Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 171/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.4.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

K. W. (1)

Czyn przypisany w pkt. I części dyspozytywnej wyroku

Czyn zrzucany w pkt. II części wstępnej wyroku

Czyn zarzucany w pkt. III części wstępnej wyroku

Czyn zarzucany w pkt. IV części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. W. (1) był klientem firmy (...) S.A. od 2014 r. Wywiązywał się z zaciągniętych wcześniej zobowiązań.

Dnia 23 listopada 2020 r. w W. K. W. (1) zawarł z (...) S.A. umowę pożyczki nr. (...) na kwotę 328.900,00. W treści umowy K. W. (1) oświadczył, że w dniu jej podpisania nie istnieją żadne okoliczności uniemożliwiające mu zwrot kwoty pożyczki w ustalonym terminie, zawierając umowę nie wskazał jednak wszystkich ciążących na nim zobowiązań z tytułu innych zaciągniętych pożyczek oraz kredytów. Tytułem zabezpieczenia rzeczonej umowy w dniu 11.01.2021 r. zawarta została umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie oraz umowa zastawu rejestrowego. Przedmiotem zabezpieczenia oraz zastawu ustanowiono ciągnik rolniczy (...).245 o nr. Rejestracyjnym (...). Za środki pochodzące z pożyczki, zgodnie z umową, K. W. (1) dokonał zakupu ciągnika rolniczego.

Dnia 29 stycznia 2021 r. K. W. (1) ponownie zawarł umowę pożyczki z (...) S.A. o nr. (...), na postawie której została mu udzielona pożyczka w wysokości 325.950,00 zł na zakup ładowarki teleskopowej. W treści umowy K. W. (1) oświadczył, że w dniu jej podpisania nie istnieją żadne okoliczności uniemożliwiające mu zwrot kwoty pożyczki w ustalonym terminie, zawierając umowę nie wskazał jednak wszystkich ciążących na nim zobowiązań z tytułu innych zaciągniętych pożyczek oraz kredytów. Tytułem zabezpieczenia rzeczonej umowy zawarta została umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie oraz umowa zastawu rejestrowego. Jako przedmiot przewłaszczenia ustanowiono ładowarkę teleskopową (...), typ: (...).

Dnia 19 kwietnia 2021 r. zawarta została trzecia umowa pomiędzy K. W. (1) a (...) S.A. nr. (...), na podstawie której K. W. (1) udzielona została pożyczka na kwotę 113.383,96 zł na zakup kompletnej instalacji fotowoltaicznej Z. S. (...). Zawierając rzeczoną umowę K. W. (1) nie wskazał wszystkich ciążących na nim zobowiązań z tytułu innych zaciągniętych pożyczek oraz kredytów. Tytułem zabezpieczenia umowy zawarta została umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie oraz umowa zastawu rejestrowego. Jako przedmiot przewłaszczenia ustanowiono kompletną instalację fotowoltaiczną zgodnie ze specyfikacją do faktury (...).

K. W. (1) początkowo spłacał zobowiązania zaciągnięte z tytułu umów pożyczkowych (nr. (...); nr. (...); oraz nr. (...)).

Zeznania R. N.

k. 822v-823

Wyjaśnienia K. W. (1)

k. 702

k. 719-720

k. 789

Umowa pożyczki z dnia 23.11.20 r. o nr. (...)

k. 8-11

k. 180-182

k. 241-243

k. 393-396

k. 516-523

Umowa ustanowienia zabezpieczenia z dnia 11.01.21 r. zawarta do umowy pożyczki nr. (...)

k. 12-15

k. 397-400

k. 524-531

Umowa zastawu rejestrowego z dnia 11.01.21 r. do umowy pożyczki nr. (...)

k. 16-18

k. 401-403

k. 532-537

Deklaracja wekslowa dot. umowy pożyczki nr. (...)

k. 20-21

k. 405-406

Faktura VAT nr. (...) za zakup ciągnika

k. 49-50

Umowa pożyczki z dnia 29.01.21 r. o nr. (...)

k. 22-27

k. 184-187

k. 245-248

k. 429-435

k. 541-552

Aneks nr. (...) do umowy pożyczki nr. (...) wraz z harmonogramem spłat

k. 29-31

k. 436-438

Deklaracja wekslowa dot. umowy pożyczki nr. (...)

k. 32

k. 438

Faktura VAT nr. (...) za zakup ładowarki teleskopowej

k. 51

Umowa pożyczki z dnia 19.04.2021 r. nr. (...)

k. 52-56

k. 412-416

Deklaracja wekslowa dot. umowy pożyczki nr. (...)

k. 59-60

Faktura VAT nr. (...) wraz z oświadczeniami

k. 33-34

k. 57-59

k. 421-422

Wnioski rolnicze

k. 64-68

k. 218-219

k. 407

k. 426

k. 441

Zeznania E. C.

k. 116-117

k. 201-203

k. 216

Zeznania M. N.

k. 120-121

k.

Potwierdzenie dokonania operacji bankowych

k. 229-232

W 2020 r., w związku z wybuchem globalnej pandemii (...) (...), nastąpiły znaczne spadki cen mleka oraz zboża, co w konsekwencji przełożyło się na mniejsze zyski osiągane przez K. W. (1) z prowadzonego gospodarstwa.

Następnie, w 2021 r. przez gospodarstwo (...) przeszły dwie duże nawałnice. Na skutek złych warunków pogodowych utracił on dużą część prognozowanych plonów, co także odbiło się na budżecie gospodarstwa. K. W. (1) zgłosił szkodę do Urzędu Gminy oraz złożył wniosek o udzielenie pomocy finansowej producentowi rolnemu, w którego gospodarstwie rolnym powstały szkody w uprawach rolnych spowodowane wystąpieniem w 2021 r. niekorzystnych zjawisk atmosferycznych. Łączna wysokość oszacowanych szkód według kwoty obniżenia dochodu w gospodarstwie rolnym wyniosła ogółem 66259,98 zł, co stanowiło 11,58% średniej rocznej produkcji w gospodarstwie rolnym. Po rozpatrzeniu złożonego wniosku, decyzją Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, z dnia 15 września 2022 r., K. W. (1) przyznana została pomoc finansowa o wartości 9060 zł.

W tym roku zaczęły być również odczuwalne ekonomiczne skutki trwającej pandemii, wobec czego gospodarstwo utraciło płynność finansową, co utrudniło spłatę zaciągniętych zobowiązań.

W związku z pogarszająca się sytuacją finansową gospodarstwa rolnego prowadzonego przez K. W. (1), wszczęte zostało postępowanie restrukturyzacyjne, na dzień 13 marca 2022 r. dokonano obwieszczenia o ustaleniu dnia układowego, o czym poinformowano wierzycieli, w tym także firmę (...) S.A., która była także uwzględniana w postępowaniu restrukturyzacyjnym.

Dnia 3 października 2022 r. ogłoszono informację o zwołaniu zgromadzenia wierzycieli celem przeprowadzenia głosowania nad zatwierdzeniem układu. W związku ze sprzeciwem niektórych wierzycieli, w tym również (...) S.A., układ nie został ostatecznie zawarty, a postępowanie restrukturyzacyjne zostało umorzone

Zeznania K. W. (2)

k. 812-813

Akta postępowania restrukturyzacyjnego

akta (...)-nu- (...)

akta (...)-nu- (...)

Wyjaśnienia K. W. (1)

k. 702

k. 719-720

k. 789

Protokół nr (...) z oszacowania zakresu i wysokości szkód w gospodarstwie rolnym spowodowanych wystąpieniem niekorzystnego zjawiska atmosferycznego

k. 834-841

Decyzja nr (...).8110. (...) (...) o przyznaniu pomocy

k. 832-833

Obwieszczenie o ustaleniu dnia układowego z 13.03.2022 r.

k. 168

k. 179

Obwieszczenie o zwołaniu zgromadzenia wierzycieli

k. 622

Zeznania B. G.

k.165-166

k. 809-810

Protokoły oględzin akt postępowania restrukturyzacyjnego

k. 467-472

k. 670-675

Zgłoszenie wierzytelności w toku postępowania restrukturyzacyjnego

k. 68-78

Ze względu na opóźnienie w spłacie rat przez pożyczkobiorcę K. W. (1), (...) L. L. (...) w dniu 22.02.2022 r. wypowiedziało umowy pożyczki w trybie natychmiastowym i wezwało K. W. (1) do wydania ruchomości stanowiących przedmioty zabezpieczenia umów tj. ładowarki teleskopowej W. typ (...); ciągnika rolniczego N. H. (...) oraz instalacji fotowoltaicznej Z. S. (...).

K. W. (1) odmówił przyjęcia przesyłki zawierającej wypowiedzenie rzeczonych umów, przesłanej mu za pośrednictwem operatora pocztowego – (...), w związku z czym, (...) S.A. zleciło firmie windykacyjnej S. K. D. Sp. k. odzyskanie przedmiotów zabezpieczenia, K. W. (1) również odmówił odbioru przesyłki zawierającej wypowiedzenie umów przekazanej mu za pośrednictwem wskazanego podmiotu, a następnie unikał kontaktu z jego przedstawicielami.

(...) S.A. oraz firmy windykacyjnej S. K. D. Sp. k podejmowali próby kontaktu z K. W. (1) oraz jego żoną K. W. (2), celem odzyskania przedmiotów zastawu (tj. ciągnika rolniczego, ładowarki teleskopowej oraz kompletnej instalacji fotowoltaicznej). K. W. (1) odmawiał wydania przedmiotów zastawu, a także unikał kontaktu z przedstawicielami wskazanych wyżej podmiotów. Ponad to, skuteczność wypowiedzenia przez (...) S.A. umów pożyczek była przez K. W. (1) wielokrotnie kwestionowana.

Ładowarka teleskopowa (...), typ: (...) o nr. seryjnym (...) oraz ciągnik rolniczy (...) (...) nr. rejestracyjnym (...) został odebrany w wyniku przeszukania miejsca zamieszkania K. W. (1) przez Policję na podstawie postanowienia prokuratora Prokuratury Rejonowej w K. z dnia 19 września 2022 r. (sygn. (...) (...) (...)).

W toku prowadzonych czynności (...) S.A. odzyskało ciągnik rolniczy stanowiący zabezpieczenie umowy nr. (...) oraz ładowarkę teleskopową, stanowiącą zabezpieczenie umowy nr. (...). Przedmioty te następnie zostały sprzedane, w wyniku czego zadłużenie K. W. (1) z tytułu dwóch umów zostało spłacone i rozliczone.

Instalacja fotowoltaiczna nie została przez (...) L. L. odzyskana.

Kwestia pozostałego do uregulowania zadłużenia z tytułu zaciągniętych umów pożyczkowych (nr. (...); nr. (...); oraz nr. (...)) jest na etapie sądowego postępowania ugodowego w postępowaniu cywilnym.

Kwota pozostała do zapłaty na rzecz (...) SA to 85.491,38 zł.

Wypowiedzenie umów pożyczki nr. (...) oraz nr. (...) wraz z wezwaniem do spłaty i zwrotu przedmiotu przewłaszczenia

k. 80

k. 108, 111

k. 427-428

k. 587-600

Wypowiedzenie umowy pożyczki nr. (...) wraz z wezwaniem do spłaty i zwrotu przedmiotu przewłaszczenia

k. 82

k. 109-110

k. 410-411

k. 584-586

Zeznania K. Z.

k. 104-105

k. 376-377

k. 798

Zeznania M. N.

k. 120-121

k.

Zeznania M. O.

k. 810-811

k. 371

Potwierdzenie odmowy przyjęcia przesyłki

k. 86

k. 601-602

Wezwania do zapłaty z dnia 15.03.22 r.; 25.03.22 r.; 01.04.22 r.; 02.05.22 r.

k. 61-63

k. 442-448

k. 562-573

Postanowienie prokuratora Prokuratury Rejonowej w K. z dnia 19 września 2022 r. (sygn. (...) (...) (...)).

k. 133-134

Zażalenie K. W. (1) na postanowienie z dnia 19 września 2022 r. o żądaniu wydania rzeczy

k. 173-178

k. 234-239

Protokół przeszukania miejsca zamieszkania K. W. (1)

k. 135-137

Protokół oględzin ładowarki teleskopowej (...)

k. 138-150

Protokół oględzin ciągnika rolniczego (...)

k. 151-159

Protokół z rozprawy przed Sądem Okręgowym w W. z dnia 19.08.2024 r.

k. 807-808

K. W. (1) nie przyznał się do zarzucanych mu czynów.

Wyjaśnienia K. W. (1)

k. 702

k. 719-720

k. 789

K. W. (1) legitymuje się wykształceniem zawodowym, z zawodu (...), żonaty, posiada dwoje dzieci w (...), utrzymuje się z prowadzonego gospodarstwa rolnego. Nie jest leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Nie był karany sądownie

Oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania

k. 637-643

k. 754

Dane osobowe podane w oświadczeniu do rozprawy

k. 788

Karta karna

k. 706

1.5.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

---

---

---

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

---

---

---

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Umowa pożyczki z dnia 23.11.20 r. o nr. (...)

Dowody, w ocenie Sądu, nie budzą wątpliwości co do wiarygodności.

Fakt zawarcia przez K. W. (1) umów pożyczki oraz umów ustanowienia zabezpieczenia oraz zastawu rejestrowego, a także wypełnienia deklaracji wekslowych nie był kwestionowany w toku postępowania.

Wobec powyższego, Sąd uznał iż wskazane dowody, w postaci dokumentów potwierdzających zawarcie umów pożyczki oraz pozostałych związanych z nimi umów, w tym dotyczących ustanowienia zabezpieczenia pożyczki, są wiarygodne.

Umowa pożyczki z dnia 29.01.21 r. o nr. (...)

Umowa pożyczki z dnia 19.04.2021 r. nr. (...)

Umowa ustanowienia zabezpieczenia z dnia 11.01.21 r. zawarta do umowy pożyczki nr. (...)

Umowa zastawu rejestrowego z dnia 11.01.21 r. do umowy pożyczki nr. (...)

Zawiadomienie o zmianie harmonogramu spłat dot. umowy nr. (...)

Deklaracje wekslowe dot. umowy pożyczki: nr. (...); nr. (...); nr. (...)

Aneks nr. (...) do umowy pożyczki nr. (...) wraz z harmonogramem spłat

Faktura VAT nr. (...) za zakup ciągnika

Dowody w postaci dokumentów potwierdzających zakup przez K. W. (1), za środki pochodzące z udzielonej pożyczki maszyn rolniczych, nie budzą w ocenie Sądu wątpliwości co do wiarygodności.

Faktura VAT nr. (...) za zakup ładowarki teleskopowej

Faktura VAT nr. (...) wraz z oświadczeniami

Wnioski rolnicze

Dowody, w ocenie Sądu nie budzą wątpliwości co do wiarygodności, nie były też kwestionowane w toku postępowania.

Wyjaśnienia K. W. (1)

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne w całości. W ocenie Sądu, są one szczere, logiczne i konsekwentne, a nadto spójne z zebranymi dowodami z dokumentów.

Oskarżony nie kwestionował faktu zawarcia umów pożyczki z firmą (...) S.A. Oskarżony wskazywał także, że zaciągając zobowiązanie miał zamiar je spłacać, co też czynił, do czasu pogorszenia się sytuacji finansowej prowadzonego przez oskarżonego gospodarstwa rolnego. Za tym, że wyjaśnienia oskarżonego są wiarygodne, przemawia także stosunkowo długi wcześniejszy okres prowadzonej działalności i wywiązywania się przez oskarżonego z zaciągniętych zobowiązań.

Zeznania K. W. (2)

Zeznania składane przez świadka na rozprawie były logiczne i spójne.

Świadek nie kwestionował faktu zawarcia umów pożyczki z firmą (...) S.A. wskazywał także, że zobowiązania zaciągane były z zamiarem ich spłaty.

Zeznania E. C.

Zeznania składane w toku postępowania były logiczne, spójne i przedstawiane w sposób konsekwentny, ponad to, korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Wobec tego, Sąd uznał je za wiarygodne

Świadek potwierdził fakt wypowiedzenia umów pożyczki przez (...) S.A. oraz odmowy przyjęcia wypowiedzenia przez oskarżonego. Świadek przedstawił również stan zadłużenia oskarżonego z tytułu niespłacania umów pożyczki oraz potwierdził fakt, iż oskarżony początkowo spłacał zobowiązania z tytułu zaciągniętych umów.

Zeznania M. N.

Zeznania świadka były logiczne, spójne i korespondujące z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Wobec tego, Sąd uznał je za wiarygodne.

Świadek potwierdził fakt wypowiedzenia umów pożyczki przez (...) S.A. oraz odmowy przyjęcia wypowiedzenia przez oskarżonego. Świadek potwierdził również fakt, iż oskarżony początkowo dokonywał spłat zaciągniętych z tytułu pożyczek zobowiązań.

Zeznania M. O.

Zeznania składane w toku postępowania były logiczne, spójne i przedstawiane w sposób konsekwentny, ponad to, korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Wobec tego, Sąd uznał je za wiarygodne.

Na okoliczność prowadzonego przeciwko oskarżonemu postępowania windykacyjnego. Świadek potwierdził wypowiedzenie umowy przez (...) S.A. oraz odmowę przyjęcia wypowiedzenia przez oskarżonego.

Zeznania B. G.

Zeznania składane w toku postępowania były logiczne, spójne i przedstawiane w sposób konsekwentny, ponad to, korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Wobec tego, Sąd uznał je za wiarygodne.

Zeznania K. Z.

Zeznania składane w toku postępowania były logiczne, spójne i przedstawiane w sposób konsekwentny, ponad to, korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Wobec tego, Sąd uznał je za wiarygodne.

Zeznania R. N.

Zeznania składane w toku postępowania były logiczne, spójne i przedstawiane w sposób konsekwentny, ponad to, korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Wobec tego, Sąd uznał je za wiarygodne.

Świadek brał udział w procedurze zawierania umów pożyczek z oskarżonym, wskazał iż był on już wcześniej klientem firmy (...) oraz, że dotychczas wywiązywał się z zaciągniętych zobowiązań.

Potwierdzenie dokonania operacji bankowych

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Wypowiedzenie umów pożyczki nr. (...) oraz nr. (...) wraz z wezwaniem do spłaty i zwrotu przedmiotu przewłaszczenia

Dowody nie budziły, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Wypowiedzenie umowy pożyczki nr. (...) wraz z wezwaniem do spłaty i zwrotu przedmiotu przewłaszczenia

Wezwania do zapłaty z dnia 15.03.22 r.; 25.03.22 r.; 01.04.22 r.; 02.05.22 r.

Dowody nie budziły, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Potwierdzenie odmowy przyjęcia przesyłki

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Obwieszczenie o ustaleniu dnia układowego z 13.03.2022 r.

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Obwieszczenie o zwołaniu zgromadzenia wierzycieli

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Akta postępowania restrukturyzacyjnego

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Protokoły oględzin akt postępowania restrukturyzacyjnego

Nie budzą, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności, dowody zgromadzone przez właściwe organy w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego.

Protokół przeszukania miejsca zamieszkania K. W. (1)

Protokół oględzin ładowarki teleskopowej (...)

Protokół oględzin ciągnika rolniczego (...)

Dokument potwierdzający zgłoszenie wierzytelności w toku postępowania restrukturyzacyjnego

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Postanowienie prokuratora Prokuratury Rejonowej w K. z dnia 19 września 2022 r. (sygn. (...) (...) (...)).

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Zażalenie K. W. (1) na postanowienie z dnia 19 września 2022 r. o żądaniu wydania rzeczy

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Protokół z rozprawy przed Sądem Okręgowym w W. z dnia 19.08.2024 r.

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Protokół nr (...) z oszacowania zakresu i wysokości szkód w gospodarstwie rolnym spowodowanych wystąpieniem niekorzystnego zjawiska atmosferycznego

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Decyzja nr (...) (...) (...) (...) (...) o przyznaniu pomocy

Dowód nie budził, w ocenie Sądu, wątpliwości co do wiarygodności.

Oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania

Nie budzi wątpliwości co do wiarygodności.

Karta karna

Nie budzi wątpliwości co do wiarygodności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Pisma K. W. (1) oraz K. W. (2) do Prokuratury Krajowej (z dnia 10.03.23 r; 15.05.23 r.), do Ministra Sprawiedliwości (z dnia 8.11.22 r.; 15.05.23 r.); Prokuratury Okręgowej w (...) (z dnia 10.03.23 r.)

Dowody, w ocenie Sądu, nie miały znaczenia dla ustalenia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia.

Odpowiedź (...) na skargę K. i K. W. (1) z dnia 25.04.23 r.

Dowody, w ocenie Sądu, nie miały znaczenia dla ustalenia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt. I części dyspozytywnej wyroku

K. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu, analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego dokonana w oparciu o dyrektywy wskazane w art. 7 k.p.k., prowadzi do stwierdzenia, iż czyn K. W. (1) opisany w pkt I części wstępnej wyroku, wyczerpuje znamiona przestępstwa typizowanego w art. 284 §2 k.k. w zw. z art. 294 §1 k.k.

Przestępstwo sprzeniewierzenia, określone w art. 284 §2 k.k. stanowi kwalifikowany typ przestępstwa przywłaszczenia. W wyroku z dnia 20 maja 2014 r. Sąd Najwyższy określając istotę przywłaszczenia wskazał, iż jest to bezprawne rozporządzenie rzeczą ruchomą znajdującą się w posiadaniu sprawcy, przez włączenie jej do swojego majątku i powiększenie w ten sposób swego stanu posiadania albo wykonywanie w inny sposób w stosunku do niej uprawnień właścicielskich (por. wyr. SN z dnia 20.05.2014 r. sygn. II KK 3/14, Legalis nr 1003008). W praktyce najczęściej będzie chodzić o uzyskanie danej rzeczy od samego jej właściciela, na podstawie określonego tytułu prawnego, którego kodeks karny nie precyzuje (por. wyr. SN z 28.6.1979 r., Rw 208/79, OSNKW 1979, Nr 10, poz. 103). Dla bytu przywłaszczenia, także w jego typie kwalifikowanym, istotne jest, aby w chwili objęcia rzeczy w posiadanie sprawca nie nabył do niej prawa własności. Mając powyższe na uwadze, w wielu wypadkach, dla prawidłowej karnoprawnej oceny czynu, niezbędne jest odniesienie się do zamierzonych przez strony skutków prawnych, co powoduje, że konieczne staje się także odniesienie do regulacji prawa cywilnego w celu ustalenia, czy prawo własności przeszło na sprawcę, czy skutek ten nie nastąpił.

W tym zakresie, istotna była analiza treści dokumentacji dotyczącej zawarcia umów pożyczek, a w szczególności umów mających na celu zabezpieczenie wykonania zobowiązania, poprzez zwrot przedmiotu pożyczki, w zakresie wynikającego z nich momentu przejścia uprawnienia do władania przedmiotami stanowiącymi zabezpieczenie na pożyczkodawcę. K. W. (1) zawarł w firmą (...) trzy umowy pożyczki (nr. (...), nr. (...) oraz nr. (...)), jako zabezpieczenie zawarte zostały umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie, których przedmiot stanowiły maszyny w postaci ciągnika rolniczego, ładowarki teleskopowej oraz instalacji fotowoltaicznej. Umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie stanowi powiernicze przeniesienie własności, a jej istota wyraża się w przeniesieniu własności rzeczy na wierzyciela, z jednoczesnym uzyskaniem przez dłużnika określonego prawa do władania i do korzystania z danej rzeczy (por. wyr. SN z 10.1.1997 r., III KKN 56/96, Legalis). Stosownie do treści postanowień zawartych umów, przewłaszczający ustanowił zabezpieczenie w postaci przeniesienia na Spółkę własności przedmiotów zabezpieczenia pod warunkiem zawieszającym. Wobec tego, skutek w postaci przejścia własności na Spółkę nastąpił z chwilą ziszczenia się warunku określonego w umowie, który to warunek stanowiło naruszenie przez przewłaszczającego postanowień umowy lub umowy pożyczki, a w szczególności powstanie opóźnienia w spłacie którejkolwiek raty pożyczki. Firma (...), po odnotowaniu braku terminowych spłat rat pożyczek skorzystała z przysługującego jej na mocy umowy uprawnienia, kierując do K. W. (1) wypowiedzenie umowy wraz z żądaniem wydania przedmiotów zabezpieczenia. Oskarżony odmówił przyjęcia przesyłki zawierającej wypowiedzenie umowy oraz wezwanie do wydania rzeczy, co potwierdza adnotacja na zwrotnym potwierdzeniu odbioru Poczty Polskiej. Należy w tym miejscu zauważyć, odnosząc się do regulacji prawa cywilnego, że w sytuacji gdy adresat odmawia przyjęcia pisma, doręczenie uważa się za dokonane (art. 139 §2 k.p.c.). Natomiast z utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że do skutecznego złożenia oświadczenia woli dochodzi także w sytuacji, gdy adresat mając możliwość zapoznania się z jego treścią, decyduje się na niepodjęcie przesyłki zawierającej takie oświadczenie (por. wyr. SN z dnia 11.12.1996 r. sygn. I PKN 36/96, Legalis nr 30440; post. SN z dnia 17.12.2018 r. sygn. II PK 318/17, Legalis; post. SN z dnia 14.10.2014 r. sygn. II CNP 25/14; wyr. SN z dnia 08.08.2023 r. I PSKP 21/22, Legalis nr 3087519). Wobec czego, w ocenie Sądu, zasadnym jest twierdzenie, iż firma (...) mogła, zgodnie z postanowieniami zawartych umów, skutecznie domagać się wydania przedmiotów zabezpieczenia. W związku ze skierowaniem w stosunku do oskarżonego, uznanego za skutecznie doręczone, wezwania do wydania przedmiotów, które znajdowały się w jego posiadaniu, a wobec ziszczenia się warunku zawieszającego określonego w umowie, stanowiły własność (...) L. L. (...), konsekwencję odmowy ich wydania stanowi realizacja przesłanki bezprawności zachowania sprawcy, który nie dysponuje tytułem prawnym uzasadniającym zatrzymanie i rozporządzanie rzeczą. K. W. (1) podpisując umowy pożyczki, zgodził się na określone w nich warunki, w tym ustanowienie zabezpieczenia w postaci umów przewłaszczenia. Nie budzi wątpliwości, iż fakt złożenia własnoręcznego podpisu pod dokumentem oznacza akceptację jego treści, a względy należytej staranności przy zaciąganiu zobowiązań wymagają choćby minimalnego zapoznania się z treścią podpisywanego dokumentu. Mając na względzie powyższe, trudno uznać, iż K. W. (1) nie miał świadomość istoty łączącego go z firmą (...) stosunku prawnego, w tym konsekwencji nieterminowego lub całkowitego zaprzestania spłacania zobowiązania czy też skutków wypowiedzenia umowy.

Strona podmiotowa przestępstwa przywłaszczenia polega wyłącznie na umyślności w formie zamiaru bezpośredniego kierunkowego, czyli chęci zatrzymania mienia bez żadnego tytułu prawnego i powiększenie majątku sprawcy kosztem pokrzywdzonego (por. wyr. SN z 24.11.1998 r., III KKN 154/97, KZS 1999, Nr 5, poz. 12; wyr. SN z 11.3.2003 r., V KK 212/02, OSNwSK 2003, poz. 561; czy też wyr. SN z 23.11.2006 r., II KK 186/06, OSNwSK 2006, Nr 1, poz. 2247). W orzecznictwie wskazuje się, że w większości przypadków nie ma możliwości rekonstrukcji zaszłości psychicznych sprawcy, co powoduje, że konieczne jest oparcie się przy takich ustaleniach na zewnętrznych okolicznościach sprawy (por. post. SN z dnia 22 grudnia 2006 r., II KK 92/06 OSNwSK 2006, nr 1, poz. 2576; wyr. SN z dnia 11 kwietnia 2007 r., V KK 226/06, Prokuratura i Prawo, 2007, nr 12, poz. 19). Pomimo zatem, że zamiar stanowi fakt psychologiczny, to podlega on dowodzeniu jak okoliczności przedmiotowe (por. post. SN z dnia 25 lipca 2005 r., V KK 87/05, LEX nr 152493). W przypadku sprzeniewierzenia, ze względu na fakt władania rzeczą przez sprawcę, zamiar musi zostać przez niego w odpowiedni sposób zamanifestowany na zewnątrz, a zatem przyjąć postać zachowania uniemożliwiającego osobie, której przysługuje odpowiednie prawo do rzeczy, swobodne nią rozporządzanie. Najczęściej chodzić będzie o takie zachowanie, które jednoznacznie wskazuje na traktowanie rzeczy jak swojej własnej (wyr. SN z 4.9.2008 r., II KK 221/08, Prok. i Pr. – wkł. 2009, Nr 5, poz. 13). Oskarżony odmówił przyjęcia korespondencji, której nadawcą była firma (...), przyjmując korzystne dla siebie przekonanie, iż wobec tego niemożliwym jest skuteczne wypowiedzenie przez firmę umowy, co w konsekwencji będzie wiązało się także z niemożnością żądania wydania przedmiotów przewłaszczenia. Należy podkreślić, iż jak wynika z zeznań świadków, firma (...) wielokrotnie podejmowała próby kontaktu z K. W. (1), zarówno drogą mailową, jak i za pośrednictwem firmy windykacyjnej. Oskarżony natomiast konsekwentnie unikał kontaktu z przedstawicielami firmy, odmawiając wydania przedmiotów. W doktrynie wskazuje się, że manifestacja zamiaru włączenia przez sprawcę rzeczy do swojego majątku może przyjmować różne formy, w tym np. bezprawne zużycie lub przetworzenie rzeczy, sprzedaż rzeczy, darowiznę lub bezprawne zatrzymanie rzeczy w zamiarze dysponowania nią przez sprawcę jak własną. (por. R. Zawłocki [red.] Kodeks karny. Komentarz, wyd. 3, 2024, art. 284). Natomiast, jak wskazuje Sąd Najwyższy, charakterystyczne dla przestępstw stypizowanych w art. 284 §1 i 2 k.k. działanie, polegające na zatrzymaniu czy też rozporządzeniu cudzym składnikiem majątku jak własnym, odzwierciedla odnoszący się do jego skutków cel sprawcy, który sprowadza się do nieodwracalnego pozbawienia innej osoby mienia i uczynienia z niego swojej własności (por. wyr. SN z 3.10.2005 r., V KK 15/05, Prok. i Pr. – wkł. 2006, Nr 2, poz. 7; wyr. SN z 24.4.2007 r., IV KK 34/07, Prok. i Pr. – wkł. 2007, Nr 10, poz. 7). Świadome zaprzeczenie przez sprawcę wobec właściciela, że rzecz posiada, jak też odmowa zwrotu rzeczy stanowić będą zatem realizacje znamion przestępstwa typizowanego w art. 284 §2 k.k., jeżeli towarzyszy im zamiar zatrzymania rzeczy w swoim majątku przez sprawcę (por. post. SN z 15.11.2002 r., IV KKN 380/99; wyr. SN z 14.01.2003 r., II KKN 273/01, Prok. i Pr.-wkł. 2003/7–8, poz. 9). Oskarżony nie reagował na wezwania do wydania rzeczy, ukrywając je na terenie swojej nieruchomości, co w ocenie Sądu jednoznacznie wskazuje na cel jakim było zatrzymanie przedmiotów oraz korzystanie z nich na potrzeby prowadzonego gospodarstwa.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, nie ulega wątpliwości, iż czyn opisany w pkt. I części wstępnej wyroku, wyczerpuje znamiona przestępstwa typizowanego w art. 284 §2 k.k. Natomiast wartość przedmiotów uzasadnia przyjęcie, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa w stosunku do mienia o znacznej wartości, co wyczerpuje dyspozycję art. 294 §1 k.k.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

☒

3.5.  Uniewinnienie

Pkt. VI części dyspozytywnej wyroku

K. W. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

W ocenie Sądu, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, po dokonaniu jego oceny, w oparciu o dyrektywy wskazane w art. 7 k.p.k., należy stwierdzić, że brak jest podstaw do przypisania oskarżonemu K. W. (1) zarzucanych mu aktem oskarżenia przestępstw dotyczących dokonania oszustwa na szkodę firmy (...), a zatem kwalifikowanych z art. 286 §1 k.k.

Przestępstwo oszustwa, typizowane w art. 286 §1 k.k. należy do specyficznych przestępstw przeciwko mieniu, polegającym na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd lub wyzyskania błędu innej osoby lub na wykorzystaniu jej niezdolności do należytego pojmowania podejmowanych działań. W przypadku tym, dyspozycja majątkowa na rzecz sprawcy ma charakter dobrowolny, niewymuszony i w chwili jej dokonania osoba dysponująca mieniem na rzecz sprawcy, nie ma jeszcze świadomości o niekorzystnym charakterze rozporządzenia ( por. wyr. SN z 12.10.2010 r., III KK 76/10, OSNwSK 2010, Nr 1, poz. 1921). W niniejszej sprawie, karnoprawna ocena zachowania K. W. (1) dotyczy niewykonania w terminie zaciągniętego zobowiązania, poprzez niespłacanie zaciągniętych pożyczek. Należy zauważyć, że charakter tego rodzaju zachowań jest złożony, aby bowiem można było przypisać przestępstwo oszustwa z art. 286 §1 k.k., które zarzucono oskarżonemu, należy wykazać, że jego działaniu towarzyszył zamiar bezpośredni kierunkowy, a więc, że jego działanie było celowe, a celem było uzyskanie bezprawnej korzyści majątkowej ( por. T. Oczkowski [w:] Komentarz do art. 286 k.k., red. R. Stefański, Legalis). W orzecznictwie przyjmuje się, że konieczne jest udowodnienie, iż zamiar niewykonania zobowiązania w przyszłości istniał w dniu rozporządzenia mieniem przez podmiot, który obiecanego świadczenia później nie uzyskał w całości lub w części, przy czym samo godzenie się sprawcy, iż zaciąganego zobowiązania może on nie wykonać w przyszłości, nie jest wystarczającą okolicznością do uznania, iż dokonano oszustwa ( por. wyr. SN z dnia 8.1.1999 r., V KKN 513/97, OSNKW 1999, Nr 3–4, poz. 21; wyr. SA w Krakowie z dnia 02.11.2004 r. sygn. II AKa 119/04, LEX nr 584149; wyr. SN z dnia 3.4.2007 r., III KK 362/06, Prok. i Pr. – wkł. 2007, Nr 10, poz. 8). Jak wskazał Sąd Apelacyjny w W., elementy przedmiotowe oszustwa muszą mieścić się w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą. Brak jest realizacji znamion strony podmiotowej w przypadku, gdy sprawca chociażby jednego z wymienionych elementów nie obejmuje chęcią ( por. wyr. SA w Warszawie z dnia 11.06.2014 r. sygn. II AKa 142/14, LEX nr 1483856).

Oskarżony przyznał, iż przy zawieraniu umów pożyczek w istocie zaniechał wykazania wszystkich ciążących na nim zobowiązań, niemniej, jak wynika z jego wyjaśnień, nie dokonał tego w celu wyłudzenia środków pieniężnych od firmy (...). Ponadto, z wyjaśnień oskarżonego, którym Sąd w całości dał wiarę, wynika, iż podczas zawierania umów miał on zamiar wykazać wszystkie zobowiązania, zaniechał tego dopiero na skutek sugestii przedstawiciela firmy (...), który zaproponował, by oskarżony wskazał tylko największe zobowiązania, co pomoże w otrzymaniu wnioskowanej kwoty pożyczki. Należy w tym miejscu zauważyć, że pożyczka była przez oskarżonego początkowo spłacana, co potwierdzają wyciągi z rachunków bankowych K. W. (1) oraz zeznania świadków E. C. oraz M. N.. Opóźnienia z zapłatą rat pojawiły się w momencie znacznego pogorszenia sytuacji prowadzonego przez oskarżonego gospodarstwa rolnego, w związku z globalną pandemią (...) (...) oraz za sprawą dwóch dużych nawałnic, których konsekwencją było powstanie znacznych szkód w jego majątku. Podkreślenia wymaga fakt, iż jak zostało wskazane wyżej, za wprowadzenie w błąd na gruncie przestępstwa oszustwa, uznaje się zaciągnięcie zobowiązania, w sytuacji gdy sprawca miał zamiar niewykonania zobowiązania już w chwili rozporządzenia mieniem przez podmiot, który nie uzyskał później obiecanego świadczenia w całości lub w części ( por. wyr. SN z dnia 08.01.1999 r., V KKN 513/97, OSNKW 1999, Nr 3–4, poz. 21). W orzecznictwie akcentuje się, że zamiar bezpośredni sprawcy oszustwa powinien obejmować zarówno cel, jak i sposób działania zmierzający do osiągnięcia korzyści majątkowej, przy czym oba te elementy muszą być objęte jego świadomością ( wyr. SN z 20.2.1974 r., V KR 49/74, OSNKiW 1974, Nr 7–8, poz. 138; wyr. SN z 1.4.2003 r., WA 13/03, OSNwSK 2003, poz. 686; wyr. SN z 6.11.2003 r., II KK 9/03, OSNwSK 2003, poz. 2362; wyr. SN z 14.1.2004 r., IV KK 192/03, OSNwSK 2004, poz. 100 czy też wyr. SN z 2.2.2007 r., IV KK 378/06, OSNwSK 2007, poz. 343). O przyjętym „z góry” przez sprawcę zamiarze niewykonania zaciągniętego zobowiązania, jak również o zamierzonym przez sprawcę celu, jakim jest osiągnięcie korzyści majątkowej, można wnioskować przede wszystkim w oparciu o ocenę faktów zewnętrznych, istniejących w chwili składania zamówienia przez sprawcę lub w chwili uzyskania określonego świadczenia. W orzecznictwie do okoliczności tych zalicza się m. in. brak środków płatniczych powiązany z brakiem jasnych planów działalności na przyszłość, postępowanie sprawcy z uzyskanym towarem (np. szybka sprzedaż poniżej ceny jego zakupu), długotrwałe trudności w regulowaniu bieżących zobowiązań, brak racjonalnego uzasadnienia dla podejmowanych decyzji gospodarczych, urojone oczekiwania co do poprawy koniunktury gospodarczej czy też spożytkowanie uzyskanych kredytów, pożyczek, dotacji na inne cele, niż były one przeznaczone ( por. wyr. SA w Krakowie z 19.8.1998 r., II AKa 127/98, KZS 1998, Nr 10, poz. 26; wyr. SA w Katowicach z 28.2.1995 r., AKr 2/95, Prok. i Pr. – wkł. 1995, Nr 9, poz. 22).

Sąd przyjął za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, iż nie wywiązał się on z przyjętych na siebie zobowiązań ze względu na zaistnienie niemożliwych do przewidzenia, w momencie zawierania umów, okoliczności gospodarczych. Za tym, że wyjaśnienia oskarżonego polegają na prawdzie, przemawia, w ocenie Sądu, stosunkowo długi wcześniejszy okres działalności w zakresie prowadzonego gospodarstwa rolnego oraz fakt wywiązywania się przez oskarżonego z zaciągniętych wcześniej zobowiązań. Natomiast przeciwko przyjęciu istnienia po stronie oskarżonego bezpośredniego zamiaru dokonania oszustwa na szkodę firmy (...), przemawia fakt podejmowania przez oskarżonego aktywnych prób polepszenia sytuacji gospodarczej, w celu przywrócenia płynności finansowej prowadzonego gospodarstwa rolnego, co pozwoliłoby na dalszą spłatę zobowiązań. Nie sposób bowiem zignorować próbę przeprowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego w stosunku do prowadzonego przez oskarżonego gospodarstwa rolnego, stanowiącego jednocześnie jego główne źródło dochodów. Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2024 r. poz. 1428), definiując jako cel postępowania restrukturyzacyjnego uniknięcie ogłoszenia upadłości dłużnika (przy czym osiągnięcie tego celu powinno się odbyć przy zabezpieczeniu słusznych praw wierzycieli), wyraźnie wskazuje, że zawarcie układu jest w ocenie ustawodawcy znacznie korzystniejszym rozwiązaniem problemów dłużnika niż jego zlikwidowanie w drodze procedur upadłościowych. W wielu przypadkach zachowanie przedsiębiorstwa dłużnika będzie także znacznie bardziej korzystne dla wierzycieli niż jego likwidacja, bowiem po przeprowadzeniu postepowania restrukturyzacyjnego, przedsiębiorstwo dłużnika ma odzyskać zdolność normalnego funkcjonowania na rynku, a w konsekwencji zacząć regulować swoje zobowiązania ( por. P. Zimmerman, Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz. Wyd. 8, Warszawa 2024; a także Prawo Restrukturyzacyjne [w:] S. Gurgul, Prawo upadłościowe, Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz. Wyd. 12, Warszawa 2020; post. SO w W. z dnia 08.05.2018 r., XXIII Gz 71/18, Legalis). Logiczny jest zatem wniosek, iż gdyby oskarżony działał w celu oszustwa oraz wyłudzenia środków pieniężnych, poprzez zaciągnięcie zobowiązania z zamiarem jego niespłacania, nie podejmowałby próby ułożenia się z wierzycielem, w postaci firmy (...), w ramach wszczętego postepowania restrukturyzacyjnego.

Należy w tym miejscu ponownie podkreślić, iż dla przypisania sprawcy przestępstwa typizowanego w art. 286 §1 k.k. zamiar niewywiązania się z zaciągniętego zobowiązania musi istnieć u sprawcy już w momencie powstania zobowiązania ( por. wyr. SN z 14.1.2004 r., IV KK 192/03, Prok. i Pr. – wkł. 2004, Nr 9, poz. 5; wyr. SN z 21.11.2007 r., V KK 66/07, Legalis; wyr. SA w Poznaniu z 4.3.2014 r., II AKa 16/14, Legalis). Dla jego ustalenia nie wystarczy więc sam fakt niewykonania zobowiązania zgodnie z jego treścią, ale konieczne jest poznanie i uwzględnienie całokształtu przyczyn, dla których wykonanie nie nastąpiło, zwłaszcza wskazujących na to, czy i w jakiej mierze było to realne w czasie zawierania umowy ( por. wyr. SA w Katowicach z 10.12.2009 r., II AKa 361/09, OSAK 2010, Nr 1, poz. 10; wyr. SA w Krakowie z 29.8.2013 r., II AKa 122/13, KZS 2013, Nr 9, poz. 78; wyr. SA we Wrocławiu z 28.3.2013 r., II AKa 67/13, Legalis; wyr. SA w Białymstoku z 26.4.2019 r., II AKa 210/18, Legalis; wyr. SA w Poznaniu z 11.3.2020 r., II AKa 231/19, Legalis). Istnienie, w chwili zawierania umowy, bezpośredniego zamiaru o szczególnym zabarwieniu jest podstawowym kryterium rozgraniczającym oszustwo od niewywiązania się ze zobowiązania o charakterze cywilno-prawnym, bowiem nie każda, nierzetelna realizacja stosunku zobowiązaniowego oznacza zrealizowanie znamion przestępstwa z art. 286 §1 k.k.

W niniejszej sprawie, Sąd uznał, że zgromadzony materiał dowodowy przemawia przeciwko uznaniu, iż K. W. (1) działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym doprowadzenia pokrzywdzonego firmy (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Wobec powyższego, z uwagi na wszystkie powołane okoliczności Sąd uniewinnił oskarżonego od zarzutu popełnienia czynów z art. 286 § 1 k.k.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. W. (1)

Pkt. I, II i III części dyspozytywnej wyroku

Pkt. I części wstępnej wyroku

Po przeprowadzeniu analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego dokonanej w oparciu o dyrektywy wskazane w art. 7 k.p.k., Sąd uznał iż czyn oskarżonego opisany w pkt I części wstępnej wyroku, wyczerpuje znamiona przestępstwa typizowanego w art. 284 §2 k.k. w zw. z art. 294 §1 k.k. i na tej podstawie wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności. Na podstawie art. 69 §1 k.k. i art. 70 §1 k.k. orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na 1 rok okresu próby, zobowiązując oskarżonego na podstawie art. 72 §1 pkt 1 k.k. do informowania sądu o przebiegu okresu próby.

Oskarżony w zakresie przypisanego mu przestępstwa działał umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. Brak było okoliczności wyłączających winę bądź bezprawność przypisanego czynu. Oskarżony w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność rozpoznania jego znaczenia oraz pokierowania swoim postępowaniem, nie miał też zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej poczytalności, w pełni zdając sobie sprawę z bezprawności przedsiębranego działania.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na względzie wszystkie dyrektywy jej wymiaru, a w szczególności zawarte w art. 53 k.k. Sąd wymierzył karę w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego (zob. post. SN z dnia 26 stycznia 2011 r., III KK 335/10, LEX nr 736755).

Mając na względzie postawę oskarżonego, który nie był wcześniej karany, jego właściwości warunki osobiste, a także dotychczasowy sposób życia, w szczególności wcześniejsze spłacanie zobowiązań, Sąd na zawiesił warunkowo wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności, uznając iż jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Pkt. IV części dyspozytywnej wyroku

Pkt. I części wstępnej wyroku

Na podstawie art. 46 §1 k.k. Sąd orzekł o obowiązku naprawienia szkody w części w kwocie 85.491,38 zł na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A.

Sąd wziął pod uwagę, iż część maszyn, w postaci ciągnika rolniczego oraz ładowarki teleskopowej zostały odebrane w wyniku przeszukania przez Policję i przekazane pokrzywdzonemu, natomiast instalacja fotowoltaiczna nadal pozostaje w posiadaniu oskarżonego, a wartość zadłużenia z tego tytułu wynosi 85.491,38 zł.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---

---

---

---

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. I części dyspozytywnej wyroku

Stosownie do treści art. 624 k.p.k., Sąd może zwolnić oskarżonego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Wobec tego, mając na względzie sytuację osobistą i majątkową oskarżonego, Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych

Pkt. V części dyspozytywnej wyroku

Podstawą rozstrzygnięcia w tym zakresie była treści art. 630 k.p.k., w sprawach z oskarżenia publicznego, jeżeli oskarżonego nie skazano za wszystkie zarzucane mu przestępstwa, wydatki związane z oskarżeniem w części uniewinniającej lub umarzającej postępowanie ponosi Skarb Państwa.

6.  Podpis

Sędzia Marcin Myczkowski