P. (1) i R. K. części zostały przetransportowane i ukryte a następnie zbyte przez P. P. (4) M. P. (1).

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3345

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3735

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

zeznania P. K. (2)

k. 939, 6238

zeznania T. B.

k. 916-920, 6587

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 924-930

Następnie K. P. (4) ustalił z wypożyczalnią M. C. (1) należącą do (...) Sp. z o.o. we W. warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu marki B. (...) i o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 250.000,00 zł.

W dniu 27 września 2017 r. K. P. (4) udał się w umówione wcześniej we W. miejsce wydania samochodu, gdzie posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko K. D. (1) zawarł umowę najmu w/w samochodu, wprowadzając przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu. Uzyskany w wyniku oszustwa pojazd K. P. (4) miał oddać do dyspozycji P. P. (4). Jednak w czasie gdy kierował tym pojazdem został zatrzymany do kontroli drogowej i wylegitymowany. Obawiając się ujawnienia faktu popełnienia przez niego przestępstwa i identyfikacji jako sprawcy przestępstwa w razie nieoddania pojazdu do wypożyczalni K. P. (4) pojazd ten porzucił, informując o tym fakcie wynajmującego, który odebrał go ze wskazanego miejsca.

Z uwagi na dalsze zainteresowanie tym pojazdem K. P. (4) po pewnym czasie ponownie ustalił telefonicznie z wypożyczalnią samochodów M. C. (1) warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru pojazdu B. (...) o nr rej. (...).

W dniu 23 października 2017 r. P. P. (4), K. P. (4) i J. D. (1) udali się do W. w umówione miejsce wydania samochodu, gdzie P. P. (4) i K. P. (4) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu. W tym czasie J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) zawarł umowę najmu w/w samochodu, wprowadzając przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Uzyskany pojazd K. P. (4) przewiózł w uzgodnione z P. P. (4) miejsce, po czym przekazał mu samochód w celu jego dalszego demontażu przez A. P. (1). A. P. (1) wraz z pracownikiem warsztatu R. K. dokonał ”rozbioru” pojazdu. Po tym części zostały przetransportowane przez J. D. (2) i przekazane do ukrycia S. W., a następnie zbyte G. C. za kwotę ok. 27.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3345, 3366

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania K. B. (3)

k. 126, 6204v

zeznania M. K. (3)

k. 59

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 61-66, 130-132

notatka z kontroli drogowej

k. 3697-3707

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

k. 4167-4169, 4271-4276, 4283, 4310, 4313-4319, 4331-4332, 4364-4366, 4373, 6051-6052

K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi M. B. (1) wprowadził również w błąd pracownika firmy (...) co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z udziałem T. K. z dnia 3.11.2017r. zgłoszoną do (...) S.A. i zarejestrowaną pod numerem Pl (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego dla M. B. (1), ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 70.000 zł. Zapłaty dokonał w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności z tytułu prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

W dniu 06 listopada 2017 r. P. P. (4), K. P. (4) i J. D. (1) udali się we W. w umówione miejsce wydania samochodu przy ul. (...), gdzie P. P. (4) i K. P. (4) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu. W tym czasie J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) zawarł umowę najmu w/w samochodu, wprowadzając przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Pojazd K. P. (4) przewiózł w uzgodnione z P. P. (4) miejsce, po czym przekazał mu w/w samochód w celu jego dalszego demontażu części. P. P. (4) i K. P. (4) stwierdzili jednak, że nie będzie zbytu na pojazd i był on przez dłuższy czas użytkowany przez członków grupy do przemieszczania się.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3345-3346

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3741

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania W. J.

k. 24-25, 6109-6110

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 35-45

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

W dniu 7 listopada 2017r. P. P. (4) wspólnie z K. P. (1), J. D. (1), K. P. (2) i K. B. (2) udali się do W. po samochód marki M.. W trakcie drogi dowiedzieli się, że samochód nie jest już dostępny. Wówczas K. P. (4) ustalił telefonicznie z wypożyczalnią J. K. (2) i P. S. (1) (...) dostępność innego samochodu pozostającego w zainteresowaniu grupy przestępczej - samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 130.000 zł, a następnie warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru samochodu.

P. P. (4), K. P. (4), J. D. (1), K. P. (2) i K. B. (2) udali się do W. w umówione miejsce wydania samochodu. P. P. (4) i K. P. (4), K. P. (2) i K. B. (2) zgodnie z ustalonym podziałem zadań prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu, a J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) zawarł umowę najmu samochodu, wprowadzając przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

W trakcie wyjazdu do W. K. P. (4) wziął ze sobą około 0,5 grama marihuany. Następnie narkotyk przekazał J. D. (2), który skręcił dwa jointy po 0,25 grama każdy. Następnie narkotyk w postaci jednego jointa przekazał w posiadanie K. B. (2). Gdy J. D. (1) udał się wypożyczyć pojazd K. B. (2), K. P. (6), P. P. (4) i K. P. (4) wypalili skręta znajdującego się w posiadaniu K. B. (2). Drugiego skręta J. D. (1) wypalił w czasie drogi powrotnej.

Pojazd K. P. (4) przewiózł następnie w uzgodnione z P. P. (4) miejsce, po czym przekazał mu w/w samochód w celu jego dalszego demontażu przez A. P. (1). A. P. (1) wraz z pracownikiem warsztatu R. K. dokonał ”rozbioru” pojazdu. Następnie P. P. (4) uzyskane części zbył M. P. (1) za kwotę 16.000 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3345, 3368

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3715, 3740

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

k. 4167-4169, 4271-4276, 4283, 4310, 4313-4319, 4331-4332, 4364-4366, 4373, 6051-6052

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania P. S. (1)

k.168-169, 6273

zeznania J. K. (2)

k. 150, 160

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k.152-158, 164-166, 172-173, 222-225

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

wyjaśnienia K. P. (6)

k. 4023-4024, 6054

częściowo wyjaśnienia K. B. (2)

k. 4093, 6055

K. P. (4) ustalił również telefonicznie z wypożyczalnią samochodów (...) sp. z o.o. Oddział we W. warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu marki K. O. (1) o nr rej. (...) o wartości 100.000 zł.

W dniu 23 listopada 2017 r. P. P. (4), K. P. (4) i J. D. (1), udali się w umówione miejsce wydania samochodu we W., gdzie P. P. (4) i K. P. (4) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu mającą na celu ostrzeżenie J. D. (1). W tym czasie J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) zawarł umowę najmu w/w samochodu, wprowadzając przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Uzyskany pojazd K. P. (4) przewiózł w uzgodnione z P. P. (4) miejsce, po czym przekazał mu w/w samochód w celu jego dalszego demontażu. P. P. (4) kierując tym pojazdem spowodował kolizję drogową i porzucił samochód w obawie przed wykryciem przestępczego procederu przez policję.

Samochód wskutek wypadku nie nadawał się do naprawy, gdyż ta przekroczyłaby jego wartość i został zezłomowany. (...) S.A. likwidując szkodę uczestniczącego w kolizji z (...) pojazdu H. (...) wypłaciło tytułem ubezpieczenia kwotę 18.161,37 zł.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3346

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania P. P. (8)

k. 6-8, 6205-6206

zeznania M. C. (2)

k. 18-19

umowa wypożyczenia pojazdu

k. 16

K. P. (4) ustalił też telefonicznie z wypożyczalnią (...) sp. z o.o. z/s w J. warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 90.000 zł.

Następnie w dniu 27 listopada 2017 r. P. P. (4), K. P. (4) i J. D. (1), udali się w umówione miejsce wydania samochodu w S., gdzie P. P. (4) i K. P. (4) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu, a J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) zawarł umowę najmu samochodu, wprowadzając przedstawiciela wypożyczalni M. W. (2) w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Uzyskany w ten sposób pojazd K. P. (4) przewiózł w uzgodnione z P. P. (4) miejsce, po czym przekazał mu pojazd w celu jego rozebrania na części przez A. P. (1). A. P. (1) wraz z pracownikiem warsztatu R. K. dokonał ”rozbioru” pojazdu. O pomoc przy zapakowaniu części do busa A. P. (1) poprosił znajomego M. K. (1), który otrzymał za to 200 zł.

P. P. (4) poprosił o przysługę użyczenia busa znajomego P. S. (2), który wraz z bratem K. S. (2) przyjechał w godzinach wieczornych pod warsztat A. P. (1). K. S. (2) miał zabrać z naprawy pustego busa marki M. (...), w którym wymieniano poduszkę pod silnikiem. Z uwagi na awarię innego samochodu pojazd ten A. P. (1) zapakował częściami pochodzącymi z demontażu. A. P. (1) nie powiedział o tym P. P. (4).

P. P. (4) nie zdając sobie sprawy z ładunku samochodu poprosił K. S. (2) o przewiezienie pojazdu z warsztatu na ul. (...). K. S. (2) nie wiedząc o ładunku zgodził się na wyświadczenie takiej przysługi. K. S. (2) zawiózł pojazd w miejsce wskazane przez P. P. (4).

P. P. (4) pozyskane części sprzedał, a w części zostały one nieodpłatnie przekazane M. P. (1).

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3346, 3368

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3714

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania E. R.

k. 310-311, 6203-6204

zeznania M. W. (2)

k. 319-320

notatki z kontroli drogowych

k. 260-263

protokół oględzin pojazdu

k. 274-276, 278-280, 281-285, 1286

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 307-309, 316

protokół okazania wizerunku

k. 319-320

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 1271-1280

protokół oględzin rzeczy

k. 1876-1877

protokół przeszukania

k. 4325-4329

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

k. 4167-4169, 4271-4276, 4283, 4310, 4313-4319, 4331-4332, 4364-4366, 4373, 6051-6052

częściowo wyjaśnienia M. K. (2)

k. 4203, 4235-4236, 4239, 6057

wyjaśnienia K. S. (2)

k. 4396, 6057v-6058

K. P. (4) ustalił też telefonicznie z wypożyczalnią (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wytypowanego uprzednio samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...) o wartości 60.000 zł.

W dniu 30 listopada 2017 r. P. P. (4), K. P. (4) i J. D. (1), udali się w umówione miejsce wydania samochodu we W., gdzie P. P. (4) i K. P. (4) prowadzili obserwację miejsca odbioru pojazdu. W tym czasie J. D. (1), posługując się jako autentycznymi sfałszowanymi przez Z. G. (1) dokumentami w postaci dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko M. B. (1) zawarł umowę najmu w/w samochodu, wprowadzając przedstawiciela wypożyczalni I. K. w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru zwrotu wypożyczonego samochodu.

Pojazd K. P. (4) przewiózł w uzgodnione z P. P. (4) miejsce, po czym przekazał mu w/w samochód w celu jego dalszego demontażu, do czego jednak nie doszło z uwagi na wcześniejsze odzyskanie samochodu przez Policję.

wyjaśnienia P. P. (4)

k. 3346-3347

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3742

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

k. 3860-3861, 3927-3930, 3984-3985, 6050v-6051v

zeznania J. D. (1)

k. 2828-2829, 2830, 2925-2926, 2956-2963, 2968-2970, 2973-2976, 2989-2994, 2995-3005, 3029-3034, 3079-3081, 3087-3089, 3112-3114, 3145-3146, 3175, 3708-3718, 6544-6546

zeznania P. K. (3)

k. 374-376, 6587-6588

zeznania I. K.

k. 347-348

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 356-361

protokół oględzin pojazdu

k. 362-365, 368-369, 371,

Ponadto K. P. (4) wykorzystując sposób działania grupy przestępczej postanowił wraz ze swym znajomym K. L. wyłudzić pojazdy z wypożyczalni samochodowych. Pojazdy te miały być przeznaczone do użytku przez mężczyzn bez uiszczenia zapłaty za wynajem.

W tym celu K. P. (4) posługując się fałszywymi danymi personalnymi A. S. (2) zgłosił (...) S.A. fikcyjną szkodę komunikacyjną z dnia 12.12.2017r. nr PL (...). Następnie skontaktował się z pracownikiem wypożyczalni samochodów (...) Sp. z o.o. w L., którego wprowadził w błąd co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną zarejestrowaną pod numerem PL (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu marki B. (...) i o nr rej. (...) o wartości 105.000 zł, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności z prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego. Następnie K. P. (4) w celu użycia jako autentyczne sporządził i podpisał jako A. S. (2) potwierdzające nieprawdę pełnomocnictwo do odbioru pojazdu na podstawie którego, w dniu 12 grudnia 2017 r., we W. K. L. wypożyczył wyżej wymieniony samochód zawierając umowę najmu nie mając zamiaru jego zwrotu.

Korzystając przy tym z tego, iż na jedną szkodę komunikacyjną możliwe było wypożyczenie dwóch pojazdów K. P. (4) ponownie posługując się danymi personalnymi A. S. (2) wprowadził w błąd pracownika wypożyczalni samochodów (...) Sp. z o.o. co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 12.12.2017r. zgłoszoną do (...) S.A i zarejestrowaną pod numerem PL (...), a następnie po zleceniu przez ubezpieczyciela wydania samochodu zastępczego, ustalił w rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego. Następnie K. P. (4) sporządził i podpisał jako A. S. (2) fałszywe pełnomocnictwo do odbioru pojazdu na podstawie którego, zgodnie z ustalonym podziałem zadań w dniu 14 grudnia 2017 r., we W. K. L., wypożyczył wyżej wymieniony samochód.

Mężczyźni bez zapłaty za wynajem użytkowali samochód przez okres około miesiąca.

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3749-3750

zeznania A. S. (2)

k.1321, 6237-6238

zeznania M. W. (3)

k.1265, 1329, 1372, 6317

częściowo zeznania K. L.

k.1291,1341-1342, 6506

Dodatkowo K. P. (4) w dniu 21 listopada 2017r. wypożyczył samodzielnie dla własnego użytku pojazd marki B. (...) o nr rej. (...) o wartości 120.000 zł.

W tym celu doprowadził przedstawiciela wypożyczalni samochodów (...) Sp. z o.o. M. P. (4) w błąd co do przysługującego mu prawa do odszkodowania z tytułu polisy OC sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 21 listopada 2017 r., zgłoszoną do (...) E. H. i zarejestrowaną pod numerem (...). W rozmowie telefonicznej z wypożyczalnią K. P. (4) ustalił warunki i termin najmu oraz miejsce odbioru wybranego przez siebie pojazdu, dokonując zapłaty w formie cesji na rzecz wypożyczalni wierzytelności z tytułu prawa do odszkodowania w zakresie zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, wiedząc, że powyższe prawo mu nie przysługiwało, albowiem zgłoszona szkoda komunikacyjna była fikcyjna.

Tego samego dnia we W. wypożyczył na podstawie umowy najmu wyżej wymieniony samochód nie mając zamiaru jego zwrotu i zapłaty za wynajem.

wyjaśnienia K. P. (1)

k. 3467-3469, 3584-3585, 3709, 3722-3725, 3743, 3749, 3775-3780, 3798-3800, 6049-6050

zeznania M. P. (4)

k. 1882-1883

dokumentacja zw. z wypożyczeniem pojazdu

k. 1888-1889

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1.2

wyjaśnienia P. P. (4)

Sąd co do zasady w całości dał wiarę wyjaśnieniom P. P. (4) (poza tym fragmentem, w którym oskarżony opisał rolę i udział w zdarzeniu K. P. (6)). Oskarżony w sposób konsekwentny przez całe postępowanie w sposób szczegółowy opisał sposób funkcjonowania grupy przestępczej, jej strukturę i podział zadań między jej członków. Jego wyjaśnienia były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym, w tym w szczególności do zasady z wyjaśnieniami pozostałych oskarżonych. Sąd miał w polu widzenia i to, że oskarżony w początkowej fazie postępowania przeczył temu by kierował grupą przestępczą. Jednak P. P. (4) mimo to opisywał czynności i swoją rolę w grupie nie umniejszając swego udziału, po drugie zaś w późniejszym etapie postępowania przyznał, iż jego rola w strukturze była kierownicza.

Oskarżony w sposób szczegółowy odniósł się też do poszczególnych wyłudzeń pojazdów opisując w jaki sposób one przebiegały i co działo się z wyłudzonymi samochodami. I w tym zakresie jego wyjaśnienia potwierdziły wyjaśnienia osób uczestniczących w wyłudzeniach oraz nabywców części z wyłudzonych z wypożyczalni samochodowych pojazdów.

Relacja oskarżonego P. P. (4) była przy tym konsekwentna i zgodna, co do zasady w kolejnych wyjaśnieniach składanych w różnych fazach postępowania. Oczywiście Sąd dostrzegł pewne nieścisłości między wyjaśnieniami oskarżonego P., a wyjaśnieniami współoskarżonych. Nieścisłości te dotyczyły jednak wątków pobocznych, o drugorzędnym, znaczeniu dla ustalenia stanu faktycznego. Wynikały one przy tym nie ze złej woli oskarżonego, lecz z rzeczywistej niepamięci odnośnie poszczególnych zdarzeń. Oskarżony w toku postępowania prostował swe wypowiedzi i w sposób szczery przyznawał się do niepamięci odnośnie niektórych okoliczności.

Sąd miał również w polu widzenia rolę procesową, w której występował oskarżony. Nie można bowiem tracić z pola widzenia tego, iż jest on współoskarżonym, który ma interes procesowy w złożeniu wyjaśnień obciążających współoskarżonych rozumiany w ten sposób, iż szczegółowe wyjaśnienia odnośnie przedmiotowego zdarzenia pozwalają na zastosowanie względem oskarżonego instytucji z art. 60 k.k. Okoliczności te nie deprecjonują jednak w ocenie Sądu wartości dowodowej składanych przez oskarżonego wyjaśnień. To dzięki postawie P. P. (4) i informacjom przez niego przekazanym doszło do ustalenia osób związanych ze zdarzeniem będącym przedmiotem niniejszej sprawy. Co istotne, udzielając informacji na temat zdarzenia P. P. (4) nie dążył do przerzucenia odpowiedzialności wyłącznie na współoskarżonych, lecz sam siebie również obciążał przedstawiając swą rolę w zdarzeniu.

wyjaśnienia K. P. (4)

Co do zasady wiarygodne były wyjaśnienia K. P. (1). Oskarżony przedstawił zasady działania grupy przestępczej i mimo tego, iż negował on w swych wyjaśnieniach tak kierowanie grupą jak i przynależność do niej, to w sposób tożsamy z P. P. (4) przedstawił relacje w niej panujące, jej skład osobowy i podział zadań. Ponadto oskarżony w sposób szczegółowy i co do zasady zgodny z zeznaniami świadków i wyjaśnieniami oskarżonych odniósł się do poszczególnych zdarzeń i opisał szczegółowo okoliczności wyłudzeń poszczególnych pojazdów. Wskazał i opisał rolę P. P. (4), Z. G. (1) i J. D. (1), co pozostaje w zgodzie z wyjaśnieniami tych oskarżonych. Również i w przypadku tego oskarżonego Sąd miał w polu widzenia nieścisłości w wyjaśnieniach K. P. (1), jak i rozbieżności z wyjaśnieniami pozostałych współoskarżonych. Jednak i w tym wypadku miały one co do zasady charakter marginalny dotycząc okoliczności drugorzędnych. Przykładowo P. P. (4) i K. P. (4) w sposób odmienny wskazywali na to od kogo wyszedł pomysł wyłudzenia pojazdu marki J. (...) o nr rej. (...). Każdy z oskarżonych wskazywał na drugiego jako tego, który podjął w tym zakresie decyzję. Podobnie przyczyny wynajmu F. (...) o nr rej. (...) nr VIN (...), a to brak dostępności zamówionego wcześniej samochodu (P.), czy zapłata za wynajem wyłącznie kartą (P.). Okoliczności te – mając na względzie udział i czynności podejmowane przez oskarżonych - nie miały żadnego znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego, a co za tym idzie ustalenia odpowiedzialności każdego z oskarżonych.

K. P. (4) w sposób konsekwentny i szczegółowy, w zgodzie z pozostałymi dowodami przedstawił też wyłudzenia z wypożyczalni samochodowych pojazdów K. (...) 318i, dokonanych wraz z K. L.. Oskarżony w sposób przekonujący opisał mechanizmy wykorzystane przy wynajmie pojazdów oraz motywy jakie przyświecały przy ich wypożyczeniu. Jego wyjaśnienia w tej części były całkowicie wiarygodne.

wyjaśnienia A. P. (1)

Sąd w przeważającej mierze oparł się na wyjaśnieniach A. P. (1), w których przyznał się on do współdziałania z P. P. (4) w grupie przestępczej, której celem było wyłudzanie pojazdów, demontaż części i ich sprzedaż. Oskarżony opisał relacje panujące w grupie, osoby, które według jego wiedzy wchodziły w jej skład oraz czynności jaki sam dla niej wykonywał i osiągane za to wynagrodzenie. Jego wyjaśnienia w tej części korespondują z wyjaśnieniami P. P. (1) i K. P. (1). Nadto oskarżony opisał rolę w zdarzeniach pracowników warsztatu R. K. i G. M. (1), a jego twierdzenia zostały w pełni potwierdzone wyjaśnieniami tych oskarżonych tworząc spójną całość.

Sąd dał też wiarę oskarżonemu co do przyznanych przez niego działań mających na celu defragmentację pojazdów. Oskarżony nie wskazał jednak precyzyjnie konkretnych pojazdów określając że było ich kilkanaście, w tym samochody B., Passat i innych marek. Zaprzeczał przy tym temu, by „rozbierał” na części samochody M., F., J. i K.. Z drugiej strony sam przyznał, iż „na pewno zdemontował te pojazdy, o których mowa w zarzutach, ale było ich dużo więcej” (k. 4283). Wobec wyjaśnień P. P. (1) wskazujących z jednej strony na A. P. (1) jako osobę odpowiedzialną za defragmentację samochodów, a z drugiej nie wskazujących na inne osoby, które miałyby wykonywać takie czynności na rzecz grupy oraz tego, iż oskarżony P. wyjaśnił ogólnie, nie wskazując na szczegóły konkretnych zleceń P. P. (1), Sąd uznał, iż dla ustalenia, które samochody zostały defragmentowane przez A. P. (1) wiarygodne są wyjaśnienia P. P. (1) (niczym nieuzasadniona zmiana wyjaśnień P. P. (1) na rozprawie w dniu 28 maja 2019r. k. 6052 wynikała wyłącznie z chęci umniejszenia roli A. P. (1)).

wyjaśnienia K. P. (6)

Sąd w całości dał wiarę wyjaśnieniom K. P. (6), która przyznała się w całości do popełnienia zarzuconego czynu i złożyła pełne, obszerne i szczegółowe wyjaśnienia. Jej relacja korespondowała w całości z mechanizmem działania grupy opisanym przez pozostałych oskarżonych, w tym K. P. (1) i P. P. (4). Oskarżona nie umniejszała swej roli i przyznawała, że wiedziała na czym polega funkcjonowanie grupy, sama obserwowała miejsce przejmowania pojazdów, a wiadomości o funkcjonowaniu grupy posiadała z własnych obserwacji, jak i z informacji uzyskanych od męża P. P. (1). K. P. (6) podczas okazania wizerunku rozpoznała przy tym członków grupy oraz osoby, które z nią współdziałały. Oskarżona w sposób szczegółowy odniosła się przy tym do zdarzeń mających za przedmiot samochody B. (...), B. (...) i F. (...). K. P. (6) przedstawiła przebieg zdarzeń, osoby w nich uczestniczące, a jej relacja odpowiadała w pełni twierdzeniom pozostałych osób uczestniczących w zdarzeniu – P. P. (1), K. P. (1), J. D. (1) .

Powyższej oceny nie zmienia to, iż w początkowym etapie oskarżona nie przyznawała się do popełnienia zarzucanych czynów wskazując, że jeździła z oskarżonym P., lecz nie miała świadomości nielegalnych działań z jego strony. Chęć ochrony siebie i najbliższych wyjaśnia takie jej zachowanie, a zmiana w tym względzie mając na uwadze współpracę P. P. (4) z organami ścigania w sposób logiczny tłumaczy zmianę przyjętej linii obrony i złożenie szczerych wyjaśnień.

wyjaśnienia R. K.

Sąd dał wiarę oskarżonemu w części, w której przyznał się do demontażu czterech pojazdów: samochodu V., B. i dwóch pojazdów marki P.. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego korelowały z twierdzeniami współoskarżonych P. i M..

Nadto, jako korespondujące z pozostałymi dowodami, logiczne i konsekwentne Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego opisujące w jaki sposób dochodziło do wydzielenia części, kto w tym uczestniczył i na czyje polecenie się to odbywało. Co do tych kwestii oskarżony wyjaśniał swobodnie, a jego relacja tworzyła spójną całość odzwierciedlającą rzeczywisty stan rzeczy.

wyjaśnienia G. M. (1)

Sąd w całości oparł się na wyjaśnieniach G. M. (1). Jego wyjaśnienia były konsekwentne i logiczne. Oskarżony spójnie z A. P. (1) opisał samochody, które wraz z nim rozebrał na części oraz samochody przy których wykonywał inne czynności. Jego twierdzenia znalazły odzwierciedlenie również w wyjaśnieniach R. K., który przyznał, że nie demontował pojazdów z G. M. (1) (k. 4177) oraz A. P. (1), który wyjaśnił, iż raz dokonywał demontażu razem z oskarżonymi M. i K., przy czym G. M. (1) był tylko od pakowania (k. 4168). Nadto oskarżony opisał swą wiedzę odnośnie pochodzenie pojazdów i ich dalszego losu, a jego twierdzenia co do kręgu osób w tym uczestniczących potwierdziły wyniki dokonanych okazań wizerunków.

Nie budziło wątpliwości Sądu i to, że oskarżony miał świadomość pochodzenia pojazdów. Konsekwentnie przyznawał on, że wiedział o przestępczym ich pochodzeniu, a czynności na polecenie A. P. (1) dokonywał z uwagi na chęć dodatkowego zarobku. Mając powyższe na uwadze Sąd nie znajdując okoliczności podważających wiarygodność wyjaśnień oskarżonego M. oparł się na nich ustalając stan faktyczny.

częściowo wyjaśnienia P. D. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom P. D. (1) w części, w której przyznał się on do świadomego nabywania od P. P. (4) części pojazdów B., K. i S. pochodzących z czynu zabronionego. Te wyjaśnienia oskarżonego były logiczne i koherentne z pozostałym materiałem dowodowym, w tym wyjaśnieniami P. P. (1). Co prawda oskarżony, w toku postępowania sądowego zmienił wyjaśnienia i stwierdził, że nie wiedział o pochodzeniu nabywanych części, jednakże nie wyjaśnił w sposób logiczny przyczyny zmiany wyjaśnień. W toku postępowania przygotowawczego stanowczo wskazał, iż „wiedział, że części pochodzą z przestępstwa” (k. 4445), a jego wypowiedź cechowała swoboda i spontaniczność. Potwierdziły to podawane przez oskarżonego okoliczności takie jak brak rachunków za nabywane części, rodzaj i stan nabywanych części i ich cena. Jak wyjaśnił P. P. (4) kupując za 12 000 zł części warte 120 000 zł logiczne jest, że nie pochodzą one z działalności gospodarczej. Stąd też za wiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia P. D. (1) złożone w toku postępowania przygotowawczego.

wyjaśnienia M. M. (2)

Sąd oparł się na wyjaśnieniach M. M. (2). Oskarżony konsekwentnie, logicznie i spójnie z P. P. (4) przedstawił okoliczności w jakich poznał P. P. (4), jak doszło do nabywania przez niego pojazdów, jakie to były samochody i co z nimi się działo. Oskarżony opisał również w sposób korelujący z pozostałymi dowodami uzyskanie tzw. briefu dla samochodu R. (...). M. M. (2) nie zatajając niczego przyznał, iż miał świadomość nielegalnego pochodzenia nabywanych części. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie nie budziły wątpliwości Sądu co do ich prawdziwości stąd Sąd oparł się na nich ustalając stan faktyczny.

Bez znaczenia w niniejszej sprawie, z uwagi na granice postępowania zakreślone aktem oskarżenia, pozostawały wyjaśnienia oskarżonego związane z obrotem środkami odurzającymi.

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, w których opisał w jaki sposób dochodziło do sfałszowania dokumentów w postaci dowodów osobistych i praw jazd wykorzystywanych przez grupę przestępczą przy wypożyczeniach samochodów. Relacja oskarżonego pozostawała spójna z wyjaśnieniami P. P. (1), który w sposób tożsamy opisał w jaki sposób następowało przygotowywanie dokumentów. Wyjaśnienia Z. G. (1) korespondowały też z wnioskami opinii biegłych z zakresu badań technicznych dokumentów. Jakość i trwałość wykonanych dokumentów opisywana przez oskarżonego potwierdził też oskarżony P. wskazując na to, że dokumenty te wymagały dość szybkiej wymiany z uwagi na uszkodzenia folii. Konsekwencja i pełna zgodność z pozostałym materiałem dowodowym relacji Z. G. (1) w tej części powodowała, że Sąd dał mu wiarę.

częściowo wyjaśnienia K. B. (2)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej złożonym w postępowaniu przygotowawczym. To te wyjaśnienia tworzą spójną i logiczną całość z wyjaśnieniami P. P. (1), K. P. (10) i zeznaniami J. D. (1). To w nich oskarżona szczegółowo opisała okoliczności wypożyczenia pojazdów marki B., F. (...). Oskarżona przyznała przy tym, iż podczas wypożyczania pojazdu F. (...) na pewno palili jakieś skręty, co potwierdził J. D. (1) i K. P. (11).

częściowo wyjaśnienia M. K. (2)

Sąd dał wiarę oskarżonemu w części, w której przyznał, że pomagał A. P. (1) załadować częściami samochodowymi dwa busy. Te wyjaśnienia w pełni korelują z twierdzeniami A. P. (1) tworząc spójną całość.

zeznania J. D. (1)

Sąd za wiarygodne uznał zeznania J. D. (1). Świadek w sposób szczegółowy odniósł się do działania i struktury grupy przestępczej, jak i do poszczególnych czynów zabronionych dokonywanych w jej ramach. Zeznania świadka były przy tym szczegółowe, co do zasady konsekwentne i logiczne. Tworzyły one przy tym spójną całość z wyjaśnieniami oskarżonych P. P. (1) i K. P. (1) oraz innych oskarżonych przyznających się do winy. J. D. (1) odniósł się przy tym do poszczególnych osób wchodzących w skład grupy i opisał ich rolę i działanie. Co istotne świadek nie krył swojej niewiedzy co do określonych zdarzeń, co pozytywnie wpływało na ich ocenę. Oczywiście w jego zeznaniach widoczne są drobne nieścisłości, które zdaniem Sądu wynikają jednak jedynie z upływu czasu i niepamięci świadka, a nie jego złej woli. Z powyższych względów Sąd oparł się na jego zeznaniach ustalając stan faktyczny.

Bez znaczenia w niniejszej sprawie, z uwagi na granice postępowania zakreślone aktem oskarżenia pozostawały zeznania świadka związane z obrotem środkami odurzającymi i działaniem innych grup przestępczych.

zeznania K. D. (1)

Świadek w sposób logiczny i w pełni wiarygodny opisał jak doszło do utraty dokumentów na jego nazwisko, jakie kroki podjął w jakich okolicznościach dowiedział się o zgłoszeniu szkody na swe dane. Jego zeznania były w pełni wiarygodne.

zeznania A. P. (2)

Świadek potwierdził okoliczności podawane przez oskarżonego K. P. (1), a dotyczące uzyskiwania danych potrzebnych do zgłoszenia szkody. Świadek w sposób logiczny i korelujący z wersją oskarżonego wskazał na jaki adres i z jakich powodów wysłał dane z dowodu rejestracyjnego za pośrednictwem portalu (...). Jego logiczne i spójne zeznania Sąd uznał za wiarygodne.

zeznania J. K. (1)

zeznania P. A.

Świadek potwierdził okoliczności podawane przez oskarżonego K. P. (1), a dotyczące uzyskiwania danych potrzebnych do zgłoszenia szkody. Świadek w sposób logiczny i korelujący z wersją oskarżonego wskazał jak doszło do zgłoszenia szkody ubezpieczeniowej na jego dane. Jego logiczne i spójne zeznania Sąd uznał za wiarygodne.

zeznania A. S. (1)

zeznania T. C. (1)

zeznania M. B. (1)

Świadek w sposób logiczny i w pełni wiarygodny opisał jak doszło do utraty dokumentów na jego nazwisko, jakie kroki podjął, w jakich okolicznościach dowiedział się o wypożyczeniu pojazdu na swe dane oraz jaki inne czynności dokonywane były w oparciu o utracone dokumenty. Jego zeznania były w pełni wiarygodne.

zeznania K. C.

świadek w sposób wiarygodny i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją szkodową i nagraniem ze zgłoszeniem szkody opisał mechanizm związany w wyłudzaniem pojazdów z wypożyczalni z posłużeniem się ubezpieczenia w firmie ubezpieczeniowej E. H., w której jest zatrudniony, Opisał również szczegółowo zdarzenia ubezpieczeniowe związane z otrzymaniem konkretnych pojazdów zastępczych (fakty z pkt 1.1.2). Jego zeznania korelowały przy tym z wyjaśnieniami oskarżonych i zeznaniami świadków tworząc z nimi spójną całość.

zeznania H. Ż.

Świadek w sposób przekonujący i wpisujący się w wyjaśnienia oskarżonych opisał sposób użytkowania samochodu M. zaprzeczając jakiemukolwiek zdarzeniu drogowemu z udziałem tego pojazdu. Tym samym świadek pośrednio potwierdził opisany przez oskarżonych sposób wyłudzania pojazdów poprzez zgłaszanie fikcyjnych zdarzeń ubezpieczeniowych.

zeznania A. M. (1)

Sąd oparł się na zeznaniach świadka w części, w której opisała swą wiedzę na temat działalności K. P. (1) polegającej na wypożyczaniu samochodów, a następnie ich rozkręcaniu na części przez A. P. (1). Zeznania świadka w tym względzie korespondowały w całości z wyjaśnieniami oskarżonych, w tym P. i P.. Świadek ponadto w sposób zbieżny z ustalonym stanem faktycznym przedstawił posługiwanie się przez K. P. (1) dokumentami na dane M. B. (1), co potwierdził pozostały materiał zgromadzony w sprawie. Poza zakresem niniejszego postepowania pozostawały pozostałe kwestie podnoszone przez świadka, a związane m.in. z wyłudzeniami kredytów, czy komputerów.

wyjaśnienia K. S. (2)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom K. S. (2). Oskarżony w sposób logiczny uzasadnił przyczyny przewiezienia busa z warsztatu A. S. (4) na ul. (...). Sąd nie znalazł przy tym żadnych okoliczności podważających jego wyjaśnienia co do świadomości rodzaju ładunku, który przewoził. Oskarżony konsekwentnie wskazywał, że nie wiedział co jest załadowane do pojazdu. Jego twierdzenia w sposób konsekwentny potwierdził P. P. (4). Również jego relacja w tym zakresie jest spójna i w sposób logiczny tłumaczy przewóz części przez K. S. (2), bez jego świadomości co do ładunku. Z tych też względów Sąd dał wiarę wyjaśnieniom K. S. (2) i oparł się na nich ustalając stan faktyczny.

1.1.2

zeznania M. P. (4)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania W. J.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki S. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania E. R.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami M. W. (2) przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki V. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania K. B. (3)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. G.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. P. (8)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki K. O. (1), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu. Potwierdziła je również dokumentacja związane z powstałą szkodą komunikacyjną spowodowaną przez oskarżonego P. P. (4).

zeznania K. K. (1)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki P. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania A. S. (2)

Zeznania świadka potwierdziły podawane przez oskarżonego K. P. (1) okoliczności posłużenia się danymi świadka przy wyłudzeniu pojazdów z wypożyczalni wraz z K. L.. Zeznania świadka, potwierdzone dokumentami, uznane zostały za w pełni wiarygodne.

zeznania P. K. (2)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki M. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. P. (7)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki R. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. S. (1)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. M. (2)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki S. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu. Świadek rozpoznał przy tym wizerunek J. D. (1) jako osoby wypożyczającej pojazd.

zeznania K. P. (8)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu. Świadek przedstawił również ogólne okoliczności i szkodę jaką firma (...) poniosła w związku z wyłudzeniem pojazdów J.,V. i Passat.

zeznania M. W. (3)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki K. O. (1) przez K. L., a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania D. N. (2)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. W.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami D. N. (2) przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

częściowo zeznania K. L.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w tym zakresie w jakim przyznał, że użytkował wypożyczony samochód K. O. (1). W tej części jego zeznania potwierdziły wyjaśnienia K. P. (1) i zgromadzona dokumentacja.

zeznania K. W.

Zeznania K. W. korelowały z relacją świadków, biorących udział w przestępczym zdarzeniu, a świadek opisując rolę w oszustwie na szkodę (...) nie zatajając niczego opisała czynności jakie podejmowała sama oraz czynności podejmowane przez inne osoby. Jej niewiedza co do określonych okoliczności nie wynikała przy tym z jej złej woli, lecz z tego, że jak wyjaśnił P. P. (4), inni członkowie grupy mieli ograniczoną świadomość co do roli i podejmowanych przez inne osoby czynności.

zeznania S. S. (1)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki K. S. (1), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania M. S. (2)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki V. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania B. K.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki S. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania K. P. (9)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu. Świadek opisał nadto jakie informacje pozyskał od T. D. (3), którego danymi posłużono się wypożyczając samochód, co pozostawało w zgodzie z zeznaniami innych świadków,których dane pozyskano wykorzystując ogłoszenia sprzedaży na portalach internetowych oraz w zgodzie z wyjaśnieniami oskarżonych P. i P..

zeznania T. B.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadka P. K. (2) przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki M. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. K. (3)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki V. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania M. C. (2)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami P. P. (8) przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki K. O. (1), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania M. K. (3)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania J. K. (2)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami P. S. (1) przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki K. O. (1), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania M. W. (2)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami E. R. przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki V. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania I. K.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami P. K. (3) przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki V. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania T. C. (2)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami S. S. (1) przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki K. S. (1), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania R. S. (1)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków, w tym M. S. (2) przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki V. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania J. S.

Wiarygodne były również zeznania J. S., który dokonał zatrzymania J. D. (1) podczas wypożyczenia pojazdu B. (...). Jego zeznania potwierdził świadek D. i świadek B. oraz dokumentacja związana z wypożyczeniem pojazdu.

zeznania W. B.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...) i zatrzymania świadka D., a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania M. W. (1)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków, w tym A. M. (2) przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania A. M. (2)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków, w tym M. W. (1) i S. G. przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania S. G.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków, w tym M. W. (1) i A. M. (2) przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania M. B. (2)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków, w tym P. G. przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania Ł. K.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki N. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. K. (1)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki J. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. S. (1)

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki F. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. C.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania D. B.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania M. D.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków, w tym R. F. przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki S. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania R. F.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków, w tym M. D. przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki S. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania P. F.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki V. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania T. P.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki M. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania W. T.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków, w tym J. R. przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki M. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania K. R.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków, w tym P. W. przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki B. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania J. R.

Świadek w sposób szczegółowy i potwierdzony zgromadzoną dokumentacją i zeznaniami świadków, w tym W. T. przedstawił okoliczności wypożyczenia pojazdu marki M. (...), a jego zeznania nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

zeznania M. G. (1)

Zeznania świadka szczegółowo odniosły się do okoliczności zamiany pojazdów dokonanej z P. M. (1). Świadek opisując to zdarzenie w sposób spójny i logiczny przedstawił bieg wypadków, a podawana przez niego relacja poparta została stosowną dokumentacją.

zeznania M. G. (2)

Zeznania świadka, zbieżnie z zeznaniami M. G. (1), opisały okoliczności zamiany pojazdu VWGolf. Sąd nie znalazł żadnych okoliczności podważających wiarygodność zeznań świadka.

zeznania D. W.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka opisującym okoliczności nabycia o K. P. (3) pojazdu marki V. (...). Zeznania świadka były logiczne, szczegółowe i potwierdzone dokumentami sprzedaży.

częściowo zeznania P. M. (1)

Sąd dał wiarę świadkowi w zakresie w jakim przyznał, że brał udział w wyłudzeniu i zamianie pojazdów P. i V. (...). W tym zakresie zeznania świadka były zgodne z pozostałymi dowodami, w tym zeznaniami J. D. (1), jak i osób biorących udział w zawarciu umowy najmu i zamiany.

zeznania D. O.

Wiarygodne były zeznania świadka w części odnoszącej się do wyjazdu z oskarżonymi do K.. Twierdzenia świadka co do braku świadomości odnośnie celu wyjazdu potwierdzili oskarżeniu P. i P.. Nadto podany przez świadka przebieg wypadków korespondował z tym podanym przez oskarżonych i potwierdzonym stosowną dokumentacja. Z uwagi na powyższe Sąd oparł się na tych zeznaniach.

1.1.1

1.1.2

dokumentacja dot. wypożyczeń pojazdów

Dokumentacja zgromadzona w sprawie nie budziła zastrzeżeń co do autentyczności i wiarygodności. W szczególności dokumenty uzyskane z wypożyczalni samochodowych oraz te dokumentujące zgłoszenie szkód komunikacyjnych potwierdzały podawane przez świadków okoliczności. Podjęte czynności zostały przeprowadzone w granicach prawa i udokumentowane w przepisanej formie, a treść utrwalonych rozmów potwierdziły zeznania świadków.

protokoły z przeprowadzonych czynności procesowych

Podjęte czynności zostały przeprowadzone w granicach prawa i udokumentowane w przepisanej formie, z każdej z nich sporządzono protokół.

materiały kontroli operacyjnych

Podjęte czynności zostały przeprowadzone w granicach prawa i udokumentowane w przepisanej formie, a treść utrwalonych rozmów potwierdziły zeznania świadków.

opinia biegłego z zakresu badań technicznych dokumentów

Opinia jako jasna, pełna, niezawierająca sprzeczności i oparta na specjalistycznej wiedzy stanowiła pełnowartościowy materiał dowodowy. Korelowała ona przy tym z wyjaśnieniami Z. G. (1) i oskarżonych będących członkami grupy przestępczej opisującymi sposób i okoliczności fałszowania dokumentów.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

1.1.2

częściowo wyjaśnienia P. P. (4)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom, w których oskarżony odnosił się do wiedzy K. P. (6) odnośnie procederu polegającego na wyłudzaniu pojazdów. Wyjaśnienia te, mając na względzie bliskość między oskarżonymi i ich relacje rodzinne oraz pełne przyznanie K. P. (6), nie zasługiwały na wiarę. Potwierdził to również oskarżony P. wskazując, iż kontaktował się z dziewczyną P. P. (1) - „ona na pewno wiedziała o całym procederze” (k. 4273) oraz świadek D. wskazując, że oskarżona K. P. (6) miała pełna świadomość przestępczej działalności grupy.

Sąd nie dał wiary również wyjaśnieniom oskarżonego w tej części, w której zaprzeczał swemu udziałowi w oszustwie mającym za przedmiot samochód marki N. (...). Jego twierdzenia w tym względzie podważył świadek J. D. (1), który wskazał, iż choć samochód został wypożyczony na polecenie K. P. (3), to jednak zgodnie z istniejącym porozumieniem sfałszowane przez Z. G. (1) dokumenty konieczne dla dokonania przestępstwa dostarczył P. P. (4) (k. 3114). Zatem oskarżony choć nie wykonywał żadnej czynności wykonawczej i nie miał świadomości co do marki wyłudzanego pojazdu, to zgodnie z przyjętym porozumieniem świadomością swą obejmował to, iż dostarczone przez niego dokumenty posłużą do popełnienia przestępstwa oszustwa mającego za przedmiot samochód należący do wypożyczalni samochodów.

Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostawały te wyjaśnienia oskarżonego, w których odnosił się do wątków związanych z innymi postępowaniami m.in. dotyczącymi obrotu narkotykami, działalności innych grup przestępczych, czy posiadania broni.

częściowo wyjaśnienia K. P. (4)

Za niewiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia K. P. (1) w których:

1. kwestionował swój udział w grupie przestępczej i swą rolę kierowniczą w jej strukturze. Oskarżony w tej kwestii był niekonsekwentny. W toku całego postępowania nie przeczył istnieniu grupy, podawał zasady jej działania i wymieniał przestępstwa popełniane w jej ramach. Dopiero na etapie postępowania sądowego wskazał, że nie uważa, by działał w takiej strukturze. Z drugiej strony oskarżony dążył do umniejszenia swej roli w strukturach grupy - „byłem tylko puzzlem w tej układance” (k. 3798). Początkowo ograniczał swą rolę do zleconych czynności w postaci wyszukiwania pojazdów, kontaktów z wypożyczalnią i transportu samochodów. Taką też wersję zdarzeń oskarżony zaprezentował w ostatnim przesłuchaniu w toku postępowania przygotowawczego. W międzyczasie oskarżony zmienił chwilowo swe wyjaśnienia i podał, że jego rola „polegała na określaniu wspólnie z P. kolejnych celów przestępczych dla grupy, ustalaniu pomysłów na ich realizację oraz synchronizacji własnych czynności z tym co miał do wykonania P. (…) na pewno pozostali członkowie grupy nie zajmowali się określaniem tego jakie auto i w jaki sposób ma być wypożyczone, pozostali po prostu uczestniczyli w realizacji naszych zamierzeń” (k. 3722). To te wyjaśnienia zdaniem Sądu należy uznać za miarodajne dla ustalenia stanu faktycznego. To one pozostają w zgodzie z twierdzeniami P. P. (4) i innych uczestników grupy. One też tworzą spójną i logiczną całość z opisanym sposobem popełniania poszczególnych przestępstw wyłudzenia pojazdów. W ocenie Sądu późniejsza zamiana wyjaśnień i dążenie do wykazania, iż grupą kierował wyłącznie P. P. (4) stanowiła jedynie przyjętą przez K. P. (1) linię obrony mającą na celu umniejszenie swej odpowiedzialności. Zresztą jak przyznał sam oskarżony składając wyjaśnienia mające obciążyć P. P. (4) zrobił to po tym jak P. P. (4) opisał sposób działania grupy i rolę w niej K. P. (1). Wiodącą rolę oskarżonego w strukturach grupy przedstawiali przy tym pozostali jej członkowie jak K. P. (6), czy K. B. (2) („temat wyłudzenia pojazdów ogarniał P. i K.. Oni razem spotykali się i wspólnie wszystko ustalali”). Z tych też względów Sąd nie dał wiary oskarżonemu w części w której zaprzeczał tak działaniu w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, jak i umniejszających rolę oskarżonego w tej strukturze.

2. Za niewiarygodne Sąd uznał również wyjaśnienia K. P. (1) opisujące udział w zdarzeniach K. B. (2). Wyjaśnienia oskarżonego miały na celu wyłącznie umniejszenie roli w zdarzeniach oskarżonej B. dążąc do zwolnienia jej z odpowiedzialności karnej. Bez wątpienia wpływ na relację oskarżonego miały stosunku osobiste łączące go z K. B. (2). Twierdzenia oskarżonego, że oskarżona B. o niczym nie wiedziała stoją w sprzeczności z twierdzeniami samej oskarżonej, która przyznała się do zarzucanych jej czynów, w tym do tego, że miała świadomość przestępczego charakteru działania grupy (k. 4093). Przeczą im też zeznania J. D. (1), który wskazał, iż K. B. (2) pomagała K. P. (1) wyszukiwać pojazdy i dwukrotnie była „na robocie” (k. 2994), a „K. i K. obstawiali” teren (k. 2959). Nadto wyjaśnienia w tym względzie oskarżonego P. są nielogiczne, o czym szerzej przy ocenie wyjaśnień tej oskarżonej. W tym miejscu wskazać jedynie można, że K. B. (2) wraz z oskarżonym wyruszać miała w podróże z W. do W. bez świadomości ich celu, przy czym jak wynika z wyjaśnień oskarżonych P. i P. podczas takich wyjazdów niezwłocznie po odebraniu pojazdu następował powrót do W.. Mimo to oskarżona B. miała nie dopytywać się o cel wyjazdu. Nie budziło jej wątpliwości wypożyczanie samochodu w innych miastach, mimo istnienia takiej możliwości we W.. Jest to niewiarygodne. Poza tym w przypadku wyjazdów z jej udziałem doszło do nieprzewidzianych zdarzeń skutkujących koniecznością zmiany planów i poszukiwaniem nowego samochodu do wynajęcia. Dynamika zdarzeń, w środku których znalazła się oskarżona powoduje, że nieprzekonujące jest tłumaczenie nieświadomości przez nią celu wyjazdu.

3. Sąd nie dał też wiary oskarżonemu w zakresie jego udziału w wyłudzeniu pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...). Sąd dał wiarę P. P. (4), który wskazał, iż samochód z wypożyczalni wyszukał K. P. (4). Potwierdził to świadek D. podając, że „auto nagrał i telefonicznie zamówił K. P. (4)” (k. 2960). Wyjaśnienia P. P. (4) były konsekwentne i tworzyły ciąg logiczny wpisując się w schemat działania grupy przestępczej. Z kolei cech takich nie miały wyjaśnienia oskarżonego P., który raz twierdził, że nie miał nic wspólnego z wynajmem tego pojazdu, by innym razem wskazać że kierował nim na prośbę P. P. (1), by nie stał on w jednym miejscu przez dłuższy czas. Brak konsekwencji w twierdzeniach K. P. (1), spowodował, że Sąd dał wiarę wyjaśnieniom P. P. (1) i oparł się na nich ustalając stan faktyczny.

częściowo wyjaśnienia Z. G. (1)

Sąd nie dał wiary oskarżonemu w zakresie w jakim podnosił, iż nie miał świadomości celu do jakiego wykorzystane zostaną podrobione przez niego dokumenty. Z. G. (1) był w tym zakresie niekonsekwentny, a jego twierdzenia nielogiczne.

Oskarżony początkowo wskazywał, iż P. P. (4) „nie mówił po co chce te dokumenty (…) nie wiedziałem po co mu były te dokumenty, w szczególności nie wiedziałem, że są mu potrzebne dla dokonywania oszustw”, „nie wtajemniczał mnie w swoje interesy. Nigdy nie mówił do czego mu są potrzebne dokumenty” (k. 3861). Jednakże jednocześnie oskarżony podawał, iż „chwalił się (P. P. (4)) o różnych rzeczach, które robi, ale ja to puszczałem mimo uszu”. Już w tych twierdzeniach oskarżonego widoczna jest sprzeczność. Nabiera ona jeszcze bardziej jaskrawego charakteru, gdy zważy się na wyjaśnienia oskarżonego G., w których wskazał, iż „P. jak przychodził do mnie to mówił mi dużo różnych rzeczy, a ja nie słuchałem dokładnie co on do mnie mówi. On mówił mi, że dokumenty daje swoim ludziom, ponieważ potrzebne są jemu i tym ludziom do roboty, ja nie wnikałem o jakiej robocie mowa" (k. 3985) oraz „P. mógł mi to mówić, po co były mu te fałszywe dokumenty, dla jakich przestępstw, mógł mi to napomknąć” (k. 3985), „istnieje możliwość że wspomniał w jakiejś rozmowie, ale nigdy jasno i klarownie nie tłumaczył do czego mu były potrzebne” (k. 6051).

Wyjaśnienia oskarżonego są zatem niestałe i ewoluują od całkowitej negacji świadomości wykorzystania podrobionych dokumentów w określony sposób, aż do pośredniego przyznania wiedzy o tym, że wykorzystywane były one do wyłudzenia pojazdów. Jak finalnie podał Z. G. (1) orientował się, że będą one wykorzystane do przestępstwa (k. 6051). Zdaniem Sądu to właśnie ostatnie wyjaśnienia oskarżonego zasługiwały na wiarę. Przemawia za tym i to, że pozostałe jego twierdzenia były nielogiczne. Jak wyjaśniał miał wiedzę, iż P. P. (4) ma firmę handlującą samochodami, a dokumenty przez niego sfałszowane miały być dla jego pracowników. Oskarżony nie wyjaśnił w żaden logiczny sposób do czego mogłyby być one potrzebne. Sam zresztą przyznał, że „nie było to normalne, ale się wtedy nie zastanawiał”. W ocenie Sądu logiczne są natomiast wyjaśnienia P. P. (1), który stanowczo i konsekwentnie podawał, iż Z. G. (1) posiadał wiedzę odnośnie tego, że sfałszowane przez niego dokumenty będą wykorzystane do wyłudzenia pojazdów. „Miał pełną świadomość tego co robi. Wiedział, że dokumenty, które mi przekazuje potrzebne mi są dla osób, które wyłudzają pojazdy”.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom Z. G. (1) w części, w której zaprzeczał on posiadaniu środków odurzających. W opozycji do niego pozostawały konsekwentne twierdzenia P. P. (1). Co istotne oskarżony P. nie miał żadnego interesu procesowego w pomawianiu Z. G. (1) o dodatkowe działania. Wręcz przeciwnie przyznając, że sprzedał mu środek odurzający narażał się na surowszą odpowiedzialność karną. Handel tymi środkami przez P. P. (4) potwierdziła też K. P. (6) (k. 4026) oraz J. D. (1), który zeznał, iż wie, że P. zaopatrywał S. w kokainę” (k. 3034). Zdaniem Sądu mając na uwadze powyższe oraz kierując się całościową oceną postawy oskarżonego P. Sąd uznał za wiarygodne jego wyjaśnienia i odmówił w przedmiotowym zakresie wiary Z. G. (1).

częściowo wyjaśnienia K. B. (2)

Sąd nie oparł się na wyjaśnieniach oskarżonej złożonych w toku postępowania sądowego. Oskarżona zmieniła swe wyjaśnienia, lecz w żaden logiczny sposób nie uzasadniła tej zmiany. Nieprzekonujące są jej twierdzenia, że uprzednio złożone wyjaśnienia zostały przygotowane bez jej udziału i podłożone jej do podpisu. Przeczy temu treść wyjaśnień nie wskazujących na takie działanie, a swobodną wypowiedź oskarżonej oraz doświadczenie orzecznicze wskazujące na częstą zmianę wyjaśnień przyznających popełnienie czynu zabronionego na sali sądowej w obecności współoskarżonych.

częściowo wyjaśnienia R. K.

Sąd nie dał wiary oskarżonemu w tej części, w której zaprzeczał udziałowi w demontażu pozostałych niż przyznane cztery pojazdy. Wyjaśnienia oskarżonego co do tego zagadnienia nie były konsekwentne. O ile bowiem początkowo twierdził on, iż demontował tylko cztery pojazdy (k. 4156), o tyle w toku późniejszych wyjaśnień wskazywał na to, że mogły być też inne pojazdy (k. 4177-4178), mogło być ich klika, kilkanaście (k. 4167-4168). Co więcej oskarżony nigdy w sposób stanowczy nie zaprzeczył rozbieraniu innych pojazdów zasłaniając się niepamięcią (k. 4183). Oskarżony potwierdził przy tym wiarygodność prawdziwość wyjaśnień A. P. (1) wskazujących na szerszy niż przyznawany przez R. K. udział w defragmentacji samochodów. Rozbieżności w wyjaśnienia co do liczby pojazdów widoczne w wyjaśnieniach oskarżonego spowodowały, iż Sąd uznał je w tej części za niewiarygodne i oparł się na konsekwentnych wyjaśnieniach A. P. (1).

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

Sąd nie dał wiary oskarżonemu co do:

⚫: nie brania udziału w zorganizowanej grupie przestępczej. Oskarżony w tej kwestii był wewnętrznie sprzeczny. W toku całego postępowania nie przeczył istnieniu grupy, podawał zasady jej działania i wymieniał przestępstwa popełniane w jej ramach. Szczegółowo opisał swe kontakty z P. P. (4) i jego kierowniczą rolę w działalności, wskazał na udział innych znanych mu osób, jednocześnie podkreślając, iż zamiarem P. P. (1) było, by nie wiedział on o innych osobach, w tym tych które odbierały z warsztatu przygotowane części. Jak wyjaśnił „ogólnie wiedzieliśmy, że są inne osoby współdziałające” (k. 4283). Nadto przyznał, że oskarżony P. opisał mu sposób działania, wiedział o wszystkim, ale „kusiły go pieniądze” (k. 4271). Dopiero na etapie postępowania sądowego wskazał, że nie uważa, by działał w takiej strukturze i zaczął umniejszać swą rolę i winę w zarzucanych działaniach. Wyjaśnienia oskarżonego we wskazanym zakresie nie zasługiwały zatem na wiarę.
⚫: nieuczestniczeniu w defragmentacji pojazdów M., K., J. i F., o czym było powyżej;
⚫: roli i świadomości w zarzucanych działaniach M. K. (1). Oskarżony co prawda przyznał, że w pakowaniu dwóch samochodów pomagał mu M. K. (1), jednakże „on o niczym nie wiedział” (k. 4310v). Wyjaśnienia te jednak nie przekonują Sądu mimo tego, że są spójne z wyjaśnieniami M. K. (1). Zdaniem Sądu są one bowiem nielogiczne i przeczą im okoliczności w jakich M. K. (1) podejmował przestępcze działanie. Po pierwsze, jak wyjaśnił A. P. (1), oskarżony K. wiedział, że pakuje części samochodowe i że są to części nowe (k. 4310v). Po drugie, wiedział on o tym, że wcześniej A. P. (1) pracował w warsztacie rozkręcającym samochody na części. Po trzecie, za pracę otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 200 zł. Wysokość wynagrodzenia, mając na uwadze, że dniówka w warsztacie oskarżonego P. wynosiła, zgodnie z wyjaśnieniami oskarżonych M. i K., 100 – 150 zł, świadczy o tym, że nie było to wynagrodzenie za zwykłą i drobną przyjacielską przysługę. Po czwarte, jak przyznał sam A. P. (1) (k. 4332) M. K. (1) mógł się domyślać co to za części. Powyższe okoliczności prowadzą do wniosku, że wyjaśnienia wskazujące na brak świadomości co do pochodzenia części samochodowych przez M. K. (4) są nieprawdziwe i złożone wyłącznie w celu uchylenia grożącej temu oskarżonemu odpowiedzialności karnej.

częściowo wyjaśnienia M. K. (1)

Sąd nie dał wiary oskarżonemu co do braku świadomości co do pochodzenia części samochodowych ładowanych przez oskarżonego na prośbę A. P. (1). Aktualność w tym względzie zachowują uwagi poczynione w odpowiednim fragmencie przy ocenie wyjaśnień A. P. (1). Dodać jednak w tym miejscu należy, iż sam oskarżony K. przyznał, że „były to części z tych samochodów, o których mowa w zarzucie”, „mogłem się domyśleć, że części te pochodziły z nielegalnie pozyskanych samochodów”, „było to późno wieczorem w godzinach 19:00-20:00”, „nie jest rzeczą normalną pakowanie części z nowych samochodów wieczorem po zmroku, po pracy”, „dlaczego nie pomagają mu pracownicy, to też wydawało mi się dziwne”, „nowych samochodów się tak nie demontuje”, "pakowałem tam silniki, szyby, siedzenia, drzwi". Już zatem z tych okoliczności przywołanych przez samego oskarżonego wnioskować można o jego świadomości co do nielegalnego charakteru pakowanych części samochodowych. „Patrząc w jakich to było okolicznościach powinienem zdawać sobie sprawę, że były to części z samochodów pochodzących z przestępstwa”. W ocenie Sądu tak też w rzeczywistości było, a oskarżony nawet przy braku informacji o tym od oskarżonego P., zdawał sobie sprawę z tego, że pakowane części pochodzą z nielegalnej rozbiórki pojazdów.

Wskazać również należy, iż Sąd dał wiarę A. P. (1) i uznał, iż oskarżony K. otrzymał za pomoc w pakowaniu części wynagrodzenie w wysokości 200 zł. Wyjaśnienia oskarżonego P. w tym zakresie były logiczne, konsekwentne i spójne.

częściowo wyjaśnienia P. D. (1)

Sąd nie dał wiary oskarżonemu, iż nie wiedział, że nabywane części samochodów pochodzą z przestępstwa, o czym była mowa w pkt 2.1.

1.1.1

zeznania M. P. (5)

Bez znaczenia w niniejszej sprawie były zeznania świadka, który zaprzeczył temu by wiedział o działalności A. P. (1) polegającej na defragmentacji nielegalnych samochodów. Świadek wskazał, że nie pracował w weekendy, a brat nigdy nie mówił mu o nielegalnych działaniach w warsztacie. Opisane przez świadka groźby wobec A. P. (1) znalazły potwierdzenie w wyjaśnieniach tego oskarżonego, lecz okoliczność ta nie miała istotnego znaczenia w ustaleniu stanu faktycznego.

1.1.2

częściowo zeznania K. L.

Sąd nie dał wiary świadkowi w części, w której wskazywał, że nie miał świadomości wyłudzenia pojazdu z wypożyczalni. Zeznania świadka w tym względzie są nielogiczne i niekonsekwentne. Przeczy im również pozostały materiał dowodowy, w szczególności uznane za wiarygodne wyjaśnienia K. P. (1). K. L. wskazywał w jednych zeznaniach, iż to K. P. (4) wypożyczył pojazd, a on jedynie go odebrał, w innych zaś wskazywał że to z nim bezpośrednio kontaktowała się wypożyczalnia samochodów. Nie był też konsekwentny co do tego, kto sporządził pełnomocnictwo. Raz wskazywał, że sporządził je osobiście, innym razem, że zrobił to K. P. (4). Ta niekonsekwencja podważała znacznie wiarygodność zeznań świadka. Zeznaniom tym brak również korelacji z pozostałym materiałem dowodowym. Świadek ograniczył swe zeznania jedynie do wypożyczenia pojazdu marki K. O. (2) wskazując finalnie, że jego działanie ograniczało się do odbioru tego pojazdu. Pominął on milczeniem swój udział w wypożyczeniu drugiego pojazdu marki B., który odebrany został przez niego dla K. P. (1). Nielogiczne jest zatem wnioskowanie, że świadek nie wiedział o wyłudzeniu pojazdów, gdy sam na tę samą szkodę dwukrotnie odbierał z różnych wypożyczalni samochody posługując się danymi poprzedniego właściciela pojazdu A. S. (2).

zeznania S. S. (4)

Świadek wypożyczał co prawda pojazd marki B. (...) o nr rej. (...), jednak miało to miejsce przed jego wyłudzeniem. świadek nie posiadał zaś żadnych informacji mogących mieć znaczenie w tej sprawie.

zeznania J. H.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania P. R.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania R. S. (2)

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania P. K. (4)

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania M. M. (6)

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania M. F.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania B. S.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania M. Ś.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

częściowo zeznania P. M. (1)

Sąd nie dał wiary jego zeznaniom w części, w której świadek podnosił swą nieświadomość nielegalności działania i działania pod przymusem. Zeznaniom świadka przeczą w tym zakresie wszystkie okoliczności ujawnionego czynu polegającego na wyłudzeniu pojazdu P., w tym zeznania J. D. (1) wskazujące na pełną świadomość działania świadka M. i znajomość osób z którymi współdziałał. Zeznania świadka w tej części wymuszone są w ocenie Sądu jego sytuacją procesową, gdyż wobec świadka toczy się postępowanie mające za przedmiot działania bezpośrednio powiązane z niniejszym postępowaniem.

zeznania K. D. (3)

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania M. C. (3)

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

częściowo zeznania D. O.

Poza zakresem niniejszego postępowania znajdowały się podawane przez świadka zdarzenia związane z obrotem narkotykami.

ustna opinia biegłego M. K. (5)

Ustna opinia biegłego związana z charakterem przedmiotów ujawnionych podczas przeszukania pojazdu oskarżonego P. nie miała związku z zarzutami, których dotyczy niniejsze postępowanie.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I, III, VII, XI, XIII

P. P. (4), K. P. (4), A. P. (1), K. P. (6), K. B. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zorganizowaną grupę stanowi grupa przynajmniej trzech osób, których celem jest popełnianie przestępstw lub też generalnie popełnianie przestępstw o luźnym związku, między innymi bez stałych ról, w każdym bądź razie o większym określeniu ról niż przy współsprawstwie. Członkowie grupy mogą przy tym dokonywać ich w różnych układach personalnych. Łączyć ich musi wspólna chęć popełniania przestępstw, jak i gotowość ich popełniania na rzecz grupy. „Branie udziału” polega na przynależności do grupy, akceptowaniu zasad, które nią rządzą, wykonywaniu poleceń osób stojących w hierarchii grupy odpowiednio wyżej. Koniecznym jest także aktywne okazywanie swojej przynależności przez uczestniczenie w życiu grupy przestępczej. Wymienieni oskarżeni spełniali powyższe warunki.

Zebrany materiał pozwolił na przyjęcie, że w okresie od końca maja 2017r. do stycznia 2018 roku, na terenie województwa (...) i innych działała zorganizowana grupa przestępcza, mająca na celu popełnianie przestępstw polegających na wypożyczaniu na podstawie podrobionych dokumentów samochodów w celu ich demontażu na części, a następnie ich sprzedaży. Wysokie pozycje w tej grupie pełnili P. P. (4) i K. P. (4). To oni wszystko organizowali – zgodnie z przyjętym przez siebie podziałem ról. K. P. (4) kierował tą jej działalnością, która skupiała się na organizowaniu wyłudzeń pojazdów z wypożyczalni. To on wyszukiwał pojazdy w internecie, on też za pośrednictwem odpowiednich portali zdobywał dane pojazdów, które służyły do zgłaszania fikcyjnych szkód, on też kontaktował się z ubezpieczycielami zgłaszając szkodę oraz z wypożyczalniami samochodów celem uzyskania samochodu zastępczego, bądź wypożyczenia samochodu w oparciu o fałszywe dane. Z kolei P. P. (4) kierował tą działalnością grupy, która polegała na zbycie tak pozyskanych pojazdów. To on przewoził samochody do warsztatu A. P. (1), gdzie były one defragmentowane, on też organizował ich odbiór i kupców zainteresowanych nabyciem nielegalnych części. Obaj oskarżeni współdziałali zatem w kierowaniu zorganizowaną grupą przestępczą, wspólnie koordynując swe działania z działaniami innych osób. Stąd też ich działanie wyczerpało znamiona art. 258 § 3 k.k.

Do grupy należeli również A. P. (1), K. P. (11) i K. B. (2), którzy znajdowali się niżej w hierarchii. A. P. (1) otrzymywał od P. P. (1) polecenia defragmentacji pojazdów. To w jego warsztacie dochodziło do wydzielenia części samochodów i ich pakowania do busów. Oskarżony w tym zakresie podlegał P. P. (4), który dostarczał samochody, a w początkowym okresie działania grupy instruował go w jaki sposób rozmontować pojazdy na części. Oskarżone P. i B. zajmowały się głównie działalnością polegającą na wyjazdach z oskarżonymi celem odbioru pojazdów z wypożyczalni, a ich rola polegała na obserwacji otoczenia celem ostrzeżenia wypożyczającego pojazd o obecności Policji lub innych zagrożeniach dla dokonania przestępstwa. Wszyscy w/w oskarżeni mieli świadomość tego, że uczestniczą w zorganizowanej strukturze i wspólnie działają w celu uzyskania korzyści majątkowych płynących z nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi. Co prawda nie mieli oni pełnej świadomości co do składu osobowego grupy, który był przez kierujących nią zatajony celem zapewnienia pełniejszego zakonspirowania przed organami ścigania, lecz okoliczność ta nie jest konieczna dla przyjęcia istnienia zorganizowanej grupy. Przesądzające w tym względzie jest istnienie świadomości współdziałania z innymi osobami, którą oskarżeni mieli. Z uwagi na powyższe działania A. P. (1), K. B. (2) i K. P. (11) wyczerpały znamiona art. 258 § 1 k.k.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Z. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje nielegalne (czyli wbrew przepisom ustawy) posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych. Znamię posiadania należy interpretować tak, że w grę wchodzi zarówno posiadanie w rozumieniu cywilistycznym (samoistne i zależne), jak też każde faktyczne władztwo nad rzeczą, realizowane dla kogokolwiek i w czyimkolwiek interesie, o ile występuje element zamiaru władania tą rzeczą nawet dla innej osoby. Jest więc posiadaczem nie tylko ten, kto włada środkiem lub substancją dla siebie, lecz także ten, kto przechowuje je dla kogoś innego. Jest zatem posiadaczem każdy, kto fizycznie włada środkiem lub substancją.

Powyższe prowadzi do konkluzji, że Z. G. (1) w okresie od marca do grudnia 2017r. otrzymując od P. P. (1) odpłatnie kokainę w ilości nie mniejszej niż 35 gramów posiadał uzyskany narkotyk wyczerpując znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 1 u.p.n.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

VIII

A. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał, iż działanie oskarżonego A. P. (1) wyczerpało znamiona art. 299 § 1 k.k. Czynność wykonawcza polega tu na przyjęciu, przekazaniu, posiadaniu, używaniu, ukrywaniu, dokonywaniu transferu lub konwersji, wywiezieniu za granicę, pomocy do przeniesienia własności lub posiadania albo podjęciu innych czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia rzeczy lub praw, miejsca ich umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku.

Przyjęcie rzeczy ruchomych oznacza nabycie władztwa bądź przez fizyczne otrzymanie, bądź przez pozwolenie na umieszczenie np. w miejscu, którego dysponentem jest sprawca. Przyjęcie następuje na mocy porozumienia między przekazującym a przyjmującym, przy czym porozumienie to może być konkludentne. Bez wątpienia A. P. (1) przyjął od P. P. (4) samochody będące przedmiotem oszustwa. Na mocy zawartego porozumienia zobowiązał się on do zatrzymania pojazdów w warsztacie samochodowym i przejęcie ich posiadania, w celu dokonania wydzielenia części samochodowych, które miały zostać sprzedane. W tym celu dzielił on samochody na części, pozbywał się tablic rejestracyjnych, a w niektórych przypadkach usuwał mechanizmy (...) służące do ustalania miejsca położenia pojazdu. Te działania bez wątpienia stanowiły „inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia rzeczy lub praw, miejsca ich umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku” w rozumieniu art.299 k.k.

Oskarżony działał przy tym umyślnie z zamiarem bezpośrednim. „Od razu mówiłem skąd te samochody są i wiedział dobrze, że nie są one legalnie rozbierane” (wyjaśnienia P. P. (4) k. 3247).

Kierując się powyższym oraz tym, iż A. P. (1) współdziałał z P. P. (4) i swymi pracownikami R. K. i G. M. (1) jego działanie zakwalifikować należało z art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k. ( z uwagi na działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej).

Jedynie na marginesie wskazać należy, iż Sąd nie przyjął w odniesieniu do oskarżonego kwalifikacji z art. 291 k.k. uznając za O. G. (O. G. i in., Komentarz Kodeks Karny t. 2, s. 454), iż przepis § 1 wyłącza zastosowanie tego przepisu z uwagi na zasadę konsumpcji i specjalności.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

IX, X

M. M. (2), P. D. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Uwagi poczynione uprzednio odnośnie znamion czynu zabronionego z art. 299 k.k. znajdują pełne zastosowanie w odniesieniu do oskarżonych M. M. (2) i P. D. (1). Oskarżeni ci wiedząc o pochodzeniu części samochodowych przekazywanych im przez P. P. (4) (a nadto w odniesieniu do pojazdu marki B. przekazanego M. M. (2) w całości) przejmowali części w posiadanie, a następnie ukrywali je i sprzedawali ukrywając ich nielegalne pochodzenie. Rola tych oskarżonych sprowadzała się zatem do pomocnictwa w przeniesieniu własności części i pojazdów w taki sposób, by zalegalizować wartości majątkowe pochodzące z nielegalnego źródła przez ich wprowadzanie do obrotu gospodarczego. W rezultacie ich działania następowała asymilacja bezprawnie uzyskanych środków w postaci ruchomości przez kapitał pochodzący z legalnych źródeł. Takie działanie oskarżonych M. i D. wypełniło znamiona art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. (z uwagi na stałe źródło dochodów uczynione z tego procederu przez oskarżonych).

Znamiona te wypełniło również zachowanie M. M. (2) polegające na dostarczeniu tzw. briefów. Dokumenty dostarczone przez oskarżonego miały „zalegalizować” pochodzenie samochodu R. (...). Pozwoliło to na przeniesienie posiadania i własności pojazdu na nabywcę zatajając jego nielegalne pochodzenie. Bez wątpienia i to zachowanie wyczerpało znamiona art. 299 § 1 i 5 k.k. Dodatkowo zachowanie to wyczerpało też znamiona pomocnictwa (art. 18 § 3 k.k.) do przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. Po przekazaniu podrobionych dokumentów legalizujących n. pochodzenie pojazdu tzw. briefów P. P. (4), dokumenty te posłużyły K. P. (3) do zawarcia umowy zamiany pojazdów, co nie byłoby możliwe bez zatajenia nielegalnego pochodzenia samochodu R. (...). Celowi temu służyło posłużenie się jako autentycznymi podrobionymi briefami dostarczonymi przez oskarżonego M..

Kierując się znaczną korzyścią majątkową odniesioną z przestępstwa przez M. M. (2) w wysokości 238 000 zł (art. 115 § 5 k.k.) dla oddania pełnej zawartości kryminalnej zarzucanego mu czynu jego działanie Sąd zakwalifikował jako wyczerpujące znamiona art. 299 § 1, 5 i 6 k.k. oraz art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270§ 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. Dodatkowo kwalifikacja ta uzupełniona została o art. 64 § 1 k.k. z uwagi na skazanie przez Sąd Okręgowy w Saltzburgu w Austrii z dnia 01 sierpnia 2014r. sygn. akt GZ 64Hv 72/14k-245 oraz Wyższy Sąd Okręgowy w Linz z dnia 13 listopada 2014r. sygn akt AZ 7 Bs 173/14m, którym skazano oskarżonego za przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem trzech samochodów na karę roku pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 13 marca 2014r. do 13 marca 2015r.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

K. B. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ponownie wskazać należy, że przepis art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje nielegalne (czyli wbrew przepisom ustawy) posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych. Znamię posiadania należy interpretować tak, że w grę wchodzi zarówno posiadanie w rozumieniu cywilistycznym (samoistne i zależne), jak też każde faktyczne władztwo nad rzeczą, realizowane dla kogokolwiek i w czyimkolwiek interesie, o ile występuje element zamiaru władania tą rzeczą nawet dla innej osoby. Jest więc posiadaczem nie tylko ten, kto włada środkiem lub substancją dla siebie, lecz także ten, kto przechowuje je dla kogoś innego. Jest zatem posiadaczem każdy, kto fizycznie włada środkiem lub substancją.

Zgromadzony materiał dowodowy nie postawia wątpliwości co do tego, iż jadąc do W. w dniu 7 listopada 2017r. K. B. (2) posiadała środek odurzający w postaci marihuany. Początkowo posiadał go K. P. (4), który przekazał go w posiadanie J. D. (1), a ten po sporządzeniu tzw. skręta o ilości marihuany nie mniejszej niż 0,25 g przekazał go w posiadanie K. B. (2). Oskarżona posiadała zatem środek odurzający w rozumieniu art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

XVI, XVII, XVIII

R. K., G. M. (1), M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 291 § 1 k.k. stanowi, że karze podlega ten, kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia. Takie działanie w realiach niniejszej sprawy można z pewnością przypisać R. K. (pkt XVI wyroku), G. M. (1) (pkt XVII wyroki) i M. K. (6) (punkt XVIII wyroku).

Przedmiotem ich czynności były rzeczy ruchome – samochody – uzyskane w wyniku przestępstw oszustwa polegających na wyłudzeniu pojazdów z wypożyczalni samochodowych. Ich działania zaś nosiły cechy pomocy do zbycia i ukrycia tych pojazdów. Udzieleniem pomocy jest bowiem każda czynność zmierzająca do ułatwienia i umożliwienia zbycia lub ukrycia rzeczy pochodzących z czynu zabronionego dokonanego przez inną osobę.

Oskarżeni M. i K. dokonując wraz z A. P. (1) defragmentacji samochodów na części, usuwając tablice rejestracyjne z całą pewnością podejmowali czynności uniemożliwiające i utrudniające odszukanie samochodów i ich odzyskanie przez pokrzywdzone wypożyczalnie. Podobnie pomocą taką było załadowanie przygotowanych już części na samochody dostawcze przez M. K. (6).

Każdy z oskarżonych miał przy tym świadomość tego, że samochody i uzyskane z nich części nie pochodzą z legalnego źródła. Dla wypełnienia znamion strony podmiotowej przestępstwa określonego w art. 291 k.k. nie jest konieczna świadomość sprawcy dotycząca okoliczności związanych z popełnieniem czynu zabronionego, z którego pochodzi rzecz stanowiąca przedmiot jego działania. W szczególności nie jest konieczne, aby paser miał świadomość, za pomocą jakiego konkretnie czynu zabronionego rzecz została uzyskana, ani też świadomość okoliczności, czasu i miejsca popełnienia tego czynu zabronionego (W. Świda (w:) I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny..., s. 662; J. Makarewicz, Kodeks karny..., s. 423-424; J. Wojciechowski, Kodeks karny..., s. 506). Wypełnione zostały zatem w odniesieniu do oskarżonych znamiona strony podmiotowej przestępstwa paserstwa. Z tych względów Sąd uznał, iż oskarżeni swoim działaniem wyczerpali znamiona art. 291 § 1 k.k.

Kwalifikacja prawna działania R. K. i G. M. (1) z uwagi na znaczną wartość samochodów, których defragmentacji dokonali, uzupełniona zostala o art. 294 § 1 k.k. i zakwalifikowana z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

W odniesieniu do M. K. (1) kwalifikacja została uzupełniona o art. 64 § 1 k.k., gdyż oskarżony zarzucanego czynu dokonał w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 15.05.2014 r. do dnia 20.01.2015 r. w systemie dozoru elektronicznego kary 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej z dnia 29.10.2010 r sygn. akt II K 1077/10 za podobne przestępstwo przeciwko mieniu z art. 288 § 1 k.k.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

II, IV, V, XII, XIV

P. P. (4), K. P. (4), Z. G. (1), K. P. (6), K. B. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis artykułu 286 § 1 k.k. określa odpowiedzialność za oszustwo, którym według tego przepisu jest motywowane celem korzyści majątkowej doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

Zachowanie karalne opisane w znamionach tego przestępstwa skierowane na osobę, którą sprawca zamierza doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, może przybierać trojaką postać:

a) wprowadzenia w błąd tej osoby,

b) wyzyskania błędu tej osoby,

c) wyzyskania niezdolności tej osoby do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Przestępstwo oszustwa określone w art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Sprawca, podejmując zachowanie, musi mieć wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Tym samym elementy przedmiotowe oszustwa muszą mieścić się w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą. Sprawca nie tylko musi chcieć uzyskać korzyść majątkową, lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania. Nie można uznać za wypełnienie znamion strony podmiotowej oszustwa sytuacji, w której chociażby jeden z wymienionych wyżej elementów nie jest objęty świadomością sprawcy. Brak jest również realizacji znamion strony podmiotowej w przypadku, gdy sprawca chociażby jednego z wymienionych elementów nie obejmuje chęcią, lecz tylko nań się godzi.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż P. P. (4), K. P. (4), K. B. (2) i K. P. (6) działając wspólnie i w porozumieniu dopuścili się zarzucanego im czynu z art. 286 § 1 k.k. Istotą współsprawstwa jest oparte na porozumieniu współdziałanie dwóch lub więcej osób, z których każda obejmuje swym zamiarem realizację całości znamion określonego czynu przestępnego. To porozumienie się jest tym szczególnym elementem podmiotowym, który pozwala przypisać każdej z nich również i tą akcję sprawczą, którą przedsięwzięła inna osoba współdziałająca w popełnieniu przestępstwa. Współsprawstwo to polega zatem na tym, że nie każdy ze sprawców musi wypełnić swym zachowaniem wszystkie znamiona czynu zabronionego. Wystarczy, że czyni to jeden ze współdziałających, a pozostali obejmują swym zamiarem cały zespół przedmiotowych znamion przestępnego działania. Konieczne jest przy tym udowodnienie, że ten współdziałający miał świadomość, że współdziała z osobą, która takie znamiona ma wypełnić.

W niniejszej sprawie nie może budzić wątpliwości, iż wszyscy w/w oskarżeni obejmowali swoją świadomością cały zespół znamion dokonanego przestępstwa. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala jednoznacznie stwierdzić, że oskarżeni wiedzieli i godzili się na to, że wypożyczane samochody nie zostaną zwrócone. Wiedzieli oni w jaki sposób i w jakim celu następuje ich wytypowanie i wypożyczenie. Już zatem przystępując do działania obejmowali swą świadomością cały zespół znamion czynu zabronionego. Przyjęty mechanizm oszustwa wprowadzał przedstawicieli wypożyczalni w błąd co do tożsamości osoby wypożyczającej pojazd i zamiaru jego zwrotu, co prowadziło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypożyczonego pojazdu.

W ocenie Sądu również zachowanie Z. G. (1) wyczerpało znamiona art. 286 § 1 k.k. Co prawda oskarżony nie uczestniczył bezpośrednio w wyłudzeniu pojazdów z wypożyczalni, nie był obecny na miejscu zdarzenia, a jego rola ograniczała się do dostarczenia podrobionych lub przerobionych dokumentów, którymi posłużono się podczas dokonywania przestępstwa. Zdaniem Sądu okoliczności popełnionych przestępstw i świadomość oskarżonego G. co do celu jakiemu służyć mają spreparowane przez niego dokumenty powoduje, że dostarczenie dokumentów nie stanowiło jedynie pomocnictwa do popełnienia przestępstwa, a współudział w nim. Podzielić należy bowiem pogląd, według którego współsprawstwo można określić "jako oparte na porozumieniu wspólne wykonanie przestępstwa, które charakteryzuje się po stronie każdego ze wspólników (partnerów) odgrywaniem istotnej roli w procesie realizacji ustawowych znamion przestępstwa. Rzecz prosta, współsprawcą będzie osoba, która w porozumieniu z inną realizuje całość lub część ustawowych znamion przestępstwa. Będzie nią jednakże i ta osoba, która wprawdzie nie wykonuje czynności odpowiadającej znamieniu czasownikowemu danego przestępstwa, ale której zachowanie się uzgodnione ze wspólnikiem (lub wspólnikami) stanowi istotny wkład w realizację wspólnego przestępczego zamachu. O tym, że rola danej osoby jest istotna, świadczy zwykle hipoteczne przyjęcie, że przez odstąpienie tej osoby od działania przestępstwo w ogóle nie zostałoby dokonane lub byłoby dokonane w inny sposób.” ( A.Wąsek, Współsprawstwo w polskim prawie karnym Warszawa 1977). Taką też rolę miało w niniejszej sprawie działanie oskarżonego G.. Sfałszowane dowody, w oparciu o które dokonywano przestępstw stanowiły podstawę działalności pozostałych oskarżonych. To one umożliwiały popełnianie wielu przestępstw bez narażenia się na wykrycie działalności i tożsamości osób wypożyczających pojazdy. Oskarżony Z. G. (1) miał świadomość celu do jakiego dokumenty będą użyte i sposobu działania podczas wyłudzania pojazdów z wypożyczalni. Bez wątpienia jego rola była na tyle znaczna, że wychodziła poza ramy określone art. 18 § 3 k.k. stanowiąc współsprawstwo w popełnieniu czynu zabronionego.

Zachowanie oskarżonych P. P. (1), K. P. (1), K. P. (6), K. B. (1) i Z. G. (1) wyczerpało zatem treść art. 286 § 1 k.k. Kwalifikację tą dla oddania pełnej kryminalnej zawartości czynu uzupełnić należało o treść art. 270 § 1 k.k. Podczas wyłudzania pojazdów z wypożyczalni członkowie grupy posługiwali się bowiem sfałszowanymi – podrobionymi lub przerobionymi przez Z. G. (1) - dokumentami w postaci praw jazdy i dowodów osobistych.

Mając na uwadze, iż na gruncie obowiązujących przepisów możliwe jest objęcie jednym czynem ciągłym kilku zachowań sprawcy wyczerpujących znamiona przepisów art. 286 k.k., Sąd zbadał, czy zachowanie oskarżonych polegające na oszustwach i usiłowaniu oszustwa na szkodę różnych wypożyczalni, nie mieściło się w ramach konstrukcji z art. 12 k.k. Takiemu przyjęciu nie stałaby na przeszkodzie, ani odmienna kwalifikacja prawna poszczególnych zachowań, ani odległość czasowa miedzy popełnionymi przestępstwami. Istotne było natomiast to z jakim zamiarem działali oskarżeni, tj. czy był to z góry powzięty zamiar takiego działania oskarżonych.

Brzmienie art. 12 k.k. przesądza o tym, że czyn ciągły charakteryzuje się jednym zamiarem (tym samym, a nie takim samym) obejmującym wszystkie elementy składowe. Nie spełnia kryteriów czynu ciągłego przypadek, w którym poszczególne zachowania sprawcy nie zostały objęte jednym, z góry powziętym zamiarem, lecz zostały dokonane z identycznym zamiarem, takim samym w odniesieniu do każdego zachowania, lecz nieistniejącym z góry, a pojawiającym się sukcesywnie przy podejmowaniu każdego kolejnego zachowania. Podobnie nie stanowi wypełnienia przesłanki podmiotowej, określonej w art. 12 k.k., sytuacja, gdy sprawca dopuszcza się kilku lub kilkunastu zachowań z odnawiającym się w odniesieniu do każdego z nich zamiarem (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 1999 r. IV KKN 28/99, LEX nr 37938, Prok.i Pr. 1999/10/2).

Z ustaleń poczynionych przez Sąd w niniejszej sprawie wynika w sposób jasny, że oskarżeni, działając w zorganizowanej grupie przestępczej swą świadomością i zamiarem obejmowali stałe uczestniczenie w przestępczej działalności związanej z wyłudzaniem pojazdów. Taki był cel ich zachowań i sposób osiągania korzyści majątkowych. Wypożyczanie pojazdów z przeznaczeniem na ich defragmentację i sprzedaż miało charakter stały i ciągły. Z tych względów Sąd uznał, iż działanie wszystkich w/w oskarżonych należało zakwalifikować jako działanie w warunkach czynu ciągłego z art. 12 k.k.

Kierując się powyższym, przy uwzględnieniu znacznej wartości mienia będącego przedmiotem przestępstwa, zachowanie oskarżonych P. P. (4), K. P. (1), Z. G. (1), K. P. (11) i K. B. (2) wyczerpało znamiona art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. oraz art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. (z uwagi na udział w zorganizowanej grupie przestępczej, a w odniesieniu do Z. G. (1) z uwagi na to, iż z dostarczania sfałszowanych dokumentów uczynił sobie stałe źródło dochodu).

Dodatkowo mając na względzie to, iż P. P. (4) czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Saltzburgu w Austrii z dnia 19 lutego 2014r. sygn. akt GZ 39 Hv 120/13k-167 za przestępstwo umyślne kradzieży w zorganizowanej grupie przestępczej na karę dwóch lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 9 lipca 2013r. do 26 września 2014r. kwalifikacja prawna w jego przypadku wzbogacona została o art. 64 §1 k.k.

Sąd wyeliminował natomiast z kwalifikacji prawnej zarzucanych oskarżonym czynów przepis art. 299 § 5 w zw. z §1 k.k. Spożytkowanie przez sprawcę "owoców" własnego przestępstwa, a zatem dysponowanie wprost z niego pochodzącymi korzyściami, zasadniczo nie podlega odrębnej ocenie prawnej. Sprawca taki ponosi odpowiedzialność karną za to działanie, realizujące znamiona czynu zabronionego, w wyniku którego wszedł w posiadanie tychże korzyści a dalsze z nich korzystanie stanowi czyn współukarany. Odstępstwo od tej zasady wprowadza art. 299 § 1 k.k. typizujący przestępstwo określane praniem brudnych pieniędzy. Przepis ten penalizuje proceder legalizowania środków pochodzących z nielegalnych źródeł przez ich wprowadzenie do obrotu gospodarczego, którego bezpieczeństwo, na co wprost wskazuje usytuowanie tego przepisu w rozdziale XXXVI kodeksu karnego, stanowi główny przedmiot jego ochrony. Wprowadzenie do obrotu gospodarczego środków pieniężnych pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, stanowi przestępstwo jednak tylko wówczas, gdy podejmowane w tym celu czynności mogą udaremnić lub znacznie utrudnić ich przestępcze pochodzenie. Tym samym, ani samo objęcie we władanie korzyści pochodzących z czynu zabronionego, ani ich wielkość, nie stanowią o realizacji jego znamion. Przepis art. 299 k.k. nie wymaga wprawdzie po stronie sprawcy podejmowania szczególnych, spektakularnych wręcz działań, wymaga jednak wykazania wskazanego wyżej celu działania. W podejmowanym przez oskarżonych działaniu brak takiego celu. Dopiero w toku późniejszego postępowania z przedmiotem przywłaszczenia – wypożyczonymi samochodami – dochodziło do podejmowania przez inne osoby działań zmierzających do ukrycia przestępczego pochodzenia mienia ruchomego. Zespół zachowań podejmowanych przez oskarżonych takich elementów nie zawierał. Stąd dysponowanie przedmiotem przestępstwa oszustwa Sąd potraktował jako czyn współukarany i wyeliminował z przyjętej kwalifikacji prawnej art. 299 § 1 i 5 k.k.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

XIX

K. S. (2)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

W ocenie Sądu zgromadzony materiał dowodowy nie daje podstaw do przypisania K. S. (2) wypełnienia znamion czynu zabronionego z art. 291 § 1 k.k.

Przestępstwo paserstwa polega m.in. na nabyciu, pomocy w zbyciu, przyjęciu lub pomocy do ukrycia rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego.

Rzecznik oskarżenia publicznego upatrywał wyczerpania znamion tego przestępstwa w zachowaniu oskarżonego polegającym na kierowaniu samochodem zabranym z terenu warsztatu A. P. (1), który wypełniony był częściami samochodowymi z nielegalnie pozyskanych pojazdów. Oczywiście zachowanie takie mogłoby wypełnić znamię przyjęcia i pomocy do ukrycia rzeczy w rozumieniu art. 291 k.k. Jednakże konieczne w takim przypadku jest również wyczerpanie znamion strony podmiotowej.

Przestępstwo określone w art. 291 jest przestępstwem umyślnym, które może być popełnione zarówno w formie zamiaru bezpośredniego, jak i zamiaru wynikowego (wyrok SN z dnia 13 września 2000 r., II KKN 327/99, LEX nr 50897; wyrok SA w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2001 r., II AKa 59/01, KZS 2001, z. 6, poz. 32). Stąd też trafnie wskazuje się w orzecznictwie, że "sprawcą przestępstwa nie jest wyłącznie osoba, która wie, iż dana rzecz pochodzi z czynu zabronionego, ale jest nią także osoba, która z uwagi na okoliczności objęcia rzeczy uzyskanej z czynu zabronionego na to się godzi" (wyrok SA we Wrocławiu z dnia 16 października 2013 r., II AKa 312/13, LEX nr 1392147). Świadomość pochodzenia rzeczy z czynu zabronionego musi istnieć w chwili dokonywania przestępstwa paserstwa, a więc w momencie nabywania, przyjmowania lub pomocy do zbycia lub ukrycia tej rzeczy przez sprawcę (por. J. Makarewicz, Kodeks karny..., s. 423).

Dla popełnienia paserstwa we wszystkich jego formach konieczna jest zatem świadomość sprawcy, że rzecz będąca przedmiotem jego działania została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, albo świadomość możliwości pochodzenia tej rzeczy z czynu zabronionego. Takiej świadomości K. S. (2) przypisać nie sposób. Oskarżony nie wiedział, iż samochód, którym kierował wypełniony jest częściami samochodowymi. Nie był on informowany o tym przez P. P. (4), tym bardziej, że sam oskarżony P. nie wiedział o ładunku samochodu. Jak bowiem wyjaśnił nastąpiło nieprzewidziane zdarzenie skutkujące zmianą pojazdu, który załadowany został częściami. Tylko wskutek awarii jednego z samochodów to pojazd kierowany przez K. S. (2) zawierał ładunek pochodzący z czynu zabronionego. W czasie, gdy P. P. (4) prosił K. S. (2) o pomoc samochód miał być pusty i jedynie odebrany z naprawy. Z przewiezieniem go nie miała łączyć się żadna z opisanych w art. 291 k.k. czynności wykonawczych.

Świadomość pochodzenia rzeczy z czynu zabronionego należy oceniać na podstawie znanych osobie nabywającej te rzeczy, pomagającej w ich zbyciu przejmującej je lub pomagającej w ich ukryciu okoliczności związanych z czasem przed popełnieniem czynu lub z czasem jego dokonywania. Te zaś nie wskazują w żaden sposób na świadomość oskarżonego K. S. (2) co do tego, że przewoził na prośbę P. P. (1) ruchomości pochodzące z czynu zabronionego.

Świadomości tej nie należy przy tym ustalać na podstawie faktów, które nastąpiły po dokonaniu czynu, jeżeli z faktów tych nie można wyciągnąć poprawnego pod względem logicznym i zgodnego z zasadami doświadczenia życiowego wniosku o istnieniu okoliczności świadczących o świadomości pochodzenia rzeczy z czynu zabronionego w chwili dokonywania czynu opisanego w art. 291 (wyrok SN z dnia 17 listopada 1972 r., II KR 162/72, OSNKW 1973, nr 4, poz. 46).

Z powyższych względów brak jest w niniejszej sprawie możliwości uznania, że K. S. (2) działał w opisany sposób umyślnie, co skutkuje niewypełnieniem znamion strony podmiotowej przestępstwa z art. 291 § 1 k.k., a w konsekwencji uniewinnieniem oskarżonego K. S. (2) od zarzutu popełnienia czynu opisanego w punkcie XIX części wstępnej wyroku.

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. P. (4), K. P. (4), Z. G. (1), K. P. (6), K. B. (2), G. M. (1), R. K., M. K. (1), A. P. (1), P. D. (1), M. M. (2)

I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV, XVI, XVII, XVIII

Wymierzając oskarżonym kary jednostkowe Sąd brał pod uwagę z jednej strony, aby kary efektywnie spełniły związane z nimi cele społeczne, z drugiej zaś strony, aby były one karami zindywidualizowanymi, to jest takimi, które w odniesieniu konkretnego sprawcy popełniającego czyn przestępny, będą zgodne z zasadami zapisanymi przez ustawodawcę w treści przepisu art. 53 k.k. Znaczenie tych dyrektyw jest tym większe im cięższe skutki powoduje przestępstwo, im bardziej drastyczne lub zuchwałe jest działanie sprawcy oraz w im większym stopniu podłożem przestępstwa jest nieakceptowany społecznie styl życia.

Kara winna jednak również stanowić sprawiedliwościową odpłatę, która spełniać będzie (gdy jest to niezbędne) funkcję zabezpieczającą, która będzie nadto spełniać funkcję właściwego kształtowania prawnej świadomości społeczeństwa, funkcję wychowawczą i funkcje prewencyjne, a zarazem jej rodzaj i stopień surowości będzie uwzględniał rozmiary winy sprawcy czynu zabronionego i stopień społecznej szkodliwości czynu jemu przypisanego (ocenianej przez pryzmat wskazań zawartych w art. 115 § 2 k.k.).

Sąd kierował się tym by kary odzwierciedlały stopień winy. Oskarżeni mieli pełną swobodę wyboru i realizacji zachowania zgodnego z prawem. Zdarzenia z ich udziałem nie miały charakteru zdarzenia nagłego i nieprzemyślanego, wręcz przeciwnie mogli oni wybrać sposób postąpienia zgodnie z obowiązującymi normami społecznymi. Mieli on już przed popełnieniem czynu zabronionego możliwość rozpoznania faktycznego i społecznego znaczenia czynu, którego się dopuścili. Rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny oskarżonych dawały im możliwość podjęcia decyzji o zachowaniu zgodnym w prawem. Oskarżeni w sposób prawidłowy odbierali bodźce i informacje, i byli w stanie dokonać ich prawidłowej analizy. Posiadali przy tym możliwość sterowania swoim postępowaniem, co przy braku istnienia szczególnej sytuacji motywacyjnej pozwalało im na zachowanie możliwości postrzegania elementarnych dystynkcji między dobrem i złem, a co za tym idzie dokonywania wyborów pomiędzy zachowaniem pożądanym z ogólnospołecznego punktu widzenia i sprzecznym z modelem poprawnych społecznie relacji międzyludzkich.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się także wysokim stopniem społecznej szkodliwości dokonanych przez oskarżonych czynów. Kara pełnić ma bowiem również rolę sprawiedliwościową, a stopień społecznej szkodliwości czynu ma z jednej strony zapobiegać wymierzeniu kary zbyt surowej, a z drugiej strony baczyć by wymierzona kara nie była zbyt łagodna tj. pozostająca poniżej tego stopnia.

Wymierzając P. P. (4), K. P. (1), A. P. (1), K. P. (6) i K. B. (2) kary za czyny opisane w art. 258 k.k. (pkt I, III, VII, XI i XIII wyroku) Sąd kierował się tym, by kary spełniły swe cele opisane w art. 53 k.k. Stopień społecznej szkodliwości tych czynów był wysoki. Wyrażał się on w dobrach prawnych chronionych tym przepisem, a naruszonych działaniem oskarżonych. Porządek publiczny i ochrona przed przestępczością zorganizowaną są jednym z istotniejszych dóbr chronionych prawem, które zostało naruszone umyślnym działaniem oskarżonych. Wymierzając kary za te przestępstwa Sąd miał przy tym w polu widzenia rolę jaką każdy z oskarżonych odegrał w zorganizowanej grupie przestępczej. Bez wątpienia na surowszą karę zasługują osoby stojące najwyżej w hierarchii grupy, które kierowały nią, organizowały jej działania i wydawały polecenia innym jej członkom. Nadto rola i zakres działania w grupie A. P. (1) wymagała zdaniem Sądu surowszego potraktowania niż działania K. P. (6) i K. B. (2), co również znalazło odzwierciedlenie w wymierzonych karach. Również i w tym wypadku nie bez wpływu na wymiar kar pozostała prewencja ogólna i szczególna.

O. na wymiar kary wymierzonej P. P. (4), K. P. (1), Z. G. (1), K. P. (6) i K. B. (2) za dokonanie i usiłowanie czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (pkt II, IV, V, XII i XIV) wpłynął wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów wyrażający się w dobrach prawnych naruszonych działaniem oskarżonych. Przestępstwa jakich oskarżeni dopuścili się na szkodę wypożyczalni samochodowych zostały bowiem popełnione przeciwko mieniu. Charakter czynów przypisanych oskarżonym i okoliczności ich popełnienia powodują nadto, że ich działaniem naruszone zostały takie dobra prawem chronione jak pewność obrotu gospodarczego i zaufanie między instytucjami gospodarczymi w stosunkach handlowych, czy wiarygodność dokumentów. Jako istotną okoliczność przemawiającą za wymierzeniem oskarżonym P. P. (4), K. P. (1) i Z. G. (1) surowych kar pozbawienia wolności przemawiała przede wszystkim ilość pojazdów będących przedmiotem przestępstwa, a co się z tym wiąże wysokość szkody jaką swym działaniem wyrządzili. Większa intensywność ich działania, niesie większą szkodliwość społeczną niż czyny przypisane K. P. (6) i K. B. (2).

Również kary wymierzone oskarżonym P., M. i D. za czyny opisane w art. 299 k.k. (punkt VIII, IX i X) uwzględniały wysoką społeczną szkodliwość czynu. Choć bowiem głównym przedmiotem ochrony jest tu funkcjonowanie obrotu gospodarczego to przestępstwo to godzi również w dobro, jakim jest wymiar sprawiedliwości (W. Wróbel, w: A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, t. 3, Komentarz do art. 278-363 k.k., Kraków 1999, s. 338-340). Zachodzi to zwłaszcza w sytuacji, gdy poszczególne zachowania mogą udaremniać lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępczego pochodzenia mienia, jego zajęcia i następnie orzeczenia przepadku. Taka też sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie zwiększając wymiar bezprawia w zachowaniu oskarżonych.

Surowszego ukarania wymagało przy tym zdaniem Sądu zachowanie oskarżonego M. M. (2). Jakkolwiek kodeks karny nie traktuje właściwego zbiegu przepisów jako ustawowej okoliczności wpływającej na obostrzenie wymiaru kary, to jednak w judykaturze utrwalił się pogląd, że w wypadku skazania za czyn wyczerpujący znamiona dwóch albo więcej zbiegających się przepisów (art. 11 § 2 k.k.), okoliczności stanowiące znamiona przestępstw określonych w tych przepisach mogą być uznane za obciążające, z wyłączeniem tych, które mieszczą się w przepisie, na podstawie którego wymierzono karę (wyrok Sądu Najwyższego z 3 kwietnia 1997 r., III KKN 196/96, OSNKW 1997/7-8/59). Rzecz jednak w tym, że instytucja kumulatywnej kwalifikacji prawnej (art. 11 § 2 k.k.) ma znaczenie na płaszczyźnie wymiaru kary o tyle, że dopiero w takiej postaci oddaje ona całą kryminalną zawartość czynu, opisuje jego bezprawie uwzględnione w charakterystyce typów czynów zabronionych, których znamiona ten czyn realizuje oraz ujawnia, że czyn taki stanowi zamach na dwa lub więcej dóbr prawnie chronionych (A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, T. I, Zakamycze 2004, wyd. II - komentarz do art. 11, teza 10). W konsekwencji oznacza to, że tego rodzaju czyn cechuje się z reguły nie tylko wyższym stopniem społecznej jego szkodliwości, ale również i wyższym stopniem winy sprawcy (wyrok SN z 3 listopada 2004 r., V KK 1/03, Prok. i Pr. - wkł. 2005/11/1). Jeśli zatem zgodnie z dyrektywami wymiaru kary, określonymi w art. 53 k.k., Sąd wymierzając karę zobowiązany jest uwzględnić m.in. stopień winy sprawcy, stopień społecznej szkodliwości czynu (a w tym rodzaj i charakter naruszonego dobra, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych obowiązków, postać zamiaru, motywacje sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia - art. 115 § 2 k.k.) oraz rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, to oczywistym jest, że inaczej należy ocenić - w sensie wymiaru kary - czyn sprawcy, który dokonał przestępstwa „prania brudnych pieniędzy”, a inaczej czyn sprawcy, który dodatkowo udzielił pomocy w przestępstwie z art. 270 k.k. poprzez dostarczenie fałszywych dokumentów mających zalegalizować pochodzenie pojazdu będącego przedmiotem oszustwa. Waga takich czynów jest niewątpliwie różna, a w tym drugim przypadku wymierzona kara musi niewątpliwie uwzględniać zwiększone natężenie karnoprawnego bezprawia.

Znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów z art. 291 k.k. miał również znaczenie przy wymiarze kar oskarżonym R. K., G. M. (1) i M. K. (1) (pkt XVI, XVII i XVIII wyroku). Na wysokość tego stopnia wpływało dobro chronione prawem,a naruszone przez oskarżonych. Działanie swoje skierowali oni przeciw mieniu, naruszając konstytucyjne prawo do własności rzeczy.

Również przy wymiarze kar za czyny z art. 62 u.p.n. (pkt VI i XV wyroku) Sąd miał w polu widzenia dyrektywy art. 53 k.k. Przedmiotem ochrony tego przepisu jest życie i zdrowie publiczne, jak również - w przypadku posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych - życie i zdrowie konkretnej osoby. Wymierzając kary za te przestępstwa Sąd kierował się również ilością posiadanych narkotyków.

Wymierzając karę Sąd miał przy tym w polu widzenie warunki i właściwości osobiste oskarżonych, w tym ich sytuację rodzinna i zawodową, uprzednią karalność i postawę procesową, które bez wątpienia były okolicznościami wpływającymi na wymiar kary.

Miało to istotne znaczenie w szczególności w odniesieniu do P. P. (1). Jego postawa procesowa, a to ujawnienie przez niego wszystkich okoliczności popełnionych przestępstw i osób w nich współdziałających nie pozostawała bez wpływu na wymiar kary. Oskarżony sam dostarczył organom ścigania i wymiaru sprawiedliwości dowodów swej winy przyznając się w pełni do popełnienia zarzucanego czynu i składając pełne wyjaśnienia. Okoliczność ta wskazywała na istnienie realnych szans na osiągnięcie w stosunku do niego celów zapobiegawczych i wychowawczych kary. Szerokie wyjaśnienia obrazujące sposób działania grupy przestępczej i okoliczności popełnienia poszczególnych przestępstw dokonanych w jej ramach, jak również czynów zabronionych nie objętych niniejszym postępowaniem sprawiają, iż oskarżony P. P. (4) zasłużył na dobrodziejstwo nadzwyczajnego złagodzenia kary w trybie art. 60 § 3 k.k.

Właściwości i warunki osobiste oskarżonych oraz ich dotychczasowa droga życiowa były nie bez znaczenia dla wymiaru kar. Łagodząco na wymiar kary w odniesieniu do K. B. (2), R. K., A. P. (1), K. P. (6), G. M. (1) wpłynęła ich dotychczasowa niekaralność oraz złożenie wyjaśnień w sprawie.

O. wpłynęła zaś na wymiar kary uprzednia karalność pozostałych oskarżonych: P. P. (4), K. P. (1), Z. G. (1), M. M. (2), P. D. (1), M. K. (1). Ponowne naruszenie prawa, w tym w odniesieniu do części oskarżonych po odbyciu kary pozbawienia wolności za przestępstwa podobne, świadczy o konieczności ostrzejszej reakcji wymiaru sprawiedliwości i wzmożeniu działań resocjalizacyjnych, gdyż dotychczasowe działania w tym względzie okazały się nieskuteczne. Jednakże i w odniesieniu do tych oskarżonych ich postawa procesowa, a to współpraca z organami ścigania i przyznanie się do zarzucanych czynów łagodząco wpływały na wymiar kary.

Wymierzając oskarżonym kary pozbawienia wolności Sąd miał przy tym w polu widzenia dyrektywę prewencji indywidualnej wyrażającą się w celach zapobiegawczych i wychowawczych, które kara ta winna osiągnąć.

Sens zapobiegawczego oddziaływania kary sprowadza się do odstraszenia sprawcy od ponownego wejścia na drogę przestępstwa albo uniemożliwienia mu jego popełnienia. Wychowawcze cele kary są zaś realizowane przez kształtowanie społecznie pożądanej postawy sprawcy, do której istoty należy krytyczny stosunek do własnego czynu oraz do przestępstwa w ogóle. Indywidualizacja kary w tym zakresie winna odnosić się m.in. do osobowości, sytuacji rodzinnej, majątkowej, uprzedniej karalności i posiadanej opinii środowiskowej oskarżonego.

Analiza powyższych okoliczności przemawia zaś za tym, że karami słusznymi i celowymi ze względu na prewencję indywidualną będą kary pozbawienia wolności w orzeczonych wymiarach. Będą one kształtowały poczucie sprawiedliwości i świadomości prawnej społeczeństwa. Te okoliczności również legły zatem u podstaw wymiaru kary. Kary te mając na względzie to, iż dostosowane są do stopnia winy i okoliczności podmiotowo-przedmiotowych czynów z jednej strony ukształtują w społeczeństwie przekonanie o nieuchronności kary i zostaną odebrane jako reakcja sprawiedliwa na popełnione przez oskarżonych przestępstwa, z drugiej zaś wzbudzą w społeczeństwie przekonanie o nieopłacalności zamachów na dobra chronione prawem, wzmogą poczucie odpowiedzialności, ugruntują poszanowanie prawa i będą skutkowały wyrobieniem właściwego poczucia sprawiedliwości oraz poczucia bezpieczeństwa.

Z uwagi na powyższe orzeczone kary pozbawienia wolności spełniają wymagania art. 53 k.k., są adekwatne do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonych oraz spełniają cele prewencji ogólnej i szczególnej.

Nadto wymierzając kary grzywny i ustalając liczbę stawek dziennych Sąd kierował się tożsamymi okolicznościami, co przy wymiarze kary pozbawienia wolności. Ustalając zaś wysokość stawki dziennej Sąd miał na względzie przesłanki opisane w art. 33 § 3 k.k.

P. P. (4), K. P. (4), Z. G. (1), A. P. (1), K. P. (6), K. B. (2)

I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV, XVI, XVII, XVIII

Orzekając karę łączną Sąd zastosował w stosunku do oskarżonych P. P. (1), K. P. (1), A. P. (1), K. P. (6) i K. B. (2) zasadę asperacji i wymierzył kary łączne pozbawienia wolności w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd miał na względzie, iż dyrektywa asperacji z jednej strony pozwala unikać nieuzasadnionego premiowania sprawcy popełniającego kilka przestępstw, z drugiej pozwala uniknąć konsekwencji w postaci kumulacji dolegliwości wynikającej z orzeczonych kar jednostkowych, a tym samym naruszenia zasady racjonalności wymiaru kary i zasady humanitaryzmu stosowania kar i środków karnych oraz poszanowania godności człowieka, do czego prowadzi oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie kumulacji (P. Kardas [w:] G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz Tom I, Zakamycze 2004). Natomiast w odniesieniu do Z. G. (1) Sąd uznał za zasadne skorzystanie z zasady absorpcji i orzeczenie kary łącznej w wysokości najwyższej z orzeczonych kar. Kara za czyn z art. 62 upn została zatem pochłonięta przez karę 4 lat pozbawienia wolności, za czym przemawiała treść art. 85a k.k. i względy wychowawcze kary. Długoterminowa kara pozbawienia wolności w wysokości 4 lat będzie bowiem wystarczająca dla spełnienia celów kary, a jej zwiększenie poprzez zastosowanie zasady asperacji byłoby bezcelowe z tego punktu widzenia.

Za takim ukształtowaniem orzeczonych kar łącznych przemawia również zbieżność czasowa i podmiotowa oraz wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. W ocenie Sądu wystarczające w tym względzie będą kary łączne w orzeczonych wymiarach. Kary te będą oddziaływały wychowawczo na oskarżonych, jak również kształtowały będą w społeczeństwie przeświadczenie o nieopłacalności przestępstwa.

K. P. (6), K. B. (2), G. M. (1)

XXI, XXII, XXIII

XVII, XX

Sąd, kierując się dyrektywami z art. 69 § 1 i art. 70 § 1 k.k. uznał, iż oskarżonym K. P. (6), K. B. (2) i G. M. (1) można wystawić pozytywną prognozę kryminologiczną i orzekł o warunkowym zawieszeniu wykonania orzeczonych kar pozbawienia wolności. W ocenie Sądu już sama reakcja karna wymiaru sprawiedliwości będzie dla tych oskarżonych stanowić wystarczającą przestrogę i zapobiegnie ponownemu popełnieniu przez nich przestępstwa. Sąd uznał, mając w polu widzenia dotychczasową niekaralność oskarżonych i ich postawę procesową, za wystarczające dla osiągnięcia celów kary i zapobiegnięcia powrotowi na drogę przestępstwa zawieszenie wykonania orzeczonych kar pozbawienia wolności. Określając wobec oskarżonych okresy próby, Sąd miał na względzie to, iż będą one mobilizowały ich do przestrzegania porządku prawnego, bowiem każde jego naruszenie może prowadzić do zarządzenia wykonania zawieszonej kary. Te same funkcje spełni wobec nich dozór kuratora sądowego. Sąd uznał przy tym za zasadne nałożenie na oskarżonych obowiązków probacyjnych w postaci starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej. Obowiązki te spełnią cele wychowawcze i resocjalizacyjne i pomogą w prawidłowym ukształtowaniu społecznie pożądanych postaw oskarżonych.

P. P. (4), K. P. (4), Z. G. (1), K. P. (6), K. B. (2), G. M. (1), R. K., M. K. (1), A. P. (1), P. D. (1), M. M. (2)

XXIV, XXV, XXVI, XXVII, XXVIII, XXIX

II, IV, V, VIII, IX, X, XVI, XVII, XVIII

Sąd mając za podstawę art. 46 § 1 k.k. orzekł obowiązek naprawienia przez oskarżonych szkody. Obowiązek kompensacyjny został przy tym przez Sąd nałożony w sytuacji posiadania danych co do aktualnie istniejącej wysokości wyrządzonej szkody wyrażonej przez pokrzywdzonych wprost we wnioskach o orzeczenie środka kompensacyjnego (k. 6014-6015, 6010) lub pośrednio z przekazanych danych dotyczących pojazdów. Odnosiło się to przy tym do pokrzywdzonych, którzy w niniejszej sprawie działali w charakterze oskarżycieli posiłkowych. W pozostałych przypadkach Sąd nie posiadając wiarygodnych danych co do wysokości poniesionej szkody nie orzekł środka kompensacyjnego naprawienia szkody.

Określając sposób naprawienia szkody Sąd uznał, iż oskarżeni biorący udział w konkretnym przypadku ją wyrządzającym winni naprawić szkodę solidarnie. O treści orzeczenia o nałożeniu obowiązku naprawienia szkody decyduje bowiem m.in. to, czy za szkodę odpowiada jedna, czy też więcej osób (współsprawstwo). W związku z tym, że w wyniku noweli z dnia 20 lutego 2015 r. do orzekania o obowiązku naprawienia szkody stosuje się przepisy prawa cywilnego, a dodatkowo do środków kompensacyjnych nie stosuje się art. 53 k.k., nie powinno budzić wątpliwości, że w przypadku wyrządzenia szkody bądź krzywdy przez wiele osób to zobowiązanie do naprawienia szkody może być orzeczone solidarnie.

Kierując się powyższym Sąd zasądził obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej (...) 24 M. W. (1) (B. (...) o wartości 150 000 zł), (...) Sp. z o.o. K. B. (3) (B. (...) o wartości 250 000 zł), (...) Sp. z o.o. (V. (...) o wartości 90 000 zł), (...) Sp. z o.o. (N. (...) o wartości 60 000 zł), A. C. (M. (...) o wartości 130 000 zł; K. S. (1) (...) o wartości 70 000 zł; B. (...) o wartości 70 000 zł) oraz (...) S.A. (B. (...) o wartości 190 000 zł) poprzez solidarną zapłatę przez oskarżonych współdziałających w czynach wyrządzających szkodę w mieniu pokrzywdzonych.

5. Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. P. (4), K. P. (4), Z. G. (1), M. M. (2)

XXX

II, IV, V, IX

Z uwagi na zakończenie postępowania, Sąd w oparciu o treść art. 230 § 2 k.p.k. zwrócił zbędne dowody rzeczowe, a to samochód osobowy R. (...) osobie uprawnionej - (...) S.A.

P. P. (4), K. P. (4), Z. G. (1), K. P. (6), K. B. (2), G. M. (1), R. K., M. K. (1), A. P. (1), K. S. (2), P. D. (1), M. M. (2)

XXXI

Charakter części zabezpieczonych w sprawie dowodów nie pozwalał na pewne ustalenie osoby uprawnionej do ich odbioru. Stąd Sąd kierując się treścią art. 231 § 1 k.p.k. złożył do depozytu dowody rzeczowe opisane w wykazie Drz na k. 5752-5754 pod poz. 1-39, w którym dowody te będą się znajdowały do czasu wyjaśnienia uprawnienia do ich odbioru.

P. P. (4), K. P. (4), Z. G. (1), K. P. (6), K. B. (2), G. M. (1), R. K., M. K. (1), A. P. (1), P. D. (1)

XXXII

X, XVI, XVII, XVIII, XX

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonym na poczet kar łącznych i kar pozbawienia wolności okresy ich rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie tj. okresy ich zatrzymania i tymczasowego aresztowania.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie uwzględnił wniosku prokuratora o orzeczenie obowiązku kompensacyjnego w trybie art. 46 k.k. w zakresie szerszym niż opisany w punktach XXIV-XXIX wyroku.

Jeżeli nie wytoczono powództwa cywilnego, pokrzywdzony, a także prokurator, może aż do zamknięcia przewodu sądowego na rozprawie głównej złożyć wniosek, o którym mowa w art. 46 § 1 k.k. (art. 49a k.p.k.). Wniosek taki prokurator w niniejszej sprawie złożył po zamknięciu przewodu sądowego podczas głosów końcowych stron (k. 6677v-6678). Wniosek ten był zatem spóźniony i nie wiązał Sądu.

Sąd mógł co prawda orzec obowiązek naprawienia szkody z urzędu jednak wskazać trzeba ponownie , iż warunkiem orzeczenia omawianego obowiązku naprawienia szkody jest jej istnienie w czasie orzekania, co oznacza, że nie może być już ona wcześniej skompensowana (Szewczyk, Jakubowski, Iwański [w:] Wróbel, Zoll I/1, s. 900). „Obowiązek naprawienia szkody dotyczy tylko szkody, której nie naprawiono, a sąd orzekając na podstawie art. 46 § 1 k.k., uwzględnić musi rozmiar już naprawionej szkody. Zobowiązanie do naprawienia szkody nie może bowiem zmierzać do przysporzeń w majątku pokrzywdzonego” (wyrok SN z 12.04.2018 r., III KK 128/18, LEX nr 2490903). Naprawienie szkody, o którym mowa w art. 46 § 1 k.k., to w szczególności wyrównanie straty, którą poszkodowany poniósł. Sąd karny musi uwzględnić w chwili wyrokowania rozmiary pokrytej już szkody, w szczególności wartość uprzednio odzyskanego w stanie niepogorszonym mienia (wyrok SN z 29.03.2011 r., III KK 392/10, LEX nr 794161).

Z uwagi na powyższe Sąd nie dysponując danymi co do wysokości szkody jaka istnieje w czasie orzekania nie mógł orzec tego środka kompensacyjnego.

Nie możliwe było też uwzględnienie wniosku (...) S.A. (k. 6502-6503) o naprawienie szkody poprzez zapłatę 18.161,37 zł wynikającej z odszkodowania wypłaconego właścicielowi pojazdu H. (...) z tytułu zdarzenia drogowego z udziałem pojazdu K. O. (1) będącego przedmiotem przestępstwa w niniejszej sprawie.

Beneficjentem obowiązku naprawienia szkody może być wyłącznie pokrzywdzony, tj. osoba, która doznała szkody bądź krzywdy. Definicja pokrzywdzonego z art. 49 § 1 k.p.k. ma charakter materialny, co oznacza, iż naruszone lub zagrożone przestępstwem dobro prawne pokrzywdzonego musi podlegać ochronie przez przepisy prawa karnego materialnego, nie zaś wyłącznie ochronie cywilnoprawnej czy też administracyjnoprawnej. Nie jest pokrzywdzonym w rozumieniu art. 49 § 1 k.p.k. podmiot, którego dobro prawnie chronione zostało zagrożone lub naruszone, gdy pozostaje ono poza zakresem ustawowych znamion zarzuconego sprawcy przestępstwa (uchwała SN z dnia 15 września 1999 r., I KZP 26/99, OSNKW 1999, nr 11-12, poz. 69;). Prowadzi to do istotnego zawężenia zakresu podmiotów, które mogą dochodzić kompensaty na gruncie art. 46 k.k. O przyznaniu danemu podmiotowi statusu pokrzywdzonego decyduje zespół znamion typu czynu zabronionego, z uwzględnieniem konstrukcji zbiegu przepisów, jak również czynów współukaranych uprzednich i następczych, chociażby naruszenie lub zagrożenie dobra prawnego nie wynikało bezpośrednio z opisu czynu i jego kwalifikacji. Wymóg bezpośredniości naruszenia lub zagrożenia dobra prawnego odróżnia zatem karnoprocesowe pojęcie pokrzywdzonego od cywilnoprawnego pojęcia poszkodowanego, czyli osoby, która doznała szkody (zarówno bezpośredniej, jak i pośredniej) w zakresie swoich dóbr prawnie chronionych na skutek zdarzenia szkodzącego. Bezpośredniość ta występuje wówczas, gdy "pomiędzy czynem zawierającym przedmiotowe znamiona przestępstwa, a naruszeniem lub zagrożeniem dobra danego podmiotu nie ma ogniw pośrednich" (P. Hofmański (w:) P. Hofmański (red.), E. Sadzik, K. Zgryzek, Kodeks..., t. 1, 2004, s. 283). Czyn sprawcy musi uderzać w dobro prawne pokrzywdzonego lub zagrażać mu wprost, nie zaś za pośrednictwem godzenia w inne dobro. Każdorazowo konieczne jest zbadanie, czyje indywidualne dobro prawne zostało naruszone przez konkretny czyn sprawcy. Takiego związku bezpośredniego brak między wyrządzeniem szkody powstałej wskutek kolizji pojazdu H. (...) pojazdem K. wyłudzonym w wyniku czynu zabronionego. Zdarzenie drogowe powodujące szkodę – wypłatę odszkodowania – nie mieści się w granicach znamion przypisanych oskarżonym przestępstw, a co za tym idzie nie wynika też bezpośrednio z tych czynów zabronionych.

Oczywiście łączy się ono z niniejszym postępowaniem pośrednio poprzez przedmiot wyrządzający szkodę, lecz jest to niewystarczające dla uznania że szkoda ta powstała w wyniku popełnienia czynu zabronionego będącego przedmiotem rozpoznania z tej sprawie. Skoro tak niemożliwym było uwzględnienie wniosku (...) S.A. o naprawienie szkody, a właściwą drogą dochodzenia regresu od sprawcy zdarzenia drogowego – kolizji, jest postępowanie cywilne.

Sąd nie znalazł także podstaw do orzeczenia w stosunku do oskarżonych przepadku korzyści uzyskanych z przestępstwa. Przepadku przedmiotów (art. 44 § 5 k.k.) i korzyści majątkowej (art. 45 § 1 k.k.) nie orzeka się gdy podlegają one zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi. Skoro tak to znając osoby pokrzywdzone nie było zasadnym orzekanie przepadku. W razie takiej możliwości Sąd winien bowiem orzec w pierwszej kolejności obowiązek kompensacyjny, który wyprzedza orzeczenie przepadku. Tak też się stało w niniejszej sprawie. Cześć z pokrzywdzonych otrzyma zadośćuczynienie w ramach orzeczonego środka kompensacyjnego. Pozostali pokrzywdzeni mogą nadal dochodzić swych roszczeń w toku postępowania cywilnego (gdyby zaś Sąd znał wysokość istniejącej w chwili orzekania szkody winien orzec w trybie art. 46 k.k., a nie art. 44 lub 45 k.k.).

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XXXIII

O kosztach orzeczono w oparciu o art. 626 § 1 k.p.k. i art. 2 i 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych uznając, iż sytuacja materialna oskarżonych pozwala im na ich poniesienie. W odniesieniu do oskarżonego K. S. (2) Sąd, mając na uwadze uniewinnienie oskarżonego, kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa w trybie art. 632 pkt 2 k.p.k.

7. Podpis

Dodano: 15 czerwca 2020, Opublikował(a): Patrycja Świtoń
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Mariusz Wiązek
Data wytworzenia informacji: 3 marca 2020