Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 177/25

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.

R. M.

I. w dniu 25 marca 2025 r., działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. (1), dokonał włamania do domu rodzinnego przy ul. (...) we W. w ten sposób, że po uprzednim wybiciu młotkiem szyby w drzwiach balkonowych i dostaniu się do środka, zabrał w celu przywłaszczenia walizkę z dwoma laptopami marki S. i A., wazon szklany, świecznik, a nadto zegar kryształowy o wartości 1200 zł, zegar antyczny o wartości 250 zł, telefon komórkowy marki A. o nieznanym numerze (...) o wartości 300 zł, maszynę do szycia marki Ł. z zieloną walizką wartości 200 zł, zabawki, lalki, gry planszowe i puzzle o łącznej wartości 500 zł, ubrania dziecięce, dziewczęce w postaci sukienek o wartości 500 zł, dwie walizki z rzeczami osobistymi o łącznej wartości 200 zł, kosmetyki o łącznej wartości 300 zł, korale (naszyjnik) o wartości 5000 zł, łańcuszek srebrny z platynową przywieszką z zielonym oczkiem o wartości 500 zł, ubrania męskie o łącznej wartości 300 zł, monety okolicznościowe, kolekcjonerskie o nieznacznej wartości, o łącznej wartości strat 9 200 zł, czym działał na szkodę R. S. oraz J. S. (1), przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach wielokrotnego powrotu do przestępstwa, tj. będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 26 października 2020 r. sygn. akt (...) w warunkach powrotu do przestępstwa za przestępstwo podobne na karę pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 9 grudnia 2020 r. do dnia 9 marca 2022 r.,

II. w dniu 25 marca 2025 r. we W. po uprzednim włamaniu się do domu jednorodzinnego przy ul. (...) i dokonaniu zaboru przedmiotów w postaci suszarki do włosów, golarki do brody, lampek choinkowych, żelazka, zabawkowego laptopa, lampki nocnej, pompki rowerowej, torebek damskich, dwóch kryształów o łącznej wartości 1000 zł, w celu utrzymania się w posiadaniu wymienionych rzeczy bezpośrednio po dokonaniu kradzieży z włamaniem stosował wobec pokrzywdzonego R. S. groźbę natychmiastowego użycia przemocy polegającą na wymachiwaniu nożem i wypowiadaniu gróźb pozbawienia życia, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach wielokrotnego powrotu do przestępstwa, tj. będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 26 października 2020 r. sygn. akt (...) w warunkach powrotu do przestępstwa za przestępstwo podobne na karę pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 9 grudnia 2020 r. do dnia 9 marca 2022 r.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W domu jednorodzinnym przy ul. (...) we W. zamieszkuje pokrzywdzona J. S. (1) wraz ze swoim synem R. S.. Budynek stanowi ich wspólny dom rodzinny. Właścicielem nieruchomości jest J. S. (1). Pokrzywdzona z uwagi na sytuację zawodową wyjeżdża do pracy zarobkowej do A., gdzie przebywa przez dłuższe okresy czasu. W czasie jej nieobecności opiekę nad domem przejmuje jej syn R., który pozostaje na miejscu i sprawuje nad nieruchomością stały nadzór i pieczę.

W dniu 25 marca 2025 roku w godzinach porannych, R. S. opuścił dom przy ul. (...) we W. i udał się do znajomego. Przed wyjściem dokładnie zamknął wszystkie drzwi wejściowe, używając klucza i przekręcając go w obu zamkach, upewniając się, że budynek został właściwie zabezpieczony.

W tym czasie oskarżony R. M. przebywał w towarzystwie (...). Mężczyźni spożywali alkohol. Następnie udali się do domu jednorodzinnego na ul. (...) we W., podeszli do domu od strony tyłu budynku. M. W. (1), posługując się młotkiem, wybił szybę w drzwiach balkonowych, umożliwiając wejście do wnętrza domu. Po wejściu do środka mężczyźni rozpoczęli kradzież, dokonując przywłaszczenia przedmiotów znajdujących się w domu. Wśród skradzionych rzeczy znajdowała się walizka z dwoma laptopami marki S. i A., wazon szklany, świecznik, a nadto zegar kryształowy o wartości 1200 zł, zegar antyczny o wartości 250 zł, telefon komórkowy marki A. o nieznanym numerze (...) o wartości 300 zł, maszyna do szycia marki Ł. z zieloną walizką o wartości 200 zł, zabawki, lalki, gry planszowe, puzzle o łącznej wartości 500 zł, ubrania dziecięce o wartości 500 zł, dwie walizki z rzeczami osobistymi o łącznej wartości 200 zł, kosmetyki o łącznej wartości 300 zł, korale (naszyjnik) o wartości 5000 zł, ubrania męskie o łącznej wartości 300 zł, monety okolicznościowe, kolekcjonerskie o nieznacznej wartości, tj. mienie o łącznej wartości 9200 zł. Wymienione przedmioty sprawcy wynieśli z domu przy ul. (...) i ukryli je w nieustalonym miejscu. Następnie kontynuowali przeszukiwanie pomieszczeń w zamiarze zabrania kolejnych rzeczy. Oskarżony R. M. znajdował się w kuchni, a M. W. (1) w pokoju należącym do J. S. (2). W plecakach i torbach były przygotowane do wyniesienia przedmioty, w postaci suszarki do włosów, golarki do brody, lampek choinkowych, żelazka, zabawkowego laptopa, lampki nocnej, pompki rowerowej, torebek damskich, dwóch kryształów, tj. mienie o łącznej wartości 1000 zł. Torby z wymienionymi rzeczami znajdowały się w kuchni, którą przeszukiwał oskarżony R. M.. W tym czasie do domu wrócił pokrzywdzony R. S., który zastał oskarżonego R. M. na gorącym uczynku kradzieży z włamaniem. Widząc pokrzywdzonego, oskarżony R. M., chcąc utrzymać się w posiadaniu zabranych już przedmiotów chwycił nóż kuchenny i zaczął nim wymachiwać w kierunku pokrzywdzonego, grożąc mu i wypowiadając słowa, że go „zabije”. Pokrzywdzony obawiając się o swoje życie i zdrowie, opuścił budynek i udał się do sąsiada, aby wezwać pomoc. Po krótkim czasie na miejsce zdarzenia przybył patrol policji, który zatrzymał obu sprawców.

częściowo wyjaśnienia R. M.

54-56, 79, 208, 390v.-391

zeznania świadka R. S.

2-6, 45-47, 192-193, 392-393

zeznania świadka M. T.

23-24, 391v.-392

wyjaśnienia M. W. (2)

63-65, 75, 210, 412v.

zeznania świadka J. S. (1)

112-113, 393-393v.

Zeznania świadka G. L.

416v.-417

protokół oględzin miejsca – dom W. ul. (...)

7-8

protokół zatrzymania osoby – R. M.

15

Podczas przeszukania osoby R. M. ujawniono przy nim kombinerki, gwóźdź, śrubokręt i zestaw noży.

W chwili zatrzymania od oskarżonego R. M. wyczuwalna była wyraźna woń alkoholu. Oskarżony początkowo odmówił poddania się badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie to zostało ostatecznie przeprowadzone na komisariacie, jednak dopiero po upływie pewnego czasu od zatrzymania, co potwierdziło że oskarżony R. M. znajdował się pod wpływem alkoholu (0,36 mg/l).

W toku postępowania przygotowawczego, w ramach czynności procesowej okazania przy użyciu tablic poglądowych, pokrzywdzony R. S. jednoznacznie wskazał wizerunek R. M. jako mężczyzny, który w czasie zdarzenia groził mu nożem.

protokół przeszukania osoby R. M.

18-20

protokół badania stanu trzeźwości

21

tablica poglądowa

43-44

Po powrocie do P. J. S. (1) stwierdziła, że w trakcie kradzieży z włamaniem będącej przedmiotem postępowania z należącego do niej domu zabrano: zegar kryształowy o wartości 1200 zł, zegar antyczny o wartości 250 zł, telefon komórkowy marki A. o wartości 300 zł, maszynę do szycia marki Ł. z zieloną walizką o wartości 200 zł, zabawki, lalki, gry planszowe, puzzle o łącznej wartości 500 zł, ubrania dziecięce o wartości 500 zł, dwie walizki z rzeczami osobistymi o łącznej wartości 200 zł, kosmetyki o łącznej wartości 300 zł, korale (naszyjnik) o wartości 5000 zł, ubrania męskie o łącznej wartości 300 zł, monety okolicznościowe, kolekcjonerskie o nieznacznej wartości.

zeznania świadka J. S. (1)

112-113, 393-393v.

M. W. (1) w trakcie postępowania sądowego złożył wniosek o wydanie wobec niego wyroku skazującego bez przeprowadzania postępowania dowodowego w trybie art. 387 kpk i wymierzenie mu kary 2 lat pozbawienia wolności. Wniosek został uwzględniony i M. W. (1) został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 18 sierpnia 2025r.,sygn. (...).

wyrok Sądu Okręgowego z dnia 18 sierpnia 2025r.,sygn. (...)

411

R. M. jest (...) mężczyzną, zamieszkałym we W.. Legitymuje się wykształceniem zawodowym. Przed osadzeniem w jednostce penitencjarnej utrzymywał się z wykonywania prac dorywczych – pracował w stadninie koni i osiągał dochód około 3500 zł miesięcznie. Jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu. Wielokrotnie był leczony psychiatrycznie.

dane osobo-poznawcze

54, 390

R. M. jest osobą wielokrotnie karaną sądownie w tym na karę pozbawienia wolności za przestępstwa przeciwko mieniu.

Wyrokiem z dnia 26 października 2020 roku, prawomocnym z dniem 3 listopada 2020 roku, Sąd Okręgowy w G., w II Wydziale Karnym (sygn. (...)) uznał R. M. za winnego popełnienia przestępstwa kwalifikowanego z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1kk i za ten czyn wymierzył mu karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzoną karę R. M. odbył w całości w okresie od 9 grudnia 2020 roku do 3 marca 2022 roku z zaliczeniem okresu rzeczywistego pozbawienia wolności od 19 do 20 czerwca 2012 roku.

wyrok Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 11 kwietnia 2007 r.,sygn. (...)

161-163

wyrok Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 20 grudnia 2011r., sygn. (...)

164-176

wyrok Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 9 lipca 2001r. sygn. (...)

196-202

wyrok Sądu Okręgowego w (...) W.. z dnia 26 października 2020 r., sygn. (...)

348-356

Informacja z K.

35-42, 241-248

W toku postępowania przygotowawczego powzięto uzasadnione wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego oskarżonego R. M.. W wydanej opinii biegli lekarze psychiatrzy zgodnie ocenili, że R. M. nie jest chory psychicznie i nie był chory psychicznie w dniu zdarzenia, nie jest upośledzony umysłowo. Wykluczono inne zakłócenia czynności psychicznych mogące mieć wpływ na ocenę jego poczytalności, w tym atypowy bądź patologiczny charakter upicia alkoholowego. Według biegłych R. M. jest zdolny do rozumienia norm społeczno – prawnych i konsekwencji ich przekraczania. Stan psychiczny oskarżonego pozwala mu na powstrzymanie się przed takimi zachowaniami. Działania objęte zarzutem nie były wynikiem zaburzeń chorobowych ani chorobowej motywacji. Według biegłych w dniu 25 marca 2025 roku R. M. nie miał zniesionej, ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności do rozpoznania znaczenia swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem. R. M. może brać udział w postępowaniu sądowym, jest zdolny do samodzielnej i rozsądnej obrony.

Opinia sądowo – psychiatryczna

120-124

Przesłuchany w charakterze podejrzanego w toku śledztwa (k. 54-56) R. M. przyznał się do dokonania włamania do domu jednorodzinnego przy ul. (...) we W. (pierwszego z zarzucanych mu czynów), nie przyznał się do dokonania rozboju (drugiego z zarzucanych mu czynów), podał, że: „nie machał żadnym nożem, ani nie wypowiadał żadnych gróźb, gdyż nikogo tam nie było”. Wskazał również, że ma problemy z pamięcią i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień.

Przesłuchany w charakterze podejrzanego na posiedzeniu w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania (k. 79) R. M. podał, że nie groził pokrzywdzonemu nożem i nie mówił, że go zabije. Przyznał się do włamania z usiłowaniem kradzieży. Oświadczył, że chciał uzyskać pieniądze dla M. W. (1), którego pokrzywdzony oszukał na pieniądze. Przyznał, że wybił szybę i przygotowywał rzeczy do zabrania.

Przesłuchany w toku śledztwa przez prokuratora (k. 208) oskarżony R. M. ponownie nie przyznał się do popełnienia drugiego z zarzuconych mu czynów i powtórzył wyjaśnienia złożone przed funkcjonariuszem Policji. Wskazał, że jak chciał wynieść rzeczy, to wtedy pojawił się właściciel, który „coś tam powiedział, odwrócił się i wyszedł”. Wskazał, że właściciela znał z widzenia, widywał go na dzielnicy, może kiedyś u niego był i razem z nim pił alkohol.

Przesłuchany w charakterze oskarżonego w toku postępowania sądowego (k. 390v.-391) R. M. ponownie nie przyznał się do rozboju z użyciem narzędzia, przyznał się do kradzieży z włamaniem. Wyjaśniał, że jest uzależniony od alkoholu i narkotyków, potrzebował pieniędzy na alkohol i narkotyki, nie pamięta w całości zdarzenia, bo był pod wpływem mefedronu. Stwierdził, że pamięta, że był w mieszkaniu R. S., coś szykował do wyniesienia, ale nie pamięta, co z tym zrobił, R. S. był zaskoczony jego obecnością, ale nie pamięta czy coś do niego mówił, Przyznał, że nosił przy sobie trzy noże, oświadczył, że nie jest zdolny użyć wobec kogoś takiego narzędzia, noży używał do odzyskiwania złomu, do cięcia kabli miedzianych.

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.i 2.

częściowo wyjaśnienia R. M.

W toku postępowania oskarżony R. M. złożył wyjaśnienia, w których wskazał, że nie pamięta wielu okoliczności zdarzenia, ponieważ w chwili popełnienia czynu był pod wpływem alkoholu oraz przyjmował środek psychoaktywny – m.. Oskarżony przyznał się do popełnienia czynu z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk. W zakresie drugiego czynu przyznał jedynie, że w dniu zdarzenia znajdował się w kuchni i pokrzywdzony coś do niego mówił, ale nie potrafi wskazać szczegółów działań ani treści wypowiedzi, które były wymieniane między nim, a pokrzywdzonym. Sąd zwraca uwagę, że wyjaśnienia te maja charakter ograniczony i fragmentaryczny. Brak pamięci wynikający ze stanu nietrzeźwości oraz zażycia mefedronu w oczywisty sposób wpływa na zdolność przypomnienia sobie szczegółów zdarzenia, jednak nie wyklucza odpowiedzialności karnej. Wyjaśnienia oskarżonego nie zawierają elementów, które mogłyby podważyć faktyczne ustalenia poczynione na podstawie innych, bardziej wiarygodnych dowodów, takich jak zeznania pokrzywdzonego, protokoły dokumentujące przeprowadzone czynności oraz wyniki okazania na tablicach poglądowych.

1.i 2.

zeznania świadka R. S.

Pokrzywdzony R. S. był bezpośrednim świadkiem zdarzenia z dnia 25 marca 2025 roku, do którego doszło w domu przy ul. (...) we W.. Jego zeznania stanowią kluczowy dowód w niniejszej sprawie i zostały przez Sąd ocenione jako wiarygodne, rzeczowe i konsekwentne. Pokrzywdzony szczegółowo opisał przebieg dnia zdarzenia. Zeznał, że rano wyszedł z domu, uprzednio zamykając drzwi wejściowe na dwa zamki, a po powrocie ok. godz. 14:50 otworzył drzwi własnymi kluczami i wszedł do środka. W kuchni zauważył mężczyznę (później zidentyfikowanego jako R. M.), który na jego widok wziął do ręki nóż kuchenny. Pokrzywdzony zeznał, że oskarżony wymachiwał nożem i kierował w jego stronę groźby pozbawienia go życia, mówiąc, że go „zabije”. Wskazał również, że po chwili wycofał się z domu i wezwał Policję, która po krótkim czasie przybyła na miejsce i zatrzymała sprawców. W swoich zeznaniach opisał również stan mieszkania po zdarzeniu – rozrzucone rzeczy, wybite szkło w drzwiach balkonowych oraz brak części przedmiotów, które wcześniej znajdowały się w domu. Relacja pokrzywdzonego była spójna i logiczna, a jej treść korespondowała z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie.

Składając zeznania na rozprawie pokrzywdzony R. S. nie pamiętał wszystkich szczegółów zdarzenia, w szczególności dokładnych słów wypowiadanych przez oskarżonego. Sąd uznał, że trudności świadka w przypomnieniu sobie poszczególnych okoliczności są zrozumiałe, zważywszy na upływ czasu od zdarzenia oraz jego traumatyczny charakter. Nie podważają one wiarygodności świadka ani nie umniejszają wartości dowodowej jego relacji, tym bardziej że po odczytaniu zeznań złożonych w trakcie postępowania przygotowawczego zeznaniami R. S. konsekwentnie potwierdził ich treść.

1.i 2.

zeznania świadka M. T.

Funkcjonariusz Policji M. T. przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego wskazał, że wraz z kolegą został skierowany na interwencję do domu przy ul. (...) we W., gdzie zgodnie ze zgłoszeniem miało dojść do włamania. Świadek relacjonował, że po przybyciu na miejsce zastał pokrzywdzonego R. S., który przekazał im, iż w jego domu znajduje się dwóch mężczyzn, którzy pakują różne rzeczy do torby, a jeden z nich groził mu niezidentyfikowanym narzędziem, wypowiadając przy tym groźby pozbawienia życia i zdrowia. Funkcjonariusz zeznał, że po wejściu do wnętrza domu zastali dwóch mężczyzn, którzy w dalszym ciągu pakowali różne przedmioty należące do pokrzywdzonych. Mężczyźni byli wyraźnie zaskoczeni obecnością funkcjonariuszy i zostali niezwłocznie zatrzymani.

Natomiast podczas przesłuchania na rozprawie głównej świadek nie pamiętał dokładnie zdarzenia, tłumacząc że brał udział w wielu podobnych interwencjach i nie jest w stanie odtworzyć szczegółów tej konkretnej. Po odczytaniu wcześniejszych zeznań podtrzymał je w całości. Sąd ocenił, że brak szczegółowej pamięci świadka po upływie znaczącego czasu od zdarzenia jest zrozumiały, biorąc pod uwagę charakter jego służby i liczbę podejmowanych interwencji. Nie świadczy on o niewiarygodności świadka, lecz o naturalnym zatarciu pamięci w zakresie zdarzenia sprzed dłuższego czasu. Niemniej jednak Sąd uznał, że zeznania funkcjonariusza z postępowania przygotowawczego zasługują na wiarę w zakresie istotnych okoliczności, tj. przybycia na miejsce, zatrzymania dwóch mężczyzn na gorącym uczynku oraz przekazanej przez pokrzywdzonego informacji o groźbach z użyciem narzędzia. W konsekwencji Sąd uznał, że zeznania funkcjonariusza Policji mają ograniczoną wartość dowodową w zakresie potwierdzenia użycia noża, lecz są wiarygodne i przydatne dla potwierdzenia pozostałych okoliczności zdarzenia – w szczególności faktu włamania, obecności oskarżonego R. M. na miejscu zdarzenia oraz jego zatrzymania na gorącym uczynku wraz ze współsprawcą.

1.i 2.

zeznania świadka M. W. (1)

W toku postępowania sądowego nie doszło do bezpośredniego przesłuchania współsprawcy – M. W. (1), który w odrębnym postępowaniu dobrowolnie poddał się karze za swój udział w zdarzeniu z dnia 25 marca 2025 roku. Pomimo podejmowanych przez sąd prób, nie udało się ustalić miejsca jego pobytu (jest osobą bezdomną) i skutecznie doprowadzić na rozprawę, wobec czego – zgodnie z art. 391 § 2 k.p.k. odczytano jego wcześniejsze wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym oraz w postępowaniu sądowym sygn. (...). Z treści tych wyjaśnień wynikało, że w dniu zdarzenia spożywał wspólnie z oskarżonym R. M. alkohol, po czym obaj udali się w rejon domu pokrzywdzonego R. S.. M. W. (2) przyznał, że to on wybił szybę w drzwiach balkonowych młotkiem, który był przy murku. Tłumaczył swoje zachowanie chęcią odzyskania zegarka, jednocześnie zaprzeczył, jakoby umawiał się z R. M. na dokonanie kradzieży, wspólne zabranie rzeczy czy ich podział, a także wskazał, że nie wie czy R. M. wszedł do mieszkania, co robił w środku i czy dokonywał zaboru jakichkolwiek przedmiotów. Sąd uznał, że wyjaśnienia te mają ograniczoną wartość dowodową w odniesieniu do odpowiedzialności R. M., mogą być uwzględnione jedynie w zakresie faktu wspólnego przebywania obu mężczyzn na miejscu zdarzenia oraz wybicia szyby. Natomiast twierdzenia o braku wiedzy współsprawcy dotyczącej działań R. M. i braku porozumienia w sprawie przywłaszczenia przedmiotów nie zasługują na wiarę, gdyż M. W. (2) w sposób oczywisty współuczestniczył w zdarzeniu i umożliwił wejście do domu. Ostateczne przyznanie się M. W. (2) do winy w odrębnym postępowaniu nie wpływa co prawda na rozstrzygnięcie w sprawie R. M., lecz potwierdza okoliczność, że obaj mężczyźni uczestniczyli w przestępstwie włamania do domu jednorodzinnego przy ul. (...) we W..

1.i 2.

zeznania świadka J. S. (1)

Sąd ocenił zeznania świadka J. S. (1) jako wiarygodne, jednak ich znaczenie dowodowe ma charakter pośredni i ograniczony. Pokrzywdzona nie obserwowała samego zdarzenia ani zachowania sprawców, nie była obecna w chwili włamania, nie mogła więc przekazać informacji o jego przebiegu czy działaniach oskarżonego. Jej relacja odnosi się wyłącznie do stanu, jaki zastała po zdarzeniu oraz wiedzy, jaką uzyskała od syna bezpośrednio po fakcie. Z tego względu zeznania J. S. (3) mają głównie znaczenie potwierdzające fakt popełnienia włamania oraz rozmiar szkody, a także wskazują na okoliczności związane z własnością przedmiotów i prawem do nieruchomości.

Sąd uznał, że zeznania świadka J. S. (1) są szczere, logiczne i konsekwentne.

1.i 2.

Zeznania świadka G. L.

Sąd uwzględnił w pełni zeznania świadka G. L. - funkcjonariusza Policji. Zeznania świadka pozwoliły na ustalenie okoliczności związanych z zatrzymaniem oskarżonego R. M..

1.i 2.

protokół oględzin miejsca – dom W. ul. (...)

Dowód obrazujący miejsce zdarzenia, przeprowadzony zgodnie z zasadami procedury karnej.

1.i 2.

protokół zatrzymania osoby R. M.

Na podstawie protokołu zatrzymania osoby sąd poczynił ustalenia co do okresu rzeczywistego pozbawienia wolności R. M..

1.i 2.

protokół przeszukania osoby R. M.

W pełni wiarygodny dowód, niekwestionowany przez strony.

1.i 2.

protokół badania stanu trzeźwości

Dowód potwierdzający stan nietrzeźwości oskarżonego R. M. w chwili jego zatrzymania.

1.i 2.

tablica poglądowa

Z okazania przeprowadzonego przy użyciu tablic poglądowych wynika, że świadek R. S. rozpoznał oskarżonego R. M. jako mężczyznę, który groził mu nożem zapowiadając, że go zabije.

1.i 2.

wyrok Sądu Okręgowego z dnia 18 sierpnia 2025r.,sygn. (...)

W pełni wiarygodny dowód niekwestionowany przez strony.

Informacja z K.

Dowody w postaci wyroków oraz informacji o karalności stanowiły podstawę do poczynienia ustaleń o uprzedniej, wielokrotnej karalności R. M., a także co do tego, że co do jego osoby zachodziły warunki recydywy specjalnej wielokrotnej (multirecydywy), tj. że przypisane mu czyny należało kwalifikować z art. 64 § 2 k.k.

wyrok Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 11 kwietnia 2007 r. sygn. (...)

wyrok Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 20 grudnia 2011r., sygn. (...)

wyrok Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 9 lipca 2001r. sygn. (...)

wyrok Sądu Okręgowego w (...) W.. z dnia 26 października 2020 r., sygn. (...)

1.i 2.

opinia sądowo – psychiatryczna

Na podstawie opinii sądowo – psychiatrycznej sąd ustalił, że R. M. nie jest chory psychicznie, ani upośledzony umysłowo. Sąd ustalił również, że oskarżony w dacie zdarzenia był zdolny do rozpoznania znaczenia swojego czynu i pokierowania swoim postępowaniem, może brać udział w postępowaniu karnym oraz że jest zdolny do prowadzenia samodzielnej i rozsądnej obrony.

Opinia była w pełni wiarygodna, ponieważ została sporządzona przez biegłych z zakresu odpowiedniej specjalizacji, jej wywody są spójne, konsekwentne i w pełni logiczne. Wydanie opinii biegli poprzedzili zapoznaniem się z aktami sprawy i badaniem oskarżonego. Rozumowanie biegłych jest klarowne, prowadzi od przesłanki do wniosku. Wnioski opinii, które Sąd włączył w swoje ustalenia, zostały poprzedzone logicznym, spójnym i w pełni konsekwentnym procesem myślowym, który nie pozostawia wątpliwości do wiarygodności opinii. Nadto żadna ze stron postępowania nie kwestionowała trafności płynących z niej wniosków.

1.i 2.

Dane osobopoznawcze

Dane osobopoznawcze dotyczące osoby oskarżonego stanowiły źródło ustaleń co do jego sytuacji życiowej, osobistej, rodzinnej i majątkowej; zostały prawidłowo zebrane na etapie postępowania przygotowawczego i rozprawy głównej (art. 213 § 1 k.p.k.).

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

I

R. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał, że zachowaniem swoim opisanym w pkt I części wstępnej wyroku oskarżony R. M. wyczerpał ustawowe znamiona czynu z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk. W przedmiotowej sprawie, ujawniony materiał dowodowy w sposób jednoznaczny wskazuje, że oskarżony R. M., działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. (1), co do którego zapadł prawomocny wyrok skazujący, dopuścił się czynu zarzucanego w akcie oskarżenia, który należało zakwalifikować jako czyn z art. 279 § 1 kk, tj. kradzież z włamaniem. Oskarżony przez wybicie szyby w drzwiach wejściowych tarasu usunął przeszkodę, stanowiącą zabezpieczenie znajdujących się w domu przedmiotów. Dokonał przeszukania domu, a następnie zabrał w celu przywłaszczenia znalezione mienie. Pokrzywdzeni R. S. i J. S. (1) wskazali, że w wyniku włamania utracili mienie szczegółowo opisane w akcie oskarżenia. Sąd ustalił wartość tego mienia w oparciu o treść tych zeznań, przyjmując że łączna wartość skradzionego mienia wymienionego w pkt I akcie oskarżenia opiewała na 9 200 zł. Wobec odbywania przez oskarżonego w okresie od dnia 9 grudnia 2020 r. do dnia 9 marca 2022 r., kary pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 26 października 2020 r. sygn. akt (...) należało przyjąć, że oskarżony dopuszczając się przypisanego przestępstwa, działał w warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w art. 64 § 2 kk.

X

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

II

R. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W odniesieniu do czynu zarzuconego oskarżonemu w punkcie II aktu oskarżenia, Sad stwierdził, że R. M. działał wyłącznie w celu utrzymania się w posiadaniu uprzednio zabranych rzeczy w postaci suszarki do włosów, golarki do brody, lampek choinkowych, żelazka, zabawkowego laptopa, lampki nocnej, pompki rowerowej, torebek damskich, dwóch kryształów o łącznej wartości 1000 zł. Oskarżyciel publiczny zadecydował o zakwalifikowaniu zachowania oskarżonego jako usiłowanie dokonania rozboju z użyciem niebezpiecznego narzędzia z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk. Sąd odmiennie ocenił tę kwestię, co skutkowało zmianą opisu czynu i jego kwalifikacji prawnej. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje na fakt, iż w chwili wejścia do domu pokrzywdzonego R. S. i konfrontacji z oskarżonym, kradzież z włamaniem wymienionych rzeczy została już przez R. M. dokonana, a wymachując nożem i wypowiadając w kierunku pokrzywdzonego groźby pozbawienia życia, dążył on do utrzymania się w posiadaniu rzeczy bezpośrednio po dokonaniu kradzieży z włamaniem stosując wobec pokrzywdzonego groźbę natychmiastowego użycia przemocy, co wyczerpuje ustawowe znamiona przestępstwa kradzieży rozbójniczej z art. 281 kk. Przestępstwo kradzieży rozbójniczej jest przestępstwem umyślnym, które można popełnić jedynie w zamiarze bezpośrednim. Strona podmiotowa tego przestępstwa charakteryzuje się podwójną kierunkowością zamiaru. Kierunkowość ta wyraża się w tym, że sprawca najpierw podejmuje działania zmierzające do zaboru cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. Po osiągnięciu tego celu, a więc po przejęciu władztwa nad rzeczą, sprawca podejmuje działania polegające na używaniu przemocy wobec osoby, grożeniu natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzeniu człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, przy czym działania te są ukierunkowane celowo na zapewnienie utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy. Jeśli przemoc jest stosowana już po dokonaniu zaboru rzeczy, zachowanie sprawcy należy analizować przez pryzmat art. 281 k.k., jeżeli zaś przed dokonaniem zaboru rzeczy - przez pryzmat art. 280 § 1 k.k. Istota rozboju polega bowiem na tym, że sprawca stosuje przemoc na osobie po to, aby zawładnąć rzeczą i ją przywłaszczyć, co wiąże się ze stosowaniem przemocy przed zaborem rzeczy lub co najmniej w chwili dokonywania jej zaboru (innymi słowy jednocześnie z dokonywaniem zaboru, w czasie dokonywania zaboru). Pochód przestępstwa rozboju kończy się z chwilą zabrania rzeczy. Późniejsze zachowania sprawcy, które wiążą się z jedną z form oddziaływania na osobę, form opisanych w omawianym przepisie, nie stanowią realizacji znamion przestępstwa rozboju, ale winny być oceniane z punktu widzenia typu czynu zabronionego nazywanego kradzieżą rozbójniczą (tak Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 1 grudnia 2016 r., sygn. akt II AKa 446/16). W opinii Sądu użycie przez oskarżonego noża i groźby w stosunku do pokrzywdzonego R. S. zmierzało do utrzymania się w posiadaniu zabranych rzeczy i wyczerpywało znamiona określone w przepisie art. 281 kk. Takie działanie oskarżonego stosowane było po to, aby zmusić R. S. do puszczenia go i ucieczki z miejsca przestępstwa. Jak wskazano operując pojęciem przemocy wobec osoby ustawodawca nie określa minimalnego progu natężenia tej przemocy, jaki musi zastosować sprawca, aby zrealizować znamiona art. 281 k.k.; wystarczyło więc, że - tak w jak w przedmiotowym przypadku - wymachiwał nożem i groził pozbawieniem go życia. Dla bytu przestępstwa z art. 281 k.k. koniecznym jest, aby przemoc lub inne zachowania sprawcy wymienione w tymże przepisie nastąpiły bezpośrednio po dokonaniu kradzieży czyli natychmiast po zabraniu rzeczy lub przynajmniej w czasie podjętego natychmiast i nieprzerwanego pościgu za sprawcą.

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

R. M.

I

Stosownie do art. 279 §1 kk za kradzież z włamaniem można wymierzyć karę od roku do 10 lat pozbawienia wolności. W związku z faktem, że oskarżony R. M. popełnił przestępstwo będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 kk oraz odbył łącznie co najmniej rok kary pozbawienia wolności i w ciągu 5 lat po odbyciu w całości lub części ostatniej kary i popełnił ponownie umyślne przestępstwo kradzieży z włamaniem, sąd wymierza karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, a więc do 15 lat. Mając powyższe na uwadze wymierzonej oskarżonemu R. M. kary 2 lat pozbawienia wolności nie można uznać za zbyt surową. Wymierzając karę sąd miał na uwadze również następujące okoliczności obciążające: oskarżony zaplanował wcześniej włamanie i dopuścił się go wraz z inną osobą, czynu dopuścił się działając z niskich pobudek – chęci łatwego zysku, długo (przez kilka godzin) przeszukiwał dom pokrzywdzonych w celu znalezienia jak największej ilości wartościowych przedmiotów, większość utraconego przez pokrzywdzonych mienia nie została odzyskana. Jako okoliczność łagodzącą przyjęto częściowe odzyskanie skradzionego mienia oraz przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu. W tym stanie rzeczy jedynie izolacja oskarżonego może zapobiec popełnianiu kolejnych przestępstw, a orzeczona kara 2 lat pozbawienia wolności ma szanse spełnić wobec oskarżonego cele wychowawcze.

R. M.

II

Za popełnienie przestępstwa kradzieży rozbójniczej Sąd wymierzył oskarżonemu R. M. na podstawie art. 281 kk w zw. z art. 64 § 2 kk karę 2 lat pozbawienia wolności. Wymierzając karę w dolnej granicy ustawowego zagrożenia, pomimo działania przez oskarżonego w warunkach recydywy, Sąd miał na uwadze, że sposób działania sprawcy nie był brutalny, użyta przemoc nie była nadmierna, oskarżony groził jedynie jej użyciem, a pokrzywdzony R. S. nie doznał żadnej krzywdy, poza stratami materialnymi. Wymierzając oskarżonemu karę za przypisane mu przestępstwo Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 k.k. Uwzględniono zatem okoliczności, stopień społecznej szkodliwości czynu oraz zawinienie sprawcy. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez oskarżonego obowiązków oraz postać zamiaru i motywację sprawcy. Bez wątpienia przestępstwo z art. 281 kk popełnione przez oskarżonego było bezprawne i zawinione. Sąd nie dopatrzył się także żadnych okoliczności, które mogłyby wyłączyć winę oskarżonego. Oskarżony osiągnął bowiem określony stopień dojrzałości, a co za tym idzie powinien on rozpoznać społeczne znaczenie popełnionego przez siebie czynu i tym bardziej powinien być świadomy konsekwencji, jakie mogą one spowodować. Nadto przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę sposób życia oskarżonego przed popełnieniem przestępstw objętych niniejszym postępowaniem. Wskazać tu należy, że oskarżony był uprzednio wielokrotnie sądownie karany, w tym między innymi za przestępstwa przeciwko mieniu.

R. M.

III

Stosownie do art. 85 § 1 , art. 86 § 1 k.k. Sąd połączył orzeczone kary i wymierzył oskarżonemu R. M. karę łączną 3 lat pozbawienia wolności. Tak wymierzona kara będzie nie tylko realnie dolegliwa dla sprawcy, ale adekwatna do wszystkich okoliczności zaistniałej sprawy. Wskazany okres izolacji oskarżonego od społeczeństwa, zdaniem Sądu będzie wystarczający dla uzmysłowienia mu konieczności przestrzegania obowiązującego porządku prawnego, zasad współżycia społecznego i nieopłacalności zachowania wykraczającego poza dozwolone normy. W opinii Sądu wymiar kary łącznej, w żaden sposób nie razi surowością, uwzględniając wszystkie zachowania oskarżonego, jego agresywną postawę oraz wcześniejszą karalność i dawanie mu szansy normalnego egzystowania w społeczeństwie. W ocenie Sądu wobec R. M. nie zachodzi pozytywna prognoza jego przyszłego zachowania. Dotychczasowe sankcje, w tym kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania nie przyniosły spodziewanego rezultatu i nie powstrzymały go od ponownego wejścia w konflikt z prawem. Sąd nie miał zatem wątpliwości, że w obecnej chwili brak jest podstaw do uznania, iż w stosunku do oskarżonego R. M. występuje pozytywna prognoza kryminologiczna odnośnie przestrzegania przez niego porządku prawnego w przyszłości, której istnienie uzasadniałoby zastosowanie wobec niego instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności (abstrahując od okoliczności, iż w wymierzonej wysokości i z uwagi na wcześniejszą karalność kara nie mogła być warunkowo zawieszona).

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uznał fakt, iż oskarżony R. M. od początku konsekwentnie przyznawał się do popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia i nie kwestionował swojej odpowiedzialności w tym zakresie. Trudno jednak aby oskarżony miał kwestionować swoje sprawstwo, gdy został zatrzymany na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa. Sąd nie dopatrzył się w niniejszej sprawie żadnych innych okoliczności łagodzących, mogących mieć wpływ na wymiar orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej.

R. M.

V

Na podstawie art. 46§1 kk orzeczono wobec oskarżonego R. M. solidarnie z M. W. (1) obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem opisanym w pkt I części wstępnej wyroku szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych R. S. i J. S. (1) kwotę 9 200 zł. W razie skazania Sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Na gruncie niniejszej sprawy konieczne było orzeczenie zobowiązania oskarżonego do naprawienia szkody, która nie została naprawiona i dlatego Sąd orzekł o tym w punkcie V wyroku.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

R. M.

IV

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej w pkt III kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu R. M. okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 25 marca 2025 r. od godz. 15.30 do dnia 17 września 2025 r. do godz. 14.30. przyjmując, iż 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny 1 dniowi orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

VII

Na podstawie § 11 ust. 2 pkt 5, § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. K. kwotę 1680,00 zł powiększoną o 23 % podatku VAT tytułem nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu na etapie postępowania sądowego.

Na podstawie art. 624 §1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolniono oskarżonego R. M. od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłaty w sprawie. Sąd uznał, iż ponoszenie przez oskarżonego ww. kosztów byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również z uwagi na orzeczony wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, uznając, iż przemawiają za tym względy słuszności.

8. PODPIS