Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 344/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

G. K. (2)

Czyn przypisany w puncie I części dyspozytywnej wyroku, tj. przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona G. K. (2) w okresie od 30 marca 2018 r. do 29 marca 2023 r. była zatrudniona w (...) sp. z o.o. na podstawie umowy o pracę na stanowisku głównego księgowego.

Do zakresu obowiązków i odpowiedzialności oskarżonej należało prowadzenie działalności spółki (...) związanej z rachunkowością, podatkami, rachubą płac, ubezpieczeniami społecznymi i kwestiami kadrowymi. Oskarżona między innymi odbierała środki pieniężne od kierownika Administracji i Recepcji E. K. pochodzące z utargu, a następnie dokonywała ich wpłaty na rachunek bankowy spółki o numerze (...) za pośrednictwem wpłatomatu.

W okresie od dnia 31 grudnia 2021 r. do dnia 13 marca 2023 r. we W. oskarżona G. K. (2) zamiast dokonywania wpłat na rachunek należący do (...) Sp. z o.o. część pieniędzy wpłacała na swoje konto bankowe o numerze (...) lub rachunek bankowy swojego syna- F. K. o numerze (...). Kwota jaka została przywłaszczona i wpłacona na rachunek bankowy oskarżonej lub jej syna wyniosła 108 743,88 zł.

Na podstawie umowy z dnia 3 kwietnia 2018 r. G. K. (2) świadczyła usługi księgowe na rzecz Fundacji Ochrony (...), w ramach której była obowiązana do prowadzenia całości rachunkowości, prowadzenia dokumentacji podatkowej, rachuby płac oraz kwestii kadrowych. G. K. (2) osobiście dokonywała przelewów z rachunku Fundacji wynikających z wystawianych przez nią faktur obejmujących wynagrodzenie za świadczenie usług. W okresie od 2018 r. do 14 marca 2023 r. oskarżona dokonała nienależnych jej przelewów z rachunku fundacji o numerze (...) na swoje konto bankowe lub rachunek bankowy swojego syna- F. K. w kwocie 266 432,82 zł.

Ponadto oskarżona G. K. (2) w okresie lat 2018- 2023 świadczyła również usługi księgowe na rzecz (...) Komitetu Ochrony (...). Do obowiązków oskarżonej należało przygotowywanie dokumentów finansowych kończących lata obrachunkowe w okresie lat 2018-2020 oraz sporządzanie zaległych sprawozdań finansowych za lata 2018-2019. Oskarżona była uprawniona do dokonywania samodzielnych płatności z rachunku bankowego stowarzyszenia, a także regulowania należności wynikających z wystawianych przez nią faktur obejmujących wynagrodzenie za świadczone usługi. Oskarżona w okresie od września 2020 r. do lutego 2023 r. dokonała przelewów pieniędzy z konta komitetu o numerze bankowym (...) na swoje konto bankowe lub rachunek bankowy swojego syna- F. K. na kwotę 17 330,00 zł

Łącznie oskarżona przywłaszczyła środki pieniężne w wysokości 392 506,75 zł na szkodę (...) Sp. z o.o., Fundacji Ochrony (...) oraz (...) Komitetu Ochrony (...).

Oskarżonej wypowiedziano umowę o pracę w (...) sp. z o.o. z jej winy z dniem 29 marca 2023 r.

W toku postępowania oskarżona G. K. (2) została zbadana przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów, którzy zgodnie stwierdzili, iż oskarżona nie miała tempore criminis zniesionej zdolności rozumienia znaczenia swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem, a więc nie zachodzą wobec niej warunki z art. 31 § 1 k.k. Biegli stwierdzili, że nie jest ona upośledzona umysłowo.

Oskarżono G. K. (2) ma 47 lat, jest rozwiedziona. Z małżeństwa posiada dwoje dzieci. Legitymuje się wykształceniem wyższym- ukończyła studia wyższe z zakresu rachunkowości. Nie była uprzednio karana sądownie.

-zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa wraz z uzupełnieniem

k. 1-2, 443-453.

-częściowo wyjaśnienia oskarżonej G. K. (1)

k. 474-478, 549-550,

584odwrót.

-umowa o pracę wraz z aneksem z (...) Sp. z o.o.

k. 10-14.

-zeznania świadka P. G.

k. 454-455, 459-459odwrót, 566odwrót-567, 578-579odwrót.

-zeznania świadka E. S.

k. 460-461.

-zeznania świadka E. K.

k. 463-464.

-zeznania świadka D. Ł.

k. 582odwrót-584odwrót.

-odpisy z KRS pokrzywdzonych spółek

k. 3-9.

-zestawienie raportów kasowych oraz wpłat gotówkowych na rachunek bankowy

k. 15-323.

-wyciągi z rachunku (...) spółki (...) w zakresie wpłat gotówkowych w okresie styczeń 2022 r.-marzec 2023 r.

k. 324-395.

-oświadczenia P. G., E. S. i E. K.

k. 396-399.

-dokumentacja przedłożona przez pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych na rozprawie w dniu 10.09.2024 r.

Załącznik do akt

-umowa o prowadzenie ksiąg rachunkowych wraz z aneksem i załącznikami z Fundacją Ochrony (...)

k. 402-410.

-umowa o prowadzenie księgowości projektu o nazwie ,,(...)

k. 411-413.

-zbiorcze zestawienie należności z tytułu świadczonych usług i dokonanych przelewów na rachunki bankowe G. K. (1)

k. 414-423.

-wyciągi rachunków bankowych Fundacji Ochrony (...) oraz potwierdzenia przelewów

k. 429-439, 448-451.

-wyciągi z rachunków bankowych (...) Komitetu Ochrony (...)

k. 452-453.

-oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy z dnia 29 marca 2023 r.

k. 400-401.

-oświadczenie oskarżonej G. K. (1) wraz z propozycją naprawienia szkody i harmonogramu spłat

k. 440-441.

-pisma pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych dot. spłat dokonanych przez oskarżoną G. K. (2)

k. 526-534.

-dokumentacja medyczna oskarżonej G. K. (1)

k. 559.

-informacja z K. dot. oskarżonej

k. 481,509.

-opinia sądowo-psychiatryczna dot. oskarżonej G. K. (1)

k. 560-563.

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

-

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej G. K. (1)

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia złożone w toku procesu przez oskarżoną, w zakresie którym przedstawiła charakter swojej pracy, a także sposób swojego działania, przyznając się w całości do przywłaszczenia mienia na szkodę podmiotu (...), w której pracowała oraz podmiotów na rzecz których świadczyła usługi księgowe. Opisane przez oskarżoną okoliczności związane z samym przywłaszczeniem mienia, pozostawały w zgodności z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności znajdowały potwierdzenie w zeznaniach świadków, jak również w treści dokumentacji księgowej.

Sąd oceniając wyjaśnienia oskarżonej co do jej przyznania się, faktu pobierania środków i celu wydatkowania pieniędzy nie znalazł podstaw, aby odmawiać im waloru wiarygodności.

1.1.

Zeznania świadków P. G., E. S., E. K., D. Ł.

Oceniając powyższe zeznania Sąd uznał, iż są spójne, logiczne, szczere i konsekwentne. Osoby te pełniły funkcję w zarządzie podmiotów pokrzywdzonych lub były ich pracownikami w latach 2018-2023. Zeznania świadków znajdowały potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym oraz dotyczyły przy tym faktów im osobiście znanych. Nie zawierały też istotnych sprzeczności rzutujących na ocenę ich wiarygodności. Świadkowie nie mieli też żadnego interesu w pomawianiu oskarżonej, zaś wyjaśnienia oskarżonej zasadniczo nie były sprzeczne z relacjami wymienionych świadków. G. K. (2) konsekwentnie przyznawała się bowiem do popełnienia zarzucanego jej czynu i kategorycznie potwierdzała, iż dokonała przestępstwa przywłaszczenia pieniędzy na szkodę zarówno (...) sp. z o.o. jak również Fundacji Ochrony (...) i (...) Komitetu Ochrony (...).

1.1.

Dokumentacja finansowo-księgowa zebrana w sprawie

Sąd nie miał wątpliwości co do wiarygodności dowodów w postaci kserokopii umów, oświadczeń, zestawienia raportów kasowych oraz wpłat gotówkowych i historii rachunków bankowych.

1.1.

Opinia sądowo-psychiatryczna dot. oskarżonej

Na podstawie opinii Sąd ustalił ponad wszelką wątpliwość, że oskarżona w chwili popełnienia czynu miała zachowaną zdolność pokierowania swoim zachowaniem i rozpoznania znaczenia czynu. Opinia jest pełna, logiczna a jej treść pozwala na odtworzenie procesu wnioskowania biegłych. Została wydana w oparciu o fachową wiedzę i wobec powyższego Sąd w pełni z niej skorzystał ustalając stan faktyczny.

1.1.

Oświadczenia i pisma załączone do sprawy

Sąd nie miał wątpliwości co do wiarygodności tych dowodów.

1.1.

Dane z KRK

Sąd nie miał wątpliwości co do wiarygodności tego dowodu.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej G. K. (1)

Sąd odmówił wiary tej części wyjaśnień oskarżonej, w której nie zgadzała się z kwotami wykazanymi jako wysokość szkody. Oskarżona wskazała, iż nie uwzględniały jej wynagrodzenia, jednakże twierdziła również, że nie potrafi stwierdzić, obliczyć ostatecznej kwoty odpowiadającej poniesionej szkodzie. Tymczasem przekazane w sprawie dokumenty z przeprowadzonej kompleksowej kontroli dokumentacji, rachunków bankowych, potwierdzeń wpłat oraz audytu w korelacji z zeznaniami świadków, w tym świadka D. L. wykazały jednoznacznie, iż łącznie oskarżona przywłaszczyła pieniądze w łącznej kwocie 392 506,75 zł.

Z tych powodów częściowo wyjaśnienia oskarżonej, dotyczące kwestionowania wysokości szkody poniesionej przez podmioty pokrzywdzone należało potraktować jako próbę złagodzenia własnej odpowiedzialności karnej i element przyjętej linii obrony.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I części dyspozytywnej wyroku

G. K. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżona G. K. (2), działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, wypełniła swoim zachowaniem znamiona czynu ciągłego z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Na tle ustalonych faktów oraz zebranych dowodów Sąd uznał, iż oskarżona G. K. (2) z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, działając w warunkach czynu ciągłego i będąc zatrudniona na stanowisku głównego księgowego w (...) sp. z o.o. w okresie od 31 grudnia 2021 r. do dnia 13 marca 2023 r. oraz świadcząc usługi rachunkowo-księgowe w Fundacji Ochrony (...) w okresie od 2018 r. do dnia 14 marca 2023 r. i w (...) Komitecie Ochrony (...) w okresie od września 2020 r. do lutego 2023 r. wielokrotnie dokonywała przelewów z rachunków bankowych ww. podmiotów na swój rachunek bankowy lub rachunek bankowy swojego syna F. K. i w ten sposób przywłaszczyła powierzone jej mienie w postaci pieniędzy, wyrządzając szkodę na łączną kwotę stanowiącą mienie znacznej wartości, tj. 392 506, 75 złotych.

W ocenie Sądu nie ulegało wątpliwości, iż swoim zachowaniem oskarżona wyczerpała znamiona czynu zabronionego z art. 284 § 2 k.k. Przepis ten stanowi, iż odpowiedzialności karnej podlega sprawca, który przywłaszcza sobie powierzoną mu rzecz ruchomą. Ocena realizacji znamion tego przestępstwa sprowadza się zatem do ustalenia trzech składników: znamienia przywłaszczenia, rzeczy ruchomej (prawa majątkowego) i ich powierzenia.

Jako przywłaszczenie powszechnie już przyjmuje się rozporządzenie jak swoją własnością cudzą rzeczą ruchomą lub cudzym prawem majątkowym, z wykluczeniem osoby uprawnionej (por. Zoll Andrzej - red., Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 k.k., wyd. IV, WK 2016). Jego istota sprowadza się do uzewnętrznienia zachowania sprawcy, czyli ustawowego rozporządzenia rzeczą ruchomą poprzez włączenie jej do swojego majątku albo wykonywanie w stosunku do niej innych uprawnień właścicielskich. Sprawca przywłaszczenia działa zatem z zamiarem pozbawienia własności rzeczy jej właściciela. Ów zamiar może się przejawiać np. w bezprawnym zatrzymaniu cudzej rzeczy, odmowie jej zwrotu, któremu towarzyszy cel w postaci uczynienia z rzeczy swojej własności (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 27 września 2019 r. II AKa 122/19, LEX nr 2766155). Powierzenie cudzej rzeczy ruchomej sprowadza się z kolei do przekazania władztwa nad rzeczą sprawcy, z zastrzeżeniem jej zwrotu właścicielowi (posiadaczowi) lub osobie posiadającej inne prawo do rzeczy. Innymi słowy oznacza przeniesienie władztwa nad rzeczą z uprawnionego na sprawcę bez prawa rozporządzania nim jak swoją własnością (por. Zoll Andrzej - red., Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 k.k., wyd. IV, WK 2016). Podstawą takiego powierzenia może być dowolna umowa przewidująca jako jej element składowy właśnie przeniesienia władztwa nad rzecz z zastrzeżeniem jej zwrotu.

W świetle powyższego nie budziło żadnych wątpliwości, iż oskarżona, dokonując przelewów na swoje konto bankowe lub konto należące do jej syna oraz nie wpłacając całości gotówki na konto bankowe podmiotów pokrzywdzonych, wykorzystując pełnioną przez siebie funkcję i uprawnienia, przeznaczając na cele związane m.in. ze swoją ciężką sytuacją finansową, sumy te przywłaszczała. Niewątpliwie też pieniądze te, stanowiące rzecz ruchomą, były każdorazowo jej powierzane, jako osobie zatrudnionej na stanowisku głównej księgowej, a więc osobie świadczącej takie usługi.

Sąd ustalił ostatecznie wysokość szkody wyrządzonej spółce (...) oraz Fundacji Ochrony (...) odmiennie niż w sposób wykazany pierwotnie w akcie oskarżenia, gdyż w toku postępowania przedłożono dokumentację z przeprowadzonej kompleksowej kontroli dokumentacji finansowej tych podmiotów i wyników audytu, a nadto przesłuchano w charakterze świadka główną księgową D. L., która potwierdziła sposób obliczenia ostatecznej wysokości szkody, od której odjęto kwotę wynagrodzenia oskarżonej za miesiąc marzec, wobec zrzeczenia się oskarżonej, odjęto kwotę w łącznej wysokości 8.000 zł wpłaconą przez nią w sierpniu 2023 r. oraz październiku 2023 r. a nadto odjęto kwotę całości wynagrodzenia które pobierała przez okres zatrudnienia i świadczenia usług.

Przepis art. 294 § 1 k.k. określa natomiast znamiona kwalifikujące przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. z uwagi na łączną wartość przywłaszczonego mienia. Definicja mienia znacznej wartości została zawarta w art. 115 § 5 k.k., zgodnie z którą jest to mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200 000 złotych.

Tym samym analiza zachowania oskarżonej doprowadziła do wniosku, że swoim zachowaniem wyczerpała ona znamiona czynu z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

Sąd przyjął również, iż oskarżona G. K. (2) działała w warunkach czynu ciągłego z art. 12 § 1 k.k, bowiem zgodnie z brzmieniem tego przepisu dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru uznaje się za jeden czyn zabroniony.

Zastosowanie art. 12 § 1 k.k. uzależnione jest z jednej strony od przesłanki podmiotowej (subiektywnej) w postaci "z góry przyjętego zamiaru", z drugiej od przesłanek przedmiotowych, takich jak ""krótkie odstępy czasu" oraz tożsamość pokrzywdzonego, jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste. Warunek podmiotowy w postaci "z góry powziętego zamiaru" rozumieć należy zgodnie ze znaczeniem słowa ,,zamiar” nadanym mu przez art. 9 § 1 k.k.

Brzmienie art. 12 § 1 k.k. przesądza o tym, że czyn ciągły charakteryzuje się jednym zamiarem (tym

samym, a nie takim samym) obejmującym wszystkie elementy składowe. Nie spełnia kryteriów czynu ciągłego przypadek, w którym poszczególne zachowania sprawcy nie zostały objęte jednym, z góry powziętym zamiarem, lecz zostały dokonane z identycznym zamiarem, takim samym w odniesieniu do każdego zachowania, lecz nie istniejącym z góry, a pojawiającym się sukcesywnie przy podejmowaniu każdego kolejnego zachowania. Podobnie nie stanowi wypełnienia przesłanki podmiotowej, określonej w art. 12 k.k., sytuacja, gdy sprawca dopuszcza się kilku lub kilkunastu zachowań z odnawiającym się w odniesieniu do każdego z nich zamiarem. Sprawca przystępując do realizacji pierwszego składającego się na czyn ciągły zachowania, powinien działać w zamiarze obejmującym wszystkie zachowania objęte znamieniem ciągłości (por. Wróbel Włodzimierz (red.), Zoll Andrzej (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Cześć I. Komentarz do art. 1-52, wyd. V)

W niniejszej sprawie materiał dowodowy wykazał, iż oskarżona działała ze z góry powziętym zamiar przywłaszczenia pieniędzy od wszystkich podmiotów pokrzywdzonych, który to zamiar był rozciągnięty w czasie. Istniał on już podczas dokonywania pierwszego przywłaszczenia i nie był to plan obejmujący jednorazowe działanie. Zdaniem Sądu, oskarżona nie odnawiała też go za każdym razem. Sposób jej działania pozwalał na ustalenie istnienia tego samego zamiaru, charakteryzującego czyn ciągły. Zauważyć należy też, iż proceder ten skończył się dopiero wówczas, gdy inne osoby ujawniły w toku kontroli nieprawidłowości związane z środkami finansowymi podmiotów pokrzywdzonych. To również oznaczało, zdaniem Sądu, iż oskarżona w całym tym okresie działała właśnie z tym samym, podjętym pierwotnie zamiarem. W ocenie Sądu oskarżona działała przy tym w krótkich odstępach czasu.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-

-

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-

☐

3.5.  Uniewinnienie

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. K. (2)

I części dyspozytywnej wyroku

I części dyspozytywnej wyroku

Wymierzając oskarżonej G. K. (1) karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności Sąd miał na względzie wszystkie dyrektywy jej wymiaru, a w szczególności te zawarte w art. 53 k.k.

Kształtując wymiar kary, Sąd miał na uwadze okoliczności takie jak:

-motywację oskarżonej, którą było działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

-wykorzystanie do popełnienia czynu swojego stanowiska- oskarżona była zatrudniona w pokrzywdzonych podmiotach na stanowisku księgowej,

-do popełnienia czynu, przelewając przywłaszczone kwoty pieniędzy, wykorzystała również rachunek bankowy swojego syna,

-rozmiar wyrządzonej szkody w znacznej wysokości,

-uprzednią niekaralność oskarżonej,

-przyznanie się przez oskarżonej do popełnienia zarzucanego czynu i chęć spłaty przywłaszczonych kwot pieniędzy.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż orzeczona wobec oskarżonej kara pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy będzie sprawiedliwa oraz wypełni cele wskazane w art. 53 k.k.

II części dyspozytywnej wyroku

II części dyspozytywnej

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonej G. K. (1) obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. kwoty 108 743,88 złotych (sto osiem tysięcy siedemset czterdzieści trzy złote i osiemdziesiąt osiem groszy), Fundacji Ochrony (...) kwoty 253 574,37 złotych (dwieście pięćdziesiąt trzy tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote i trzydzieści siedem groszy) oraz (...) Komitetu Ochrony (...) kwoty 17.330,00 (siedemnaście tysięcy trzysta trzydzieści) złotych.

Dla przestępstw przeciwko mieniu szczególnie istotne jest orzekanie środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. Sąd orzekając ww. świadczenie zobowiązany jest uwzględnić na moment wyrokowania rozmiary pokrytej już szkody, jak i uwzględnić rzeczywistą tj. określoną na moment dokonania czynu, wartość przywłaszczonego mienia. Wobec tego, jako w pełni zasadne jawi się orzeczenie obowiązku naprawienia szkody we wskazanej wysokości z obowiązku naprawienia szkody.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-

-

-

-

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 627 k.p.k., biorąc pod uwagę wysokość zarobków oskarżonej, Sąd zasądził od oskarżonej G. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów postępowania w kwocie 1628,42 zł oraz wymierzył jej opłatę w wysokości 300 zł.

6.  1Podpis

Sędzia Mariusz Wiązek