Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2019r.

Sąd Okręgowy we W. w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący SSO Mariusz Wiązek

Protokolant: Aleksandra Borowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Kazimierza Orzechowskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 22 października 2018r., 19 listopada 2018r., 23 stycznia 2019r., 26 lutego 2019 r., 29 marca 2019 r. 25 kwietnia 2019r., 12 czerwca 2019r., 11 lipca 2019r., 10 września 2019r.,

sprawy:

R. P. (1)

syna S. i E. z domu S.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to że:

w okresie od drugiej połowy 2009 roku do 31 lipca 2012 roku we W. działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, doprowadził (...) działającą poprzez Agencję Wykonawczą ds. B. ( (...) A.) oraz (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w wysokości 94.539.51 Euro, co stanowi równowartość 362.086,32 złotych według średniego kursu Euro Narodowego Banku Polskiego na dzień 7 kwietnia 2010r., w ten sposób że zainicjował oraz sporządził wniosek o ubieganie się przez (...) o udzielenie dofinansowania z K. w ramach (...) w postaci europejskiego stypendium (...) na swój indywidualny program badawczy o akronimie (...), który miał być wykonywany na Uniwersytecie (...) w wyniku czego doszło do zawarcia w dniu 22 czerwca 2010 roku umowy o numerze (...) między Agencją (...) ds. B. a Uniwersytetem (...) oraz w konsekwencji do zawarcia w dniu 13 sierpnia 2010 roku umowy o prace miedzy Uniwersytetem (...) a R. P. (1), które to umowy zobowiązywały stypendystę programu badawczego (...) miedzy innymi do zatrudnienia przy wykonywaniu programu w pełnym wymiarze czasu pracy i zakazywały uzyskiwania innych przychodów z działalności badawczo-szkoleniowej oraz podejmowania innych prac badawczych finansowanych ze środków (...) wprowadzając i wyzyskując błąd pokrzywdzonych w ten sposób że podczas opracowywania wniosku o przyznanie dofinansowania oraz w trakcie wykonywania programu badawczego (...) podawał nieprawdę oraz zatajał prawdę w zakresie okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego co do faktu zamiaru i zakresu swojego zatrudniania w spółkach (...) + sp. z o.o. oraz (...) sp. z o.o. oraz realizowania w ich ramach innych projektów badawczych finansowanych ze środków (...) oraz poświadczał nieprawdę w zakresie godzin przepracowanych na Uniwersytecie (...) przy programie badawczym (...), a także wbrew obowiązkowi wynikającemu z umowy nie powiadomił o okolicznościach mających wpływ wstrzymanie finansowania.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 kk

***

I.  Ustalając że oskarżony R. P. (1) w okresie od 13 sierpnia 2010r. do 31 lipca 2012r. we W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej od (...) w kwocie 362.086,32zł. po tym, jak zainicjował i sporządził wniosek o ubieganie się przez (...) o udzielenie dofinansowania z K. w postaci europejskiego stypendium (...) na swój indywidualny program badawczy o akronimie (...) w celu wykonywania go podczas zatrudnienia na tym uniwersytecie w konsekwencji czego doszło do zawarcia w dniu 22 czerwca 2010r. umowy między Agencją (...) ds. (...) N. (...), a Uniwersytetem (...) oraz w dalszej konsekwencji do zawarcia w dniu 13 sierpnia 2010r. umowy o pracę między Uniwersytetem (...), a oskarżonym R. P. (1), która to umowa zobowiązywała oskarżonego – stypendystę programu badawczego (...) – do zakazu uzyskiwania innych przychodów z działalności badawczo szkoleniowej, oraz podejmowania innych prac badawczych, finansowanych ze środków (...) przedłożył nierzetelny dokument do dokumentacji (...) w ten sposób że podczas opracowywania wniosku o przyznanie dofinansowania Uniwersytetowi, później podczas zawierania umowy o pracę z Uniwersytetem oraz w trakcie wykonywania programu badawczego (...) w czasie zatrudnienia na Uniwersytecie (...) nie podał pełnej informacji i tym samym zataił prawdę w zakresie okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego, co do faktu, charakteru i zakresu swojego zatrudnienia w spółkach (...) + sp. z o.o. gdzie od 01 czerwca 2010r. był zatrudniony w charakterze lidera merytorycznego, a w zakresie obowiązków miał między innymi prowadzenie prac badawczych oraz sporządzanie projektów badawczych oraz w spółce (...) sp. z o.o. gdzie od 17 października 2011r. był dyrektorem do spraw badania i rozwoju a w zakresie obowiązków miał miedzy innymi udział w pracach nad projektami badawczymi i tym samym zataił przed Uniwersytetem (...) o swoim faktycznym zatrudnieniu w ramach którego realizowano projekty badawcze finansowane ze środków (...) i wbrew obowiązkowi wynikającemu z umowy o pracę nie powiadomił pracodawcy o okolicznościach mających wpływ na finansowanie, a następnie na wstrzymanie finansowania ze środków publicznych (...), tj. popełnił przestępstwo z art. 297 § 1 i 2 kk w zw. z art. 12 kk i na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umarza postępowanie karne wobec oskarżonego R. P. (1) na okres próby lat 2 (dwóch);

II.  na podstawie art. 67 § 3 kk i art. 39 pkt. 7 kk orzeka od oskarżonego R. P. (1) na rzecz Stowarzyszenia (...) (...) ul. (...) we W. nr konta (...) na rzecz dzieci przebywających w D. domu W. ul. (...) świadczenie pieniężne w kwocie 20.000zł. (dwudziestu tysięcy złotych);

III.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca dowody rzeczowe:

1. spółce (...) opisane pod nr 7/26/18 poz. 1-4

2. Uniwersytetowi (...) opisane pod nr 6/25/18 poz. 1-2

złożone w magazynie dowodów rzeczowych Prokuratury;

IV.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów postepowania oraz wymierza mu opłatę w kwocie 100zł.

Sygn. akt III K 206/18

UZASADNIENIE

R. P. (1) ukończył na Politechnice G. studia wyższe magisterskie na kierunku (...) w zakresie Techniki (...), uzyskując w dniu 10 lipca 2002 r. tytuł magistra inżyniera. Następnie w lipcu 2008 roku na Politechnice w B. w N. uzyskał tytuł doktora inżyniera z najwyższą notą i otrzymał prestiżową nagrodę W. P. za najlepszą pracę doktorską w dziedzinie interdyscyplinarnej łączącej telekomunikację i fizykę. W bieżącej pracy badawczej R. P. (1) specjalizował się w zagadnieniach radia i sieci kognitywnych oraz rekonfigurowalnych sieci optycznych. Specjalizował się również w szerokopasmowych systemach komunikacyjnych (...) oraz technice terahertzowej. Był autorem wielu publikacji, brał udział w wielu konferencjach i inicjatywach naukowych.

Dowód:

- kwestionariusz osobowy dla osoby ubiegającej się o zatrudnienie – k. 1267- 1268,

- kwestionariusz osobowy dla pracownika – k. 1269,

- życiorys R. P. (1)– k. 1270- 1271,

- dyplom ukończenia Politechniki G. – k. 1272,

- dokument Politechniki w B. z dnia 15.07.2008 r. – k. 1274,

- zeznania świadka M. P. – k. 3101, akta Sądu Rejonowego w Wejherowie o sygn. II Ko 112/19,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Od marca 2008 roku R. P. (1) pracował na stanowisku szefa wydziału B. & W. w prywatnym instytucie naukowo – badawczym (...) we W., gdzie zarządzał dziesięcioosobowym zespołem i pracami badawczo – rozwojowymi w ramach licznych projektów europejskich (...), narodowych (...) i przemysłowych.

Dowód:

- życiorys R. P. (1)– k. 1270- 1271,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Pod koniec 2008 roku R. P. (1) wspólnie ze znajomym M. N., za pośrednictwem R. P. (2), nawiązał kontakt z L. P., który wówczas był Rektorem (...) i zasiadał w radzie (...) sp. z o.o. Za pośrednictwem L. P. R. P. (1) skontaktował się z kierownictwem spółki – (...) sp. z o.o.

Dowód:

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

(...) sp. z o.o. została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego dnia 4 marca 2008 roku w oparciu o umowę spółki z dnia 15 listopada 2007 roku. Siedziba spółki mieściła się we W. przy ul. (...). Udziałowcami w spółce byli: Gmina W., Województwo (...), (...), Politechnika (...), Uniwersytet P. we W. i Akademia Medyczna we W. (aktualnie (...) (...)im. P. we W.). Spółka powstała jako wspólne przedsięwzięcie władz samorządowych oraz lokalnych uczelni wyższych. W zamyśle miała być wysoko wyspecjalizowaną jednostką badawczo – rozwojową, łączącą rozwiązania naukowe z biznesowymi, w szczególności poprzez komercjalizację wyników prac badawczych i transfer technologii do przedsiębiorstw prywatnych przy wykorzystaniu kadry naukowej (...) uczelni wyższych. W zarządzie spółki zasiadali M. M. jako prezes oraz S. S. jako wiceprezes. Członkiem rady nadzorczej spółki od momentu jej powstania do dnia 20 września 2011 roku był L. P., który do dnia 31 sierpnia 2008 roku był Rektorem (...).

Dowód:

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

W okresie od końca 2008 roku do początku 2009 roku R. P. (1) prowadził rozmowy na temat swojego zatrudnienia w (...) sp. z o.o. W październiku 2008 roku odbyło się spotkanie z wiceprezesem (...) sp. z o.o., w którym brał udział między innymi R. P. (1). Kolejne spotkanie, z udziałem przedstawiciela Gminy W., odbyło się w grudniu 2008 roku. W styczniu 2009 roku R. P. (1) i M. N. zostali przedstawieni Prezydentowi W.. Pod koniec stycznia 2009 roku uzgodnione zostało, że R. P. (1) zajmie w spółce kierownicze stanowisko i będzie zajmować się pozyskiwaniem i realizacją projektów z zakresu technologii komunikacyjnych, finansowanych ze środków (...). R. P. (1) planował zakończyć pracę w (...) w T. i przyjechać do P., w celu objęcia stanowiska w (...) sp. z o.o. W styczniu 2009 roku R. P. (1) i M. N. podpisali z (...) sp. z o.o. list intencyjny, a w marcu 2009 roku zawarli umowy o pracę.

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W dniu 13 marca 2009 roku R. P. (1) zawarł z (...) sp. z o.o. umowę o pracę na czas określony. Miał pracować do dnia 30 czerwca 2010 roku na stanowisku Dyrektora ds. (...) i (...) Rozwój (...) na pełny etat. Rozpoczęcie pracy zostało określone na dzień 1 lipca 2009 roku. Wynagrodzenie zostało określone na kwotę 15 500 zł brutto. Czas pracy był nienormowany.

Dowód:

- umowa o prace na czas określony z dnia 13.03.2009 r. – k. 799-800,

- pismo (...) Oddział w G. z dnia 14.07.2016 r. – k. 742,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

- zeznania świadka M. P. – k. 3101, akta Sądu Rejonowego w Wejherowie o sygn. II Ko 112/19,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W dniu 2 kwietnia 2009 roku R. P. (1) zawarł z (...) sp. z o.o. umowę zlecenia, której przedmiotem było doradztwo w zakresie przygotowywania wniosków projektowych do 7 Programu Ramowego badań (...). Termin wykonania zlecenia ustalono na dzień 30 czerwca 2009 r. Wynagrodzenie określono na kwotę 2000 zł.

Dowód:

- umowa – zlecenie (...) z dnia 2.04.2009 r. – k. 797-798,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Następnie w dniu 16 czerwca 2009 roku R. P. (1) zawarł kolejną umowę z (...) sp. z o.o., tym razem na czas nieokreślony. Tak samo jak poprzednio miał pracować na stanowisku Dyrektora ds. (...) i (...) Rozwój (...) na pełny etat, a dzień rozpoczęcia pracy został określony na 1 lipca 2009 roku. Wynagrodzenie zostało podwyższone do kwoty 25 000 zł brutto.

Dowód:

- umowa o pracę na czas nieokreślony z dnia 16.06.2009 r. – k. 834,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W dniu 1 grudnia 2009 roku R. P. (1) zawarł wspólnie z M. N. z (...) umowę o dzieło nr 10/ (...)/ (...), której przedmiotem było wykonanie ekspertyzy „Wybór zestawów pomiarowych do zastosowania techniki teraherzowej” oraz pisemnych wniosków podsumowujących, które miał wykonać osobiście. Termin wykonania prac określono na dzień 31 grudnia 2009 r., a wynagrodzenie na kwotę 7 750 zł.

Dowód:

- umowa o dzieło nr 10/ (...)/ (...) z dnia 1.12.2009 r. – k. 801-805,

W dniu 1 lutego 2010 roku R. P. (1) zawarł umowę o pracę na czas określony z (...) sp. z o.o. Według umowy pracować miał na stanowisku (...) w zakresie (...) Optycznych w okresie od 1 lutego 2010 r. do 31 marca 2010 roku na pełny etat, zaś w okresie od 1 kwietnia 2010 r. do 31 maja 2010 r. na 6/8 etatu. Dzień rozpoczęcia pracy został określony na 1 lutego 2010 roku. Wynagrodzenie określone zostało w zależności od rozmiaru etatu na 15 500 zł lub 11 625 zł. Z załącznika Nr 1 do powyższej umowy wynikało, że dotyczyła ona realizacji projektu (...), zaś zgodnie z punktem I R. P. (1) ponosił odpowiedzialność między innymi za prace badawczo – rozwojowe w projekcie (...), przegląd stanu wiedzy w przedmiotowym obszarze (pkt 4), opracowanie propozycji algorytmów (pkt 5)

Dowód:

- umowa o pracę na czas określony z dnia 1.02.2010 r. wraz z załącznikiem – k. 806-808,

- świadectwo pracy z dnia 31.03.2014 r. – k. 835,

-zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Następnie R. P. (1) zawarł w dniu 26 marca 2010 r. umowę o pracę na czas nieokreślony z (...) sp. z o.o. Umowa wskazywała, że w związku z rozpoczęciem realizacji w spółce projektów (...), (...), (...), (...), (...) i (...), których planowany termin ukończenia został określony na dzień 30 września 2013 r. i w związku z zaangażowaniem R. P. (1) w prace badawcze w celu realizowania w/w projektów, poprzednia umowa o pracę z dnia 16 czerwca 2009 r., przestała obowiązywać. W jej miejsce weszła z mocą wsteczną od dnia 1 lutego 2010 roku wymieniona umowa, określająca, że R. P. (1) w dalszym ciągu pracuje na stanowisku Dyrektora ds. (...) i (...) Rozwój (...), jednakże w wymiarze ¼ etatu. Wynagrodzenie określone zostało na 6 250 zł z możliwością zwiększenia do 25 000 zł. Umowa o pracę zawierała załącznik Nr 1, w którym wskazano między innymi w pkt 3, że R. P. (1) ponosi odpowiedzialność za zarządzanie zespołem badawczym oraz nadzór merytoryczny dla projektów (...), (...), (...), (...), (...).

Dowód:

- umowa o pracę na czas nieokreślony z dnia 26.03.2010 r. wraz z załącznikiem – k. 809- 812,

-zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Następnie R. P. (1) zawarł w dniu 1 czerwca 2010 roku umowę o pracę z (...) na czas określony do dnia 31 grudnia 2012 r. Według umowy pracować miał na stanowisku (...) w zakresie (...) Kognitywnych w wymiarze 6/8 etatu, zaś dzień rozpoczęcia pracy określony został na 1 czerwca 2010 roku. Wynagrodzenie określone zostało na 18 750 zł brutto. Z załącznika Nr 1,2 i 3 do powyższej umowy wynikało, że dotyczyła ona realizacji projektów (...), (...) plus i (...). Według załączników do umowy, na rzecz projektu (...) R. P. (1) poświęcać miał 4 godziny tygodniowo (10% czasu pracy), na projekt (...) plus w okresie od 1 czerwca 2010 r. do 30 września 2010 r. – 26 godzin tygodniowo (65 % czasu pracy), zaś w okresie od 1 października 2010 r. do 31 lipca 2011 r. – 20 godzin tygodniowo (50 % czasu pracy), a na projekt (...) od 1 października 2010 r. do 31 lipca 2011 r. – 6 godzin tygodniowo (15% czasu pracy), zaś w okresie od 1 sierpnia 2011 roku do 31 grudnia 2012 r. – 26 godzin tygodniowo (65% czasu pracy). Każdy z załączników wskazywał w pkt 1, że do obowiązków R. P. (1) należy prowadzenie prac badawczych w powyższych projektach. Dodatkowo sporządzony został dokument „Zakres obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności” dla R. P. (1) na stanowisku (...) w zakresie (...) Kognitywnych, który wskazywał między innymi, że obowiązkiem pracownika jest prowadzenie prac badawczych w ramach projektu (...) i (...) ze wskazaniem konkretnych zadań badawczych.

Dowód:

- umowa o pracę na czas określony z dnia 1.06.2010 r. wraz z załącznikami – k. 815- 818,

- świadectwo pracy z dnia 31.03.2014 r. – k. 835,

-zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W dniu 1 lipca 2012 roku R. P. (1) otrzymał świadectwo pracy z (...) sp. z o.o. Rozwiązano z nim umowę na czas nieokreślony za porozumieniem stron.

Dowód:

- wniosek o rozwiązanie umowy o pracę z dnia 31.05.2012 r. – k. 813,

- świadectwo pracy z dnia 1.07.2012 r. – k. 814,

Następnie w dniu 31 grudnia 2012 r. R. P. (1) zawarł kolejną umowę o pracę na czas określony z (...) plus sp. z o.o. (...) umowy pracować miał dalej na stanowisku (...) w zakresie (...) Kognitywnych w okresie od 1 stycznia 2013 r. do 30 września 2013 r. w wymiarze 2/8 etatu. Dzień rozpoczęcia pracy określony został na 2 stycznia 2013 r. Wynagrodzenie określone zostało na kwotę 7 437,50 zł brutto.

Dowód:

- umowa o pracę na czas określony z dnia 31.12.2012 r. – k. 832-833,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W dniu 1 października 2013 r. R. P. (1) zawarł dwie następne umowy z (...) plus sp. z o.o. (...) razem były to dwie umowy o telepracę „na czas wykonywania pracy”. Według umów pracować miał w wymiarze 2/8 etatu. Umowy wprost określały, że praca wykonywana ma być poza siedzibą pracodawcy – w miejscu zamieszkania R. P. (1). Umowy dotyczyły realizacji projektów (...), a pracownik w dalszym ciągu miał być (...) w zakresie (...) Kognitywnych, pobierając wynagrodzenie odpowiednio w wysokości 3000 zł brutto i 7 437,50 zł brutto.

Dowód:

- umowy o telepracę z dnia 1.10.2013 r. – k. 830, 831,

W czasie zatrudnienia R. P. (1) w (...) sp. z o.o., spółka ta realizowała przy jego udziale następujące projekty badawcze, finansowane ze środków (...):

- projekt (...) (Zaawansowane technologie współistniejące dla optymalizacji transmisji radiowej w licencjonowanych i nielicencjonowanych pasmach częstotliwości), finansowany w ramach 7 Programu Ramowego, prowadzony w okresie od 1 października 2010 r. do 30 września 2013 r. Kierownikiem projektu była M. P., a R. P. (1) był w tym zakresie (...) w zakresie (...) Kognitywnych.

-projekt (...) ( (...) radia kognitywnego i strategie telekomunikacji kooperatywnej dla oszczędzania energii w wielozakresowych urządzeniach bezprzewodowych), finansowany w ramach 7 Programu Ramowego, prowadzony w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2012 r. R. P. (1) pracował w nim jako (...) w zakresie (...) Kognitywnych.

- projekt (...) plus finansowany w ramach 7 Programu Ramowego, prowadzony w okresie od 14 czerwca 2010 r.

- projekt (...) finansowany w ramach 7 Programy Ramowego, prowadzony w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 1 stycznia 2013 r.,

- projekt (...) (sieci oportunistyczne i kognitywne systemy zarządzania dla efektywnego świadczenia usług w sieci internetowej następnej generacji) finansowany w ramach 7 Programu Ramowego,

- projekt (...) (współdziałanie zasobów fizycznych – mechanizmy i implementacja dla sieci bezprzewodowej) finansowany w ramach 7 Programu Ramowego, prowadzony w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2012 r.

Dowód:

- zaświadczenie (...) sp. z o.o. z dnia 28.03.2013 r. – k. 819,

- umowa o wykonanie projektu międzynarodowego współfinansowanego Nr (7) (...) z dnia 5.12.2011 r. ( (...)) – k. 2343- 2355,

- protokół z posiedzenia Zarządu (...) Sp. z o.o. z dnia 20.10.2009 r. – k. 2356-2360,

- kopie kart czasu pracy z projektów realizowanych w (...) sp. z o.o. – k. 2173- 2208,

- dokumenty dotyczące projektu (...) k. 1819-1820,

- dokumenty dotyczące projektu (...) – k. 1823-1824,

- dokumenty dotyczące projektu (...) plus – k. 1831-1832,

- dokumenty dotyczące projektu (...) k. 1829-1830,

- dokumenty dotyczące projektu (...) k. 1835-1841,

- dokumenty dotyczące projektu (...) k. 1833-1834,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

*

Na przełomie 2008 i 2009 roku R. P. (1) poprzez M. N. nawiązał kontakt z udziałowcami (...) sp. z o.o. – K. S. i R. P. (2). Następnie włączył się w działalność tej spółki. Miał doświadczenie związane z systemami grantowymi (...), z których spółka zamierzała pozyskiwać środki na swój rozwój. R. P. (1) działał na rzecz (...) sp. z o.o. w zakresie pozyskiwania projektów finansowanych ze środków (...) od grudnia 2009 roku.

Dowód:

- korespondencja mailowa – k. 525,534,538,

- zeznania świadka R. – P. – k. 3045-3046, 2413-2418,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W dniu 25 stycznia 2010 roku R. P. (1) został udziałowcem (...) sp. z o.o. W okresie od 25 stycznia 2010 roku wspólnikami (...) sp. z o.o. byli R. P. (1), R. P. (2), K. S. i M. N.. W dniu 29 kwietnia 2010 r. M. N. zbył swoje udziały na rzecz K. S., który następnie odsprzedał je pozostałym wspólnikom. W okresie od 25 stycznia 2010 roku do 17 października 2011 roku R. P. (1) pozostawał jedynie (...) spółki (...), nie piastując w niej żadnej oficjalnej funkcji. W podanym okresie koordynował pozyskiwanie dla spółki dofinansowania z (...) na realizację projektów.

Dowód:

- odpis z Krajowego Rejestru Sądowego (...) sp. z o.o. na dzień 13.06.2016 – k. 653-667,

- zeznania świadka R. – P. – k. 3045-3046, 2413-2418,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W dniu 17 października 2011 roku R. P. (1) zawarł umowę o pracę z (...) sp. z o.o. Zgodnie z umową został (...) (reaserch and development – badanie i rozwój). Czas pracy był zadaniowy z zastrzeżeniem, że pracownik ma wykonywać swoje obowiązki w ramach połowy przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy, określonej w prawie pracy. Termin rozpoczęcia pracy określony został na dzień 1 listopada 2011 roku, a wynagrodzenie na kwotę 7500 zł brutto. Do obowiązków R. P. (1) należało pozyskiwanie projektów badawczych, udział w pracach nad projektami oraz nad rozwojem produktów D. i business development. Jako miejsce wykonywania pracy wskazano W.. W paragrafie 3 umowy zobowiązano R. P. (1) do nieprowadzenia działalności konkurencyjnej w czasie trwania umowy, w szczególności poprzez zatrudnienie w podmiocie konkurencyjnym oraz podejmowania działalności konkurencyjnej na własny lub cudzy rachunek.

Aneksem z dnia 2 stycznia 2012 roku zwiększono wymiar czasu pracy do ¾ przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy, określonej w prawie pracy. Czas pracy dalej pozostał zadaniowy. Ponadto wynagrodzenie R. P. (1) uległo podwyższeniu do kwoty 11 250 zł brutto.

W dniu 20 lutego 2012 roku został zawarty kolejny aneks do wymienionej wyżej umowy o pracę. Na mocy aneksu ustalono prawo R. P. (1) do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych „na poziomie 0,95 godzin pełnego etatu w danym miesiącu”.

Z kolei aneksem z dnia 31 maja 2012 roku zwiększono wymiar czasu pracy R. P. (1), który miał wykonywać swoje obowiązki w ramach przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy, określonej w prawie pracy. Czas pracy pozostał zadaniowy. Wynagrodzenie R. P. (1) podwyższono do kwoty 15 000 zł brutto.

Dowód:

- umowa o pracę z dnia 17.10.2011 r. – k. 843 – 847,

- aneks z dnia 2.01.2012 r. – k. 848,

- aneks z dnia 20.02.2012 r. – k. 863,

- aneks z dnia 31.05.2012 r. – k. 864,

- pismo (...) Oddział w G. z dnia 14.07.2016 r. – k. 742,

- raporty miesięczne dla osoby ubezpieczonej (...) k. 849-862,

- protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych w siedzibie (...) sp. z o.o. we W. – k. 937- 940,

- zeznania świadka R. – P. – k. 3045-3046, 2413-2418,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

- zeznania świadka M. P. – k. 3101, akta Sądu Rejonowego w Wejherowie o sygn. II Ko 112/19,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Stosunek pracy jaki łączył R. P. (1) z (...) sp. z o.o., ustał w wyniku porozumienia stron w dniu 26 marca 2013 roku. Ustalono, że umowa o pracę zostanie rozwiązana z dniem 30 kwietnia 2013 r. Powodem rozwiązania stosunku pracy było zaangażowanie R. P. (1) w działalność konkurencyjną w firmie (...). Ostatecznie R. P. (1) zbył swoje udziały w (...) sp. z o.o. na rzecz K. S. w dniu 20 czerwca 2013 roku.

Dowód:

- porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę z dnia 26.03.2013 r. – k. 82,

- zeznania świadka R. – P. – k. 3045-3046, 2413-2418,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

(...) sp. z o.o. od roku 2009 pozyskała lub uczestniczyła w realizacji następujących projektów badawczych finansowanych ze środków (...):

- projekt (...) (Poprawienie łączności na potrzeby nagłych przypadków i sytuacji kryzysowych poprzez stworzenie i wykorzystanie synergii w systemach mieszanych radia), finansowany w ramach 7 Programu Ramowego, prowadzony w D. w okresie od lutego 2011 r. do kwietnia 2012 r. Projekt został pozyskany dla (...) sp. z o.o. przez R. P. (1).

- projekt G. (Zużycie energii i redukcja emisji CO2 w sieciach mobilnych przez zaawansowanie rozwiązania zautomatyzowanego zarządzania sieciami), finansowany w ramach 7 Programu Ramowego, prowadzony w D. w okresie od września 2011 roku do sierpnia 2013 roku. Projekt został pozyskany przez R. P. (1).

- projekt szkoleniowy „Akademia kobiet” finansowany z (...), w spółce (...) projekt trwał w okresie lutego 2012 roku,

- dwa projekty „Kluczowy stażysta” finansowane z (...); w spółce (...) trwały od maja do października 2012 r. oraz od lipca do grudnia 2012 r. W przypadku obu projektów funkcję opiekuna stażystów pełnił R. P. (1). Projekty zostały pozyskane przez R. P. (1). D. był podmiotem przyjmującym na staż, zaś jednostką organizującą i zlecającą staż, był (...). W ramach powyższego programu staż odbywali M. K. (1) i M. B.. Za wykonywanie funkcji opiekuna stażystów R. P. (1) otrzymywał wynagrodzenie od (...) w ramach zawartych umów zlecenia.

- projekt „Innowacyjny transfer” finansowany z (...), w spółce (...) trwał od kwietnia 2013 roku do grudnia 2013 roku,

Dowód:

- umowa zlecenie nr (...) z dnia 1.03.2012 r. – k. 867, 1442,

- rachunek z dnia 31.10.2012 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową nr (...) z dnia 1.03.2012 r. – k. 1444,

- umowa zlecenie nr (...) z dnia 2.07.2012 r. – k. 1446,

- rachunek z dnia 20.12.2012 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową nr (...) z dnia 2.07.2012 r. – k. 1448,

- pismo (...) Oddział w G. z dnia 14.07.2016 r. – k. 742,

- protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych w siedzibie (...) sp. z o.o. we W. – k. 937- 940, 946-952,

- protokół oględzin danych elektronicznych w postaci strony internetowej (...) sp. z o.o. we W. – k. 1450-1472,

- protokół oględzin danych elektronicznych w postaci strony internetowej stowarzyszenia (...) w P. – k. 1582-1592,

- raport końcowy stażysty – k. 2566- 2568,

- dokumenty dotyczące programu G. – k. 1813-1814,

- dokumenty dotyczące programu (...) k. 1815-1816,

- pismo R. P. (2) z dnia 8.07.2014 r. – k. 83- 96,

- zeznania świadka R. – P. – k. 3045-3046, 2413-2418,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

*

R. P. (1) w okresie od 7 września 2011 roku do 11 grudnia 2012 r. zatrudniany był jako ekspert K. do przeprowadzania ocen wniosków o dofinansowanie projektów badawczych. W związku z tym R. P. (1) wykonywał powierzone mu czynności, wyjeżdżając do B. (w dniach – 7 września 2011 r., od dnia 20 lutego 2012 r. do 22 lutego 2012 r., od dnia 13 lutego 2012 r. od 15 lutego 2012 r., w dniu 26 września 2012 r., 11 grudnia 2012 r.)

Dowód:

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

R. P. (1) występował jako ekspert i konsultant z ramienia (...), działającej od 1 września 2011 roku. Firma ta była prowadzona przez żonę R. M. P.. Głównym miejscem wykonywania działalności była miejscowość R., ul. (...). Przedmiotem działalności gospodarczej były usługi w zakresie walidacji w systemie K., wybór instrumentów finansowania i konkursów projektowych, przygotowania wniosków projektowych, zarządzania projektami, szkolenia i tworzenie sieci partnerów.

Dowód;

- informacja z (...)– k. 620,

- informacje ze strony internetowej firmy (...) – k. 621- 628,

- informacje z (...)– k. 647-650,

- pismo z ZUS Odział w P. z dnia 13.07.2016 r. – k. 739,

- protokół oględzin rzeczy danych elektronicznych w postaci strony internetowej (...) M. P. – k. 1473-1504,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W dniu 24 czerwca 2010 roku R. P. (1) zawarł umowę nr (...) z (...) Instytucją Pośredniczącą na wykonanie usługi szkoleniowej w terminie 6 lipca 2010 roku z wynagrodzeniem 2000 zł. Następnie w dniu 3 sierpnia 2010 r. R. P. (1) zawarł kolejną umowę nr (...) z (...) Instytucją Pośredniczącą na wykonanie ekspertyzy w terminie do 16 września 2010 r., następnie przesuniętym na dzień 22 września 2010 roku.

Dowód:

- umowa nr (...) z dnia 24.06.2010 r. – k. 868-869,

- aneks do umowy nr (...) z dnia 3.08.2010 r. – k. 870

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

*

Projekt o akronimie (...) (C. Spectrum S. A. for C. Radio (...) wykrywania sygnałów widma przez wiele współpracujących ze sobą urządzeń na potrzeby sieci radia kognitywnego) był Europejskim Projektem B. M. C. Na Rzecz (...) i posiadał indywidualne oznaczenie (...)2009- (...). Projekt dotyczył „opracowania kooperatywnych algorytmów wykrywania widma w kognitywnych sieciach radiowych”. Program prowadzony był przez (...) działającą poprzez Agencję (...) ds. (...) (...) (R. E. A. – R.).

Dowód:

- dokumenty dotyczące programu (...) k. 1817-1818,

- zeznania świadka A. J. – k. 1880-1887, 2596-2598, 3068-3070,

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Projekt C. został stworzony w ramach 3 Programu Szczegółowego (...) /Wsparcie przeznaczone na szkolenia i rozwój kariery naukowców ( (...))/ Stypendia europejskie w ramach 7 Programu Ramowego (7PR). Celem programu było wspieranie szkoleń i rozwoju kariery naukowców poprzez indywidualne dotacje umożliwiające doświadczonym naukowcom przeniesienie się z miejsca zamieszkania w jednym państwie UE do organizacji przyjmującej w innym państwie członkowskim UE w celu prowadzenia pracy nad projektem badawczym. Istotnym elementem ubiegania się o stypendium była konieczność międzynarodowego, wewnątrzunijnego przemieszczenia się badacza w celu prowadzenia badań objętych dotacją (warunek mobilności).

Dowód:

- dokumenty dotyczące programu (...) k. 1817-1818,

- zeznania świadka I. F. – k. 2059-2065, 3058-3061,

- zeznania świadka A. J. – k. 1880-1887, 2596-2598, 3068-3070,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Na początku 2009 roku R. P. (1) dowiedział się o możliwości aplikowania o przyznanie stypendium M. C., które było finansowane w ramach unijnego 7 Programu Ramowego (FP7). W celu ubiegania się o stypendium w związku z projektem (...), R. P. (1) poprzez członka rady nadzorczej (...) i jednocześnie Dyrektora Instytutu (...), nawiązał kontakt z Uniwersytetem (...), który w ramach projektu pełnić miał rolę jednostki przyjmującej. Rozmowy na temat zaangażowania w projekt (...), prowadzone były przez R. P. (1) z L. P..

Dowód;

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Wniosek dotyczący programu (...) został sporządzony osobiście przez R. P. (1). We wniosku wskazano, że beneficjentem programu jest (...), kierownikiem naukowym projektu – prof. L. P., a naukowcem uzyskującym stypendium – dr R. P. (1).

W części (...) wniosku zawarty był szczegółowy opis programu oraz osoby badacza. W części tej wskazano między innymi, że:

- dla celów programu (...) na Uniwersytecie (...) stworzony zostanie Zespół (...) (T. and (...)) składający się z pięciu naukowców: W. C., T. J., M. B., K. L. i P. L.;

- życiorys badacza R. P. (1), z którego wynikało, że jego ostatnia aktywność zawodowa była związana z zatrudnieniem od marca 2008 roku we włoskim podmiocie (...) w T..

W życiorysie R. P. (1) pominął informację o trwającym zatrudnieniu w (...) sp. z o.o. w oparciu o umowę o pracę z dnia 16 czerwca 2009 roku na stanowisku Dyrektora B i R.

Według wniosku, dla projektu przewidziano cztery momenty sprawozdawcze, przypadające na 9, 18, 22 i 24 miesiąc trwania projektu. Opisane zostało jakie wyniki w danym momencie badacz miał osiągnąć i o czym miał raportować do Agencji (...) ds. (...) N..

Dowód:

- wniosek projektowy dotyczący programu badawczego (...) w języku angielskim – k. 2577-2592,

- wniosek projektowy dotyczący programu badawczego (...) przetłumaczony na język polski – k. 2925-2934, 1996-2005, 2732-2763,

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- umowa o pracę na czas nieokreślony z dnia 16.06.2009 r. – k. 834,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Zgłoszenie planowanego udziału w projekcie (...) ze strony (...) wraz z opracowanym przez R. P. (1) wnioskiem, wysłane zostało w dniu 26 stycznia 2010 roku.

Dowód:

- zgłoszenie planowanego udziału w projekcie z dnia 26.01.2010 r. –k. 1176,

- powołanie kierownika projektu – k. 1177,

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

W dniu 22 czerwca 2010 roku ze strony (...), a w dniu 22 lipca 2010 roku ze strony Agencji (...) ds. (...) (...) (R.) podpisana została umowa (...) w sprawie przyznania G. nr (...) dla jednego beneficjenta w związku z projektem (...). Okres realizacji tego projektu określono na 24 miesiące.

Dowód:

- umowa w sprawie przyznania grantu nr (...) – k. 1300-1301,

- zeznania świadka I. F. – k. 2059-2065, 3058-3061,

- zeznania świadka E. W. (1) – k. 1946-1951, 3039-3043,

- zeznania świadka E. S. – k. 1916-1922, 3043-3045,

- zeznania świadka A. J. – k. 1880-1887, 2596-2598, 3068-3070,

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

Zgodnie z załącznikiem II. 2. lit. f do wymienionej wyżej umowy, beneficjent miał informować R. o wszelkich okolicznościach wpływających na warunki uczestnictwa, a także o okolicznościach związanych z wymogami umowy grantu, zwłaszcza gdyby w trakcie projektu przestały być spełniane jakiekolwiek kryteria. Nadto w Rozdziale 2 Załącznik II przewidywał obowiązki sprawozdawcze, w tym sporządzenie sprawozdania końcowego.

Oprócz tego w Załączniku II wskazano, iż: „Co do zasady, aby móc ubiegać się o wkład na rzecz naukowców określony w Załączniku III, wyznaczony naukowiec musi zaangażować się w projekt w pełnym wymiarze czasu i w sposób nieprzerwany. Jednakże, w szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, określonych w Załączniku III, naukowiec może zaangażować się w niepełnym wymiarze czasu z powodów związanych z sytuacją osobistą lub rodzinną, a jego działania w ramach projektu mogą być prowadzone w kilku etapach. W tych drugich szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, kwota wkładu może zostać skorygowana proporcjonalnie do czasu faktycznie poświęconego projektowi.”

Zgodnie z załącznikiem III.3.1 litera „e” oraz „j” do wyżej wymienionej umowy, naukowiec był zobowiązany do poświęcenia się projektowi w pełnym wymiarze czasu pracy i miał zakaz otrzymywania innych środków (dochodów) za działania badawczo – naukowe.

Dowód:

- umowa w sprawie przyznania grantu nr (...) – k. 1300-1301,

- umowa w sprawie przyznania grantu w ramach (...) (7PR) Załącznik II – Warunki ogólne Działania (...) Pojedynczy beneficjent – k. 1184- 1216,

- załącznik III do umowy grantu – k. 1326- 1329,

- pismo K. Agencji (...) ds. (...) (...) z dnia 9.07.2012 r. – k. 1217-1218,

- zeznania świadka I. F. – k. 2059-2065, 3058-3061,

- zeznania świadka E. W. (1) – k. 1946-1951, 3039-3043,

- zeznania świadka E. S. – k. 1916-1922, 3043-3045,

- zeznania świadka A. J. – k. 1880-1887, 2596-2598, 3068-3070,

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W związku z uzyskaniem przez (...) stypendium na realizację programu (...), w dniu 13 sierpnia 2010 r. zawarta została umowa o pracę pomiędzy Uniwersytetem (...) a R. P. (1). Umowa została zawarta na czas określony- tj. od dnia 1 sierpnia 2010 roku do 31 lipca 2012 roku w ramach projektu: (...) Projekt B. M. C. Na Rzecz (...) nr (...)2009- (...) – akronim (...). Jako miejsce wykonywania prac wskazany został Wydział Matematyki i Informatyki – Instytut (...). R. P. (1) został zatrudniony na pełny etat jako adiunkt naukowy. Na wymienionym stanowisku obowiązywał R. P. (1) zadaniowy czas pracy określony zakresem obowiązków naukowych i organizacyjnych.

W umowie zawarto zapis, iż prawa i obowiązki pracownika wynikają również z umowy zawartej pomiędzy Agencją (...) ds. (...) (...) (R.) a Uniwersytetem (...) w sprawie przyznania grantu nr (...)2009- (...) wraz z załącznikami I, II, III, VI i VII.

Umowa zobowiązywała R. P. (1) między innymi do powiadamiania (...) o każdym zdarzeniu i każdej zmianie okoliczności, które mogły mieć wpływ na realizację umowy w sprawie przyznania grantu, a w tym o każdej zmianie informacji, które stanowiły podstawę podpisania umowy i przyznania stypendium.

Wynagrodzenie określone zostało na kwotę 2 431,43 Euro brutto miesięcznie wraz z comiesięcznym dodatkiem relokacyjnym w wysokości 572,80 Euro, dwukrotny dodatek w wysokości 500 Euro na koszty podróży oraz jednorazowy dodatek początkowy w wysokości 2000 Euro na rozwój kariery.

W umowie wskazano, iż w czasie jej trwania, R. P. (1) nie może otrzymywać innego przychodu za swoje działania badawczo – szkoleniowe poza dochodem z (...).

Dowód:

- umowa o pracę z dnia 13.08.2010 r. – k. 785- 787, 2875-2877,

- aneks z dnia 17.08.2010 r. do umowy o pracę z dnia 13.08.2010 r. – k. 788,

- zaświadczenie (...) z dnia 9.04.2013 r. – k. 789,

- pismo (...) Oddział w G. z dnia 14.07.2016 r. – k. 742,

- świadectwo pracy z dnia 31.07.2012 r. – k. 795,

- Indywidualny Plan (...) – k. 2542- 2543,

- zeznania świadka I. F. – k. 2059-2065, 3058-3061,

- zeznania świadka E. W. (1) – k. 1946-1951, 3039-3043,

- zeznania świadka E. S. – k. 1916-1922, 3043-3045,

- zeznania świadka A. J. – k. 1880-1887, 2596-2598, 3068-3070,

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W momencie zawierania umowy o pracę z dnia 13 sierpnia 2010 roku z Uniwersytetem (...), R. P. (1) był zatrudniony we (...) sp. z o.o. Na podstawie umowy o pracę z dnia 1 czerwca 2010 roku był zatrudniony w wymienionej spółce na czas określony do dnia 31 grudnia 2012 roku na stanowisku lidera merytorycznego (3/4 etatu). Z kolei w oparciu o umowę o prace z dnia 26 marca był zatrudniony na ¼ etatu na stanowisku Dyrektora (...) i (...).

Dowód:

- umowa o pracę na czas określony z dnia 1.06.2010 r. wraz z załącznikami – k. 815- 818,

- umowa o pracę na czas nieokreślony z dnia 26.03.2010 r. wraz z załącznikiem – k. 809- 812,

Dnia 19 sierpnia 2010 roku R. P. (1) złożył w D. Kadr oświadczenie, iż (...) jest jego podstawowym miejscem pracy w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym. W czasie trwania programu (...), R. P. (1) w dniu 23 września 2010 roku złożył w D. Kadr (...) oświadczenie, w którym wskazał, iż podjął dodatkowe zatrudnienie w ramach stosunku pracy we (...) Sp .z o.o. na czas nieokreślony od dnia 1 września 2010 roku w wymiarze ¼ etatu na stanowisku „dyrektora ds. B i (...). W oświadczeniu tym R. P. (1) nie wskazał, iż na mocy umowy z dnia 1 czerwca 2010 roku w (...) sp. z o.o. był nadto zatrudniony od wymienionej daty na stanowisku L. w zakresie (...) (...) w wymiarze 3/4 etatu. Oprócz tego faktycznie na stanowisku „dyrektora ds. B i (...) w wymiarze ¼ etatu był zatrudniony – nie jak wskazał od dnia 1 września 2010 roku, lecz od dnia 1 lutego 2010 roku.

Dowód:

- oświadczenie R. P. (1) z dnia 19.08.2010 r. – k. 1289,

- oświadczenie R. P. (1) z dnia 15.09.2010 r. – k. 1035,

- umowa o pracę na czas określony z dnia 1.06.2010 r. wraz z załącznikami – k. 815- 818,

- umowa o pracę na czas nieokreślony z dnia 26.03.2010 r. wraz z załącznikiem – k. 809- 812,

- zeznania świadka A. J. – k. 1880-1887, 2596-2598, 3068-3070,

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W październiku 2011 roku R. P. (1) nie poinformował (...) o swoim zatrudnieniu w (...) sp. z o.o. w oparciu o umowę z dnia 17 października 2011 roku na stanowisku dyrektora do spraw badań i rozwoju. Po rozpoczęciu pracy w (...) sp. z o.o., w dniu 12 listopada 2011 r. R. P. (1) przedstawił umowę o pracę jaka łączyła go z Uniwersytetem (...). Prawnik zatrudniony w (...) sp. z o.o., stwierdziła, że na zatrudnienie w (...) sp. z o.o. R. P. (1) winien uzyskać zgodę (...). R. P. (1) otrzymał od R. P. (2) w dniu 6 grudnia 2011 roku wiadomość e-mail, która zawierała opinię prawnika. O fakcie zatrudnienia w (...) sp. z o.o. nie powiadomił jednak (...).

Dowód:

- zeznania świadka R. – P. – k. 3045-3046, 2413-2418,

- wiadomości e-mail – k. 2862-2863,

- opinia – k. 2864-2868,

R. P. (1) w rozmowach z swoim opiekunem prof. L. P., wskazywał, że jest zatrudniony w (...) sp. z o.o. i pozyskuje unijne projekty, podkreślał jednak, że za ich realizację nie pobiera wynagrodzenia. R. P. (1) nie wspominał też o tym, że w (...) sp. z o.o. był nie tylko udziałowcem, ale że został w tym podmiocie również zatrudniony.

Dowód:

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

W okresie trwania projektu C., tj. od sierpnia 2010 roku do lipca 2012 roku R. P. (1) jednocześnie był zatrudniony w co najmniej dwóch miejscach. Wielokrotnie pracował w co najmniej dwóch miejscach danego dnia. Miały miejsce sytuacje, w których R. P. (1) był wpisany na listę obecności u jednego pracodawcy, a u innego widniał jako osoba oddelegowana na wyjazd służbowy. Wystąpiły też sytuacje, w których R. P. (1), będąc na zwolnieniu lekarskim, był formalnie w pracy w innej firmie.

Dowód:

- analiza kryminalna dot. deklarowanych godzin pracy przepracowanych przez oskarżonego u poszczególnych pracodawców – k. 2218-2317,

Projekty, które R. P. (1) realizował w ramach (...) sp. z o.o. oraz w (...) sp. z o.o. były w dużej części zbieżne z programem C.. Projekt C. dotyczył szeroko rozumianej telefonii komórkowej, a inne projekty dotyczyły szczegółowych zagadnień związanych z telefonią komórkową. W projektach tych była wykorzystywana wiedza, której zdobywanie zakładał program C..

Dowód:

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

W momencie ubiegania się o stypendium M. C., jak też na etapie realizacji programu C., M. N. zwracał R. P. (1) uwagę na zakaz podwójnego zatrudnienia. Pomiędzy M. N. a R. P. (1) doszło następnie do konfliktu związanego z kwestią rozdzielania zakresu działań (...) sp. z o.o., które to działania w dużej mierze pokrywały się ze sobą. Ostatecznie doszło do wypowiedzenia M. N. umowy o pracę w (...) sp. z o.o. Wzajemną niechęć pomiędzy obojgiem pogłębił udział R. P. (1) w sprawie rozwodowej M. N., w której R. P. (1) został powołany na świadka przez stronę przeciwną.

Dowód:

- zeznania świadka M. N. – k. 501-505, 510-515, 545-550, 551-555, 561-565, 584-587, 616-618, 3049-3052,

Projekt (...) zakończył się sporządzeniem merytorycznego raportu końcowego, który został przesłany do Agencji (...) ds. (...) (...) (R.). Raport składał się z trzech części – z części merytorycznych A i (...) oraz części finansowej C. Najistotniejszą część (...) sporządził R. P. (1). Część C sporządziła kwestura.

Dowód:

- raport końcowy projektu (...) k. 2538- 2539,

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 3024-3032, 3038,

W dniu 15 maja 2013 roku (...) (...) ( (...) A. – (...), OLAf), na skutek przekazania informacji, uzyskanych przez Agencję (...) ds. (...) N., wszczął dochodzenie o sygn. OF/2013/0325/A3 w sprawie podejrzenia wprowadzenia w błąd oraz wielokrotnego deklarowania tego samego czasu pracy w ramach kilku projektów badawczych (...) (FP7).

Z informacji R. wynikało, że R. P. (1), korzystający z projektu (...), miał złamać wymagania określone w art. III 3.1 litera e) i j) umowy o udzielenie dotacji, zobowiązujące naukowca do poświęcania się projektowi w pełnym wymiarze czasu pracy i zakazujące mu otrzymywania innych środków za działania badawczo- naukowe.

W wyniku pozyskanej dokumentacji (...) ustalił, że w czasie wykonywania projektu (...) R. P. (1) był jednocześnie zatrudniony w (...) na podstawie pięciu umów o pracę przy projektach (...) plus, (...), (...), (...), (...) i (...) oraz w (...) sp. z o.o. przy projektach (...) i G.. (...) dokonał analizy czasu pracy R. P. (1) wynikającego ze wszystkich obowiązujących jednocześnie umów o pracę. Z analizy tej wynikało, że R. P. (1) w tych samych okresach czasu był zatrudniony nawet na trzy pełne etaty.

W wyniku dochodzenia, (...) wydał dokument (...) nr (...), w którym wskazano na nieprawidłowości i nadużycia finansowe na szkodę (...) w łącznej kwocie 425 266 Euro. Zakresem dochodzenia był objęty nie tylko program (...), ale nieprawdziwe, kilkukrotne deklarowanie tych samych godzin pracy przez R. P. (1), R. P. (2) i K. S. przy realizacji różnych projektów finansowanych ze środków (...).

(...) uznał, że R. P. (1) celowo podał nieprawdę we wniosku o udzielenie dotacji (...) poprzez niezgłoszenie, że w tym czasie zajmował stanowisko dyrektora w (...) w pełnym wymiarze czasu pracy, a także w trakcie korzystania ze stypendium (...) prowadził inną, niedozwoloną działalność.

W toku dochodzenia stwierdzono naruszenie prawa ze szkodą dla interesów finansowych (...). W związku z powyższym (...) złożył zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do Prokuratury Generalnej w W., która z kolei zgodnie z właściwością skierowała je do Prokuratury Okręgowej we W.. Ponadto o konieczności podjęcia stosownych działań zawiadomione zostały instytucje (...) – Agencja (...) ds. (...) (...) (R.) oraz Dyrekcja Generalna ds. (...) (...).

(...) wyciągnął konsekwencje finansowe wobec (...). Agencja (...) ds. (...) (...) zdecydowała o wypowiedzeniu umowy grantu nr (...) i odzyskaniu przekazanych Uniwersytetowi (...) i R. P. (1) środków.

Pismem z dnia 4 marca 2013 roku R. wypowiedziała umowę o grant na postawie pkt II.33.1 lit. a) aneksu II do umowy o grant i poinformowała (...) o zamiarze odzyskania części wkładu finansowego (...). Pismem z dnia 24 lipca 2013 r. R. poinformowała UW, że wystawi notę obciążeniową na kwotę 36 508, 37 EUR i pobierze bezpośrednio z F. kwotę (...),68 EUR. W dniu 26 sierpnia 2013 roku R. skierowała do UW notę obciążeniową opiewającą na kwotę 36 508, 37 EUR. UW uiścił tę kwotę w dniu 8 października 2013 roku. Wszystkie zebrane informacje zostały następnie przekazane E. (...) ((...)). Pismem z dnia 13 listopada 2015 roku R. poinformowała UW o zamiarze odzyskania pozostałej części grantu, czyli 58 031,38 EUR oraz żądania zapłaty kary w wysokości (...),14 EUR, zgodnie z postanowieniem umowy o grant przewidującym karę umowną. W dniu 22 stycznia 2016 r. R. skierowała do UW dwie noty obciążeniowe opiewające na wskazane kwoty. UW uiścił te kwoty w dniu 2 marca 2016 roku. UW zwrócił łącznie – nie licząc kary umownej - kwotę 94 539,51 (36 508, 37 EUR plus 58 031, 38 EUR) co stanowi równowartość 362 086,32 zł (według średniego kursu Euro Narodowego Banku Polskiego na dzień 7 kwietnia 2010 roku).

Dowód:

- pismo (...) z dnia 29.05.2015 r. w sprawie przekazania zaleceń i sprawozdania końcowego – k. 4-5,

- zalecenia podjęcia działań w następstwie dochodzenia OLAF-u – k. 6-7,

- sprawozdanie końcowe (...) w języku angielskim – k. 8-19, 237-248,

- załączniki do raportu końcowego (...) – k. 20-230, 249-458,

- sprawozdanie końcowe (...) w języku polskim – k. 469-481, 488-500,

- korespondencja pomiędzy Uniwersytetem (...) a (...) – k. 1017- 1021, 1025- 1029, 1051-1054, 1063-1066,

- korespondencja pomiędzy L. P. a Rektorem (...) – k. 1032- 1033, 2706-2707,

- pismo do Kwestora (...) z dnia 1.10.2013 r. – k. 10671068,

- korespondencja pomiędzy Uniwersytetem (...) a (...) Agencją (...) ds. (...) N. – k. 1038 – 1040, 1217- 1256,

- uzasadnienie postanowienia Sądu z dnia 7.02.2017 r. – k. 2456- 2458,

- dokumentacja finansowa – k. 2081- 2086, 2089- 2096, 2108, 2714-2717,

- zeznania świadka I. F. – k. 2059-2065, 3058-3061,

- zeznania świadka A. J. – k. 1880-1887, 2596-2598, 3068-3070,

- zeznania świadka L. P. – k. 1872-1878, 1897-1905, 2724-2730, 3053-3058,

W dniu 25 marca 2016 r. (...) złożył do Trybunału Sprawiedliwości (...) przeciwko K. i Agencji (...) ds. (...) (...) (R.) skargę, domagając się nieważności decyzji R. o wypowiedzeniu umowy o grant (...) nr (...) ( (...)2009- (...)) zawartej w dniu 26 lipca 2010 r. w ramach (...) (...) Projekt B. M. C. na rzecz (...) oraz o zobowiązaniu strony skarżącej do zwrotu części grantu w kwotach 36 508, 37 EUR i 58 031,38 EUR (łącznie 94 539,75 EUR), zwrotu kaucji F. w kwocie 6 286,68 EUR oraz zapłaty kary umownej w kwocie 5 803,14 EUR. (...) żądał również zobowiązania R. do dokonania zwrotu wymienionych kwot wraz z należnymi odsetkami, liczonymi od dnia dokonania każdej z płatności do dnia zapłaty oraz obciążanie R. kosztami postępowania.

Dowód:

- informacje dotyczące skargi z dnia 25.03.2016 r., sprawa T-137/16 – k. 2027 – 2028,

- zeznania świadka I. F. – k. 2059-2065, 3058-3061,

- zeznania świadka A. J. – k. 1880-1887, 2596-2598, 3068-3070,

Postanowieniem z dnia 7 lutego 2017 r. Sąd skargę w sprawie T – 137/16 odrzucił jako niedopuszczalną w zakresie, w jakim została skierowana przeciwko K.. Następnie postanowieniem z dnia 13 czerwca 2017 roku (T-137/16) Sąd odrzucił skargę (...) jako oczywiście niedopuszczalną. Sąd uznał, że podpisanie skargi wszczynającej postępowanie przez mecenasa W. D., oznaczało, iż skarga nie została wniesiona zgodnie z art. 19 akapity trzeci i czwarty statutu Trybunału Sprawiedliwości (...) i art. 51 § 1 regulaminu postępowania. (...) odwołał się od orzeczeń Trybunału (C – 515/17 P oraz C – 561/17 P)

Dowód:

- postanowienie z dnia 7.02.2017 r. – k. 2456- 2458,

- postanowienie z dnia 13.06.2017 r. – k. 2451- 2455,

- informacje o sprawie T – 137/16 – k. 2447, 2449,

- zeznania świadka I. F. – k. 2059-2065, 3058-3061,

- zeznania świadka A. J. – k. 1880-1887, 2596-2598, 3068-3070,

Oskarżony R. P. (1), ur. (...), posiada wykształcenie wyższe, jest (...). Jest żonaty, ma jedno dziecko w wieku 16 lat. Prowadzi działalność gospodarczą, z której osiąga dochody około 15 000 zł miesięcznie.

Oskarżony nie był karany sądownie.

Dowód:

- oświadczenie oskarżonego – k. 3023,

- dane o karalności – k. 2906,

Oskarżony R. P. (1) zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak też przed Sądem, nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

W toku śledztwa oskarżony skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień.

Na rozprawie w dniu 22 października 2018 roku (k. 3024-3032) oskarżony odpowiadając na pytania swojego obrońcy, wyjaśnił, że projekt C. był realizowany w okresie od sierpnia 2010 roku do końca lipca 2012 roku. W tym czasie oskarżony był aktywny zawodowo, był zatrudniony we (...) C. (...) oraz w pewnym okresie czasu, który pokrywał się z realizacją projektu C., również (...) sp. z o.o.

Oskarżony potwierdził, że podpisał okazane mu umowy o pracę (k. 66v-83). Wskazał, że każda z tych umów ściśle definiowała wymiar etatu, natomiast w odniesieniu do każdej z tych umów miał zadaniowy czas pracy. Nie świadczył pracy w określonych dniach, czy godzinach. Był zobowiązany do określonych, zdefiniowanych przez pracodawcę zadań, ale nie mógł przekroczyć wyznaczonego przez te umowy czasu pracy. Jeśli umowa przewidywała pełny etat, to oznaczało to pracę w wymiarze nie większym niż 160 godzin, czyli 40 godzin tygodniowo. W przypadku przekroczenia tego limitu, pracodawca musiałby wypłacić wynagrodzenie za nadgodziny. Oskarżony zaznaczył, że każdorazowo wywiązywał się z maksymalnej liczby godzin, którą mógł poświęcić na pracę. Wszystkie umowy o pracę wykonywał w należyty sposób, pracodawcy nie mieli wobec niego żadnych zastrzeżeń.

Wyjaśnił, że w marcu 2009 roku zawarł umowę z (...), oficjalne zatrudnienie rozpoczęło się od lipca 2009 roku, a faktycznie od września 2009 roku. Przez lipiec i sierpień 2009 roku na podstawie nieformalnych uzgodnień, nie świadczył pracy w (...), lecz zajmował się organizowaniem swojego życia w P. po przeprowadzce z W..

Oskarżony potwierdził, że składając oświadczenie, iż (...) jest jego podstawowym miejscem pracy, podał prawdę. (...) był w rozumieniu ustawy o szkolnictwie wyższym jego podstawowym miejscem pracy, co nie oznaczało, że nie mógł podejmować pracy na innych uczelniach, czy zakładach pracy. (...) czy D. nie mogły być takim miejscem, gdyż podmioty te nie były uczelniami wyższymi.

Co do zatrudnienia w firmie (...) oskarżony podał, że w okresie do końca 2009 roku piastował funkcję dyrektora do spraw rozwoju departamentu (...). Jego obowiązkiem było zorganizowanie pracy tego departamentu oraz pozyskanie projektów na jego funkcjonowanie. Projekty pozyskał z siódmego programu ramowego i ich realizacja rozpoczęła się od stycznia 2010 roku. Wówczas zmniejszono mu wymiar pracy na stanowisku dyrektora do 25%, czyli do 10 godzin tygodniowo. Pozostały czas przeznaczał na pracę nad projektami, które pozyskał. Taka sytuacja miała miejsce aż do końca jego zatrudnienia w (...), przy czym z pozycji dyrektora zrezygnował w lipcu 2012 roku i wtedy kontynuował pracę nad projektami aż do ich zakończenia. W projektach tych realizował prace koordynacyjne, badawcze.

Odnoście spółki (...) oskarżony wyjaśnił, że był jej udziałowcem w okresie od początku 2010 roku do czerwca 2013 roku. Od listopada 2011 roku był zatrudniony w tej spółce na część etatu i do czerwca 2012 roku zwiększano mu wymiar czasu pracy do pełnego etatu. Piastował też funkcję dyrektora do marca 2013 roku. W okresie pomiędzy nabyciem udziałów w D., a rozpoczęciem pracy w tej firmie, wspierał działania tej spółki jako udziałowiec. Brał aktywny udział w pozyskaniu dla spółki (...) projektów (...), (...), (...), Akademia (...), (...), (...), brał też udział w realizacji tych projektów – częściowo nadzorował, a częściowo sam wykonywał zadania.

Oskarżony wyjaśnił, że jego zaangażowanie w działalność (...) oraz D. miało charakter badawczo – rozwojowy, ale nie szkoleniowy.

Wskazał, że nadzorował prace jednego lub dwóch stażystów w latach 2011 – 2012, nie wymagało to dużego zaangażowania czasowego.

Od 2006 roku, w oparciu o krótkoterminowe zlecenia kontraktowe, pełni funkcję eksperta K. w zakresie oceny wniosków o przyznanie finansowania. Działalność ta zazwyczaj nie wymaga dużego nakładu pracy. W związku z tą aktywnością wyjeżdżał do B. dwa – trzy razy do roku. Za prace oceniającego czy eksperta, (...) wypłacała wynagrodzenie – nie było ono rozliczane w szczególności w ramach projektu C..

Oskarżony wskazał, że firma (...), to firma konsultingowa jego żony. W okresie realizacji projektu C. nie był w żaden sposób zaangażowany w działalność tej firmy.

Dla (...) Instytucji Pośredniczącej raz lub dwa wykonywał zlecenia w zakresie szkolenia i oceny bieżącego projektu.

Dalej oskarżony wyjaśnił, iż rozpoczął ubiegać się o udział w projekcie C. w momencie, gdy podjął współpracę z (...). Do współpracy z (...) zaprosił go L. P., który był przewodniczącym rady nadzorczej wymienionego podmiotu, pełnił również funkcję dyrektora instytutu informatyki na Uniwersytecie (...). Oskarżony wskazał, że prof. L. P. zaczął szukać możliwości nawiązania współpracy pomiędzy nim a instytutem informatyki. Wówczas oskarżony zaproponował L. P. skorzystanie z dofinansowania K. – instrumentu M. C.. Oskarżony podał, że sporządził wniosek o dofinansowanie przy wsparciu L. P. i wniosek ten został przez (...) złożony do K. z końcem lipca 2009 roku. (...) pełnił rolę instytucji goszczącej, L. P. był naukowcem prowadzącym, a oskarżony stypendystą. Do grudnia 2009 roku wniosek został rozpatrzony pozytywnie, po czym nastąpiły negocjacje pomiędzy Uniwersytetem (...) a (...). Ostatecznie (...) podpisał umowę na realizację projektu C. z (...). Ponadto (...) zawarł z oskarżonym umowę na realizację zadań w tym projekcie. Oskarżony podkreślił, że projekt C., który był częścią instrumentu M. C., był nakierowany na rozwój indywidualny stypendysty i z tego tytułu był określany mianem działań badawczo – szkoleniowych. Oskarżony podał, że prace w ramach projektu C. podjął w sierpniu 2010 roku i realizował go do końca lipca 2012 roku. Projekt ten zrealizował zgodnie z jego przeznaczeniem, opisem.

Co do kryterium mobilności w ramach projektu C., oskarżony wyjaśnił, że dla otrzymania stypendium M. C. i realizowania projektu, musiał zmienić miejsce zamieszkania z jednego kraju do drugiego, a następnie podjąć działanie w ramach projektu w instytucji goszczącej. Oskarżony zaznaczył, że spełniał kryterium mobilności, gdyż wcześniej do końca maja 2009 roku pracował we W. w instytucie (...). Zgodnie z kryterium mobilności przenosiny z jednego państwa do drugiego nie mogły odbyć się później niż w ciągu dwunastu miesięcy do złożenia wniosku do K.. Oskarżony podkreślił, że przeniósł się do P. z końcem czerwca 2009 roku, a wniosek złożył z końcem lipca 2009 roku, co oznaczało, że spełniał kryterium mobilności.

Oskarżony R. P. (1) wyjaśnił, że spełnił obowiązki sprawozdawcze projektu C.. Potwierdził, iż na k. 2538-2540 znajduje się raport końcowy z realizacji tego projektu. Raport liczył zaledwie ponad dwie strony, gdyż taką objętość przewidywało raportowanie w projekcie C.. Oskarżony podał, iż raport ten nie został przez niego podpisany, gdyż był składany przez (...) po zaaprobowaniu przez L. P..

Odnośnie zespołu wspomagającego projekt C., oskarżony wyjaśnił, że stworzenie takiego zespołu zasugerował L. P. na etapie przygotowywania wniosku C.. Instytucja goszcząca, czyli (...) musiała pokazać, że dysponuje pewnymi zasobami naukowymi. L. P. przedstawił oskarżonemu listę pracowników jego instytutu, którzy mogliby wspierać realizację projektu C.. Oskarżony podał, że jednak w trakcie wykonywania projektu, nie miał nigdy potrzeby zwracać się o pomoc do tych osób, więc faktycznie wymieniony zespół się nie ukonstytuował. Oskarżony wyjaśnił nadto, że nie znał tych osób. Ich listę otrzymał od L. P. wraz z biogramami, celem przedstawienia we wniosku o dofinansowanie.

Oskarżony potwierdził, że zawarł umowę o pracę z Uniwersytetem (...) z dnia 13 sierpnia 2010 roku (k. 1297-1299). Wskazał, że z umowy tej wynikało, iż miał zadaniowy czas pracy.

Odnoście sformułowania zawartego w umowie: „w czasie trwania umowy nie może Pan otrzymywać innego przychodu za swoje działania badawczo – szkoleniowe, poza dochodem wyżej wymienionym”, oskarżony wskazał, że jest to zwykły zakaz podwójnego finansowania, standardowo stosowany w projektach K.. Oznacza on tylko i wyłącznie to, że za pracę realizowaną w ramach tejże umowy, mógł otrzymywać wynagrodzenie tylko od (...), i tak też było.

Oskarżony wyjaśnił, że w trakcie trwania umowy nie informował (...) o żadnych zdarzeniach, które byłyby istotne dla realizacji projektu C., gdyż nie było takich okoliczności.

Umowa o pracę, jaką miał zawartą z Uniwersytetem (...) definiowała zadania do realizacji w ramach projektu C.. Nie miał żadnych obowiązków administracyjnych, dydaktycznych, miał wyłącznie realizować zadania wynikające z projektu C.. Oskarżony podał, że na realizację tego projektu przeznaczał pełny wymiar czasu pracy.

Oskarżony wskazał, że został poinformowany o tym, że (...) zawarł z Komisją E. umowę o przyznanie grantu na wykonanie projektu C.. Umowy tej nie okazano mu.

Dalej oskarżony wyjaśnił, że z początkiem lipca 2009 roku był formalnie zatrudniony w (...), więc z końcem lipca 2009 roku, gdy był składany wniosek dotyczący projektu C., pracował dla (...). W tamtym momencie nie był natomiast zatrudniony w D..

W okresie realizacji projektu C., we wszystkich zakładach pracy, w ramach wszystkich umów o pracę, miał zadaniowy czas pracy. Godził ze sobą obowiązki. W pewnych okresach czasu realizował prace równolegle nawet w trzech instytucjach – (...), D. i (...). Oskarżony podkreślił, że zawsze był „tytanem pracy”, co niestety odbiło się kosztem jego funkcjonowania w rodzinie. Już w szkole podstawowej był laureatem olimpiady matematycznej, skończył maturę międzynarodową ze świetnym wynikiem, podjął studia na H.. Następnie studia na Politechnice G. zakończył z oceną celującą i złotą odznaką absolwenta. Zrobił doktorat na Politechnice w B. i uzyskał najwyższą notę. Uzyskał prestiżową nagrodę W. P. za najlepszą pracę doktorską z pogranicza fizyki i telekomunikacji. Później we W. pracował równolegle w kilku instytucjach. Udało mu się od podstaw zbudować firmę, która ma osiągnięcia międzynarodowe – firma (...) skutecznie wdrożyła na rynkach międzynarodowych systemy bezpieczeństwa przeciwko dronom.

Oskarżony podał, że w związku z uczestnictwem w projekcie C. nie obowiązywał go zakaz konkurencji czy zakaz wykonywania innej pracy. Nie było zakazu otrzymywania jakiegokolwiek wynagrodzenia w trakcie realizacji projektu C.. Nie wynikał on z pkt III 1 ppkt A, B i E (k. 56v – 57) Oskarżony wyjaśnił, że zapisy te rozumie w ten sposób, że za swoje działania w ramach umowy z Uniwersytetem (...) w ramach projektu C., mógł otrzymywać wynagrodzenie wyłącznie od uniwersytetu. W ramach tego projektu nie mógł otrzymywać wynagrodzenia od innego podmiotu. Nie mógł udostępnić prac wykonanych w ramach C. za wynagrodzeniem innym podmiotom. Mógł natomiast podjąć inną aktywność zawodową.

Podał, że podpunkt J (k. 57) oznacza, że badacz ma poświęcić się w pełnym wymiarze czasu pracy swoim działaniom badawczo- szkoleniowym. Oskarżony zaznaczył, że stosował się do tego zapisu i zgodnie z umową wykonywał projekt przez 40 godzin tygodniowo.

Oskarżony wyjaśnił także, iż toczące się postępowanie karne negatywnie wpłynęło na jego życie zawodowe. W maju 2018 roku musiał ustąpić z funkcji prezesa swojej spółki, którą wcześniej zbudował do pozycji międzynarodowego lidera technologii bezpieczeństwa. Musiał tak uczynić, gdyż spółka ma relacje ze służbami bezpieczeństwa państwa i postawienie mu zarzutów kolidowało z poświadczeniem bezpieczeństwa na poziomie tajnym i realizacją bardzo ważnych projektów dla państwa. Nadto nie mógł założyć ze wspólnikiem funduszu inwestycyjnego o wartości 25 milionów zł, który miał być współfinansowany ze środków publicznych.

Oskarżony wskazał, iż w jego odczuciu ktoś złożył fałszywe, oparte na nieprawdzie i pomówieniach zawiadomienie przeciwko niemu do K.. W P. żadne instytucje nie miała do jego działań żadnych zastrzeżeń. Niestety z bliżej nieznanego mu powodu agenda K. (...) podchwyciła temat i uruchomiła machinę urzędniczą.

Podkreślił, że nie ma sobie nic do zarzucenia, wykonywał pracę zgodnie z powierzonymi zadaniami. Zaznaczył, że nie poświadczał nieprawdy co do godzin pracy poświęconych projektowi C.. Zresztą żadne karty pracy nie były prowadzone. W ramach zadaniowego czasu pracy miał obowiązek wykonać zadania w czasie nieprzekraczającym 40 godzin tygodniowo i 160 godzin miesięcznie. Tak też pracował. To był maksymalny czas pracy, ale w przypadku realizacji zadań w czasie krótszym, mógł być to czas krótszy. Wyznacznikiem czasu pracy były zadania.

Ponadto oskarżony wyjaśnił, że podpisywał jedną umowę w ramach projektu C.. Była to umowa o pracę z Uniwersytetem (...) sporządzona w języku polskim. Oskarżony nie przypominał sobie, by kiedykolwiek w okresie do końca lipca 2012 roku okazywana mu była umowa zawarta pomiędzy Uniwersytetem (...) a (...). Nie mówiono mu też nic na temat postanowień tej umowy. Nie otrzymał żadnego z dokumentów wymienionych w umowie o pracę, jaką podpisał z Uniwersytetem (...).

Na rozprawie w dniu 19 listopada 2018 roku (k. 3038) oskarżony R. P. (1) zwrócił uwagę na to, że zeznania M. N. są w jego odczuciu stronnicze. Świadek ten w oparciu o „wydumane stwierdzenia” utrzymuje, że oskarżony nie mógł pracować w kliku miejscach, będąc jednocześnie zatrudniony na Uniwersytecie (...). Oskarżony podkreślił złe relacje łączące go ze świadkiem M. N.. Oskarżony zeznawał jako świadek przeciwko M. N. na jego sprawie rozwodowej. M. N. został też usunięty z (...) i nakłoniony do sprzedaży udziałów w D., gdyż nie wywiązywał się ze swoich obowiązków. Oskarżony podał, że uważa, iż M. N. wini go za tamtą sytuację i chce wziąć na nim odwet.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd doszedł do przekonania, że zarówno sprawstwo, jak i wina oskarżonego R. P. (1) w zakresie zarzucanego mu czynu – po dokonaniu jednak zmiany jego opisu oraz kwalifikacji prawnej – nie budziły żadnej wątpliwości.

Dokonując ustaleń w niniejszej sprawie Sąd oparł się w pierwszej kolejności na dowodach z licznych dokumentów, tj. na dokumentach dotyczących przebiegu kariery zawodowej oskarżonego (kwestionariusze osobowe, dyplomy ukończenia uczelni, życiorysy), dokumentach dotyczących zatrudnienia oskarżonego (umowy o pracę, zlecenia, o dzieło, o telepracę, informacje ZUS, świadectwa pracy), dokumentach dotyczących poszczególnych projektów badawczych, finansowanych ze środków (...), odpisach z Krajowego Rejestru Sądowego, korespondencji mailowej, protokołach oględzin rzeczy zatrzymanych w wyniku dokonanych przeszukań, na dokumentach zabezpieczonych od (...) oraz przesłanych przez (...) dotyczących realizacji programu C. i postępowania instytucji unijnych w związku z ujawnionymi nieprawidłowościami w wykonaniu tego projektu. Wiarygodność wymienionych dokumentów nie budziła żadnych wątpliwości. Pomocna przy ustalaniu stanu faktycznego była również analiza kryminalna dotycząca godzin pracy przepracowanych przez oskarżonego u poszczególnych pracodawców. Danych w zakresie dotychczasowego trybu życia oskarżonego, oprócz złożonego przez niego oświadczenia, dostarczyła również karta karna, z której wynikało, że oskarżony jest osobą niekaraną.

Podstawę ustaleń faktycznych stanowiły również zeznania świadków – E. W. (1), E. S., I. F., L. P., A. J., R. P. (2), M. N. i M. P.. W ocenie Sądu każdy ze świadków w sposób szczery przedstawił posiadane informacje na temat działalności naukowej i zawodowej oskarżonego R. P. (1), w tym realizacji przez oskarżonego projektu C.. Zeznania świadków były jasne, spójne i logiczne, a nadto korespondowały ze sobą.

Świadkowie E. W. (2) – kierownik Biura (...) na Uniwersytecie (...), I. F. – pracownik wymienionego biura oraz E. S. – kierownik działu spraw pracowniczych (...), w swoich zeznaniach odniosły się głównie do kwestii obowiązywania oskarżonego w czasie wykonywania projektu C., zakazu podejmowania innej działalności badawczo – szkoleniowej. Świadek L. P., który w ramach projektu C., był opiekunem naukowym oskarżonego R. P. (1) naświetlił w swoich zeznaniach charakter tego programu, jego cele. Opisał sposób funkcjonowania oskarżonego podczas wykonywania projektu. Podał okoliczności, w jakich nawiązał współpracę z oskarżonym w ramach (...) sp.z o.o., a później jako stypendystą M. C.. Świadek zrelacjonował też przebieg zdarzeń związanych z postępowaniem organów unijnych wobec (...), po tym jak zostały ujawnione nieprawidłowości przy wykonywaniu projektu C.. Wymieniony wątek znalazł się również w zeznaniach świadka A. J., który w latach 2009 do 2013 był na Uniwersytecie (...) Prorektorem do Spraw (...) N. i (...) z Z.. Z kolei świadek R. P. (2) złożył zeznania, w których potwierdził zatrudnienie i zaangażowanie oskarżonego przy realizacji projektów badawczych w (...) sp. z o.o. Świadek M. N. w sposób obszerny i szczegółowy przedstawił okoliczności dotyczące współpracy oskarżonego z (...) sp.z o.o. i (...) sp .z o.o. w kontekście równoległego zaangażowania w projekt C.. Świadek ten nie ukrywał istniejącego pomiędzy nim a oskarżonym konfliktu. Mniejsze znaczenie dla wyjaśnienia okoliczności niniejszej sprawy miały zeznania świadka M. P. – żony oskarżonego. Świadek podkreślała ogromne poświęcenie oskarżonego przy wykonywaniu pracy zawodowej.

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd pominął zeznania świadków B. W., K. D., R. R. (2), M. K. (2), J. W. i K. C.. Zeznania wymienionych świadków, choć wiarygodne, nie wnosiły do sprawy żadnych nowych, istotnych informacji.

Odnosząc się natomiast do wyjaśnień oskarżonego R. P. (1), Sąd uznał, że zasługiwały one na wiarę, ale tylko w tej części, w której nie pozostawały w sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Charakterystyczne było to, że oskarżony nie kwestionował tego, iż w trakcie trwania projektu C., był zatrudniony i wykonywał pracę badawczą na rzecz innych podmiotów. Jego linia obrony szła w tym kierunku, że w świetle umowy jaka łączyła go z Uniwersytetem (...), mógł się taką działalnością zajmować bez uszczerbku dla wymogów (...), która finansowała projekt C.. Twierdził, że sformułowania zawarte w umowie o pracę, jaką zawarł w dniu 13 sierpnia 2010 roku, oznaczały tylko i wyłącznie to, że za pracę realizowaną w ramach tej umowy – która dotyczyła realizacji projektu C. - mógł otrzymywać wynagrodzenie tylko od (...). W ramach tego projektu nie mógł uzyskiwać wynagrodzenia od innego podmiotu, nie mógł udostępnić prac wykonanych w ramach C. za wynagrodzeniem innym podmiotom. Mógł natomiast podjąć inną aktywność zawodową. Oskarżony podkreślał, że zakaz podwójnego zatrudnienia nie wynikał ani z umowy jaka łączyła go z Uniwersytetem (...) ani z umowy zawartej pomiędzy Uniwersytetem (...) a (...), przy czym tej ostatniej umowy nigdy mu nie okazano.

Z argumentacją oskarżonego nie sposób się jednak zgodzić. W umowie o pracę zawartej pomiędzy oskarżonym a Uniwersytetem (...) z dnia 13 sierpnia 2010 roku umieszczono zapis, iż w czasie jej trwania, R. P. (1) nie może otrzymywać innego przychodu za swoje działania badawczo – szkoleniowe poza dochodem z (...). Zapis ten wbrew twierdzeniom oskarżonego, był precyzyjny i nie budził wątpliwości. Należało go rozumieć w kontekście umowy grantowej, jaka została zawarta pomiędzy Uniwersytetem (...) a (...). Nie należało bowiem zapominać, że umowa z dnia 13 sierpnia 2010 roku wprost odwoływała się do umowy grantowej i załączników do niej. W umowie z dnia 13 sierpnia 2010 roku wskazano, iż prawa i obowiązki pracownika wynikają również z umowy zawartej pomiędzy Agencją (...) ds. (...) N. (R.) a Uniwersytetem (...) w sprawie przyznania grantu nr (...)2009- (...) wraz z załącznikami I, II, III, VI i VII.

Na to, iż zapis o zakazie podwójnego zatrudnienia zawarty w umowie z dnia 13 sierpnia 2010 roku należało rozumieć zgodnie z umową grantową, wskazywały zeznania świadka E. W. (1). Świadek zeznała, że zapis o zakazie otrzymywania innego przychodu za działania badawczo – szkoleniowe, umieszczony w umowie o pracę, jaką podpisał oskarżony z Uniwersytetem (...), opierał się o umowę grantową. Co więcej świadek podkreśliła, że z umowy o pracę wynikało, że pierwszeństwo miały zapisy umowy grantowej. Odnosiło się to również do treści załączników, które były integralną częścią umowy. Świadek wskazywała w swoich zeznaniach, że z literalnego brzmienia umowy o pracę z dnia 13 sierpnia 2010 roku, w jej ocenie, nie wynikało, że oskarżony nie mógł otrzymywać jakiegokolwiek innego wynagrodzenia z tytułu innej umowy o pracę. Jednakże zakaz prowadzenia działalności badawczo – szkoleniowej poza tą, która wynikała z projektu C., wynikał z interpretacji zapisu umowy o pracę w oparciu o umowę grantową. Świadek podała, że zapis zawarty w umowie o pracę wywodzi się z dokumentacji konkursowej i interpretuje się go w ten sposób, że zaangażowanie w realizację projektu nie powinno kolidować w zaangażowanie w podobny projekt w innej instytucji. Podała też, że zakaz podejmowania innej działalności badawczo – szkoleniowej był standardowym zapisem stosowanym w umowach grantowych.

Z zeznaniami świadka E. W. (1) korespondowały zeznania świadka E. S., która podała, iż postanowienie zawarte na trzeciej stronie umowy o pracę nie było typowym zapisem, a wynikało z umowy o grant. Wskazała, że zapis w umowie oskarżonego, że nie mógł uzyskiwać przychodów z działalności badawczo – szkoleniowej, nie oznaczał, że oskarżony, wykonując swoje zadanie wynikające z umowy nie powinien nigdzie pracować. Mógł jedynie podjąć działania, które nie miałyby charakteru badawczo – szkoleniowego.

Podobnie świadek I. F. wskazała w swoich zeznaniach, że umowa grantowa stanowiła podstawę do sporządzenia umowy o pracę jaka łączyła oskarżonego z Uniwersytetem (...). W tym celu umowa o dofinansowanie została przekazana do działu kadr. Świadek podkreślała, że w załączniku nr III do umowy grantowej znajdował się zapis, z którego wynikało, że stypendysta musiał otrzymywać przychody tylko i wyłącznie w ramach umowy o pracę, która dotyczyła realizacji projektu, miał otrzymywać wynagrodzenie tylko za działania podejmowane w związku z projektem i nie mógł otrzymywać innych przychodów za działalność badawczo – szkoleniową. Znamienne było to, że świadek I. F. na rozprawie dokonała tłumaczenia z języka angielskiego na język polski zapisu zawartego w załączniku nr III do umowy grantowej – pkt III 3 1 E. Wskazała, że zapis ten dosłownie brzmiał :„naukowiec za swoje zadanie badawczo –szkoleniowe nie może otrzymywać innego przychodu jak to otrzymane od beneficjenta lub innego podmiotu, o którym mowa w aneksie pierwszym pkt B, C niniejszego paragrafu”. Świadek podała, że jej zdaniem sformułowanie „za swoje działania badawczo szkoleniowe” odnosiło się do działań podejmowanych tylko w ramach projektu. Świadek widziała rozbieżność w swoich zeznaniach, zaznaczyła, że tłumaczenie jakiego dokonała na rozprawie, było dosłowne.

Za tym, że zapisy umowy grantowej należało interpretować w ten sposób, że oskarżony nie mógł realizując program C., uzyskiwać przychodów za jakiekolwiek inne działania badawczo szkoleniowe, przemawiało to, że zapisy te były jednolicie rozumiane zarówno przez instytucje unijne, jak i przez osoby związane z Uniwersytetem (...). W korespondencji jaka była prowadzona pomiędzy Uniwersytetem (...) a (...) – Agencją (...) ds. (...) N. i (...), instytucje unijne jasno wskazywały, że oskarżonego obowiązywał wymieniony zakaz. Tytułem przykładu w piśmie K. – Agencji (...) ds. (...) N. z dnia 9 lipca 2012 roku, którym zwrócono się do władz (...) o podanie informacji dotyczących realizacji programu C., wskazano, że „zgodnie z art. III 3 lit. e oraz j umowy grantu, o której mowa powyżej, naukowiec nie powinien otrzymywać żadnego innego dochodu innego niż dochód otrzymywany przez beneficjenta z tytułu jego działań badawczych i szkoleniowych opisanych w Załączniku I oraz powinien zaangażować się w pełnym wymiarze czasu w działalność badawczą i szkoleniową w siedzibie (...)”. Istnienia zakazu podwójnego zatrudnienia nie kwestionowali też A. J. oraz L. P., którzy z ramienia (...) prowadzili korespondencję z organami unijnymi. W swoich zeznaniach świadek A. J. stwierdził, że zakaz podejmowania dodatkowej działalności badawczo szkoleniowej wynikał „z samej istoty tego grantu”, był sformułowany w języku angielskim w dokumentacji dotyczącej programu C., a następnie przeniesiony do umowy o pracę, jaka została zawarta pomiędzy oskarżonym a Uniwersytetem (...). Z kolei świadek L. P. przyznał, że w trakcie ubiegania się o grant oraz później w czasie wykonywania projektu C., nie miał świadomości obostrzeń dotyczących dodatkowego zatrudnienia grantobiorcy. O ograniczeniach tych dowiedział się później, gdy organy unijne wszczęły postępowanie przeciwko Uniwersytetowi (...). Istotne było to, że świadek L. P. nie kwestionował samego istnienia zakazu podwójnego zatrudnienia. Ponadto wątpliwości co do obowiązywania wymienionego zakazu nie miały wymienione wyżej pracownice uniwersytetu – E. W. (1) i E. S.. Podobnie na zakaz ten co do zasady wskazywała świadek I. F.. Obowiązywania tego zakazu w ocenie Sądu nie mogło podważać subiektywne rozumienie przez świadka I. F. wyrwanego z kontekstu i dosłownie przetłumaczonego zapisu punktu III 3 1 E załącznika do umowy grantowej. Oprócz tego istnienie zakazu oczywiste było dla świadka M. N., który w latach 2004-2005 sam był stypendystą M. C. w Wielkiej Brytanii. Na istnienie tego zakazu wskazywały też pośrednio zeznania świadka R. P. (2), który podał, że po tym jak oskarżony został zatrudniony w spółce (...) i przedstawił w niej umowę o pracę zawartą wcześniej z Uniwersytetem (...), prawnik zatrudniona we wskazanej spółce, stwierdziła, że oskarżony na zatrudnienie w tym podmiocie winien uzyskać zgodę (...).

Reasumując Sąd uznał, że wbrew temu, co twierdził oskarżony R. P. (1), oskarżony realizując program badawczy o akronimie C., nie mógł podejmować innej działalności badawczo – szkoleniowej i uzyskiwać za taką działalność przychodu. Zakaz ten wynikał z umowy o pracę z dnia 13 sierpnia 2010 roku, która była nierozerwalnie powiązana z umową grantową, jaka została zawarta pomiędzy Uniwersytetem (...) a (...) – Agencją (...) ds. (...) N. (R.).

Oskarżony w swoich wyjaśnieniach próbował wykazywać, że faktycznie nie znał treści umowy grantowej, gdyż nigdy nie okazano mu jej, co w konsekwencji miało oznaczać, że nie miał świadomości obowiązywania go zakazu podwójnego zatrudnienia przy pracach badawczo- szkoleniowych. Sąd uznał jednak, że oskarżony w pełni zdawał sobie sprawę istnienia tego zakazu.

W pierwszej kolejności wskazać należało, że w umowie o pracę z dnia 13 sierpnia 2010 roku wprost umieszczono zapis, iż prawa i obowiązki pracownika wynikają również z umowy zawartej pomiędzy Agencją (...) ds. (...) N. (R.) a Uniwersytetem (...) w sprawie przyznania grantu nr (...)2009- (...) wraz z załącznikami I, II, III, VI i VII. Oskarżony podpisując zatem tę umowę winien zapoznać się z treścią wymienionych załączników. Podkreślić też należało, że sam wyszedł z inicjatywą złożenia przez (...) wniosku o grant w ramach stypendium M. C., trudno było więc przyjąć, że nie znał warunków przyznania takiego grantu. Ponadto z zeznań świadków wynikało, że oskarżony był osobą, która specjalizowała się w pozyskiwaniu programów unijnych. Świadek L. P. mówił w swoich zeznaniach o oskarżonym jako „specjaliście od zdobywania grantów europejskich”. Podał, że oskarżony na uczelni na zasadzie koleżeńskiej pomagał przy sporządzaniu wniosków grantowych. Świadek też wyrażając swój żal do oskarżonego, którego działanie doprowadziło ostatecznie do konieczności zwrotu przez uniwersytet środków finansowych na rzecz (...), stwierdził, że oskarżony jako jedyny był ekspertem europejskim, w związku z czym miał obszerną wiedzę specjalistyczną i najlepiej powinien wiedzieć, że informacja o jego dodatkowym zatrudnieniu powinna zostać zgłoszona organom unijnym. Podobnie świadek M. N. wskazywał w swoich zeznaniach, że powodem dla którego zaprosił oskarżonego do współpracy z (...) sp. z o.o. było to, że oskarżony miał wiedzę odnośnie pozyskiwania projektów unijnych, które mogłyby być realizowane w ramach działalności wymienionej spółki. Świadek R. P. (2) potwierdził, iż w spółce (...) oskarżony zajmował się pozyskiwaniem projektów. Z przedstawionych w toku niniejszego postępowania umów dotyczących zatrudnienia oskarżonego również wynikało, że miał on duże doświadczenie w pozyskiwaniu grantów unijnych. Oskarżony w okresie od 7 września 2011 roku do 11 grudnia 2012 r. zatrudniany był jako ekspert K. do przeprowadzania ocen wniosków o dofinansowanie projektów badawczych. Oskarżony występował też jako ekspert i konsultant z ramienia (...), działającej od 1 września 2011 roku, a której przedmiotem działalności były usługi w zakresie walidacji w systemie K., wybór instrumentów finansowania i konkursów projektowych, przygotowania wniosków projektowych, zarządzania projektami, szkolenia i tworzenie sieci partnerów. Trudno było zatem uznać, że oskarżony R. P. (1) nie wiedział o tym, że stypendysta realizując dany projekt finansowany z budżetu (...) nie może podejmować dodatkowego zatrudniania związanego z działalnością badawczo- szkoleniową.

Na to, że oskarżony wiedział o obowiązującym go zakazie wskazywał w swoich zeznaniach świadek M. N.. Świadek składając zeznania wielokrotnie powtarzał, że ostrzegał oskarżonego, przed równoległym zatrudnieniem w (...) oraz na Uniwersytecie (...) w ramach projektu C.. Z zeznań świadka wynikało, że oskarżony lekceważył jego słowa. Sąd uznając zeznania świadka M. N. za wiarygodne miał na uwadze, istniejący pomiędzy świadkiem a oskarżonym konflikt. Jednakże w ocenie Sądu nie można było uznać, że zeznania świadka M. N. w powyższym zakresie stanowiły wyraz swoistej zemsty na oskarżonym za utratę pracy, czy składanie niekorzystnych zeznań na sprawie rozwodowej. Należało bowiem mieć na uwadze, że świadek M. N., składając obszerne zeznania w toku postępowania przygotowawczego, obciążał wiele innych osób za nieprawidłowości w funkcjonowaniu (...) sp. z o.o. Oskarżony nie był jedyną osobą, której te zeznania mogły zaszkodzić. Nie należało też tracić z pola widzenia tego, że również świadek R. P. (2), sygnalizował oskarżonemu, że w kontekście stosunku pracy jaki łączył go z Uniwersytetem (...) winien ostrożnie podchodzić do dodatkowego zatrudnienia w (...) sp. z o.o. Świadek podał, że przesłał oskarżonemu na pocztę mailową opinię prawnika ze spółki (...), z której wynikało, że na zatrudnienie w tym podmiocie winien uzyskać zgodę (...). Na dowód tego świadek przedłożył wydruk korespondencji mailowej z dnia 6 grudnia 2011 roku. Zatem można było uznać, że dwóch niezależnych świadków potwierdzało to, że oskarżony wiedział, że realizując zadania w ramach programu C., nie powinien podejmować innego zatrudnienia.

W ocenie Sądu koronnym dowodem na to, że oskarżony R. P. (1) miał świadomość obowiązującego go zakazu podwójnego zatrudnienia, było to, że w oświadczeniu złożonym w dniu 23 września 2010 roku do kadr (...) nie wskazał, iż na mocy umowy z dnia 1 czerwca 2010 roku w (...) sp. z o.o. był zatrudniony na stanowisku L. w zakresie (...) Kognitywnych w wymiarze 3/4 etatu. Podał jedynie, że podjął dodatkowe zatrudnienie w ramach stosunku pracy we (...) Sp .z o.o. na czas nieokreślony od dnia 1 września 2010 roku w wymiarze ¼ etatu na stanowisku „dyrektora ds. B i (...). Gdyby oskarżony nie miał świadomości obowiązującego go zakazu uzyskiwania innego przychodu niż otrzymywanego z tytułu wykonywania projektu C., podałby rzetelne i pełne informacje dotyczące jego zatrudnienia. Postawy oskarżonego nie można było tłumaczyć inaczej, jak tylko chęcią uzyskania stypendium, mimo braku spełniania kryteriów otrzymania tego świadczenia. Oskarżony wiedział, że o ile jego zatrudnienie w (...) sp. z o.o. na stanowisku dyrektora ds. B i (...) nie powinno kolidować z równoległym wykonywaniem pracy na Uniwersytecie (...), to jego zatrudnienie w charakterze lidera merytorycznego, gdzie w zakresie obowiązków było między innymi prowadzenie prac badawczych oraz sporządzanie projektów badawczych, z pewnością spowoduje zainteresowanie władz uczelni i może doprowadzić do zniweczenia starań o uzyskanie stypendium. Oskarżony następnie w trakcie trwania projektu konsekwentnie nie informował (...) o podjęciu pracy w (...) sp. z o.o., gdzie również brał udział w pracach nad projektami badawczymi.

Sąd podzielił natomiast stanowisko oskarżonego co do wykonania projektu C.. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach zaznaczył, że projekt ten zrealizował zgodnie z jego przeznaczeniem i opisem. Spełnił również obowiązki sprawozdawcze. Sporządził raport końcowy, który liczył zaledwie ponad dwie strony, gdyż taką objętość przewidywało raportowanie w tym projekcie. Zwrócić należało uwagę, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynikało, aby były jakiekolwiek merytoryczne zastrzeżenia co do wykonania projektu C.. Zastrzeżenia dotyczyły jedynie czasu poświęcanego na realizację tego projektu. Tylko świadek A. J. na rozprawie stwierdził, że projekt C. nie został wykonany. Świadek jednak mówił tu w kontekście braku ostatecznego rozliczenia tego projektu przez Unię Europejską. Za tym, iż projekt był wykonywany prawidłowo przemawiały zeznania świadka L. P., które też miały bardzo istotne znaczenie w omawianym zakresie. Świadek był bowiem opiekunem naukowym oskarżonego w ramach projektu C.. Z zeznań świadka L. P. wynikało, że projekt nie zakładał osiągnięcia jednego, skonkretyzowanego celu. G. miał na celu podnoszenie kwalifikacji badawczych stypendysty, dana osoba miała rozwijać się naukowo, podnosić swoje kompetencje. Świadek wskazał, że oskarżony w czasie trwania projektu rozwijał się. Jego prace szły w stronę zastosowań wyników naukowych, wzrosła jego pozycja w środowisku „high tech”. Z zeznaniami świadka L. P. korespondowały zeznania świadka M. N., który podał, że przy projektach M. C., celem mogło być również podnoszenie kompetencji uczestnika. Był obowiązek prowadzenia badań, ale nie było obowiązku publikacji, czy prowadzenia zajęć dydaktycznych.

Zdaniem Sądu należało zatem uznać, że projekt C. został wykonany zgodnie z jego założeniami. Wskazać tu też należało, że oskarżony nie musiał przy realizacji tego programu korzystać z zespołu wspomagającego, który został wymieniony we wniosku o dofinansowanie. Wyjaśnienia oskarżonego w tej części pokrywały się z zeznaniami świadka L. P., który wytłumaczył, że we wniosku wymienił pracowników naukowych zatrudnionych na uczelni, po to by pokazać w jakim środowisku oskarżony będzie mógł się rozwijać i mieć możliwość konsultacji.

Prawdą było to, że oskarżony formalnie nie poświęcał na realizację programu C. pełnego wymiaru czasu pracy. Oprócz pracy na Uniwersytecie (...) oskarżony miał jeszcze wiele innych aktywności. Oskarżony zaznaczał, że ze wszystkich obowiązków wywiązywał się w należyty sposób i godził je ze sobą, gdyż w każdym podmiocie, w którym był zatrudniony obowiązywał go zadaniowy czas pracy. Sąd uznał, że rzeczywiście nie można było oskarżonemu zarzucić braku wykonania zadań, co jednak nie zmieniało faktu, iż zgodnie z założeniami projektu C., nie powinien podejmować żadnych innych działań o charakterze badawczo szkoleniowym.

Zwrócić należało tu też uwagę na zeznania świadka L. P., który wskazywał na zbieżność zakresów projektów, które oskarżony wykonywał w ramach (...) sp. z o.o. z zakresem projektu C.. Podał, że stopień zbieżności był bardzo duży. W projektach była wykorzystywana wiedza, której zdobywanie zakładał program C.. O tożsamości projektów mówił też w swoich zeznaniach świadek M. N.. Z jego zeznań wynikało, że programy realizowane w (...) sp. z o.o., (...) sp. z o.o. były zbieżne z programem C. – wszystkie były związane z zagadnieniami radia kognitywnego. Zeznania wymienionych świadków w powiązaniu z materiałami dotyczącymi poszczególnych programów, uzasadniały twierdzenie, że oskarżony miał możliwość wykorzystywania tych samych badań do realizacji celów określonych w różnych umowach u różnych pracodawców. Prace wykonywane w (...) sp. z o.o. oraz (...) sp. z o.o. mogły być ujmowane w rozliczeniu wykonania projektu C.. W tym znaczeniu projekt C. został wykonany, ale oskarżony nie spełniał wymogu poświęcania całego czasu dla tego projektu oraz braku uzyskiwania innego przychodu poza stypendium wynikającym z przyznanego Uniwersytetowi (...) grantu.

Sąd nie dopatrzył się w postępowaniu oskarżonego naruszenia kryterium mobilności przy ubieganiu się o przyznanie grantu na wykonywanie projektu C.. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach w sposób nie budzący wątpliwości przedstawił, że spełniał to kryterium. Zgodnie z kryterium mobilności, przenosiny stypendysty z jednego państwa do drugiego, gdzie miał podjąć zatrudnienie, nie mogły odbyć się później niż w ciągu dwunastu miesięcy, licząc wstecz od momentu złożenia wniosku o grant przez uczelnię do K.. Oskarżony spełnił to kryterium, gdyż przeniósł się do P. z W. z końcem czerwca 2009 roku, a wniosek o grant został formalnie złożony przez (...) w styczniu 2010 roku.

Sąd uznał, że zachowanie oskarżonego R. P. (1) nie wypełniło znamion czynu zabronionego z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., lecz z art. 297 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Dyspozycję art. 286 § 1 k.k. wypełnia ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Istota tego przestępstwa polega więc na posłużeniu się fałszem jako czynnikiem sprawczym, który ma doprowadzić pokrzywdzonego do podjęcia niekorzystnej decyzji majątkowej. Wprowadzenie w błąd polega na tym, iż sprawca własnymi podstępnymi zabiegami doprowadza pokrzywdzonego do mylnego wyobrażenia o określonym stanie rzeczy (np. co do wartości przedmiotu, cech sprzedawanego lub nabywanego towaru, możliwości uzyskania korzyści z zawartej transakcji itp.). Przestępstwo oszustwa ma charakter materialny, przy czym skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem własnym lub cudzym przez osobę wprowadzoną w błąd lub której błąd został przez sprawcę wyzyskany. Oszustwo jest przestępstwem kierunkowym, w którym celem działania sprawcy jest uzyskanie szeroko pojętej korzyści majątkowej, która może polegać zarówno na uzyskaniu zysku (zwiększeniu aktywów), jak i na zmniejszeniu pasywów. Dążenie sprawcy może obejmować zarówno korzyść dla siebie, jak i dla kogo innego. Oszustwo jest przestępstwem trudnym do udowodnienia, a to ze względu na konieczność wykazania zamiaru bezpośredniego kierunkowego, tak co do celu działania, jak i używanych środków. (por. komentarz do art. 286 k.k., [w:] A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX, 2010, wyd. V) Przypisując sprawcy popełnienie przestępstwa określonego w art. 286 § 1 k.k. należy wykazać, że obejmował on swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim (kierunkowym) nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę (względnie wyzyskuje błąd), ale także i to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem – i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 12.06.2019 r., II AKa 67/18, LEX nr 2719949, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4.01.2011 r., III KK 181/10, OSNK 2011/3/27, Prok. i Pr. – wkł. 2011/9/10, Biul. SN 2011/3/21).

Z kolei dyspozycję art. 297 § 1 k.k. wypełnia ten, kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi – kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia. Odpowiedzialności z art. 297 § 2 k.k. podlega natomiast ten, kto wbrew ciążącemu obowiązkowi, nie powiadamia właściwego podmiotu o powstaniu sytuacji mogącej mieć wpływ na wstrzymanie albo ograniczenie wysokości udzielonego wsparcia finansowego, określonego w § 1, lub zamówienia publicznego albo na możność dalszego korzystania z instrumentu płatniczego.

Przepis art. 297 k.k. chroni prawidłowość funkcjonowania obrotu gospodarczego, chroni zarówno indywidualne interesy uczestników tego obrotu, jak i ponadindywidualne interesy gospodarcze społeczeństwa. Czyn zabroniony, przewidziany w art. 297 § 1 k.k. ma charakter umyślny, przy czym przepis wymaga, aby sprawca działał w celu uzyskania kredytu, pożyczki pieniężnej, gwarancji, dotacji, subwencji, akredytywy, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub z innego podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego (por. Piotr Kardas, Komentarz do art. 297 k.k., Lex Omega dla Sądów) „Istotą przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. jest samo posłużenie się podrobionymi, przerobionymi, nieprawdziwymi lub nierzetelnymi dokumentami i oświadczeniami o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu. Wystarczy więc fakt świadomego – umyślnego – wykorzystania takich środków, w celu uzyskania kredytu, bez wykazania dodatkowych okoliczności zamiaru oszukańczego – kierunkowego – towarzyszącego przestępstwu z art. 286 § 1 k.k. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 8.04.2019 r., II AKa 269/18, Lex nr 2683097)

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu nie można było oskarżonemu R. P. (1) przypisać odpowiedzialności za popełnienie czynu z art. 286 § 1 k.k. Nie można było uznać, że oskarżony w rozumieniu art. 286 § 1 k.k. doprowadził (...), działającą poprzez Agencję (...) ds. (...) N. oraz (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w wysokości 94 539,51 Euro (362 086, 32 zł według średniego kursu Euro Narodowego Banku Polskiego na dzień 7 kwietnia 2010 r.). Zachowanie oskarżonego doprowadziło w ostatecznym rozrachunku do niekorzystnych konsekwencji dla (...), który musiał zwrócić do (...) środki pobrane na sfinansowanie stypendium oskarżonego. Z kolei dla K. zachowanie oskarżonego skutkowało przyznaniem stypendium osobie, której się ono nie należało. Jednak nie można było tu mówić, że doszło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, czy to przez (...), czy przez (...). Oskarżony mimo tego, że nie spełniał kryteriów by być beneficjentem stypendium M. C., gdyż równolegle był zatrudniony w innych niż (...) podmiotach przy pracach badawczych, w ramach projektów finansowanych z (...), to jednak wykonał projekt C.. (...) nie miał merytorycznych zastrzeżeń do oskarżonego w zakresie wykonania projektu. Podobnie organy unijne po sporządzeniu przez oskarżonego raportu końcowego, nie miały, żadnych uwag co do realizacji programu C.. Zastrzeżenie pojawiły się dopiero później, ale dotyczyły one tylko czasu poświęcanego projektowi, co było związane ze złamaniem przez oskarżonego zakazu podwójnego zatrudnienia przy pracach badawczo szkoleniowych. Bezdyskusyjne było oczywiście to, że oskarżony nie był uprawniony do tego, by uzyskać wymienione stypendium. Nadmienić też należało, że oskarżony nie był stroną umowy grantowej, która została podpisana przez (...) z (...). Oskarżonego nie łączył bezpośredni stosunek z (...), wiec trudno było przyjąć, że oskarżony mógł osobiście doprowadzić ten podmiot do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Niezależnie od tego, iż w ocenie Sądu w wyniku działań oskarżonego nie doszło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem czy to przez (...), czy przez (...), to należało podkreślić, że ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynikało, by oskarżony obejmował swoim zamiarem takie rozporządzenie. W żadnym wypadku wolą oskarżonego nie było to, by na skutek jego działań, (...) musiał dokonać zwrotu pobranych od (...) środków na sfinansowanie realizacji programu C.. Oskarżony chciał wymieniony projekt realizować i z tego tytułu otrzymywać stypendium i tak też się stało. Brak istnienia po stronie oskarżonego zamiaru doprowadzenia uniwersytetu, czy organów unijnych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, wykluczał przypisanie oskarżonemu wypełnienia znamion czynu zabronionego z art. 286 § 1 k.k.

Sąd uznał, że postępowanie oskarżonego R. P. (1) wyczerpało znamiona przestępstwa z art. 297 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Oskarżony w tym celu, aby osiągnąć korzyść majątkową w postaci europejskiego stypendium (...) na realizację programu badawczego (...), podczas opracowywania wniosku o przyznanie dofinansowania Uniwersytetowi (...), później w czasie zawierania umowy o pracę z uniwersytetem i w trakcie wykonywania wymienionego programu, nie podał pełnych i rzetelnych informacji, które miały istotny wpływ na korzystanie przez oskarżonego z wymienionego dofinansowania. We wniosku o przyznanie grantu, oskarżony pominął okoliczność, że był wówczas zatrudniony w (...) sp. z o.o. W czasie zawierania umowy o pracę z Uniwersytetem (...) w dniu 13 sierpnia 2010 roku, ani w okresie późniejszym oskarżony nie poinformował pracodawcy o tym, że od dnia 1 czerwca 2010 roku był zatrudniony w charakterze lidera merytorycznego w (...) sp. z o.o. Ten ostatni fakt oskarżony zataił składając do kadr (...) oświadczenie w dniu 23 września 2010 roku. Nie powiadomił też (...) o zatrudnieniu w (...) sp. z o.o. od dnia 17 października 2011 roku na stanowisku dyrektora do spraw badań i rozwoju. Wymienione okoliczności były ważne z punktu widzenia zasadności pobierania przez oskarżonego stypendium, gdyż obowiązywał go zakaz uzyskiwania innych niż z projektu C. przychodów z działalności badawczo – szkoleniowej oraz podejmowania innych prac badawczych, finansowanych ze środków (...). Tymczasem, będąc zatrudnionym w (...) oraz (...) sp. z o.o. oskarżony prowadził prace badawcze i realizował projekty badawcze, finansowane ze środków (...). Obowiązek powiadomienia pracodawcy o okolicznościach mających wpływ na finansowanie wynikał wprost z umowy jaka łączyła oskarżonego z Uniwersytetem (...).

Z uwagi na to, że oskarżony w okresie od zawarcia umowy o pracę, tj. od 13 sierpnia 2010 roku do końca trwania projektu C., to jest do dnia 31 lipca 2012 roku podjął szereg zachowań w krótkich odstępach czasu ze z góry powziętym zamiarem, w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu znalazł się art. 12 k.k.

Biorąc za podstawę orzeczenia całokształt okoliczności ujawnionych w postępowaniu, mających znaczenie dla rozstrzygnięcia (art. 92 k.p.k.), Sąd uznał, że zostały spełnione wszystkie przesłanki, aby zastosować wobec oskarżonego R. P. (1) środek probacyjny w postaci warunkowego umorzenia postępowania.

Pierwszą przesłanką wymaganą przez Kodeks Karny jest stwierdzenie, że wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne. Zgodnie z orzecznictwem i doktryną (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie, II AKa 50/05; KZS 2005/05/33; A. Zoll, komentarz do art. 66 k.k. Lex Omega dla Sądów) w terminie „nie są znaczne” mieszczą się wypadki, w których stopień winy i społecznej szkodliwości można określić jako średni.

Sąd uznał, że wina oskarżonego R. P. (1) mieściła się w granicach wymaganych przy stosowaniu warunkowego umorzenia postępowania karnego. Oskarżony popełnił wprawdzie czyn zabroniony, jednakże okoliczności jego popełnienia nie wskazywały na to, by stopień zawinienia był na tyle znaczny by uniemożliwiał zastosowanie wobec niego wymienionego środka probacyjnego. Oskarżony miał świadomość tego, że jego postępowanie nie było zgodne z prawem, a mimo to zdecydował się na jego wykonanie. Kierował się chęcią osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci stypendium unijnego, licząc na to, że nieuczciwy sposób w jaki je uzyskał, nie wyjdzie na jaw. Z drugiej jednak strony oskarżony nie chciał wyrządzić szkody po stronie instytucji finansujących wymienione stypendium. Wykonał projekt C.. Wina oskarżonego polegała na tym, że za swój rozwój w ramach projektów unijnych, w tym programu C., chciał uzyskiwać przychody z kilku źródeł, co było nie do pogodzenia z zasadami przyznawania wsparcia finansowego od organów (...).

Dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez R. P. (1), Sąd uznał że stopień ten mieścił się w granicach wymaganych przez art. 66 k.k. Sąd wziął pod uwagę to, że oskarżony decydując się na popełnienie czynu zabronionego, nie chciał spowodować żadnych szkód. Wykonując projekt C., choć niezgodnie z jego założeniami, chciał z jednej strony uzyskać dla siebie korzyść majątkową w postaci stypendium, ale z drugiej chciał też „zadowolić” zarówno (...), jak i (...). Należało też wskazać, że czyn popełniony przez oskarżonego godził w dobro prawne, jakim jest prawidłowość obrotu gospodarczego, które choć jest dobrem istotnym, to jednak nie w takim stopniu, jak inne dobra wymienione w części szczególnej Kodeksu Karnego. Przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu zostały stypizowane dopiero w rozdziale XXXVI części szczególnej Kodeksu Karnego. Inne dobra, jako ważniejsze, są przez wymienioną ustawę wskazywane we wcześniejszych rozdziałach tej części.

Kolejną przesłanką dla zastosowania środka probacyjnego w postaci warunkowego umorzenia postępowania jest stwierdzenie, że okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości. Zdaniem Sądu przesłanka ta została w niniejszej sprawie spełniona. Wskazać tu należało, że stan faktyczny sprawy był w zasadzie bezsporny. Wątpliwości istniały jedynie co do tego, jak należało ocenić postępowanie oskarżonego w kontekście jego odpowiedzialności karnej. Wątpliwości te zostały w toku postępowania całkowicie rozwiane.

Dla zastosowania warunkowego umorzenia postępowania niezbędne jest także ustalenie braku karalności za popełnienie przestępstwa umyślnego. Z karty karnej oskarżonego wynika, iż dotychczas nie wszedł on nigdy w konflikt z prawem, nie był karany sądownie. Zatem kolejna przesłanka została spełniona.

Następnym koniecznym warunkiem, dla zastosowania warunkowego umorzenia postępowania jest, aby postawa sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia uzasadniały przypuszczenie, że sprawca będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Zdaniem Sądu postawa oskarżonego daje gwarancję przestrzegania przez niego prawa w przyszłości. Oskarżony wprawdzie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, ale złożył obszerne wyjaśnienia, w żaden sposób nie utrudniał prowadzonego postępowania. Dotychczas prowadził nienaganny tryb życia. Nie wchodził w konflikt z prawem. Wiele czasu poświęcał na pracę i naukę i w tych dziedzinach może pochwalić się dużymi osiągnięciami.

Podsumowując, Sąd uznał, że wszystkie przesłanki zastosowania warunkowego umorzenia postępowania zostały spełnione. W ocenie Sądu samo wszczęcie i prowadzenie postępowania było już wystarczającą sankcją za popełniony czyn. Wskazać tu należało, że oskarżony już poniósł negatywne konsekwencje postępowania karnego, które mocno wpłynęło na jego życie zawodowe. Oskarżony musiał ustąpić z funkcji prezesa stworzonej przez siebie spółki, która stała się międzynarodowym liderem technologii bezpieczeństwa, nie mógł być współzałożycielem funduszu inwestycyjnego, który miał być współfinansowany ze środków publicznych. Pozytywna prognoza kryminologiczna odnośnie oskarżonego oparta jest na jego warunkach i właściwościach osobistych, które w ocenie Sądu dają gwarancję braku konfliktów z prawem w przyszłości.

Warunkowo umarzając postępowanie wobec oskarżonego R. P. (1) Sąd uznał, że należy wyznaczyć okres dwóch lat próby. „Okres próby pełni dwie zasadnicze funkcje: służy oddziaływaniu wychowawczemu na sprawcę przestępstwa oraz weryfikacji postawionej prognozy kryminologicznej.” (K. Buchała, A. Zoll Komentarz. Kodek karny. Część ogólna. Tom I Zakamycze 1998 r.)

W okresie próby Sąd zobowiązał oskarżonego do świadczenia pieniężnego w kwocie 20 000 zł na rzecz Stowarzyszenia (...) (...) ul. (...) we W. na rzecz dzieci przebywających w D. domu W., ul. (...). Nałożenie świadczenia pieniężnego ma pełnić rolę wychowawczą zarówno w stosunku do sprawcy, jak i ogółu społeczeństwa.

W ocenie Sądu warunkowe umorzenie postępowania wobec oskarżonego R. P. (1) na okres próby dwóch lat, przy zobowiązaniu do świadczenia pieniężnego, jest wystarczające dla osiągnięcia celów wychowawczych i zapobiegawczych.

Sąd nie orzekł wobec oskarżonego obowiązku naprawienia szkody. (...) oraz Unia Europejska poniosły straty w wyniku działania oskarżonego w takim znaczeniu, że uniwersytet musiał zwrócić środki finansowe pobrane z funduszów unijnych, a Komisja Europejska przyznała stypendium osobie, której się ono nie należało. Jednak poniesienie tych strat nie stanowiło znamion czynu zabronionego, przypisanego oskarżonemu R. P. (1). Ponadto pomiędzy Uniwersytetem (...) a Unią Europejską trwa postępowanie przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości, w sprawie zasadności zwrotu do budżety unijnego kwoty 94 539,51 Euro. Wobec tego orzeczenie obowiązku naprawienia szkody było niemożliwe z uwagi na treść art. 415 § 1 k.p.k. Z przepisu tego wynika, że obowiązku naprawienia szkody nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono.

W oparciu o treść art. 320 § 2 k.p.k. Sąd zwrócił dowody rzeczowe: spółce (...) opisane pod nr 7/26/18 poz. 1-4, Uniwersytetowi (...) opisane pod nr 6/25/18 poz. 1-2, złożone w magazynie dowodów rzeczowych Prokuratury.

Na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 629 k.p.k. i art. I art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów postępowania oraz wymierzył mu opłatę w kwocie 100 zł.