Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Sąd Okręgowy III Wydział Karny we W.

Sygnatura akt

III K 339/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

S. S.

I.  w okresie od czerwca 2023 r. do 31 stycznia 2024 r. we W. oraz innych miejscowościach na terenie kraju oraz na terenie N., brał udział W kierowanej przez nieustaloną osobę o imieniu A., zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko (...) w postaci działania na rzecz obcego wywiadu o charakterze dywersyjnym i sabotażowym,

tj. o czyn z art. 258 § 1 kk

II.  w styczniu 2024 r. we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. I niniejszego postanowienia, działając na rzecz obcego wywiadu, w zamian za obietnicę uzyskania korzyści majątkowej w kwocie 4.000 dolarów U., czynił przygotowania do podjęcia działań dywersyjnych i sabotażowych polegających na podpaleniu obiektów budowlanych na terenie W.,

tj. o czyn z art. z 130 § 8 k.k. w zw. z art. 65 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- S. S. – obywatel (...), mieszkał w O.. Po inwazji rosyjskiej na U. starał się przedostać do M., by następnie udać się do G., skąd chciał przedostać się do R.. Szukał kontaktu z grupą W., dowiadywał się o warunki na jakich mógłby się przyłączyć. Ostatecznie pojechał do N., gdzie dołączyła do niego żona A. F. i gdzie pozostawał bez zatrudnienia.

- W N. w internecie – w aplikacji (...) – S. S. wchodził na fora komentujące sytuacje na wojnie w U.. Popierał R. i był przeciwny władzom (...).

- S. S. poznał poprzez internet człowieka o imieniu A.”, z którym miał kontakt w aplikacji (...). Osoba ta działała pod pseudonimem (...) i potwierdziła, że utrzymywała kontakt z D. i Ł. (...). Deklarował się jako zwalczający obecną władzę (...).

- w międzyczasie żona S. F. udała się do (...), gdzie nabyła telefon komórkowy U. (...) 01, który następnie – w otwartym opakowaniu – przekazała już w N. swojemu mężowi.

- Kontakty S. S. i mężczyzny o imieniu A. zintensyfikowały się w listopadzie 2023 r., kiedy to A. zaprosił S. S. na spotkanie do W.. A. pokrył koszty przejazdu S. S. z N. do P., dokonując przelewu (...).000 hrywien na rachunek bankowy żony S. S. - A. F.. A. na spotkanie zaplanowane pod koniec stycznia 2024 r. miał przyjechać z terytorium L. lub Ł..

- S. S. już we W. zatrzymał się w hostelu.

- Do osobistego spotkania S. S. i A. nie doszło, choć obaj mężczyźni pozostawali ze sobą w kontakcie telefonicznym (komunikator (...)).

- A. polecił będącemu już we W. S. S. udanie się na teren sklepów budowalnych O. i (...) celem ich obejrzenia, oględzin zaplecza i parkingów. S. S. wszystko dokumentował wykonywaniem fotografii na telefonie i przesyłał A. dane geolokalizacyjne.

- A. w niedzielę 28 stycznia 2024 r. zapytał S. S., czy nie mógłby podpalić czegoś na terenie sklepów budowalnych O. lub (...). Chodziło mu spowodowanie pożaru.

- A. ponadto przekazał mu, iż w zamian za spowodowanie pożaru zapłaci mu 4.000 dolarów U.. Połowa miała zostać zapłacona od razu, a druga część po nadesłaniu dokumentującej ten fakt fotografii.

- S. S. dokonał zakupu powszechnie dostępnych materiałów łatwopalnych, sporządzał fotografie miejsc typowanych i przesyłał takie zdjęcia do A.. Podawał swoje aktualne dane geolokalizacyjne.

- A. skierował też S. S. na drugą stronę rzeki O. we W., żeby udał się we wskazane miejsce, żeby tam rozejrzeć się gdzie miałby być pożar, polecił mu też znalezienie wspólnika, który mógłby stać na czatach.

- Chodziło o C. D. przy ul (...) we W. – obiekt, gdzie przechowywane są substancje łatwopalne (alkohole techniczne), które wykorzystywane są do produkcji farb i lakierów. Substancje te znajdowały się na terenie zakładu produkcyjnego oraz na terenie hurtowni i sklepu – znajdującego się na terenie C..

- C. D. położone jest w sąsiedztwie kanału żeglugowego O. – dla której stanowi bezpośrednie zagrożenie w przypadku wydostania się środków chemicznych do wody.

- C. D. znajduje się w sąsiedztwie fabryki 3M oraz innych obiektów o charakterze przemysłowym.

- C. D. znajduje się bezpośrednio przy torach kolejowych, które prowadzą do oddalonego o 1,5 km. obiektu (...) (...) przy ul. (...), gdzie składowane jest paliwo w ilości 56 000 000 litrów.

- 28 stycznia 2024 r. ok. godz. 12:00 numer telefonu, z którego korzystał S. S. logował się w odległości kilkaset metrów od C. D., co świadczy o prowadzeniu rozpoznania.

- S. S. został uwidoczniony na zapisie monitoringu C. D. z dnia 28.01.2024 r., gdzie wykonuje zdjęcia obiektów przy pomocy telefonu, przechadza się też po terenie obiektu, po czym szybko się oddala.

- W dniu 31 stycznia 2024 r. na terenie Dworca (...) we W. dokonano zatrzymania osoby S. S., a ponadto nastąpiło przeszukanie jego osoby.

- W toku czynności przeszukania ujawniono w niego telefon komórkowy U. (...) 01, a także materiały łatwopalne w postaci podpałek płynnych i stałych, metalowy przecinak oraz przedmioty służące do cięcia metalu. S. S. posiadał przy sobie również notatnik oraz dodatkowe karty SIM. (T.I k. 7-26).

- W ramach przeprowadzonych oględzin z udziałem specjalisty z zakresu badań chemicznych ustalono, iż ujawnione przedmioty są substancjami łatwopalnymi, dostępnymi w obrocie detalicznym, niewymagającymi dodatkowych zezwoleń. (T.1 11.32-40)

- Oględzinom poddano także notatnik, w treści którego ujawniono się m.in. zapiski dotyczące kontaktów mailowych i telefonicznych, w tym z obywatelami R.. (T.I. 1(.41-49)

- Oględziny telefonu S. S. ujawniły korespondencję prowadzoną przez niego w języku rosyjskim z numerem 759 214 294 (T.I k. 102-200). Najistotniejsze dla sprawy posty mają następującą treść:

• Zróbcie pilne, co tam robię —jak oceniają skutki pożaru na magazynie. Ok. Spróbuje (k. 157).

• Trzeba pilnie zrobić, że tam jest ocena tego co spłonęło. To trzeba pilnie zrobić abyśmy mogli udowodnić i opłacić wam (lub tobie) tę pracę i straty. (k. 158) Przykładowo to tamten rejon. Dobrze zaraz pójdę. (k. 159).

• W grupie ma być nie więcej niż 2 ludzi. Zrób kilka grup i będziesz dawać zadania. (k. 159) Będę rozmawiać. Na razie jest 2 przydatnych ludzi, którzy wiedzą o co chodzi. Ale oni mają swoje kontakty. Nie wszystkich trzeba wtajemniczać w szczegóły. (k. 159) To co nadpalone będzie widoczne. (k. 161)

• Jeśli wszystko zauważyli na kamerach i ugasili, to to co spalone (nadpalone) już sprzątnęli. Za chwilę sprawdzę. (k. 161)

- Ujawniono fotografię spalonych budynków. (T.II k.219-230)

- W dniu 2 lutego 2024 r. (T.II k,231-237) przeprowadzony został eksperyment procesowy dotyczący kontaktu z podmiotem, który na kanale (...), na portalu (...) posługuje się nickiem (...). Po przeprowadzonych czynnościach ustalono, iż na kanale tym organizowany jest nabór osób do organizacji protestów w E. i U. oraz poszukiwani są partyzanci gotowi do dokonywania podpaleń.

- Zatrzymany przy S. S., podczas jego przeszukania, telefon U. (...) 01 zawierał m.in. :

1.  książkę w formacie (...): (...) oraz Informator wydany przez władze (...) w 2022 r. na temat sposobów organizowania oporu wobec (...) rządu;

2.  filmy instruktażowe, jak ukryć elektroniczny detonator wewnątrz czekoladowego batonika (instruującym jest mężczyzna w mundurze z rosyjskimi emblematami); jak wykonać ładunek wybuchowy — pułapkę oraz jak obsługiwać minę wybuchową.

3.  materiały wideo, w tym dotyczące walki wręcz; posługiwania się bronią białą; wystąpień polityków, w tym (...); nagrania z wojny na U.; (...) materiały propagandowe; nagrania pożarów, wybuchów i ich skutków; przekazy medialne, w szczególności dotyczące kryzysu granicznego na linii U. — stan T.;

4.  informacje wskazujące na zainteresowanie S. S. realizacją z płatności przy użyciu kryptowalut.

- W sprawie zrealizowane zostały też eksperymenty procesowe, a w tym:

-

eksperyment procesowy mający na celu ujawnienie treści zamieszczanych na komunikatorze (...) przez osobę o nicku „L._S.”. Czynność doprowadziła do ujawnienia, że osoba ta zamieszcza ogłoszenia dotyczące poszukiwania osób gotowych do organizowania protestów w E. i U., a także gotowych na dokonanie podłożenia ognia celem wywołania pożarów;

- eksperyment procesowy przeprowadzony w związku z uzyskanymi informacjami, że na kanale o nazwie H. (...) komunikatora (...) publikowane są wezwania do dokonania podpalenia obiektu we W. na ul. (...) (C. D.) podczas, którego ujawniono, że na tym kanale znajdują się takie wezwania, a także pod nimi umieszczone są zdjęcia obiektów (...), które sfotografował telefonem podejrzany S. S., a następnie wysłał je do „L._S.”. Eksperyment ten powtórzono po dwóch tygodniach i ujawniono, że na tym samym kanale są zamieszczane wezwania do dokonania podpalenia obiektów w Ł. oraz w W.;

-

eksperyment procesowy mający na celu ujawnienie do jakich stron odnoszą się kody QR w dokumencie (...)Informatorze z 2022 r. wzywającym do oporu wobec władz (...)” ujawnionym w telefonie podejrzanego S. S.. Ujawniono, że prowadzą one między innymi do stron internetowych (...) oraz do Ministerstwa Spraw Zagranicznych R..

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. S.

Częściowo zeznania świadka A. F.

Zeznania świadka anonimowego nr (...)-101. (...).9.2024

Zeznania świadka A. Z.

Protokoły oględzin rzeczy

Protokół oględzin telefonu U. (...)

Protokół zatrzymania rzeczy

Opinia biegłego z zakresu badań kryminalistycznych

Protokół eksperymentu procesowego

Dane retencyjne telefonu

Protokoły przeszukania

Protokół eksperymentu procesowego

95-99, 243, 895-898, 1220- (...)

1410v-1411v

(...)- (...)

(...)-1412v

250-251e, (...)-1067d

56-59

32-40

41-49

64-66

100-200

201-230

252-400

401-600

601-749

899--967

788-800

801-825

826-861

887-893

968-981

993- (...)

7-26

(...)- (...)

(...)- (...)

- S. S. (...), jest żonaty. Jest obywatelem (...). Przed zatrzymaniem przebywał na terenie N., bez stałego zatrudnienia.

- według oświadczenia nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie bądź odwykowo.

dane osobowe oskarżonego podane do protokołu rozprawy

1410v

- S. S. nie był uprzednio karany sądownie.

- karta karna

(...), (...)

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

S. S.

I.  w okresie od czerwca 2023 r. do 31 stycznia 2024 r. we W. oraz innych miejscowościach na terenie kraju oraz na terenie N., brał udział W kierowanej przez nieustaloną osobę o imieniu A., zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko (...) w postaci działania na rzecz obcego wywiadu o charakterze dywersyjnym i sabotażowym,

tj. o czyn z art. 258 § 1 kk

II.  w styczniu 2024 r. we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. I niniejszego postanowienia, działając na rzecz obcego wywiadu, w zamian za obietnicę uzyskania korzyści majątkowej w kwocie 4.000 dolarów U., czynił przygotowania do podjęcia działań dywersyjnych i sabotażowych polegających na podpaleniu obiektów budowlanych na terenie W.,

tj. o czyn z art. z 130 § 8 k.k. w zw. z art. 65 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Ta część wyjaśnień oskarżonego, w której podaje on okoliczności nabycia swojego telefonu komórkowego U. (...) 01, stan wiedzy o całym przedsięwzięciu swojej żony, czy też jego relacja, że pierwotnie nie wiedział jaki jest cel jego wizyty w P..

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. S.

95-99, 243, 895-898, 1220- (...)

Relacja świadka odnośnie okoliczności nabycia telefonu komórkowego U. (...) 01, jego przekazania oskarżonemu czy też jej niewiedza o przyczynie wyjazdu oskarżonego do P. oraz okoliczności kontaktu z nią mężczyzny o imieniu A. po zatrzymaniu oskarżonego

Częściowo zeznania świadka A. F.

(...)- (...)

Ocena Dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. S.

Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na miano wiarygodnych jedynie w tej części, w której znajdują potwierdzenie w ustalonym stanie faktycznym.

Częściowo zeznania świadka A. F.

Zeznania świadka – żony oskarżonego są w zasadzie wiarygodne tylko w tym zakresie w jakim znajdują potwierdzenie w ustalonym stanie faktycznym, a mianowicie, że oskarżony skorzystał z jej konta przy otrzymaniu pieniędzy od mężczyzny o imieniu A., że kupiła ona bilet oskarżonemu na autobus do W., że wysyłała mu zdjęcia z podpalonymi obiektami oraz, że rozmawiała z A., już po zatrzymaniu męża w P..

Zeznania świadka A. Z.

Jasne, pełne i znajdujące poparcie w ustalonym stanie faktycznym.

Zeznania świadka anonimowego nr (...)-101. (...).9.2024

Jasne, spójne, konsekwentne i obiektywnie, przedstawiające zasady działania obcego wywiadu, sposób rekrutowania i zadaniowania osób zwerbowanych.

Protokoły oględzin rzeczy

Protokół oględzin telefonu U. (...)

Protokół zatrzymania rzeczy

Opinia biegłego z zakresu badań kryminalistycznych

Protokół eksperymentu procesowego

Dane retencyjne telefonu

Protokoły przeszukania

Protokół eksperymentu procesowego

Ustalając stan faktyczny i oceniając ww. dowody Sąd oparł się w szczególności na dowodach w postaci:

- Protokoły oględzin rzeczy

- Protokół oględzin telefonu U. (...)

- Protokół zatrzymania rzeczy

- Opinia biegłego z zakresu badań kryminalistycznych

- Protokół eksperymentu procesowego

- Dane retencyjne telefonu

- Protokoły przeszukania

- Protokół eksperymentu procesowego

Dowody te nie budzą wątpliwości pod względem ich wiarygodności, nie były kwestionowane i potwierdzają one okoliczności w nich wskazane.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów (dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. S.

Sąd nie dał wiary tej części wyjaśnień oskarżonego, w których są one wyraźnie sprzeczne z ustalonym w sprawie materiałem dowodowym.

Otóż niewiarygodne są jego relacje odnośnie okoliczności nabycia telefonu komórkowego U. (...) 01. Oskarżony w tym zakresie wyjaśnia odmiennie niż jego żona, a także niezgodnie z tym co zostało ujawnione w tym telefonie. Co prawda oskarżony podał, że telefon ten otrzymał od żony w otwartym opakowaniu ale wskazał, że nie wie jakim sposobem w telefonie tym znalazły się treści jakie ujawniono podczas czynności jego oględzin. Jest to postawa niezrozumiała w kontekście okoliczności w jakich oskarżony został zatrzymany, przedmiotów, które przy nim znaleziono i zarzutów jakie mu postawiono. Tym bardziej, że oskarżony w pewnej części swoich wyjaśnień przyznał, że zostało mu zlecone dokonanie podpalenia obiektów przemysłowych na terenie W..

Niewiarygodne są też te wyjaśnienia oskarżonego, w których podaje on, że pierwotnie do W. przyjechał w związku z „ciekawą propozycją” od mężczyzny o imieniu A.. Tymczasem właśnie okoliczności poznania A., okoliczności przelania pieniędzy na konto jego żony, nabycie wspomnianego telefonu i wskazanie W. jako miejsca docelowego oraz wykonywane we W. działania (zakup materiałów łatwopalnych, oględziny potencjalnych celów, wysyłanie danych geolokalizacyjnych) jednoznacznie wskazują, iż oskarżony od początku wiedział do jakich zadań został wynajęty. Miał też szukać wspólników. Ujawniona w telefonie komórkowym oskarżonego korespondencja z mężczyzną o imieniu A. zadaje zresztą kłam tej części wyjaśnień oskarżonego, w której bagatelizuje on powód przyjazdu do W..

Niewiarygodne są też te wyjaśnienia oskarżonego, w których stara się on tłumaczyć posiadanie przy sobie materiałów łatwopalnych tym, że mogły mu się przydać w domu. Wersja ta – w kontekście zgromadzonego materiału dowodowego (także częściowo wyjaśnień oskarżonego) jest nie tylko nielogiczne i absurdalna ale po prostu kłamliwa. Zresztą te same uwagi muszą odnosić się do twierdzeń oskarżonego, że we W. postanowił sobie pospacerować i pozwiedzać, stąd w telefonie zdjęcia krasnali (...). Tymczasem już pobieżna analiza ujawnionych z telefonu zdjęć wskazuje, iż oskarżony miał jednak specyficzne zainteresowania turystyczne jak sklepy budowlane, ich parkingi i zaplecza, zabudowania przemysłowe i ich zaplecza, etc., a wspomniane krasnale musiały pełnić rolę ewentualnej legendy w sytuacji zatrzymania.

Tak samo należy potraktować wyjaśnienia oskarżonego odnośnie powodów wysyłania mężczyźnie o imieniu A. danych geolokalizacyjnych. Okoliczności tej sprawy, zgromadzony materiał dowodowym, dają już odpowiedź, że było to czynione po to żeby pomóc zleceniodawcy wybrać cel sabotażu/dywersji, a nie po to żeby umówić jakieś wspólne spotkanie jak twierdził oskarżony.

Nielogiczne są też wyjaśnienia oskarżonego w zakresie jakoby nagłej propozycji A. dokonania podpaleń we W. i zachowania oskarżonego wobec tej propozycji. Relacja oskarżonego w tym zakresie jest wykrętna i nieszczera, zwłaszcza w kontekście jego wyjaśnień, gdzie nawiązał kontakt z A. i jakie materiały ujawniono w jego telefonie komórkowym (1. książka w formacie (...): (...) oraz Informator wydany przez władze (...) w 2022 r. na temat sposobów organizowania oporu wobec (...) rządu; 2. filmy instruktażowe, jak ukryć elektroniczny detonator wewnątrz czekoladowego batonika (instruującym jest mężczyzna w mundurze z rosyjskimi emblematami); jak wykonać ładunek wybuchowy — pułapkę oraz jak obsługiwać minę wybuchową; 3. materiały wideo, w tym dotyczące walki wręcz; posługiwania się bronią białą; wystąpień polityków, w tym (...); nagrania z wojny na U.; (...) materiały propagandowe; nagrania pożarów, wybuchów i ich skutków; przekazy medialne, w szczególności dotyczące kryzysu granicznego na linii U. — stan T.; 4. informacje wskazujące na zainteresowanie podejrzanego realizacją z płatności przy użyciu kryptowalut).

Całe przedsięwzięcie związane z przyjazdem oskarżonego do P. było od początku zaplanowane.

Częściowo zeznania świadka A. F.

Sąd uznał za generalnie niewiarygodne zeznania tego świadka. Poza elementami taki jak fakt zakupu telefonu dla męża, umożliwienie mu skorzystania ze swojego konta, zakup biletu autobusowego dla niego, wykonywanie dla niego zdjęć spalonych budynków czy też fakt rozmowy z A. po zatrzymaniu już oskarżonego, które faktycznie miały miejsce, to jednak okoliczności tej sprawy, a zwłaszcza wyniki przeszukania osoby oskarżonego, czy oględziny zatrzymanego przy nim telefonu oraz częściowe wyjaśnienia samego oskarżonego każą podejść do tej relacji z bardzo dużą dozą ostrożności, a wręcz podejrzliwości.

Przede wszystkim świadek nie jest konsekwentna, zmienia opisywany przebieg wypadków (jak choćby w przypadku nabycia telefonu i jego otwarcia). Jej relacja często jest sprzeczna z przekazem oskarżonego (jak w sytuacji wpływu pieniędzy na konto czy okoliczności wyjazdu do W.). Oskarżony twierdzi, że powiedział żonie o tym, że wpłyną pieniądze dla niego na jej konto i że wysyłają go do pracy do P. (k. 1411), podczas gdy świadek podała, że nie wie o co chodziło z pieniędzmi, które zostały przelane na jej konto, a mąż nic jej nie powiedział o wyjeździe do P. (k. 1412), choć zaraz podała, że kupiła mu bilet do P..

W ocenie Sądu, niewytłumaczalny jest zwłaszcza kontakt mężczyzny o imieniu A. ze świadkiem już po zatrzymaniu oskarżonego. Na pewno wersja świadka nie odpowiada rzeczywistości i w żaden sposób nie tłumaczy w jaki sposób A. się z nią skontaktował (skąd znał jej dane to umożliwiające).

Na to wszystko wydaje się, że można znaleźć odpowiedź, która przy tylko pobieżnej analizie faktów pozwala zauważyć:

- że świadek do N. przybyła osobno od oskarżonego,

- że udostępniła oskarżonemu swoje konto bankowe,

- że udała się do (...) skąd przywiozła telefon marki U. (...) (choć można taki telefon nabyć wszędzie), a który został otwarty i jako otwarty przekazany oskarżonemu,

- że zakupiła bilet autobusowy do W. dla oskarżonego,

- że robiła zdjęcia spalonych obiektów w N. i wysyłała je oskarżonemu,

- że zakupiła bilet autobusowy powrotny dla oskarżonego,

- że skontaktował się z nią A. zaraz po zatrzymaniu oskarżonego.

Wszystkie te okoliczności nakazują krytycznie podejść nie tylko do zeznań świadka A. F. ale i do jej roli w tym zdarzeniu, która jak się wydaje wykracza daleko poza samą obserwację przebiegu zdarzeń.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt. I i II części dyspozytywnej wyroku

S. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przeprowadzone postępowanie dowodowe jednoznacznie wykazało, że oskarżony na terenie kraju oraz na terenie N., brał udział w kierowanej przez nieustaloną osobę o imieniu A., zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko (...) w postaci działania na rzecz obcego wywiadu o charakterze dywersyjnym i sabotażowym, przez co dopuścił się przestępstwa z art. 258 § 1 kk

Przypomnieć trzeba, że w przypadku grupy przestępczej o jakiej mowa w przepisie art. 258 kk nie jest wymagany szczególny poziom jej organizacji, i wystarczająca jest organizacja na poziomie zaledwie podstawowym, ale z podziałem ról. Samą zaś zorganizowaną grupę mogą tworzyć osoby, których celem jest popełnianie przestępstw, o luźnym związku, m.in. bez stałych ról ale jednak o większym określeniu ról niż przy współsprawstwie (np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. akt II AKa 196/19, LEX nr 2768572).

Dalej, dla bytu przestępstwa z art. 258 § 1 kk nie jest konieczna wiedza poszczególnych sprawców o szczegółach organizacji grupy, znajomość wszystkich osób ją tworzących, potwierdzenia udziału w grupie, czy też wyboru kierownictwa. Wystarcza gotowość sprawcy do spełnienia zadań służących grupie, której świadomość istnienia ma sprawca (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. alt II AKa 47/19, LEX nr 3021576, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2019 r., sygn. akt II AKa 382/18, LEX nr 2759496).

Ustalony przez Sąd stan faktyczny, okoliczności sprawy oraz zgromadzony materiał dowodowy, jednoznacznie pozwoliły na przypisanie oskarżonemu udziału w zorganizowanej grupy przestępczej.

To samo postępowanie wykazało, że w istocie oskarżony w styczniu 2024 r. we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej, działając na rzecz obcego wywiadu, w zamian za obietnicę uzyskania korzyści majątkowej w kwocie 4.000 dolarów U., czynił przygotowania do podjęcia działań dywersyjnych i sabotażowych polegających na podpaleniu obiektów budowlanych na terenie W., dopuszczając się przestępstwa z art. 130 § 8 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Zgodnie z przepisem art. 16 § 1 kk przygotowanie zachodzi tylko wtedy, gdy sprawca w celu popełnienia czynu zabronionego podejmuje czynności mające stworzyć warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do jego dokonania, w szczególności w tymże celu wchodzi w porozumienie z inną osobą, uzyskuje lub przysposabia środki, zbiera informacje lub sporządza plan działania.

Przygotowanie jest karalne tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi.

W odróżnieniu od zawsze karalnego usiłowania z karalnością przygotowania mamy do czynienia tylko wówczas, gdy ustawa wyraźnie tak stanowi (np. w odpowiednim przepisie części szczególnej, odnoszącym się do konkretnego typu przestępstwa). Przygotowanie karalne jest jednak stosunkowo rzadko, jako etap poprzedzający usiłowanie może być ono bowiem w sposób racjonalny penalizowane jedynie w najpoważniejszych przypadkach, gdy ze względu na rodzaj oraz wartość dobra prawnego konieczne staje się zagwarantowanie aż tak daleko sięgającej prawnokarnej ochrony. Kodeks karny przewiduje karalność przygotowania do:

– szeregu przestępstw przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstw wojennych (art. 126c § 1 i 2), w tym zwłaszcza takich jak wszczynanie lub prowadzenie wojny napastniczej (art. 117 § 1) czy zabójstwo lub spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu osoby należącej do określonej grupy narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej lub wyznaniowej (art. 118 § 1);

– przestępstw przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej (zamach lub spisek przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej – art. 127 § 1, zamach stanu – art. 128 § 1);

– przestępstw przeciwko obronności (zamach na jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej – art. 140 § 1);

– przestępstw przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu (art. 168), takich jak: sprowadzenie pożaru lub katastrofy (art. 163 § 1); sprowadzenie powszechnego niebezpieczeństwa (art. 165 § 1); piractwo wodne lub powietrzne (art. 166 § 1); umieszczenie na statku wodnym lub powietrznym urządzenia lub substancji zagrażającej bezpieczeństwu powszechnemu (art. 167 § 1);

– przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji (sprowadzenie katastrofy w komunikacji – art. 173 § 1);

– przestępstwa przeciwko wolności (handel ludźmi – art. 189a § 1);

– przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu (wzięcie lub przetrzymywanie zakładnika – art. 252 § 1);

– przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów (fałszowanie dokumentów – art. 270 § 1);

– przestępstw przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi (fałszowanie pieniędzy lub papierów wartościowych – art. 310 § 1); puszczanie w obieg sfałszowanych pieniędzy lub papierów wartościowych – art. 310 § 2);

– przestępstw przeciwko obowiązkowi pełnienia służby wojskowej (dezercja – art. 339 § 1–3).

Zgromadzony materiał dowodowy pozwolił Sądowi na przypisanie oskarżonemu karalnego przygotowania do podjęcia działań dywersyjnych i sabotażowych polegających na podpaleniu obiektów budowlanych na terenie W., dopuszczając się przestępstwa przez co dopuścił się on przestępstwa z art. 130 § 8 kk w zw. z art. 65 § 1 kk. Oskarżony działał przy tym w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, na rzecz obcego wywiadu, w zamian za obietnicę uzyskania korzyści majątkowej w kwocie 4.000 dolarów U..

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie w żaden sposób nie można mówić o jakimkolwiek czynnym żalu ze strony oskarżonego, a o jakim jest mowa w przepisie art. 131 § 2 kk. Oskarżony został zatrzymany na Dworcu (...) ale w dalszym ciągu miał przy sobie środki łatwopalne. Jego współpraca z organami ściągania w zasadzie była bierne, a mianowicie starał się zająć stanowisko wobec ujawnionych przy nim materiałów, które bezwzględnie wskazywały na jego sprawstwo. Czynny żal sprawcy w przypadku przygotowania popełnianego w konfiguracji wieloosobowej – a tak było w tej sprawie – poza dobrowolnym odstąpieniem od przygotowania, powinien polegać na podjęciu istotnych starań zmierzających do zapobieżenia dokonaniu. Sprawca może starać się m.in. w drodze przekonywania uczestnika porozumienia do odstąpienia od realizacji pierwotnego zamiaru przestępnego albo przeszkadzania w dokonaniu przestępstwa, np. poprzez zawiadomienie organów ścigania o zamierzonej akcji przestępnej lub ostrzeżenia o niej pokrzywdzonego. Sama rezygnacja sprawcy z zamiaru popełnienia przestępstwa nie uchyla zagrożenia dla dobra prawnego, jakie stwarzają inni uczestnicy porozumienia. Starania podjęte przez sprawcę w tym kierunku muszą być jednak istotne. Mają świadczyć o rzeczywistym – a nie pozorowanym – zamiarze i dostrzegalnych z zewnątrz wysiłkach, żeby zapobiec popełnieniu przestępstwa przez pozostałych uczestników porozumienia. W doktrynie zauważa się, że nie mogą to być jakiekolwiek starania, ale wyłącznie takie, które potwierdzają dobrowolne odstąpienie sprawcy oraz jego rzeczywisty wysiłek dla przerwania pochodu przestępstwa przez inne osoby. Powoduje to konieczność obiektywizowania starań. Nie wystarcza bowiem samo subiektywne wyobrażenie sprawcy przekonanego o znaczeniu swoich starań.

Oskarżony w niniejszej sprawie nie tylko nie wykazał żadnego starania o przerwanie akcji, w dalszym ciągu posiadał przy sobie materiały potrzebne do dokonania podpalenia, wcale też nie ujawnił wobec organu powołanego do ścigania przestępstw wszystkich istotnych okoliczności popełnionego czynu. Oskarżony został po prostu skonfrontowany z posiadaną wiedzą operacyjną polskich organów ściągania oraz tym co przy nim ujawniono. Jego wersja przebiegu zdarzeń – co już wyżej wykazano – nie była konsekwentna. Nie ujawnił on wszystkich istotnych okoliczności, starał się z kolei kluczyć, zmieniać stanowisko, przedstawiać różne wersje, by ostatecznie przed Sądem wycofać się z przyznania.

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S.

S.

pkt. I i II

części dyspozytywnej wyroku

pkt. I i II

części dyspozytywnej wyroku

Wymierzając oskarżonemu karę 5 lat pozbawienia wolności za przypisane mu przestępstwo z art. 258 § 1 kk, Sąd miał na względzie dyrektywy wymiaru kary zawarte w art. 53 § 1 i 2 k.k., a więc baczył by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględnił stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu oraz miał na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze szczególnie wysoką społeczną szkodliwość czynu. Oskarżony popełniając przypisane mu przestępstwo godził w porządek publiczny, a zorganizowana grupa przestępcza, w której brał udział, miała na celu popełnianie przestępstw przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej – na rzecz obcego wywiadu o charakterze dywersyjnym i sabotażowym.

Sąd podkreśla, że orzeczona kara 5 lat pozbawienia wolności wciąż nie jest karą maksymalną, jaka grozi za tego rodzaju przestępstwo (8 lat pozbawienia wolności), a sytuuje się nieznacznie powyżej połowy ustawowego zagrożenia.

Pkt II części dyspozytywnej wyroku

Sąd skazując oskarżonego za przestępstwo z art. 258 § 1 kk zobligowany był – na podstawie art. 43a § 2 kk – orzec od oskarżonego S. A. S. na rzecz (...) świadczenie pieniężne, które Sąd określił na kwotę 5.000 (pięciu tysięcy) złotych.

Pkt. III części dyspozytywnej wyroku

Podobnie Sąd wymierzając oskarżonemu karę 7 lat pozbawienia wolności za przypisane mu przestępstwo z art. 130 § 8 kk w zw. z art. 65 § 1 kk, miał na względzie dyrektywy wymiaru kary zawarte w art. 53 § 1 i 2 k.k.

Sąd miał na uwadze by dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy, uwzględnił stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu oraz miał na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie prewencji ogólnej.

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze bardzo wysoką społeczną szkodliwość czynu. Oskarżony popełniając przypisane mu przestępstwo godził w porządek publiczny, a zwłaszcza w Rzeczpospolitą Polską.

W tym przypadku Sąd pozostaje w głębokim przekonaniu, że charakter popełnionego przez oskarżonego przestępstwa, jego wymijająca, postawa podczas procesu, okoliczności popełnienia czynu wymierzonego przeciw naszemu Państwu, w zasadzie już nagminność tego typu działań ze strony obcych służb wobec P. i w E. wręcz nakazują jednoznaczną surową reakcję karną poprzez wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w wymiarze 7 lat, gdzie maksymalny możliwy wymiar w tej sprawie wynosił 12 lat pozbawienia wolności – art. 130 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Pkt. IV części dyspozytywnej wyroku

Sąd na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. połączył orzeczone w wobec oskarżonego kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierzył oskarżonemu S. S. karę łączną 8 (ośmiu) lat pozbawienia wolności ;

Wymierzona wobec oskarżonego kara łączna pozbawienia wolności w takiej wysokości jest – w ocenie Sądu – adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów, a jej dolegliwość nie przekracza stopnia winy.

Podkreślić trzeba, że oskarżony na terenie kraju oraz na terenie N., brał udział w kierowanej przez nieustaloną osobę o imieniu A., zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko (...) w postaci działania na rzecz obcego wywiadu o charakterze dywersyjnym i sabotażowym oraz w ramach tej zorganizowanej grupy przestępczej działając na rzecz obcego wywiadu, w zamian za obietnicę uzyskania korzyści majątkowej w kwocie 4.000 dolarów U., czynił przygotowania do podjęcia działań dywersyjnych i sabotażowych polegających na podpaleniu obiektów budowlanych na terenie W..

Wszystko to w sytuacji największego od zakończenia II W. Światowej konfliktu zbrojnego w E., który dotknął sąsiadujący z nami kraj. Kraj, któremu P. stara się od samego początku tej tragedii pomagać na każdy możliwy sposób.

Oskarżony zaś, od początku zmierzał do działań po stronie R., szukając kontaktów w grupie W., a ostatecznie już w N. odpowiedział na ogłoszenie szukające osób mających za zadanie przeprowadzenie akcji dywersyjnej/sabotażowej na terenie P..

Przypomnieć trzeba, że chodziło o sklepy budowlane, a zwłaszcza C. D., czyli newralgiczne miejsce z materiałami łatwopalnymi znajdujące się w sąsiedztwie kanału żeglugowego O., przy torach kolejowych, obok innych zakładów przemysłowych, gdzie kilkaset metrów dalej znajduje się potężny terminal paliwowy (...) – obiekt infrastruktury krytycznej.

W ocenie Sądu, orzeczona kara łączna pozbawienia wolności właśnie w takiej wysokości pozwala przypuszczać, iż spełni ona wobec oskarżonego cele wychowawcze i zapobiegawcze, utwierdzając w przeświadczeniu, że przestępstwo nie popłaca i nie można uniknąć za nie odpowiedzialności karnej.

Wymierzona kara łączna pozbawienia wolności da społeczeństwu wyraz negatywnej oceny tego typu zachowań przez Sąd.

Kara w takiej wysokości jest też sygnałem dla potencjalnych następnych aktorów działania obcych służb, że nie warto angażować się w taką działalność na terenie naszego kraju, gdyż zagrożenie surową karą jest jak najbardziej realne.

Sąd przypomina, że przygotowania do przestępstwa z art. 130 § 8 kk odnoszą się do czynu z art. 130 § 7 kk, gdzie czyn ten stanowi zbrodnię zagrożoną karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 10 albo karą dożywotniego pozbawienia wolności.

Jako okoliczność obciążającą Sąd wziął pod uwagę bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów popełnionych przez oskarżonego, godzenie w porządek publiczny oraz w Rzeczpospolitą Polską.

Okoliczność łagodzącą Sąd nie dopatrzył się. Na pewno nie było nią zmienne i wycofane ostatecznie przyznanie się oskarżonego.

pkt. II części dyspozytywnej wyroku

pkt. I części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od 26 maja 2023 r., godz. 08:00 do dnia 20 marca 2024 r.

1Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1. Sąd w tym miejscu, odnosząc się do postawy oskarżonego S. S. w trakcie procesu dodatkowo podkreśla, że przyznanie jego nie było szczere, skoro w zasadniczej części odwołał je przed Sądem. W ten sposób zamierzał uniknąć lub ograniczyć swoją odpowiedzialność karną. Nie oszczędziło to kosztów społecznych związanych z prowadzeniem procesu karnego i jako takie w żadnym razie nie mogło stanowić okoliczności łagodzącej. W tym miejscu powtórzyć należy, za Sądem Apelacyjnym w Krakowie, iż słuszne jest by łagodzić, nawet nadzwyczajnie, karę sprawcy, który przyznaje się do przestępstwa, żałuje popełnienia go, a zwłaszcza naprawia wyrządzoną krzywdę i szkodę majątkową, choćby nie zdołał uzyskać przebaczenia ofiary. Tak czyniąc, sprawca sam się potępia, a przez to zapowiada, że chce się poprawić, więc przejawia osiągnięcie co do niego jednego z celów postępowania i to jeszcze przed wyrokiem. Taka postawa sprawcy ułatwia postępowanie, zmniejsza nakłady, jakie na proces ponosi społeczeństwo. Praktyka sądowa docenia takie zachowania i wydatnie łagodzi kary dla sprawców tak postępujących. Jednakże nie powinno się takich ocen stosować do sprawców, którzy tak nie postępują, werbalnie tylko przyznają się, a w istocie wyjaśniają wykrętnie i wzajemnie się obciążają swymi dokonaniami, by ograniczyć swą odpowiedzialność (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 2 grudnia 2001 r., sygn. akt II AKa 292, KZS 2002/1/1). W ocenie zatem Sądu, jedynie werbalne, obliczone na doraźny użytek procesowy przyznanie się do winy, jak też przyznanie determinowane oportunizmem nie może stanowić okoliczności łagodzącej. Taką może być jedynie skrucha wynikająca z pobudek moralnych.

2. Sąd szczególnie zwraca uwagę na nagminność podobnych działań o charakterze dywersyjnym czy też sabotażowym, o których wiedza jest już powszechna i ogólnodostępna na skutek przekazów medialnych, a do których zaliczyć można:

- kryzys na granicy polsko – białoruskiej trwający od jesieni 2021 r.;

- pożar w hali M. w W. w maj 2024 r.;

- zatrzymanie 9 osób, których zadaniem było zbieranie informacji na temat transportów z uzbrojeniem jadących przez P. do (...) (rozmieszczenie kamer rejestrujących ruch na drogach i transmitujących obraz do sieci – znaleziono około 50 tego typu urządzeń);

- prowadzenie aktywności propagandowej w cyberprzestrzeni, której celem jest rozbudzanie emocji wokół relacji (...), budowanie nieprzychylnego stanowiska wobec (...), wywoływanie niechęci wobec rządu (...);

- w E. to dewastacja pojazdów osób oficjalnych lub dziennikarzy oraz duża, ponadnormatywna liczba pożarów o charakterystyce jak ten jak ten z H. M., np. w londyńskiej dzielnicy L.;

- W N. to zatrzymanie osób, które przygotowywały się do ataków z wykorzystaniem materiałów wybuchowych na (...) bazy wojskowe oraz transporty z uzbrojeniem;

- pożary w W., gdzie (...) produkował amunicję artyleryjską czy B. w fabryce (...) – tam produkcja pocisków do systemów obrony przeciwlotniczej;

- zakłócenia przed i na początku Igrzysk Olimpijskich w P. w 2024 r.;

- zatkania rur wydechowych w samochodach w N. na masową skalę;

- ostatni przykład to kwestia testowania możliwości wywołania eksplozji i pożarów w firmach kurierskich, na lotniskach i w samolotach. W połowie lipca 2024 r. w W. nadano cztery paczki, gdzie dwie miały drogą lotniczą dotrzeć do W., a dwie do W.. Trzy paczki się zapaliły.

To zaś oznacza, iż na działania oskarżonego należy patrzyć w bardzo szerokim kontekście i oceniać jako zachowania jednoznacznie wymierzone w nasze bezpieczeństwo.

Koszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. III części dyspozytywnej wyroku

Rozstrzygnięcie w przedmiocie zasądzenia adw. P. W. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu znajdowało swoje oparcie w przepisach art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k., art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze i Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu .

pkt. IV części dyspozytywnej wyroku

Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłaty sądowej, obciążając nimi Skarb Państwa, albowiem, w ocenie Sądu, uiszczenie tychże koszów i opłaty byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową.

1 Podpis

Sędzia Marcin Myczkowski