Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Sygnatura akt

III K 206/24

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

F. S.

w okresie od 14 marca 2022 roku do 7 kwietnia 2022 roku we W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przyjęła środki płatnicze w postaci pieniędzy w kwocie 9388,25 euro, stanowiącego równowartość 43788,80 złotych, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego oszustwa na szkodę F. (...) na należący do E. J. rachunek bankowy prowadzony przez bank (...) S.A. o numerze (...), a następie po dokonaniu w dniu 18 marca 2022 r. transferu kwoty 9308,00 euro na należący do E. J. rachunek (...) prowadzony przez bank (...) S.A. a, dokonała w dniach:

- 18 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 19 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 20 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 23 marca 2022 roku dwóch transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 30 marca 2022 roku jednej transakcji w kwocie 1.000 złotych

- 31 marca 2022 roku dwóch transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 3 kwietnia 2022 roku jednej transakcji w kwocie 1.000 złotych

- 4 kwietnia 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 6 kwietnia 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 7 kwietnia 2022 roku dwóch transakcji – jednej w kwocie 1.000 złotych i drugiej w kwocie 832,15 złotych, tj. transakcji na łączną kwotę 32832,15 złotych, przekazując pieniądze na należący do F. S. rachunek nr (...) prowadzony przez Bank (...) S.A., które to czynności udaremniły ich zajęcie, co stanowi przestępstwo z art.299§1 k.k. w zw. z art.12§1 k.k.

2.

E. J.

w okresie od 14 marca 2022 roku do 7 kwietnia 2022 roku we W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, poprzez udostępnienie F. S. dostępu do rachunków bankowych prowadzonych na jej rzecz w bank (...) S.A. udzieliła F. S. pomocy do przyjęcia środków płatniczych w postaci pieniędzy w kwocie 9388,25 euro, stanowiących równowartość 43788,80 złotych, pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego oszustwa na szkodę F. (...) na należący do E. J. rachunek bankowy o numerze (...) prowadzony przez bank (...) S.A., a następie po dokonaniu w dniu 18 marca 2022 transferu kwoty 9308,00 euro na rachunek należący do E. J. (...) prowadzony przez (...) S.A., dokonała w dniach:

- 18 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 19 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 20 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 23 marca 2022 roku dwóch transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 30 marca 2022 roku jednej transakcji w kwocie 1.000 złotych

- 31 marca 2022 roku dwóch transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 3 kwietnia 2022 roku jednej transakcji w kwocie 1.000 złotych

- 4 kwietnia 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 6 kwietnia 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 7 kwietnia 2022 roku dwóch transakcji – jednej w kwocie 1.000 złotych i drugiej w kwocie 832,15 złotych, tj. transakcji na łączną kwotę 32832,15 złotych, przekazując pieniądze na należący do F. S. rachunek nr (...) prowadzony przez Bank (...) S.A., które to czynności udaremniły ich zajęcie, co stanowi przestępstwo z art.18§3 k.k. w zw. z art. art.299§1 k.k. w zw. z art.12§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Spółka (...) sp. z o.o. zajmująca się handlem warzywami i owocami od stycznia 2022r. współpracowała z kontrahentem z C. tj. F. (...)

Spółka (...) (...) dokonała zakupu towaru, za który miała zapłacić zgodnie z wystawionymi fakturami łączną kwotę 9388,25 euro (42788,80 zł) na podstawie trzech faktur w terminach płatności do 17.02.2022r., 25.02.2022r. i 2 marca 2022r.

Z uwagi na brak płatności (...) sp. z o.o. zwróciła się do F. (...) o wyjaśnienie sytuacji.

Okazało się że nieznany sprawca podszywając się pod pracownika firmy (...) sp. z.o.o. który kontaktuje się z kontrahentami w sprawach finansowych tj. E. O. i założył adres mailowy (...) (przy czym prawidłowy adres to (...)) wprowadził w błąd F. (...) co do prawidłowego numeru rachunku bankowego (...) sp. z o.o..

W korespondencji mailowej wskazano, że płatność ma nastąpić na rachunek bankowy o numerze (...) prowadzony przez (...), przy czym prawidłowy numer rachunku to (...).

W dniu 14 marca 2022r. spółka (...) (...) na wskazany w korespondencji mailowej rachunek bankowy o numerze (...) przelała kwotę 9338,25 euro.

Pieniądze te nie trafiły do (...) sp. z o.o. jak również nie zostały zwrócone F. (...)

Zeznania świadka J. Ż.

k.2-3

Zeznania świadka M. N.

plik dokumentów k.165

Potwierdzenie przelewu

k.4

Korespondencja mailowa

k.5-10

(...) sp. z o.o. złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa polegającego na podszyciu się pod dane osobowe jej pracownika i wyłudzenia w ten sposób pieniędzy od F. (...) z pokrzywdzeniem (...) sp. z o.o.

Postanowieniem z dnia 31 marca 2023r. Prokuratura Rejonowa K. w K. umorzyła śledztwo prowadzone z zawiadomienia pełnomocnika (...) sp. z o.o. pod sygn. akt (...) w sprawie podszycia się w dniu 8 marca 2022roku w bliżej nieustalonym miejscu pod dane osobowe w postaci adresu mailowego E. O. – pracownika (...) sp. o.o. celem podania fałszywego konta do wpłaty pieniędzy w kwocie 9388,25 euro spółce (...) (...) celem wyrządzenia szkody majątkowej w/w podmiotom, tj. o przestępstwo z art.190a§2 k.k.

Podstawą umorzenia śledztwa było niewykrycie sprawcy przestępstwa.

Z akt tego postępowania wyłączono materiały w sprawie przyjęcia rzeczy w postaci pieniędzy w kwocie 9388,25 euro pochodzących z przestępstwa i zarejestrowano pod sygn. akt (...) (następnie (...)- 6. Ds. (...).2024)

Akta (...) Prokuratury Rejonowej K.

Posiadaczem rachunku bankowego o numerze (...) (EUR) prowadzonym przez (...) S.A. jest E. J..

Rachunek został założony w dniu 20 czerwca 2020r., umowa została zawarta elektronicznie, rachunek został zamknięty w dniu 28 czerwca 2022r.

Numer telefonu podany do kontaktu z bankiem to (...).

Na powyższy rachunek w dniu 14 marca 2022r. wpłynęła kwota 9338,25 euro z rachunku bankowego (...) , której nadawcą był F. (...)

Następnie w dniu 18 marca 2022r. z powyższego rachunku walutowego E. J. dokonany został przelew kwoty 9308,00 euro na rachunek bankowy o numerze (...). Po powyżej operacji stan rachunku wynosił 0,12 euro.

Do dnia jego zamknięcia nie odnotowano na nim dalszych operacji.

Odbiorcą powyższego przelewu była E. J. , która jest również posiadaczem wskazanego rachunku bankowego o numerze (...) prowadzonego przez (...) S.A.

Do powyższego rachunku nie ustanowiono pełnomocników.

W dniu 18 marca 2022r. na rachunek bankowy o numerze (...) wpłynęła kwota 42 565,48 zł

Stan rachunku po powyższej transakcji wynosił 42 572,26 zł.

Następnie z powyższego rachunku dokonane zostały następujące transakcje na łączną kwotę 32832,15 złotych na rachunek bankowy o numerze (...):

- 18 marca 2022 roku pięć transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 19 marca 2022 roku pięć transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 20 marca 2022 roku pięć transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 23 marca 2022 roku dwie transakcje w kwocie 1.000 złotych każda

- 30 marca 2022 roku jedna transakcja w kwocie 1.000 złotych

- 31 marca 2022 roku dwie transakcje w kwocie 1.000 złotych każda

- 3 kwietnia 2022 roku jedna transakcja w kwocie 1.000 złotych

- 4 kwietnia 2022 roku pięć transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 6 kwietnia 2022 roku pięć transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 7 kwietnia 2022 roku dwie transakcje tj. jedna w kwocie 1.000 złotych i drugiej w kwocie 832,15 złotych.

Stan rachunku po dokonaniu transakcji wynosił 386,43 zł.

Zarówno pomiędzy powyższymi transakcjami, jak i po 7.04.2022r. do daty zamknięcia rachunku tj. do dnia 28 czerwca 2022r. dokonywane były na nim transakcje zakupu przy użyciu karty. Stan rachunku w dacie jego zamknięcia wynosił 3 złote.

Poza jedną transakcją na kwotę 47 zł dokonaną w dniu 23.03.2022r., na rachunku tym do jego zamknięcia nie odnotowano żadnych wpłat.

E. J. udostępniła F. S. dostęp do obu rachunków bankowych prowadzonych na jej rzecz w (...) S.A. tj. rachunku walutowego o numerze (...) (EUR) jak i rachunku złotowego o numerze (...) podając w banku numer telefonu F. S. jako służący do autoryzacji transakcji.

Posiadaczem rachunku bankowego prowadzonego przez Bank (...) S.A. nr (...) jest F. S. .

Rachunek został otwarty 12 sierpnia 2021 r. w placówce bankowej we W., do rachunku nie ustanowiono pełnomocnictwa.

Numer telefonu podany to autoryzacji transakcji to (...).

Saldo powyższego rachunku w dniu 18.03.2022r. wynosiło 1158,01 zł, na dzień 8.04.2022r. wynosiło 4913, 22 zł, zaś na dzień 19.04.2022r. jedynie 89,82 zł.

W tym okresie poza opisanymi wyżej przelewami z rachunku E. J. odnotowano wpłaty w dniu 21.03.2022r. na kwotę 300 zł 4.04.2022r. na kwotę 200 zł, 6.04.2022r. na kwotę 66,89 zł oraz 115 zł, 11.04.2022r. na kwotę 103,99 zł oraz w dniu 12.04.2022r. na kwotę 163 zł.

Natomiast w okresie od 18.03.2022r. do 19.04.2022r. z powyższego rachunku m.in. w dniu 25 marca 2022r. przelewem na inny rachunek F. S. dokonane zostały wypłaty kwoty łącznie 2500 zł, w dniu 4.04.2022r. dokonano wypłaty kwoty 10000 zł, w dniu 6.04.2022r. kwoty 8.000 zł, w dniu 7.07.- kwoty 2000 zł.

W późniejszym okresie na powyższy rachunek wpływały środki (przelew na telefon), których nadawcą była E. J. z rachunku o numerze (...). w dniu 6.05.2022r. – 80 zł i 150 zł, 20.05.2022r. -300 zł, 29.06.2022r. – 150 zł, 14.07.2022r. -23 zł, 5.08.2022r. – 24 zł, 9.08.2022r. – 30 zł,1.09.2022 – 27 zł, 7.09.2022r. – 34 zł, 10.10.2022r. – 35 zł.

Informacja banku (...) S.A. z 23.05.2022r. dot. rachunku (...) (EUR)

k.16

Informacja banku (...) S.A. z 23.01.2023r. wraz z historia transakcji dot. rachunku (...) (EUR)

k.25-26

informacja (...) S.A. z dnia 15.11.2023r. wraz z załącznikiem dot. rachunku (...) (EUR)

k.142-147

(...) S.A. z 20.03.2023r. wraz z historią operacji dot. rachunku (...)

k.28-33

(...) S.A. z dnia 9.01.2025r. dot.. obu rachunków z załącznikiem

k.255-259

(...) Banku (...) S.A. z dnia 9.10.2023r. z załącznikami

k.92-97

Informacja banku (...) S.A. z dnia 29.01.2025r. z załącznikiem

k.265-313

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej E. J.

k.239-241, k.169-170

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej F. S.

k.241v.-245, k.133-135

4.

F. S. urodziła się (...) we W., posiada wykształcenie średnie z zawodu technik księgowości i rachunkowości, pracuje w (...) jako kurier, osiąga dochód miesięczny około 4000 zł, jest mężatką pozostająca w separacji, posiada zobowiązania alimentacyjne na dwoje dzieci w wieku 16 i 21 lat w kwocie 1200 zł miesięcznie.

F. S. była uprzednio karana wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 16.12.2022r. (prawomocny 11.01.2023r.) w sprawie (...) za czyn z art.244 k.k. na karę grzywny.

Dane o osobie oskarżonej F. S.

k.238v.

Dane o karalności oskarżonej F. S.

k.61-62

5.

F. S. nie jest chora psychicznie w rozumieniu psychozy i nie była chora w krytycznym czasie, nie jest również upośledzona umysłowo. Nie stwierdzono również innych zakłóceń czynności psychicznych, które mogłyby mieć znaczenie orzecznicze w niniejszej sprawie. Zaburzenia depresyjne z których leczy się nie mają znaczenia dla oceny poczytalności w odniesieniu do zarzutu. Badana zna i rozumie podstawowe zasady współżycia społecznego, prawidłowo ocenia sytuacje społeczne i potrafi przewidzieć skutki prawne zarzucanego mu czynu.

W krytycznym czasie F. S. nie miała z przyczyn chorobowych zniesionej ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowanie. Nie zachodzą warunki z art.31§1 i 2 k.k., może brać udział w postępowaniu karnym i jest zdolna do samodzielnej i rozsądnej obrony.

Opinia sądowo – psychiatryczna dotycząca oskarżonej F. S.

k.51-53

6.

E. J. urodziła się (...) w L., posiada wykształceni średnie, jest rozwiedziona, utrzymuje się z pracy jako osoba zbierająca zamówienia, osiąga dochód około 1500 euro miesięcznie, nie ma nikogo na utrzymaniu.

E. J. nie była uprzednio karana.

Dane o osobie oskarżonej E. J.

k.238-238v.

Dane o karalności oskarżonej E. J.

k.71

Zaświadczenie o zatrudnieniu

k.260

Opinia o pracowniku

k.261

7.

E. J. nie jest chora psychicznie ani upośledzona umysłowo, nie stwierdzono o niej żadnych zaburzeń psychicznych, za czym przemawia prawidłowy przebieg jej linii życiowej i brak objawów patologicznych w badaniu psychiatrycznym. Krótkotrwałe leczenie psychiatryczne w 2018r. z powodu zaburzeń o symptomologii depresyjnej związanych najpewniej z toczącym się rozwodem nie ma znaczenia orzeczniczego. E. J. cechuje się prawidłowym poziomem intelektualnym, nie stwierdzono objawów uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Brak podstaw do kwestionowania jej poczytalności .

W odniesieniu do zarzucanego czynu E. jakubowska miała zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postepowaniem. Nie zachodzą warunki art.31§1 lub 2 k.k.. Aktualny stan zdrowia psychicznego pozwala jej na udział w postępowaniu karnym oraz na prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

Opinia sądowo – psychiatryczna dotycząca oskarżonej E. J.

k.176-179

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

--

--

--

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

--

--

--

2.  Ocena Dowodów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Zeznania świadka J. Ż.

Zeznania świadków J. Ż. oraz M. N. (uzyskane w realizacji END) Sąd uznał z przekonujące. Treść zeznań korespondowała z przedłożonymi dokumentami w postaci potwierdzenia przelewu orz korespondencji mailowej i pozwoliła na ustalenie ciągu wydarzeń prowadzących do dokonania przez F. (...) przelewu należności (...) sp. z.o.o. na rachunek bankowy, który finalnie okazał się rachunkiem prowadzonym przez (...) dla oskarżonej E. J.. Mianowicie dowody te wskazywały na to, że nieustalona osoba dokonała podszycia się pod pracownika (...) sp. z o.o. oraz w korespondencji mailowej z fałszywego choć łudząco podobnego adresu mailowego wskazała F. (...) numer rachunku, na który należy dokonać płatności należności.

Zeznania świadka M. N.

Potwierdzenie przelewu

Korespondencja mailowa

2.

Akta (...) Prokuratury Rejonowej K.

Dokumenty w postaci akt postępowania pochodzące od właściwego organu nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności pozwoliły na poczynienie ustaleń w zakresie biegu postępowania o przestępstwo bazowe tj. czyn z art.190a§2 k.k. na szkodę F. (...) z mianowicie jego umorzenia z powodu niewykrycia sprawcy.

3.

Informacja banku (...) S.A. z 23.05.2022r. dot. rachunku (...) (EUR)

Przedłożona przez banki na żądanie zarówno prokuratora jak i sądu dokumentacja bankowa nie budziła wątpliwości co do jej rzetelności. Na jej podstawie można było dokonać analizy przepływów środków na poszczególnych rachunkach bankowych tj. prowadzonych dla oskarżonej E. J. dwóch rachunków w banku (...) S.A. oraz prowadzonego dla oskarżonej F. S. rachunku w banku (...) S.A.

Należało podkreślić, że Sąd w toku postępowania jurysdykcyjnego uzyskał dodatkowe informacje dotyczące powyższych rachunków, które pozwoliły prześledzić transakcje na rachunku F. S. w okresie po 7 kwietnia 2022r. do czasu wystąpienia z zapytaniem.

Powyższe dokumenty pozwoliły również krytycznie ocenić wyjaśnienia oskarżonych.

W ocenie Sądu wyjaśnienia złożone przez oskarżone zasługiwały na uwzględnienie jedynie częściowo a mianowicie w zakresie w jakim nie stały w sprzeczności z treścią powyższych dokumentów.

Należało zauważyć, że do żadnego z rachunków nie ustanowiono pełnomocnika, a zatem uprawionym do dokonywania transakcji na każdym z nich był wyłącznie posiadacz, zatem w odniesieniu do rachunków w (...) wyłącznie E. J., zaś w Banku (...).

Wyjaśnienia oskarżonych zgodne były w zakresie w jakim zarówno E. J., jak i F. S. przyznały, że E. J. udostępniła F. S. dostęp do obu rachunków prowadzonych na jej rzecz w (...) S.A.

Z informacji uzyskanych przez bank wynikało, że oba rachunki w (...) S.A. zostały zamknięte 28.06.2022r., natomiast rachunek walutowy został otwarty 12.08.2020r.

Jest faktem notoryjnym, że aby dokonywać transakcji bankowych zarówno w drodze tradycyjnej jak i w drodze elektronicznej należy dysponować odpowiednimi narzędziami udostępnionymi w tym celu przez bank. W odniesieniu do rachunków prowadzonych dla E. J. ich historia wskazuje, że transakcje były dokonywane zarówno w formie przelewów jak i poprzez płatności kartą. E. J. wskazała, że przekazała F. S. takie narzędzia tj. kartę oraz dostęp poprzez wskazanie bankowi numeru telefonu do autoryzacji transakcji.

Z informacji udzielonej przez (...) wynikało natomiast, że w odniesieniu do obu rachunków klientka (E. J.) podała numer (...) i z cała pewnością ten numer telefonu do autoryzacji transakcji obowiązywał w okresie od 18.03.2022r. do 7.04.2022r.

Należy zauważyć, że ten sam numer telefonu został podany w zawartej przez Bank (...) S.A. z F. A. (obecnie S.) umowie rachunku bankowego zawartej 12.08.2021r.

W toku postępowania przygotowawczego uzyskano również numery IP z jakich dokonywano poszczególnych transakcji, jednakże jak wskazuje analiza akt nie występowano do operatorów sieci teleinformatycznej o udostępnienie danych pozwalających na identyfikacje narzędzi jakimi posłużono się dokonując transakcji w postaci przelewów. W postępowaniu sądowym uzyskanie takich informacji nie byłoby możliwe z uwagi na czas przechowywania danych zwłaszcza że akt oskarżenia wpłynął ponad dwa lata po dokonaniu wynikających z historii rachunku bankowego operacji.

W szczególności należało zauważyć, że historie rachunków bankowych prowadziły do wniosku, że na rachunek prowadzony dla E. J. w (...) (rachunek walutowy o końcowym numerze (...)) w dniu 14 marca 2022r. wpłynęła kwota 9338,25 euro, a nadawcą przelewu był F. S..r.o.

Następnie 4 dni później bo 18 marca 2022 r. kwota 9308,00 euro zostaje przelana na rachunek bankowy złotowy prowadzony również przez (...) dla E. J. (o końcowym numerze (...)).

Kolejno kwota ta została zaksięgowana w dniu 18 marca 2022r. w złotówkach tj. 42565,48 zł, po czym począwszy od tego samego dnia do 7 kwietnia 2022r. w 33 transakcjach po 1000 zł (ostatnia 832,15 zł) przetransferowana na rachunek bankowy prowadzony przez bank (...) S.A. dla F. S..

Z tego natomiast rachunku pieniądze zostają przelane na kolejne rachunki bankowe oraz wykorzystane na dokonywanie innych płatności.

Znamiennym jest, ze w krótkim czasie bo do 19 kwietnia 2022r. stan konta osiąga z kwoty 1107,58 zł (przed pierwszym przelewem z rachunku E. J. w dniu 18 marca 2022r.) poziom 89,92 zł.

Saldo powyższego rachunku w dniu 18.03.2022 r. przed dokonaniem pierwszego z przelewów z rachunku E. J. w mBanku wynosiło 1158,01 zł, zaś w tym okresie tj. 18.03.2022r. – 19.04.2022r. poza opisanymi wyżej 33 wpłatami z rachunku E. J. odnotowano jedynie wpłaty w dniu 21.03.2022r. na kwotę 300 zł 4.04.2022r. na kwotę 200 zł, 6.04.2022r. na kwotę 66,89 zł oraz 115 zł, 11.04.2022r. na kwotę 103,99 zł oraz w dniu 12.04.2022r. na kwotę 163 zł.

W dniu 24 marca 2022r. rachunek osiąga najwyższy stan konta tj. 16 771, 58 zł (por. tabela transakcji na płycie k. 97).

Nie jest zatem tak jak wyjaśniała oskarżona F. S., że każdorazowo po dokonaniu przelewu z konta E. J. dokonywała ona wypłaty takiej samej kwoty. Jak wyżej opisano w dniu 4 kwietnia 2022r. na powyższym rachunku zaksięgowano przykładowo przelew wychodzący na inny rachunek F. S. na kwotę 10000 zł. Nie znajdują równie odzwierciedlenia w dokumentacji bankowej twierdzenia oskarżonej, że E. J. na jej prośbę dokonała przelewu większej kwoty pieniędzy przy zamknięciu konta. Wszystkie przelewy z rachunku E. J. opiewały bowiem na kwotę 1000 zł, jedynie ostatni przelew był w kwocie 832,15 zł i miał miejsce w dniu 7.04.2022r. a rachunki zamknięte zostały dopiero 28.06.2022r.

Natomiast jak wskazywał historia rachunku bankowego F. S. na ten rachunek były dokonywane przelewy których nadawcą była E. J. jednakże jak wyżej wskazano nie były to kwoty znaczące i nie przekraczały 300 zł.

Wyjaśnienia oskarżonej F. S. w których opisywała motywy swojego działania w kontekście choćby podsiadanego wykształcenia – technik księgowości i rachunkowości- należało ocenić wyłącznie jako nieudolną próbę uniknięcia odpowiedzialności. Nie znajdowały oparcia w dokumentach twierdzenia oskarżonej jakoby nie miała żadnych korzyści z przelanych na swoje konto pieniędzy skoro jak wskazuje historia rachunku były one przelewane na inne rachunki bankowe, jak również dokonywane były nimi płatności kartą. F. S. jak wynikało z informacji banku nie ustanowiła natomiast pełnomocnika do powyższego rachunku w Banku (...) S.A. Analiza tego rachunku pozwala na wnioskowanie, że nie wpływały na niego poza przelewami z rachunku E. J. znaczące kwoty, które mogły wskazywać, że pochodzą z jej uposażenia. Transakcje na tym rachunku obejmowały natomiast przelewy z innych rachunków a jako zleceniodawca wskazana była F. A. (obecnie F. S.). To czy oskarżona jak twierdziła przeznaczyła uzyskane w ten sposób środki na własne potrzeby, czy też jak twierdziła na pomoc innym osobom (pomoc Ukrainie) w ocenie Sądu nie zmienia faktu, że miała wiedzę o ich bezprawnym uzyskaniu w wyniku czynu zabronionego. Dalsze transferowanie powyższych środków w wielu transakcjach w kwotach nie budzących zastrzeżeń banku miało natomiast na celu ukrycie ich przestępczego pochodzenia i utrudnić ich zajęcie.

Jako nielogiczne należało ocenić twierdzenia w których oskarżona podawała, że związek z zarzucanym czynem miał mieć jej przyjaciel, który groził jej śmiercią o czym jak wyjaśniła zawiadomiła bliżej niesprecyzowany organ ścigania przy czym nie potrafiła wskazać kiedy i który organ o tym powiadomiła i czy sprawie nadano bieg.

Wyjaśnienia oskarżonej E. J. sprowadzające się do tego, że udostępniła rachunki bankowe bowiem obdarzyła zaufaniem F. S., która wcześniej jej pomogła, jednakże nie wiedziała o pochodzeniu środków które wpłynęły na jej rachunek bankowy należało ocenić wyłącznie jako przyjęta linię obrony. Oskarżona sama przyznała, że w momencie gdy na rachunku walutowym pojawiła się większa kwota musiała udać się do banku celem wyjaśnienia pochodzenia tych środków. W ocenie Sądu przy dołożeniu minimum staranności mogła i powinna uzyskać wiedzę o stanie rachunków oraz dokonywanych na nich transakcjach które miały miejsce w stosunkowo krótkim czasie na łączną kwotę 32832,15 zł na rachunku zlotowym, zwłaszcza że jak sama przyznała wyciąg z rachunków otrzymywała na swój adres mailowy.

Twierdzenie, że nie interesowała się nimi ponieważ były to pieniądze F. S. należało ocenić wyłącznie jako zmierzające do uniknięcia odpowiedzialności.

Trzeba zauważyć, że w postępowaniu przygotowawczym oskarżona wskazywała na to, że mogła mieć miejsce sytuacja, że dokonała na prośbę F. S. wypłaty z konta około 200 euro, które jej przekazała, natomiast wyjaśnienia te również nie znajdują odzwierciedlenia w historii walutowego rachunku bankowego w której nie odnotowano takiej transakcji.

Informacja banku (...) S.A. z 23.01.2023r. wraz z historia transakcji dot. rachunku (...) (EUR)

informacja (...) S.A. z dnia 15.11.2023r. wraz z załącznikiem dot. rachunku (...) (EUR)

(...) S.A. z 20.03.2023r. wraz z historią operacji dot. rachunku (...)

(...) S.A. z dnia 9.01.2025r. dot.. obu rachunków z załącznikiem

(...) Banku (...) S.A. z dnia 9.10.2023r. z załącznikami

Informacja banku (...) S.A. z dnia 29.01.2025r. z załącznikiem

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej E. J.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej F. S.

4.

Dane o osobie oskarżonej F. S.

Dane o osobie oskarżonej nie były kwestionowane przez strony. Również dane o karalności jako dokument pochodzący od uprawnionego organu tj. Krajowego Rejestru Karnego nie budziły wątpliwości co do ich wiarygodności.

Dane o karalności oskarżonej F. S.

5.

Opinia sądowo – psychiatryczna dotycząca oskarżonej F. S.

Sąd nie kwestionował rzetelności opinii opracowanej przez biegłych na etapie postępowania przygotowawczego. Biegli dysponowali zarówno odpowiednią wiedzą jak i doświadczeniem zawodowym w opiniowaniu w podobnego rodzaju sprawach.

6.

Dane o osobie oskarżonej E. J.

Dane o osobie oskarżonej nie były kwestionowane przez strony, jak również zostały uzupełnione zaświadczeniem o zatrudnieniu oraz opinia z miejsca pracy i nie budziły wątpliwości.

Również dane o karalności jako dokument pochodzący od uprawnionego organu tj. Krajowego Rejestru Karnego nie budziły wątpliwości co do ich wiarygodności.

Dane o karalności oskarżonej E. J.

Zaświadczenie o zatrudnieniu

Opinia o pracowniku

7.

Opinia sądowo – psychiatryczna dotycząca oskarżonej E. J.

Sąd nie kwestionował rzetelności opinii opracowanej przez biegłych na etapie postępowania przygotowawczego. Biegli dysponowali zarówno odpowiednią wiedzą jak i doświadczeniem zawodowym w opiniowaniu w podobnego rodzaju sprawach.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐x

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Punkt I części dyspozytywnej

F. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Na podstawie dokonanych ustaleń faktycznych i oceny dowodów nie budzi wątpliwości Sądu zrealizowanie przez oskarżoną znamion czynu z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art.12§1 k.k.

Przepis art. 299 § 1 k.k. przewiduje odpowiedzialność sprawcy, który środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, przyjmuje, posiada, używa, przekazuje lub wywozi za granicę, ukrywa, dokonuje ich transferu lub konwersji, pomaga do przenoszenia ich własności lub posiadania albo podejmuje inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku.

Przestępstwo to określane jest mianem „prania brudnych pieniędzy". Sprowadza się zasadniczo do procederu legalizowania wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych albo nieujawnionych źródeł.

Czynność wykonawcza wskazana w art. 299 § 1 k.k. polega na przyjęciu, przekazaniu, posiadaniu, używaniu, ukrywaniu, dokonywaniu transferu lub konwersji, wywiezieniu za granicę, pomocy do przeniesienia własności lub posiadania albo podjęciu innych czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia rzeczy lub praw, miejsca ich umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku.

Przyjęcie oznacza nabycie władztwa bądź przez fizyczne otrzymanie, bądź przez pozwolenie na umieszczenie np. w miejscu, którego dysponentem jest sprawca. Przyjęcie następuje na mocy porozumienia między przekazującym a przyjmującym, przy czym porozumienie to może być konkludentne. Przekazanie to przeniesienie fizycznego władztwa nad rzeczą innej osobie. Z kolei posiadanie oznacza ponad wszelką wątpliwość posiadanie w rozumieniu Kodeksu cywilnego niezależnie od tego, czy jest to posiadanie samoistne, czy zależne. Używaniem jest korzystanie z tych wartości. Wydaje się, że musi być to wykorzystywanie właściwe dla funkcji danej wartości. Zaś ukryciem są wszelkie zachowania skutkujące niedostępnością wartości dla innych osób (M. Kulik [w:] M. Budyn-Kulik, P. Kozłowska-Kalisz, M. Mozgawa, M. Kulik, Kodeks karny. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2025, art. 299).

Kolejnym znamieniem tego przestępstwa jest przestępne pochodzenie wymienionych w przepisie środków.

Wystarczy w tym zakresie poczynić ustalenie, że korzyści pochodzą bezpośrednio lub pośrednio z popełnionego przestępstwa.

Wreszcie wszystkie opisane wyżej zachowania muszą posiadać cechę opisaną na koniec zawartego w art. 299 § 1 k.k. wyliczenia, czyli możliwość udaremnienia przez nie stwierdzenia przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia albo wykrycie, zajęcie lub orzeczenie przepadku określonych w art. 299 § 1 składników majątkowych.

Podkreślenia wymaga sposób sformułowania tego znamienia, który nie oznacza konieczności wystąpienia tego skutku w postaci ukrycia przestępnego pochodzenia wymienionych przedmiotów. Wystarczające jest jedynie ustalenie, że taki był cel działania sprawcy. Dlatego omawiany czyn jest przestępstwem formalnym, strona podmiotowa obejmuje umyślność w postaci zamiaru bezpośredniego lub ewentualnego.

Formalnie w pełni należy podzielić stanowisko, że czynu zabronionego z art. 299 § 1 k.k. można dopuścić się dopiero po dokonaniu przestępstwa, w wyniku którego uzyskano korzyść majątkową (wyrok SA we Wrocławiu z 18.04.2018 r., II AKa 22/18, LEX nr 2505790). I trafnie także przyjęto w wyroku SA w Warszawie z 8.10.2018 r., II AKa 42/18, LEX nr 2623285, że sprawca wykonawczy może konsumować „owoce” swojego przestępstwa i zasadniczo jest to zachowanie współkarane, jako pochodna przestępstwa bazowego. Jego odpowiedzialność za odrębny czyn w postaci prania brudnych pieniędzy z art. 299 § 1 k.k. będzie możliwa tylko wtedy, gdy zostanie wykazane, że podjął on odrębne, szczególne działania mające na celu „zamaskowanie” przestępnego pochodzenia środków pieniężnych. Do przypisania przestępstwa polegającego na udaremnianiu stwierdzenia przestępnego pochodzenia pieniędzy z art. 299 k.k. wystarczy działanie sprawców w zamiarze ewentualnym, tj. godzenie się na taki skutek.

Należało zgodzić się również ze stanowiskiem, zgodnie z którym sprawca czynu z art.299 k.k. może ale nie musi być tożsamy ze sprawcą przestępstwa bazowego.

Sąd podziela również pogląd wyrażony w postanowieniu Sądu Najwyższego z 12.03.2018r. II KK 371/17 zgodnie z którym zgodnie z którym niemożność przypisania działania wspólnie i w porozumieniu przy popełnieniu tzw. przestępstwa bazowego (np. kradzieży) nie wyklucza możliwości uznania, iż sprawca działał wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami przy popełnieniu przestępstwa określonego w art. 299 k.k. Bez ustalenia sprawców tzw. przestępstwa pierwotnego, w tym stanu świadomości tych sprawców co do poszczególnych okoliczności jego popełnienia, nie zawsze można wskazać precyzyjnie kwalifikację prawną tego przestępstwa. Dotyczy to zwłaszcza czynów zabronionych, w których popełnienie, na różnych etapach, zaangażowanych jest wiele osób. W takich wypadkach za wystarczające do przypisania odpowiedzialności karnej z art. 299 § 1 k.k. należy uznać ustalenie tych elementów czynu pierwotnego, z których bezspornie wynika, że zostały wypełnione znamiona przedmiotowe czynu zabronionego pod groźbą kary, bez przesądzania, jaka powinna być jego prawidłowa kwalifikacja prawna.

Taka też sytuacja miała miejsce w analizowanym stanie faktycznym.

Jak wskazywały zgromadzone dowody środki pieniężne, które w wyniku przelewu dokonanego przez F. (...) na rachunek bankowy nr (...) (EUR) prowadzony przez (...) S.A. dla E. J. w kwocie 9388,25 euro pochodziły z przestępstwa bazowego polegającego na podszyciu się pod dane osobowe w postaci adresu mailowego E. O. – pracownika (...) sp. o.o. celem podania fałszywego konta do wpłaty pieniędzy w kwocie 9388,25 euro spółce (...) s.r.o. celem wyrządzenia szkody majątkowej w/w podmiotom, tj. czynu z art.190a§2 k.k. Sprawca tego czynu nie został wykryty.

Następnie kwota 9308 euro została przelana na kolejny rachunek bankowy prowadzony przez ten sam bank dla E. J. tj. (...) –rachunek złotówkowy. Na rachunek ten wpłynęła kwota 42572, 26 zł. Następnie w okresie od 18 marca do 7 kwietnia 2022r. znajdujące się na tym rachunku środki w łącznej kwocie 34832, 15 zł zostały za pomocą 33 operacji w kwotach po 1000 zł (przy czym ostatnia kwota to 832,15 zł) w ciągu kilkunastu dni przelane na rachunek bankowy prowadzony przez Bank (...) S.A. o numerze (...).

Analiza transakcji na złotówkowym rachunku bankowym prowadzonym przez (...) wskazuje, że w dacie dokonania przelewu na niego kwoty 42565,48 zł jego stan wynosił 42572, 26 zł i poza jedną transakcją na kwotę 47 zł w dniu 23.03.2022r. na rachunku tym do jego zamknięcia nie odnotowano żadnych wpłat. Tym samym należało przyjąć, że rachunek ten służyć miał wyłącznie do przyjęcia i wytransferowania środków pieniężnych pochodzących z przestępstwa, a celem działania sprawcy było ukrycie ich przestępnego pochodzenia i udaremniły ich zajęcie.

Środki pochodzące z przelewu od F. (...) zostały w znacznej części przelane na rachunek bankowy F. S. prowadzony przez Bank (...), pozostała część jak wskazuje historia tego rachunku została do czasu jego zamknięcia tj. 28.06.2022r. spożytkowana na płatności przy użyciu karty w placówkach handlowych i usługowych.

Następnie środki wytransferowane na rachunek bankowy F. S. zostały z niego wypłacone zarówno poprzez przelanie na inne rachunki bankowe, jak i dokonywanie transakcji kartą i finalnie nie zostały zwrócone spółce (...) (...)

Jak wskazywały zarówno dowody z dokumentów przedłożonych przez bank (...) jak i wyjaśnień obu oskarżonych oba objęte zarzutem rachunki bankowe prowadzone przez (...) na rzecz E. J. zostały zamknięte w dniu 28 czerwca 2022r. i nie ustanowiono do nich pełnomocnika.

Do obu rachunków podany został ten sam numer telefonu do autoryzacji transakcji tj. + (...) który jak wyjaśniły oskarżone należał do F. S..

Z wyjaśnień E. J. wynikało, że udostępniła ona F. S. oba wskazane wyżej rachunki bankowe, a F. S. potwierdziła ten fakt. Wyjaśnienia złożone przez oskarżoną F. S. odnośnie motywów jakimi się kierowała należało ocenić krytycznie, zwłaszcza że jak wskazano nie zostały w żaden sposób potwierdzone okoliczności podawane przez tą oskarżoną jakoby o pomoc w przyjęciu pieniędzy na konto prosił jej przyjaciel, który następnie miał jej grozić śmiercią.

Jak wskazywały zawarte w aktach historie rachunków bankowych każdy z przelewów pozwalał na identyfikacje jego nadawcy, w tym nadawcę pierwszego z objętych zarzutem przelewów tj. F. (...)

Obu oskarżonym prokurator zarzucił popełnienie czynu kwalifikowanego z art.299§1 k.k. polegającego na tym, że w okresie od 14 marca 2022 roku do 19 kwietnia 2023 roku we W., działając wspólnie i w porozumieniu, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przyjęły środki płatnicze w postaci pieniędzy w kwocie 9388,25 euro, stanowiącego równowartość 43788,80 złotych, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego oszustwa na szkodę F. (...) na rachunek bankowy o numerze (...) należący do E. J., a następie w dniu 18 marca 2022 dokonały transferu kwoty 9308,00 euro na rachunek (...) należący do ww a następnie E. J. dokonała w dniach:

- 18 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 19 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 20 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 23 marca 2022 roku dwóch transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 30 marca 2022 roku jednej transakcji w kwocie 1.000 złotych

- 31 marca 2022 roku dwóch transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 3 kwietnia 2022 roku jednej transakcji w kwocie 1.000 złotych

- 4 kwietnia 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 6 kwietnia 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 7 kwietnia 2022 roku dwóch transakcji – jednej w kwocie 1.000 złotych i drugiej w kwocie 832,15 złotych, tj. transakcji na łączną kwotę 32832,15 złotych, przekazując pieniądze na rachunek nr (...) należący do F. S., które to czynności udaremniły ich zajęcie.

Z powodów opisanych niżej Sąd przyjął natomiast że zachowanie oskarżonej E. J. stanowiło przestępstwo z art.18§3 k.k. w zw. z art.299§1 k.k. w zw. z art.12§1 k.k. co powodowało konieczność zmiany opisu czynu przypisanego F. S..

W konsekwencji Sąd przyjął, że F. S. dopuściła się popełnienia czynu polegającego na tym, że w okresie od 14 marca 2022 roku do 7 kwietnia 2022 roku we W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przyjęła środki płatnicze w postaci pieniędzy w kwocie 9388,25 euro, stanowiącego równowartość 43788,80 złotych, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego oszustwa na szkodę F. (...) na należący do E. J. rachunek bankowy prowadzony przez bank (...) S.A. o numerze (...), a następie po dokonaniu w dniu 18 marca 2022 r. transferu kwoty 9308,00 euro na należący do E. J. rachunek (...) prowadzony przez bank (...) S.A. a, dokonała w dniach:

- 18 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 19 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 20 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 23 marca 2022 roku dwóch transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 30 marca 2022 roku jednej transakcji w kwocie 1.000 złotych

- 31 marca 2022 roku dwóch transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 3 kwietnia 2022 roku jednej transakcji w kwocie 1.000 złotych

- 4 kwietnia 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 6 kwietnia 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 7 kwietnia 2022 roku dwóch transakcji – jednej w kwocie 1.000 złotych i drugiej w kwocie 832,15 złotych, tj. transakcji na łączną kwotę 32832,15 złotych, przekazując pieniądze na należący do F. S. rachunek nr (...) prowadzony przez Bank (...) S.A., które to czynności udaremniły ich zajęcie.

Sąd uznał zachowanie oskarżonej za zawinione, zwłaszcza, że w kontekście sporządzonej opinii sądowo – psychiatrycznej nie ustalono żadnych okoliczności mogących prowadzić do odmiennego wniosku. Oskarżona, jako osoba dorosła, winna sobie zdawać sprawę z konsekwencji podejmowanych działań.

x☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Punkt V części dyspozytywnej wyroku

E. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Uwagi do znamion przestępstwa art.299§1 k.k. przedstawiono punkcie 3.1 dotyczącym oskarżonej F. S. i pozostają aktualne.

Sąd uznał natomiast, że w odróżnieniu od działania F. S. zachowanie oskarżonej E. J. polegało na udzieleniu pomocy F. S. do popełnienia wyżej opisanego przestępstwa poprzez udostępnienie jej dostępu do rachunków bankowych prowadzonych dla E. J. w banku (...).

Zgodnie z treścią przepisu art. 18 § 3 k.k. odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie. Strona przedmiotowa pomocnictwa polega na ułatwieniu innej osobie popełnienia czynu zabronionego, przy czym zachowanie to nie musi stanowić warunku koniecznego do realizacji czynu przez sprawcę. Przechodząc do znamion strony podmiotowej pomocnictwa wskazać należy, iż "wyraża się w umyślności zachowania, pomocnik musi mieć, co najmniej świadomość, do jakiego czynu zabronionego może udzielić pomocy, godząc się na to" (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 marca 2018 r., sygn. akt II KK 354/17, L.).

W ocenie Sądu oskarżona E. J. obejmowała swoją świadomością, że przekazując F. S. dostęp do prowadzonych na swoją rzecz rachunków bankowych ułatwia jej popełnienie przestępstwa prania brudnych pieniędzy.

W ocenie Sądu twierdzenia oskarżonej, że uczyniła to bowiem F. S. - która wcześniej wiedząc o trudnej sytuacji osobistej E. J. wspierała ją - prosiła ją o to mówiąc, że konto jest jej potrzebne żeby pomóc przyjacielowi, który nie mógł dokonywać przelewów z zagranicy a nie może go założyć na siebie ponieważ ma komornika, nie mogły powodować jej ekskulpacji.

Oskarżona E. J. sama przyznała, że w momencie gdy na jej rachunek (walutowy) wpłynęły pieniądze i konto zostało według jej relacji zablokowane udała się do banku i podpisała oświadczenie, że te pieniądze miały pochodzić od przyjaciela F. S..

Już zatem wówczas miała możliwość ustalenia źródła pochodzenia środków które znalazły się na jej rachunku bankowym, które udostępnionej przez bank historii rachunku przypisane są do konkretnego nadawcy z konkretnego numeru rachunku w Czechach.

Jako właściciel rachunku E. J. miała możliwość wglądu w jego historię, jeżeli nie zdalnie to z pewnością poprzez wizytę w oddziale banku. Oskarżona składając wyjaśnienia przyznała, że wyciągi z rachunku bankowego przychodziły na jej adres mailowy, jednakże nie zapoznawała się z nimi ponieważ jak wyjaśniła to były środki F. S..

Podobna sytuacja dotyczyła drugiego z rachunków tj. złotowego, na który 18.03.2022r. przelana została kwota 42565,48 zł, a następnie w kolejnych dniach zostały dokonane transakcje płatnicze na rachunek bankowy F. S. w łącznej kwocie 32832,15 złotych. Jak wskazywała analiza przepływów na tym rachunku bankowym nie było na nim żadnych wpływów poza przelewem wykonanym z rachunku walutowego E. J. oraz jedną transakcją na kwotę 47 zł dokonaną w dniu 23.03.2022r. dokonana Blikiem, na rachunku tym do jego zamknięcia nie odnotowano żadnych wpłat. Analiza ta uprawniała do wnioskowania, że rachunek ten służył wyłącznie do przyjęcia i wytransferowania pieniędzy pochodzących z przestępstwa na szkodę F. (...)

Sąd przyjął zatem, że E. J. dopuściła się popełnienia czynu polegającego na tym, że w okresie od 14 marca 2022 roku do 7 kwietnia 2022 roku we W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, poprzez udostępnienie F. S. dostępu do rachunków bankowych prowadzonych na jej rzecz w bank (...) S.A. udzieliła F. S. pomocy do przyjęcia środków płatniczych w postaci pieniędzy w kwocie 9388,25 euro, stanowiących równowartość 43788,80 złotych, pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego oszustwa na szkodę F. (...) na należący do E. J. rachunek bankowy o numerze (...) prowadzony przez bank (...) S.A., a następie po dokonaniu w dniu 18 marca 2022 transferu kwoty 9308,00 euro na rachunek należący do E. J. (...) prowadzony przez (...) S.A., dokonała w dniach:

- 18 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 19 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 20 marca 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 23 marca 2022 roku dwóch transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 30 marca 2022 roku jednej transakcji w kwocie 1.000 złotych

- 31 marca 2022 roku dwóch transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 3 kwietnia 2022 roku jednej transakcji w kwocie 1.000 złotych

- 4 kwietnia 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 6 kwietnia 2022 roku pięciu transakcji w kwocie 1.000 złotych każda

- 7 kwietnia 2022 roku dwóch transakcji – jednej w kwocie 1.000 złotych i drugiej w kwocie 832,15 złotych, tj. transakcji na łączną kwotę 32832,15 złotych, przekazując pieniądze na należący do F. S. rachunek nr (...) prowadzony przez Bank (...) S.A., które to czynności udaremniły ich zajęcie, co stanowi przestępstwo z art.18§3 k.k. w zw. z art. art.299§1 k.k. w zw. z art.12§1 k.k.

Sąd uznał zachowanie oskarżonej za zawinione, zwłaszcza, że w kontekście sporządzonej opinii sądowo – psychiatrycznej nie ustalono żadnych okoliczności mogących prowadzić do odmiennego wniosku. Oskarżona, jako osoba dorosła, winna sobie zdawać sprawę z konsekwencji podejmowanych działań.

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

☐

3.5.  Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---

4.  KARY, Środki Karne, Przepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. S.

Punkt I części dyspozytywnej

Punkt I części wstępnej

Wymierzając oskarżonej karę za przypisany jej czyn Sąd brał pod uwagę z jednej strony, aby kara efektywnie spełniła związane z nią cele społeczne, z drugiej zaś strony, aby była ona karą zindywidualizowaną, to jest taką, która w odniesieniu konkretnego sprawcy popełniającego czyn przestępny, będzie zgodna z zasadami zapisanymi przez ustawodawcę w treści przepisu art. 53 k.k.

Znaczenie tych dyrektyw jest tym większe im cięższe skutki powoduje przestępstwo, im bardziej drastyczne lub zuchwałe jest działanie sprawcy oraz w im większym stopniu podłożem przestępstwa jest nieakceptowany społecznie styl życia.

Kara winna jednak również stanowić sprawiedliwościową odpłatę, która spełniać będzie (gdy jest to niezbędne) funkcję zabezpieczającą, która będzie nadto spełniać funkcję właściwego kształtowania prawnej świadomości społeczeństwa, funkcję wychowawczą i funkcje prewencyjne, a zarazem jej rodzaj i stopień surowości będzie uwzględniał rozmiary winy sprawcy czynu zabronionego i stopień społecznej szkodliwości czynu jemu przypisanego (ocenianej przez pryzmat wskazań zawartych w art. 115 § 2 k.k.).

Wymierzając karę Sąd miał również w polu widzenia względy natury prewencyjnej, w znaczeniu prewencji ogólnej i szczególnej. Kara ma bowiem po pierwsze wpłynąć na oskarżoną w sposób, który doprowadzi do tego, iż nie popełni ona ponownie przestępstwa, po drugie uzasadni w społeczeństwie przekonanie o nieopłacalności jego popełnienia.

Wobec przyjęcia działania w warunkach art.12§1 k.k. Sąd wymierzając karę powołał również art.57b k.k. (w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej z dniem 1.10.2023r.) zgodnie z którym skazując za przestępstwo określone w art.12§1 k.k. wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia do podwójnej wysokości górnej granicy ustawowego zagrożenia.

Mając na uwadze wyżej przytoczone wskazania, znaczny stopień szkodliwości popełnionego czynu, stopień zawinienia oskarżonej,

Sąd na podstawie art.299§1 k.k. w zw. z art.57b k.k. w zw. z art.4§1 k.k. wymierzył oskarżonej karę 1 roku pozbawienia wolności, zaś na podstawie art.309 k.k. w zw. z art.33§1 i 3 k.k. grzywnę w ilości 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 złotych, przy jej wymiarze kierując się możliwościami zarobkowymi i majątkowymi oskarżonej.

F. S.

Punkt II części dyspozytywnej

Punkt I części wstępnej

Z uwagi na to, że pokrzywdzony F. (...) poniósł szkodę, a postępowanie dotyczące przestępstwa bazowego zostało umorzone wobec niewykrycia sprawcy, Sąd na podstawie art.46§1 k.k. orzekł wobec oskarżonej F. S. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłacenie na rzecz F. (...) kwoty 21394,40 zł, a zatem połowy kwoty przyjętej na rachunek bankowy, która nie została zwrócona pokrzywdzonemu.

Wobec orzeczenia obowiązku naprawienia szkody Sąd nie orzekał przepadku korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa opisanego w art.299§7 k.k.

F. S.

Punkt III części dyspozytywnej

Punkt I części wstępnej

W oparciu o treść art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 2 lata.

W ocenie Sądu kara warunkowo zawieszona spełni w przypadku prowadzącego ustabilizowane życie oskarżonej swoje cele, a w szczególności zapobiegnie popełnieniu przez nią kolejnych przestępstw.

Okres wyznaczonej oskarżonej próby odzwierciedla charakter naruszonych przez nią norm prawnych. Tak orzeczona kara w ocenie Sądu stanowi właściwą reakcją karną na jej zachowanie, jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonej.

F. S.

Punkt IV części dyspozytywnej

Punkt I części wstępnej

Dla wzmocnienia oddziaływania kary na oskarżoną Sąd, nałożył na nią jeden z obligatoryjnych przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary obowiązków tj. wskazany w art.72§1 pkt 1 k.k. obowiązek informowania Sądu o przebiegu okresu próby, precyzując przy tym, że obowiązek ten winien być realizowany pisemnie, co 6 miesięcy.

E. J.

Punkt V części dyspozytywnej

Punkt II części wstępnej

Wymierzając oskarżonej karę za przypisany jej czyn Sąd brał pod uwagę z jednej strony, aby kara efektywnie spełniła związane z nią cele społeczne, z drugiej zaś strony, aby była ona karą zindywidualizowaną, to jest taką, która w odniesieniu konkretnego sprawcy popełniającego czyn przestępny, będzie zgodna z zasadami zapisanymi przez ustawodawcę w treści przepisu art. 53 k.k.

Znaczenie tych dyrektyw jest tym większe im cięższe skutki powoduje przestępstwo, im bardziej drastyczne lub zuchwałe jest działanie sprawcy oraz w im większym stopniu podłożem przestępstwa jest nieakceptowany społecznie styl życia.

Kara winna jednak również stanowić sprawiedliwościową odpłatę, która spełniać będzie (gdy jest to niezbędne) funkcję zabezpieczającą, która będzie nadto spełniać funkcję właściwego kształtowania prawnej świadomości społeczeństwa, funkcję wychowawczą i funkcje prewencyjne, a zarazem jej rodzaj i stopień surowości będzie uwzględniał rozmiary winy sprawcy czynu zabronionego i stopień społecznej szkodliwości czynu jemu przypisanego (ocenianej przez pryzmat wskazań zawartych w art. 115 § 2 k.k.).

Wymierzając karę Sąd miał również w polu widzenia względy natury prewencyjnej, w znaczeniu prewencji ogólnej i szczególnej. Kara ma bowiem po pierwsze wpłynąć na oskarżoną w sposób, który doprowadzi do tego, iż nie popełni ona ponownie przestępstwa, po drugie uzasadni w społeczeństwie przekonanie o nieopłacalności jego popełnienia.

Wobec przyjęcia działania w warunkach art.12§1 k.k. Sąd wymierzając karę powołał również art.57b k.k. (w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej z dniem 1.10.2023r.) zgodnie z którym skazując za przestępstwo określone w art.12§1 k.k. wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia do podwójnej wysokości górnej granicy ustawowego zagrożenia.

Sąd miał również na uwadze, że karę za pomocnictwo wymierza się w takich granicach jak za dokonanie przestępstwa.

Mając na uwadze wyżej przytoczone wskazania, znaczny stopień szkodliwości popełnionego czynu, stopień zawinienia oskarżonej,

Sąd na podstawie art.299§1 k.k. w zw. z art.19§1 k.k. z art.57b k.k. w zw. z art.4§1 k.k. wymierzył oskarżonej karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, zaś na podstawie art.309 k.k. w zw. z art.33§1 i 3 k.k. grzywnę w ilości 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 złotych, przy jej wymiarze kierując się możliwościami zarobkowymi i majątkowymi oskarżonej.

E. J.

Punkt VI części dyspozytywnej

Punkt II części wstępnej

Z uwagi na to, że pokrzywdzony F. (...) poniósł szkodę, a postępowanie dotyczące przestępstwa bazowego zostało umorzone wobec niewykrycia sprawcy, Sąd na podstawie art.46§1 k.k. orzekł wobec oskarżonej E. J. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłacenie na rzecz F. (...) kwoty 21394,40 zł, a zatem połowy kwoty przyjętej na rachunek bankowy, która nie została zwrócona pokrzywdzonemu.

Wobec orzeczenia obowiązku naprawienia szkody Sąd nie orzekał przepadku korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa opisanego w art.299§7 k.k.

E. J.

Punkt VII części dyspozytywnej

Punkt II części wstępnej

W oparciu o treść art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 2 lata.

W ocenie Sądu kara warunkowo zawieszona spełni w przypadku prowadzącej ustabilizowane życie oskarżonej swoje cele, a w szczególności zapobiegnie popełnieniu przez nią kolejnych przestępstw.

Okres wyznaczonej oskarżonej próby odzwierciedla charakter naruszonych przez nią norm prawnych. Tak orzeczona kara w ocenie Sądu stanowi właściwą reakcją karną na jej zachowanie, jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonej.

E. J.

Punkt VIII części dyspozytywnej

Punkt II części wstępnej

Dla wzmocnienia oddziaływania kary na oskarżoną Sąd, nałożył na nią jeden z obligatoryjnych przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary obowiązków tj. wskazany w art.72§1 pkt 1 k.k. obowiązek informowania Sądu o przebiegu okresu próby, precyzując przy tym, że obowiązek ten winien być realizowany pisemnie, co 6 miesięcy.

5.  INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

--

7.  KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt IX części dyspozytywnej

Mając na uwadze sytuacje majątkową oskarżonych, orzeczone wobec każdej z oskarżonych grzywy i środka kompensacyjnego, przewidując nieefektywność egzekucji Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił obie oskarżone od ponoszenia kosztów sądowych oraz na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych od opłat, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa

6.  PODPIS

Sędzia Agnieszka Marchwicka