Treść orzeczenia III K 208/22 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

III K 208/22 - wyrok Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2023-09-13

Sygn. akt III K 208/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2023 roku

Sąd Okręgowy we Wrocławiu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Elżbieta Wylegalska

Ławnicy: Renata Architek, Zofia Cwynar

Protokolant: Joanna Syzdół

Przy udziale Prokuratora: Mariusza Grzegorowskiego

po rozpoznaniu w dniu: 25 stycznia 2023 roku, 29 marca 2023 roku, 19 kwietnia 2023 roku, 17 maja 2023 roku, 2 czerwca 2023 roku, 7 lipca 2023 roku, 28 lipca 2023 roku, 1 września 2023 roku we Wrocławiu

sprawy:

M. Ł. (1) syna S. i H. z domu C., urodzonego (...) w L.,

oskarżonego o to, że:

w okresie od marca do dnia 28 lipca 2021 roku we W. i B., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, w skład której wchodzili A. N., P. Z. oraz inne osoby, mającej na celu wprowadzanie do obrotu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych,

tj. o czyn z art. 258§1kk;

w okresie od marca do dnia 28 lipca 2021 roku we W. i B., w krótkich odstępach czasu, działając w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 54.000 gramów netto ziela konopi innych niż włókniste oraz 200 gramów metamfetaminy, a w szczególności:

w marcu 2021 roku odebrał w B. od P. Z. 1 kilogram marihuany w cenie 21.000 złotych za kilogram, a następnie przewiózł do W. i sprzedał J. S. w cenie 22.000 złotych,
w kwietniu 2021 roku wspólnie i w porozumieniu z C. D. (1) i A. N. odebrał w B. od P. Z., co najmniej 3 kilogramy marihuany w cenie 13.000 złotych za kilogram, a następnie przewiózł do W. celem wprowadzenia do obrotu,
w okresie od początku lipca do dnia 28 lipca 2021 roku odebrał w B. od Ł. P. (1) 200 gramów metamfetaminy w cenie 80 złotych za gram oraz 3 gramy kokainy, które przewiózł do W., a następnie sprzedał 20 gramów w cenie 120 złotych za gram P. T. oraz przekazał 100 gramów A. N.,
w dniu 28 lipca 2021 roku wspólnie i w porozumieniu z P. T. i A. N. odebrał w B. od P. Z., co najmniej 49 kilogramów marihuany w cenie 15.40 złotych za gram, a następnie przewiózł ją do W. celem wprowadzenia do obrotu,

przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio karany wyrokiem łącznym SR w Lubinie z dnia 20.12.2017r, sygn. akt IIK 729/17 za czyn z art.278§1kk i inne na karę 4 lat 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 24.02.2017r do 2.09.2020r.

tj. o czyn z art. 56 ust 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.Nr179,poz.1485) w zw. z art.12§1kk i art.64§1kk i art.65§1kk,

w okresie od maja do 20 sierpnia 2021 roku we W. i B., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, udzielił pomocy nieustalonej osobie w podrobieniu słowackiego dowodu osobistego o numerze (...) oraz słowackiego prawa jazdy o numerze (...) na nazwisko P. K., dostarczając za pomocą poczty elektronicznej swoje zdjęcie celem jego wklejenia, a następnie posłużył się tymi dokumentami w dniu 27 lipca 2021 roku we W. przy podpisania umowy najmu samochodu F. (...), w dniu 28 lipca 2021 roku w B. podczas kontroli przez funkcjonariuszy Policji, w dniu 20 sierpnia 2021 roku W. podczas kontroli przez funkcjonariuszy Policji oraz przy zameldowania w dniu 11 lipca 2021 roku w hotelu (...) w B.

tj. o czyn z art. 18§3kk w zw. z art.270§1kk i art.270§1kk w zw. z art.11§2kk i art.12§1kk,

od połowy lutego do dnia 25 sierpnia 2021 roku we W., w krótkich odstępach czasu przechowywał, bez wymaganego zezwolenia broń palną w postaci pistoletu samopowtarzalnego (...) model (...), numer (...) produkcji w.

tj. o czyn z art.263§2kk w zw. z art.12§1kk,

A. N. syna C. i J. z domu C., urodzonego (...) we W.

oskarżonego o to, że:

w okresie od marca do połowy sierpnia 2021 roku we W. i B., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, w skład której wchodzili M. Ł. (1), P. Z. oraz inne osoby, mającej na celu wprowadzaniu do obrotu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych,

tj. o czyn z art. 258§1kk;

w okresie od marca do połowy sierpnia 2021 roku we W. i innych miejscowościach, w krótkich odstępach czasu, działając w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 52.900 gramów netto ziela konopi innych niż włókniste, a w szczególności:

w kwietniu 2021 roku wspólnie i w porozumieniu z C. D. (1) i M. Ł. (1) odebrał dwukrotnie w B. od P. Z., co najmniej 3 kilogramy marihuany, a następnie przewiózł do W. i wprowadził do obrotu,
w kwietniu 2021 roku wspólnie i w porozumieniu z C. D. (1) odebrał w B. od P. Z., co najmniej 1 kilogram marihuany, a następnie przewiózł do W. i wprowadził do obrotu,
w dniu 28 lipca 2021 roku wspólnie i w porozumieniu z P. T. i M. Ł. (1) odebrał w B. od P. Z., co najmniej 49 kilogramów marihuany, a następnie przewiózł do W. celem wprowadzenia do obrotu,
w dniu 28 lipca 2021 roku odebrał we W. od M. Ł. (1) 100 gramów metamfetaminy, którą zawiózł do B. i przekazał P. Z.,
w sierpniu 2021 roku w B. kupił od P. Z. 100 gramów marihuany w cenie 20 złotych za gram, którą wprowadził do obrotu,
wiosną 2021 roku we W. i innych miejscowościach, wspólnie i w porozumieniu z C. D. (1), co najmniej 10-krotnie przekazał innym osobom co najmniej 1800 gramów ziela konopi innych niż włókniste,

przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio karany wyrokiem SR Wrocław - Śródmieście z dnia 5.04.2016r, sygn. akt VK 14/16 za czyn z art.56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2016r do 7.06.2017r.

tj. o czyn z art. 56 ust 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.Nr179,poz.1485) w zw. z art.12§1kk i art.64§1kk i art.65§1kk,

w okresie od kwietnia do lipca 2021 roku we W., w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wytworzył znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci co najmniej 2.800 gramów amfetaminy, którą następnie wprowadził do obrotu, sprzedając nieustalonym osobom oraz usiłował wytworzyć co najmniej 2800 gramów amfetaminy, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez funkcjonariuszy Policji, przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio karany wyrokiem SR Wrocław - Śródmieście z dnia 5.04.2016r, sygn. akt VK 14/16 za czyn z art.56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2016r do 7.06.2017r.

tj. o czyn z art. 53 ust 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.Nr179,poz.1485) i art.13§1kk w zw. z art.53 ust. 2 wskazanej ustawy i art.56 ust.3 wskazanej ustawy w zw. z art.11§2kk i art.12§1kk i art.64§1kk,

w okresie od stycznia do dnia 25 sierpnia 2021 roku we W., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, udzielił pomocy nieustalonej osobie w podrobienia ukraińskiego prawa jazdy o numerze (...) dostarczając jej swoje zdjęcia celem jego wklejenia celem posłużenia się tym dokumentem

tj. o czyn z art. 18§3kk w zw. z art. 270§1kk i art. 270§1kk w zw. z art.11§2kk i art.12§1kk.

P. Z. syna J. i E. z domu (...), urodzonego (...) w N.

oskarżonego o to, że:

w okresie od marca 2021 roku do 26 stycznia 2022 roku w B. i W., kierował zorganizowaną grupą przestępczą, w skład której wchodzili A. N., M. Ł. (1) oraz inne osoby, mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na wewnątrzwspólnotowym nabyciu oraz wprowadzaniu do obrotu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych,

tj. o czyn z art. 258§3kk;

w lipcu 2021 roku na terenie H., B. i W., w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia na terenie H., znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci co najmniej 49 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, celem ich wprowadzenia do obrotu na terenie R.,

tj. o czyn z art. 55 ust 3 i art.56 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.11§2kk i art. 65§1kk (Dz.U.Nr179,poz.1485) ;

w okresie od marca 2021 roku do 26 stycznia 2022 roku w B. i W., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 70.1 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, 901,5 gramów kokainy oraz 265 gramów metamfetaminy ziela konopi innych niż włókniste, a w szczególności:

w marcu 2021 roku w B. sprzedał M. Ł. (1) 1 kilogram ziela konopi innych niż włókniste,

w kwietniu 2021 roku w B. sprzedał C. D. (1) i A. N., co najmniej 4 kilogramy ziela konopi innych niż włókniste,

w lipcu 2021 roku w B., przekazał M. Ł. (1), co najmniej 200 gramów metamfetaminy oraz 3 gramy kokainy,

w dniu 28 lipca 2021 roku w B. sprzedał M. Ł. (1) i A. N., co najmniej 49 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste,

na początku sierpnia 2021 roku w B. sprzedał A. N., co najmniej 100 gramów ziela konopi innych niż włókniste,

w okresie od lipca do grudnia 2021 w B., co najmniej kilkakrotnie przekazał mężczyźnie o pseudonimie MUMINEK, co najmniej 150 gramów kokainy,

w okresie od czerwca do grudnia 2021 w B., co najmniej kilkakrotnie sprzedał za P. O., co najmniej 16 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste oraz 15 gramów kokainy,

w okresie od dnia 27 grudnia 2021 roku do dnia 26 stycznia 2022 roku w B. przekazał Ł. P. (1), co najmniej 733,5 gramów kokainy oraz 65 gramów metamfetaminy,

tj. o czyn z art. 56 ust 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.Nr179,poz.1485) w zw. z art.12§1kk i art.65§1kk,

w dniu 26 lipca 2021 roku w B., w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał znaczne ilości środków odurzających w postaci co najmniej 3000 gramów ziela konopi innych niż włókniste,

tj. o czyn z art. 62 ust 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.Nr179,poz.1485) ,

w okresie od sierpnia do października 2021 roku w K. i innych miejscowościach, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając na polecenie M. V., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 41 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, w ten sposób, że dwukrotnie przekazał ją P. P. (1) w cenie 16.000 złotych za kilogram

tj. o czyn z art. 56 ust 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.Nr179,poz.1485) w zw. z art.12§1kk i art.65§1kk,

C. D. (1) syna L. i E. z domu Z., urodzonego (...) we W.

oskarżonego o to, że

w okresie od lata 2019 roku do maja 2021 roku we W., B. i innych miejscowościach, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 5.600 gramów ziela konopi innych niż włókniste, w ten sposób, że:

2-krotnie odebrał w B., co najmniej 4000 gramów ziela konopi innych niż włókniste,
4-krotnie zawiózł do K. i Z., co najmniej 1200 gramów ziela konopi innych niż włókniste,
4-krotnie przekazał we W. co najmniej 400 gramów ziela konopi innych niż włókniste

tj. o czyn z art. 56 ust 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.Nr179,poz.1485) w zw. z art.12§1kk

R. P. syna A. i J. z domu K., urodzonego7 września 1989 roku w B.,

oskarżonego o to że:

w dniu 28 lipca 2021 roku w B., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w zamiarze aby inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na obrocie znaczną ilością substancji psychotropowej w postaci co najmniej 49 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, swoim zachowaniem ułatwił jego popełnienie, w ten sposób, że pomógł w załadunku wskazanej partii narkotyków, które zostały przekazane M. Ł. (1) i A. N. w celu ich wprowadzenia do obrotu,

tj. o czyn z art. 18§3kk w zw. z art.56 ust 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.Nr179,poz.1485) ;

P. O. syna A. i B. z domu K., urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że

w okresie od czerwca do grudnia 2021 roku w B., w krótkich odstępach czasu, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 16.000 gramów netto ziela konopi innych niż włókniste oraz co najmniej 15 gramów kokainy, w ten sposób, że kilkukrotnie odbierał wskazane narkotyki od P. Z. oraz Ł. P. (1) celem wprowadzenia do obrotu.

Tj. o czyn z art. 56 ust 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.Nr179,poz.1485) w zw. z art.12§1kk

P. C. syna M. i H. z domu J., urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że

w lipcu 2021 roku we W., bez wymaganego zezwolenia posiadał broń palną w postaci pistoletu samopowtarzalnego (...) model (...), numer (...) produkcji w.

tj. o czyn z art.263§2kk.

******************

uznaje oskarżonego M. Ł. (1) (Ł.) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku tj. popełnienia przestępstwa z art. 258§1k.k. i za to na podstawie art. 258§1k.k. wymierza mu karę 10 (dziecięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

uznaje oskarżonego M. Ł. (1) (Ł.) za winnego tego, że: w okresie od marca do dnia 28 lipca 2021 roku we W. i B., w krótkich odstępach czasu, działając w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 53 kilogramy netto ziela konopi innych niż włókniste oraz 200 gramów metamfetaminy, a w szczególności:

- w marcu 2021 roku odebrał w B. od P. Z. 1 kilogram marihuany w cenie 21.000 złotych za kilogram, a następnie przewiózł do W. i sprzedał innej osobie w cenie 22.000 złotych,

- w kwietniu 2021 roku wspólnie i w porozumieniu z C. D. (1) i A. N. odebrał w B. od P. Z., co najmniej 3 kilogramy marihuany w cenie 13.000 złotych za kilogram, a następnie przewiózł do W. celem wprowadzenia do obrotu,

- w okresie od połowy czerwca 2021 roku do dnia 28 lipca 2021 roku odebrał w B. od Ł. P. (1) 200 gramów metamfetaminy w cenie 80 złotych za gram oraz 3 gramy kokainy, które przewiózł do W., a następnie sprzedał 20 gramów w cenie 120 złotych za gram P. T. oraz przekazał 100 gramów A. N.,

- w dniu 28 lipca 2021 roku wspólnie i w porozumieniu z P. T. i A. N. odebrał w B. od P. Z., co najmniej 49 kilogramów marihuany w cenie 15.400 złotych za kilogram, a następnie przewiózł ją do W. celem wprowadzenia do obrotu,

przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio karany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Lubinie z dnia 20.12.2017r. sygn. akt IIK 729/17 za czyn z art.278§1kk i inne na karę 4 lat 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 24.02.2017r. do 2.09.2020r. tj. popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12§1k.k. i art.64§1k.k. i art.65§1k.k. przy zastosowaniu art. 4§1k.k. i za to na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65§1k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych każda;

uznaje oskarżonego M. Ł. (1) (Ł.) za winnego tego, że: w okresie od maja do 20 sierpnia 2021 roku we W. i B., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, nabył podrobiony s. dowód osobisty o numerze (...) oraz słowackie prawo jazdy o numerze (...) na nazwisko P. K., do którego uprzednio dostarczył drogą elektroniczną swoje zdjęcie, a następnie posłużył się tymi dokumentami: w dniu 27 lipca 2021 roku we W. przy podpisania umowy najmu samochodu F. (...), w dniu 28 lipca 2021 roku w B. podczas kontroli przez funkcjonariuszy policji, w dniu 20 sierpnia 2021 roku W. podczas kontroli przez funkcjonariuszy policji oraz przy zameldowaniu w dniu 11 lipca 2021 roku w hotelu (...) w B. tj. popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12§1 k.k. i za to na podstawie art. 270§1k.k. przy zastosowaniu art.57b k.k. wymierza mu karę roku pozbawienia wolności;

uznaje oskarżonego M. Ł. (1) (Ł.) za winnego tego, że od połowy lutego do dnia 25 sierpnia 2021 roku we W., posiadał bez wymaganego zezwolenia broń palną w postaci pistoletu samopowtarzalnego (...) model (...), numer (...) produkcji w., tj. popełnienia przestępstwa z art. 263§2k.k. i za to na podstawie art. 263§2k.k. wymierza mu karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności, orzeczone wobec M. Ł. (1) (Ł.) w punkcie 1, 2, 3 i 4 części dyspozytywnej wyroku i wymierza karę łączną 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63§1k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu M. Ł. (1) (Ł.) okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 25 sierpnia 2021 roku godz. 14.25 do dnia 21 grudnia 2021 roku godz. 16.16;

na podstawie art. 45§1 k.k. za czyn przypisany w punkcie 2 wyroku orzeka od oskarżonego M. Ł. (1) (Ł.) przepadek na rzecz Skarbu Państwa kwoty 26 900 ( dwadzieścia sześć tysięcy dziewięćset) złotych tytułem przepadku równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z tego przestępstwa;

na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka od oskarżonego M. Ł. (1) (Ł.) nawiązkę na rzecz (...), Ośrodek (...) we W., al. (...) w kwocie 30 000 (trzydzieści tysięcy) złotych;

uznaje oskarżonego A. N. (N.) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie V części wstępnej wyroku tj. popełnienia występku z art. 258§1k.k. i za to na podstawie art. 258§1k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

uznaje oskarżonego A. N. (N.) za winnego tego, że w okresie od marca do połowy sierpnia 2021 roku we W. i innych miejscowościach, w krótkich odstępach czasu, działając w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 53.100 kg netto ziela konopi innych niż włókniste, a w szczególności:

- w kwietniu 2021 roku wspólnie i w porozumieniu z C. D. (2) i M. Ł. (1) w B. odebrał od P. Z., co najmniej 3 kilogramy marihuany w cenie 13.000 złotych za kilogram, a następnie przewiózł do W. i wprowadził do obrotu,

- w kwietniu 2021 roku wspólnie i w porozumieniu z C. D. (2) odebrał w B. od P. Z., co najmniej 1 kilogram marihuany, a następnie przewiózł do W. i wprowadził do obrotu,

- w dniu 28 lipca 2021 roku wspólnie i w porozumieniu z P. T. i M. Ł. (1) odebrał w B. od P. Z., co najmniej 49 kilogramów marihuany w cenie 15.400 złotych za kilogram, a następnie przewiózł do W. celem wprowadzenia do obrotu,

- w dniu 28 lipca 2021 roku odebrał we W. od M. Ł. (1) 100 gramów metamfetaminy, którą zawiózł do B. i przekazał P. Z.,

- w sierpniu 2021 roku w B. kupił od P. Z. 100 gramów marihuany w cenie 1800 złotych, którą następnie wprowadził do obrotu sprzedając jeden gram za kwotę 20 złotych,

przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio karany wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 5.04.2016r. sygn. akt VK 14/16 za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2016r. do 7.06.2017r. tj. popełnienia czynu z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12§1k.k. i art.64§1k.k. i art.65§1k.k. przy zastosowaniu art. 4§1k.k. i za to na podstawie art. 56 ust. 3 w/w wymienionej ustawy wymierza mu karę 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 350 (trzysta pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (sto) złotych każda;

uznaje oskarżonego A. N. (N.) za winnego tego, że w okresie od kwietnia do lipca 2021 roku we W., w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wytworzył znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci co najmniej 2800 gramów amfetaminy, którą następnie wprowadził do obrotu, sprzedając nieustalonym osobom oraz usiłował wytworzyć co najmniej 2800 gramów amfetaminy, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez funkcjonariuszy policji, przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio karany wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 5.04.2016r. sygn. akt VK 14/16 za czyn z art.56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2016r. do 7.06.2017r. tj. popełnienia czynu z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i art.13§1k.k. w zw. z art. 53 ust. 2 w/w ustawy i art.56 ust. 3 w/w ustawy w zw. z art.11§2k.k. i art.12§1k.k. i art.64§1k.k. i art. 65§1k.k. przy zastosowaniu art. 4§1k.k. i za to na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy w/w ustawy w zw. z art. 11§3k.k. i art. 65§1k.k. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (sto) złotych każda;

uznaje oskarżonego A. N. za winnego tego, że w okresie od stycznia do dnia 25 sierpnia 2021 roku we W., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czynił przygotowania do popełnienia przestępstwa z art. 270§1k.k. w ten sposób, że nabył podrobione ukraińskie prawo jazdy o numerze (...), do którego dostarczył swoje zdjęcie, celem posłużenia się tym dokumentem, tj. popełnienia czynu z art. 270§3k.k. w zw. z art. 12§1k.k. i za to na podstawie art. 270§3k.k. przy zastosowaniu art.57bk.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86§1 i 2 k.k. łączy kary pozbawienia wolności, orzeczone wobec oskarżonego A. N. w punktach 9, 10, 11 i 12 części dyspozytywnej wyroku i wymierza karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach 10 i 11 kary grzywny i orzeka karę łączną grzywny 400 (czterysta) stawek dziennych określając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

na podstawie art. 63§1k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu A. N. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 25 sierpnia 2021 roku godz. 9.40 do dnia 17 grudnia 2021 roku godz.16.55;

na podstawie art. 45§1 k.k. za czyn przypisany oskarżonemu A. N. w punkcie 10 wyroku orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa kwoty 26 900 (dwadzieścia sześć tysięcy dziewięćset) złotych tytułem przepadku równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z tego przestępstwa;

na podstawie art. 45§1 k.k. za czyn przypisany oskarżonemu A. N. w punkcie 11 wyroku orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa kwoty 224 000 (dwieście dwadzieścia cztery tysiące) złotych tytułem przepadku równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z tego przestępstwa;

na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka od oskarżonego A. N. nawiązkę na rzecz (...), Ośrodek (...) we W., al. (...) w kwocie 30 000 (trzydzieści tysięcy) złotych;

uznaje oskarżonego P. Z. za winnego tego, że w okresie od marca 2021 roku do 26 stycznia 2022 roku w B. i W., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, w skład której wchodzili m.in. A. N., M. Ł. (1), Ł. P. (1) oraz inne osoby, mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na wewnątrzwspólnotowym nabyciu oraz wprowadzaniu do obrotu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych, tj. popełnienia czynu z art. 258§1kk i za to na podstawie art. 258§1k.k. wymierza mu karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

uznaje oskarżonego P. Z. za winnego tego, że: w lipcu 2021 roku na terenie H., B. i W., w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia na terenie H., znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci co najmniej 49 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, celem ich wprowadzenia do obrotu na terenie R., tj. o czyn z art. 55 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65§1k.k. i za to na podstawie art. 55 ust. 3 w/w ustawy w zw. z art. 65§1k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych każda;

uznaje oskarżonego P. Z. za winnego tego, że w okresie od marca 2021 roku do 26 stycznia 2022 roku w B. i W. i innych miejscowościach w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 98,1 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, 901,5 gramów kokainy oraz 265 gramów metamfetaminy, a w szczególności:

- w marcu 2021 roku w B. sprzedał M. Ł. (1) 1 kilogram ziela konopi innych niż włókniste w cenie 21.000 złotych za kilogram,

- w kwietniu 2021 roku w B. sprzedał A. N. i M. Ł. (1), co najmniej 3 kilogramy ziela konopi innych niż włókniste w cenie 13.000 złotych za kilogram,

- w kwietniu 2021 roku w B. sprzedał A. N., co najmniej 1 kilogramy ziela konopi innych niż włókniste,

- w lipcu 2021 roku w B., przekazał M. Ł. (1), co najmniej 200 gramów metaamfetaminy oraz 3 gramy kokainy,

- w dniu 28 lipca 2021 roku w B. sprzedał M. Ł. (1) i A. N., co najmniej 49 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, w cenie 15.400 złotych za kilogram

- na początku sierpnia 2021 roku w B. sprzedał A. N., co najmniej 100 gramów ziela konopi innych niż włókniste, w cenie 1800 złotych,

- w okresie od lipca do grudnia 2021 w B., kilkakrotnie przekazał mężczyźnie o pseudonimie MUMINEK, co najmniej 150 gramów kokainy,

- w okresie od dnia 27 grudnia 2021 roku do dnia 26 stycznia 2022 roku w B. przekazał Ł. P. (1), co najmniej 733,5 gramów kokainy oraz 65 gramów metamfetaminy,

- w okresie od sierpnia do października 2021 roku w K. i innych miejscowościach, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 41 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, w ten sposób, że dwukrotnie przekazał je innej osobie (objętej odrębnym postępowaniem) w cenie 16.000 złotych za kilogram,

- w dniu 26 stycznia 2022 roku w B., usiłował wprowadzić do obrotu znaczne ilości środków odurzających w postaci co najmniej 3 kg gramów ziela konopi innych niż włókniste, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie i ujawnienie przez funkcjonariuszy policji wskazanych środków,

tj. popełnienia czynu z art. 56 ust. 3 i art. 13§1k.k. w zw. z art. 56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12§1k.k. i art.65§1k.k. za to na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§3k.k. i art. 65§1k.k. wymierza mu karę 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 400 (czterysta) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych każda;

na podstawie art. 85 k.k. i 86 § 1 i 2 k.k. łączy kary pozbawienia wolności, orzeczone wobec P. Z. w punktach 18, 19, 20 wyroku i wymierza karę łączną 9 (dziewięć ) lat pozbawienia wolności oraz łączy kary grzywny, orzeczone w punktach 19 i 20 i wymierza karę łączną grzywny 500 (pięćset) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych każda;

na podstawie art. 63§1k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu P. Z. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 26 stycznia 202 roku godz. 8.30 do dnia 27 lipca 2022 roku godz. 14.20;

na podstawie art. 45§1 k.k. za czyn przypisany w punkcie 20 wyroku orzeka od oskarżonego P. Z. przepadek na rzecz Skarbu Państwa kwoty 367 230 (trzysta sześćdziesiąt siedem tysięcy dwieście trzydzieści) złotych tytułem równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z tego przestępstwa;

na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka od oskarżonego P. Z. nawiązkę na rzecz (...), Ośrodek (...) we W., al. (...) w kwocie 40 000 (czterdzieści tysięcy) złotych;

uznaje oskarżonego C. D. (2) za winnego tego, że w okresie od lata 2019 roku do maja 2021 roku we W., B. i innych miejscowościach, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 5.6 kilograma ziela konopi innych niż włókniste, w ten sposób, że:

- 2-krotnie odebrał w B., co najmniej 4 kilogramy ziela konopi innych niż włókniste,

- 4-krotnie zawiózł do K. i Z., co najmniej 1,2 kilograma ziela konopi innych niż włókniste,

- 4-krotnie przekazał we W. co najmniej 400 gramów ziela konopi innych niż włókniste

tj. popełnienia czynu z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12§1kk i za to na podstawie art. 56 ust. 3 w/w ustawy w zw. 60§2 i§6 pkt. 3k.k. wymierza mu karę roku i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 (sto) stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 (trzydzieści) złotych;

Na podstawie art. 63§1k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu C. D. (2) okres zatrzymania w sprawie od dnia 9 grudnia 2021 rok godz.10.30 do dnia 10 grudnia 2021 r. godz.11.55;

na podstawie art. 45§1 k.k. za czyn przypisany w punkcie 25 wyroku orzeka od oskarżonego C. D. (2) przepadek na rzecz Skarbu Państwa kwoty 3000 (trzy tysiące) złotych tytułem równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z tego przestępstwa;

na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka od oskarżonego C. D. (2) nawiązkę na rzecz (...), Ośrodek (...) we W., al. (...) w kwocie 1000 (jeden tysiąc) złotych;

uznaje oskarżonego R. P. za winnego tego, że w dniu 28 lipca 2021 roku w B., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w zamiarze aby inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na obrocie znaczną ilością substancji psychotropowej w postaci co najmniej 49 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, swoim zachowaniem ułatwił jego popełnienie, w ten sposób, że pomógł w załadunku wskazanej partii narkotyków, które zostały przekazane M. Ł. (1) i A. N. w celu ich wprowadzenia do obrotu, tj. popełnienia czynu z art. 18§3k.k w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 19§1k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 w/w ustawy wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz 200 ( dwieście) stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

na podstawie art. 63§1k.k. na poczet orzeczonej kary zalicza oskarżonemu R. P. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 26 stycznia 2022 roku godz. 10.20 do dnia 29 marca 2022 roku godz.12.40.

na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka od oskarżonego R. P. nawiązkę na rzecz (...), Ośrodek (...) we W., al. (...) w kwocie 1000 (jeden tysiąc) złotych;

uniewinnia P. O. od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego zarzucanego w puncie XVI części wstępnej wyroku;

uniewinnia P. C. od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XVII części wstępnej wyroku;

na podstawie art. 44§2 k.k. orzeka przepadek dowodów rzeczowych wskazanych w wykazie o nr II/191/21/P/CBSP pod poz. 4 (Drz 530/22), poz.7 (Drz 531/22), w wykazie o nr IV/193/21/P/CBŚP poz. 13 (Drz 535/22), oraz Drz 535/22, 536/22, 537/22, w wykazie o nr VII/223/21/P/ CBŚP pod. poz. 42 (Drz 546/22), w wykazie o nr XXIX/136/22/P/CBŚP pod poz. 137 (Drz 669/22) - poprzez pozostawienie ich w aktach sprawy;

na podstawie art. 44§1 i 2k.k. orzeka przepadek dowodów rzeczowych wymienionych w wykazie o nr XXXIII/151/22/P/CBŚP pod poz. 155 (Drz 542/22), poz. 156 (Drz 543/22), poz.168 (Drz 544/22), w wykazie o nr XII/236/21/P/CBŚP pod poz. 68 (Drz 538/22), w wykazie o nr XVIII/106/22/P/CBŚP pod poz. 78 (Drz551/22), poz. 79 (Drz 552/22), poz. 80 (Drz 553/22), poz. 81 (Drz 554/22), w wykazie o nr XXVI/131/22/P/CBŚP pod poz.103 (Drz 653/22), w wykazie o nr V/11/21/B/CBŚP pod poz.1 (Drz 545/22), w wykazie o nr II/191/21/P/CBŚP pod poz. 8 (Drz 532/22), poz. 9 (Drz 533/22), poz.10 (Drz 534/22);

na podstawie art. 70 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 roku orzeka przepadek dowodów rzeczowych wskazanych w wykazie o nr X/41/21/N/CBŚP pod poz. 5 (Drz 539/22), poz. 6 (Drz 240/22), poz. 7 (Drz 541/22), w wykazie o nr IX/40/21/N/CBŚ pod poz. 2 (Drz 547/22), poz. 3 (Drz 548/22), poz. 4 (Drz 549/22), w wykazie o nr XV/19/22/N/CBŚP pod poz. 10 (Drz 646/22), poz. 11 (Drz 647/22), poz. 12 (Drz 648/22), poz. 13 (Drz 649/22), poz. 14 (650/22), w wykazie o nr XIV/18/22/N/CBŚP pod poz. 9 (Drz 652/22), w wykazie o nr XVII/22/22/N/CBŚP poz. 18 (Drz 670/22), poz. 19 (Drz 671/22), poz. 20 (Drz 672/22), poz. 21 (Drz 673/22), poz. 22 (Drz 674/22), poz. 23 (Drz 675/22), poz. 24 (Drz 676/22), poz. 25 (Drz 677/22), poz. 26 (Drz 678/22), poz. 27 (Drz 679/22), poz. 28 (Drz 680/22), w wykazie o nr XVI/21/22/N/CBŚP poz. 15 (Drz 681/22), poz. 16 (Drz 682/22), poz. 17 (Drz 683/22), w wykazie o nr XVIII/106/22/P/CBŚP pod poz.77 (Drz 550/22), XX/108/22/CBŚP pod poz.91 (Drz 651/22);

zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. K. kwotę 3 837,60 (w tym podatek VAT) tytułem kosztów obrony udzielonej oskarżonemu C. D. (2) z urzędu;

na podstawie art. 624§1k.p.k. zwalnia oskarżonych: M. Ł. (1), R. P. i C. D. (2) od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych;

na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonych: A. N., P. Z. koszty na nich przypadające w tym wymierza opłatę:

- A. N. w kwocie 8 600 złotych,

- P. Z. w kwocie 5600 złotych.

Renata Architek Elżbieta Wylegalska Zofia Cwynar

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIIK 208/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

M. Ł. (1)

czyn przypisany w punkcie 1.

czyn przypisany w punkcie 2.

czyn przypisany w punkcie 3.

czyn przypisany w punkcie 4.

A. N.

czyn przypisany w punkcie 9.

czyn przypisany w punkcie 10.

czyn przypisany w punkcie 11.

czyn przypisany w punkcie 12.

P. Z.

czyn przypisany w punkcie 18.

czyn przypisany w punkcie 19.

czyn przypisany w punkcie 20.

C. D. (1)

czyn przypisany w punkcie 25.

R. P.

czyn przypisany w punkcie 29.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

CZYNY PRZYPISANE OSKARŻONYM:

M. Ł. (1) punkt: 1 i 2

A. N. punkt: 9 i 10

P. Z. punkt: 18, 19 i 20

C. D. (2) punkt: 25

R. P. punkt: 29

W okresie od marca 2021r. do stycznia 2022r. na terenie W. i innych miejscowości w Polsce działała zorganizowana grupa przestępcza, która zajmowała się obrotem znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środkami odurzającymi. W skład grupy m.in. wchodzili M. Ł. (1), A. N., P. Z., Ł. P. (1) i inne osoby.

Wiosną 2021 roku, M. Ł. (1) skontaktował się z P. Z. celem zakupu narkotyków. Mężczyźni spotkali się, ustalili warunki współpracy nadto M. Ł. (1) nabył od P. Z. jeden kilogram marihuany za kwotę 21 000 złotych, którą następnie zbył innej osobie za kwotę 22 000 złotych.

Wobec sfinalizowania tej transakcji M. Ł. (1) i A. N. postanowili kontynuować współpracę z P. Z., jednak tym razem uznali za zasadne skorzystanie z udziału osoby trzeciej „kuriera”. Do tej roli A. N. zaangażował C. D. (2), który do B. udał się jadąc wypożyczonym w tym celu pojazdem marki T. (...), sami zaś pojechali użytkowanym przez A. N. pojazdem marki P. (...). W B., w umówionym wcześniej miejscu, mężczyźni odebrali od P. Z. torbę z 3 (trzema) kilogramami marihuany. Cena za jeden kilogram została ustalona na 13 000 złotych.

A. N. zakupioną marihuanę sprzedawał na terenie W. różnym osobom w cenie 20 złotych za 1 gram.

Po paru tygodniach C. D. (2) ponownie na zlecenie A. N. tym razem korzystając z publicznego środka transportu – pociągiem, pojechał do B., gdzie odebrał od P. Z. kolejny kilogram marihuany, który po powrocie do W. przekazał A. N..

Po jakimś czasie A. N. osobiście udał się do B. na spotkanie z P. Z., celem ustalenia kolejnych terminów dostaw marihuany.

W tym miejscu należy wskazać, iż A. N. nim zaczął współpracę z P. Z., Ł. P. (1) i M. Ł. (2), wcześniej już, bo w okresie od lata 2019 roku współpracował z C. D. (2). Od tego okresu C. D. (2) na polecenie A. N. czterokrotnie przewoził z W. do miejscowości O. (w pobliżu K. i Z.), co najmniej 1200 gramów ziela konopi innych niż włókniste a nadto przekazał innej osobie 400 gram tego środka odurzającego na terenie W.. C. D. (2) za każdy wyjazd z narkotykami otrzymywał od A. N. 300 złotych.

Poza wprowadzaniem do obrotu środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste, grupa ta zajmowała się również obrotem środkami psychotropowymi: latem 2021 roku P. Z. przekazał Ł. P. (1) pakunek zawierający 200 gram metamfetaminy oraz 3 gramy kokainy. Po kilku dniach (w okresie od czerwca do 28 lipca 2021 roku) środki te zostały przekazane M. Ł. (1) w cenie 80 złotych za gram metamfetaminy, które ten przewiózł do W., a następnie sprzedał 20 gramów w cenie po 120 złotych za gram P. T.. P. T. tak nabyte środki psychotropowe sprzedał kolejnym odbiorcom.

Dodatkowo w okresie od czerwca do grudnia 2021 roku w B., Ł. P. (1) kilkukrotnie przekazywał paczki z kokainą, które otrzymywał od P. Z., mężczyźnie o pseudonimie (...). Łącznie przekazał, co najmniej 150 gramów kokainy.

W lipcu 2021 roku P. Z. działając w porozumieniu z Ł. P. (1) udał się do H. w celu ustalenia dostawy marihuany na terytorium Polski, w czasie tego pobytu utrzymywał stały kontakt z M. Ł. (1) poprzez aplikacje WickrMe.

Po powrocie, w dniu 25 lipca 2021 roku w okolicach portu lotniczego we W., M. Ł. (1) użyczył użytkowany przez niego pojazd marki B. P. Z., aby ten wrócił nim do B., a nadto mężczyźni ustalili, że odbiór marihuany nastąpi w B. w dniu 28 lipca 2021 roku. W tym okresie, C. D. (2) zrezygnował już z udziału w przewozie narkotyków, z tego względu M. Ł. (1) zaangażował do tego celu – P. T..

M. Ł. (1) do przewozu narkotyków wynajął w dniu 27 lipca 2021 w wypożyczalni we W., samochód marki F. (...), a przy wynajmie pojazdu posłużył się prawem jazdy na dane P. K.. (...) przekazał P. T.. Następnego dnia rano, P. T. wyjechał z W., F. (...), a M. Ł. (1) wraz z A. N., pojechali za nim pojazdem marki D.. Mężczyźni spotkali się w B. na parkingu galerii handlowej. Wówczas M. Ł. (1) i A. N. pojazdem marki F. (...) pojechali po narkotyki pod wskazany adres, gdzie w garażu odebrali od Z. torby z 49 kilogramami ziela konopi inne niż włókniste, w cenie 15 400 złotych za kilogram. Torby zapakowali do kartonu i owinęli czarna taśmą. Przy załadunku narkotyków pomagał im R. P.. Z tak załadowanym pojazdem wrócili na stację paliw (...), gdzie oczekiwał na nich P. T., który wsiadł do pojazdu F. (...) i udał się w kierunku W.. M. Ł. (1) i A. N. do W. wracali samochodem marki D..

W drodze powrotnej z B., w dniu 28 lipca 2021 roku, około godz. 22.00 we W., P. T. został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji. W wyniku przeszukania samochodu F. (...), zabezpieczono paletę z owiniętym czarną folią kartonem, w którym znajdowało się 7 toreb zawierających ziele konopi inne niż włókniste o łącznej wadze netto 49.103,65 gramów.

Z zabezpieczonych narkotyków można sporządzić 491.036 porcji handlowych, a ich wartość rynkowa wynosi 1.960.000 złotych.

Gdy o umówionej porze P. T. nie dojechał na miejsce, zaniepokojony tą sytuacją M. Ł. (1) skontaktował się telefonicznie z pracownicą wypożyczalni samochodów. Podczas tej rozmowy został poinformowany, iż z lokalizacji pojazdu wynika, że znajduje się on na parkingu policyjnym. Obawiając się zatrzymania w tej sprawie, M. Ł. (1) przekazał A. N. pozostałe 100 gram metamfetaminy (nabyte w czerwcu od Ł. P. (1)) aby ten zawiózł ją do B. i przekazał P. Z..

Grupa, mimo utraty tak znacznej ilości marihuany nie zaniechała swej działalności.

W okresie od sierpnia do października 2021 roku P. Z. w celu wprowadzenia do obrotu środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste współpracował również z osobami trudniącymi się tym procederem na terenie K. i okolic. W tym okresie przekazał P. P. (1) co najmniej 41 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste w cenie 11.000 złotych za kilogram.

W dniu 27 grudnia 2021 roku, Ł. P. (1) w ramach ustalonego w grupie podziału zadań otrzymał od P. Z., celem wprowadzenia do obrotu kolejne partie środków psychotropowych: 863,63 gramy kokainy, 70,15 gramów metaamfetaminy, 2,31 gram 3-C., 3,23 gram 4-C. oraz 1,23 grama ziela konopi innych niż włókniste

Podczas przeszukania w dniu 26 stycznia 2022 roku mieszkań przy ul. (...) oraz przy ul. (...) w B. użytkowanych przez P. Z. zabezpieczono m.in. kilka worków foliowych zawierających ziele konopi inne niż włókniste o łącznej wadze 3000,2 gramów, które P. Z. usiłował wprowadzić do obrotu.

Wyjaśnienia oskarżonego

M. Ł. (1)

Protokół zatrzymania M. Ł. (1)

Protokół przeszukania pojazdu marki D. (...)

Protokół oględzin pojazdu

Opinia (...). Sp. z o.o. - laboratorium (...) cyfrowej

Protokół oględzin telefonu

Protokół oględzin notebook A.

Protokół oględzin przedmiotów zabezpieczonych w pojeździe

Opinia z przeprowadzonych badań z zakresu chemii dotycząca środków psychotropowych ujawnionych podczas przeszukania pojazdu marki D.

(...) z kontroli operacyjnej (...)

Wyjaśnienia oskarżonego

A. N.

Zeznania i wyjaśnienia świadka:

J. T.

Protokół zatrzymania A. N.

Protokoły oględzin rzeczy

Umowa najmu pojazdu marki A.

Wyjaśnienia oskarżanego

C. D. (2)

Protokół zatrzymania C. D. (2)

P. Z.

Protokół zatrzymania P. Z.

Protokoły przeszukań i oględzin

Opinia z przeprowadzonych badań z zakresu chemii

Opinia biegłego z zakresu komputerów i informatyki

Protokół oględzin telefonu

Wyjaśnienia oskarżonego

R. P.

Opinia z zakresu komputerów i informatyki (telefon P.)

opinia biegłego z zakresu komputerów i informatyki

wyjaśnienia i zeznania P. T.

protokół zatrzymania P. T.

protokół oględzin pojazdu marki D.

zeznania M. H.

umowa najmu pojazdu wraz z danymi o lokalizacji pojazdu

protokół oględzin zapisu monitoringu na stacji paliw w B.

płyta DVD z zapisem monitoringu

protokół oględzin zapisu monitoringu ze sklepu (...)

płyta DVD z zapisem monitoringu

zapisy bilingów połączeń telefonicznych użytkowanych przez P. T., M. Ł. (1), A. N. i M. Z. (1)

analiza kryminalna polaczeń i logowań do stacji (...)

opinia z przeprowadzonych badań z zakresu chemii

zeznania świadka K. B.

zeznania świadka

W. R.

opinia z przeprowadzonych badan daktyloskopijnych

zeznania i wyjaśnienia świadka Ł. P. (1)

protokół zatrzymania Ł. P. (1)

Zeznania i wyjaśnienia P. P. (1)

protokół przeszukania miejsca zamieszkania

protokół przeszukania

z materiałem poglądowym

protokół oględzin

opinia z zakresu komputerów i informatyki

opinie badań z zakresu chemii

k.566-558

k.559-560

k.561-565

k.570-575

k. 582-586

k.587-592

k.605-617

k.620-621

k.627-630

k.631-633

k. 902

k.1033-1038

k.1051

k. 3683-3684

k. 246

k.251-255

k. 410-419

k. 270-302

k. 359-375

k.376-391

k. 466-470

k.402-405

k.1039-1049

k.1798-1803

k.1804-1817

k. 605-617

k. 1724-1730

k. 1737-1748

k. 1752-1753

k. 1754-1756

k. 1776-1778

k.1829-1830

k. 2045-2047

k. 3224-3225

k. 3227-3228

k. 3234

k. 3684

k. k.1900-1901

k.1902-1904

k.1906-1907

k.3227-3228

k.3231-3232

k.3775-3776

k.1058

k.1601-1616

k.1760-1761

k.1762- 1765

k.1856-1860

k.1862-1863,

k.1875-1880

k. 3222-3223

k.1838

k. 2645-2647

k. 3701-3702

k. 2080-2081

k. 2094-2123

k.2294-2296

k.2230-2232

k.2367-2368

k.2806-2809

k.2826-2828

k.2145-2179

k.2188-2219

k.2252-2287

k.2302-2345

k.2492-2519

k.2537-2594

k.2520-2538

k.2595-2623

k. 1960-1962

k.1968

k. 2045- 2047

k. 2048-2049

k.1974-2009

k.1147-1439

k.1447-1569

k.132-135

k. 188-196

k.198--199

k. 210-211

k. 223-225

k. 226-230

k.232-233

k.234-235

k.237

k. 582-584

k.2-3

k. 23-30

k.37-38

k.42-46

k.61-67

k. 70

k.77-79

k.88

k.155 i 156

k.157-168

k.178-181

k.516-517

k.521-522

k. 991-995

k.2836- 2840

k. 2849-2851

k.2852

k.2947-2956

k.2974-2975

k.2976-2978

k.2997-3000

k.3004-3005

k.3011-3012

k.3212

k. 3756-3759

k.3832-3833

k.2451-2452

k.2453-2454

k.2456-2457

k.2459-2460

k.2462-2464

k. 2468-2467

3722

2702-2707

2717-2740

k. 2668

k.2679-2681

k.2701-2704

k.2717-2741

k. 2748-2750

k.2762-2789

k.2806-2809,

k. 2826-2828

k.2230-2232

k. 2367-2368

CZYNY PRZYPISANE OSKARŻONEMU:

M. Ł. (1) punkt: 3 i 4

Ze względu na swoją działalność oraz bogatą przeszłość kryminalną M. Ł. (1) postanowił zaopatrzyć się w fałszywe dokumenty oraz w broń palną - pistolet samopowtarzalny (...) model (...), nr (...) produkcji w., który w okresie od połowy lutego 2021 roku 25 sierpnia 2021 roku przechowywał w miejscu swej „pracy” tj. warsztacie samochodowym przy ul. (...) we W..

W celu uzyskania fałszywego dowodu osobistego oraz prawa jazdy, w maju 2021 roku M. Ł. (1) nieustalonej (w niniejszym postepowaniu) osobie udostępnił swoje zdjęcie. Za sporządzenie dokumentów zapłacił 10 000 złotych. Dowód osobisty i prawo jazdy zostały wystawione na dane P. K.. M. Ł. (1) dokumentami tymi posługiwał się m.in. podczas wypożyczenia pojazdu marki F. (...), pobytu w hotelu (...) w B., a także podczas interwencji policji w sklepie (...) w dniu 28.07.2021roku, gdy został zatrzymany podczas kradzieży przedmiotów ze sklepu (...). Interweniującym funkcjonariuszom wylegitymował się dokumentami wydanymi na dane P. K..

Protokół oględzin miejsca ukrycia broni przy ul (...) we W.

Opinia z zakresu broni i batalistyki

opinia biegłego z zakresu komputerów i informatyki

informacja hotelu (...)

zeznania świadków:

M. G.

J. K.

R. C.

P. T.

protokół oględzin zapisu monitoringu ze sklepu (...)

płyta DVD z zapisem monitoringu

wyjaśnienia oskarżonych:

M. Ł. (1)

A. N.

k. 635-636

k. 645-648,

k. 653

k.905-967

k. 578

k.95

k.98

k.122

k.132-135

k. 188-196

k.210-211

k.223-225

k.582-584

k.232-233

k.234-235

k.77-79

k.88

k.566-558

k.559-560

k.561-565

k.570-575

k. 582-586

k.587-592

k.605-617

k.620-621

k.627-630

k.631-633

k. 902

k.1033-1038

k.1730

k. 1754-1756

k.1776-1778

k.1829-1830

CZYN PRZYPISANY OSKARŻONEMU

A. N. punkt 11

w okresie od kwietnia 2021 roku do lipca 2021 roku produkował w miejscowości Ł. amfetaminę, którą sprzedawał we W. innym osobom.

W tym okresie wyprodukował co najmniej 2800 gramów amfetaminy, a sposób produkcji opisał, w zabezpieczonym podczas przeszukania samochodu P., zeszycie.

Podczas przeszukania w dniu 25 sierpnia 2021 roku w mieszkaniu A. N., na ul. (...) we W. ujawniono worek foliowy z kryształkami, a podczas przeszukania domu w Ł. ujawniono m.in. butelki z płynem, worki foliowe, wagi, wiadra, zgrzewarki.

Z opinii z zakresu chemii wynika, że zabezpieczone substancje służyły do wytwarzania amfetaminy, a z zabezpieczonych półproduktów można było wytworzyć 2800 gramów amfetaminy.

Wyjaśnienia oskarżonych:

A. N.

Protokół zatrzymania A. N.

Protokół przeszukania

Protokół oględzin

zapisków sporządzonych przez A. N.

Protokół przeszukania

opinia z przeprowadzonych badań z zakresu chemii

Opinia z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych

k. 1754-1756

k.1776-1778

k.1829-1830

k.1058

k.1627-1629

k.1630-1635

k. 1133-1137

k.1640-1648

k. 1627-1688

k.1769-1770

k. 1696-1698

k.1708-1723

CZYN PRZYPISANY OSKARŻONEMU

A. N. punkt 12

Ze względu na swoją działalność, przeszłość kryminalną oraz brak uprawnień do prowadzenia pojazdów A. N. postanowił zaopatrzyć się w fałszywe dokumenty W tym celu poprzez stronę internetową „D. (...)” wysłał swoje zdjęcie, a za sporządzenie fałszywego dokumentu zapłacił kwotę 1000 złotych.

Wyjaśnienia oskarżonego

A. N.

Opinia z przeprowadzonych badan technicznych dokumentu

k.1752-1753

k.1590-1600

Wyrokiem z dnia 9 listopada 2022 roku w sprawie o sygn. akt IIIK 251/22 Ł. P. (1), P. T. i J. T. zostali skazani za zarzucane im czyny.

Odpis wyroku z dnia 7.11.22r.

k.3670-3674

M. Ł. (1) ma (...), ma średnie wykształcenie, wyuczony zawód: spawacz. Jest kawalerem, prowadzi działalność gospodarczą. Był wielokrotnie karany sądownie za popełnianie przestępstw przeciwko mieniu, bezpieczeństwu w ruchu drogowym, ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

M. Ł. (1) nie jest chory psychicznie, nie był chory psychicznie w czasie popełnienia czynu. Nie jest upośledzony umysłowo. Biegli wykluczyli inne zakłócenia czynności psychicznych mogące mieć wpływ na ocenę poczytalności. T. criminis nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania postępowaniem, nie zachodzą warunki określone w art. 31§1i 2 k.k. Obecnie odbywa karę pozbawienia wolności.

Dane o oskarżonym

Dane o karalności

Odpisy wyroków

Opinia sądowo-psychiatryczna

k. 319

k.3793-3797

k.344-348

k. 3235-3240

A. N. ma (...), ma średnie wykształcenie. Jest kawalerem, nie posiada nikogo na utrzymaniu, prowadzi działalność gospodarczą, był karany sądownie, za popełnienie przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Dane o oskarżonym

Dane o karalności

Odpisy wyroków

k.1080-1081

k.3799

k.1736

P. Z. ma (...), średnie wyksztalcenie. Jest żonaty na utrzymaniu ma jedno dziecko. Był wielokrotnie karany sądownie w tym za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii .

P. Z. nie jest chory psychicznie, nie był chory psychicznie w czasie popełnienia czynu. Nie jest upośledzony umysłowo. Biegli wykluczyli inne zakłócenia czynności psychicznych mogące mieć wpływ na ocenę poczytalności. T. criminis nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania postępowaniem, nie zachodzą warunki określone w art. 31§1i 2 k.k.

W trakcie odbywania kary funkcjonowała poprawnie.

Dane o oskarżonym

Dane o karalności

Opinia sądowo- psychiatryczna

Opinia Dyrektora ZK w G.

k.2383-2384

k. 3788

k.2427-2431

k.3809-3811

C. D. (2) ma (...), zawodowe wykształcenie, wyuczony zawód: tokarz. Prowadzi działalność gospodarczą. Jest kawalerem na utrzymaniu ma dwoje dzieci.

Nie był karany sądownie.

Dane o oskarżonym

Dane o karalności

k.1856-1857

k. 3782

R. P. ma (...), zawodowe wyksztalcenie, zawód wyuczony: kucharz. Jest kawalerem, na utrzymaniu ma dwoje dzieci, utrzymuje się z podejmowanych prac dorywczych. Był karany sądownie za m.in. za popełnianie przestępstw w ruchu drogowym, przeciwko mieniu.

R. P. nie jest chory psychicznie nie był chory psychicznie w czasie popełnienia czynu. Nie jest upośledzony umysłowo. Biegli wykluczyli inne zakłócenia czynności psychicznych mogące mieć wpływ na ocenę poczytalności. T. criminis nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania postępowaniem, nie zachodzą warunki określone w art. 31§1i 2 k.k.

Dane o oskarżonym

Dane o karalności

Opinia sądowo- psychiatryczna

k.1960-1961

k.3790

k. 2061-2063

P. O. ma (...), średnie wykształcenie. Jest kawalerem, na utrzymaniu ma dwoje małoletnich dzieci. Nie ma wyuczonego zawodu, pracuje jako kierowca taksówki, deklaruje dochody w kwocie 1000/1500 złotych miesięcznie. Nie był karany sądownie.

Dane o oskarżonym

Dane o karalności

k. 3080

k.3783

P. C. , ma (...), średnie wykształcenie, z zawodu jest technikiem żywienia zbiorowego. Jest rozwiedziony, na utrzymaniu ma małoletnie dziecko. Prowadzi działalność gospodarczą od 2004 roku, z tego tytułu deklaruje dochody w kwocie 8000 złotych. Był karany sądownie m.in. wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 24 września 2013 roku w sprawie o sygn. akt IIIK 263/11 za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz art. 258§1k.k. Odbył karę 4 lat pozbawienia wolności w ZK S..

Dane o oskarżonym

Odpisy wyroków

Dane o karalności

k. 3131

k. 3142- 3164

k.3792

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

P. O.

Czyn zarzucany w punkcie XVI aktu oskarżenia.

P. C.

Czyn zarzucany w punkcie XVII aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

P. O. został oskarżony o to, że: w okresie od czerwca do grudnia 2021 roku w B., w krótkich odstępach czasu, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 16.000 gramów netto ziela konopi innych niż włókniste oraz co najmniej 15 gramów kokainy, w ten sposób, że kilkukrotnie odbierał wskazane narkotyki od P. Z. oraz Ł. P. (1) celem wprowadzenia do obrotu.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił na ustalenie, by oskarżony popełnił zarzucane mu przestępstwo.

Wyjaśnienia

P. O.

Wyjaśnienia i zeznania Ł. P. (1)

Korespondencja między

Ł. P. (1) i P. O.

Protokoły przeszukań

Odpis wyroku z dnia 9.11.22r.

Sygn. akt IIIK 251/22

Wyjaśnienia

P. Z.

k.3080-3081

k.3085-3087

k.3702-3703

k.2836- 2840

k. 2849-2851

k.2852

k.2947-2956

k.2974-2975

k.2976-2978

k.2997-3000

k.3004-3005

k.3011-3012

k.3212

k. 3756-3759

k.3832-3833

k.3084

k. 3069-3076

k.3670-3674

k. 3701-3702

P. C. został oskarżony o to, że: w lipcu 2021 roku we W., bez wymaganego zezwolenia posiadał broń palną w postaci pistoletu samopowtarzalnego (...) model (...), numer (...) produkcji w., tj. o popełnienie czynu z art.263§2k.k.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił na ustalenie, by oskarżony popełnił zarzucane mu przestępstwo.

Wyjaśnienia P. C.

Wyjaśnienia oskarżonego

M. Ł. (1)

Opinia z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych

k.3131-3133

k.3703

k. 3683-3684

k.639-640

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.1.2.

1.1.3.

1.1.4.

1.1.5.

zeznania świadków:

M. H.

P. T.

K. B.

W. R.

M. G.

J. K.

R. C.

Zeznania i wyjaśnienia J. T.

Zeznania i wyjaśnienia

P. P. (1)

Zeznania i wyjaśnienia Ł. P. (1)

Wyjaśniania

oskarżonego M. Ł. (1)

Wyjaśnienia A. N.

Wyjaśnienia C. D. (2)

Wyjaśnienia P. Z.

Dowody z dokumentów

Opinia sądowo psychiatryczna

Opinie biegłych z zakresu:

- chemii, - informatyki,

- broni, amunicji i balistyki,

-badań dokumentów

Zapisy monitoringu

Dane o karalności

Odpisy orzeczeń

Protokoły przeszukania

oględzin, okazani, analizy połączeń telefonicznych i logowań do stacji (...),

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. H.. Świadek zeznawała na okoliczności w sprawie niesporne dotyczące wypożyczenia przez firmę, w której była zatrudniona pojazdu marki F. (...), którym P. T. w dniu 28 lipca 2021 roku przewoził środki odurzające w postaci marihuany. Zeznania świadka znalazły poparcie w załączonej do akt dokumentacji w postaci umowy najmu samochodu i przejechanej nim trasy.

Sąd dał wiarę depozycjom P. T., świadek był wielokrotnie przesłuchiwany w charakterze podejrzanego na etapie postępowania przygotowawczego w sprawie o sygn. akt (...) Ds.50.2021. Jego wyjaśnienia znalazły potwierdzenie w innych dowodach. W oparciu m.in. o uzyskane od niego informacje przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w dniu 9 listopada 2022 roku w sprawie o sygn. akt IIIK 251/22 został wydany wyrok skazujący (k. k.3670-3674).

Z depozycji P. T. niewątpliwie wynika, że we wskazanym przez niego okresie na zlecenie M. Ł. (1) pojechał po odbiór marihuany do B.. Przedstawiana przez niego wersja zdarzenia znajduje potwierdzenie w zabezpieczonych w sprawie dokumentach w postaci: bilingów telefonicznych i danych logowania do stacji (...), zapisach monitoringu ze stacji paliw w B. oraz sklepu (...), w którym został zatrzymany podczas dokonania kradzieży M. Ł. (1) a także danych dotyczących wypożyczenia pojazdu marki D. i przejechanej przez niego trasy.

Nadto z depozycji P. T. wynika, iż zakupił od M. Ł. (1) 20 gram metamfetaminy płacąc za 1 gram 120 złotych. W tym zakresie jego depozycje znalazły potwierdzenie w wyjaśnieniach M. Ł. (1) oraz utrwalonych nagraniach rozmów telefonicznych prowadzonych pomiędzy P. T. oraz M. Ł. (1).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków K. B. i W. R.. Świadek K. B. w sposób szczery, nie umniejszając swej roli opisał w jaki sposób doszło do zawarcia umowy kupna sprzedaży pojazdu marki D. i jaka była przyczyna, iż figurował on na umowie jako właściciel pojazdu.

Przedstawiona przez niego wersja zdarzenia znalazła poparcie w załączonych do akt sprawy „dokumentach” – umowach kupna sprzedaży oraz zeznaniach świadka: W. R. i wyjaśnieniach M. Ł. (1).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: M. G., J. K. i R. C.. Ich zeznania dotyczyły interwencji podjętej przez funkcjonariuszy policji wobec sprawcy kradzieży w sklepie (...) legitymującego się dokumentami wystawionymi na dane P. K.. Zeznania świadków są spójne, zgodne, wzajemnie się uzupełniają. Znajdują potwierdzenie w pozostałym zebranym w tym zakresie materiale dowodowym w postaci dokumentacji sporządzonej przez funkcjonariuszy policji, zapisu monitoringu oraz w wyjaśnieniach M. Ł. (1), P. T. i A. N..

Sąd do zeznań świadka J. T. podszedł z dużą ostrożnością. Sąd dał wiarę depozycjom J. T. złożonym na etapie postępowania przygotowawczego. W jego trakcie świadek był wielokrotnie przesłuchiwany w charakterze podejrzanego w sprawie o sygn. akt (...) Ds.50.2021. Jego wyjaśnienia znalazły potwierdzenie w innych dowodach. W oparciu m.in. o uzyskane od niego informacje przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w dniu 9 listopada 2022 roku w sprawie o sygn. akt IIIK 251/22 został wydany wyrok skazujący (k.3670-3674).

Z depozycji J. T. niewątpliwie wynika, że we wskazanym przez niego okresie nabywał za pośrednictwem C. D. (2) marihuanę od A. N.. Jego zeznania znalazły potwierdzenie w wyjaśnieniach A. N. i C. D. (2), którzy potwierdzili te okoliczności i przyznali się do popełnienia tego przestępstwa.

Wprawdzie na rozprawie J. T. podniósł, iż w jego ocenie wskazana w zarzucie ilość marihuany była zbyt duża, to jednakże nie był w stanie racjonalnie tej kwestii wyjaśnić. W tym miejscu wskazać jedynie należy, że na etapie składania wniosku i wyrokowania w zakresie zarzucanego mu czynu, okoliczności tej nie kwestionował. Na rozprawie nie był w stanie precyzyjnie określić ilości nabytych środków jak i ostatecznego sposobu rozliczenia się za nie, w tym również poprzez wykonywanie na rzecz oskarżonego A. N. usług montażowych. W ocenie Sądu świadek składając takiej treści zeznania chciał pomóc współoskarżonym i wzmocnić prezentowaną przez nich wersję zdarzenia.

W tym miejscu należy jedynie podnieść, iż wydaje się dalece niewiarygodne twierdzenie oskarżonych i świadka, iż przedmiotem wprowadzania do obrotu przez A. N. środków odurzających we wskazanym okresie była jedynie podawana przez nich ilości marihuany na wyłączny użytek J. T.. Oczywistym jest, iż w tej sytuacji wydatki związane z wypożyczeniem pojazdu, kosztami paliwa i wynagrodzeniem kuriera, tylko po to by dostarczyć wskazane ilości środków odurzających czyniłby całe to przedsięwzięcie skrajnie nierentownym. Z tego względu ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na depozycjach J. T. złożonych na etapie postępowania przygotowawczego, we wstępnym jego okresie, uznając je za szczere i złożone spontanicznie.

Sąd dał wiarę depozycjom P. P. (1), świadek składał wyjaśnienia w charakterze podejrzanego w postępowaniu prowadzonym pod sygn. akt (...) W wyjaśnieniach opisał swoje kontakty z P. Z. dotyczące wprowadzania do obrotu marihuany. Zarówno w tym zakresie jak i co do okoliczności zatrzymania transportu z niespełna 50 kilogramami marihuany przeznaczonymi do wprowadzenia do obrotu przez grupę działającą na terenie W., jego depozycje znalazły potwierdzenie w pozostałym zebranym w sprawie materiale dowodowym: wyjaśnieniach P. T., M. Ł. (1), A. N., protokołach zatrzymania i oględzin oraz opiniach biegłych. Świadek na okazanych mu fotografiach bez wątpliwości rozpoznał P. Z. jako osobę współpracującą z M. V.. Bez najmniejszych wątpliwości zarówno na etapie postępowania przygotowawczego jaki podczas składania zeznań na rozprawie potwierdził, iż marihuana była przywożona do RP z H.. Podana przez niego wersja tworzy zatem spójną całość z depozycjami Ł. P. (1) oraz wyjaśnieniami M. Ł. (1) i A. N.. Świadczy przy tym niewątpliwie, iż wyjaśnienia P. Z. (w których twierdził, iż prezentowana przez niego pozostałym współoskarżonym wersja o nabywaniu marihuany w H., miała na celu jedynie zwiększenie atrakcyjności wprowadzanych przez niego do obrotu środków odurzających), stanowiły jedynie przyjętą przez niego linię obrony mającą na celu unikniecie odpowiedzialności karnej za popełnienie przestępstwa z art. 55 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Sąd do depozycji Ł. P. (1) podszedł z dużą ostrożnością dając im wiarę jedynie w takim zakresie w jakim znalazły poparcie w innych dowodach. Ł. P. (1) składając wyjaśnienia w sprawie o sygn. akt (...) Ds.50.2021, starał się umniejszyć swój udział i rolę w popełnianych przestępstwach, przerzucać odpowiedzialność na inne osoby a także kreować „fakty” w taki sposób, by były one jak najbardziej dla niego korzystne i pozwoliły na uzyskanie możliwości skorzystania z instytucji określonej w art. 60 k.k. Niemniej jednak świadek był wielokrotnie przesłuchiwany w charakterze podejrzanego na etapie postępowania przygotowawczego jak i na rozprawie. Jego zeznania były konsekwentne, spójne, zgodne chociaż nie zawsze układały się w logiczny ciąg zdarzeń. Nieścisłości w ich treści niewątpliwie wynikały zarówno z upływu czasu od zdarzeń o których świadek relacjonował jak i licznych transakcji narkotykowych w których uczestniczył. Ł. P. (1) nie był w stanie spokojnie i szczegółowo udzielać odpowiedzi na zadawane mu pytania, a prezentowana przez niego wersja zdarzeń nie zawsze znajdowała potwierdzenie w innych dowodach. Stąd też Sąd ustalając stan faktyczny w niniejszym postępowaniu oparł się wyłącznie na tych zeznaniach świadka, które znalazły poparcie w innych dowodach.

Z depozycji Ł. P. (1) niewątpliwie wynika, że we wskazanym przez niego okresie współpracował on z P. Z.. Jego zeznania znalazły potwierdzenie w wyjaśnieniach pozostałych współoskarżonych w tym M. Ł. (1) i A. N., którzy przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów, jak również w dokumentacji sporządzonej przez funkcjonariuszy policji, m.in. protokołach przeszukania i ujawnienia środków odurzających i psychotropowych, opiniach biegłych czy też danych zabezpieczonych z telefonów komórkowych.

Ł. P. (2) na okazanych mu zdjęciach rozpoznał, M. Ł. (1), M. V. jako osoby współpracujące z P. Z., rozpoznał także R. P. wskazując, że to właśnie on wraz z P. Z. udał się do W., aby wyjaśnić kwestię utraty przez M. Ł. (1) i A. N. ponad 49 kg marihuany.

Sąd do wyjaśnień oskarżonego M. Ł. (1) podszedł z dużą ostrożnością. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów jednakże składając wyjaśnienia starał się umniejszyć swój udział i rolę w popełnianych przestępstwach, przerzucać odpowiedzialność na inne osoby a także kreować „fakty” w taki sposób, by były one jak najbardziej dla niego korzystne i pozwoliły na uzyskanie możliwości skorzystania z instytucji określonej w art. 60 k.k. Stąd też oskarżony w miarę rozwoju śledztwa „prostował” i zmieniał uprzednio składane wyjaśnienia.

Z uwagi na powyższe, Sąd uznał za wiarygodne jedynie te wyjaśniania M. Ł. (1), które znalazły poparcie w pozostałym materiale dowodowym w tym w wyjaśnieniach P. T., A. N., Ł. P. (1) oraz zabezpieczonych dokumentach w postaci umowy najmu pojazdu, lokalizacji pojazdu, bilingach rozmów, logowania się telefonów użytkowanych przez oskarżonych do stacji (...), w komunikatach zarejestrowanych w ramach kontroli operacyjnej (...), zdjęciach wykonanych podczas wspólnych wyjazdów przedstawiających m.in. P. Z., a także w protokole przeszukania pojazdu w którym ujawniono ponad 49 kg marihuany.

W swych wyjaśnieniach pośrednio M. Ł. (1) potwierdził wersję prezentowaną przez Ł. P. (1) o podziale zadań w grupie, wskazując, iż P. Z. zajmował się wprowadzaniem do obrotu środków odurzających zaś Ł. P. (1) psychotropowych, co miało wiązać się z brakiem zaufania do P. Z. w związku z jego nadużywaniem środków psychotropowych.

Potwierdził również, że oskarżony P. Z. brał udział w wewnątrzwspólnotowym nabyciu i przywozie na teren RP znacznych ilości środków odurzających.

Oskarżony w sposób szczegółowy opisał również udział oskarżonego R. P. we wprowadzaniu do obrotu środków odurzających. Wskazał i opisał dokładnie miejsce przechowywania marihuany oraz okoliczności zapakowania jej do pojazdu marki F. (...). Opisał sylwetkę oskarżonego i bez najmniejszej wątpliwości rozpoznał go na okazanych zdjęciach z tablicy poglądowej (k.589-592).

W tym zakresie wyjaśnieniach M. Ł. (1) znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach A. N. a pośrednio również w depozycjach Ł. P. (1), który potwierdził w swych wyjaśnieniach, że P. Z. współpracował z R. P..

Sąd do wyjaśnień oskarżonego A. N. podszedł z ostrożnością. Oskarżony częściowo przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, chociaż zasłaniał się niepamięcią, co do szczegółów poszczególnych transakcji, starając się umniejszyć swą rolę w przestępczym procederze, bagatelizując swoje zachowanie w zakresie popełnienia czynu z art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Wyjaśnienia oskarżonego znalazły potwierdzenie w zabezpieczonym w sprawie materiale dowodowym w tym w szczególności w wyjaśnieniach M. Ł. (1) - co do wzajemnej współpracy ich wersje zdarzeń są zgodne i wzajemnie się uzupełniają a nadto znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach C. D. (2) a także w depozycjach J. T. złożonych na etapie postępowania przygotowawczego oraz P. T.. Wyjaśnienia te znajdują również potwierdzenie w pozostałym zebranym w sprawie materiale dowodowym w postaci: umów najmu pojazdów, lokalizacji pojazdu marki F. (...), bilingach rozmów, logowania się telefonów użytkowanych przez oskarżonych do stacji (...), w komunikatach zarejestrowanych w ramach kontroli operacyjnej (...), a także w protokole przeszukania pojazdu w którym ujawniono ponad 49 kg marihuany, protokołach przeszukania nieruchomości w której ujawniono laboratorium zorganizowane przez oskarżonego, opiniach z zakresu chemii i informatyki.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom C. D. (2). Oskarżony przyznał się do popełnienia zrzucanego mu czynu, złożył spójne i szczegółowe wyjaśnienia, co do swojej roli w popełnieniu przestępstwa i współpracy z A. N., M. Ł. (1) i J. T.. Wersja podana przez oskarżonego znalazła potwierdzenie w wyjaśnieniach współoskarżonych oraz zabezpieczonych w sprawie dowodach w postaci: umów najmu pojazdów T. (...), protokołach przeszukania.

Sąd do wyjaśnień oskarżonego P. Z. podszedł z bardzo dużą ostrożnością. Oskarżony składając wyjaśnienia starał się umniejszyć swój udział i rolę w popełnianych przestępstwach, przerzucać odpowiedzialność na inne osoby a także kreować „fakty” w taki sposób, by były one jak najbardziej dla niego korzystne. Stąd też oskarżony w miarę rozwoju śledztwa „prostował” i zmieniał uprzednio składane wyjaśnienia.

Z uwagi na powyższe, Sąd uznał za wiarygodne jedynie te wyjaśniania P. Z., które znalazły poparcie w pozostałym materiale dowodowym w tym w wyjaśnieniach P. T., A. N., M. Ł. (1), Ł. P. (1) – w opisanym powyżej zakresie oraz zabezpieczonych dokumentach w postaci umowy najmu pojazdu, lokalizacji pojazdu, bilingach rozmów, logowania się telefonów użytkowanych przez oskarżonych do stacji (...), w komunikatach zarejestrowanych w ramach kontroli operacyjnej (...), zdjęciach wykonanych podczas wspólnych wyjazdów przedstawiających m.in. P. Z., a także w protokole przeszukania pojazdu w którym ujawniono ponad 49 kg marihuany.

W swych wyjaśnieniach P. Z. częściowo potwierdził wersję prezentowaną przez Ł. P. (1) o podziale zadań w grupie, wskazując, iż on przede wszystkim zajmował się wprowadzaniem do obrotu środków odurzających zaś Ł. P. (1) psychotropowych.

Przy ustalaniu stanu faktycznego, za w pełni wiarygodne Sąd uznał sporządzone rzetelnie i zgodnie z wszelkimi wymogami formalnymi opinie sądowo-psychiatryczne dotyczące oskarżonych: P. Z., R. P. i M. Ł. (1). W ocenie Sądu biegli jasno przedstawili zakres swojej pracy, przeprowadzone przez siebie czynności oraz dokładnie opisali wysnute na tej podstawie wnioski i należycie je uzasadnili. Opracowane w sprawie opinie są wyczerpujące, w sposób jednoznaczny wskazują, że nie ma żadnych okoliczności, które mogłyby budzić wątpliwości, co do stanu zdrowia psychicznego oskarżonych.

Sporządzone w sprawie opinie, Sąd uznał za przekonujące, pełne i odpowiadające wymogom procesowym. Opinie pisemne opracowane zostały w oparciu o wiedzę specjalistyczną i zawierały wyczerpujące odpowiedzi na zawarte w postanowieniu o powołaniu biegłych pytania ze wskazaniem zastosowanych procedur. Strony nie kwestionowały opracowanych w sprawie opinii i nie wnosiły do nich zastrzeżeń.

Sąd nie znalazł również podstaw do zakwestionowania zapisów z monitoringu stacji paliw w B. z dnia 28 lipca 2021 roku (k.61-67). Zapis ten jest zgodny z zeznaniami P. T., danymi z lokalizacji pojazdu (k. 46) i wyjaśnieniami oskarżonych A. N. i M. Ł. (1).

Sąd oparł się również na sporządzonych w sprawie dokumentach: protokołach oględzin, przeszukań, wizji lokalnych a także danych o karalności, odpisach wyroków i danych o osadzeniu oskarżonych w jednostkach penitencjarnych, którym to dowodom również nadał walor wiarygodności. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby w zakresie ich kompetencji i brak było podstaw aby je kwestionować. Strony również nie kwestionowały tych dowodów. Ustając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się nadto na materiałach kontroli operacyjnej (...), nie znajdując podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

1.2.1.

Wyjaśnienia P. O.

P. O. w trakcie całego procesu konsekwentnie nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wskazał, iż z oskarżonych osób zna jedynie Ł. P. (1) oraz P. Z.. Podkreślił, że jego znajomość z Ł. P. (1) ograniczała się jedynie do kupowania od niego sterydów na własny użytek, a spotykał się z nim na siłowni w restauracji i w domu Ł. P. (1).

Na okazanych fotografiach rozpoznał zarówno Ł. P. (1) jaki i P. Z.. Odnośnie znajomości z P. Z. oskarżony wskazał, iż poznał go za pośrednictwem Ł. P. (1) na jego siłowni. Podniósł, iż kontaktował się z nim wyłącznie w przedmiocie nabycia samochodu, lecz do transakcji nie doszło.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dał podstaw do podważenia wyjaśnień oskarżonego P. O..

Jedynym dowodem na poparcie stawianego mu w akcie oskarżenia zarzutu były bardzo lakoniczne i niekonsekwentne w tym zakresie depozycje Ł. P. (1) oraz zapis korespondencji prowadzonej między Ł. P. (1) i P. O., której treść oskarżony tłumaczył nabywaniem od Ł. P. (1) sterydów.

W tym miejscu należy jedynie podnieść, iż Ł. P. (1) we wskazanym okresie wbrew przepisom ustawy z dnia 6 września 2001 roku. Prawo farmaceutyczne, wprowadził oraz usiłował wprowadzić do obrotu poza siecią aptek i innych punktów medycznych, bez zezwolenia znaczne ilości produktów farmaceutycznych niewiadomego pochodzenia, a w tym niedopuszczone do obrotu i nie wpisane do Rejestru Produktów L. na terytorium R. za co został m.in. skazany prawomocnym wyrokiem z dnia 9 listopada 2022 roku w sprawie o sygn. akt III K 251/22 przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu (punkt IV orzeczenia).

Przeprowadzane w postępowaniu czynności – przeszukania pojazdów należących do oskarżonego - nie potwierdziły okoliczności podanych przez Ł. P. (1). Nie ujawniono żadnych środków odurzających ani psychotropowych.

Wersji prezentowanej przez Ł. P. (1) nie poparł również w swych wyjaśnieniach P. Z., który stanowczo zaprzeczył, by współpracował z P. O. we wprowadzaniu do obrotu marihuany.

1.2.2.

Wyjaśnienia P. C.

P. C. w trakcie całego postępowania konsekwentnie nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dał podstaw do podważenia wyjaśnień oskarżonego.

Jedynym dowodem na poparcie stawianego mu w akcie oskarżenia zarzutu były wyjaśnienia oskarżonego M. Ł. (1), który jednakże na rozprawie wersji przedstawionej na etapie postępowania przygotowawczego nie podtrzymał.

Na zabezpieczonej broni nie ujawniono śladów linii papilarnych nadających się do identyfikacji.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.2

Wyjaśnienia

A. N.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom A. N. w których zaprzeczył swojemu udziałowi w zorganizowanej grupie przestępczej. W tym zakresie jego wyjaśnienia nie znajdują poparcia w wersji prezentowanej przez M. Ł. (1), Ł. P. (1) i P. Z..

1.1.3.

Wyjaśnienia P. Z.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom P. Z. w zakresie w którym zaprzeczał on temu, że uczestniczył we wewnątrzwspólnotowym nabywaniu marihuany. W tym zakresie jego wyjaśnienia nie wytrzymują konfrontacji z wyczerpującymi, konkretnymi depozycjami złożowymi przez P. P. (1) na rozprawie i w postępowaniu przygotowawczym oraz z depozycjami Ł. P. (1) a także wyjaśnieniami M. Ł. (1) i A. N., a pośrednio także P. T., który opisał okoliczności użyczenia P. Z. przez M. Ł. (1) pojazdu marki B. (k.210), którym wracał z lotniska we W.. Niewątpliwie w trakcie trwania procederu oskarżony P. Z. chełpił się swoimi możliwościami wprowadzania na teren RP środków odurzających z H..

Mając na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego P. Z., w których twierdził, że prezentowana przez niego pozostałym współoskarżonym wersja o nabywaniu marihuany w H., miała na celu jedynie zwiększenie atrakcyjności wprowadzanych przez niego do obrotu środków odurzających, za stanowiącą jedynie przyjętą przez niego linię obrony, mającą na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej za popełnienie przestępstwa z art. 55 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

1.1.5.

Wyjaśnienia R. P.

Zeznania

J. P.

R. P. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Stanowczo zaprzeczył aby miał cokolwiek wspólnego z narkotykami. Sąd wyjaśniania oskarżonego uznał za przyjętą przez niego linię obrony mającą na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwo.

Wyjaśnienia oskarżonego nie wytrzymują jednak konfrontacji ze spójnymi i zgodnymi w tym zakresie wyjaśnieniami M. Ł. (1), A. N. i Ł. P. (1).

M. Ł. (1) i A. N. szczegółowo opisali rolę i udział oskarżonego R. P. w przechowywaniu i pakowaniu marihuany do pojazdu D., którą przekazał im celem wprowadzenia do obrotu P. Z.. Podali dokładny adres a na okazanych fotografiach bez wątpliwości rozpoznali R. P. jako mężczyznę uczestniczącego w tym procederze.

Świadek składała zeznania według swojej najlepszej wiedzy, nie sposób jedna wykluczyć, iż nie miała ona świadomości na temat działalności swojego syna R. P. w tym o przechowywaniu, we wskazanym okresie przekazanych mu przez P. Z. środkach odurzających, zwłaszcza, iż był to bardzo krótki okres. Z tego względu zeznania te nie miały istotnego znaczenia dla zrekonstruowania stanu faktycznego.

1.2.1.

Depozycje Ł. P. (1)

Sąd ustalając stan faktyczny w zakresie czynu zarzucanego P. O. nie uwzględnił depozycji Ł. P. (1).

W tym miejscu należy jedynie jeszcze raz podkreślić, iż był to jedyny dowód na poparcie winy i sprawstwa oskarżonego P. O.. Jednakże zeznania świadka w tym zakresie nie były konsekwentne zarówno, co do czasu jak i miejsca rzekomych transakcji, do których miało dochodzić między oskarżonymi jak i ilości wprowadzanych do obrotu środków psychotropowych i odurzających.

Nie logicznym było również, aby biorąc pod uwagę przyjętą przez oskarżyciela publicznego – na podstawie depozycji Ł. P. (1) - hierarchię panującą w tej zorganizowanej grupie przestępczej, aby P. Z. relacjonował Ł. P. (1) ilość wprowadzanych do obrotu z udziałem oskarżonego P. O. środków odurzających. a środki psychotropowe i to w zdecydowanie mniejszej ilości przekazywał za pośrednictwem Ł. P. (1).

Co do roli jaką w tej zorganizowanej grupie przestępczej pełnił oskarżony P. Z. w swych depozycjach wypowiedział się również P. P. (1), wskazując jednoznacznie, iż był on jedynie wykonawcą poleceń wydawanych przez inne osoby. A w tym zakresie depozycje świadka znalazły również pośrednio potwierdzenie w tych wyjaśnieniach Ł. P. (1), w których ten przytoczył w jaki sposób przez innych członków grupy (m.in. przez M. V.) był postrzegany P. Z..

Mając zatem na uwadze, iż wersja podawana przez Ł. P. (1), zarówno na etapie postępowania przygotowawczego jak i na rozprawie, co do roli i udziału P. Z. w procederze wprowadzania do obrotu środków psychotropowych i odurzających nie była spójna i zgodna z logiką wypadków, a dodatkowo w przypadku oskarżonego P. O. nie znajdowała poparcia w innych bezpośrednich dowodach, Sąd depozycji Ł. P. (1) w tym zakresie nie uwzględnił.

Nie sposób bowiem wykluczyć, poza argumentami przytoczonymi powyżej, iż wyjaśnienia Ł. P. (1), z uwagi na toczące się wówczas przeciwko niemu śledztwo, mogły być wyrazem jego osobistego zainteresowania w pomawianiu innych osób, celem poprawy swej pozycji w postępowaniu .

1.2.2

Wyjaśnienia oskarżonego M. Ł. (1)

Zeznania M. Z. (2)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom M. Ł. (1) złożonym na etapie postępowania przygotowawczego odnośnie przestępstwa zarzucanego P. C.. Wyjaśnienia te były jedynym dowodem na poparcie sprawstwa P. C. i nie znalazły poparcia w pozostałym zebranym w sprawie materiale dowodowym.

Na rozprawie oskarżony przyznał, iż wersja wówczas przez niego przedstawiona miała za zadanie ochronę Ł. P. (1) zaś obciążając P. C., chciał poprawić swoją sytuację procesową aby wykazać, iż współpracuje z organami wymiaru sprawiedliwości.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, że składając wyjaśnienia M. Ł. (1) starał się umniejszyć swój udział i rolę w popełnianych przestępstwach, przerzucać odpowiedzialność na inne osoby a także kreować „fakty” w taki sposób, by były one jak najbardziej dla niego korzystne i pozwoliły na uzyskanie możliwości skorzystania z instytucji określonej w art. 60 k.k. Stąd też oskarżony w miarę rozwoju śledztwa „prostował” i zmieniał uprzednio składane wyjaśnienia dostosowując je niejednokrotnie do treści wyjaśnień składanych przez współoskarżonych.

M. Z. (2), według swej najlepszej wiedzy zrelacjonował przebieg czynności przeprowadzanych z udziałem M. Ł. (1) oraz opisał w jakich okolicznościach i w jaki sposób oskarżony ten tłumaczył fakt posiadania broni palnej (k.3776). Świadek zatem przekazał jedynie wersję zdarzenia przedstawioną mu przez oskarżonego M. Ł. (1).

Tymczasem jednak na rozprawie oskarżony M. Ł. (1) nie kwestionował, iż taką wersje zdarzenia przedstawił funkcjonariuszowi policji, lecz wersji tej nie podtrzymał, z przyczyn opisanych powyżej.

Z tego względu Sąd tych zeznań M. Z. (2) nie uwzględnił rekonstruując stan faktyczny dotyczący zarzutu stawianego P. C..

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

M. Ł. (1)

A. N.

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

10.

25.

29.

M. Ł. (1)

A. N.

C. D. (2)

R. P.

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

11.

A. N.

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

19.

P. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Kwalifikacja z art. 258§1k.k.

Mając na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, iż swoim zachowaniem oskarżeni: M. Ł. (1), A. N. i P. Z. dopuścili się przestępstwa udziału w grupie przestępczej, które w typie podstawowym stanowi przestępstwo powszechne. Może być ono popełnione wyłącznie umyślne, a więc zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym.

Dla przyjęcia przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. i uznania, że można przypisać oskarżonemu przestępstwo udziału w grupie przestępczej konieczne jest dokonanie uprzedniej oceny charakteru grupy w ramach której oskarżony miał działać. Dlatego koniecznym jest ustalenie stopnia zorganizowania grupy w ramach której działa sprawca, a więc ustalenie sieci powiązań, których rodzaj może być różny, ale zawsze należy do nich wyodrębnienie ośrodka decyzyjnego, powiązań między jej członkami oraz form nadających grupie elementy trwałości (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 27 lutego 2020 r., II AKz 54/19, LEX nr 3108032).

Kompletny katalog cech zorganizowanej grupy przestępczej przedstawił Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z 14.06.2017 r. (sygn. II AKa 52/17, LEX nr 2344211), zgodnie z którym zorganizowana grupa przestępcza to ugrupowanie składające się z co najmniej 3 osób, posiadające trwałą strukturę pionową (z wyodrębnionym ośrodkiem decyzyjnym) albo poziomą (bez wyodrębnionego ośrodka decyzyjnego), wykazujące odrębności od zasad przyjętych w danym społeczeństwie i nie identyfikujące się z nimi, o więziach łączących poszczególne jednostki, które świadomie zmierzają do realizacji zamierzonego celu w postaci popełnienia czynu zabronionego.

Jednocześnie dla przyjęcia, że oskarżony działał w ramach grupy przestępczej nie jest konieczna jego wiedza o szczegółach jej organizacji, czy też znajomość wszystkich osób ją tworzących czy mechanizmów funkcjonowania. Wystarczy gotowość sprawcy do spełnienia zadań służących grupie, której świadomość istnienia ma sprawca (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23.10.2019 r. sygn. II AKa 382/18, LEX nr 2759496).

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego i wynikłe z niego ustalenia faktyczne prowadzą do wniosku, że oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali ustawowe znamiona występku z art. 258 § 1 k.k. W toku postępowania wykazano, że oskarżeni współdziałali z innymi ustalonymi członkami grupy przestępczej o charakterze poziomym, której to członkowie wzajemnie ustalali i koordynowali narkotykowe interesy i rozwijali przestępczą działalność związaną z obrotem znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających. P. Z. na polecenie innych członków grupy w zakreślonym przez nich czasie dostarczał m.in. ściśle ze sobą współpracującym M. Ł. (1) i A. N. a także P. P. (1) środki odurzające w postaci znacznych ilości marihuany, które z kolei ci członkowie grupy dystrybuowali kolejnym odbiorcą współdziałając w tym zakresie z tzw. „kurierami” np. C. D. (2), P. T.. Grupa zajmowała się również wprowadzaniem do obrotu znacznych ilości środków psychotropowych. W tym zakresie oskarżeni M. Ł. (1) i A. N. współpracowali z P. Z. i Ł. P. (1). A ich współdziałanie dalece wykraczało poza ramy współsprawstwa. Nie ulega wątpliwości, że oskarżeni M. Ł. (1) i A. N. kooperowali w ramach grupy przestępczej, której działania były trwałe i skoordynowane. Oskarżeni kilkakrotnie spotykali się w celu ustalania terminów dostaw, wzajemnych rozliczeń czy wręcz brali środki odurzające w tzw. „komis”. Niewątpliwie zważywszy na sposób działania grupy oraz ilość środków psychotropowych i odurzających przedmiotowych transakcji oskarżeni dokonywali w celu dalszego wprowadzenia ich do obrotu.

Ustalone okoliczności stanu faktycznego o charakterze podmiotowym, jak i przedmiotowym jednoznacznie prowadzą do wniosku, że oskarżeni działali umyślnie, z zamiarem ewentualnym. M. Ł. (1) i A. N., jak wynika zarówno z ich wyjaśnień jak i depozycji Ł. P. (1), P. P. (1) i wyjaśnień P. Z., po uprzednim ustaleniu tych transakcji z innym członkiem grupy, nabywali lub brali w „komis” od P. Z. i Ł. P. (1) znaczą ilość środków odurzających i psychotropowych przewidując, że do nabycia takiej ilości narkotyków może dojść wyłącznie w ramach współdziałania z innymi osobami i na to się godzili. Ilość nabywanych narkotyków również potwierdza, że środki te były nabywane w celu dalszej odsprzedaży innym osobom, a nie na własny użytek. Bez znaczenia dla możliwości przypisania oskarżonym czynu pozostaje fakt znajomości pozostałych działających w grupie osób, dzięki którym przedmiotowa transakcje z udziałem oskarżonych mogły dojść do skutku.

Celem działań podejmowanych przez oskarżonych w ramach zorganizowanej grupy przestępczej było nabywanie i sprzedaż znacznych ilości środków odurzających i psychotropowych. Zachowania te wypełniają znamiona czynu opisanego w art. 258 § 1 k.k., bowiem zarówno sprzedaż, nabywanie jak i wytwarzanie narkotyków i środków psychotropowych stanowi przestępstwo.

Kwalifikacja z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

w zw. z art. 12§1k.k. i inne

Wina i sprawstwo oskarżonych M. Ł. (1), A. N., C. D. (2) w zakresie popełnienia czynu z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12k.k. a w przypadku R. P. popełnienia czynu z art. 18§3k.k. w zw. z art. 56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii nie budziły wątpliwości Sądu.

Dyspozycję przepisu art. 56 ust. 1 cytowanej ustawy wypełnia ten, kto wbrew przepisom art. 33-35, art. 37 i art. 40, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe lub słomę makową albo uczestniczy w takim obrocie. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, sprawca ponosi surowszą odpowiedzialność z art. 56 ust. 3 cytowanej ustawy. Przez „uczestniczenie w obrocie” rozumie się odpłatne albo nieodpłatne przyjęcie środków odrzucających bądź substancji psychotropowych w celu późniejszego ich przekazania innej osobie, która nie jest ich konsumentem. Nabycie środków odurzających lub substancji psychotropowych, a następnie zbycie tej samej partii narkotyków innym osobom nie prowadzi do odpowiedzialności za dwa przestępstwa. Sprawca odpowiada jedynie za uczestniczenie w obrocie środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi. Odnośnie zaś "znacznej ilości" Sąd Najwyższy wypowiadał się konsekwentnie, że "znaczna ilość" narkotyków to taka, która wystarczy do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób (vide: postanowienie SN z 1 lutego 2007 r., III KK 257/06 , LEX nr 323801; postanowienie SN z 23 września 2009 r., I KZP 10/09 , LEX nr 518123; wyroki SN: z 1 marca 2006 r., III KK 47/05 , LEX nr 182794 i z 10 czerwca 2008 r., III K 30/08, LEX nr 418629). Stanowisko takie wspiera doktryna (vide: M. Bojarski, W. Radecki, Przewodnik po pozakodeksowym prawie karnym, Wrocław 1999, s. 248; L. Chruściel, M. Preiss - Mysłowska, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, Warszawa 2000, s. 257). Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, po raz kolejny stwierdził, że znaczną ilość narkotyków należy rozumieć we wskazany wcześniej sposób, tj. ilość wystarczającą do jednorazowego zaspokojenia potrzeb co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych. W uzasadnieniu postanowienia z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, Sąd Najwyższy podkreślił, że nie ma powodu do odstępowania od poglądu, wypracowanego w piśmiennictwie i judykaturze, w tym w orzecznictwie Sądu Najwyższego, że jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż ze zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, iż oskarżeni M. Ł. (1) w okresie od marca do dnia 28 lipca 2021 roku we W. i B., a A. N. w okresie od marca do połowy sierpnia 2021 roku, w krótkich odstępach czasu, działając w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczyli w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 53 kilogramów netto ziela konopi innych niż włókniste oraz 200 gramów metamfetaminy ( M. Ł. (1)) i odpowiednio 53,100 kilogramów netto ziela konopi innych niż włókniste oraz 100 gramów (A. N.) metamfetaminy. Ilość środków odurzających i substancji psychotropowych bez wątpienia zaś pozwala na jednorazowe odurzenie się nimi co najmniej kilkudziesięciu osób dlatego spełniała kryteria "znacznej ilości" środków z art. 56 ust. 3 cytowanej ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Sąd orzekając o sprawstwie i winie oskarżonych M. Ł. (1) i A. N. zmodyfikował zgodnie z wyjaśnieniami oskarżonych oraz depozycjami świadków opis czynu przypisanego oskarżonemu A. N. uznając, iż wprowadzanie do obrotu środków odurzających wiosną 2021 roku z udziałem C. D. (2) jest powieleniem zarzutu z podpunktu dotyczącego działania grupy w kwietniu 2021 roku. Jak już zostało to przytoczone powyżej nabycie środków odurzających lub substancji psychotropowych, a następnie zbycie tej samej partii narkotyków innym osobom nie prowadzi do odpowiedzialności za dwa przestępstwa.

Niewątpliwie przypisanego im przestępstwa oskarżeni M. Ł. (1) i A. N. dopuścili się działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czyniąc sobie przy tym z popełnienia przestępstwa źródło stałego dochodu, stąd też Sąd podzielił stanowisko oskarżyciela publicznego co do kwalifikacji czynu przypisanego oskarżonym poprzez zastosowanie art. 65§1k.k.

Z danych o karalności oraz informacji z N..Sad wynika, iż przypisanych im czynów oskarżeni dopuścili się działając w warunkach powrotu do przestępstwa, bowiem uprzednio byli skazani: M. Ł. (1) wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Lubinie z dnia 20.12.2017r. sygn. akt IIK 729/17 za czyn z art.278§1kk i inne na karę 4 lat 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 24.02.2017r. do 2.09.2020r. a A. N. wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 5.04.2016r. sygn. akt VK 14/16 za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2016r. do 7.06.2017r. Niewątpliwie czyny przypisane oskarżonym są przestępstwami podobnymi do tego, za które byli uprzednio skazani. Zwrotowi „przestępstwo podobne”, użytemu w art. 64 § 1 k.k., należy przypisywać znaczenie ustalone w jego definicji legalnej, którą wprowadza art. 115 § 3 k.k.. Stosownie do tego przepisu przestępstwo ponowne jest podobne do przestępstwa, za które sprawca „był już skazany”, a więc przestępstwa uprzedniego, jeżeli oba przestępstwa należą do tego samego rodzaju, oba zostały popełnione z zastosowaniem przemocy albo groźby jej użycia lub też oba zostały popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. (Komentarz do Kodeksu Karnego, Część Ogólna, pod red. A Zoll).

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił również na ustalenie, iż swoim zachowaniem oskarżony C. D. (2) wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z at. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii gdyż w okresie od lata 2019 roku do maja 2021 roku we W., B. i innych miejscowościach, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 5.6 kilograma ziela konopi innych niż włókniste.

Ponadto działania oskarżonych: M. Ł. (1), A. N. i C. D. (2) podejmowane wielokrotnie przez dłuższy czas oraz znaczną ilość posiadanych środków odurzających, pozwala przyjąć, że transakcje miały charakter periodyczny, co uzasadnia zastosowanie kwalifikacji z art. 12§1 k.k.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 §1k.k. przestępstwo ciągłe zachodzi, gdy spełnione są określone przesłanki podmiotowe i przedmiotowe. Przesłanką podmiotową jest istniejący z góry zamiar, obejmujący realizację zamierzonego przestępstwa w dwu lub więcej zachowaniach, natomiast przesłanki przedmiotowe to „krótkie odstępy czasu” między tymi zachowaniami.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w ocenie Sądu pozwolił również na ustalenie, iż swoim zachowaniem w dniu 28 lipca 2021 roku polegającym na przechowaniu oraz pomocy w załadunku do pojazdu marki F. (...) środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste oskarżony R. P. wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 18§1k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Mówiąc o znamieniu „uczestnictwa w obrocie” rozumieć należy przez to odpłatne albo nieodpłatne przyjęcie środków odurzających w celu późniejszego ich przekazania innej osobie, która nie jest ich konsumentem. Charakteryzujący dalej znamię „uczestnictwa w obrocie” Sąd Najwyższy wskazał, że odnosi się ono nie tylko do zachowań związanych z bezpośrednim przekazywaniem środków odurzających innej osobie, ale także do zachowań składających się na funkcjonowanie takiej osoby w obrocie narkotykami – np. magazynowanie środków czy też udostępnianie lokalu, w którym ma dojść do wprowadzenia środków do obrotu (por. postanowienie SN z 9.02.2011 r., V KK 288/10, LEX nr 783117).

Uzasadnieniem dla przyjęcia w kwalifikacji czynu przypisanego oskarżonym: M. Ł. (1), A. N., C. D. (2) oraz R. P. przepisu art. 4 § 1 k.k. było zastosowanie ustawy w brzmieniu sprzed nowelizacji z dnia 5.08.2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1855), która weszła w życie w dniu 1.01.2023 r., tj. w brzmieniu względniejszym dla oskarżonych.

Oskarżeni działali umyślnie i w zamiarze bezpośrednim. Brak było przesłanek wyłączających winę i bezprawność przypisanego im czynu.

Kwalifikacja z art. 53 ust. 2 i art. 56 ust. ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

w zw. z art. 11§2k.k. i w z. z art. 12§1k.k. i art. 64§1k.k. i art. 65§1k.k.

Wina i sprawstwo A. N. w zakresie popełnienia przestępstwa z art. 53 ust.2 w zw. z art. 56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2k.k. i art. 12§1k.k. nie budzi wątpliwości. Oskarżony w okresie od kwietnia do lipca 2021 roku we W. (Ł.), w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wytworzył znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci co najmniej 2800 gramów amfetaminy, którą następnie wprowadził do obrotu, sprzedając nieustalonym osobom oraz usiłował wytworzyć kolejną partię amfetaminy w takiej samej ilości, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez funkcjonariuszy policji.

Znamię czasownikowe „wytwarza” oznacza czynności, za pomocą których mogą być otrzymywane m.in. środki odurzające lub substancje psychotropowe albo nowe substancje psychoaktywne, ich oczyszczanie, ekstrakcję surowców i półproduktów oraz otrzymywanie soli tych środków lub substancji (art. 4 pkt 35 ustawy). Proces wytwarzania środków odurzających, substancji psychotropowych lub nowych substancji psychoaktywnych może być w niektórych przypadkach bardzo skomplikowany, w innych – niezwykle prosty. Fakt ten nie ma jednak żadnego znaczenia dla oceny zachowania sprawcy wytwarzającego wspomniane produkty psychoaktywne. Nie wpływa też na ocenę stopnia społecznej szkodliwości takiego czynu. Przepis art. 53 ust.2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wprowadza kwalifikowaną postać czynu przestępczego w stosunku do art. 53 ust.1, jest zbrodnią w rozumieniu prawa karnego (art. 7 § 2 k.k.). Popełnić ją może osoba, która wbrew przepisom ustawy wytwarza, przetwarza albo przerabia środki odurzające, substancje psychotropowe bądź przetwarza słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne: w znacznej ilości, czyni to w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Dla bytu tego przestępstwa wystarczy, że sprawca zachowa się chociażby w jeden z wymienionych sposobów. Oskarżony wytworzył znaczną ilość amfetaminy, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych i czynił to w celu osiągnięcia korzyści majątkowej a wręcz działał z zamiarem uczynienia z tego źródła stałego dochodu.

Mając na uwadze, że A. N. wyprodukowaną przez siebie amfetaminę wprowadził do obrotu, zasadne jest w tym przypadku przyjęcie kumulatywnego zbiegu z art. 56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W większości sytuacji producent narkotyku jest osobą wprowadzającą go do obrotu. Skoro wprowadzenie do obrotu rozumiemy jako pierwsze wprowadzenie danej substancji na rynek, to jakakolwiek czynność producenta będąca przekazaniem efektów produkcji osobie trzeciej, która nie jest udzieleniem, będzie realizacją znamion z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani. W sytuacji gdy sprawca w momencie rozpoczynania produkcji ma już zamiar sprzedaży uzyskanych środków lub substancji, a z takim zamiarem działał oskarżony, to jego zachowanie stanowi czyn ciągły i jest jednym przestępstwem wyczerpującym ustawowe znamiona z art. 53 ust. 2 w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani w zw. z art. 11§2k.k. i art. 12§1k.k. i w zw. z art. 65§1k.k.

Z danych o karalności oraz informacji z N..Sad wynika, iż czynu tego oskarżony A. N. dopuścił się działając w warunkach powrotu do przestępstwa, bowiem był uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 5.04.2016r. sygn. akt VK 14/16 za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2016r. do 7.06.2017r.

Niewątpliwie czyn przypisany oskarżonemu jest przestępstwem podobnymi do tego, za które był uprzednio skazany.

Uzasadnieniem dla przyjęcia w kwalifikacji czynu przypisanego oskarżonemu A. N. przepisu art. 4 § 1 k.k. było zastosowanie ustawy w brzmieniu sprzed nowelizacji z dnia 5.08.2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1855), która weszła w życie w dniu 1.01.2023 r., tj. w brzmieniu względniejszym dla oskarżonych.

Oskarżony działał umyślnie i w zamiarze bezpośrednim. Brak było przesłanek wyłączających winę i bezprawność przypisanego mu czynu.

Kwalifikacja z art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

w zw. z art. 65§1k.k.

Wina i sprawstwo oskarżonego P. Z. w zakresie czynu z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii nie budziły wątpliwości Sądu. Dyspozycję przepisu art. 55 ust. 3 cytowanej ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wypełnia ten, kto wbrew przepisom ustawy, dokonuje przywozu, wywozu, przewozu, wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy znacznej ilości środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej albo dopuszcza się tego czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Odnośnie zaś „znacznej ilości” Sąd Najwyższy wypowiadał się konsekwentnie, że „znaczna ilość” narkotyków to taka, która wystarczy do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób. Przedmiotem ochrony przepisu art. 55 ust. 3 komentowanej ustawy jest nie tylko zdrowie i życie społeczeństwa jako całości, ale przede wszystkim zabezpieczenie kraju przed nielegalnym wprowadzeniem na jego terytorium środków odurzających lub substancji psychotropowych; tym samym przepis ten nie obejmuje następczego przechowywania i posiadania narkotyków, gdyż miejscem popełnienia tego przestępstwa jest granica państwa. (…). W sytuacji więc, gdy sprawca dysponuje środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi już po zakończeniu akcji przestępczej związanej z ich dostawą z innego państwa, a więc np. z zamiarem dalszej ich odprzedaży, udzielenia innej osobie lub też zużycia ich na własne potrzeby, takie zachowanie stanowi odrębne przestępstwo, pozostające w zbiegu realnym z przestępstwem określonym w art. 55 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (por. wyrok Sądu Najwyższego z 7.05.2013 r., III KK 25/13. OSNKW 2013/9, poz. 73).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż ze zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że oskarżony w lipcu 2021 roku na terenie H., B. i W., w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia na terenie H., znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci co najmniej 49 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, celem ich wprowadzenia do obrotu na terenie R. tj. swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Ilość tych środków odurzających bez wątpienia pozwala na jednorazowe odurzenie się nimi co najmniej kilkudziesięciu osób, dlatego spełnia kryteria „znacznej ilości” środków z art. 55 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Wobec ustalenia, iż oskarżony zarzucanego mu czynu dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej Sąd zastosowała kwalifikację z art. 65§1k.k.

Oskarżony działał umyślnie i w zamiarze bezpośrednim. Brak było przesłanek wyłączających winę i bezprawność przypisanego jemu czynu.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

12.

M. Ł. (1)

A. N.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

M. Ł. (1)

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

18.

P. Z.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

20.

P. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Kwalifikacja z art. 270§1 k.k. i 270§3k.k.

Sąd nie podzielił kwalifikacji prawnej przyjętej przez oskarżyciela publicznego w akcie oskarżenia, co do czynów zarzucanych oskarżonym M. Ł. (1) i A. N. (punkty III i VIII części wstępnej wyroku).

W doktrynie prawa karnego, jako jedną z form pomijalnego zbiegu przestępstw, wymienia się tzw. współukarane przestępstwo uprzednie, za które można uznać taki czyn, który stanowi środek prowadzący do dalszego celu, przy czym celem tym jest także przestępstwo.

W ocenie Sądu Okręgowego pomocnictwo do sfałszowania dokumentu (polegające na przekazaniu swojego zdjęcia innej osobie, aby ta dokonała podrobienia dokumentu), a następnie użycie sfałszowanego dokumentu, należy uznać za przestępstwo współukarane uprzednie. Działanie oskarżonego M. Ł. (1) polegające na nabyciu dowodu osobistego oraz prawa jazdy na nazwisko P. K. z wcześniej przez niego dostarczonym jego zdjęciem, a następnie używanie ich jako autentycznych podczas kontroli przez funkcjonariuszy policji, podczas zameldowana w hotelu czy zawierania umowy najmu pojazdu wyczerpuje ustawowe znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 §1k.k. ( podobnie: Wyrok SA w Lublinie z dnia 19 listopada 2003r. sygn. akt II AKa 232/03).

Podobnie w przypadku oskarżonego A. N. Sąd przyjął, iż jego zachowanie polegające na nabyciu ukraińskiego podrobionego prawa jazdy, do którego uprzednio dostarczył swoje zdjęcie, wyczerpuje ustawowe znamiona przestępstwa z art. 270§3k.k. Posiadanie sfałszowanego dokumentu (np. sfałszowanego prawa jazdy) może natomiast w kontekście innych okoliczności faktycznych realizować znamiona karalnego przygotowania do popełnienia czynu zabronionego z art. 270 § 1 in fine (por. wyrok SN z 28.01.2005 r., V KK 364/04, OSNKW 2005/3, poz. 30). Podobnie kwalifikował Sąd Najwyższy posiadanie przerobionego paszportu (z doklejoną fotografią sprawcy) z zamiarem jego użycia (postanowienie SN z 1.09.2003 r., V KK 398/02, LEX nr 80707).

Kwalifikacja z art. 263§2k.k.

Wina i sprawstwo M. Ł. (1) w zakresie czynu opisanego w punkcie 4 wyroku tj. popełnienia przestępstwa z art. 263§2k.k. nie budzi najmniejszych wątpliwości. Oskarżony przyznał, iż posiadał pistolet samopowtarzalny (...) model (...), numer (...) produkcji w., który przechowywał na terenie posesji przy ul. (...) we W.. Pistolet ten jest bronią palną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji, ponieważ został przerobiony samodziałowo na jej posiadanie nie można uzyskać pozwolenia . Mechanizmy tego pistoletu działają prawidłowo i można z niego oddawać strzały przy użyciu nabojów pistoletowych kal. 9x19 mm Parabellum (opinia biegłego z dnia 14.09.2021 roku (k.645-648).

Sąd wyeliminował z kwalifikacji prawnej czynu art. 12§1k.k. W art. 263 § 2 k.k. mowa jest o posiadaniu bez wymaganego zezwolenia broni palnej lub amunicji. Jak zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z 13.08.1993r., WR 107/93, OSNKW 1993/11–12, poz. 74: (...) broni palnej lub amunicji [...] jest każde władanie nimi, jeżeli tylko towarzyszy sprawcy taki zamiar, nawet bez chęci zatrzymania tych rzeczy na własność. Przestępstwo [...] jest przestępstwem trwałym, polegającym na utrzymywaniu określonego stanu bezprawnego, który zaczyna się z chwilą wejścia w „posiadanie” broni palnej lub amunicji, a kończy się w wyniku przekazania tych rzeczy organom ścigania albo innej osobie do całkowitej dyspozycji bądź nieodwracalnego zniszczenia lub porzucenia.

Kwalifikacja z art. 258§3k.k.

Sąd nie podzielił kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego przez oskarżyciela publicznego P. Z. tj. popełnienia przez niego przestępstwa z art. 258§3k.k. Kierowanie grupą przestępczą polega na podejmowaniu kluczowych decyzji dotyczących funkcjonowania grupy oraz wydawania poleceń jej członkom. Atrybutem osoby kierującej może być także uprawnienie do karania członków grupy, wykluczania ich z grupy itp. Nie jest wystarczające koordynowanie działalności członków grupy, należy zbadać wpływ czynności danej osoby na działalność grupy oraz czy np. od niej zależało zaprzestanie tej działalności (zob. wyrok SN z 22.10.2015 r., III KK 232/15, LEX nr 1818230).

Tymczasem zebrany w sprawie materiał dowodowy, obrazujący sposób funkcjonowania w grupie, wykonywanie przez P. Z. poleceń wydawanych mu przez innych członków grupy, jednoznacznie wskazuje na to iż to nie do niego należało podejmowanie kluczowych decyzji dotyczących jej działania. Niewątpliwie współpracując z M. Ł. (1) i A. N., P. Z. niejako koordynował ich działania, jednakże z depozycji P. P. (1) jednoznacznie wynika, iż w tej zorganizowanej grupie przestępczej oskarżony P. Z. pełnił raczej poślednią rolę, podporządkowywał się poleceniom innych jej członków.

Niewątpliwie zatem P. Z. swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona występku z art. 258§1k.k. co zostało już opisane powyżej w punkcie dotyczącym podstawy skazania oskarżonych A. N. i M. Ł. (1), a który dotyczy również działalności P. Z..

Kwalifikacja z art. art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 13 §1k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12§1k.k. i art. 65§1k.k.

Sąd nie podzielił również kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu P. Z. przyjętej w punktach XI, XII i XIII części wstępnej wyroku. W ocenie Sądu zachowanie te stanowią jeden czyn wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 13§1k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z art. 12§1k.k. i 11§2k.k. w zw. z art. 65§1k.k.

Niewątpliwe oskarżony działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej w okresie od marca 2021 roku do 26 stycznia 2022 roku w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu, wbrew przepisom ustawy uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci 98,1 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, 901,5 gramów kokainy oraz 265 gramów metamfetaminy.

Oskarżony wypełnił swoim zachowaniem ustawowe znamiona przestępstwa opisanego w art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, który z uwagi na obrót znaczą ilością środków odurzających i substancji psychotropowych, stanowi typ kwalifikowany przestępstwa nielegalnego wprowadzenia do obrotu substancji odurzających i psychotropowych.

Mówiąc o znamieniu „uczestnictwa w obrocie” rozumieć należy przez to odpłatne albo nieodpłatne przyjęcie środków odurzających w celu późniejszego ich przekazania innej osobie, która nie jest ich konsumentem. Charakteryzujący dalej znamię „uczestnictwa o obrocie” Sąd Najwyższy wskazał, że odnosi się ono nie tylko do zachowań związanych z bezpośrednim przekazywaniem środków odurzających innej osobie, ale także do zachowań składających się na funkcjonowanie takiej osoby w obrocie narkotykami – np. magazynowanie środków czy też udostępnianie lokalu, w którym ma dojść do wprowadzenia środków do obrotu (por. postanowienie SN z 9.02.2011 r., V KK 288/10, LEX nr 783117).

P. Z. uczestniczył w obrocie wyżej opisanymi środkami w ten sposób, że przekazywał je m.in. M. Ł. (1), A. N., Ł. P. (1) i P. P. (1), którzy z kolei byli pośrednikami do dalszego wprowadzania do obrotu znacznych ilości środków odurzających - stanowiło to element działalności polegającej na rozprowadzaniu narkotyków na szeroką skalę. Ilość przekazywanych sobie substancji jasno wskazuje na zamiar stron transakcji narkotykowej, jakim było zaspokojenie zapotrzebowania na środki odurzające w szerokim gronie odbiorców. Z punktu widzenia podmiotowego, zachowanie oskarżonego P. Z. spajał jeden zamiar, którym było dążenie do rozprowadzenia narkotyków i osiągania od razu, bądź w niedalekiej przyszłości zysków.

Odnosząc się do znamienia „znacznej ilości” kwalifikującego przestępstwo, wskazać należy, że stanowi ono znamię ocenne. Przez znaczną ilość narkotyków należy rozumieć ilość wystarczającą do jednorazowego zaspokojenia potrzeb co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 25.07.2012 r., II AKa 221/12, LEX nr 1213793, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 4.02.2013 r., II AKa 401/12, LEX nr 128667, por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 12.09.2013 r., II AKa 141/13, LEX nr 1378751). Przyjmując, że handlowa porcja marihuany (tzw. „działka”) wynosi 1 g. Przekazane oskarżonemu i przez oskarżonego środki odurzające i substancje psychotropowe stanowiły znaczną ilość, bowiem pozwalały na jednorazowe odurzenie wielu osób.

Ponadto działania oskarżonego podejmowane wielokrotnie przez długi okres czasu oraz znaczna ilość posiadanych środków odurzających, pozwala przyjąć, że transakcje miały charakter periodyczny, co uzasadnia zastosowanie kwalifikacji z art. 12 k.k.

Natomiast ujawnienie podczas przeszukania u oskarżonego w dniu 26 stycznia 2022 roku znacznych ilości środków odurzających w postaci co najmniej 3 kilogramów ziela konopi innych niż włókniste, w ocenie Sądu winno być kwalifikowane z art. 13 §1k.k. w zw. z art. 56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, a nie jak przyjął to oskarżyciel publiczny z art. 62 ust.2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Niewątpliwie oskarżony wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował wprowadzić do obrotu ujawnione u niego środki odurzające, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie i ujawnienie ich przez funkcjonariuszy policji. Posiadane przez oskarżonego w dniu 26 stycznia 2022 roku środki odurzające stanowiły znaczną ilość, bowiem pozwalały na jednorazowe odurzenie wielu osób.

Zgodnie z art. 13 § 1 k.k. odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. W swej istocie o usiłowaniu wprowadzania do obrotu środków odurzających można mówić już w sytuacji, gdy nabywa się określone substancje w ilościach wskazujących, że nie są one przeznaczone na własny użytek. Jeśli zatem określona osoba, a w sprawie przedmiotowej oskarżony, realizuje swym uprzednim zachowaniem znamiona czynów kwalifikowanych na podstawie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii to istnieją pełne podstawy do przyjęcia, że każde następne przygotowane i mające nastąpić działanie, tu wprowadzenie środków odurzających do obrotu, które jednak nie następuje z przyczyn innych niż świadome działanie oskarżonego jest właśnie usiłowaniem opisanym w art. 13 § 1 k.k. (Wyrok SA w Szczecinie z 21.05.2020 r., II AKa 62/20, LEX nr 3207988).

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

32.

P. O.

3.5. Uniewinnienie

33.

P. C.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwala w sposób jednoznaczny, nie budzący wątpliwości na ustalenie, że oskarżony P. O. popełnił zarzucanemu mu przestępstwo.

Należy w tym miejscu jeszcze raz podkreślić, że konstruując ten zarzut oskarżyciel publiczny oparł się wyłącznie na wyjaśnieniach oraz na zeznaniach Ł. P. (1), jednakże analiza jego depozycji nasuwa wątpliwości, co do rzetelności i wiarygodności podanej przez niego wersji. W sprawie nie przedstawiono żadnych innych dowodów, które potwierdziłyby wskazane przez świadka okoliczności. Przekonującym w tym zakresie dowodem nie może bynajmniej być zabezpieczona lakoniczna korespondencja prowadzona między oskarżonymi - zważywszy, że Ł. P. (1) poza wprowadzaniem do obrotu środków psychotropowych sprzedawał również steroidy.

Poza depozycjami Ł. P. (1) brak jest jakichkolwiek dowodów, które podważałyby konsekwentną i spójną wersję zdarzenia prezentowaną przez P. O.. Nie ujawniono przedmiotu przestępstwa, ani żadnych śladów świadczących o tym, że w pojazdach należących do oskarżonego przewożone były środki odurzające.

Zgodnie z orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 31 lipca 2008r. w sprawie o sygn. akt II AKa 198/08 „ Dowód z pomówienia może być dowodem winy o ile jest logiczny, stanowczy, konsekwentny, zgodny z logiką wypadków, znajduje potwierdzenie w innych bezpośrednich dowodach i nie jest wyrazem osobistego zainteresowania pomawiającego, …”. Tymczasem jak już wspomniano depozycje Ł. P. (1) nie tylko nie były konsekwentne, gdyż w trakcie postępowania zmieniał nieco podawane przez siebie lakoniczne wersje zdarzenia ale też niewątpliwie z uwagi na toczące się wówczas przeciwko niemu śledztwo nie można wykluczyć, iż miał osobisty interes w tym aby pomawiać inne osoby.

Mając powyższe na uwadze Sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XVI części wstępnej wyroku. W ocenie Sądu zastosowanie w tym zakresie ma art. 5 § 2 k.p.k. który statuuje zasadę in dubio pro reo tj. iż nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego, gdyż w świetle przedstawionych Sądowi orzekającemu dowodów, jak i dowodów przeprowadzonych przez Sąd, oskarżenie w dalszym ciągu pozostaje jedynie przypuszczeniem, a to – zgodnie z obowiązującymi podstawowymi standardami prawa ujętymi w zasadzie domniemania niewinności nie pozwala organom sprawiedliwości na dokonanie nie budzącego żadnych wątpliwości, pewnego ustalenia, iż oskarżony popełnił zarzucane mu czyny.

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwala w sposób jednoznaczny, nie budzący wątpliwości na ustalenie, że oskarżony P. C. popełnił zarzucane mu przestępstwo.

Należy w tym miejscu jeszcze raz podkreślić, że konstruując ten zarzut oskarżyciel publiczny oparł się wyłącznie na wyjaśnieniach złożonych na etapie postępowania przygotowawczego przez oskarżonego M. Ł. (1), jednakże analiza jego wyjaśnień nasuwa wątpliwości, co do rzetelności i wiarygodności podanej przez niego wersji. Oskarżony na rozprawie nie podtrzymał składanych w śledztwie wyjaśnień. W sprawie nie przedstawiono żadnych innych dowodów, które potwierdziłyby wskazane przez oskarżonego M. Ł. (1) okoliczności. Na zabezpieczonej broni nie ujawniono żadnych śladów potwierdzających, by oskarżony P. C. miał z nią jakikolwiek kontakt. Mając zatem na uwadze, iż wersja zdarzenia przyjęta na etapie postępowania przygotowawczego przez M. Ł. (1), nie była stanowcza i konsekwentna oraz nie znalazła potwierdzenia w innych dowodach, a mogła być wyrazem osobistego interesu w pomawianiu innych osób przez M. Ł. (1) ze względu na toczące się wówczas przeciwko niemu śledztwo, Sąd uniewinnił P. C. od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XVII części wstępnej wyroku .

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. Ł. (1)

1.2.3.4.

Sąd wymierzając oskarżonemu M. Ł. (1) kary jednostkowe miał przede wszystkim na względzie dyrektywy jej wymiaru zawarte w art. 53 k.k. baczył, zatem by dolegliwość kar nie przekraczała stopnia winy, uwzględnił stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu czynów oraz miał na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do sprawcy, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Okolicznościami obciążającymi przy wymierzaniu oskarżonemu kar jednostkowych była istotna rola oskarżonego w popełnianiu przestępstw wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, ilość i rodzaj nabywanych i sprzedawanych narkotyków oraz uprzednią karalność.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny jest adekwatna do stopnia zawinienia, a co do wysokości stawki dziennej uwzględnia warunki osobiste, rodzinne, sytuację majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego. Nie bez znaczenia jest okoliczność pobytu oskarżonego w jednostce penitencjarnej.

Orzekając o karze łącznej, Sąd mając na uwadze cele kary jakie ma ona osiągnąć wobec oskarżonego uznał za zasadne zastosowanie zasady asperacji i w miejsce kar jednostkowych orzekł karę łączną 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem na wysokość kary łącznej winny mieć wpływ: charakter związków podmiotowo – przedmiotowych między zbiegającymi się przestępstwami, a także odstęp czasowy między nimi. Bliskość czasowa między tymi przestępstwami, a także silne związki podmiotowo – przedmiotowe uzasadniają ukształtowanie kary łącznej bliskiej absorbcji zaś brak tych związków nakazuje zastosowanie w tym względzie zasady kumulacji kar.

W ocenie Sądu kara łączna w takim wymiarze zrealizuje w szczególności cele prewencyjne i zapobiegawcze, jak również wychowawcze, jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości, a jej dolegliwość w żaden sposób nie przekracza stopnia winy.

M. Ł. (1)

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd orzekł od oskarżonego M. Ł. (1) na rzecz Skarbu Państwa przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia czynu przypisanego mu w punkcie 2 wyroku. Określony w art. 45 § 1 k.k. środek karny przepadku korzyści majątkowej albo jej równowartości orzeka się wobec współsprawców przestępstwa w częściach, w jakich według dokonanych ustaleń faktycznych przypadła im osiągnięta wspólnie korzyść majątkowa. W razie trudności z dokładnym ustaleniem wartości udziałów w korzyści majątkowej osiągniętej przez poszczególnych współsprawców orzeka się przepadek tej korzyści lub jej równowartości w częściach równych. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 19 maja 22022 roku w sprawie II AKa 18/22).

Korzyść to przychód pieniężny (np. cena sprzedanych narkotyków) lub cała wartość mienia uzyskanego z przestępstwa. Nie uwzględnia się tu wydatków związanych z uzyskaniem tego rodzaju korzyści. Innymi słowy, korzyść nie może być rozumiana tylko jako osiągnięty zysk, czyli nadwyżka wpływów nad wydatkami. Nie stosuje się tu bowiem kryteriów analogicznych do działalności gospodarczej, gdyż mamy tu do czynienia z działalnością bezprawną, do której tego rodzaju kryteria nie mogą mieć zastosowania (wyrok SA we Wrocławiu z 14.03.2013 r., II AKa 58/13, LEX nr 1313472; por. też wyrok SA w Gdańsku z 14.05.2021 r., II AKa 368/20, LEX nr 3273848).

Sąd określając równowartość przepadku korzyści majątkowej uzyskanej przez M. Ł. (1) uwzględnił zatem, że oskarżony działał w ramach zorganizowanej grupy przestępczej wspólnie z innymi osobami (m.in. z P. Z., Ł. P. (1) i A. N.) w popełnieniu tego przestępstwa. Stąd też określając wartość korzyści majątkowej wartość tą podzielił na poszczególnych sprawców ustalając, że M. Ł. (1) z popełnionego przestępstwa odniósł korzyść majątkową w kwocie 26 900 złotych. Określając tą kwotę Sąd uwzględnił również, iż oskarżony M. Ł. (1) nie uzyskał korzyści majątkowej z partii konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 49 kilogramów, wobec ujawnienia i zatrzymania tych środków odurzających przez funkcjonariuszy policji w samochodzie marki F. (...) podczas interwencji podjętej wobec P. T..

M. Ł. (1)

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł od oskarżonego M. Ł. (1) nawiązkę na rzecz (...), w kwocie 30 000 (trzydziestu tysięcy) złotych.

Orzekając nawiązkę, Sąd uwzględnił dyrektywy sądowego wymiaru kary określone w art. 53 k.k. bacząc, by dolegliwość nawiązki nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu oraz mając na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do sprawcy oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Orzeczona kwota nawiązki uwzględnia przy tym możliwości majątkowe oskarżonego i wzmocni dolegliwość kary. Określona przez Sąd nawiązka w kwocie 30 000 złotych jest przy tym na tyle wymierna, że istotnie, a nie jedynie pozornie, pozwoli wskazanemu przez Sąd podmiotowi: (...), Ośrodek (...) we W., realizować cele związane z zapobieganiem i zwalczaniem narkomanii.

A. N.

10.

11.

13.

10.

11.

12.

9.10.11.12.

W przekonaniu Sądu orzeczone kary jednostkowe za popełnione przez A. N. przestępstwa są odpowiednie do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów, których dopuścił się oskarżony oraz spełniają stawiane cele tak wobec oskarżonego jak i w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wymierzone oskarżonemu jednostkowe kary grzywny są adekwatne do stopnia zawinienia, a co do wysokości stawki dziennej uwzględniają warunki osobiste, rodzinne, sytuację majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Sąd orzekając poszczególne kary uwzględnił okoliczności obciążające takie jak:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wynikający z rodzaju i charakteru naruszonego dobra prawnego,

- postać zamiaru i motywacji działania,

- lekceważący stosunek do obowiązujących norm prawnych,

- uprzednia karalność.

Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. Sąd połączył kary pozbawienia wolności, orzeczone wobec oskarżonego A. N. w punkcie 9,10,11 i 12 części dyspozytywnej wyroku i wymierzył mu karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności oraz połączył kary grzywny, orzeczone wobec oskarżonego w punktach 10 i 11 części dyspozytywnej wyroku i wymierzył mu karę łączną grzywny 400 (czterysta) stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu wysokości jednej stawki w wysokości 100 (sto) złotych każda;

Orzekając o karze łącznej, Sąd mając na uwadze cele kary jakie ma ona osiągnąć wobec oskarżonego uznał za zasadne zastosowanie zasady asperacji.

A. N.

15.

16.

10.

11.

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd orzekł od oskarżonego A. N. na rzecz Skarbu Państwa przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia czynu przypisanego mu w punkcie 10 wyroku. Określony w art. 45 § 1 k.k. środek karny przepadku korzyści majątkowej albo jej równowartości orzeka się wobec współsprawców przestępstwa w częściach, w jakich według dokonanych ustaleń faktycznych przypadła im osiągnięta wspólnie korzyść majątkowa. W razie trudności z dokładnym ustaleniem wartości udziałów w korzyści majątkowej osiągniętej przez poszczególnych współsprawców orzeka się przepadek tej korzyści lub jej równowartości w częściach równych. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 19 maja 22022 roku w sprawie II AKa 18/22).

Sąd określając równowartość przepadku korzyści majątkowej uzyskanej przez A. N. za przestępstwo przypisane mu w punkcie 10 wyroku uwzględnił zatem, że oskarżony działał w ramach zorganizowanej grupy przestępczej wspólnie z innymi osobami (m.in. z P. Z., Ł. P. (1) i M. Ł. (1)) w popełnieniu tego przestępstwa. Stąd też określając wartość mienia uzyskanego z przestępstwa, podzielił je na poszczególnych sprawców, ustalając, że A. N. z popełnionego czynu odniósł korzyść majątkową w kwocie 26 900 złotych. Określając tą kwotę Sąd uwzględnił również, iż oskarżony A. N. nie uzyskał korzyści majątkowej z partii konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 49 kilogramów, wobec ujawnienia i zatrzymania tych środków odurzających przez funkcjonariuszy policji w samochodzie marki F. (...) podczas interwencji podjętej wobec P. T..

Natomiast określając przepadek korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa przypisanego A. N. w punkcie 11 wyroku, Sąd uwzględnił wartość uzyskaną przez oskarżonego ze sprzedaży wytworzonej przez siebie substancji psychotropowej w postaci 2 800 gramów amfetaminy, ustalając cenę za jeden gram na kwotę 80 złotych (tj. przyjmując średnią cenę za 1 gram amfetaminy w dacie popełnienia przez oskarżonego czynu).

A. N.

17.

10.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł od oskarżonego A. N. nawiązkę na rzecz (...), w kwocie 30 000 (trzydziestu tysięcy) złotych.

W razie skazania za popełnienie przestępstwa z art. 53-63 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd może orzec na cele zapobiegnia i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 złotych.

P. Z.

18.

19.

20.

21.

18.

19.

20.

18.19.20.

W ocenie Sądu orzeczone kary jednostkowe za popełnione przez P. Z. przestępstwa są odpowiednie do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów, których dopuścił się oskarżony oraz spełnią stawiane jej cele tak wobec oskarżonego jak i w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd orzekając karę uwzględnił okoliczności obciążające takie jak - wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów wynikający z rodzaju i charakteru naruszonego dobra prawnego, postaci zamiaru jak i motywu działania, wiodącą rolę w popełnianiu przestępstw wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Oskarżony, był przy tym w pełni świadomy bezprawności przedsiębranych działań i zdecydował się na ich wykonanie, a tym samym naruszenie norm prawnych. Oskarżony był uprzednio karany sądownie.

Zdaniem Sądu wymierzone kary są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości, a ich dolegliwość w żaden sposób nie przekracza stopnia winy. W ocenie Sądu kary w takim wymiarze zrealizują w szczególności cele prewencyjne i zapobiegawcze, jak również wychowawcze.

Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. Sąd połączył kary pozbawienia wolności, orzeczone wobec oskarżonego P. Z. w punkcie 18,19 i 20 części dyspozytywnej wyroku i wymierzył mu karę łączną 9 (dziewięciu) lat pozbawienia wolności oraz połączył kary grzywny, orzeczone wobec oskarżonego w punktach 19 i 20 części dyspozytywnej wyroku i wymierzył mu karę łączną grzywny 500 (pięćset) stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu wysokości jednej stawki w wysokości 50 (pięćdziesiąt) złotych każda;

Orzekając o karze łącznej, Sąd mając na uwadze cele kary jakie ma ona osiągnąć wobec oskarżonego uznał za zasadne zastosowanie zasady asperacji.

P. Z.

23.

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd orzekł od oskarżonego P. Z. na rzecz Skarbu Państwa przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia czynu przypisanego mu w punkcie 20 wyroku. Określony w art. 45 § 1 k.k. środek karny przepadku korzyści majątkowej albo jej równowartości orzeka się wobec współsprawców przestępstwa w częściach, w jakich według dokonanych ustaleń faktycznych przypadła im osiągnięta wspólnie korzyść majątkowa. W razie trudności z dokładnym ustaleniem wartości udziałów w korzyści majątkowej osiągniętej przez poszczególnych współsprawców orzeka się przepadek tej korzyści lub jej równowartości w częściach równych. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 19 maja 22022 roku w sprawie II AKa 18/22).

Sąd określając równowartość przepadku korzyści majątkowej uzyskanej przez P. Z. za przestępstwo przypisane mu w punkcie 20 wyroku uwzględnił zatem, że oskarżony działał w ramach zorganizowanej grupy przestępczej wspólnie z innymi osobami (m.in. z A. N., M. Ł. (1), Ł. P. (1), P. P. (1)) w popełnieniu tego przestępstwa. Stąd też określając wartość mienia uzyskanego z przestępstwa podzielił na poszczególnych sprawców ustalając, że P. Z. z popełnionego czynu odniósł korzyść majątkową w kwocie 367 230 złotych. Określając tą kwotę Sąd uwzględnił również, iż oskarżony P. Z. nie uzyskał korzyści majątkowej z partii konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 49 kilogramów (która była również przedmiotem przestępstwa przypisanego oskarżonemu w punkcie 19 wyroku), wobec ujawnienia i zatrzymania tych środków odurzających przez funkcjonariuszy policji w samochodzie marki F. (...) podczas interwencji podjętej wobec P. T..

Z wyjaśnień oskarżonych A. N. i M. Ł. (1) oraz depozycji świadków Ł. P. (1) oraz P. P. (1) jednoznacznie wynika, iż P. Z., wobec utraty tej partii marihuany nie odniósł korzyści majątkowej z tej transakcji.

P. Z.

24.

20.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł od oskarżonego P. Z. nawiązkę na rzecz (...), w kwocie 40 000 (czterdziestu tysięcy) złotych.

W razie skazania za popełnienie przestępstwa z art. 53-63 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, Sąd może orzec na cele zapobiegnia i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 złotych.

Orzekając nawiązkę, Sąd uwzględnił dyrektywy sądowego wymiaru kary określone w art. 53 k.k. Orzeczona kwota nawiązki uwzględnia przy tym możliwości majątkowe oskarżonego i wzmocni dolegliwość kary. Określona przez Sąd nawiązka w kwocie 40 000 złotych jest przy tym na tyle wymierna, że istotnie, a nie jedynie pozornie, pozwoli wskazanemu przez Sąd podmiotowi: (...), Ośrodek (...) we W., realizować cele związane z zapobieganiem i zwalczaniem narkomanii. Niewątpliwie oskarżony przez wskazany w orzeczeniu okres był zaangażowany w proceder uczestnictwa w obrocie znacznymi ilościami narkotyków i uczynił sobie z tego procederu stałe źródło dochodów, stąd też prawdopodobne jest, iż w następstwie jego działań doszło do pogłębienia stale rosnącego zjawiska narkomanii. Okoliczność ta wskazuje, iż winien on ponieść koszty leczenia osób, które na skutek działań oskarżonego i osób jemu podobnych popadły w nałóg, oraz koszty profilaktyki antynarkotykowej.

C. D. (2)

25.

Orzekając wobec oskarżonego C. D. (2) karę pozbawienia wolności, Sąd uwzględnił okoliczności obciążające: wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu - przestępstwo skierowane przeciwko życiu i zdrowiu publicznemu oraz okoliczności łagodzące: uprzednią niekaralność, mało znaczącą rolę oskarżonego w popełnieniu czynu, zachowanie po popełnieniu przestępstwa, dobrowolne zaprzestanie brania udziału w procederze, wyrażana skrucha i postawa w trakcie procesu.

W ocenie Sądu przewidziana za czyn przypisany oskarżonemu (art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii) kara minimalna w wymiarze 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, byłaby zbyt surowa przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności tej sprawy. Dlatego też Sąd w przypadku kary wymierzonej oskarżonemu C. D. (2) znalazł podstawy do jej nadzwyczajnego złagodzenia w trybie art. 60§2k.k. i orzekł karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności uznając, iż jest to kara adekwatna, odpowiednio dolegliwa. Sąd, jak już powyżej wskazano miał na uwadze dotychczasową niekaralność oskarżonego, jego postawę w trakcie procesu oraz marginalną rolę w popełnieniu przestępstwa, w tym wycofanie się z dalszego udziału w tym procederze. Wobec tego jego zachowanie traktować należy jako incydentalne.

Sąd wymierzył oskarżonemu grzywnę obok kary pozbawienia wolności. Ilość stawek dziennych - 150 jest adekwatna do wagi popełnionego przez oskarżonego czynu, natomiast wysokość jednej stawki została w myśl art. 33 § 3 k.k. określona przy uwzględnieniu sytuacji majątkowej i osobistej oskarżonego. Kara wymierzona stanowi, w ocenie Sądu, odpowiednią dolegliwość, zważając na stopień winy i społecznej szkodliwości przypisanego jej przestępstwa.

C. D. (2)

27.

25.

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd orzekł od oskarżonego C. D. (2) na rzecz Skarbu Państwa przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia czynu przypisanego mu w punkcie 25 wyroku. Korzyść to przychód pieniężny lub cała wartość mienia uzyskanego z przestępstwa. Sąd określając równowartość przepadku korzyści majątkowej uzyskanej przez C. D. (2) uwzględnił wyjaśnienia oskarżonych: A. N. i C. D. (2), którzy zgodnie wskazali, iż za swój udział w tym procederze C. D. (2) uzyskał korzyść majątkową w kwocie 3000 złotych.

C. D. (2)

28.

25.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł od oskarżonego C. D. (2) nawiązkę na rzecz (...), w kwocie 1 000 (tysiąca) złotych.

Orzekając nawiązkę, Sąd uwzględnił dyrektywy sądowego wymiaru kary określone w art. 53 k.k. w tym marginalny udział oskarżonego w popełnieniu przestępstwa. Orzeczona kwota nawiązki uwzględnia przy tym możliwości majątkowe oskarżonego i wzmocni dolegliwość kary.

R. P.

29.

Sąd wymierzając oskarżonemu R. P. karę miał przede wszystkim na względzie dyrektywy jej wymiaru zawarte w art. 53 k.k. baczył, zatem by dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy, uwzględnił stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu oraz miał na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do sprawcy, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zdaniem Sądu kara orzeczona w dolnych granicach ustawowego zagrożenia jest adekwatna i wystarczająco dolegliwa - w pełni spełnia stawiane jej cele, uwzględnia przy tym incydentalny charakter udziału oskarżonego w tym procederze.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny jest adekwatna do stopnia zawinienia, a co do wysokości stawki dziennej uwzględnia warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

R. P.

31.

29.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł od oskarżonego R. P. nawiązkę na rzecz (...), w kwocie 1 000 (tysiąca) złotych.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. Ł. (1)

A. N.

P. Z.

C. D. (2)

R. P.

14.

22.

26.

30.

13.

21.

25.

29.

Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonym okresy pozbawienia wolności w sprawie, zgodnie z wymogiem określonym w art. 63§1k.k.

M. Ł. (1)

A. N.

P. Z.

34. 35. 36.

2.3.4.

10.11.12.

20.

Na podstawie art. 44§1 i 2 k.k. oraz art. 70 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, Sąd orzekł przepadek przedmiotów przestępstwa oraz przedmiotów i narzędzi, które służyły do jego popełnienia.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

Koszty procesu przypadające od oskarżonych: P. O. oraz P. C. zgodnie z regułą określoną w art. 632 pkt k.p.k. ponosi Skarb Państwa.

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

37.

W postępowaniu oskarżony C. D. (2) był reprezentowany przez obrońcę z urzędu. Sąd zgodnie Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku, na podstawie §17 ust. 1 pkt.2 i ust.2 pkt zasądził na rzecz obrońcy kwotę 3837,60 złotych ( w tym podatek VAT) uwzględniając nakład jego pracy oraz udział w trakcie rozprawy.

38.

Na zasadzie art. 624§1k.p.k Sąd zwolnił oskarżonych: M. Ł. (1), R. P. i C. D. (2) od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych uznając, iż z uwagi na trudną sytuację majątkową, a w przypadku M. Ł. (1) również pobyt w jednostce penitencjarnej; ich uiszczenie było by dla oskarżonych zbyt uciążliwe.

39.

Sąd obciążył oskarżonych A. N. i P. Z. kosztami sądowymi na nich przypadającymi oraz wymierzył im opłaty uwzględniają wymiar orzeczonej wobec nich kary pozbawienia wolności oraz kary grzywny zgodnie z art. 2 ust.6 i art. 3 ust.1 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973 roku z poźn. zm.

8. PODPIS

Sędzia Elżbieta Wylegalska

Dodano: 14 listopada 2023, Opublikował(a): Patrycja Świtoń
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację: SSO Elżbieta Wylegalska
Data wytworzenia informacji: 13 września 2023