Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Sztenc

Protokolant: Bartosz Gawlas

w obecności Roberta Mielczarka Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniach 12.VII.2016 r., 29.IX.2016 r., 15.XI.2016 r., 5.I.2017 r., 14.II.2017 r., 14.III.2017 r., 18.IV.2017 r., 28.IV.2017 r., 4.VII.2017 r.

sprawy

O. P. urodz. w dniu (...)

we L.

syna J. i O. z domu K.

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od 21 marca 2013 r. do 6 czerwca 2013 r. w (...), we W., Ł. i innych miejscowościach w P. oraz w C., działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu, pod pozorem wykonania usług w transporcie międzynarodowym, wykorzystując działalność istniejących bądź nieistniejących podmiotów i preparując dokumenty firmowe wskazujące na ich realne istnienie, wprowadzając w ten sposób w błąd przedstawicieli pokrzywdzonych co do rzeczywistego zamiaru wykonaniu zleconej usługi transportowej, poprzez podstawienie pod załadunek zestawów ciężarowych różnych marek, do których przytwierdzano skradzione uprzednio tablice rejestracyjne z innych pojazdów i których to dokumenty identyfikacyjne podrobiono, doprowadzili pokrzywdzone firmy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości o łącznej kwocie nie mniejszej niż 836.197,80 zł oraz usiłowali doprowadzić jeden z podmiotów do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 56.972,90 zł, w ten sposób, że:

➢

w okresie od 21 do 22 marca 2013 r. w (...), działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali na podstawie sfałszowanych dokumentów transportowych upadłej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) zarejestrowanej na U. celem wykonania rzekomej usługi transportowej na trasie (...) - L. przy użyciu zestawu ciężarowego w postaci ciągnika siodłowego nieustalonej marki - najprawdopodobniej (...) oraz naczepy nieustalonej marki, do których przytwierdzono uprzednio skradzione z innych pojazdów (...) tablice rejestracyjne o numerach (...) i(...), załadunku 21 palet z elektronarzędziami firmy (...) w postaci m.in. pilarek, wiertarek, kosiarek, szlifierek, itp. o łącznej wartości 45.420,22 € co stanowiło równowartość kwoty 188.493,91 zł, czym działali na szkodę E. P. z siedzibą w (...) oraz (...) B. z siedzibą w W. na L.,

➢

w dniu 23 marca 2013 r. w B., gm. K., działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali na podstawie sfałszowanych dokumentów transportowych upadłej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) zarejestrowanej na U., przy czym O. P. posłużył się paszportem nr (...) na nazwisko D. P. celem wykonania rzekomej usługi transportowej na trasie B. - S. na zestaw ciężarowy w postaci ciągnika siodłowego marki D. (...) wraz z naczepą marki S. (...), do których przytwierdzono uprzednio skradzione z innych pojazdów (...) tablice rejestracyjne o numerach (...)i (...), załadunku telewizorów (...) marki (...) różnych rozmiarów i modeli o łącznej wartości 106.149,03 USD, stanowiących równowartość 339.676,89 zł, czym działali na szkodę (...) P. w K. oraz firmy (...) w K. na kwotę 207,50 zł,

➢

w dniu 25 marca 2013 r. w Ł., działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali na podstawie sfałszowanych dokumentów transportowych upadłej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) zarejestrowanej na U. celem wykonania rzekomej usługi transportowej na trasie Ł. - L. na zestaw ciężarowy w postaci ciągnika siodłowego marki (...) koloru białego wraz z naczepą marki S. z plandeką koloru srebrnego, do których przytwierdzono skradzione uprzednio z innych pojazdów (...) tablice rejestracyjne o numerach (...) i (...), załadunku ładowarki marki C. (...) o nr seryjnym (...) i nr VIN (...) z dodatkowym osprzętem o łącznej wartości 178.859 zł, czym działali na szkodę (...) spółka z o.o. Oddział w Ł.,

➢

w dniu 4 czerwca 2013 r. w C. działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali na podstawie sfałszowanych dokumentów firmy (...) (H.) (...) zarejestrowanej na U., przy czym O. P. posłużył się paszportem na nazwisko I. S. (1) celem wykonania rzekomej usługi transportowej na trasie (...) na zestaw ciężarowy w postaci ciągnika siodłowego marki M. wraz z naczepą nieustalonej marki, do których przytwierdzono skradzione uprzednio z innego pojazdu (...) tablice rejestracyjne nr (...) i nr (...), załadunku 20 ton maku i 19.920 paczek paluszków (...) i czipsów o łącznej wartości 39.744 USD stanowiących równowartość 129.168 zł, czym działali na szkodę firm (...) spółka z o.o. z siedzibą w T. w C.,

➢

w dniu 6 czerwca 2013 r. w O., działając wspólnie i w porozumieniu, pod pozorem wykonania usługi transportu międzynarodowego na trasie O. - K. poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela firmy (...) polegający na podstawieniu pod załadunek zestawu ciężarowego w postaci ciągnika siodłowego R. (...) wraz z naczepą marki S., do których przytwierdzono skradzione uprzednio z innego pojazdu (...) tablice rejestracyjne nr (...) i (...), przy czym O. P. posłużył się dokumentem w postaci prawa jazdy i paszportu na nazwisko I. S. (1) oraz podrobionymi dokumentami firmy (...) (H.) (...) zarejestrowanej na U., usiłowali doprowadzić pokrzywdzony podmiot do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez załadunek towaru w postaci mydła w płynie, ręczników papierowych, dozowników o łącznej wartości 56.972,90 zł lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie ich przez policję,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 294 § 1 k.k. oraz 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

I. oskarżonego O. P. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, z tym, że ustala, iż działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami doprowadził pokrzywdzone firmy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie nie mniejszej niż 792.970,15 zł, a nadto, iż działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami dokonał załadunku 21 palet z elektronarzędziami firmy (...) w postaci m.in. pilarek, wiertarek, kosiarek, szlifierek, itp. o łącznej wartości 35.038,35 €, co stanowiło równowartość kwoty 145.058,76 zł, czym działał na szkodę E. P. z siedzibą w (...) oraz (...) B. z siedzibą w W. na L., tj. czynu z art. 286 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 294 § 1 k.k. oraz art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 1 i § 2 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę 300 (trzystu) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych każda,

II. na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby lat 5 (pięciu),

III. na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu O. P. na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 6 czerwca 2013 r. do dnia 6 listopada 2013 r., przyjmując, iż jeden dzień pozbawienia wolności jest równy dwóm dziennym stawkom grzywny, zaś okres tymczasowego aresztowania od dnia 6 listopada 2013 r. do dnia 4 marca 2014 r. z mocy ww. przepisu zalicza na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności,

IV. na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego O. P. obowiązek częściowego naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę:

- na rzecz (...) kwoty 35.038,35 euro (trzydziestu pięciu tysięcy trzydziestu ośmiu euro i 35/100 €),

- na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. w C. kwoty 39.744 USD (trzydziestu dziewięciu tysięcy siedmiuset czterdziestu czterech dolarów),

V. zasądza od oskarżonego O. P. na rzecz Skarbu Państwa wydatki spowodowane jego sprawą od dnia wszczęcia postępowania oraz wymierza mu opłatę w kwocie 6.300 złotych.

Sygn. akt III K 183/15

UZASADNIENIE

W toku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny.

Oskarżony O. P. będący obywatelem U. w marcu oraz
w czerwcu 2013 r. działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami brał udział w procederze wyłudzania towarów od różnych firm pokrzywdzonych, mających siedziby w P. (tj. m.in. w (...), Ł.
i innych miejscowościach), a także w C. (tj. w T.), który polegał na wykorzystywaniu podmiotów prowadzących (bądź też nie) działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych w celu doprowadzenia pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie ich w błąd w zakresie zamiaru wykonania zleconej usługi transportowej. W tym też celu oskarżony wespół z ww. osobami brał udział w podstawianiu pod załadunek różnych zestawów ciężarowych, oznaczonych tablicami rejestracyjnymi skradzionymi uprzednio z innych pojazdów, posługując się przy tym podrobionymi dokumentami rejestracyjnymi używanych w tym celu pojazdów.

I tak, w dniu 21 marca 2013 r. A. S. prowadzący własną działalność gospodarczą w postaci świadczenia usług magazynowych, m. in. na rzecz Sp. z o.o. (...) z siedzibą w (...) przy ul. (...) otrzymał od tejże firmy zlecenie dotyczące przygotowania towaru do załadunku dla firmy (...) z siedzibą w W. na L. w postaci elektronarzędzi, tj. pilarek, szlifierek, wiertarek, wyrzynarek, młotów udarowych, kosiarek, które zostały załadowane na 21 europaletach. Jednocześnie poinformowano go, że po ww. towar przyjedzie zestaw TIR o numerach rejestracyjnych (...) Tenże zestaw przyjechał celem załadunku w dniu 21 marca 2013 r. około godz. 17:10, którego dokonano w godzinach rannych w dniu 22 marca 2013 r., tj. około godz. 9:30-9:40. Był to ciągnik siodłowy wraz z naczepą. Łączna wartość załadowanych elektronarzędzi wyniosła 35.038,35 Euro, co stanowiło równowartość 145.058,76 zł. Nie zostały one jednak dostarczone w późniejszym czasie do odbiorcy na L., który je zakupił, przy czym dokonując jego wyłudzenia sprawcy tego przestępczego przedsięwzięcia, w tym oskarżony O. P. posłużyli się sfałszowanymi dokumentami upadłej spółki o nazwie P. z siedzibą na U..

dowód:

zeznania świadka A. S. – k. 5854-5855, 6574;

zeznania świadka A. J. – k. 5881-5882, 6573v;

wykaz wyłudzonych elektronarzędzi wraz z cenami jednostkowymi, fakturami –
k. 5856-5871, 5884-5887, 5888, 5900-5901;

zdjęcia elektronarzędzi E. w zabezpieczonym telefonie – k. 5872-5877;

płyta CD z monitoringu – k. 5878;

informacja dotycząca wykonanych zdjęć elektronarzędzi w telefonie T. M. – k. 5879;

protokół oględzin płyty z monitoringu – k. 5880;

protokół oględzin i analizy materiału dowodowego dotyczące wyłudzenia elektronarzędzi E. – k. 5895-5896, 5898-5899;

tabela kursu walut z 2013 r. – k. 5897;

materiały uzyskane w ramach międzynarodowej pomocy prawnej z U. –
k. 4457-4466, 4471-4472, 4474-4475, 4481-5466;

informacja (...), płyta CD – k. 4575-4576, 4577;

zeznania świadka L. V. – k. 6303-6304, 6663;

dokumentacja złożona przez pokrzywdzonego – k. 6375-6385, 6420-6430;

informacja (...) z dnia 19 marca 2015 r. dotycząca wysokości wyrządzonej szkody – k. 6415.

W marcu 2013 r. pokrzywdzony M. P. prowadzący działalność gospodarczą o nazwie P. z siedzibą w K. przy ul. (...) także został doprowadzony do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez ww. sprawców, w tym oskarżonego O. P. przy wykorzystaniu opisanego wyżej procederu przestępczego.

Firma spedycyjna pokrzywdzonego, zatrudniająca w charakterze spedytora A. P. (1) w dniu 20 marca 2013 r. na giełdzie transportowej zamieściła ogłoszenie o zleceniu usługi transportowej na trasie O. – S. J., której ofertę uzyskała od współpracującej z nią firmy (...) S.A. z siedzibą w W. przy ul. (...), obsługującej zakłady (...) z siedzibą w K.. Zlecenie dotyczyło przewozu telewizorów marki (...) z P. do S., jednakże nie wskazano tego w ogłoszeniu. Jeszcze tego samego dnia na ww. ofertę wykonania usługi dopowiedziała u. firma (...) z siedzibą (...) K., ul. (...), w związku, z czym A. P. (1) zajęła się załatwianiem realizacji przedmiotowego przewozu, w trakcie czego dysponowała trzema numerami telefonów ukraińskiego zleceniobiorcy, które były podane na internetowej giełdzie transportowej, tj. na stronie (...). Po tymże, w dniu 20 marca 2013 r. firma (...) wystawiła zlecenie nr(...), które następnie przesłano drogą elektroniczną, po czym zleceniobiorca przesłał dane kierowcy D. P. oraz numer jego paszportu, a także numery rejestracyjne pojazdu marki D. (...), tj. (...) oraz naczepy (...), tj. (...).

W dniu 23 marca 2013 r. o godz. 7:50 do B. w K. przyjechał zestaw ciężarowy, którym kierował oskarżony O. P., posługujący się jednak danymi osobowymi D. P.. Po tymże, w dniu 23 marca 2013 r. na ww. zestaw dokonano załadunku 196 sztuk telewizorów marki (...) o łącznej wartości 106.149,03 USD, stanowiących równowartość 339.676,89 zł. Rozładunek ww. towarów miał nastąpić w S. w dniu 26 marca 2013 r., jednakże jak tegoż dnia ustalili pracownicy firmy (...) – nie zostały one odebrane przez odbiorcę w miejscowości J..

Po tymże, A. P. (1) przy pomocy koleżanki zamieszkałej w K., ustaliła, że pod wskazanym adresem nie ma siedziby firmy (...), która nie jest nikomu tam znana. Z tytułu wykonanej usługi (...) nie otrzymał należności w kwocie 50 Euro, co stanowiło równowartość 207,50 zł.

dowód:

zeznania świadka M. P. – k. 4227-4228, 4258-4259, 6542v-6543;

zeznania świadka A. P. (1) – k. 4231-4232, 4302-4303, 6543v;

zeznania świadka P. P. (2) – k. 4264, 6573;

zeznania świadka J. S. – k. 4276-4278, 6543v-6544;

zeznania świadka T. S. (1) – k. 4321-4322, 6573v-6574;

zeznania świadka A. P. (2) – k. 4611, 6542v;

zeznania świadka P. C. – k. 4612, 6641v;

dokumentacja dotycząca zlecenia transportu, maile oraz podrobione skany dokumentów firmy (...) z U. – k. 4233-4245, 4329-4369;

wykaz wyłudzonego mienia w postaci telewizorów (...) wraz z ich wyceną – k. 4251-4254, 4266-4269, 4279-4286, 4324-4328;

protokół zatrzymania rzeczy - zapisu monitoringu, płyta DVD – k. 4287, 4288, 4289;

protokół oględzin płyty z załadunku towaru w (...) – k. 4300-4301;

informacja (...) dotycząca nr (...) zawarta na płycie CD – k. 4318-4319;

protokół oględzin płyty CD wraz z załącznikami w postaci wydruku abonentów i połączeń telefonicznych – k. 4374, 4375-4400;

informacje inspekcji drogowej oraz dotyczące ustaleń nr IP ujawnionych w mailach, tłumaczenia dokumentów – k. 4401, 4403, 4404-4411, 4416, 4421-4432;

notatka dotycząca zgłoszenia zdarzenia z dnia 23.03.2013 r. – k. 4226;

materiały uzyskane w ramach międzynarodowej pomocy prawnej z U. –
k. 4457-4466, 4471-4472, 4474-4475, 4481-5466;

informacja z (...) zawarta na płycie CD – k. 4575, 4576, 4577;

wydruk części zawartości płyty CD – k. 4580, 4582-4585;

wydruk z telefonu T. M., zdjęcie listu przewozowego dotyczącego przewozu telewizorów do S. – k. 4622;

informacja z materiałów sprawy w zakresie opinii biegłego dotyczącej telefonu zabezpieczonego od E. S., zawierająca m. in. zdjęcia telewizorów (...) oraz sms-y z dnia 30.04.2013 r. dotyczące ww. telewizorów, wydruki danych i trasy poruszania się sprawców – k. 4623-4633, 4637-4639;

protokół oględzin i analizy materiału dowodowego – k. 4634-4636;

tabela kursu walut z 2013 r. – k. 5897;

zeznania świadka M. L. – k. 4104-4110, 6640.

Spółka z o.o. (...) z siedzibą w W. przy ul. (...) zajmowała się sprzedażą i serwisem (...) budowlanych (...). W 2012 r. wystawiła ona na sprzedaż maszynę budowlaną, tj. ładowarkę kołową firmy (...) typ (...), stojącą na placu wystawowym. W dniu 12 marca 2013 r. Spółka (...) w godzinach rannych otrzymała informację mailową o zarezerwowaniu ww. maszyny przez klienta l., która została przesłana przez „bliźniaczą” spółkę (...) L. z siedzibą w W.. W dniu 19 marca 2013 r. I. P. otrzymała kolejną informację mailową z potwierdzeniem zakontraktowania przedmiotowej maszyny do firmy (...) z prośbą o przygotowane jej dostawy w dniu 22 lub 25 marca 2013 r. W dniu 22 marca 2013 r. potwierdzono, iż odbiór maszyny odbędzie się w dniu 25 marca 2013 r., po którą przyjedzie ciągnik siodłowy o nr rej. (...) wraz z naczepą o nr rej. (...). Tego też dnia na plac tejże spółki położony w Ł. przy ul. (...) w godzinach rannych przyjechał ww. pojazd, tj. samochód ciężarowy marki (...) koloru białego wraz z naczepą, tj. zestaw ciężarowy ww. numerach rejestracyjnych, kierowany przez oskarżonego O. P.. Tenże przedstawił następnie w biurze spółki wymagane dokumenty, w tym podrobiony dowód rejestracyjny pojazdu i naczepy, list przewozowy CMR oraz dokument dotyczący ubezpieczenia ładunku. Po wypełnieniu stosownych dokumentów, przy użyciu sprzętu firmy (...) dokonano załadunku ww. maszyny o wartości 42484,25 Euro (tj. równowartości 178.859 zł), po czym ww. zestaw ciężarowy wyjechał w nieznanym kierunku. W dniu 27 marca 2013 r. przedstawiciel firmy (...) otrzymał informację, że ww. maszyna nie została przywieziona do miejsca dostawy.

dowód:

zeznania świadka M. L. – k. 4104-4110, 4159, 4204-4207, 4216-4217, 6640;

notatka urzędowa – k. 4103;

dokumentacja dotycząca ładowarki (...) – k. 4111-4120;

rejestracja zgłoszenia zdarzenia – k. 4124-4128;

informacja dotycząca zlecenia załadunku na rzecz firmy na L. przez firmę (...) z U. – k. 4155;

tablica poglądowa – k. 4176-4178, 4183-4185, 4197-4199;

wydruk maila E. S. z dnia 6.05.2015 r. z ofertą sprzedaży lub pośrednictwa sprzedaży ładowarki (...) - k. 4182;

wydruk zdjęć z telefonu zabezpieczonego od T. M. dotyczących ładowarki (...) oraz sms z dnia 29.03.2013 r. dotyczący ww. ładowarki – k. 4188-4192;

protokół oględzin i analizy materiału dowodowego – k. 4193-4194;

tablica z kursami walut – k. 4218;

zeznania świadka R. W. – (...), (...)- (...), 6502v- (...);

zeznania świadka M. T. – k. 4133-4134, 4171-4172, 6501v-6503;

zeznania świadka P. K. – k. 4138, 4200-4203, 6639v-6640;

zeznania świadka T. K. – k. 4179-4180, 6542;

zeznania świadka P. F. – (...)- (...), (...);

opinie dotyczące nawigacji – k. 3763-3848, 3849-3861;

opinia dotycząca badania czasu i miejsca wykonania zdjęć ujawnionych w zabezpieczonych urządzeniach – k. 3863-3873;

informacja z (...), płyta CD – k. 4575-4576, 4577;

wydruk części zawartości ww. płyty CD – k. 4580, 4582-4585;

protokół oględzin ww. płyty CD – k. 4581.

S. N. (1) i L. G. m.in. w 2013 r. prowadzili w (...) działalność gospodarczą, tj. spółkę z o.o. (...) z siedzibą w T. przy ul. (...), której obaj są współwłaścicielami. Ww. spółka m.in. współpracowała z firmą (...) z D. o nazwie P., której właścicielem jest A. P. (3). Z ww. firmą spółka (...) handlowała makiem oraz paluszkami (...), które sukcesywnie były wysyłane do firmy (...). Pod koniec maja 2013 r. firma (...) zamówiła 20 ton ziarna maku pakowanego w worki oraz 9 palet paluszków (...). Ww. towar miał być dostarczony firmie (...) w okresie pomiędzy 28 maja a 3 czerwca 2013 r., w związku z czym przesłała ona firmie (...) pocztą elektroniczną zamówienie wraz z numerem zestawu, który zostanie podstawiony do załadunku oraz kopię paszportu kierowcy. (...) miała dokonać firma (...) z U. zestawem, tj. ciągnikiem siodłowym marki M. koloru białego o nr rej. (...) wraz z naczepą o numerze rejestracyjnym (...), którego kierowcą miał być I. S. (1). Tablica rejestracyjna u. (...) została przy tym wcześniej skradziona z samochodu osobowego marki H. (...).

W dniu 3 czerwca 2013 r. oskarżony O. P. kierujący ww. zestawem po zatankowaniu paliwa na Stacji (...) w R., w godzinach przedpołudniowych pojechał do C. celem załadunku ww. towaru, którego następnie dokonano w O. przy ul. (...) w firmie (...), tj. w miejscowości położonej w okolicy T.. Oskarżony O. P. posługujący się dokumentami firmy (...), paszportem (...) na nazwisko I. S. (1), podrobionym listem przewozowym zleceniodawcy, tj. firmy (...) z U. w dniu 4 czerwca 2014 r. podstawił kierowany przez siebie zestaw ciężarowy pod załadunek towaru, którego następnie dokonano, tj. 20 ton maku w workach oraz 9 palet z paluszkami (...) o łącznej wartości 39.744 USD, tj. równowartości 129.168 zł.

Po dokonaniu załadunku ww. towaru, oskarżony odjechał z nieznanym kierunku. W dniu 4 czerwca 2013 r. właściciele spółki (...) otrzymali informację z Urzędu Celnego z T., że kierowca z towarem nie stawił się do odprawy celnej. Przedmiotowy mak i paluszki nie zostały dostarczone zamawiającemu, gdyż oskarżony O. P. wraz z ustalonymi, innymi osobami w dniu 4 czerwca 2013 r. wjechał do P., gdzie wyłudzony towar przeładowano do nieustalonego magazynu. Pojazd marki M. został po tymże pozostawiony na jednym z parkingów przy drodze krajowej nr (...) w miejscowości L.. W dniu 9 czerwca 2013 r. funkcjonariusze KPP w Z. ujawnili przedmiotowy zestaw ciężarowy, przy czym jego tablice rejestracyjne o numerach (...) i (...) znajdowały się w jego wnętrzu. W dniu 7 listopada 2013 r. w wyniku oględzin przedmiotowego zestawu, które przeprowadzili funkcjonariusze (...) we W. ujawniono w jego wnętrzu ślady maku.

dowód:

zeznania świadka S. N. (2) – k. 4998-5000, 5084-5085, 5110-5113, 5114-5115, 6572;

zeznania świadka L. G. – k. 4991-4993, 6571v-6572;

protokół oględzin płyt DVD z zapisem monitoringu na stacji PKN (...) w R. – k. 137-138;

3 płyty z zapisem monitoringu – k. 139;

informacje dotyczące wyłudzenia maku i paluszków w C. – k. 4641-4652;

załączniki do ww. informacji, tj. zdjęcia dokumentów sprawców, maku, paluszków, kalendarza, naczepy z nr rej. (...), komunikatów mailowych – k. 4653-4710;

materiały postępowania związane z ujawnieniem w dniu 9.06.2013 r. w K. porzuconego zestawu ciężarowego marki M. z naczepą, tablicami rejestracyjnymi (...) i (...) – k. 4723-4907, a w tym informacje dotyczące tablic rejestracyjnych – k. 4819, 4833;

notatki urzędowe – k. 4723, 4724-4725, 4750, 4981, 4982-4983, 4984;

protokół oględzin pojazdu i naczepy – k. 4726-4729, 4751-4752;

ustalenia dotyczące tablic rejestracyjnych – k. 4744;

kopia tachografu z pojazdu marki M. – k. 4753;

ślady biologiczne pobrane z pojazdu marki M. – k. 4765-4767;

dokumenty obcojęzyczne z samochodu marki M. – k. 4768-4795;

wykazy dowodów rzeczowych – k. 4763, 4806, 4933, 4934;

materiał poglądowy z oględzin pojazdu marki M. i naczepy – k. 4834-4838;

protokół oględzin pojazdu marki M. i naczepy z dnia 7.11.2013 r. – k. 4909-4910;

materiał poglądowy z oględzin – k. 4911-4931;

dowody rzeczowe, tj. 3 woreczki strunowe z makiem – k. 4932;

tablica poglądowa – k. 4937-4939;

opinia z badań osmologicznych – k. 4951-4953;

opinia z badań genetycznych – k. 4969-4972;

dokumenty dotyczące przejęcia postępowania z C. – k. 5026-5028;

informacje dotyczące wysokości szkody – k. 5062-5074, 5086-5102;

przetłumaczone materiały śledztwa prowadzonego w C. – k. 5103-5204, a w tym: oświadczenie A. P. (3) z firmy (...) – k. 5162-5164;

dokumenty w jęz. (...), (...) i (...) i ich tłumaczenia dotyczące wyłudzenia towaru w C. – k. 5263-5424, 5425-5622, 5623-5853;

informacja dotycząca paszportu (...) I. S. – k. 5608;

protokół oględzin – k. 4720;

notatka urzędowa – k. 4761;

kopie dokumentów związanych z wyłudzeniem maku i paluszków – k. 5001-5009;

3 płyty DVD z zapisem monitoringu na stacji PKN (...) w R. – k. 139;

Informacja dotycząca ujawnienia maku – k. 1001;

wykaz dowodów rzeczowych – k. 1003;

częściowo zeznania świadka T. M. – k. 1450-1452, 1459-1496, 6641;

zeznania świadka D. S. – k. 4816-4817, 6573.

W dniu 4 czerwca 2013 r. oskarżony O. P. wraz z dwoma ustalonymi mężczyznami będącymi obywatelami U. został zameldowany w Centrum (...) w N. przy ul. (...), gdzie następnie wszyscy trzej ww. spędzili noc z 4 na 5 czerwca 2013 r. O. P. posłużył się przy tym swoimi danymi osobowymi, podobnie jak jeden ze współdziałających z nim mieszkańców J., natomiast inny z mężczyzn został zameldowany w ww. Centrum jako I. P., posługując się przy tym prawem jazdy nr (...).

W nocy z 5/6 czerwca 2013 r. oskarżony O. P. wraz z innymi ustalonymi mężczyznami przyjechali zestawem ciężarowym marki R. (...) wraz z naczepą S. do Hotelu (...) w O., do którego przyjechali także dwaj inni ustaleni mężczyźni, samochodem marki A. (...).

W dniu 6 czerwca 2013 r. około godz. 6:15 oskarżony O. P. kierując zestawem ciężarowym w postaci ciągnika siodłowego marki R. (...) o nr rej. (...) wraz z naczepą marki S. o nr rej. (...) podjechał w pobliże siedziby spółki z o.o. (...) w O., znajdującej się przy ul. (...). Po tymże, okazał pracownikowi ochrony paszport nr (...) na nazwisko I. S. (1), po czym udał się pod rampę załadunkową, gdzie pozostawił pojazd do czasu załatwienia wymaganych formalności. W związku z nimi, udał się następnie do dyspozytora, któremu przedstawił wymagane dokumenty, a to m.in. dowód rejestracyjny nr (...) na pojazd marki R., dowód rejestracyjny nr (...) na naczepę S. 24L, a także dokumenty mające potwierdzać, że właścicielem zestawu ciężarowego jest firma z U. (...), a nadto prawo jazdy nr (...) na nazwisko I. S. (1), list przewozowy CMR nr (...). Przedmiotem załadunku miał być towar zamówiony przez firmę (...) z siedzibą w K. na U. w postaci dozowników do płynów, mydła w płynie, czyściwa, papieru, ręczników papierowych i innych o łącznej wartości 56.972,90 zł.

Podczas załatwiania formalności, oskarżony O. P. został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji. Ujawniono wówczas, a następnie zatrzymano podrobione dokumenty, którymi się posługiwał.

W toku przeszukania zestawu ciężarowego ujawniono m.in. dowody rejestracyjne na inne pojazdy nr (...) na pojazd o nr rej. (...), nr (...) na pojazd nr rej. (...), na pojazdy o numerach (...), (...), (...) tablice rejestracyjne nr (...), (...), (...) i inne, telefony komórkowe, karty SIM, nawigacje, itp.

Ujawniono nadto telefon komórkowy o numerze (...), na który w czasie wykonywania czynności przez funkcjonariuszy policji telefonowano kilkakrotnie z numeru (...). Podjęte działania pozwoliły na ustalenie miejsca logowania się telefonu o ww. numerze, którym okazał się teren znajdujący się w pobliżu firmy (...), tj. w okolicach ulicy (...). Po udaniu się w ww. miejsce oraz przeprowadzeniu obserwacji – funkcjonariusze zatrzymali następnie dwóch ustalonych mężczyzn, tj. obywatela U. i mieszkańca J., przebywających w znajdującym się tamże samochodzie marki A. (...) o nr rej. (...), obserwujących wcześniej plac załadunkowy ww. firmy.

W wyniku przeszukania dokonanego w pojeździe marki A. (...) ujawniono pieczęcie różnych firm, w tym L. T. z U., 9 telefonów komórkowych, nawigację, pendrivy, dokumenty w języku (...), (...) tablice rejestracyjne o numerach (...), dokumenty samochodu marki R. (...) na numery rejestracyjne (...) i naczepę S. (...) na numer rej. (...) i inne. Przy jednym z zatrzymanych mężczyzn ujawniono nadto sfałszowane prawo jazdy nr (...) na nazwisko I. P., który tymże się posługiwał.

W toku późniejszych oględzin samochodu marki A. (...) ujawniono nadto pieczątkę firmową spółki (...), zaś w bagażniku ujawniono i zabezpieczono 3 kartony z paluszkami (...) oraz opakowania z paluszkami (...), (...) i „Z makiem”, jak również dwie reklamówki zawierające ziarna maku.

dowód:

zeznania świadka E. M. – k. 71-73, 6500-6501;

zeznania świadka T. W. – k. 90-93, 6662v;

zeznania świadka M. S. – k. 104-107, 108-110, 6501;

zeznania świadka I. W. – k. 143-145, 6502;

zeznania świadka D. T. – k. 1468-1469, 1478-1479,1511-1512, 6540v;

zeznania świadka W. D. – k. 1519-1520, 1530, 6675-6676;

notatka urzędowa dotycząca ujawnienia przestępstwa usiłowania wyłudzenia mienia z (...) Sp. z o.o. w O. – k. 65-66;

informacje z U. dotyczące tablic rejestracyjnych o nr (...) i (...) – k. 67-69, 70;

protokoły zatrzymania – k. 74-76, 117-119, 125-129, 130-134, 1041-1043;

zabezpieczone dokumenty – k. 77, 78;

wykazy dowodów rzeczowych – k. 85, 86, 163-164, 165, 176, 177, 267, 653-655, 970, 992, 1003, 1044, 2012-2013;

zestawienie towarów do załadunku w S. (...) k. 94-96, 99-103;

ogłoszenie na usługę transportową – k. 97-98;

protokoły oględzin – k. 111-113, 124, 137-138, 140-141, 142, 172-175, 269-280, 778-792, 793-802, 803-807, 808-818, 819-833, 834-949, 950-959, 960-965, 989-990,1027-1040;

kopia rejestru ruchu pojazdów – k. 114-116;

wydruk z płyty, płyta DVD – k. 120-121;

rezerwacja hotelu – k. 135-136;

kopia faktury za wynajem pokoju w C. (...) w N., wydruk z książki meldunkowej – k. 146-147;

tablice poglądowe – k. 148-150, 655-677, 1885-1887, 1903-1905, 1958-1960, 1967-1969;

protokół zatrzymania O. P. – k. 156;

protokoły przeszukania – k. 157-160, 261-264, 645-650, 966-968, 2008-2010;

informacja dotycząca sprawdzenia tablic rejestracyjnych ujawnionych w pojeździe marki R.: (...), (...), (...) oraz poszukiwań ww. pojazdu w W. – k. 171;

opinia daktyloskopijna dotycząca śladów na tablicach i dokumentach – k. 182-189, 194-195, 196;

wykaz zdjęć z oględzin – k. 198-199, 206-207;

dokumentacja fotograficzna z oględzin samochodu marki (...) – k. 200-205;

dokumentacja dotycząca przekazania pojazdu na parking depozytowy – k. 208-217, 980-983, 986-987;

informacja dotycząca naczepy – k. 218;

opinia mechanoskopijna dotycząca pojazdu marki R. – k. 227-230;

dokumentacja dotycząca tytułu własności do pojazdu marki R. (...) – k. 233-255, 259-260;

protokoły pobrania materiału porównawczego – k. 609-611, 615-617, 1462-1464, 1513-1514, 1521-1522, 1532-1535, 2537-2539, 2605-2606;

materiał porównawczy – k. 618;

protokoły zatrzymania osoby – k. 643-644, 2007;

dokumenty zabezpieczone w samochodzie marki A. (...) w języku (...) wraz z ich tłumaczeniami – k. 681-763;

kopia dowodu rejestracyjnego samochodu marki A. (...)- k. 966-967;

notatka z użycia psa służbowego – k. 991;

odciski pieczęci firmy (...) – k. 997, 1505-1508, 1526;

informacja dotycząca ujawnienia przedmiotu przestępstwa wyłudzenia maku –
k. 1001;

opinia mechanoskopijna dotycząca pojazdu marki A. (...) – k. 1014-1016;

dokumenty dotyczące spółki (...) – k. 1019-1024, 1480-1485, 1486-1492, 1493-1496,1523-1525, 1500-1504, 1848-1877, 1897-1898, 1902, 1916-1918, 1924-1925, 1939-1942, 1952-1953, 1978, 1962, 1995-1996, 2000;

materiały dotyczące sprawdzenia pochodzenia samochodu i tytułu prawnego do pojazdu marki A. (...) - k. 1465-1599, 1465;

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów – k. 1542-1578;

informacja Urzędu Skarbowego dotycząca pojazdu marki A. (...) – k. 1582, 1585-1599, 2021-2026;

dokumentacja dotycząca spółki (...) – k. 2032-2036;

informacja o prowadzonej działalności gospodarczej – k. 2051-2052;

protokół eksperymentu procesowego – k. 2515-2516;

informacje dotyczące dowodu rejestracyjnego i książki pojazdów – k. 2542, 2545-2570, 2573;

opinie dotyczące zabezpieczonych telefonów – k. 2632-2639, 2640-2831, 2832-3031, 3032-3232, 3233-3269, 3270-3432, 3433-3542, 3543-3551, 3552-3631, 3532-3665, 3666-3684, 3685-3688, 3689-3692;

opinie dotyczące zabezpieczonych pendrivów – k. 3693-3696,3697-3700, 3701-3715, 3716-3762;

płyty CD z opiniami – k. 3873a;

częściowo wyjaśnienia oskarżonego O. P.- k. 313-316, 318-319, 326, 593-594, 607-608, 631-634, 4216-4217, 6481v-6482;

częściowo zeznania świadka T. M. - k. 1104-1106, 1109-1111, 1450-1452, 1454-1455, 1459-1461, 1620-1623, 3936-3937, 6641;

częściowo zeznania świadka E. S. (3) – k. 2073-2074, 2075-2076, 2081, 2528-2529, 2533-2534, 2612-2614, 3956-3957, 6641.

Oskarżony O. P. przesłuchany po raz 1-szy w postępowaniu przygotowawczym w charakterze podejrzanego o usiłowanie oszustwa na szkodę S. (...) w dniu 6 czerwca 2013 r., przyznał się do jego popełnienia. Wyjaśnił, iż mieszka we L. przy (...). Jest zatrudniony w prywatnej firmie przewozowej (...) z siedzibą firmy ulica (...) L. jako kierowca. Posiada uprawnienia do kierowania ciągnikami siodłowymi, naczepami. Od około dwóch miesięcy jego ciężarówka była zepsuta. Był przez ten czas bez pracy. Firma, gdzie pracuje, zajmuje się przewozem różnych towarów na terenie najczęściej P. i U.. K. miesięcy temu jeden daleki jego znajomy zapytał go czy nie chce sobie dorobić, wtedy mu odmówił, gdyż miał pracę. Nie wie jak ten daleki znajomy się nazywa, K. albo K., nie wie czy jest to nazwisko czy też jego pseudonim, w każdym bądź razie odmówił propozycji, gdyż miał pracę. Ta propozycja o dorobieniu sobie trochę pieniędzy padła jakieś sześć albo osiem miesięcy temu i padła, kiedy wykonywał jakieś prace na garażach. On nie jest pracownikiem firmy, gdzie pracuje, dość rzadko się tam pojawia. Te garaże są w miejscowości D.. Jest to mała miejscowość i tam jest taki jakby serwis samochodów ciężarowych i tam spotkali się, on go zaczepił. Nie wie, gdzie on mieszka, on tam czasami przychodzi, widział go przeważnie samego, nie wie jak on ma na imię. Jest to mężczyzna w wieku około 30 lat, szczupły i raczej wysoki - około 180 cm, jasne włosy, elegancko ostrzyżony na krótko. Spokojnie rozmawiał, z pewnością by go rozpoznał na zdjęciu, wyglądał normalnie, sprawiał wrażenie, że wszystkich zna na tym placu, bo do większości się witał, to znaczy wołał cześć, coś zagadywał. Kiedy się pytał jakiegoś kierowcy wówczas tam na placu kto to jest, wtedy ten odpowiedział, że to jest jakiś kombinator, cały czas coś sprzedaje, coś kombinuje. Tego kierowcy nie zna po nazwisku, na imię ma M.. Kolejny raz kiedy spotkał znów tego K. czy K., a było to około tydzień temu również tam na tym serwisie, to był już czas kiedy jego ciężarówka stała zepsuta, zepsuł się w niej silnik. Wtedy pojechał do tej D., gdyż chciał pogadać ze swoim szefem, miał zarobione jeszcze trochę pieniędzy i chciał, żeby on mu je wypłacił, ale szefa tam nie zastał, więc trochę pochodził po placu przy samochodach i rozmawiał z kolegami. Około 15 czy 16 wychodził z tego placu chcąc jechać do domu. Wtedy przy wyjściu z placu spotkał tego K. albo K., on zaczepił go do rozmowy, pytał się go, co tam u niego słychać, gdzie idzie. Powiedział, że jedzie do domu, że jego ciężarówka jest zepsuta i że nie ma teraz pracy. Wtedy on znów zaproponował mu czy nie chce zarobić. Zapytał się, co to jest za praca. Ten K. czy K. odpowiedział mu, że nic ciężkiego, powiedział, że pojedzie do P., przekroczy granicę i tam koło targowiska miałby czekać na samochód, tam go ktoś odbierze i zawiezie na miejsce, ale dokąd tego nie mówił, powiedział, że jego praca będzie polegała tylko na tym, że osoby, które odbiorą go z granicy zawiozą go pod tira, którym będzie musiał wjechać na teren firmy, pobrać towar i wjechać i po wyjechaniu zatelefonować. Nie padły konkretne słowa, gdzie ta firma miała być, jaki towar ma pobrać, do kogo zatelefonować. Za to miał dostać 200 dolarów. Ma żonę, dwoje dzieci w wieku 22 i 26 lat, żona nie pracuje, młodsze się jeszcze uczy, pomyślał, że te pieniądze mu się przydadzą tym bardziej, że młodszy syn kończy w tym roku szkolę wojskową i będzie miał przysięgę. Zgodził się, nie sądził, że będzie to jakaś nielegalna praca. Po tym jak się zgodził, ten K. powiedział, że zadzwoni do niego i da znać, kiedy będzie wyjazd. Podał mu swój numer telefonu, czyli + (...) i pojechał do domu. Po tym spotkaniu w niedzielę albo w sobotę zadzwonił do niego, lecz godziny nie pamięta i powiedział do niego, że w poniedziałek, tj. 3 czerwca 2013 roku wieczorem gdzieś na 20-21 ma być w P. i czekać tam przy bazarze. Nie wie, z jakiego numeru dzwonił, chyba się ten numer nie wyświetlił. Telefon, który mu zatrzymano w dniu wczorajszym ten + (...), jest jego telefonem i to na telefon odebrał połączenie. Przekroczył granicę na swoich własnych dokumentach, swoim paszporcie, do granicy dojechał na stopa, granicę przekroczył w miejscowości R. R. – H., nie pamięta, która była godzina. Gdzieś pod koniec dnia we wskazanym miejscu, to jest przy bazarze na parkingu, czekał. Czekał tam długo, według tego, co mówił ten K. ktoś miał go zabrać stamtąd, nie wie, kto, ale kiedy się ściemniało, to na ten parking podjechał samochód S. (...) w kolorze ciemnym. Nie widział, jakie miała numery rejestracyjne. S. podjechała do niego. W środku było dwóch młodych mężczyzn, jeden z nich w języku (...) zapytał się go: „Pan nazywa się O.?”. Odpowiedział, że tak, wtedy zapytał się jeszcze raz czy to Pan miał na kogoś czekać, kiedy odpowiedział, że tak. Wtedy mężczyzna ten powiedział, aby wsiadł do auta. Kiedy wsiadł, pojechali w głąb P., nie wie, jechali jakieś 200

kilometrów do jakiegoś małego miasteczka. Siedział z tyłu, nie zwracał uwagi jak jadą. W tym miasteczku zatrzymali się i wyszli. Oni zatrzymali się na jakimś parkingu, nie wie gdzie. Podczas drogi ci mężczyźni rozmawiali ze sobą, do niego się nie odzywali. Oni rozmawiali pomiędzy sobą w języku (...). Oni nie używali imion i mówili tak, żeby ich nie rozumiał. Byli to młodzi mężczyźni, widział ich pierwszy raz. Kierowca był w wieku około 20 lat, miał ciemne włosy, był szczupły, średniego wzrostu, na twarzy miał lekki zarost, ubrany był w ciemne spodnie, ciemną koszulkę z krótkim rękawem, nie zauważył nic charakterystycznego. Drugi pasażer był ubrany w dres sportowy ciemny i białą koszulkę bez żadnych nadruków na dresie. Na rękawach miał takie odblaskowe paski, włosy miał jasne, krótko ostrzyżone, szczupły, podobnej budowy jak ten pierwszy i też średniego wzrostu, byli niemalże równi wzrostem. Praktycznie spał w tym samochodzie podczas jazdy i nie wie chyba raz go obudzili na jakiejś stacji (...) i pytali się czy nie chce do WC. Odpowiedział, że nie. Pytał się czy długo jeszcze, wtedy powiedzieli mu, że już praktycznie są na miejscu. Ta stacja była w kolorze czerwonym i nie była zbyt duża. Nie jest w stanie podać, gdzie ta stacja się znajduje, to nie była główna trasa. Oni weszli na stację, chyba tam tankowali, on nie wychodził. Na którejś stacji paliw, podczas kiedy zatrzymali się, kupił sobie śrubokręt, nie pamięta czy paragon wyrzucił czy wziął, zresztą ten śrubokręt zostawił w ich samochodzie, zapomniał o nim. Wtedy, podczas kiedy kupował śrubokręt, oni też wychodzili z samochodu, nie tankowali, chyba korzystali z toalety. Nie wie, na jakiej stacji kupił śrubokręt. Kupił go, bo mu się podobał. Po tej przerwie na tankowanie, nie wie ile jeszcze czasu jechali, więcej niż dwie godziny, po tym zatrzymali się w jakimś miasteczku. Nie wie, jakie to miasto, zatrzymali się. Nie wie, na jakiej ulicy, było to jakieś skrzyżowanie ze światłami. Tam się zatrzymali, powiedzieli do niego, że jak pójdzie prosto, to po prawej stronie będzie droga z kostki i tam będzie szlaban z wjazdem na teren firmy, po lewej stronie od szlabanu stoi tir na u. numerach. Poszedł, tir był otwarty w środku. Dodaje, że z nimi jeździł dwa dni po P. tą S.. Ta S. była na u. numerach, tablice zaczynały się od numerów (...), dalej nie pamięta. Przez te dwa dni nocował w tej S.. Nie wie, po jakich miastach jeździł. Nie pamięta, gdzie jedli przez ten czas. Wcześniej nie wiedział, teraz już wie, że ten tir był zaparkowany w mieście O.. Wracając do tira, po tym jak wszedł do niego, a była to noc, tam w kabinie porozglądał się. Był tam koc i poduszka, tam był telefon. Ten telefon

zadzwonił, odebrał. Wówczas jakiś męski głos po ukraińsku zapytał się go: „cześć, czy jesteś na miejscu?”. Odpowiedział, że tak. Wtedy ten mężczyzna powiedział do niego, że w samochodzie jest zapotrzebowanie, jest list przewozowy, CMR-ka, dokumenty, że ma swoje dokumenty schować i jechać na tych, które są w samochodzie. Powiedział do niego, że jak zacznie się ruch, to ma wjechać na teren firmy za ten szlaban i dokonać załadunku. Kiedy będzie załadowany, ma wyjechać i zadzwonić na numer, który jest w komórce. Ta komórka, która była w tirze, to ta, którą zatrzymała policja - czarna N.. Oglądał te dokumenty, na których miał wjechać. To było prawo jazdy i paszport z jego zdjęciami, ale nazwisko było inne. Nazwiska nie pamięta, imię I.. Wtedy widząc to zorientował się, że coś jest nie w porządku. Nie miał wyjścia, dlatego nie zrezygnował z tej okazji. Zgodnie z tym, co powiedział mu ten mężczyzna przez telefon, rano, kiedy zaczął się ruch, wjechał na teren firmy. Na szlabanie poproszono go o dokumenty. Wtedy dał te, które były w samochodzie z jego zdjęciem, ale nie na jego nazwisko prawdziwe. Tam w samochodzie były też dokumenty ciężarówki i naczepy. Z tego, co pamięta, to na zapotrzebowaniu było napisane, że ma zabrać towar jakieś środki higieny. Odbiorcą ma być jakaś firma na U., chyba w K.. Była tam nazwa firmy, ale nie pamięta. W każdym bądź razie przepuścili go na szlaban, zarejestrowała go jakaś pani na bramie w książce. Ona się go pytała, odpowiedział, że przyjechał po załadunek na U.. Pamięta, że ta kobieta mu odpowiedziała, że na pana już czekają, wskazała mu parking, na który miał jechać. Kiedy przyjechał na parking, podszedł do jakiegoś kierowcy i zapytał się jaka jest tu procedura. On powiedział mu, że jak już jest, to żeby czekał. W tym czasie podniósł plandekę na naczepie, opuścił burty, przygotowywał się do załadunku. Czekając w kabinie podszedł do niego jakiś pracownik z tego magazynu. On był w roboczym ubraniu firmowym. Powiedział, aby wziąć dokumenty i pójść do biura. Wziął ze sobą listy przewozowe i wszystkie dokumenty, które dostał, podszedł do dyspozytorki i przekazał jej te wszystkie dokumenty tak jak się robi wszędzie przed pobraniem towaru. Dając jej dokumenty oczekiwał, że wskaże mu ona boks, do którego ma podjechać się załadować. Pamięta, że jeszcze wpisywał numery auta i naczepy, jakimi przyjechał, po czym został zatrzymany przez policję. Przez bardzo długi czas, kiedy policja wykonywała swoje czynności, a na ten telefon, który czekał na niego w szoferce, ten do kontaktu cały czas ktoś wydzwaniał, ale nie mógł odbierać telefonu. Po załadunku miał

zadzwonić przez ten telefon na numer, który w nim był wpisany w pamięci. Nie wie, gdzie miał jechać z tym załadunkiem. Zgodnie z tym, co powiedział mu we L. znaczy w tej D. K. czy K., miał po załadunku wyjechać i dopiero zadzwonić na numer wpisany w pamięci telefonu. Przez to, że zatrzymała go policja, nie zadzwonił i dlatego chyba na ten telefon ktoś próbował się dodzwonić. Można powiedzieć, że telefon ten nie przestawał dzwonić. To wszystko.

W czasie kolejnego przesłuchania O. P. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, zastrzegając jednak, iż nie zna nazwisk współsprawców. Dodał, iż zdał sobie, że popełnia przestępstwo w momencie, kiedy w aucie zobaczył fałszywe dokumenty. Nie wycofał się jednak z tego. W jego telefonie były wbite w pamięci tylko 2 numery telefonów. Obydwa były do tej osoby, która miała się z nim kontaktować – tzn. tak myśli. Miał tylko wyjechać z firmy i zadzwonić. Nie wie, gdzie miał i czy miał jechać gdzieś dalej z tym towarem.

Podczas posiedzenia w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia w dniu 8 czerwca 2013 r. O. P. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia.

Wyjaśnienia te oskarżony podtrzymał nadto podczas przesłuchania w dniu 18 grudnia 2013 r., odmawiając przy tym udzielenia odpowiedzi na pytania przesłuchującego dotyczące wyłudzenia maku i paluszków na terenie (...), a także dotyczące T. M. i E. S. (3).

Podczas przesłuchania w dniu 24 lutego 2014 r. ww. podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia. Dodał, że jak został zatrzymany w dniu 6.06.2013 r., to przy nim znaleźli różne przedmioty między innymi pieniądze, telefon komórkowy i jakieś inne przedmioty. Jeśli chodzi o telefon komórkowy marki N. (...) wymieniony w pozycji nr jeden spisu i opisu przedmiotów (...) z kartą SIM O. (...), to tak jak mówił, on był w samochodzie marki R. (...), którym przyjechał do O.. To był telefon do kontaktu z nim. Z tego telefonu nie dzwonił. Do niego mieli dzwonić ci ludzie, dla których wykonywał transport. Tych ludzi nie zna. Pieniądze wymienione w pozycjach 2-10 stanowią jego własność. Nie jest w stanie nic powiedzieć na temat paragonu fiskalnego wymienionego w pozycji 11. Nie przypomina sobie, aby zestaw wkrętaków kupował na stacji w R..

Odmawia odpowiedzi na pytania dotyczące stacji benzynowej w R..

W samochodzie R. (...) podczas jego przeszukania w dniu 6.06.2013 r. również zostały zabezpieczone przedmioty. Nie pamięta teraz tych przedmiotów i nie jest w stanie powiedzieć czy będzie miał na ich temat jakąkolwiek wiedzę. Dokument z pozycji 4 w postaci prawa jazdy na nazwisko P. O. jest jego prawem jazdy. Jest to oryginalny dokument. Widnieje w nim jego zdjęcie. Prawo jazdy to nie było w jakikolwiek sposób przerabiane. Przedmioty wymienione w pozycji 5 i 6 znajdowały się w ciągniku siodłowym marki R.. Nie wie, skąd one się tam wzięły. Nie jest w stanie powiedzieć czy wymienione w tych dokumentach numery rejestracyjne ciągnika i naczepy odpowiadały tym numerom rejestracyjnym, które rzeczywiście były na ciągniku i naczepie. Tego nie sprawdzał. Telefon komórkowy wymieniony w pozycji 7 – N. (...) jest jego prywatnym telefonem. W pozycji 8 znajduje się nawigacja samochodowa. To też jest jego prywatna nawigacja. Nie jest w stanie nic powiedzieć na temat przedmiotu opisanego w pozycji 10 – kluczyki w brelokiem z logo R. i opisem M. (...)- (...). Taka sama sytuacja jest z kluczykami, autopilotem i smyczą opisanymi w pozycji 11. Nie wie, co to są za kluczyki. Karta telefoniczna marki H. nr (...) opisana w pozycji 12 stanowi jego własność. Ta karta z tego, co pamięta była w jego czarnej saszetce. Na pewno ta karta służyła mu do kontaktów z kolegami z pracy – innymi kierowcami TIR-ów w P.. Dokument opisany w pozycji 13 nr 10A. nr (...) z jego zdjęciem - jest jego dokumentem. To jest karta medyczna. Ona jest autentyczna i nie była przerabiana czy podrobiona. Przedmioty opisane w pozycji 14 i 15 znajdował się w ciągniku siodłowym marki R.. Nie wie nic na ich temat. B. opisany w pozycji 16 i 17 stanowi jego własność. Jego własność stanowi również portfel koloru czarnego opisany w pozycji 18. Tablice rejestracyjne opisane w pozycji 19-21 również były w R. (...). Nie wie nic na ich temat. Torba podręczna opisana w pozycji 23 stanowi jego własność.

Nie pamięta wszystkich dokumentów, jakie przekazał w firmie w O., a które były niezbędne do załadunku. Przedmioty opisane w spisie i opisie rzeczy do protokołu zatrzymania rzeczy od E. M. z dnia 6.06.2013 r. W pozycjach 1-5 – paszport ukraiński z jego zdjęciem na nazwisko S. I., prawo jazdy na to nazwisko z jego zdjęciem, dowody rejestracyjne ciągnika siodłowego marki R. (...) oraz dowód rejestracyjny naczepy, wypełnione druki CMR znajdowały się w ww. pojeździe i on je tylko przekazał. Nic nie wie na ten temat, kto te druki przygotował. Jak zobaczył te dokumenty – paszport oraz prawo jazdy, to był zaskoczony.

Podczas przesłuchania w dniu 24 października 2014 r., przed którym O. P. przedstawiono zarzuty popełnienia kilku przestępstw, składających się na tzw. czyn ciągły, ww. przyznał się częściowo do winy, tj. zarzutu dotyczącego przestępstwa związanego z zatrzymaniem go w O., nie przyznał się natomiast do pozostałych zarzucanych mu zachowań przestępnych podtrzymując wcześniej składane przez siebie wyjaśnienia.

Podczas konfrontacji z M. L. O. P. zaprzeczył, aby był kierowcą zestawu, na który była ładowana ładowarka marki (...).

W toku przewodu sądowego, oskarżony O. P. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, za wyjątkiem czynu na szkodę (...) sp. z o.o. oraz podtrzymał wcześniej składane przez siebie wyjaśnienia. Dodał, iż nigdy nie przewoził maku.

Oskarżony O. P. nie był wcześniej karany sądownie.

Podczas pobytu w P. jego zachowanie w miejscu zamieszkania nie budziło zastrzeżeń.

dowód:

informacja Krajowego Rejestru Karnego – k. 642, 6684,

wywiad środowiskowy – k. 640.

Sąd zważył, co następuje:

Oceniając całokształt materiału dowodowego, zgromadzonego w niniejszej sprawie uznać należało, iż oskarżony O. P. dopuścił się wszystkich zarzucanych mu zachowań przestępnych, składających się na 1 czyn ciągły popełniony w okresie od dnia 21 marca 2013 r. do dnia 6 czerwca 2013 r., kiedy to został zatrzymany w trakcie usiłowania wyłudzenia towaru na szkodę formy (...) w O..

W składanych przez siebie wyjaśnieniach oskarżony konsekwentnie przyznawał się do usiłowania ww. wyłudzenia, gdyż okoliczności popełnienia tego przestępstwa nie budziły żadnych wątpliwości ze względu na przeprowadzone w tym zakresie czynności śledcze, w wyniku, których zgromadzono w tym zakresie nie budzące żadnych wątpliwości dowody, w tym zeznania świadków oraz pozostałe dowody powołane w tzw. ustaleniach faktycznych.

W składanych przez siebie wyjaśnieniach oskarżony O. P. potwierdził przy tym, iż posłużył się wówczas dokumentami w postaci prawa jazdy i paszportu na nazwisko I. S. (1), mając przy tym świadomość, iż zostały one podrobione. Jak bowiem wyjaśnił, polecono mu, aby schował swoje dokumenty i jechał na tych, które są w samochodzie.

Wymowa dowodów przeprowadzonych w sprawie wskazuje, iż oskarżony O. P. miał przy tym pełną świadomość przedsiębranych działań przestępnych. Jak wynika bowiem z jego wyjaśnień (ze zrozumiałych względów ograniczonych do niezbędnego minimum) jego działania były wówczas zsynchronizowane z działaniami dwóch innych ustalonych mężczyzn, którzy znajdowali się w samochodzie marki „A. (...)”, zapakowanym w pobliżu placu załadunkowego, który obserwowali, a nadto kontaktowali się wielokrotnie telefonicznie z oskarżonym, który tę okoliczność potwierdził w swoich wyjaśnieniach.

Po zatrzymaniu ww. mężczyzn oraz oskarżonego, w wyniku dokonanych przeszukań ujawniono i zatrzymano w zestawie ciężarowym dowody rejestracyjne na inne pojazdy, w tym na pojazd (...), (...), (...), zaś w samochodzie marki „A. (...)” pieczęcie firmy (...) z U., a także 3 kartony z paluszkami (...) oraz opakowania z paluszkami (...), (...) i „z M.”, jak również dwie reklamówki zawierające ziarna maku. Oskarżony posiadał przy tym sfałszowane dokumenty firmowe, a to firmy (...), którą rzekomo reprezentował lub był jej zleceniobiorcą oraz dokumenty firmy zamawiającej, tj. L. T. z siedzibą w K. na U..

Okoliczności te, zdaniem Sądu bezspornie dowodzą nie tylko zawinienia oskarżonego O. P. w zakresie czynu popełnionego w dniu 6 czerwca 2013 r. w O., ale nadto dowodzą jego sprawstwa w pozostałym zarzucanym mu zakresie, mimo iż do tegoż ww. się nie przyznał.

Oskarżony O. P. wyjaśnił przy tym, iż nigdy nie przewoził maku, tj. m.in. towaru, który został wyłudzony dwa dni wcześniej, a to w dniu 4 czerwca 2013 r. na szkodę firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. w C..

Wyjaśnienia te nie są jednak wiarygodne. Jak wynika bowiem z zeznań świadków S. N. (2) i L. G., tj. współwłaścicieli ww. spółki – rozpoznali oni oskarżonego O. P. jako kierowcę ciągnika siodłowego marki M. koloru białego wraz z naczepą, który jednakże posługiwał się wówczas paszportem na nazwisko I. S. (1). Obaj świadkowie byli przy tym w 100% pewni, iż był to mężczyzna, którego zdjęcie znajdowało się w ww. paszporcie, tj. oskarżony O. P..

Okoliczność ta w zestawieniu z faktem, iż w dniu 6 czerwca 2013 r. w zestawie marki R. (...) ujawniono dowód rejestracyjny na pojazdy (...) i (...) (tj. ciągnik siodłowy marki M. oraz naczepę), na które w dniu 4 czerwca 2013 r. w C. załadowano 20 ton maku i 19.920 paczek paluszków i czipsów o łącznej wartości 39.744 USD wyłudzonych na szkodę firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. dowodzi, iż oskarżony O. P. brał także udział w tym czynie przestępczym, współdziałając w tym zakresie z tymi samymi osobami, które w dniu 6 czerwca 2013 r. znajdowały się w samochodzie marki A. (...), w którym zabezpieczono po ich zatrzymaniu zarówno mak, jak i paluszki.

Podkreślić przy tym należy, iż sprawcy zastosowali w obu przypadkach ten sam modus operandi, posługując się sfałszowanymi dokumentami firmy (...) zarejestrowanej na U., a także skradzionymi uprzednio z innych pojazdów u. stosownymi tablicami rejestracyjnymi.

Zważyć nadto należy, że skoro z poczynionych ustaleń wynika, że ciągnik siodłowy marki M. został następnie pozostawiony na jednym z parkingów przy drodze krajowej nr (...) w miejscowości L., przy czym jego tablice rejestracyjne pozostawiono we wnętrzu tegoż pojazdu, zaś dowody rejestracyjne na ww. ciągnik i naczepę znajdowały się w kolejnym ciągniku kierowanym przez oskarżonego O. P., to bezspornie tenże oskarżony musiał odkręcić ww. tablice rejestracyjne przy pomocy śrubokręta, który ujawniono w pojeździe marki R. (...) w dniu 6 czerwca 2013 r. Wyjaśnienia oskarżonego dotyczące powodów nabycia go na stacji (...) ze względu na ww. okoliczności, w jakich musiało dojść do jego użycia, należało uznać za infantylną próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Za niewiarygodne uznać także należało wyjaśnienia oskarżonego O. P., iż nie był kierowcą zestawu, na który była ładowana ładowarka marki (...), tj. maszyna o wartości 178.859 zł wyłudzona na szkodę (...) sp. z o.o. Oddział w Ł..

Jak wynika bowiem z zeznań świadków M. L., R. W. i M. T. – rozpoznali oni oskarżonego O. P. jako kierowcę zestawu ciężarowego w postaci ciągnika siodłowego marki (...) wraz z naczepą marki S., przy czym świadek M. L. rozpoznał oskarżonego w czasie konfrontacji w dniu 4.09.2014 r., podając przy tym szczegóły towarzyszące załadunkowi przedmiotowej maszyny przy użyciu pomocy drogowej z firmy (...). Świadek dodał nadto, iż oskarżony jako kierowca zestawu, który przyjechał po ładowarkę, przedłożył mu dokumenty w postaci dowodów rejestracyjnych zestawu, które były zalaminowane.

Także i w tym przypadku sprawcy przestępstwa posłużyli się sfałszowanymi dokumentami transportowymi innej upadłej spółki z o.o. (...) zarejestrowanej na U., zaś do ciągnika siodłowego i naczepy przytwierdzili wcześniej skradzione uprzednio z innych pojazdów (...) tablice rejestracyjne o numerach (...) i (...).

Ww. tablice rejestracyjne znajdowały się także na ciągniku siodłowym marki (...) koloru białego oraz naczepie marki S., którymi w dniu 23 marca 2013 r. kierowca posługujący się paszportem nr (...) wydanym na nazwisko D. P. przyjechał do B. w gminie K., gdzie następnie na ww. zestaw ciężarowy załadowano telewizory marki (...) o łącznej wartości 106.149,03 USD, celem rzekomego transportu do S., który jak wynika z poczynionych ustaleń – nigdy tam nie dotarł, w wyniku, czego szkodę w wysokości 339.676,39 zł poniosła firma (...) w K. oraz w kwocie 207,50 zł firma (...) w K.. Ww. okoliczności potwierdzają bowiem zeznania świadków oraz dowody z dokumentów, powołane w tzw. ustaleniach faktycznych.

Zdaniem Sądu, ww. kierowcą był oskarżony O. P., współdziałający w tym zakresie m. in. z dwoma ustalonymi mężczyznami. O tejże ostatniej okoliczności świadczą bowiem dowody w postaci wydruku z telefonu jednego z nich (vide: k. 4622) przedstawiającego zdjęcie listu przewozowego dotyczącego przewozu telewizorów do S., a także informacja dotycząca zawartości telefonu drugiego z nich, zawierająca m.in. zdjęcia telewizorów (...) oraz sms-y z dnia 30.04.2013 r. dotyczące ww. telewizorów (vide: k. 4623-4633, 4637-4639).

Z protokołu oględzin znajdującego się na k. 4634-4635 oraz dołączonego doń materiału poglądowego znajdującego się na k. 4637-4639 wynika, iż przedmiotowy zestaw siodłowy (...)/naczepa S. S. 24 o ww. numerach rejestracyjnych wyjechał z B. o godz. 23:31 w dniu 23.03.2013 r., zaś zdjęcie CMR-u (tj. listu przewozowego) zostało wykonane telefonem innego sprawcy o godz. 14:09:21 w dniu 24 marca 2013 r., a następnie ww. zestaw kierowany przez I. S. (1), tj. O. P. zalogował się w systemie V. w dniu 24.03.2013 r. o godz. 20:12:27 i 20:14:02 w czasie dojazdu do (...) (...). W związku z tym, ww. zbieżności czasowe, a także powiązania osobowe współdziałających ze sobą sprawców dowodzą bezspornie, że kierowcą ww. zestawu ciężarowego przewożącego wówczas przedmiotowe telewizory (...) był oskarżony O. P..

Podkreślić przy tym należy, że z opinii biegłego z zakresu telefonów i informatyki T. J. wynika, iż zdjęcie fragmentu CMR-u wystawionego przez firmę (...), który otrzymał kierowca zestawu ciężarowego po dokonaniu załadunku telewizorów - zostało wykonane w dniu 24.03.2013 r. o godz. 14:09:21 na drodze krajowej DK (...) przy zjeździe do O. (ul. (...)), tj. 100 km od miejsca załadunku telewizorów i 40 km od miejsca zalogowania w dniu 24.03.2013 r. o godz. 20:12:21 ww. zestawu, kierowanego przez O. P., posługującego się wówczas paszportem wystawionym na nazwisko I. S. (1).

Tę ostatnią okoliczność potwierdzają protokoły oględzin z k. 4581, 4635.

Zasadność wnioskowania Sądu w tym zakresie potwierdzają dalsze okoliczności ustalone w toku postępowania przygotowawczego, a to związane z bezspornym udziałem oskarżonego O. P. w wyłudzeniu w dniu 25 marca 2013 r. w Ł. ładowarki marki C. (...) na szkodę firmy (...) sp. z o.o. Oddział w Ł.. Został on bowiem rozpoznany przez świadków M. L., R. W. i M. T. kierowca ww. zestawu, na który załadowano ww. maszynę marki C. (...).

Zeznania tychże świadków w tym zakresie pośrednio potwierdza materiał poglądowy znajdujący się na k. 4639, z którego wynika, że ww. zestaw ciężarowy w dniu 25 marca 2013 r. o godz. 12:46 został zalogowany w systemie V. na odcinku T. – P. oraz o godz. 12:54 na odcinku P. Zachód – B..

Opisane powyżej zbieżności czasowe, powiązania osobowe, a także posłużenie się tymi samymi skradzionymi wcześniej u. tablicami rejestracyjnymi o numerach (...) i (...), a nadto sfałszowanymi dokumentami transportowymi niefunkcjonującej spółki z o.o. (...) wskazują zatem bezspornie, iż kierowcą zestawu, na który w dniu 23 marca 2013 r. załadowano telewizory (...) był oskarżony O. P..

W związku z powyższym, wyjaśnienia oskarżonego O. P., w których przeczył swojemu udziałowi w dokonaniu przestępstwa na szkodę L. E. P. w K., uznać należało za niewiarygodne.

Ustalenia poczynione w sprawie na podstawie przeprowadzonych dowodów wskazują, że tożsamy mechanizm przestępczego procederu został wykorzystany przez sprawców wyłudzenia mienia w postaci elektronarzędzi firmy (...) w dniach od 21 do 22 marca 2013 r., które zostały załadowane w (...). Dowody przeprowadzone w sprawie wskazują przy tym, iż także wówczas w stosownej dokumentacji odnotowano, iż załadunku dokonano na zestaw ciężarowy, do którego przytwierdzono skradzione wcześniej (...) tablice rejestracyjne o numerach (...), (...), a nadto posłużono się także dokumentami transportowymi niefunkcjonującej firmy, tj. Sp. z o.o. (...) zarejestrowanej na U..

Z zeznań świadka A. S. prowadzącego usługi magazynowe dla Sp. z o.o. (...) wynika, iż kierowca zestawu ciężarowego nie był P..

Z opinii biegłego z zakresu telefonów i informatyki T. J. wynika, że w telefonie użytkowanym przez współdziałającego z kierowcą innego, ustalonego mężczyznę ujawniono trzy zdjęcia elektronarzędzi E. rozpoznane przez świadka A. S. jako załadowane przez niego w dniu 22 marca 2013 r., które zostały wykonane w dniu 26.04.2013 r. o godz. 14:41:35 i 13:33:30 na terenie L. (tj. miasta, w którym na stałe zamieszkuje oskarżony O. P. i ww. ustalony mężczyzna (vide: m.in. k. 5898-5899).

Sąd zwrócił przy tym uwagę, że po dokonaniu załadunku narzędzi firmy (...), przedmiotowy zestaw ciężarowy wyjechał z terenu fabryki (...) w (...) pomiędzy godz. 9:46:21 a 9:46:50 w dniu 22 marca 2013 r., co potwierdza protokół oględzin płyty DVD z zapisem monitoringu (vide: k. 5886), przy czym dowody przeprowadzone w sprawie wskazują, iż następnego dnia w godzinach rannych, oskarżony przyjechał zestawem ciężarowym o tożsamych numerach rejestracyjnych jako I. S. (1) do B. w K..

Ujawnienie zdjęć wyłudzonych elektronarzędzi w telefonie innego ustalonego sprawcy - także obywatela U. oraz mieszkańca L., zbieżność czasowa pomiędzy dwoma przestępnymi zachowaniami i wykorzystanie tego samego mechanizmu działania, tj. posłużenie się uprzednio skradzionymi tablicami rejestracyjnymi pojazdów u. oraz sfałszowanymi dokumentami u., niefunkcjonującej spółki (...), a wreszcie zatrzymanie oskarżonego O. P. w dniu 6 czerwca 2013 r, a także współdziałających z nim wówczas dwóch innych ustalonych sprawców dowodzi, że oskarżony O. P. współdziałał z nimi także przy popełnianiu czynu na szkodę m.in. E. P..

Ustalenia poczynione w sprawie wskazują, że transport wyłudzonych elektronarzędzi nie trafił do odbiorcy. Gdy się nadto uwzględni, że z opinii biegłego wynika, iż zdjęcia niektórych elektronarzędzi zostały wykonane na terenie L., to bezsporne jest, iż sprawcy musieli przetransportować je tamże, zapewne celem ich zbycia, co było z pewnością mniej ryzykowne niż w P..

Zaangażowanie w przedmiotowy nielegalny proceder przestępczy wielu osób, określona rola każdej z nich w realizowaniu przestępnych zamierzeń, a także dążenie do uniknięcia odpowiedzialności karnej, wskazują przy tym, iż organizatorzy ww. procederu z pewnością zadbali, by wywóz wyłudzonego mienia poza granice P. był realizowany przez innego kierowcę, niż ten, który był obecny w trakcie załadunku.

Okoliczność ta nie może jednak ekskulpować oskarżonego O. P. w omawianym zakresie, gdyż miał on swój udział w realizacji przedsięwzięcia obliczonego na wyłudzenie elektronarzędzi E., za czym przemawia pośrednio fakt posłużenia się tymi samymi skradzionymi tablicami rejestracyjnymi, sfałszowanymi dokumentami tej samej niefunkcjonującej na U. spółki (...), a także współdziałanie z innymi ustalonymi sprawcami, którzy wraz z nim zostali zatrzymani w dniu 6 czerwca 2013 r. w O..

Ramy czasowe każdego z przestępczych przedsięwzięć, będących przedmiotem oceny Sądu w niniejszej sprawie wskazują przy tym, iż były one skumulowane w dniach od 21 do 25 marca 2013 r. oraz w dniach 4-6 czerwca 2013 r., przy czym w dniach od 21 do 25 marca 2013 r. zrealizowano aż 3 przestępcze przedsięwzięcia, co dowodzi dużego skoncentrowania poszczególnych zachowań przestępnych osób biorących udział w ich realizacji, uprzedniego zaplanowania roli każdej z nich, koordynowania całości przestępczych przedsięwzięć, w tym m.in. przy użyciu wielu telefonów komórkowych, którymi posługiwali się sprawcy, a które zostały zabezpieczone po ich zatrzymaniu w postępowaniu przygotowawczym.

Reasumując swoje dotychczasowe rozważania, Sąd uznał, iż oskarżony O. P. brał udział we wszystkich inkryminowanych mu zachowaniach przestępnych w okresie od 21 marca 2013 r. do 6 czerwca 2013 r., tj. w zakresie objętym zarzutami aktu oskarżenia w niniejszej sprawie.

Zasadności rozumowania Sądu dowodzi nadto wymowa dowodów zgromadzonych w toku postępowania karnego, a to dotyczących ujawnienia i zabezpieczenia w (...) oraz osobowym A. (...) w dniu 6 czerwca 2013 r. szeregu podrobionych dokumentów, a w tym dokumentów tożsamości na nazwisko I. S. (2), I. P., CMR-ów, telefonów komórkowych, kart SIM i innych, a także skradzionych wcześniej z innych pojazdów – w tym u. – tablic rejestracyjnych. Dowody te, w zestawieniu z wymową pozostałych dowodów przeprowadzonych w sprawie, a nadto z faktem, iż w dniu 6 czerwca 2013 r. oskarżony posługiwał się w czasie popełniania przestępstwa na szkodę S. H. sfałszowanymi dokumentami na nazwisko I. S. (1) bezspornie dowodzą zamiaru i charakteru jego działań, a także współdziałających z nim w popełnianiu przestępstw innych ustalonych osób.

Zeznania przesłuchanych w sprawie świadków, wymienionych w tzw. ustaleniach faktycznych w odniesieniu do każdego z przedmiotowych zachowań przestępnych wskazują, że dyspozytorzy i magazynierzy nie mieli możliwości zapobieżenia popełnieniu przestępstwa na szkodę reprezentowanych przez siebie podmiotów, w imieniu, których podejmowali decyzje w stosunku do mienia będącego własnością tychże podmiotów, gdyż zarówno oskarżony, jak i współdziałające z nim inne ustalone osoby podszywali się wcześniej pod zleceniodawcę wykorzystując możliwości, jakie stwarzała strona internetowa (...), obsługująca tzw. giełdę transportową, oferującą usługi m.in. dotyczące przewozu międzynarodowego, posługiwali się stosownymi, w tym podrobionymi dokumentami rzeczywistych firm, które zamieszczały na niej swoje ogłoszenia, zatrudniali nadto osoby, które w ich imieniu miały odbierać telefony od dostawców towaru, bądź mailowo potwierdzać wiarygodność firmy transportowej. Przeprowadzana weryfikacja nie wzbudzała u zleceniodawców wątpliwości i obaw o realizację usługi, w tym dotyczących rzetelności spedytora. Pokrzywdzeni przedłożyli w tym zakresie dowody w postaci kserokopii dokumentów firmowych, a nadto wydruki z korespondencji mailowej. Dowody przeprowadzone w sprawie wskazują przy tym, iż sprawcy wykorzystywali ograniczone możliwości weryfikacji firmy spedycyjnej, jak również oczekiwanie zleceniodawcy co do czasu realizacji usługi.

W toku postępowania przygotowawczego ujawniono i zabezpieczono nadto szereg urządzeń elektronicznych jak pendrivów, telefonów, nawigacji, które zawierały dane dotyczące miejsc przestępstwa, przedmiotów przestępstwa, ofert sprzedaży mienia, które miało być wyłudzone, przy czym okoliczności te potwierdziła analiza kryminalistyczna, w tym dowody powołane w tzw. ustaleniach faktycznych.

Podkreślić przy tym należy, że ujawnione w urządzeniach nawigacyjnych trasy, daty i czas poruszania się pojazdów - były zbieżne z miejscami popełnienia przestępstw. Zabezpieczono nadto stosowne dowody z hoteli, stacji paliw, w których sprawcy posługiwali się fałszywymi danymi osobowymi, dokonując określonych płatności.

Niepodważalnym i bezspornym dowodem na zawinienie oskarżonego O. P. jest przede wszystkim jednak rozpoznanie go jako kierowcy zestawu ciężarowego, na który załadowano mak, paluszki i czipsy oraz ładowarkę marki (...).

W toku postępowania karnego przeprowadzono nadto szereg innych dowodów, w tym tzw. dowodów osobowych celem zweryfikowania przedmiotu i charakteru działalności spółki (...), a także sp. z o.o. (...), w tym przesłuchano m.in. świadków W. D. i T. S. (2). Dowody te pośrednio jedynie wskazały na charakter przedsięwziętej działalności przestępczej przez sprawców, w tym przez O. P., tj. potwierdziły zasadność poczynionych ustaleń postępowania karnego w zakresie dotyczącym wykorzystania działalności ww. firm, w tym prowadzących działalność transportową do zaplanowania przedsięwzięć przestępczych, które następnie zostały zrealizowane, aczkolwiek przy wykorzystaniu sfałszowanych dokumentów innych firm prowadzących działalność o takimż charakterze.

Jak wynika przy tym z zeznań świadka T. M. – samochód marki A. (...), w którym w dniu 6 czerwca 2013 r. zatrzymano współdziałających z oskarżonym innych sprawców, a nadto zabezpieczono dowody wskazujące na popełnienie przestępstw – należał właśnie do firmy (...).

Jeden z zatrzymanych w dniu 6 czerwca 2013 r. współsprawców potwierdził jedynie nie budzący wątpliwości fakt posługiwania się podrobionymi dokumentami, w tym prawem jazdy oraz działanie na zlecenie nieustalonego obywatela U., w związku, z którym w C. przekazano stosowne dokumenty obcokrajowcowi, potwierdzając przy tym swój udział w czynie popełnionym na szkodę S. H. w O., podobnie jak potwierdził tę ostatnią okoliczność w swoich wyjaśnieniach oskarżony O. P..

W związku z tym, uznać należało, iż ww. zatrzymany współsprawca potwierdził jedynie nie budzące wątpliwości okoliczności, w związku, z czym jego zeznania, podobnie jak zeznania świadka E. S. (3) (będące wynikiem zmiany ról procesowych obu ww.) uznać należało za pozbawione wiążącej mocy dowodowej w niniejszej sprawie.

Przeprowadzone dowody, a to m. in. zeznania świadków A. P. (2), T. K., P. F., P. K. dowodzą przy tym, iż jeden ze współdziałających z oskarżonym sprawców zajmował się zbytem wyłudzonych towarów, w związku, z czym w swoim telefonie posiadał m.in. zdjęcia tegoż dotyczące.

Na podstawie analizy zabezpieczonych w postępowaniu przygotowawczym nawigacji samochodowych odtworzono przebieg trasy pojazdów samochodowych, którymi posłużono się w trakcie dokonywania przestępstw. Jak już wyżej wskazano, ich trasy są zbieżne z umiejscowieniem podmiotów, od których wyłudzono przedmiotowy towar.

Okoliczność tę potwierdzają nadto informacje znajdujące się w aktach sprawy, a nadesłane przez (...) wskazujące m.in., iż pojazd o nr rej. (...) w okresie od 24 do 25 marca 2013 r. logował się w systemie (...)na trasach odpowiadających siedzibom firm (...) w (...), (...) w K. i I. w Ł., zawierające nadto scan paszportu nr (...) wydanego na nazwisko I. S. (1), którym posługiwał się oskarżony O. P.. W toku postępowania przygotowawczego ustalono przy tym, iż przedmiotowy paszport został wcześniej skradziony obywatelowi U., do którego następnie sprawcy wkleili zdjęcie oskarżonego O. P. (co potwierdzają m.in. wyjaśnienia oskarżonego).

W pamięciach zabezpieczonych telefonów komórkowych, na podstawie analizy sms-ów oraz korespondencji z komunikatorów (...) ujawniono nadto treści związane z wyłudzeniami towaru w postaci elektronarzędzi E., telewizorów (...), koparko-ładowarki (...) (...), maku, paluszków i czipsów oraz towaru z S. H. w O..

Ujawniono nadto zdjęcie jednej ze stron kalendarza, gdzie w rubryce z dnia 4.06.2013 r. widnieje zapis „(...)”, zaś w rubryce z dnia 6.06.2013 r. zapis „H. O., R., (...)” (vide: k. 4678).

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego (a to konsekwentne, spójne zeznania świadków, w tym pokrzywdzonych, a także zabezpieczone dowody rzeczowe oraz opinie z zakresu komputerów i informatyki, dokumenty uzyskane w ramach międzynarodowej pomocy prawnej, a także przeprowadzone stosowne analizy), wskazuje zdaniem Sądu bezspornie, iż oskarżony O. P. współdziałając z innym ustalonymi osobami w okresie od dnia 21 marca do dnia 5 czerwca 2013 r. w (...), Ł. i innych miejscowościach w P. oraz w C. działał w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wyłudzenia mienia na szkodę pokrzywdzonych ustalonych w toku niniejszego postępowania karnego poprzez podstępne zabiegi, tj. pod pozorem wykonania usług w transporcie międzynarodowym, wykorzystując działalność istniejących bądź nieistniejących podmiotów, wprowadzając w ten sposób w błąd przedstawicieli pokrzywdzonych co do rzeczywistego zamiaru wykonania zleconej usługi transportowej poprzez podstawianie pod załadunek zestawów ciężarowych różnych marek, do których przytwierdzono skradzione uprzednio tablice rejestracyjne z innych pojazdów, których dokumenty rejestracyjne (identyfikacyjne) podrobiono, doprowadzając pokrzywdzone firmy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znanej wartości, a to w łącznej kwocie nie mniejszej niż 792.970,15 zł oraz usiłował doprowadzić jeden z podmiotów do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (tj. S. H. w O.) w kwocie 56.972,90 zł.

W toku przewodu sądowego dowody przeprowadzone w sprawie, a to dotyczące wysokości odszkodowania wypłaconego w związku z wyłudzeniem narzędzi E. wskazały bowiem, iż wartość tychże narzędzi wyłudzonych w dniach 21-22 marca 2013 r. wyniosła 35.038,35 euro, tj. równowartość 145.058,76 zł.

Zaplanowane przestępne zamiary dotyczące wyłudzenia mienia na szkodę pokrzywdzonych (bądź usiłowania tegoż) zostały następnie zrealizowane przy użyciu szeregu podrobionych dokumentów, w tym paszportu wystawionego na nazwisko I. S. (1), do którego wklejono zdjęcie oskarżonego O. P. i którym tenże świadomie się posługiwał. Nie budzi zatem wątpliwości, że tym samym oskarżony, realizując przypisaną mu rolę w przestępnym oszukańczym procederze, w którym bez wątpienia brał udział, działając z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej – wypełnił tym samym znamiona przestępstwa oszustwa, pozostającego w zbiegu kumulatywnym z przestępstwem stypizowanym w art. 270 § 1 k.k.

Jak się bowiem podkreśla w orzecznictwie elementy przedmiotowe oszustwa musza się mieścić w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą. Sprawca musi chcieć nie tylko uzyskać korzyść majątkową, lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania. Oszustwo może być przestępstwem popełnionym tylko umyślnie z zamiarem bezpośrednim, kierunkowym, obejmującym cel i sposób działania (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 22 listopada 1973 r., III KR 278/83, OSNPG 1974/7/81).

Dowody przeprowadzone w sprawie wskazują, że oskarżony O. P. współdziałający z innymi ustalonymi osobami, nie miał zamiaru zrealizowania dostawy załadowanego na kierowany przezeń zestaw ciężarowy mienia do zleceniodawcy, a także realizowania jakiejkolwiek usługi transportowej, a zamiar wyłudzenia ww. mienia.

Jak wskazano przy tym w wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 4.03.2014 r. (II AKa 409/14, LEX nr 1448566) znamiona oszustwa wypełnia działanie sprawcy, który składa zamówienie na dostarczenie towaru, bądź usługi, za które płatność ma nastąpić w uzgodnionym, odroczonym terminie, jeżeli złożeniu zamówienia towarzyszy z góry powzięty zamiar niedotrzymania uzgodnionego terminu zapłaty, odłożenia go na czas bliżej nieokreślony oraz uzależnienia zapłaty od ewentualnego powodzenia określonych inwestycji dokonanych w przyszłości.

Podkreśla się przy tym, iż za podstępne wprowadzenie w błąd może być uznane także zachowanie sprawcy, który współdziałając z innymi osobami, pozoruje zgodność z rzeczywistością okoliczności istotnych dla zdobycia usługi transportowej, posługując się kłamliwymi oświadczeniami i twierdzeniami oraz przedkładając sfałszowane (nawet przez inne osoby dokumenty). Takie zachowanie sprawcy zagraża nie tylko wiarygodności dokumentów, ale także pewność obrotu pojazdami. Przestępstwo zaś z art. 270 § 1 k.k. może być popełnione zarówno wtedy, gdy sprawca sam bezpośrednio wprowadza w błąd osobę wystawiającą dokument, jak i wówczas, gdy działa za pośrednictwem lub przy współudziale innych osób (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26.11.2014 r., II KK 138/14, OSNKW 2015/4/35).

W okolicznościach niniejszej sprawy bezsporne jest, iż w wyniku podstępnych zachowań sprawców, w tym O. P. pokrzywdzeni, a to E. P. z siedzibą w (...), (...) P. z siedzibą w K., (...) sp. z o.o. Oddział w Ł., (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. dokonali niekorzystnego rozporządzenia mieniem, podobnie jak właściciel firmy (...) z siedzibą w K., zaś ich działania na szkodę spółki (...) z siedzibą w O. zakończyły się w fazie usiłowania, co w tym zakresie uzasadniało kwalifikację z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.

W całości podzielić przy tym należało argumenty oskarżyciela publicznego zawarte w uzasadnieniu aktu oskarżenia (vide: str. 24), jak i w wystąpieniu końcowym w zakresie dotyczącym zasadności uznania oskarżonego O. P. za współsprawcę zachowań przestępczych opisanych w pkt I aktu oskarżenia oraz w części wstępnej wyroku.

Oskarżony O. P. posługiwał się nie tylko dokumentami na nazwisko I. S. (1) oraz D. P., ale i innymi, a to tablicami rejestracyjnymi, dokumentami rejestracyjnymi pojazdów, prawami jazdy, dokumentami różnych firm, przy czym posługiwanie się nimi miało nie tylko na celu wyłudzenie mienia, ale i utrudnienie możliwości ujawnienia dokonanych przestępstw.

Ustalenie czy dokument jest podrobiony czy przerobiony może być czynione także na podstawie zeznań świadków lub na podstawie innych dokumentów, w szczególności zawierających oświadczenia wiedzy organu figurującego jako wystawca dokumentu, którego autentyczność budzi wątpliwość (tak Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 21.10.2014 r., II AKa 412/14, LEX nr 1621281).

Reasumując powyższe, uznać należało, iż oskarżony O. P. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 286 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 294 § 1 k.k. oraz 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w związku, z czym Sąd uznał go za winnego popełnienia tegoż w pkt I części dyspozytywnej wyroku.

Na marginesie zważyć należy, iż wiążącego znaczenia dowodowego dla oceny zawinienia oskarżonego O. P. nie miały zeznania świadków zawnioskowanych w akcie oskarżenia do odczytania na rozprawie z mocy art. 333 § 2 k.p.k.

Ze względu na łączną kwotę wyłudzonego mienia, a także treść art. 115 § 5 k.k. zasadne było przyjęcie w kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu (którego opis zmodyfikowano stosownie do ustaleń poczynionych w sprawie) także art. 294 § 1 k.k.

Wymierzając oskarżonemu karę za przypisany mu czyn, Sąd oprócz dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 § 1 k.k. uwzględnił okoliczności obciążające (a to: znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, wyrażający się w nagminności tego rodzaju przestępstw, współdziałanie z innymi ustalonymi osobami, działanie na szkodę podmiotów mających siedzibę zarówno w P., jak i za granicą, ilość zaplanowanych oraz zrealizowanych działań przestępnych, wysokość wyrządzonej szkody, niezgodne z przeznaczeniem wykorzystanie możliwości pobytu na terenie RP do popełniania przestępstw), a także łagodzące (a to: uprzednią niekaralność, częściowe przyznanie się do winy).

Przytoczone powyżej okoliczności, stopień zawinienia oskarżonego, a także względy prewencji indywidulanej i ogólnej, przemawiały zdaniem Sądu za wymierzeniem O. P. na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. oraz 33 § 1 i 2 k.k. kary 2 lat pozbawienia wolności oraz kary 300 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda.

Zważyć przy tym należy, iż upływ 4 lat od popełnienia przezeń przypisanego mu czynu, a zatem brak możliwości realizacji dyrektywy wymiaru kary w postaci nieuchronności tejże, przemawiał przeciwko wymierzeniu ww. kary wnioskowanej przez oskarżyciela publicznego, tj. 3 lat pozbawienia wolności.

Z mocy art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie wymierzonej mu kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby lat 5.

Sąd uznał bowiem, iż pomimo niewykonania kary oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa.

Za zasadnością tegoż przemawia przy tym fakt, iż jak wynika z aktualnej informacji o karalności tegoż oskarżonego - poza niniejszym postępowaniem karnym, nie prowadzono przeciwko niemu żadnego postepowania karnego, w toku, którego byłby tymczasowo aresztowany, bądź skazany.

Sąd miał przy tym na uwadze wiek oskarżonego, jego pozytywną opinię podczas pobytu na terenie P., a nadto rolę w ujawnionym procederze przestępczym, tj. kierowcy wykorzystującego przydzielone mu zadania. Brak było bowiem w tym zakresie dowodów świadczących o tym, iż oskarżony był organizatorem czy też koordynatorem przypisanych mu działań przestępnych, składających się na 1 czyn ciągły.

Instytucja warunkowego zawieszenia wykonania kary pozostaje zawsze prawem Sądu, ale ma zawsze zastosowanie przede wszystkim ze względu na osobę sprawcy. Merytorycznie najistotniejszym warunkiem jej orzekania jest dodatnia prognoza oparta na właściwościach i warunkach osobistych sprawcy oraz jego dotychczasowym sposobie życia (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 maja 1995 r., II KRN 28/95, Prok. i Pr. 1995/10/3).

W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że ani rodzaj dobra naruszonego przestępstwem, ani skutki przestępczego zachowania nie mogą mieć wpływu na ocenę sądu, czy oskarżony zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary. Zgodnie bowiem z treścią art. 69 k.k., warunkowo zawieszając wykonanie kary, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia oraz zachowanie się po popełnieniu przestępstwa (§ 2), a także ocenia, czy warunkowe zawieszenie kary będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa (§1). Innymi słowy, na warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary zasługują jedynie sprawcy, co do których istnieje pozytywna prognoza resocjalizacyjna na przyszłość. Dotychczasowa postawa i sposób życia muszą zatem wskazywać na to, że mimo niewykonania kary zostaną osiągnięte cele kary, a w szczególności, iż sprawca nie powróci ponownie na drogę przestępstwa (tak Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 24 stycznia 2002 r., II AKa 267/01, Lex nr 103067).

W wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 12 września 2013 r. (II AKa 130/13, LEX nr 1409170) podkreślono, że przepis art. 69 § 1 i 2 k.k. jest tak skonstruowany, że przy stosowaniu tej instytucji nakazuje kierować się jedynie względami szczególno-prewencyjnymi, zaś społeczne oddziaływanie kary, jej współmierność do szkodliwości społecznej czynu i winy sprawcy należy uwzględniać przy wymierzaniu kary.

W wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 7 sierpnia 2013 r. (VII Ka 650/13, LEX nr 1715884) wskazano przy tym, iż o ile przy wymiarze kary Sąd winien kierować się stopniem winy oskarżonego i stopniem społecznej szkodliwości czynu, o tyle przy warunkowym zawieszeniu jej wykonania winien kierować się względami szczególno – prewencyjnymi.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 9 sierpnia 2013 r. (II AKa 227/13, LEX nr 1366153) stwierdził z kolei, że przepis art. 69 § 1 k.k. odwołuje się do elementów prognostycznych, wskazujących na możliwość osiągnięcia celów kary pozbawienia wolności nie orzekając jej w bezwzględnym wymiarze, a zatem jest to swoisty środek polityki karnej wobec sprawców nadających się do oddziaływań resocjalizacyjnych w warunkach wolnościowych, wobec istnienia po ich stronie uzasadnionego przekonania, że nie powrócą na drogę przestępstwa.

Mając zatem na uwadze wskazania, o których wyżej mowa, a nadto ogół okoliczności podmiotowo – przedmiotowych odnoszących się do oskarżonego O. P., Sąd orzekł jak w pkt II części dyspozytywnej wyroku.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono oskarżonemu na poczet wymierzonych mu kar okres tymczasowego aresztowania, tj. 150 dni na poczet kary grzywny, zaś pozostały okres od dnia 6 listopada 2013 r. do dnia 4 marca 2014 r. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego O. P. obowiązek częściowego naprawienia szkody na rzecz podmiotów wskazanych w pkt IV części dyspozytywnej wyroku, tj. odpowiednio kwot 35.038,35 Euro i 39.744 USD.

Sąd miał bowiem na uwadze argumentację wskazaną w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 5.06.2013 r. (II AKa 157/134, LEX nr 1331174), w którym stwierdzono, iż dopuszczalne jest orzeczenie na podstawie art. 46 § 1 k.k. obowiązku naprawienia szkody wyrażonego w walucie obcej, o ile dotyczy on równowartości rzeczywistej szkody wynikłej bezpośrednio z przestępstwa, wyrządzonej pokrzywdzonemu, a wyrażającej się w walucie obcej.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 4 i art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity z 1983 r., Dz. U. nr 49, poz. 223, z późn. zmianami).