Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 182/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

L. Ś.

czy przypisany w pkt. I. części dyspozytywnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

w okresie od września 2018 r. do 1 sierpnia 2019 r. w miejscowości J. powiat O. i innych miejscowościach, działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, a także sam, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy z dnia 25 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, oskarżony L. Ś. uprawiał łącznie co najmniej 359 krzewów ziela konopi innych niż włókniste, mogących dostarczyć znacznej ilości ziela, z czego z 105 krzewów wytworzył znaczne ilości środka odurzającego uzyskując w ten sposób co najmniej 3,3 kg ziela konopi innych niż włókniste o łącznej wartości co najmniej 52.000zł, które następnie wprowadził do obrotu w okresie od września 2018r. do czerwca 2019r., zaś z prowadzonej w okresie od czerwca do 1 sierpnia 2019r. uprawy pozostałych 254 krzewów uzyskałby 5kg ziela konopi innych niż włókniste o łącznej wartości co najmniej 80.000zł, czyniąc przygotowania do wprowadzenia tych środków do obrotu, przy czym z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu

częściowo wyjaśnienia oskarżonego L. Ś.

k. 3844-3849, 3873-3877, 3910-3912, 3944-3945, 4053-4055, 4057-4059, 4061-4068, 4146-4149, 4318v-4320, 4328-4330, 4333

zeznania (wyjaśnienia) świadka M. P. (1)

k. 3789-3793, 3794-3795, 4087-4091, 4334, 4126-4128 (4339-4341), 4344-4345

zeznania świadek J. P.

k. 4092-4095, 4333v

zeznania świadek M. W.

k. 3829-3835, 4334v-4335

protokół przeszukania pomieszczeń w miejscowości J.

k. 3806-3809

protokół oględzin miejsca ujawnienia krzewów konopi w J.

k. 3810-3816

opinie Laboratorium Kryminalistycznego KWP we W. dot. badań chemicznych

k. 3850-3851, 3879-3880, 3914-3916

opinia Laboratorium Kryminalistycznego KWP w Ł. dot. badań genetycznych śladów biologicznych

k. 4004-4017

opinia Laboratorium Kryminalistycznego KWP w K. dot. badań chemicznych

k. 4020-4022

opinia Laboratorium Kryminalistycznego KWP w K. dot. badań chemicznych cieczy

k. 4044-4052

protokół oględzin zapisu zrzutu zawartości telefonu komórkowego użytkowanego przez oskarżonego

k. 4100-4116

uprzednia niekaralność oskarżonego

dane o karalności

k. 3928

umiarkowanie pozytywna opinia o oskarżonym w jego środowisku sąsiedzkim

wywiad środowiskowy

k. 3887

brak w krytycznym czasie ze strony oskarżonego z przyczyn chorobowych zniesionej ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 4156-4157

1.1.2.

L. Ś.

czyn zarzucony oskarżonemu i opisany w pkt. III. części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

brak udziału oskarżonego w okresie od września 2018 r. do 1 sierpnia 2019 r. w miejscowości J. i innych miejscowościach, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w zorganizowanej grupie zajmującej się uprawą ziela konopi innych niż włókniste oraz obrotem znacznymi ilościami środków odurzających tj. popełnienia przestępstwa z art. 258 § 1 k.k.

wyjaśnienia oskarżonego L. Ś.

k. 3844-3849, 3873-3877, 3910-3912, 3944-3945, 4053-4055, 4057-4059, 4061-4068, 4146-4149, 4318v-4320, 4328--4330, 4333

wyjaśnienia świadka M. P. (1)

k. 3789-3793, 3794-3795, 4087-4091, 4334, 4126-4128 (4339-4341), 4344-4345

zeznania świadka T. M.

k. 650-667, 668-673, 674-680, 681-684, 685-689, 690-697, 698-707, 708-713, 714-721, 722-724, 728-734, 735-741, 742-749, 750-753, 754-757, 771-775, 776-780, 794-797, 988-991, 992-995, 2875-2876, 2877-2879, 2880-2883, 2884-2889, 2890-2895, 2907-2908, 2914-2197, 3159-3173, 3174-3179

zeznania świadka M. P. (2)

k. 1208-1211, 1553-1558, 1560-1565, 1567-1571, 1573-1581, 1583-1590, 2655-2661, 2663-2708, 2709-2713, 2715-2721, 2723-2725, 3113-3117, 3119-3122

protokoły odsłuchu rozmów telefonicznych z załącznikami

k. 7-136, 137-204, 205-241, 242-255, 256-282, 484-488

materiały uzyskane w ramach międzynarodowej pomocy prawnej

k. 289-312

protokoły przeszukania

k. 328-330, 334-335, 359-361, 362-363, 366-368, 385-388, 721-727, 819-821, 877-878, 882-884, 947-952, 1120-1123. 1139-1140, 1145-1147, 1148-1149, 1172-1175, 1188-1190, 1191-1194, 1217-1218, 1221-1224, 1264-1265, 1272-1275, 1276-1277, 1290-1294, 1297-1298, 1326-1329, 1343-1346, 1348-1351, 1354-1358, 1383-1387, 1407-1409, 1418-1419, 1420-1421, 1426-1427, 1428-1429, 3278-3281, 3283-3284, 3296-3297, 3310-3312, 3329-3331, 3358-3360, 3581-3383, 3396-3397, 3414-3417, 3429-3432, 3434-3437, 3455-3459, 3461-3462, 3623-3626, 3653-3656, 3691-3692, 3734-3737,

protokoły oględzin

k. 814-815, 851-854, 1124-1125, 1295-1296, 3384-3385, 3392-3393, 3418-3419

protokoły oględzin materiałów uzyskanych w toku kontroli operacyjnej z załącznikami

k. 740-825, 798-813, 1016-1022, 1023-1026, 1027-1038, 1039-1043, 1044-1052, 1053-1067, 1068-1075, 1076-1096, 1097-1106, 1820-1851, 1862-1868, 1876-1886, 1894-1930, 1943-1951, 1959-1978, 2125-2128, 2178-2182, 2237-2256, 2269-2283, 3180-3185, 3186-3191, 3192-3206, 3207-3222-3243, 3244-3255, 3256-3260,

protokoły użycia testera narkotykowego

k. 849-850. 1126, 1197-1198, 1199-1200, 1201-1202, 1203-1204, 1330

opinie biegłych

k. 860-862, 864-865, 953-956, 2834-2836, 2838-2841, 2844-2857

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

L. Ś.

czyn zarzucony oskarżonemu i opisany w pkt. III. części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

udział oskarżonego w okresie od września 2018 r. do 1 sierpnia 2019 r. w miejscowości J. i innych miejscowościach, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w zorganizowanej grupie zajmującej się uprawą ziela konopi innych niż włókniste oraz obrotem znacznymi ilościami środków odurzających

dowody tak jak w punkcie 1.1.2.

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

CZĘŚCIOWO WYJAŚNIENIA OSKARŻONEGO L. Ś.

Sąd częściowo uwzględnił wyjaśnienia oskarżonego w części, w której znajdowały one potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym i uznanym za wiarygodny materiale dowodowym, w tym zeznaniach M. P. (1) i dowodach z dokumentów.

Wskazać należy, iż wyjaśnienia oskarżonego składane na poszczególnych etapach śledztwa i postępowania sądowego były zmienne. W poszczególnych wyjaśnieniach oskarżony starał się minimalizować swój udział w poszczególnych etapach produkcji substancji zabronionej, całokształt tych wyjaśnień, skonfrontowany z uznanymi za wiarygodne zeznaniami świadka M. P. (1) pozwolił na odtworzenie roli oskarżonego w przestępczym procederze.

Wskazać również należy, iż jakkolwiek oskarżony starał się marginalizować swój udział w przestępczym procederze, w swoich wyjaśnieniach podał szereg okoliczności, które świadczyły o jego bezpośrednim zaangażowaniu w przestępstwo i właśnie tę część jego wyjaśnień Sąd uznał za wiarygodną z powodów opisanych w akapicie pierwszym niniejszej rubryki.

Oskarżony przyznał m.in., iż udostępnił świadkowi M. P. (1) część wynajmowanego domu w J. pod plantację marihuany. Zbieżna z zeznaniami M. P. (1) była ta część pierwszych wyjaśnień oskarżonego złożonych w toku śledztwa, w której oskarżony przyznał, iż prowadził w okresach od stycznia do kwietnia 2019 r. oraz od lipca do 1 sierpnia 2019 r. uprawy konopi innych niż włókniste. Opisał lokalizację uprawy w wynajmowanym przez siebie budynku w miejscowości J. przy ul. (...). Te wyjaśnienia Sąd uznał za częściowo wiarygodne, mając na względzie, iż co do ilości upraw (łącznie 3) wyhodowanego w ten sposób suszu oraz jego przeznaczenia (dalsza odsprzedaż) Sąd oparł się na zeznaniach świadka M. P. (1) jak i dalszych wyjaśnieniach samego oskarżonego.

Oskarżony wyjaśniał także, iż kilkukrotnie w czerwcu lub lipcu 2019 r. podlał rośliny, które były uprawiane na przedmiotowej plantacji (k. 4066). Dodał także, iż w okresie trzeciej uprawy - od czerwca 2019 r. - osobiście kupił klimatyzator i wentylatory, które następnie sam zainstalował w pomieszczeniu, w którym znajdowała się plantacja. Wcześniej przyniósł i postawił tam także regał, który ułatwiał suszenie ziela.

Odnośnie relacji z M. P. (1), Sąd za wiarygodne uznał pierwsze wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie, w których ten wskazywał, iż świadek jest jego znajomym, z którym nie ma żadnych konfliktów. Ta część wyjaśnień znajdowała potwierdzenie w relacji ww. świadka i świadek J. P.. Również z treści zeznań M. W. nie wynikało, aby oskarżony mógł w jakikolwiek sposób obawiać się świadka.

ZEZNANIA I WYJAŚNIENIA ŚWIADKA M. P. (3)

oceniając treść zeznań ww. Sąd miał na względzie, iż toczy się wobec niego postępowanie, w którym ma postawione zarzuty o działaniu wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym, tym niemniej, ich treść była szczegółowa, logiczna i znajdowała potwierdzenie w pozostałym i uznanym za wiarygodny materiale dowodowym.

Świadek opisał proceder dot. wytwarzania i obrotu konopiami innymi niż włókniste jak i udziału w nim oskarżonego L. Ś.. Wielokrotne składanie przez świadka wyjaśnienia i zeznania dot. przedmiotowej sprawy były konsekwentne, spójne i logiczne.

Świadek opisał, iż po opuszczeniu zakładu karnego w marcu 2018 r. spotkał się z oskarżonym i ten zaproponował mu uruchomienie plantacji marihuany w wynajmowanym w miejscowości J. przy ul. (...) domu. Po wakacjach 2018 r. wspólnie kupowali sprzęty potrzebne do uruchomienia produkcji zaaranżowanej na piętrze ww. nieruchomości. Świadek zakupił nasiona konopi indyjskich.

Zeznania świadka były także szczegółowe i konsekwentne, zarówno gdy opisywał dwa przeprowadzone "cykle produkcyjne", które skutkowały finalnie wytworzeniem ze 105 krzewów 3,3 kg ziela konopi innych niż włókniste - przy pierwszym cyklu 800 g, przy drugim co najmniej 2,5 kg.

Świadek tłumaczył, iż pierwszy cykl miał miejsce od września 2018 r. do stycznia 2019 r. Uzyskaną w ten sposób 800 g marihuany (z 20-21 krzewów, ilość tę świadek podał w trakcie przesłuchania w toku śledztwa i następnie podtrzymał przesłuchiwany przed Sądem) sprzedał w kwocie 15 zł za gram, co składało się na kwotę 12 000 zł.

Uzyskane w ten sposób pieniądze zostały przeznaczone na rozwinięcie plantacji, zakup potrzebnych urządzeń i kolejnych nasion. Urządzenia były instalowane wspólnie przez świadka i oskarżonego.

Drugi cykl w okresie od stycznia 2019 r. do marca 2019 r. przyniósł co najmniej 2,5 kg marihuany (z 84 krzaków) która została przez świadka wprowadzona do obrotu za kwotę nie mniejszą niż 40 000 zł.

Trzeci cykl rozpoczął się w czerwcu 2019 r., zasadzone miało być 200 nasion konopi indyjskich jednakże nie został on ukończony z uwagi na zatrzymanie świadka.

Świadek szczegółowo wypowiedział się także co do podziału ról pomiędzy nim, a oskarżonym, gdzie do wyłącznych obowiązków świadka należało nabycie nasion konopi innych niż włókniste i sprzedaż uzyskanej w cyklu produkcyjnym marihuany. Uprawą plantacji, podlewaniem i nawożeniem zajmował się oskarżony, a w czasie jego nieobecności świadek. Wspólnie ścinali i suszyli rośliny. Zeznania świadka były również stanowcze w tym miejscu, w którym wskazywał przed Sądem (k. 4345), iż uzyskana ze sprzedaży suszu ziela konopi kwota 52 000 zł została podzielona w równych częściach na niego i oskarżonego L. Ś..

Świadek podnosił także, iż oskarżony kilkukrotnie w trakcie I i II cyklu produkcyjnego wyjeżdżał na kilka dni do Szwajcarii, wtedy to świadek doglądał plantacji. Stanowczo zeznawał, iż w prowadzeniu przedmiotowej plantacji brał udział tylko on i oskarżony a po zatrzymaniu świadka w dniu 9 czerwca 2019 r. już jedynie oskarżony L. Ś., co korespondowało z wyjaśnieniami oskarżonego, który przyznał, iż podlewał wtedy rośliny, a także zakupił i zainstalował przy uprawie klimatyzator i wentylatory.

Również treść wyjaśnień świadka dot. sporadycznych i kilkudniowych raptem wyjazdów oskarżonego za granicę znajdowała potwierdzenie chociażby w danych uzyskanych wskutek oględzin telefonu oskarżonego. Świadek wskazywał, iż kiedy oskarżony nie był obecny w J. sam dojeżdżał tam codziennie doglądając uprawy.

Świadek wskazywał również, iż z oskarżonym znał się bardzo dobrze i ten nie miał powodów aby w jakikolwiek sposób się go obawiać. O tym, iż oskarżony nie obawiał się świadka świadczyły również zeznania J. P. i M. W..

ZEZNANIA ŚWIADEK J. P.

zeznania świadek były przydatne do ustalenia, iż pomiędzy oskarżonym, a M. P. (1) brak było konfliktu, a ci pozostawali w dobrych relacjach. Ta treść zeznań świadek znajdowała potwierdzenie w relacji M. P. (1) i M. W..

Świadek nie miała wiedzy dot. plantacji marihuany.

ZEZNANIA ŚWIADEK M. W.

zeznania świadek były przydatne do ustalenia, iż wbrew twierdzeniom oskarżonego ten przebywał często w zarzucanym czasokresie w Polsce. Świadek wskazywała bowiem, iż pomiędzy wrześniem 2018 r. do 1 sierpnia 2019 r. kilkanaście lub kilkadziesiąt razy przebywała w miejscowości J. w domu wynajmowanym przez oskarżonego. Świadek przed Sądem tłumaczyła również, iż oskarżony nie mówił jej, żeby obawiał się M. P. (1) lub ten miał mu grozić.

Świadek nie miała wiedzy dot. plantacji marihuany

PROTOKÓŁ PRZESZUKANIA POMIESZCZEŃ W MIEJSCOWOŚCI JARY WRAZ Z PROTOKOŁEM OGLĘDZIN MIEJSCA UJAWNIENIA KRZEWÓW KONOPI

dowody nie budziły wątpliwości co do ich prawdziwości i wiarygodności. Z ich treści wynikało, iż na piętrze nieruchomości wynajmowanej przez oskarżonego w miejscowości J. ujawniono 254 krzewów konopi w różnych fazach wzrostu wraz z urządzeniami służącymi do ich uprawiania w tym m.in. lampy (sodowe, ledowe, ledowe z wentylatorami), transformatory, rynienki, wentylatory, pompy wodne, butelki z nawozami i doniczki.

OPINIE LABORATORIUM KRYMINALISTYCZNEGO KWP WE (...) DOT. BADAŃ CHEMICZNYCH

brak podstaw do kwestionowania konkluzji przedstawionych w sporządzonej przez profesjonalny podmiot a w swej treści szczegółowej, zrozumiałej o i pełnej opinii. Z przedmiotowego dowodu wynikało, iż zabezpieczony na terenie nieruchomości wynajmowanej przez oskarżonego materiał roślinny stanowi rośliny konopi innych niż włókniste we wczesnym stadium rozwoju, gdzie z jednej rośliny można uzyskać 22 g kwiatostanów ziela konopi innych niż włókniste.

OPINIA LABORATORIUM KRYMINALISTYCZNEGO KWP W ŁODZI DOT. BADAŃ GENETYCZNYCH ŚLADÓW BIOLOGICZNYCH

brak podstaw do kwestionowania konkluzji przedstawionych w sporządzonej przez profesjonalny podmiot a w swej treści szczegółowej, zrozumiałej o i pełnej opinii. Z przedmiotowego dowodu wynikało, iż na zabezpieczonych w trakcie oględzin miejsca ujawnienia uprawy konopi na terenie nieruchomości wynajmowanej przez oskarżonego przedmiotach (tj. rękawicy gumowej, dwóch ręcznikach, dwóch niedopałkach papierosów) i wymazach z doniczek wyizolowano DNA pochodzenia męskiego o profilu zgodnym z profilem na następujących przedmiotach:

- niedopałkach papierosów

- wewnętrznej części rękawiczki

- ręczniku frotte

- fragmencie ścierki z zabrudzeniem koloru szarożółtego

Jednocześnie wyizolowane DNA nie pochodziło od M. W..

OPINIA LABORATORIUM KRYMINALISTYCZNEGO KWP W KIELCACH DOT. (...)

brak podstaw do kwestionowania konkluzji przedstawionych w sporządzonej przez profesjonalny podmiot a w swej treści szczegółowej, zrozumiałej o i pełnej opinii. Z przedmiotowego dowodu wynikało, iż napylenia na zabezpieczonych w trakcie oględzin miejsca ujawnienia uprawy konopi na terenie nieruchomości wynajmowanej przez oskarżonego wagach elektronicznych ujawniono napylenia drobin roślin konopi i amfetaminy.

OPINIA LABORATORIUM KRYMINALISTYCZNEGO KWP W KIELCACH DOT. (...)

brak podstaw do kwestionowania konkluzji przedstawionych w sporządzonej przez profesjonalny podmiot a w swej treści szczegółowej, zrozumiałej o i pełnej opinii. Z przedmiotowego dowodu wynikało, iż zawartość zabezpieczonych na w trakcie oględzin miejsca ujawnienia uprawy konopi na terenie nieruchomości wynajmowanej przez oskarżonego plastikowych baniek o różnych pojemnościach (29 sztuk) stanowi środki do uprawy i pielęgnacji roślin, w tym podłoże wraz z grzybnią służące do uwalniania dwutlenku węgla potrzebnego przy uprawach roślin.

PROTOKÓŁ OGLĘDZIN ZAPISU ZRZUTU ZAWARTOŚCI TELEFONU KOMÓRKOWEGO UŻYTKOWANEGO PRZEZ OSKARŻONEGO

brak podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu. Z treści dowodu wynikało, iż w okresie od 31 grudnia 2018 r. do 1 sierpnia 2019 r. telefon oskarżonego logował się wyłącznie na terytorium (...), nadto w większości czasu był faktycznie wykorzystywany na terenie Polski, w pobliżu miejscowości J.. Również zabezpieczone zdjęcia w tym m.in. protokoły przekazania towaru czy też bilety na autokar do Szwajcarii związane były bezpośrednio z oskarżonym dlatego też brak było podstaw do uznania, iż telefon nie był przez niego użytkowany, w szczególności, iż zatrzymano go w samochodzie użytkowanym przez oskarżonego.

DANE O KARALNOŚCI

brak podstaw od kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu

WYWIAD ŚRODOWISKOWY

brak podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu

OPINIA SĄDOWO-PSYCHIATRYCZNA

brak podstaw do kwestionowania konkluzji przedstawionych w sporządzonej przez profesjonalny podmiot a w swej w treści szczegółowej, zrozumiałej i pełnej opinii

1.1.2

WYJAŚNIENIA OSKARŻONEGO L. Ś.

Sąd za wiarygodne uznał wyjaśnienia oskarżonego, w których wskazywał on, iż nie miał wiedzy o istnieniu zorganizowanej grupy przestępczej trudniącej się handlem narkotykami jak i nie miał wiedzy o tym, komu M. P. (1) odsprzedaje wyhodowany susz marihuany. Ta część wyjaśnień znajdowała potwierdzenie w zeznaniach ww. świadka jak i świadków T. M. i M. P. (2), którzy w żadnym fragmencie swoich wyjaśnień nie wspominali o osobie oskarżonego, a także zgromadzonej i przywołanej w punkcie 1.1.2 dokumentacji, w której w żadnym miejscu nie pojawia się imię i nazwisko oskarżonego, czy nawet jego postać, co pozwalałoby uznać, iż był on świadomym członkiem rzeczonej grupy przestępczej.

ZEZNANIA (WYJAŚNIENIA) ŚWIADKA M. P. (3)

Sąd za wiarygodne uznał zeznania świadka w których ten wskazywał, iż oskarżony nie miał wiedzy o istnieniu i uczestnictwie w zorganizowanej grupie przestępczej trudniącej się handlem narkotykami, albowiem treść tych zeznań było logiczna, konsekwentna i znajdowała potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego, a także pozostałych opisanych dowodach przytoczonych w punkcie 1.2.2.

Przed Sądem świadek stanowczo wskazywał również, iż oskarżony miał tylko wiedzę o ilości i cenie sprzedanej przez świadka marihuanie. Nie wiedział komu była ona sprzedawana. Również nabywcy substancji odurzającej nie mieli wiedzy o L. Ś.. Powyższe zeznania znajdowały potwierdzenie w treści zeznań T. M. i M. P. (2) i pozostałych dowodach z punktu 1.1.2., w których to nie pojawiła się osoba oskarżonego.

Wskazać także należy, iż biorąc pod uwagę ilość informacji jaką świadek M. P. (1) przedstawił odnośnie udziału oskarżonego w hodowli konopi innych niż włókniste nielogiczne byłoby uznanie, iż miał on jakikolwiek interes w przedstawianiu nieprawdy co do ewentualnego udziału czy też świadomości L. Ś. co do udziału w zorganizowanej grupie przestępczej. Świadek w ocenie Sądu szczerze wskazał, jaka była jego własna odpowiedzialność i rola w procederze, dlatego jako wiarygodne należało uznać zeznania świadka, iż kiedy zeznawał, iż oskarżony nie miał wiedzy o jego powiązaniach w narkotykowym półświatku jak i nie znał personaliów odbiorców wytworzonego suszu konopi innych niż włókniste.

ZEZNANIA T. M., M. P. (2) ORAZ POZOSTAŁE DOWODY Z DOKUMENTÓW PRZYTOCZONE W PUNKCIE 1.1.2.

Jakkolwiek Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania wiarygodności przedmiotowych dowodów, tak ich wartość dowodowa dla ustalenia ewentualnej świadomości oskarżonego co do udziału w zorganizowanej grupie przestępczej powodowała, że wystarczające było zbiorcze odniesienie się do przedmiotowych dowodów. I tak wskazać należy, iż żaden z przytoczonych dowodów nie wskazywał na udział oskarżonego w takowej grupie.

O oskarżonym nie wspominali nic w swoich zeznaniach T. M. i M. P. (2), a podkreślić należy, iż ich treść zarówno co szczegółów przestępczego procederu jak i zaangażowanych w ten proceder osób była detaliczna. Co także istotne, treść zeznań ww. i ich transakcji narkotykowych z M. P. (1) odnosiła się do okresu sprzed czasookresu czynów zarzucanych oskarżonemu L. Ś..

Co więcej, również w żadnym z zabezpieczonych dowodów z dokumentów, w tym materiałów z kontroli operacyjnych czy też zabezpieczonych rozmów telefonicznych nie pojawiała się osoba oskarżonego L. Ś..

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu ww. dowody potwierdzają zarówno wiarygodność treści wyjaśnień oskarżonego, iż nie miał świadomości udziału w zorganizowanej grupie przestępczej handlującej środkami odurzającymi jak i relacji M. P. (1) wskazującego, iż oskarżony nie miał żadnej wiedzy wykraczającej poza informacje, w jakiej ilości i za ile udało mu się spieniężyć uzyskane ziela konopi innych niż włókniste.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

CZĘŚCIOWO WYJAŚNIENIA OSKARŻONEGO L. Ś.

Sąd nie uwzględnił wyjaśnień nie przyznającego się do popełnienia zarzucanych mu czynów, uznając - w ślad za pozostałym zgromadzonym i uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym, w tym przede wszystkim szczegółowym i konsekwentnym zeznaniom świadka M. P. (1) - iż treść tych wyjaśnień stanowi wyłącznie jego linię obrony, obliczoną na zminimalizowanie jego odpowiedzialności karnej. Wyjaśnienia oskarżonego były w tym zakresie niespójne i niekonsekwentne.

Odnośnie niekonsekwencji w wyjaśnieniach oskarżonego, przykładowo wskazać należy, iż na k. 3911v wskazywał on, iż zaniósł osobiście na teren plantacji regał ułatwiający suszenie ziela, gdy później w wyjaśnieniach na k. 4064 tłumaczył, iż M. P. (1) sam zabrał ten przedmiot razem z suszarką do bielizny celem suszenia marihuany, a oskarżony zauważył to po powrocie ze Szwajcarii. Jeszcze inaczej wyjaśniał w tej kwestii przed Sądem (k. 4320) nie będąc pewien, czy świadek nie dzwonił do niego, czy nie może użyć przedmiotowego regału.

W wyjaśnieniach na k. 3875 podnosił, iż zajmował się "pielęgnacją" trzeciej uprawy, gdy zatrzymano M. P. (1), gdy przed Sądem (k. 4319) tłumaczył, że tylko jednorazowo podlał rośliny.

Inny przykład to wtedy kiedy słuchany przed Sądem (k. 4319) tłumaczył, iż nie miał w ogóle dostępu do pokoju, gdzie znajdowała się uprawa marihuany, a o tym gdzie on jest został po zatrzymaniu M. P. (1) poinformowany przez jego żonę telefonicznie, gdzie schowany jest klucz, gdy tymczasem na k. 4065 słuchany w śledztwie wyjaśniał, iż J. P. osobiście przywiozła mu ten klucz. Oskarżony wyjaśniał tę rozbieżność błędem w protokole przesłuchania ze śledztwa, jednakże w ocenie Sądu był to kolejny przykład, iż wyjaśnień oskarżonego nieprzyznającego się do popełnienia zarzucanych jemu czynów uwzględnić nie sposób.

Oskarżony w swoich wyjaśnieniach starał się wykazać, iż całkowicie bezinteresownie, chcąc pomóc i jednocześnie obawiając się świadka M. P. (1) udostępnił jemu piętro wynajmowanego przez siebie domu w J. z przeznaczeniem na plantację marihuany.

Sąd odrzucił oskarżonego wskazującego, iż "sam nic z tej plantacji nie miał" (k. 3911), opierając się w tym względzie na zeznaniach M. P. (1) jak i tę treść wyjaśnień, jakoby obawa przed świadkiem powodowała, iż pozwalał on na kontynuowanie upraw. Jeżeli bowiem prawdą miałoby być, jakoby oskarżony sam był przerażony rozmiarami plantacji i nie uzyskiwał z niej żadnych dochodów, to nie sposób wyjaśnić jego postawy już po zatrzymaniu M. P. (1) w czerwcu 2019 r. Oskarżony bowiem ani przedmiotowej plantacji nie zlikwidował, co więcej jak przyznał kilkukrotnie ją podlewał (Sąd uznał, iż późniejsze wyjaśnienia przed Sądem, iż zrobił to jednorazowo stanowiły próbę minimalizacji swojej odpowiedzialności), jak i zakupił i podłączył w pomieszczeniu, w którym się znajdowała klimatyzator i wentylatory. Wyjaśnieniem takiej postawy nie mógł być domniemany strach oskarżonego przed świadkiem, albowiem Sąd opierając się na pierwszych wyjaśnieniach oskarżonego ze śledztwa, zeznaniach M. P. (1), J. P. i M. W. taką możliwość odrzucił.

Oskarżony starał się całą odpowiedzialność związaną z procederem uprawy konopi innych niż włókniste przerzucić na M. P. (1) i jego żoną J. P.. W tym miejscu wskazać należy, iż brak było innych niż twierdzenia oskarżonego dowodów świadczących o udziale w procederze J. P., a wobec sprzeczności tych wyjaśnień z relacjami M. P. (1) i wyżej wymienionej Sąd wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie odrzucił.

Znamienne było również to, iż w toku przeprowadzonej z M. P. (1) konfrontacji (k. 3944-3945), oskarżony nie chciał odnieść się do szeregu szczegółów podawanych przez świadka związanych z bezpośrednim udziałem właśnie oskarżonego w prowadzeniu upraw marihuany i osiąganiem z tego powodu korzyści majątkowych.

Także wyjaśnienia oskarżonego wskazującego, iż nie mógł osobiście zajmować się uprawą plantacji z uwagi na częste wyjazdy do Szwajcarii należało odrzucić mając na uwadze dane uzyskane z oględzin użytkowanego przez niego telefonu komórkowego oraz treść zeznań M. W..

W części dotyczącej dowodów, które posłużyły sądowi do ustalenia faktów przywołano te przedstawiane przez oskarżonego wyjaśnienia, które Sąd uznał za wiarygodne.

ZEZNANIA POZOSTAŁYCH ŚWIADKÓW WYMIENIONYCH NA K. 4262-4264 AKTU OSKARŻENIA I UJAWNIONYCH WRAZ Z ZAMKNIĘCIEM PRZEWODU SĄDOWEGO

Świadkowie nie posiadali informacji, które były przydatne dla podjęcia ustaleń w przedmiocie prawnokarnej odpowiedzialności oskarżonego.

1.1.2

ZEZNANIA POZOSTAŁYCH ŚWIADKÓW WYMIENIONYCH NA K. 4262-4264 AKTU OSKARŻENIA I UJAWNIONYCH WRAZ Z ZAMKNIĘCIEM PRZEWODU SĄDOWEGO

patrz punkt 1.1.1

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

L. Ś.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzucanych jemu czynów w punkcie I. i II. części wstępnej wyroku nie budziła wątpliwości Sądu. Sąd uznał jednak przy tym, iż czyny te stanowią de facto jeden czyn zabroniony. Do kwestii tej Sąd odniesie się na końcu przedmiotowych rozważań.

Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa z art. 63 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Stosownie do treści tego przepisu, karze podlega ten, kto wbrew przepisom ustawy uprawia konopie, z wyjątkiem konopi włóknistych, a uprawa ta może dostarczyć znacznych ilości ziela konopi innych niż włókniste.

Uprawa roślin to całokształt zabiegów w produkcji roślinnej, obejmujących siew, sadzenie, pielęgnowanie do momentu zbioru. Uprawa, o której mowa w tym przepisie, obejmuje każdą uprawę konopi (z wyjątkiem konopi włóknistych) bez względu na powierzchnię - art. 4 pkt 28 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Wyłączenie kryterium powierzchni uprawy prowadzi do wniosku, iż przepis dotyczy zarówno uprawy na większej powierzchni, jak i uprawy domowej, na kilkudziesięciu centymetrach kwadratowych.

Bez wątpienia oskarżony wspólnie z M. P. (1), a następnie - po zatrzymaniu tego ostatniego, samodzielnie - uprawiał konopie inne niż włókniste. Świadczą o tym bezsprzecznie zarówno w części wyjaśnienia samego oskarżonego, zeznania M. P., protokoły oględzin i przeszukań jak i wnioski z opinii biegłych przeprowadzonych w sprawie. Oskarżony udostępnił piętro wynajmowanego przez siebie domu w miejscowości J. pod uprawę. Nasiona każdorazowo nabywał M. P.. Oskarżony L. Ś. razem ze świadkiem - po uprzednim skompletowaniu i zakupie sprzętu niezbędnego do uprawy - zasadził w doniczkach, podlewał i przeprowadzał inne czynności celem pielęgnacji, wzrostu i prawidłowego rozwoju konopi innych niż włókniste, co niewątpliwie należy uznać za uprawę tych roślin w rozumieniu art. 63 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Przywołana uprawa prowadzona była wbrew przepisom ustawy, poprzez naruszenie warunków określonych w przepisach art. 36, 45, 46 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, albowiem oskarżony nie posiadał stosownych zezwoleń, a cel, w jakim rośliny były uprawiane, nie był zgodny z celami, o jakich mowa w powyższych przepisach ustawy depenalizujących uprawę konopi.

Z tych też względów, prowadząc uprawę konopi indyjskich innych niż włókniste, oskarżony wyczerpał wszystkie znamiona przepisu art. 63 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Jednocześnie jego działanie wypełniło znamiona art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Oskarżony pozyskane podczas uprawy ziele wspólnie z M. P. (1) zbierali i suszylii. Jak wskazał Sąd Najwyższy (vide: postanowienie z dnia 8 marca 2005r., sygn. akt IV KK 14/05, OSNKW 2005/4/37), wytworzeniem środka odurzającego w sytuacji, gdy inne przepisy ustawy odrębnie penalizują zakazaną uprawę określonej rośliny (np. konopi) oraz zbiór z niej takich jej części, które same już są uznawane za środek odurzający, są dopiero takie dalsze czynności podejmowane po zbiorze (np. suszenie), za pomocą których otrzymuje się gotowy środek odurzający zdatny do użycia, a więc określony preparat danej rośliny (np. susz konopi). Wytworzeniem jest zatem np. pozyskiwanie szyszek, suszenie ziela i przygotowywanie go do suszenia.

Mając to na uwadze, uznać należało, iż oskarżony L. Ś. susząc ziele konopi innych niż włókniste, wytworzył środek odurzający w rozumieniu art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Odnosząc się do ilości wytworzonego środka, wskazać w pierwszej kolejności należy, iż Sąd, posiłkując się dowodami w postaci zeznań M. P. (1) ustalił, iż dwa pierwsze "cykle produkcyjne" doprowadziły do wytworzenia ze 105 krzewów co najmniej 3,3 kg ziela konopi innych niż włókniste. Trzeci - niezakończony z uwagi na zatrzymanie oskarżonego cykl - pozwoliłby na uzyskanie 5 kg ziela konopi innych niż włókniste - vide opinia biegłych w sprawie.

Powyższe ilości - zarówno w zakresie dwóch pierwszych cyklów jak i trzeciego (niezakończonego) w ocenie Sądu były każdorazowo wystarczające dla jednorazowego odurzenia co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, a zatem stanowiły ona znaczną ilość w rozumieniu art. 63 ust. 3 i art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd Najwyższy wypowiadał się konsekwentnie, że "znaczna ilość" narkotyków to taka, która wystarczy do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób ( vide: postanowienie SN z 1 lutego 2007 r., III KK 257/06 , LEX nr 323801; postanowienie SN z 23 września 2009 r., I KZP 10/09 , LEX nr 518123; wyroki SN: z 1 marca 2006 r., III KK 47/05 , LEX nr 182794 i z 10 czerwca 2008 r., III K 30/08, LEX nr 418629). Stanowisko takie wspiera doktryna ( vide: M. Bojarski, W. Radecki, Przewodnik po pozakodeksowym prawie karnym, Wrocław 1999, s. 248; L. Chruściel, M. Preiss - Mysłowska, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, Warszawa 2000, s. 257). Sąd Najwyższy postanowieniu z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, po raz kolejny stwierdził, że znaczną ilość narkotyków należy rozumieć we wskazany wcześniej sposób, tj. ilość wystarczającą do jednorazowego zaspokojenia potrzeb co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych. W uzasadnieniu postanowienia z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, Sąd Najwyższy podkreślił, że nie ma powodu do odstępowania od poglądu, wypracowanego w piśmiennictwie i judykaturze, w tym w orzecznictwie Sądu Najwyższego, że jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy.

We wszystkich orzeczeniach wskazuje się ilość pozwalająca odurzyć wskazywaną liczbę osób. W wyroku z dnia 28 lipca 2011 r. ( II AKa 244/11, LEX nr 1001368), Sądu Apelacyjny w Katowicach wskazał, że w przypadku marihuany za dawkę uznawaną za typową dla odurzenia przyjmuje się z reguły dawkę 1 grama. Powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie w wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 25 marca 2016 r. ( II AKa 63/16, LEX nr 2047161), który uznał, iż aby możliwe było zaspokojenie potrzeb (a zatem odurzenie) jednej osoby konieczna jest co najmniej ilość wynosząca 1 gram, pozwalająca przygotować od 2 do 3 porcji i dopiero zużycie tej ilości stwarza możliwość odurzenia jednej osoby uzależnionej. Bez wątpienia zatem odpowiednio 3,3 kg i 5 kg ziela konopi innych niż włókniste stanowiły znaczną ilość w rozumieniu zarówno art. 53 ust. 2 i art. 63 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Dyspozycję przepisu art. 56 ust. 1 cytowanej ustawy o przeciwdziałaniu wypełnia ten, kto wbrew przepisom art. 33-35, art. 37 i art. 40, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe lub słomę makową albo uczestniczy w takim obrocie. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, sprawca ponosi surowszą odpowiedzialność z art. 56 ust. 3 cytowanej ustawy. Z wyroku SA we Wrocławiu z 25.06.2009 r. II Aka 122/09 (LEX nr 512067) wynika, że na gruncie art. 56 ust. 1–3 ustawy wprowadzeniem do obrotu środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej będzie zatem każda czynność polegająca na przeniesieniu własności lub posiadania takich środków, substancji lub słomy makowej, w wyniku której ich odbiorca uzyska do nich dostęp, a zatem będzie mógł z nich swobodnie korzystać.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż ziela konopi powstałe wskutek uprawy od września 2018 r. do 1 sierpnia 2019 r. 105 krzaków, świadek M. P. (1) sprzedał innym osobom, nie będącym konsumentami, za co otrzymał łącznie kwotę 52 000 zł. Bezpośrednim beneficjentem wprowadzenia tych środków odurzających do obrotu i ich sprzedaży był oskarżony L. Ś., który uzyskał łącznie z tego tytułu kwotę 26 000 zł.

Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił również znamiona czynu z art. 57 ust. 2 w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Jak wynikało bowiem z opinii biegłego, z jednej rośliny można było uzyskać ok. 22 g marihuany gotowej do spożycia, a zatem prowadzona w okresie od czerwca 1 sierpnia 2019 r. uprawa pozostałych 254 krzewów pozwoliłaby na uzyskanie 5 kg ziela konopi innych niż włókniste. Ich łączna wartość - biorąc pod uwagę zeznania M. P. (1) który wskazywał, iż ze sprzedaży 3,3 kg marihuany uzyskał kwotę 52 000 zł - wynosiłaby co najmniej 80 000 zł. Oskarżony swoim działaniem związanym z uprawą powyższej uprawy czynił więc przygotowania do wprowadzenia tych środków odurzających - stanowiących znaczną ilość - do obrotu, podobnie jak przy poprzednich uprawach.

Łączną kwalifikację z art. 12 § 1 k.k. uzasadnia fakt, iż czyn oskarżonego był rozłożony w czasie i miał miejsce od września 2018 r. do 1 sierpnia 2019 r. Wszystkie zachowania oskarżonego, popełnione wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, a także samodzielnie i związane z posadzeniem roślin, ich hodowlą, zbiorem i wprowadzeniem do obrotu jak i przygotowaniem do wprowadzenia do obrotu kolejnej partii ziela konopi innych niż włókniste w okresie od czerwca do 1 sierpnia 2019 r., popełnione w krótkich odstępach czasu, składały się na jeden czyn ciągły, objęty z góry powziętym zamiarem. Chodziło bowiem od początku o to, by uprawiane rośliny wprowadzić następnie do obrotu. Z uwagi na wprowadzenie od dnia 24 czerwca 2020 r. przepisu art. 57b k.k., wprowadzającego surowszą karalność za czyn ciągły, Sąd zastosował przepis art. 4 § 1 k.k., uznając, iż ustawa obowiązująca poprzednio tj. przed dniem 24 czerwca 2020 r. była względniejsza dla sprawcy.

Zgodnie z art. 11 § 2 k.k. jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Dla przyjęcia, iż zachodzi zbieg kumulatywny przepisów ustawy, miarodajnym jest stwierdzenie w oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, iż zachowanie sprawcy jest zewnętrznym przejawem jednego impulsu woli i to niezależnie od liczby skutków tego zachowania oraz liczby naruszonych przez nie norm. Sprawca, który w warunkach z art. 11 § 2 k.k. wyczerpuje swoim zachowaniem znamiona określone w dwóch lub więcej przepisach ustawy, nie realizuje znamion wielu przestępstw, lecz popełnia jeden czyn odpowiadający przestępstwu stypizowanemu przez zbiegające się przepisy, które wchodząc w skład kumulatywnej kwalifikacji tracą swoją samodzielność. Utworzony w ten sposób "nowy" typ przestępstwa zagrożony jest karą, której granice wyznacza ustawowe zagrożenie przepisu przewidującego najsurowszą karę ( vide: wyrok SA w Katowicach z dnia 24 maja 2013 r., sygn. akt II AKa 563, KZS 2013/10/63).

Kwalifikację przypisanego czynu - mając na uwadze uczynienie przez oskarżonego z przestępstwa stałego źródła dochodu - uzupełniał przepis art. 65 § 1 k.k.

Oskarżony działał umyślnie i w zamiarze bezpośrednim, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Brak było przesłanek wyłączających jego winę bądź bezprawność popełnionego przez niego czynu, którego karalność jest powszechnie znana.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

II.

L. Ś.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwalał w ocenie Sądu na uznanie, iż oskarżony L. Ś. swoim działaniem wypełnił znamiona czynu z art. 258 § 1 k.k.

Przez zorganizowaną grupę przestępczą w rozumieniu art. 258 § 1 k.k. rozumie się współdziałanie co najmniej trzech osób, którego celem jest popełnianie przestępstw. Dla istnienia grupy przestępczej nie jest wprawdzie konieczne wykształcenie się specjalnej struktury, form organizacyjnych, reguł przyjmowania i wykluczania członków, czy egzekwowania określonej dyscypliny wewnętrznej. Cechy takie dotyczą związku przestępczego, odznaczającego się znacznie wyższym stopniem organizacji. Nie jest konieczny również stały i niezmienny skład osobowy. Decydującym jest świadomy udział w grupie i akceptacja zamiaru popełniania w jej ramach przestępstw.

Cechami charakterystycznymi zorganizowanej grupy przestępczej są natomiast pewna wewnętrzna - choćby z niskim stopniem zorganizowania - struktura organizacyjna, jej trwałość, istnienie więzów organizacyjnych w ramach wspólnego porozumienia, planowanie przestępstw, akceptacja celów, trwałość zaspokojenia potrzeb grupy, gromadzenie narzędzi do popełniania przestępstw, wyszukiwanie miejsc dla przechowywania łupu, rozprowadzania go, podział ról, skoordynowany sposób działania oraz powiązania socjologiczno-psychologiczne między członkami grupy ( vide: wyrok SA w Krakowie z dnia 5 czerwca 2002 r., sygn. akt II AKa 123/02, KZS 2002/7-8/46)

Rzecznik oskarżenia dużą część uzasadnienia a/o poświęcił na opisanie działalności zorganizowanej grupy przestępczej mającej trudnić się wprowadzaniem do obrotu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych, w której zasadnicze role odgrywać miał T. M. i m.in. M. P. (2). Oprócz nich (którzy co trzeba wskazać obok M. P. (1) jako jedyni świadkowie - członkowie grupy - zostali zawnioskowani do przesłuchania w sprawie oskarżonego L. Ś.), w uzasadnieniu a/o wymieniono szereg innych osób uczestników grupy i przywołano szereg dowodów świadczących o tym, iż takowa grupa w istocie istniała. Był to szereg materiałów zabezpieczonych w ramach kontroli operacyjnych, protokoły odsłuchu rozmów, protokoły przeszukania, materiały uzyskane w drodze międzynarodowej pomocy prawnej czy też protokoły użycia testerów narkotykowych. Nie kwestionując wartości dowodowej tych materiałów, nie dostarczyły one dowodów na udział czy nawet świadomość oskarżonego co do udziału w zorganizowanej grupie przestępczej. Na to wskazywała również treść zarówno jego wyjaśnień jak i treść zeznań M. P. (1). Nazwisko oskarżonego nie przewijało się ani w zeznaniach T. M. i M. P. (2), próżno go było szukać również w innych dowodach zawnioskowanych do przeprowadzenia na rozprawie w postaci materiałów uzyskanych w ramach kontroli operacyjnej czy protokołów odsłuchów rozmów telefonicznych.

Żaden z tych dowodów nie pozwalał na uznanie, iż oskarżony L. Ś. miał świadomość, iż prowadząc razem z M. P. (1) proceder uprawy konopi innych włókniste jest częścią większej, zorganizowanej grupy przestępczej. Wyjaśnienia oskarżonego, iż nie znał osób, którym M. P. (1) sprzedawał uzyskane ziele konopi innych niż włókniste znajdowały potwierdzenie w zeznaniach M. P. (1), który stanowczo wskazywał, iż oskarżonemu opowiadał tylko, jaką ilość zabronionej substancji i za ile sprzedaje, a wiedza zarówno oskarżonego o tych osobach jak i także tych osób o L. Ś. nie była nikomu potrzebna. Ze zgromadzonego materiału nie wynika, aby jakakolwiek osoba trzecia inspirowała bądź pomagała oskarżonemu i świadkowi w przestępczym procederze. Ewentualny podział ról miał miejsce jedynie pomiędzy oskarżonym i M. P. (1), podobnie jak koordynacja ich działań.

Dlatego więc w ocenie Sądu, tak jak bezsprzecznie należało przyjąć, że dochodziło między oskarżonym do współdziałania przestępczego (współsprawstwa) w rozumieniu art. 18 § 1 k.k. to jednak na gruncie zgromadzonego materiału dowodowego nie sposób uznać, iż oskarżony L. Ś. miał świadomość, poczucie przynależności i zamiar popełniania przestępstw w ramach zorganizowanej grupy przestępczej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia przestępstwa z art. 258 § 1 k.k.

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

L. Ś.

I.

I.

Oskarżony w zakresie przypisanego mu czynu działał umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. W chwili popełnienia czynu nie miał zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej poczytalności.

W pełni zdawał sobie sprawę z bezprawności przedsiębranych działań.

W ocenie Sądu wymierzona kara pozbawienia wolności i grzywny czynią zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegającej na kształtowaniu w społeczeństwie, postawy poszanowania prawa, wypełniając przy tym dyrektywy wymienione w art. 53 k.k. Wymierzona kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego przestępstwa.

Ustalając wymiar kary Sąd miał na względzie:

a) jako okoliczności obciążające:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanego czynu

- godzenie w dobro jakim jest zdrowie publiczne

b) jako okoliczności łagodzące

- uprzednią niekaralność oskarżonego (mając przy tym na uwadze, iż stan, jako swoista norma społeczna nie mógł mieć dominującego charakteru przy wymiarze kary)

- umiarkowanie pozytywną opinię z wywiadu środowiskowego

Nadto wysokość stawki dziennej grzywny znajdowała swoje uzasadnienie w warunkach osobistych, rodzinnych, sytuacji majątkowej i możliwościach zarobkowych oskarżonego.

L. Ś.

IV.

I.

Orzeczenie o przepadku korzyści majątkowej znajdowało swoje oparcie w przepisie art. 45 § 1 k.k. Orzeczona kwota stanowiła sumę korzyści - jaką stosownie do treści zeznań M. P. (1) - uzyskał oskarżony z przypisanego przestępstwa.

L. Ś.

V.

I.

Orzeczenie o nawiązce znajdowało swoje oparcie w przepisie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. W ocenie Sądu orzeczona nawiązka będzie wpływać na zwiększenie efektu wychowawczego oddziaływania kary a kwota nawiązki jest adekwatna do możliwości majątkowych oskarżonego i charakteru przypisanego jemu przestępstwa.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

L. Ś.

III.

I.

na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej w pkt. I. części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie.

L. Ś.

VI.

I.

rozstrzygnięcie w przedmiocie dowodów rzeczowych znajdowało swoje oparcie w przepisie art. 70 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajdowało swoje oparcie w przepisach 632 pkt 2 k.p.k.

VII.

rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajdowało swoje oparcie w przepisach art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust 1 pkt 5 i art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych

7.  Podpis