Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III K 111/21 - wyrok Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2023-12-21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 21 grudnia 2023 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Marchwicka

Protokolant: Klaudia Tomczyk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Strzelinie nie stawił się, zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 22.06.2021r., 20.07.2021r., 14.10.2021r. , 19.11.2021r., 18.03.2022r., 29.04.2022r., 07.06.2022r., 12.07.2022r., 17.03.2023r., 14.04.2023r., 30.05.2023r., 11.07.2023r., 12.09.2023r., 27.10.2023r., 23.11.2023r. i 8.12.2023r. we W.

sprawy

D. W. (1) (D. W. (1))

syna J. i A. z domu S.

urodzonego (...) we W.

PESEL (...)

oskarżonego o to, że

w dniu 05 grudnia 2016 r. w S. w celu osiągniecia korzyści majątkowej usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 250.000 zł. (...) Bank (...) S.A. (...) w S., w ten sposób, że do wniosku o udzielenie kredytu w rachunku bieżącym dla prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej S. D. W. (1), przedłożył podrobione wyciągi z rachunku bankowego nr (...) (...) (...) prowadzonego na rzecz (...) Bank (...) z okresu od 31 lipca 2016 r. do 31 października 2016 r. i w ten sposób wprowadził w błąd pracownika (...) Bank (...) S.A. (...) w S. co do wysokości obrotów prowadzonej przez siebie działalności, przy czym przedłożone wyciągi miały istotne znaczenie dla wykazania jego wiarygodności finansowej i pozytywnego rozpatrzenia wniosku

tj. o czyn z art. 297§1 k.k. i art.13§1 k.k. w zw. z art.286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

* * *

I.  uznaje oskarżonego D. W. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, przyjmując, że usiłował doprowadzić pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 250000 zł stanowiącego mienie znacznej wartości, co stanowi przestępstwo z art. 297§1 k.k. i art.13§1 k.k. w zw. z art.286 § 1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art.294§1 k.k. w zw. z art.14§1 k.k. i art.11§3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, zaś na podstawie art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k. w zw. z art.4§1 k.k. orzeka wobec oskarżonego grzywnę w ilości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych;

II.  na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządza pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych z wykazu dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych Nr I/29/17/P, poz. 1-24 i 30, k. 361-364;

III.  na podstawie art. 63 § 1 k.k., na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres zatrzymania w dniach od 05.12.2016r. godz.14:20 do 05.12.2016r. godz. 12:45;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych oraz na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych od opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Sędzia Agnieszka Marchwicka

UZASADNIENIE

Sygnatura akt

III K 111/21

(Ds. 926.2016 Prokuratura Rejonowa w Strzelinie)

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. W. (1)

w dniu 05 grudnia 2016 r. w S. w celu osiągniecia korzyści majątkowej usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 250.000 zł. (...) Bank (...) S.A. (...) w S., w ten sposób, że do wniosku o udzielenie kredytu w rachunku bieżącym dla prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej S. D. W. (1), przedłożył podrobione wyciągi z rachunku bankowego nr (...) (...) (...) prowadzonego na rzecz (...) Bank (...) z okresu od 31 lipca 2016 r. do 31 października 2016 r. i w ten sposób wprowadził w błąd pracownika (...) Bank (...) S.A. (...) w S. co do wysokości obrotów prowadzonej przez siebie działalności, przy czym przedłożone wyciągi miały istotne znaczenie dla wykazania jego wiarygodności finansowej i pozytywnego rozpatrzenia wniosku, przyjmując, że usiłował doprowadzić pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 250000 zł stanowiącego mienie znacznej wartości, co stanowi przestępstwo z art. 297§1 k.k. i art.13§1 k.k. w zw. z art.286 § 1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. W. (1), prowadził działalność gospodarczą pod nazwą S. D. W. (1).

Księgowością powyższego podmiotu zajmowało się prowadzone przez T. N. Biuro (...), z siedzibą we W. przy ul. (...).

Ł. Z. pełnił obowiązki Kierownika Zespołu (...) Klientów Banku (...) (...) w S.. Wcześniej bo w 2014r. Ł. Z. pracując w firmie (...) sp. z o.o. której klientem był D. W. (1).

W listopadzie 2016r. D. W. (1) skontaktował się z Ł. Z. aby ten pomógł mu w uzyskaniu kredytu w (...) S.A. Ł. Z. nie zajmował się obsługa firm i kontakt przekazał B. Z., pracownikowi (...) w S., która zajmowała się obsługą klientów firmowych.

Następnie B. Z. skontaktowała się z D. W. (1) w sprawie kredytu.

B. Z. zapoznała D. W. (1) z ofertą banku, przesyłając w dniu 09 listopada 2016r. wniosek oraz wykaz dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o kredyt na adres mailowy (...).

W dniu 28 listopada 2016r. z adresu mailowego Ł. Z. do B. Z. został wysłany wypełniony wniosek o udzielenie kredytu na kwotę 250 000 zł dla S. D. W. (1) wraz załącznikami opatrzonymi datą 25 listopada 2016r. i podpisami D. W. (1). D. W. (1) wnioskował o kredyt w rachunku bieżącym firmy, który miał służyć na finansowanie jej bieżącej działalności.

Z uwagi na to, że przesłana dokumentacja nie była kompletna B. Z. skontaktowała się z D. W. (1), który poinformował ją, aby w sprawie dokumentacji kontaktować się z jego biurem rachunkowym, co B. Z. uczyniła.

Następnie w dniu 30 listopada 2016r. z adresu mailowego (...) do B. Z. zostały wysłane wyciągi z rachunku bankowego prowadzonego w Banku (...) S.A. dla S. D. W. (1) o nr (...) (...) (...), w których widniały min. trzy transakcje uznania z rachunku (...) Sp. z o.o. prowadzonego w (...) S.A. o nr (...):

- 11.10.2026r. uznanie na kwotę 31 278,43 zł

- 05.09.2026 r. uznanie na kwotę 22 731,25 zł

-10.08.2016 r. uznanie na kwotę 23 468,04 zł.

Następnie w dniu 1 grudnia 2016r. z adresu mailowego T. N. na adres B. Z. zostały przesłane dalsze dokumenty (plan amortyzacji środków trwałych, lista środków trwałych, dalsze wyciągi z rachunku bankowego, umowy leasingowe), zaś z adresu (...) zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach i opłacaniu składek ZUS.

Na etapie wstępnej analizy i oceny klienta, pracownica banku (...) nie stwierdziła żadnych nieprawidłowości.

Natomiast po przesłaniu dokumentów do dalszej analizy, okazało się, że część załączonych dokumentów zawiera nieprawdziwe informacje.

Po przestąpieniu do weryfikacji złożonych dokumentów poza Oddziałem banku wątpliwość wzbudziły dołączone do wniosku wyciągi z rachunku bankowego prowadzonego w Banku (...) S.A. dla S. D. W. (1) o nr (...) (...) (...), które miały istotne znaczenie dla wykazania wiarygodności finansowej klienta.

Na wskazanych wyciągach widniały bowiem uznania z rachunku (...) Sp. z o.o. prowadzonego w (...) S.A. o nr (...):

- 11.10.2026r. uznanie na kwotę 31 278,43 zł

- 05.09.2026 r. uznanie na kwotę 22 731,25 zł

-10.08.2016 r. uznanie na kwotę 23 468,04 zł.

W rzeczywistości powyższe transakcje nie miały miejsca, a rachunek o nr (...) został zamknięty w dniu 05.07.2016 r. zatem wcześniej, niż data przelewów.

K. Z., który był wówczas dyrektorem banku został poinformowany przez Departament (...), że analiza dokumentów dostarczonych przez oskarżonego do wniosku, że te dokumenty noszą znamiona podrobienia.

Na podstawie tej informacji dokonał zgłoszenia, jako kierujący jednostką banku do policji, dalsze czynności podjęła wówczas policja.

Następnie B. Z. skontaktowała się z D. W. (1) i umówiła spotkanie z nim na 5 grudnia 2016r. w Oddziale Banku (...) w S., prosząc aby zabrał ze sobą oryginały wniosku o kredyt i dokumentacji którą wcześniej jej przesłał.

W dniu 5 grudnia (...). D. W. (1) stawił się w Oddziale Banku (...) w S.. Po zweryfikowaniu przez B. Z. jego tożsamości w jej obecności D. W. (1) podpisał wniosek kredytowy i dołączone do niego dokumenty, w tym potwierdził za zgodność z oryginałem przedłożone wcześniej wyciągi z Banku (...)

Proces kontynuujący wniosku na tym poziomie został zakończony, nie doszło do jakiejkolwiek decyzji kredytowej, natomiast D. W. (1) został zatrzymany przez Policję w dniu 05 grudnia 2016 r. w Oddziale Banku (...) w S..

Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z załącznikami

k.17

Protokół zatrzymania rzeczy

k.57-61

Wniosek o udzielenie kredytu

k.62-70

Załącznik do wniosku o udzielenie kredytu

k.71-72

Oświadczenie majątkowe wnioskodawcy

k.73-76

Analityczne sprawozdanie finansowe

k.75-76

Oświadczenie w związku z ograniczeniami stosowanymi wobec Rosji

k.76

Wyciąg z rachunku bankowego

k.77-78, k.79-80, k.82-86, k.87-89, k.90-93, k.94-97

Zaświadczenie o niezaleganiu w opłacaniu składek

k.81

Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach

k.98-99

Zapisy w księdze i buforze

k.101-102

Lista środków trwałych

k.103

Plan amortyzacji

k.104

Odpis wyroku rozwodowego D. W. (1)

k.105

Protokół zatrzymania rzeczy

k.135-137

Zapisy w rejestrze sprzedaży

k.138-140

Wyciągi bankowe

k.141-151

Korespondencja mailowa

k.163-255

Informacja Banku (...) z 18.01.2017r. wraz z historią rachunku bankowego S. D. W. (1)

k.312-317

Zapis monitoringu

k.296

Protokół oględzin monitoringu

k.318-321

Wykaz dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych

k.322-325

Protokół oględzin komputerów

k.336-374

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. W. (1)

k. 256-258,261-262

k.482-482v

k.989v-992

Zeznania świadka B. Z.

k.891-895, k.160-161, k.770-771

Zeznania świadka K. Z.

k.1000v.-1003v., k.36v., k.534v.

Zeznania świadka T. N.

k.1003v-1005,

k.119v.-120, k.124v.-125

Zeznania świadka Ł. Z.

k.1119v.- (...), k.40v., k.534v.-535

Zeznania świadka M. M.

k.1076v-1077v

Zeznania świadka R. S.

k.1077v-1079

D. W. (1) został zatrzymany w dniu 5 grudnia 2016 r. o godz. 14:20 a następnie zwolniony w dniu 7 grudnia 2016 r. godz. 12:45.

Protokół zatrzymania D. W. (1)

k.43-45

W toku prowadzonego postępowania sądowego D. W. (1) wskazywał na problemy zdrowotne uniemożliwiające uczestniczenie w postępowaniu.

Celem ustalenia jaki jest aktualny stan zdrowia D. W. (1) oraz czy jest on zdolny do udziału w toczącym się postępowaniu kilkukrotnie opracowane zostały sprawozdania z badań sądowo-lekarskich, w tym z dnia 20.05.2016 r. oraz z dnia 18.04.2018 r. sporządzone przez biegłego sądowego przy Sądzie Okręgowym we W. Lekarza medycyny sądowej M. B. wraz z opinią.

Na podstawie przeprowadzonego badania jak i po zapoznaniu się z przedłożoną przez badanego dokumentacją lekarską biegły wskazał, że D. W. (1) w ówczesnym stanie zdrowia może uczestniczyć w postępowaniu sądowym i zgłaszać się do Sądu na roz­prawy. Z powodu schorzeń na które cierpi oskarżony należało umożliwić mu zajęcie wygod­nej dla niego pozycji. W przypadku dolegliwości występujących u oskarżonego wskazane było aby rozprawa z jego udziałem nie trwała dłużej niż godzinę - półtorej.

Biegły ten w następstwie kolejnych badan (w lutym 2020r.) uznał, że doszło do pogorszenia stanu zdrowia D. W. (1). Fakt ten powodował, że miał on znacznie bardziej ograniczoną możliwość uczestnictwa w postępowania sądowym i zgłaszania się do Sądu na rozprawy. Schorzenia na które cierpi nasilały się pomimo podejmowanych przez niego prób leczenia.

Biegły stwierdził, że D. W. (1) nie może brać udziału w toczącym postępowaniu. Po skutecznym leczeniu, ewentualnie poprawie stanu zdrowia oskarżony będzie mógł brać udział w postępowaniu.

W kolejnej opinii datowanej na 05.11.2020r. biegły M. B. wskazał, że na dzień badania nie doszło do poprawy stanu zdrowia D. W. (1). Stan ten nie uległ poprawie pomimo leczenia szpitalnego a także rehabilitacyjnego w trybie stacjonarnym. Z dokumentacji lekarskiej i deklaracji pacjenta, wynika, że nie stosował się on do zaleceń lekarskich. Fakt ten można traktować jako świadome działanie, mające na celu nieuzyskiwanie efektów leczenia. Biegły wskazał, że stan zdrowia D. W. (1) pozwala mu na branie udziału w toczonym postępowaniu, jednak jego udział na rozprawie nie powinien być dłuższy niż 2 godziny oraz w wygodnej dla oskarżonego pozycji.

Sprawozdanie wraz z opinią z badań sądowo-lekarskich z dnia 20.05.2016 r. oraz z dnia 18.04.2018 r.,19.10.2018 r., 20.07.2019 r., 14.02.2020r. 05.11.2020 r. sporządzone przez Lekarza medycyny sądowej M. B. (biegły sądowy przy Sądzie Okręgowym we W.)

k. 543-545

k. 552-553v

k.627-629

k.661-666

k.676-682

k.696-703

W związku z zatrzymaniem D. W. (1) do dyspozycji innego organu w dnu 29.01.2022r. została wydana opinia lekarza medycyny sądowej M. G. (biegłego Sądu Okręgowego w L.) celem ustalenia, w jakich warunkach D. W. (1) może brać udział w rozprawie w trybie zdalnym w ramach wideokonferencji z Aresztem Śledczym w szczególności wskazanie czasu, jaki może przebywać w pozycji, w jakiej powinien uczestniczyć w rozprawie prowadzonej w takiej formie. W opinii wskazano, że zdiagnozowano zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe w zakresie szyjnego, piersiowego i lędźwiowego odcinka kręgosłupa, (które to dolegliwości D. W. (2) głównie podaje), schorzenia kardiologiczne (nadciśnienie), cukrzycę typu II. Ponadto u D. W. (1) stwierdzono nadwagę.

Przedłożona dokumentacja oraz wynik badania z dnia 24 stycznia 2022 r. pozwalają na przejęcie tego, że zmiany w zakresie kręgosłupa nie stanowią przeszkody w tym by mógł on uczestniczyć w czynnościach procesowych z jego własnym udziałem, w tym by mógł on brać udział w wideokonferencji.

Podczas rozprawy z jego udziałem / podczas wideokonferencji należy pozwolić mu na zajęcie wygodnej dla niego pozycji, którą sam sobie wybierze.

Natomiast wypowiedzenie się odnośnie czasu w ciągu, jakiego czynności z jego uczestnictwem (wideokonferencja) mogą trwać jest zadaniem trudnym, bowiem podawane przez badanego dolegliwości oraz podawany stopień ich nasilenia / nasilające się dolegliwości bólowe nie są do ich zweryfikowania i potwierdzenia w sposób obiektywny.

Czas ten / wideokonferencji i zajmowanie przez D. W. (1) jednej pozycji może trwać przez pewien czas np. przez ok. 2 godziny (czas ten podany został w oparciu o analizę przesłanej dokumentacji lekarskiej).

Brak przeciwwskazań, by po krótkiej przerwie (po krótkiej rekreacji) mógł on ponownie uczestniczyć w wideokonferencji.

Opinia z dnia 29.01.2022 r. lekarza medycyny sądowej M. G. biegłego Sądu Okręgowego w L.

k.957-964

D. W. (1) urodził się (...), ma wykształcenie średnie, jest rozwiedziony, ma troje dorosłych dzieci, obecnie (do 21.01.2025 r.) odbywa karę pozbawienia wolności, przed osadzeniem prowadził działalność gospodarczą osiągając dochód w kwocie 3000 zł miesięcznie.

Dane o osobie oskarżonego

k.256-257

Dane z bazy N.-sad

k.1040

D. W. (1) był uprzednio karany, po raz ostatni wyrokiem Sądu Okręgowego w L. z dnia 11 października 2022r. w sprawie (...) za czyn zart.286§1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. popełniony w okresie od 1 czerwca do 1 grudnia 2020r. na kare 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, która odbywa do 21.01.2025r.

W dacie czynu D. W. (1) był karany wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 19 marca 2014r. w sprawie (...) za czyn z art.286§1 k.k. w zw.zart.294§1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 5 lat próby.

Następnie D. W. (1) został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 23 czerwca 2016r. (prawomocnym 20 grudnia 2016 r.) za popełniony od 27.08.2010r. do 1.02.2011r. czyn z art.286 §1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. i inne na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 5 lat próby oraz grzywnę w ilości 500 stawek dziennych po 20 zł.

Dane z K.

k.326-327, k.431-432

Odpis wyroku Sądu Okręgowego w L. (...)

k.1089-1090

Odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w L. (...)

k.1091

Odpis wyroku Sądu Okręgowego we W. (...)

k.333-334

Odpis wyroku Sądu Apelacyjnego we W. (...)

k.335

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

--

--

--

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

--

--

--

2.  Ocena Dowodów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wniosek o udzielenie kredytu

Dowody nie budzące wątpliwości, do ich autentyczności i wiarygodności (poza kwestionowanym w toku procedowania wniosku kredytowego dołączonego do niego wyciągu z rachunku bankowego).

Załącznik do wniosku o udzielenie kredytu

Oświadczenie majątkowe wnioskodawcy

Analityczne sprawozdanie finansowe

Oświadczenie w związku z ograniczeniami stosowanymi wobec Rosji

Wyciąg z rachunku bankowego

Zaświadczenie o niezaleganiu w opłacaniu składek

Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach

Zapisy w księdze i buforze

Lista środków trwałych

Plan amortyzacji

Zapisy w rejestrze sprzedaży

Wyciągi bankowe

Korespondencja mailowa

Informacja Banku (...) z 18.01.2017r. wraz z historią rachunku bankowego S. D. W. (1)

Zapis monitoringu

Zapis monitoringu zarejestrował przebieg zdarzenia z dnia 05.12.2016 r. w placówce Banku (...) S.A. (...) w S.. Dowód nie budzi wątpliwości.

Protokół oględzin monitoringu

Protokół oględzin komputerów

Dowody nie budzące wątpliwości, do ich autentyczności i wiarygodności

Wykaz dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. W. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom D. W. (1) w zakresie, w którym nie stały one w sprzeczności z materiałem dowodowym, któremu Sąd przypisał walor wiarygodności. Przesłuchany w charakterze podejrzanego D. W. (1) przyznał się częściowo do popełnienia zarzucanego jemu czynu i skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania wyjaśnień. Ponownie przesłuchany w charakterze podejrzanego D. W. (1) częściowo przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i ponownie skorzystał z przysługującego jemu prawa do odmowy składania wyjaśnień. W toku postępowania sądowego oskarżony złożył obszerne wyjaśnienia, które w ocenie Sądu należało ocenić wyłącznie jako realizacje prawa do obrony. Należy zauważyć, że D. W. (1) podtrzymywał odmienne stanowisko w sprawie, co do przebiegu zdarzenia a w szczególności podkreślał, że nie było jego intencją oszukanie banku, jak również bagatelizując swój udział przestępstwie, wskazując na to, że nie miał potrzeby zaciągania kredytu lecz uległ namowom ze strony pracowników banku.

W swojej wersji wydarzeń, oskarżony wyjaśnił, że przed zatrzymaniem spotkał się z Ł. Z., który zaproponował mu, aby ten otworzył konto w (...), przy czym na początku oskarżony był sceptycznie nastawiony, ale po namowie postanowił nawiązać współpracę.

Oskarżony wyjaśnił, również, że bardzo słabo obsługiwał komputer, dlatego wszystkie operacje wykonywało za niego biuro rachunkowe, gdzie na zasadzie zaufania biuro posiadało dostęp i kody do kont bankowych, oskarżonego, a on sam praktycznie w tamtym czasie nie wykonał samodzielnie żadnej operacji na komputerze, bo jak wyjaśnił nie umiał tego zrobić. Oskarżony przekazał Ł. Z. dane kontaktowe do swojego biura rachunkowego, z którym miał kontaktować się w sprawie potrzebnych dokumentów.

Wyjaśnienia te należało ocenić jako częściowo wiarygodne. Jak bowiem wskazywała treść zabezpieczonej korespondencji mailowej (m.in. k.203-238) pomiędzy Ł. Z. a B. Z., dokumenty w postaci wniosku o kredyt z załącznikami (k.221 i następne) zostały przesłane z adresu mailowego (...).

Natomiast wyciągi z rachunku bankowego S. D. W. (1) (k.239-246) zostały przesłane na adres mailowy B. Z. z adresu mailowego T. N. ((...)), podobnie jak umowy leasingowe (k.247-255).

T. N. pytany o tą korespondencję potwierdził, że przesłał wskazane dokumenty. Opisał jednak, że do ich pozyskania doszło w taki sposób, że D. W. (1) poprosił go o zalogowanie się na jego (oskarżonego) adres mailowy i odnalezienie wyciągów z rachunku bankowego, co T. N. uczynił i tego adresu ściągnął załączniki w postaci wyciągów z rachunku za maj, czerwiec i lipiec 2026r. po czym wysłał je ze swojego adresu mailowego na adres podany przez oskarżonego (k.119-120).

Następnie na polecenie przesłuchującego (k.124-125) świadek ponownie zalogował się na adres (...) w skrzynce nadawczej odnalazł wiadomość jaką wysyłał do B. Z., jednakże nie odnalazł pierwotnej wiadomości mailowej z której pobrał wyciągi bankowe, które następnie przesłał B. Z..

Tym samym należało przyjąć, że kwestionowane wyciągi z rachunku bankowego zostały w formie elektronicznej dostarczone przez T. N., jednakże pozyskane z zasobów korespondencji elektronicznej oskarżonego. Następnie te dokumenty już w formie wydruków oskarżony samodzielnie złożył wraz z wnioskiem o udzielenie kredytu.

W rzeczywistości jednak objęte wyciągami przelewy na rachunek bankowy o nr (...) (...) (...), które miały istotne znaczenie dla wykazania wiarygodności finansowej klienta nie miały miejsca.

Na wskazanych wyciągach widniały uznania z rachunku (...) Sp. z o.o. prowadzonego w (...) S.A. o nr (...):

- 11.10.2026r. uznanie na kwotę 31 278,43 zł

- 05.09.2026 r. uznanie na kwotę 22 731,25 zł

-10.08.2016 r. uznanie na kwotę 23 468,04 zł.

Podkreślenia wymaga, że jak wskazywała uzyskana z banku (...) autentyczna historia rachunku bankowego (k.312-317) w rzeczywistości powyższe transakcje nie miały miejsca.

Natomiast rachunek w (...) S.A. o nr (...) z którego powyższe przelewy miały następować został zamknięty w dniu 05.07.2016 r. zatem przed rzekomym dokonaniem powyższych przelewów.

W złożonych wyjaśnieniach oskarżony wskazał również, że telefonicznie skontaktowała się z nim pracownica banku (...). Później jak podał skontaktowano się z nim, informując że dokumenty do banku są już gotowe. Wyjaśnił, że miał przyjść w danym dniu do banku na przekazanie dokumentów. Wskazał nadto, że podał pracownikowi banku (...) teczkę z dokumentami, pozostawił swoje pieczątki na biurku.

Oskarżony przyznał jednak, co było zgodne z relacjami świadka B. Z. i zapisem monitoringu, że po podbiciu pieczątkami przez pracownika banku to on podpisał przygotowane dokumenty. Wówczas według relacji D. W. (1), pracownik banku opuścił na chwilę oskarżonego, w celu podbicia dokumentów przez dyrektora, a po czasie oskarżony został zatrzymany przez policję.

Zeznania świadka B. Z.

Świadek była pracownikiem klienta małych i średnich przedsiębiorstw w Banku (...) w S.. Zeznała, iż kontaktowała się z oskarżonym w sprawie kredytu, zapoznała również oskarżonego z ofertą banku. Oskarżony zdecydował się na współpracę, złożył wniosek najpierw drogą e-mailową ze względu na odległość, przedłożył dokumenty wymagane przy ubieganiu się o kredyt na działalność gospodarczą. Oskarżony złożył te dokumenty i na etapie wstępnej analizy i oceny klienta, świadek nie stwierdziła żadnych nieprawidłowości, ale po przesłaniu dokumentów do głębszej analizy, okazało się, że część załączonych dokumentów zawiera nieprawdziwe informacje. To wszystko się działo poza oddziałem, a świadek nie miała wyników tej oceny. Proces kontynuujący wniosku na tym poziomie został zakończony, nie doszło do jakiejkolwiek decyzji kredytowej, sprawa została zgłoszona na policję, oskarżony został później zatrzymany.

W ocenie Sądu zeznania świadka są spójne, logiczne i konsekwentne,

-korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, dokumentami),

-świadek w żaden sposób nie jest związana z oskarżonym, a kontakt z sytuację miał tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych (obiektywizm relacji),

-relacjonuje przebieg czynności służbowych,

- jej relacja jest uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego,

Zeznania świadka K. Z.

Świadek był pracownikiem Banku (...) S.A. (...) w S.. Zeznał, iż w przyjęli od oskarżonego wniosek o kredyt w kwocie 250 000 zł. Wniosek był procedowany w Banku (...) S.A. (...) w S.. W tamtym czasie był dyrektorem oddziału gdzie został złożony przez oskarżonego wniosek o kredyt. Został poinformowany przez Departament (...), że analiza dokumentów dostarczonych przez oskarżonego do wniosku, noszą znamiona podrobienia. Na podstawie tego dokonałem zgłoszenia, jako kierujący jednostką banku do policji, dalsze czynności podjęła policja. Z informacji, którą otrzymali wynikało, że na wyciągu przedstawionym przez oskarżonego widnieją trzy przelewy, z rachunku prowadzonego w Banku (...), który był zamknięty wcześniej, niż data przelewów.

W ocenie Sądu zeznania świadka są spójne, logiczne i konsekwentne

-korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, dokumentami)

-świadek w żaden sposób nie jest związany z oskarżonym, a kontakt z sytuację miał tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych (obiektywizm relacji),

- relacjonuje przebieg czynności służbowych,

- jego relacja uwiarygodniona jest zasadami logiki i doświadczenia życiowego,

Zeznania świadka T. N.

Świadek był księgowym firmy (...). Zeznał, iż prowadził księgowość oskarżonego od 2013 r., kiedy otworzył działalność do 2017 roku, kiedy zamknął działalność. Zeznał, iż na prośbę D. W. (1) zalogował się na jego skrzynkę pocztową, pobrał wskazane załączniki i wysłał je na podany przez D. W. (1) adres e-mail ze swojej skrzynki pocztowej. Wskazał, również, iż nie otwierał załączników zanim wysłał je do banku. 1 Grudnia 2016 r. o godzinie 15: 23 wysłał mail, którego odbiorcą była B. Z. (pracownica Banku (...) S.A. 1 O.. w S.). Zeznał również, iż loginy oraz hasła oskarżony podał mu w krótkim odstępie czasu przed wizytą w banku.

- zeznania te są spójne i logiczne oraz korelują z innymi dowodami

- relacja uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego,

Zeznania świadka Ł. Z.

Świadek był kierownikiem klienta detalicznego Banku (...) w S.

- zeznał, iż poznał oskarżonego w Inicjatywie M., jest to firma pożyczkowa, która zajmowała się udzielaniem kredytów poprzez dotacje z (...). Udzielał pożyczek na działalność gospodarczą oskarżonemu. Świadek nie zajmował się obsługą działalności gospodarczych, więc przekazał obsługę oskarżonego B. Z..

W ocenie Sądu zeznania świadka są spójne logiczne i konsekwentne

-korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, dokumentami)

-świadek w żaden sposób nie jest związany z oskarżonym, a kontakt z sytuację miał tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych (obiektywizm relacji),

-relacjonuje przebieg czynności służbowych,

-relacja uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego,

Zeznania świadka M. M.

M. M. oraz R. S. w okresie objętym zarzutem pracowały w Kancelarii (...).

Sąd uznał zeznania tych świadków tylko częściowo a pomocne dla poczynienia ustaleń faktycznych.

Świadkowie miały jedynie kontakt z sytuację w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych i zrelacjonowały ich przebieg.

Zeznania świadka R. S.

Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z załącznikami

Dowody nie budzące wątpliwości, co do wiarygodności i autentyczności. Nie były także kwestionowane przez strony. Dokumenty zostały sporządzone przez upoważnione organy w zakresie ich kompetencji.

Protokół zatrzymania rzeczy

Protokół zatrzymania D. W. (1)

Sprawozdanie wraz z opinią z badań sądowo-lekarskich z dnia 20.05.2016 r. oraz z dnia 18.04.2018 r.,19.10.2018 r., oraz 20.07.2019 r. sporządzone przez Lekarza medycyny sądowej M. B. (biegły sądowy przy Sądzie Okręgowym we W.)

Opinie zostały opracowane celem ustalenia czy jaki jest aktualny stan zdrowia D. W. (1), i czy zdolny on jest on do udziału w toczącym się postępowaniu. Opinie biegłego są jasne, pełne, logiczne i sporządzone zgodnie ze sztuką. Sąd nie kwestionował waloru dowodowego opinii sporządzonych przez biegłego z zakresu medycyny sądowej M. B.. Sąd nie dopatruje się również sprzeczności między opinią biegłego z dnia 5 listopada 2020 roku a pozostałymi opiniami w sprawie. Biegły w sposób przekonujący, wyjaśnił, że długotrwałość leczenia doprowadziła u oskarżonego do przyzwyczajenia i większej tolerancji bólowej. Za brak poprawy stanu zdrowia w znacznej mierze odpowiada sam oskarżony, który nie stosuje się do zaleceń lekarskich. Biegły w końcu wskazał, że oskarżony może brać udział w postępowaniu pod pewnym i warunkami, zapewniającymi oskarżonemu jak najmniejsze obciążenie. Sąd uznał opinia jest tylko częściowo pomocna dla poczynienia ustaleń faktycznych tylko w odniesieniu do aktualnego stanu zdrowia oskarżonego i jego zdolności do udziału w toczącym się postępowaniu oraz sytuacji życiowej.

Opinia z dnia 29.01.2022 r. lekarza medycyny sądowej M. G. biegłego Sądu Okręgowego w L.

Opinia została opracowana celem ustalenia czy jaki jest aktualny stan zdrowia D. W. (1), i czy zdolny on jest on do udziału w toczącym się postępowaniu.

Opinia biegłego jest jasna, pełna, logiczna i sporządzona zgodnie ze sztuką. Zeznania biegłego są logiczne i poparte specjalistyczną wiedzą biegłego. Sąd nie kwestionował waloru dowodowego sporządzonej przez biegłego z zakresu medycyny sądowej M. G.. Sąd nie dopatruje się również sprzeczności między pozostałymi opiniami w sprawie. Biegły wskazał, że oskarżony może brać udział w postępowaniu pod pewnym i warunkami, zapewniającymi oskarżonemu jak najmniejsze obciążenie. Sąd uznał opinia jest tylko częściowo pomocna dla poczynienia ustaleń faktycznych tylko w odniesieniu do aktualnego stanu zdrowia oskarżonego i jego zdolności do udziału w toczącym się postępowaniu oraz sytuacji życiowej.

Dane z bazy N.-sad

Sąd oparł się na pochodzącej z (...), oraz bazy N.-sad, które nie budziły zastrzeżeń, co do ich autentyczności i wiarygodności. Dane niekwestionowane przez strony wskazujące na uprzednią kilkukrotną karalność oskarżonego w tym za przestępstwa o podobnym charakterze.

Dane z K.

Odpis wyroku Sądu Okręgowego w L. (...)

Odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w L. (...)

Odpis wyroku Sądu Okręgowego we W. (...)

Odpis wyroku Sądu Apelacyjnego we W. (...)

Odpis wyroku rozwodowego D. W. (1)

Dane o osobie oskarżonego

Dane podawane przez oskarżonego odnośnie jego sytuacji rodzinnej i majątkowej nie budzą wątpliwości

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

--

--

--

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

--

--

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

--

☐x

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Punkt I części dyspozytywnej

D. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Należy zauważyć, że odpowiedzialność karną z art. 286 § 1 k.k. ponosi ten, kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Głównym dobrem chronionym przez ten przepis jest mienie, dodatkowo ochronie podlega również uczciwość obrotu majątkowego oraz wolność od oszukańczych zabiegów w zakresie rozporządzania mieniem.

Cechą charakterystyczną oszustwa jest dobrowolność decyzji pokrzywdzonego o rozporządzeniu mieniem, której towarzyszy jednak brak świadomości, co do rzeczywistych skutków tego rozporządzenia (por. postanowienie SN z dnia 25 maja 2006 roku, IV K 403/05).

Brak owej świadomości wynika natomiast z błędu pokrzywdzonego, którego wyobrażenie o rzeczywistości nie odpowiada faktom w zakresie istotnym dla podjęcia decyzji o określonym rozporządzeniu mieniem. Zachowanie sprawcy polega zaś na wprowadzeniu pokrzywdzonego w błąd lub wykorzystaniu jego błędnych przekonań albo niezdolności do pojęcia znaczenia podejmowanych działań. Dla bytu przestępstwa oszustwa jest obojętne, czy pokrzywdzony mógł lub powinien był sprawdzić prawdziwość twierdzeń sprawcy, nie jest nawet istotne, że pokrzywdzony mógł wykryć błąd przy dołożeniu znikomej nawet staranności, nie ma znaczenia bezkrytyczność i łatwowierność pokrzywdzonego. (por np. wyrok SA w Krakowie z dnia 18.12.2012 r. sygn. akt II Aka 190/12).

Oszustwo może być popełnione tylko umyślnie, a przy tym stanowi przestępstwo kierunkowe, znamienne celem, którego treścią jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca powinien obejmować wszystkie znamiona oszustwa zamiarem bezpośrednim.

Dyspozycję art.297§1 k.k. wypełnia natomiast ten, kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi - kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia.

Zachowanie sprawcy przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. może przybierać formy: przedkładania fałszywych dokumentów, przedkładania dokumentów stwierdzających nieprawdę, przedkładania nierzetelnych pisemnych oświadczeń. Nierzetelne są dokument lub oświadczenie pisemne, gdy zawierają informacje nieprawdziwe lub niepełne bądź ujęte w taki sposób, że może sugerować adresatowi stan rzeczy niezgodny z rzeczywistością (Górniok (w:) Górniok i in., t. 2, s. 443; Zawłocki (w:) Wąsek II, s. 1177; Kardas (w:) Zoll III, s. 613).

Znamiona tego przestępstwa realizować będzie działanie sprawcy, który przedkłada fałszywe lub stwierdzające nieprawdę dokumenty albo nierzetelne pisemne oświadczenie po to, aby uzyskać środki finansowe wskazane w tym przepisie (por. wyrok SN z 19.11.2004r. III KK 81/04, LEX nr 141348).

Nie ulegało wątpliwości Sądu, że poświadczające nieprawdę potwierdzenia wykonania przelewów z rachunku bankowego nr (...) (...) (...) miały istotne znaczenie dla uzyskania kredytu co wyczerpywało znamiona czynu z art.297§1 k.k.

Wniosek kredytowy został podpisany przez oskarżonego, a - jak wskazywały zeznania świadków - wszystkie dokumenty dołączone do wniosku następnie składane wraz z nim w banku pochodziły od klienta.

Z całą pewnością należało uznać, że to oskarżony ubiegał się o kredyt i to on złożył podpis pod wnioskiem kredytowym, a zatem obejmował swoją świadomością zarówno jego treść, jak i dołączone do niego dokumenty stanowiące dla banku podstawę weryfikacji jego zdolności kredytowej.

Jak wskazywały zeznania świadków, jedynymi dokumentami zakwestionowanymi w procesie weryfikacji wniosku o kredyt były potwierdzenia wykonania przelewów, które jak się okazało nie miały odzwierciedlenia w rzeczywistości a tym samym poświadczały nieprawdę.

Można zatem wnioskować, że pokrzywdzony bank dokonując weryfikacji przedłożonych dokumentów miał świadomość rzeczywistej sytuacji oskarżonego, a powodem negatywnej weryfikacji dokumentów a w konsekwencji odmowy zawarcia umowy były opisane zarzutem poświadczające nieprawdę potwierdzenia wykonania przelewów.

W ocenie Sądu opisane wyżej zachowanie oskarżonego wyczerpywało znamiona zarówno przestępstwa z art.297§1 k.k. jak i z art.13§1 k.k. w zw. z art.286§1 k.k. , tj. usiłowania oszustwa. Z uwagi bowiem na postawę pracowników banku, po negatywnej weryfikacji przedłożonych dokumentów, mimo wprowadzenia pracownika banku w błąd co do wysokość obrotów prowadzonej działalności, nie doszło do uzyskania kredytu, a tym samym doprowadzenia pokrzywdzonego banku do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, a oskarżony został zatrzymany. Jego zachowanie nie doprowadziło do zrealizowania celu, jakim było osiągnięcie korzyści majątkowej w postaci środków przyznanych w ramach kredytu, do czego całe jego zachowanie bezpośrednio zmierzało, to należało dojść do wniosku, że przypisane jej przestępstwo popełnił w formie usiłowania. W kwalifikacji prawnej czynu wskazuje na to przepis art. 13 § 1 k.k. Zgodnie z nim odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje

Dodatkowo z uwagi na wysokość kredytu, o której udzielenie się starał, przestępstwa dopuścił się w okolicznościach wskazanych w art. 294 § 1 k.k., czyli w stosunku do mienia znacznej wartości. Mieniem takim stosownie do definicji zwartej w art. 115 § 5 k.k. jest bowiem mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200 000 złotych.

Mając na uwadze wysokość wnioskowanego kredytu tj. kwotę 250000 zł Sąd uzupełnił opis czynu o sformułowanie, że oskarżony usiłował doprowadzić pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 250000 zł stanowiącego mienie znacznej wartości, a także przyjął, że czyn ten stanowi przestępstwo z art. 297§1 k.k. i art.13§1 k.k. w zw. z art.286 § 1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Odnośnie winy oskarżonego Sąd uznał, że nie zachodziły żadne okoliczności mogące mieć wpływ na jego zawinienie, zwłaszcza że jest on osobą dorosłą która powinna sobie w pełni zdawać sprawę z konsekwencji swoich działań.

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

3.4.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

3.5.  Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---

4.  KARY, Środki Karne, Przepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. W. (1)

Punkt I

Rozważając przez pryzmat dyrektyw z art. 53 § 1 § 2 k.k oraz art. 55 § 2 k.k kwestie wymiaru kary za przypisany oskarżonemu czyn Sąd miał na uwadze granice zagrożenia ustawowego czynu z art. 294 § 1 k.k który stanowił podstawę wymiaru kary tj. karą pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Sąd miał również na uwadze, by dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy, uwzględniała stopień społecznej szkodliwości oraz realizowała cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd miał również na względzie, iż celem kary jest nie tylko wzbudzenie u samego oskarżonego przekonania, iż popełnienie przestępstwa podlega represji, lecz także fakt, iż wymierzona kara ma realizować cele ogólnospołeczne.

Trzeba zauważyć, że zachowanie oskarżonego było nacechowane dużym ładunkiem społecznej szkodliwości a to ze względu zarówno na sposób popełnienia czynu, jak i jego charakter.

Sąd miał na względzie sposób popełnienia czynu, rozmiary potencjalnej szkody.

Ponadto Sąd miał na uwadze dotychczasowy tryb życia oskarżonego, w tym jego uprzednią karalność za czyny przeciwko mieniu. Nie bez znaczenia dla wymiaru kary w tym orzeczenia kary bezwzględnej pozbawienia wolności pozostawał fakt, że w dacie czynu D. W. (1) był karany wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 19 marca 2014r. w sprawie (...) za czyn z art.286§1 k.k. w zw.zart.294§1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 5 lat próby, a w toku prowadzonego postępowania zapadły wobec niego kolejne wyroki skazujące.

Kierując się powyższymi motywami Sąd wymierzył oskarżonemu za przypisany mu czyn karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Mając na uwadze że czyn został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd na podstawie art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k. orzekł wobec oskarżonego grzywnę w ilości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 złotych, uznając że tak określona wysokość grzywny leży w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych oskarżonego.

D. W. (1)

Punkt II

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządził pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych z wykazu dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych Nr I/29/17/P, poz. 1-24 i 30, k. 361-364 jako służących popełnieniu przestępstwa.

5.  INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. W. (1)

Punkt III

Zgodnie z zasadą obligatoryjnego zaliczenia na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres pozbawienia wolności. Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z protokołem zatrzymania trwało ono od 05.12.2016r. godz.14:20 do 07.12.2016 r. godz. 12:45. (nie jak omyłkowo wskazano w wyroku 05.12.2016r. godz.14:20 do 05.12.2016r. godz. 12:45)

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---

7.  KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt IV

Kierując się zasadami słuszności, mając na uwadze orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności, jak również grzywny, wysokość dochodów oskarżonego oraz wysokość poniesionych w sprawie kosztów (wynikających z konieczności opiniowania przez biegłych z zakresu medycyny oceniających stan zdrowia oskarżonego) i ich przewidywaną nieefektywną egzekucję, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych oraz na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych od opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

6.  PODPIS

Sędzia Agnieszka Marchwicka

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Patrycja Świtoń
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Agnieszka Marchwicka
Data wytworzenia informacji: