Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 256/20

(PR Ds.783.2020 Prokuratura Rejonowa w Słupcy)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo, jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

R. L.

w okresie od dnia 13.10.2011r. do dnia 21.12.2011r. w B. i innych miejscowościach, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, udzielił jej pomocy do przywłaszczenia powierzonego mienia znacznej wartości w postaci koparki kołowej (...), rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...) o wartości co najmniej 282900,00 złotych stanowiącej własność (...) S.A. z siedzibą we W. KRS (...);NIP (...) i uprzednio na podstawie umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 01.07.2009 roku oddaną przez ten podmiot do odpłatnego używania na rzecz P.P.U.H. (...) H. N. (...)-(...) P., (...);NIP (...), rozwiązanej z dniem 12.09.2011r. z obowiązkiem natychmiastowego zwrotu przedmiotu leasingu, w ten sposób, że w dniu 13.10.2011r. w B. nabył za kwotę 1,00 złotego od H. N. należące do niego udziały w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. 7, (...)-(...) P. KRS (...), NIP (...), w której to zbywający pełnił wówczas funkcję prezesa zarządu, a następnie w dniu 27.10.2011r. w miejscowości W., gm. W., działając już jako prezes zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w (...), (...)-(...) P. KRS (...), NIP (...) zawarł w imieniu tej spółki umowę sprzedaży za kwotę 230000,00 złotych netto plus VAT 23% tj. 282900,00 złotych brutto koparki kołowej (...), rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...) na rzecz (...) S.A. z siedzibą w W. Aleje (...) (...), (...)-(...) W. NIP (...) KRS (...) jako kupującego, wprowadzając przy tym jej przedstawiciela w błąd co do faktu, że przedmiotowa rzecz ruchoma nie posiada wad prawnych; nie mają do niej praw osoby trzecie oraz że jest ona własnością reprezentowanej przez niego spółki (...) sp. z o.o., po czym w dniu 21.12.2011r. na otwarty przez siebie w dniu 20.12.2011r. właśnie dla (...) sp. z o.o. w (...) Bank S.A. rachunek otrzymał on kwotę 282900,00 złotych brutto tytułem zapłaty ceny sprzedanej przez siebie rzeczy, a nadto w międzyczasie wskazana powyżej rzecz ruchoma na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 28.10.2011 roku została sprzedana przez (...) S.A. na rzecz (...) Finansów S.A. z siedzibą we W. ul. (...), KRS (...) (obecnie (...) S.A. z siedzibą we W. ul. (...)); po czym ponownie w dniu 31.10.2011r. formalnie przekazana przez ten ostatni podmiot jak leasingodawcę tym razem na podstawie umowy z dnia 20.10.2011r. nr (...) do odpłatnego używania na rzecz P.P.U.H. (...) H. N. (...)-(...) P., (...): NIP (...) jako leasingobiorcy, czym działał na szkodę (...) S.A. z siedzibą we W.

tj. czyn art.18§3 k.k. w zw. z art.284§2 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. w zw. z art.12 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 01 lipca 2009 r. pomiędzy (...) S.A. a H. N., prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą P. P.H.U. (...) H. N. (...)-(...) P., (...), doszło do zawarcia umowy leasingu operacyjnego (OH) nr (...) na okres 36 miesięcy, której przedmiotem była koparka kołowa (...), rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...)

Pismem z dnia 01 września 2011 r. (...) S.A. rozwiązał ww. umowę leasingu operacyjnego nr (...) z uwagi na opóźnienie w zapłacie czynszów i ich nieuiszczanie oraz zażądał bezwarunkowego, natychmiastowego zwrotu przedmiotu umowy.

Ponownie pismem z dnia 06 grudnia 2011 r. (...) S.A. zwrócił się do (...) H. N. (...)-(...) P., (...) do wydania przedmiotu umowy.

Aktem notarialnym z dnia 27.10.2009r. została zawiązana spółka (...) sp. z o.o. Wspólnikami spółki byli H. N. (początkowo 51 udziałow o łącznej wysokości 2550 zł, następnie (...) udziałów o łącznej wysokości 1502550 zł), Ł. N. (20 udziałów o łącznej wysokości 1000 zł) oraz M. N. (20 udziałów o łącznej wysokości 1000 zł).

Dnia 09 marca 2009r. zmieniono umowę spółki, jak również wniesiono aport w wysokości 1 505 000 zł, podwyższając kapitał spółki z 5000 zł do 1 500 000 zł.

W dniu 3 października 2011r. do Sądu Rejonowego P. w P. wpłynął nadany w dniu 29 września 2011r. wniosek pełnomocnika (...) sp. z o.o. o ogłoszenie upadłości likwidacyjnej spółki.

W dniu 13 października 2011 r. w B. została zawarta umowa sprzedaży udziałów w spółce (...) spółka z o.o. z siedzibą w P., gmina P., KRS (...), na mocy, której H. N. sprzedał R. L. 30.051 udziałów o wartości nominalnej 1.502.550,00 złotych za łączną kwotę 1,00 złoty.

W dniu 9 grudnia 2011r. w KRS spółki (...) sp. z o.o. dokonano wykreślenia dotychczasowych członków zarządu i wpisu R. L. jako prezesa zarządu tej spółki. Organem uprawnionym do składania oświadczeń woli i podpisywania w imieniu spółki upoważniony był prezes zarządu działający jednoosobowo albo dwóch członków zarządu działający łącznie.

W dniu 20 października 2011 r. w P., pomiędzy (...) Finansów S.A. (działająca następnie jako (...) S.A.) a H. N. , prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą P. P.H.U. (...) H. N. (...)-(...) P., (...), doszło do zawarcia umowy leasingu operacyjnego nr (...) na okres 60 miesięcy, której przedmiotem była koparka kołowa (...), rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...). Wartość ofertowa przedmiotu leasingu wynosiła 235.000,00 zł. Przedmiotem zawartej umowy było przekazanie przez L., (...) Finansów S.A. do używania wybranych przez L. rzeczy (przedmiotów leasingu) w zamian za umówione opłaty leasingowe, które zobowiązał się uiszczać Leasingobiorca. Termin płatności oraz wysokość opłat zawarte były w harmonogramie finansowym. H. N. własnoręcznie podpisał umowę leasingu.

W dniu 27 października 2011 r. zawarto umowę sprzedaży koparki i na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 28.10.2011 roku ww. przedmiot leasingu został sprzedany przez spółkę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...),(...)-(...) P., KRS (...); NIP (...) reprezentowaną przez prezesa zarządu R. L. na rzecz (...) S.A. (działającego wcześniej pod nazwą (...) S.A.) za kwotę 282.900,00 złotych brutto. Następnie w dniu 21 grudnia 2011 r. ww. kwota wpłynęła na rachunek bankowy prowadzony dla (...) sp. z o.o. w (...) Bank S.A. Umowa prowadzenia powyższego rachunku bankowego została zawarta przez R. L. w dniu 20 grudnia 2011 r. W tym samym dniu z tego rachunku bankowego jego dysponent (a jedyną osoba upoważnioną był R. L.) dokonał przelewu na inny rachunek bankowy R. L. kwot 250000 zł oraz 32900 zł.

Wcześniej, bo w dniu 9 grudnia 2011r., do Sądu Rejonowego P. w P. wpłynęło pismo spółki (...) sp. z o.o. reprezentowanej przez R. L. zawierające oświadczenie o wycofaniu wniosku o ogłoszenie upadłości likwidacyjnej spółki z wnioskiem o odwołanie nadzorcy sądowego.

Następnie w dniu 28 października 2011 r. na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 28.10.2011 roku opisany wyżej przedmiot leasingu został sprzedany przez (...) S.A. na rzecz (...) Finansów S.A. z siedzibą we W., ul. (...) za kwotę 289.050,00 złotych brutto, która to kwota została zapłacona (...) S.A. przez (...) Finansów S.A.

W dniu 31 października 2011 r. w wykonaniu ww. umowy leasingu ww. przedmiot leasingu został formalnie przekazany przez (...) Finansów S.A. do używania na rzecz P.P.U.H. (...) H. N..

W dniu 12 kwietnia 2012 r. leasingodawca (...) Finansów S.A. wypowiedział ww. umowę leasingu i jednocześnie wezwał do zwrotu przedmiotu leasingu. Podejmowane w okresie od 15 maja 2012 r. do dnia 7 lipca 2012 r, czynności zmierzające do odzyskania przedmiotu leasingu nie przyniosły rezultatu.

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z załącznikami

k. 6-21

Dokumentacja z (...) Finansów S.A.

k. 31-41

Dokumentacja z (...) S.A.

k. 46-52

Informacja KRS dot. H. sp, zo.o.

k.55-58, k.105-106, k.535-542, k.1057-1061

Umowa sprzedaży udziałów w spółce z dnia 13.10.2011 r.

k.59-62, k.107-108

Ogłoszenie o sprzedaży koparki

k. 63

Kserokopie materiałów ze sprawy (...)

k.65-91, k.170-194

(...) S.A.

k.103

Dokumentacja bankowa (...).P.

k. 111-

k.123,125

k.136

(...) załączone do protokołu ustango zawiadomienia o przestępstwie przez przedstawiciela pokrzywdzonego (...) (...)

k.231-241

Informacja KRS dot. pokrzywdzonego (...) S.A. (uprzednio (...) S.A.)

k. 287-294

Dokumentacja bankowa (...) Bank S.A.

k. 317-326v.

Informacja z (...) dot. PPUH (...)

k. 359-361

Wycena koparki z firmy (...)

k. 362-378

(...) przekazane przez Sąd Rejonowy Poznań Stare Miasto w P. dot. ogłoszenia upadłości (...). ZO.O.

k.428-434, k.458-464

Protokół zdawczo-odbiorczy nr (...)

k.507

Korespondencja z firmą (...) so. zo.o.

k.519-521

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. L.

k. 248-249

k. 470-472

k.792-797

Zeznania świadka- A. S.

k. 23-24

k.807v-808v

Zeznania świadka- M. K.

k. 27-29

k.808v-809

Zeznania świadka- M. P.

k. 42-43

Zeznania świadka- R. G. (dawniej W.)

k. 44-45,

k. 159-159v k.295-297

Zeznania świadka- K. K.

k. 225-228

Zeznania świadka- P. D.

k.304-304v

k.894v-895v

Zeznania świadka- P. S. (1)

k.512-512

k.809v-810

Częściowo zeznania świadka - H. N.

k. 87-89

Z. J. zmarł 05.06.2013 r.

Kserokopia aktu zgonu Z. J.

k.427

H. N. zmarł 23.12.2018 r.

Odpis aktu zgonu H. N.

k.531

W opinii sądowo-psychiatryczna wydanej w dniu 6 czerwca 2017 r. u R. L. nie stwierdzono choroby psychicznej, w sensie psychozy ani upośledzenia umysłowego, stwierdzono natomiast reakcje subdepresyjne. R. L. tempore criminis miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu, jak i do pokierowania swoim postępowaniem nie zachodzą warunki art. 31 § 1 ani 2 kk. W czasie prowadzonego postępowania procesowego miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu jak i pokierowania swoim postpowaniem, oraz mógł brać udział w czynnościach procesowych i prowadzić swoją obronę w sposób samodzielny i rozsądny

Opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 06.06.2017

k.478-480

Dokumentacja medyczna R. L.

k.383-416

W kolejnej opinii z dnia 15 marca 2022 r., wskazano, że nie rozpoznano u opiniowanego R. L. choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Wskazano, że R. L. ujawnia objawy zaburzeń depresyjno-lękowych najprawdopodobniej o charakterze reaktywnym. W aktualnym stanie zdrowia R. L. może uczestniczyć w toczącym się postępowaniu.

Opinia sądowo-psychiatryczna

k.747-752

W dniu 3 listopada 2020 r. na potrzeby innego postępowania została wydana opinia sądowo-psychiatryczna. W opinii tej również wskazano, iż u R. L. nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. U R. L. stwierdzono natomiast reakcje subdepresyjne. R. L. tempore criminis miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu, jak i do pokierowania swoim postępowaniem nie zachodzą warunki art. 31 § 1 ani 2 kk. W czasie prowadzonego postępowania procesowego miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu jak i pokierowania swoim postpowaniem, oraz mógł brać udział w czynnościach procesowych i prowadzić swoją obronę w sposób samodzielny i rozsądny. Poczytalność podejrzanego w toku postępowania nie budzi wątpliwości. Nie zachodzi konieczność umieszczenia go zamkniętym oddziale psychiatrycznym.

Opinia sądowo-psychiatryczna

k.770v-771v

W karcie informacyjnej z leczenia szpitalnego (Oddział psychiatryczno-ogólny), wskazano, iż u R. L. rozpoznano zaburzenia nastroju depresyjno-lękowe o podłożu reaktywnym o znacznym nasileniu oraz zaburzenia somatoformiczne.

Karta informacyjna z leczenia szpitalnego

k.772-773v

R. L. urodził się (...) w T., ma wykształcenie średnie, bezrobotny, częściowo utrzymuje się z prac dorywczych z dochodem miesięcznym 1.000 zł, jest rozwiedziony, ojciec jednego dziecka w wieku 23 lat, nie ma nikogo na utrzymaniu

Dane o osobie oskarżonego

R. L. nie był uprzednio karany

Karta karna

k.543

k.1094

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

----

----

----

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-----

----

----

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z załącznikami

Dowody z dokumentów nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności i wiarygodności. W szczególności takich wątpliwości nie budziły dokumenty pochodzące z Krajowego Rejestru Sądowego, firm leasingowych oraz windykacyjnych, jak i z banków.

Pozwoliły one natomiast przyjąć chronologię wydarzeń, w tym zawarcie przez H. N. reprezentującego PPHU (...) dwóch umów leasingowych obejmujących ten sam przedmiot tj. koparki kołowej (...). z (...) S.A. a następnie z (...) Finansów S.A.

Dowody te w powiązaniu z osobowymi źródłami dowodowymi wskazywały również na to, że przedmiot ten jako mający stanowić własność spółki (...) sp. z o.o. został przez oskarżonego R. L. sprzedany (...) S.A., która następnie sprzedała go (...) Finansów S.A. aby został oddany w użytkowanie leasingobiorcy PPHU (...) czyli H. N..

W oparciu o te dowody można było przyjąć, że opisane zarzutem działanie oskarżonego polegające na zakupieniu udziałów w spółce (...) sp. z o.o. a następnie objęcie w niej funkcji prezesa służyło dokonaniu sprzedaży koparki spółce (...) S.A.

Czynności te były niezbędne aby mogło dojść do zawarcia drugiej z umów leasingowych tego samego przedmiotu tj. koparki przez ten sam podmiot tj. PPHU (...).

Pamiętać należało że przedmiot ten był objęty umową leasingu, która została wypowiedziana przez (...) S.A. a podmiot ten bezskutecznie wzywał H. N. do jego zwrotu.

(...) S.A. (reprezentowań przez firmę (...) –k.170 i n.) jak i (...) S.A. (w tym reprezentowane przez (...) – k.16 i n,. oraz samodzielnie k.225-227) złożyły zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, przy czym zawiadomienie pochodzące od firmy (...) działającej w imieniu (...) S.A. wpłynęło 2.01.2012r., zaś zawiadomienie firmy (...) wpłynęło 23.07.2012r.

W dniu 31.05.2012r. prokurator Prokuratury Rejonowej w Słupcy zatwierdził postanowienie o umorzeniu śledztwa w sprawie o czyn z art.284§2 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. na szkodę (...) S.A. (k.192-193), a następnie postanowieniem z dnia 31.10.2013r. podjął je na nowo jedynie w zakresie przywłaszczenia w okresie czasu od połowy grudnia 2011 roku w P. gmina P. rzeczy ruchomej powierzonej na podstawie umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 01.07.2009r. w postaci koparki kołowej (...) rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...). o czyn z art.284§2 k.k. w zw. z art.294§1 k.k.

W toku postępowania zainicjowanego zawiadomieniem (...), pismem z dnia 20.03.2013r. (...) S.A. poinformowała KPP W S., że nie prowadzi jakichkolwiek czynności prawnych w stosunku do (...) S.A.

Wobec H. N. sporządzone zostało postanowienie o przedstawianiu zarzutów (k.197-198) a następnie ich zmianie (k.347-348) obejmujące czyny z art.284§2 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. na szkodę (...) S.A. oraz na szkodę (...) Finansów S.A. (obecnie (...) S.A.) jednakże postępowanie przeciwko niemu zostało wobec jego śmierci w dniu 23.12.2018r. umorzone postanowieniem z dnia 27.07.2020r. (k.553).

Dokumentacja z (...) Finansów S.A.

Dokumentacja z (...) S.A.

Informacja KRS dot. H. sp, zo.o.

Umowa sprzedaży udziałów w spółce z dnia 13.10.2011 r.

Ogłoszenie o sprzedaży koparki

Kserokopie materiałów ze sprawy (...)

(...) S.A.

Dokumentacja bankowa (...).P.

(...) załączone do protokołu ustanego zawiadomienia o przestępstwie przez przedstawiciela pokrzywdzonego (...) (...)

Informacja KRS dot. pokrzywdzonego (...) S.A. (uprzednio (...) S.A.)

Dokumentacja bankowa (...) Bank S.A.

Informacja z (...) dot. PPUH (...)

Wycena koparki z firmy (...)

Dokumentacja medyczna R. L.

(...) przekazane przez Sąd Rejonowy Poznań Stare Miasto w P. dot. ogłoszenia upadłości (...). ZO.O.

Protokół zdawczo-odbiorczy nr (...)

Korespondencja z firmą (...) so. zo.o.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. L.

Należy zauważyć, że przesłuchany w charakterze podejrzanego R. L. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania wyjaśnień. Ponownie przesłuchany w charakterze podejrzanego R. L. nie przyznał się do popełnienia. zarzucanego mu czynu i ponownie skorzystał z przysługującego jemu prawa do odmowy składania wyjaśnień. W toku postępowania sądowego oskarżony złożył obszerne wyjaśnienia, które w ocenie Sądu w znacznej części należało ocenić wyłącznie jako realizacje prawa do obrony. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom R. L. w ograniczonym zakresie, a mianowicie w którym nie stały one w sprzeczności z materiałem dowodowym, któremu Sąd przypisał walor wiarygodności. Tym samym na wiarę zasługiwały wyjaśnienia w których potwierdził dokonanie zakupu za 1 zł udziałów w spółce (...), natomiast w części w jakiej wskazywał, że nie posiadał wiedzy na temat rzeczywistej sytuacji prawnej objętego zarzutem przedmiotu leasingu były one nieprzekonujące.

Oskarżony obejmując udziały w spółce a następnie funkcję jej prezesa winien znać zakres jej zobowiązań, zwłaszcza że jej skala wobec wierzycieli innych niż US, ZUS i pracowników wynikała z treści umowy z dnia 13.10.2011r. i wynosiła 3.110.414,98 zł.

Oskarżony nabył (...) udziałów w spółce o wartości nominalnej 1502550 zł za kwotę 1 zł (jeden złoty) oraz został poinformowany o tym, że w Sądzie Rejonowym Poznań S. w P. został złożony wniosek o ogłoszenie upadłości spółki (...). Oskarżony jak wskazywała treść zeznań nieżyjącego już H. N. (k.88) zobowiązał się do spłaty zadłużenia, a po nabyciu udziałów w spółce i objęciu funkcji jej prezesa wycofał wniosek o upadłość, co znajdowało odzwierciedlenie w treści dokumentów (k.459-464).

Zeznania świadka- A. S.

Zeznania świadka – pełnomocnika firmy (...) zasługiwały na przydanie im waloru wiarygodności, jako logiczne i spójne z innymi dowodami.

W ocenie Sądu zeznania świadka

-korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, dokumentami),

-świadek w żaden sposób nie jest związana z oskarżonym, a kontakt z sytuację miał tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych (obiektywizm relacji),

-świadek relacjonuje przebieg czynności służbowych,

-relacja jest uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Zeznania świadka- M. K.

Świadek pracowała w firmie (...) S.A od lipca 2013 roku. Zajmowała stanowisko managera ds. obsługi klientów (windykacja).

Zeznania świadka zasługiwały na przydanie im waloru wiarygodności bowiem:

-korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, dokumentami),

-świadek w żaden sposób nie jest związana z oskarżonym, a kontakt z sytuację miała tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych (obiektywizm relacji),

-relacjonuje przebieg czynności służbowych,

-relacja jest uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego,

Zeznania świadka- M. P.

Świadek jest właścicielem firmy (...). Firma dokonywała napraw serwisowych koparki kołowej (...), rok produkcji 2008.

Zeznania świadka zasługiwały na przydanie im waloru wiarygodności.

W ocenie Sądu zeznania świadka są spójne, logiczne i konsekwentne,

-korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, dokumentami),

-świadek w żaden sposób nie jest związany z oskarżonym, a kontakt z sytuację miał tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych (obiektywizm relacji),

-relacjonuje przebieg czynności służbowych,

-relacja jest uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego,

Zeznania świadka- R. G.(dawniej W.)

Świadek był pełnomocnikiem spółki (...). Świadek zeznał, że firma w 2011 r. handlowała m.in. maszynami budowlanymi. W dniu 27.10.2011 roku zawarto umowę sprzedaży koparki z firmą (...). Była to koparka kołowa (...), rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...). Następnie została sprzedana firmie (...) finansów za kwotę 235 00 zł. W/w koparka nie była nowa była używana. Koparkę sprawdzono w rejestrze zastawów, a w zawartej umowie sprzedający zawarł, że koparka nie jest obciążona prawami osób trzecich.

Zeznania świadka zasługiwały na przydanie im waloru wiarygodności, jako logiczne i spójne z innymi dowodami.

Zeznania te:

-korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, dokumentami),

-nie wykazano aby świadek w jakikolwiek sposób był związany z oskarżonym,

- jego relacja jest uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Zeznania świadka- K. K.

Świadek był zatrudniony na stanowisku specjalisty ds. windykacji terenowej (...) S.A. Świadek zeznał, iż w dniu 20.10.2011 roku została podpisana umowa leasingu operacyjnego numer (...) pomiędzy (...) Finansów S.A.(obecnie (...) (...),A,), a P.P.H.U (...). Z ramienia spółki P. P.H.U (...) umowę podpisał H. N.. Umowa dotyczyła sfinansowania zakupu koparki kołowej marki J. (...), rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...) o wartości 289050,00 złotych brutto. Umowa została podpisana na okres 60 miesięcy. Oprócz opłaty wstępnej w wysokości 72262,50 złotych H. N. zapłacił tylko trzy czynsze leasingowe i w związku z tym finansujący wypowiedział umowę (...).04.2012 r. Świadek zeznał również, iż wypowiedzenie zostało wysłane pocztą na adres siedziby firmy w P. ul. (...). W treści wypowiedzenia finansujący wezwał Pana H. N. do zwrotu pojazdu do dnia 26.04.2012 roku. W związku z brakiem kontaktu ze strony H. N. sprawa został przekazana do firmy windykacyjnej Casus, a następnie do firmy (...). Żadnej z tych firm ni udało się odzyskać wierzytelność jak również powierzonej koparki.

Zeznania świadka zasługiwały na przydanie im waloru wiarygodności, jako logiczne i spójne z innymi dowodami.

W ocenie Sądu zeznania świadka są spójne, logiczne i konsekwentne,

-korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, dokumentami),

-świadek w żaden sposób nie jest związany z oskarżonym, a kontakt z sytuację miał tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych (obiektywizm relacji),

-relacjonuje przebieg czynności służbowych,

-relacja jest uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego,

Zeznania świadka- A. D.

Zeznania świadka zasługiwały na przydanie im waloru wiarygodności, jako logiczne i spójne z innymi dowodami. Podkreślić należy że świadek wykonywał jedynie w ograniczonym zakresie czynności kuratora spółki (...) S.A. i tym samym nie dysponował wiedzą mogąca przyczynić się do wyjaśnienia okoliczności sprawy. Nie było jednak powodów do przyjęcia, że zeznania te nie mają zostać uznane za przekonujące,

Zeznania świadka- P. S. (1)

Świadek był rzeczoznawcą i wskazał, że jego wycena dotyczyła maszyny, data oględzin to 25 października 2011 r. Na dzień 27 października 2011 r. wycenił jej wartość na kwotę 280 800 zł netto.

Zeznania świadka zasługiwały na przydanie im waloru wiarygodności, jako logiczne i spójne z innymi dowodami.

W ocenie Sądu zeznania świadka są spójne, logiczne i konsekwentne,

-korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, dokumentami),

-świadek w żaden sposób nie jest związany z oskarżonym, a kontakt z sytuację miał tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych (obiektywizm relacji),

-relacjonuje przebieg czynności służbowych,

-relacja jest uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego

Częściowo zeznania świadka - H. N.

Nieżyjący świadek H. N. (którego zeznania sąd ujawnił na rozprawie) bez wątpienia miał interes w tym aby złożyć zeznania określonej treści, dlatego też należało ocenić je z ostrożnością. Jego relacja z dnia 26.06.2012r. wskazywała na przebieg wydarzeń w sposób który był korzystny z jego punktu widzenia. Jako przekonujące Sąd ocenił zeznania w tej części w której świadek wskazywał na fakt zawarcie umowy sprzedaży, natomiast w odniesieniu do okoliczności dotyczących miejsca w jakim miała znajdować się koparka jak i tego, że to W. J. (1) użytkował przedmiot leasingu i miał opłacać raty leasingowe nie znajdowały potwierdzenia w innych dowodach w tym zeznaniach W. J. (1), którego finalnie nie udało się przed sądem przesłuchać. Relacja złożona przez H. N. wskazywała również na to, że 1 stycznia 2010r. w PPUH (...) została wyodrębniona (...) sp. z o.o., zaś firma prowadzona przez niego pod nazwą PPHU (...) miała zostać zamknięta w marcu 2010r. a jej majątek wniesiony aportem do (...) sp. z o.o.

Kserokopia aktu zgonu Z. J.

Dowody nie budzące wątpliwości, do ich autentyczności i wiarygodności

Odpis aktu zgonu H. N.

Opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 06.06.2017

Opinie została opracowane celem ustalenia jaki jest aktualny stan zdrowia psychicznego R. L. i czy jest on zdolny on do udziału w toczącym się postępowaniu.

Opinie biegłych są jasne, pełne, logiczne i poparte specjalistyczną wiedzą biegłych. Sąd nie kwestionował waloru dowodowego opinii i nie dopatruje się również sprzeczności między koleno sporządzanymi opiniami.

Opinia sądowo-psychiatryczna

Opinia sądowo-psychiatryczna

Karta informacyjna z leczenia szpitalnego

Dowód nie budzący wątpliwości, do ich autentyczności i wiarygodności

Dane o osobie oskarżonego

Dane podawane przez oskarżonego odnośnie jego sytuacji rodzinnej i majątkowej nie budzą wątpliwości

Karta karna

Dokument niekwestionowany przez strony pochodzący od uprawnionego organu, sporządzony we właściwej formie wskazujący na to, że oskarżony w czasie czynu nie był karany

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Zeznania świadków J. M. (s. W.) oraz J. M. s. L.

Zeznania świadków M. N., G. N., M. L.

Zeznania świadków:

W. J. (2) i P. S. (2)

Zeznania tych świadków okazały się nieprzydatne dla dokonania ustaleń istotnych dla zakresu odpowiedzialności oskarżonego. W szczególności nie pozwoliły na ustalenie losów objętego zarzutem przedmiotu w postaci koparki kołowej (...).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

--

--

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

--

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Punkt I części dyspozytywnej wyroku

R. L.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

R. L. został oskarżony o to, że w okresie czasu począwszy od dnia 13.10.2011r. do dnia 21.12.2011r. działając umyślnie z zamiarem bezpośrednim w wykonaniu z góry powziętego zamiaru bezpośredniego oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem spółkę działającą ówcześnie pod firmą (...) S.A. z siedzibą w W. Aleje (...) (...), (...)-(...) W. NIP (...) KRS (...), a następnie, jako (...) S.A. w ten sposób, że najpierw w dniu 13.10.2011r. w B. nabył za kwotę 1,00 złotego od H. N. należące do niego udziały w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. 7, (...)-(...) P. KRS (...), NIP (...), w której to zbywający pełnił wówczas funkcję prezesa zarządu, a następnie w dniu 27.10.2011r. w miejscowości W., gm. W., działając już, jako prezes zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w (...), (...)-(...) P. KRS (...), NIP (...) zawarł w imieniu tej spółki umowę sprzedaży za kwotę 230000,00 złotych netto plus VAT 23% tj. 282900,00 złotych brutto koparki kołowej (...), rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...) na rzecz ww pokrzywdzonej spółki jako kupującego, wprowadzając przy tym jej przedstawiciela w błąd co do faktu, że przedmiotowa rzecz ruchoma nie posiada wad prawnych; nie mają do niej praw osoby trzecie oraz że jest ona własnością reprezentowanej przez niego spółki (...) sp. z o.o., co nie było zgodne z prawdą, albowiem w rzeczywistości stanowiła ona własność (...) S.A. z siedzibą we W. KRS (...);NIP (...) i uprzednio na podstawie umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 01.07.2009 roku została jedynie oddana przez ten podmiot do odpłatnego używania na rzecz P.P.U.H. (...) H. N. (...)-(...) P., (...);NIP (...) jako leasingobiorcy; po czym ostatecznie w dniu 21.12.2011r. na otwarty przez siebie w dniu 20.12.2011r. właśnie dla (...) sp. z o.o. w (...) Bank S.A. rachunek otrzymał on kwotę 282900,00 złotych brutto tytułem zapłaty ceny sprzedanej przez siebie rzeczy; a nadto w międzyczasie wskazana powyżej rzecz ruchoma na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 28.10.2011 roku została sprzedana przez (...) S.A. ( (...) S.A.) na rzecz (...) Finansów S.A. z siedzibą we W. ul. (...), KRS (...) (obecnie (...) S.A. z siedzibą we W. ul. (...)); po czym ponownie w dniu 31.10.2011r. formalnie przekazana przez ten ostatni podmiot jak leasingodawcę tym razem na podstawie umowy z dnia 20.10.2011r. nr (...) do odpłatnego używania na rzecz P.P.U.H. (...) H. N. (...)-(...) P., (...): NIP (...) jako leasingobiorcy, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. w zw. z art.12 k.k.

Przestępstwo stypizowane w art. 286 § 1 k.k. polega na motywowanym celem osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wprowadzenie jej w błąd, wyzyskanie błędu lub niezdolności do nienależytego pojmowania przedsiębranej czynności. Wprowadzenie w błąd oznacza zachowanie prowadzące do wywołania (powstania) u danej osoby błędu, a więc fałszywego odzwierciedlenia rzeczywistości w świadomości danej osoby. Może zostać ono osiągnięte przez przemilczenie, zaniechanie poinformowania o faktycznym stanie rzeczy. Wprowadzenie w błąd może następować także za pomocą tzw. faktów konkludentnych, a mianowicie takiego zachowania sprawcy, z którego pokrzywdzony sam ma – według zamiaru sprawcy – wysunąć błędne wnioski.

Analizując okoliczności zawarcia umowy sprzedaży z (...) S.A. nie ulegało wątpliwości, że podmiot ten został przez oskarżonego wprowadzony w błąd co do tego, że objęta umową sprzedaży koparka (...), rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...) o wartości co najmniej 282900,00 złotych stanowiła własność (...) sp. z o.o.

W rzeczywistości bowiem koparka stanowiła cudzą rzecz ruchomą bowiem stanowiła własność (...) S.A. z siedzibą we W. KRS (...);NIP (...) została jedynie przekazana do użytkowania PPHU (...) na podstawie zawartej uprzednio umowy leasingu operacyjnego. Nie ulega także wątpliwości, iż przez cały okres trwania umowy leasingu koparka kołowa pozostawała własnością leasingodawcy. Leasingodawca we własnym zakresie podejmował działania w celu odszukania i zabezpieczenia przedmiotu leasingu, lecz koparka kołowa nie została odnaleziona.

Spółka (...) S.A. została również doprowadzona do rozporządzenia mieniem bowiem dokonała zapłaty za nabyty przez siebie przedmiot umowy kwoty 282.900,00 złotych. W dniu 21 grudnia 2011 r. ww. kwota wpłynęła na rachunek bankowy prowadzony dla (...) sp. z o.o. w (...) Bank S.A. A jak wyżej wskazano umowa prowadzenia powyższego rachunku bankowego została zawarta przez R. L. w dniu 20 grudnia 2011 r. W tym samym dniu z tego rachunku bankowego jego dysponent (a jedyną osoba upoważnioną był R. L.) dokonał przelewu na inny rachunek bankowy R. L. kwot 250000 zł oraz 32900 zł.

Nie ulega wątpliwości, że H. sp. zo.o. nie była właścielem koparki kołowej, a tym samym (...) S.A. nabyło koparkę od osoby nieuprawnionej. Zgodnie z treścią art.339 k.c. domniemywa się, że ten, kto rzeczą faktycznie włada, jest posiadaczem samoistnym. Skuteczność nabycia rzeczy ruchomej od nieuprawnionego reguluje natomiast art.169 k.c. Przesłanką konieczną nabycia rzeczy od nieuprawnionego jest dobra wiara nabywcy. Gdy nabywca wie o tym, że zbywca nie jest uprawniony do rozporządzenia rzeczą, albo gdy mógł się o tym z łatwością dowiedzieć, dobra wiara jest wyłączona. Jeżeli okoliczności towarzyszące transakcji budzą wątpliwości co do uprawnień zbywcy lub jeżeli doświadczenie życiowe tego wymaga, nabywca powinien podjąć pewne starania w celu wyjaśnienia tych wątpliwości, chociaż co do zasady nabywca nie ma obowiązku badania uprawnień zbywcy. Zgodnie natomiast z art.169§2 k.c. Jednakże gdy rzecz zgubiona, skradziona lub w inny sposób utracona przez właściciela zostaje zbyta przed upływem lat trzech od chwili jej zgubienia, skradzenia lub utraty, nabywca może uzyskać własność dopiero z upływem powyższego trzyletniego terminu. Ograniczenie to nie dotyczy pieniędzy i dokumentów na okaziciela ani rzeczy nabytych na urzędowej licytacji publicznej lub w toku postępowania egzekucyjnego.

(...) S.A. (poprzednio (...) Finansów S.A.) jak wskazywało pismo (k.103) nie występowała z roszczeniami wobec spółki (...) S.A.

Odnosząc się do niekorzystności transakcji dla (...) S.A., która według treści zarzutu aktu oskarżenia miałaby być pokrzywdzona, trzeba zauważyć, że (...) S.A. wystawiło fakturę na kwotę 289 050,00 zł (k.19) w którym wskazano jako nabywcę koparki kołowej (...) Finansów S.A. i brak podstaw do twierdzenia, że (...) Finansów S.A. nie dokonała płatności na rzecz (...) S.A. Nie można zatem przyjąć, że w wyniku działania oskarżonego (...) S.A. została doprowadzona do niekorzystnego rozporządzenie mieniem.

Nabywając udziały w spółce, a następnie obejmując funkcję prezesa spółki (...) sp. z o.o. oskarżony musiał natomiast znać jej sytuację finansową a zatem zarówno jej majątek jak i zobowiązania wobec wierzycieli, a w konsekwencji miał świadomość, że przedmiot umowy sprzedaży w rzeczywistości nie stanowi własności (...) sp. z o.o.

Nabycie udziałów w spółce, a następnie objęcie funkcji prezesa spółki umożliwiło natomiast zawarcie przez oskarżonego reprezentującego (...) sp. z o.o. z (...) S.A. umowy sprzedaży koparki, która następnie w wyniku zawarcia przez H. N. kolejnej umowy leasingu operacyjnego została ponownie oddana w użytkowanie PPHU (...) a tym samym ułatwiła dokonanie jej przywłaszczenia na szkodę właściciela tj. (...) S.A. Bez dokonania tych czynności przez oskarżonego zawarcie kolejnej umowy leasingu dotyczącej tego samego przedmiotu byłoby co najmniej utrudnione.

Mając zatem na uwadze przeprowadzone w roku postępowania dowody Sąd przypisał oskarżonemu popełnienie czynu z art.18§3 k.k. w zw. z art.284§2 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. w zw. z art.12 k.k polegającego na tym, że w okresie od dnia 13.10.2011r. do dnia 21.12.2011r. w B. i innych miejscowościach, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, udzielił jej pomocy do przywłaszczenia powierzonego mienia znacznej wartości w postaci koparki kołowej (...), rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...) o wartości co najmniej 282900,00 złotych stanowiącej własność (...) S.A. z siedzibą we W. KRS (...);NIP (...) i uprzednio na podstawie umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 01.07.2009 roku oddaną przez ten podmiot do odpłatnego używania na rzecz P.P.U.H. (...) H. N. (...)-(...) P., (...);NIP (...), rozwiązanej z dniem 12.09.2011r. z obowiązkiem natychmiastowego zwrotu przedmiotu leasingu, w ten sposób, że w dniu 13.10.2011r. w B. nabył za kwotę 1,00 złotego od H. N. należące do niego udziały w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. 7, (...)-(...) P. KRS (...), NIP (...), w której to zbywający pełnił wówczas funkcję prezesa zarządu, a następnie w dniu 27.10.2011r. w miejscowości W., gm. W., działając już jako prezes zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w (...), (...)-(...) P. KRS (...), NIP (...) zawarł w imieniu tej spółki umowę sprzedaży za kwotę 230000,00 złotych netto plus VAT 23% tj. 282900,00 złotych brutto koparki kołowej (...), rok produkcji 2008 o nr fabrycznym (...) na rzecz (...) S.A. z siedzibą w W. Aleje (...) (...), (...)-(...) W. NIP (...) KRS (...) jako kupującego, wprowadzając przy tym jej przedstawiciela w błąd co do faktu, że przedmiotowa rzecz ruchoma nie posiada wad prawnych; nie mają do niej praw osoby trzecie oraz że jest ona własnością reprezentowanej przez niego spółki (...) sp. z o.o., po czym w dniu 21.12.2011r. na otwarty przez siebie w dniu 20.12.2011r. właśnie dla (...) sp. z o.o. w (...) Bank S.A. rachunek otrzymał on kwotę 282900,00 złotych brutto tytułem zapłaty ceny sprzedanej przez siebie rzeczy, a nadto w międzyczasie wskazana powyżej rzecz ruchoma na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 28.10.2011 roku została sprzedana przez (...) S.A. na rzecz (...) Finansów S.A. z siedzibą we W. ul. (...), KRS (...) (obecnie (...) S.A. z siedzibą we W. ul. (...)); po czym ponownie w dniu 31.10.2011r. formalnie przekazana przez ten ostatni podmiot jak leasingodawcę tym razem na podstawie umowy z dnia 20.10.2011r. nr (...) do odpłatnego używania na rzecz P.P.U.H. (...) H. N. (...)-(...) P., (...): NIP (...) jako leasingobiorcy, czym działał na szkodę (...) S.A. z siedzibą we W..

Odpowiedzialności przewidzianej w art. 284 § 2 k.k. podlega sprawca, który przywłaszcza sobie powierzoną mu rzecz ruchomą. Ocena realizacji znamion tego przestępstwa sprowadza się zatem do ustalenia trzech składników: znamienia przywłaszczenia, rzeczy ruchomej i jej powierzenia.

Jako przywłaszczenie powszechnie już przyjmuje się rozporządzenie jak swoją własnością cudzą rzeczą ruchomą lub cudzym prawem majątkowym, z wykluczeniem osoby uprawnionej (por. Zoll Andrzej - red., Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 k.k., wyd. IV, WK 2016). Jego istota sprowadza się do uzewnętrznienia zachowania sprawcy, czyli ustawowego rozporządzenia rzeczą ruchomą poprzez włączenie je do swojego majątku albo wykonywanie w stosunku do niej innych uprawnień właścicielskich. Sprawca przywłaszczenia działa zatem z zamiarem pozbawienia własności rzeczy jej właściciela. Ów zamiar może się przejawiać np. w bezprawnym zatrzymaniu cudzej rzeczy, odmowie jej zwrotu, któremu towarzyszy cel w postaci uczynienia z rzeczy swoje własności (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 27 września 2019 r. II AKa 122/19, LEX nr 2766155).

Powierzenie cudzej rzeczy ruchomej sprowadza się do przekazania władztwa nad rzeczą sprawcy, z zastrzeżeniem jej zwrotu właścicielowi (posiadaczowi) lub osobie posiadającej inne prawo do rzeczy. Innymi słowy oznacza przeniesienie władztwa nad rzeczą z uprawnionego na sprawcę bez prawa rozporządzania nim jak swoją własnością (por. Zoll Andrzej - red., Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 k.k., wyd. IV, WK 2016). Podstawą takiego powierzenia może być dowolna umowa przewidująca jako jej element składowy właśnie przeniesienia władztwa nad rzeczą z zastrzeżeniem jej zwrotu.

Rzeczami ruchomymi natomiast są wszelkie samoistne przedmioty materialne niebędące nieruchomościami ani ich częściami składowymi. Jednocześnie powinny one spełniać kryteria zawarte w definicji rzeczy tj. muszą być one materialnymi częściami przyrody (w stanie pierwotnym lub przetworzonym), wyodrębnionym z przyrody (w sposób naturalny lub sztuczny) i mogącymi stanowić samoistny przedmiot obrotu i stosunków prawnorzeczowych.

Przepis art. 294 § 1 k.k. określa natomiast znamiona kwalifikujące przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. z uwagi na wartość przywłaszczonego mienia. Definicja mienia znacznej wartości została zawarta w art. 115 § 5 k.k. i zgodnie z nią mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200 000 złotych.

Zgodnie z treścią przepisu art. 18 § 3 k.k. odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie. Strona przedmiotowa pomocnictwa polega na ułatwieniu innej osobie popełnienia czynu zabronionego, przy czym zachowanie to nie musi stanowić warunku koniecznego do realizacji czynu przez sprawcę. Przechodząc do znamion strony podmiotowej pomocnictwa wskazać należy, iż "wyraża się w umyślności zachowania, pomocnik musi mieć, co najmniej świadomość, do jakiego czynu zabronionego może udzielić pomocy, godząc się na to" (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 marca 2018 r., sygn. akt II KK 354/17, L.).

Analiza zachowania oskarżonego doprowadziła zatem do wniosku, że swoim zachowanie wyczerpał on wszystkie znamiona przestępstwa z art.18§3 k.k. w zw. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art.12 k.k., a jego sprawstwo i wina nie budzą wątpliwości.

Tym samym oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa pomocy do przywłaszczenia stypizowanego w art. 284 § 2 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. bowiem jego zachowanie dotyczyło mienia znacznej wartości.

Sąd uznał zachowanie oskarżonego za zawinione, zwłaszcza, że w kontekście sporządzonej opinii sądowo – psychiatrycznej nie ustalono żadnych okoliczności mogących prowadzić do odmiennego wniosku. Oskarżony, jako osoba dorosła, winien sobie zdawać sprawę z konsekwencji podejmowanych działań.

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

--

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--

☐

3.5.  Uniewinnienie

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. L.

I

Rozważając przez pryzmat dyrektyw z art. 53 § 1 § 2 k.k. oraz art. 55 § 2 k.k. kwestie wymiaru kary za przypisany oskarżonemu czyn Sąd miał na uwadze granice zagrożenia ustawowego czynu z art. 294 § 1 k.k. który stanowił podstawę wymiaru kary tj. karą pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Sąd miał również na uwadze, by dolegliwość orzeczonej kary nie przekraczała stopnia winy, uwzględniała stopień społecznej szkodliwości oraz realizowała cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd miał również na względzie, iż celem kary jest nie tylko wzbudzenie u samego oskarżonego przekonania, iż popełnienie przestępstwa podlega represji, lecz także fakt, iż wymierzona kara ma realizować cele ogólnospołeczne.

Trzeba zauważyć, że zachowanie oskarżonego było nacechowane dużym ładunkiem społecznej szkodliwości a to ze względu zarówno na sposób popełnienia czynu, jak i jego charakter.

Sąd miał na względzie sposób popełnienia czynu, rozmiary szkody.

Ponadto Sąd miał na uwadze dotychczasowy tryb życia oskarżonego.

W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara 1 roku pozbawienia wolności oraz kara grzywny w ilości 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł, stanowi właściwą reakcję karną na zachowanie oskarżonego, jest adekwatna do stopnia jego zawinienia i zapewni przestrzeganie przez niego porządku prawnego.

II

W oparciu o treść art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 lata. W ocenie Sądu kara nawet warunkowo zawieszona spełni w przypadku oskarżonego swoje cele, a w szczególności zapobiegnie popełnieniu przez nią kolejnych przestępstw. Orzeczona warunkowo zawieszona kara w przekonaniu Sądu będzie oddziaływać na oskarżonego, jako swoiste ostrzeżenie na przyszłość. Okres wyznaczonej oskarżonemu próby odzwierciedla charakter naruszonych przez nią norm prawnych. Tak orzeczona kara w ocenie Sądu stanowi właściwą reakcją karną na jego zachowanie, jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego.

III

Aby wzmocnić oddziaływanie kary na oskarżonego Sąd, nałożył na nią jeden z obligatoryjnych przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary obowiązków tj. wskazany w art.72§1 pkt 1 k.k. obowiązek informowania Sądu o przebiegu okresu próby, precyzując przy tym, że obowiązek ten winien być realizowany pisemnie, co 6 miesięcy.

IV

Zgodnie z art. 46 § 1 k.k. w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; przepisów prawa cywilnego o możliwości zasądzenia renty nie stosuje się.

Mając na uwadze fakt, że przedmiot objęty zarzutem nie został odzyskany, Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego obowiązek częściowego naprawienia szkody poprzez zapłacenie na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...) S.A. kwoty 100.000 (stu tysięcy) złotych. Sąd miał przy tym na uwadze, że rola oskarżonego polegała na udzieleniu pomocy do przestępstwa przywłaszczenia, a zatem należało obowiązek kompensacyjny orzec proporcjonalnie do tej okoliczności.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

--

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Kierując się zasadami słuszności, w tym sytuacją majątkową oskarżonego oraz wysokością kosztów postępowania i przewidywaną jej nieefektywnością, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych oraz na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych od opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

6.  1Podpis

Sędzia Agnieszka Marchwicka