Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 425/23

4358-0.Ds.3711.2023 Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia – Krzyki Zachód

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

R. O. (1)

w dniu 15 marca 2021 r. we W. przywłaszczył prawo majątkowe do lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) o znacznej wartości co najmniej 300000 zł w ten sposób, że zatajając fakt odwołania w dniu 31 maja 2017r. udzielonego mu przez G. G. (1) w dniu 21 sierpnia 2015 r. pełnomocnictwa do zbycia powyższego lokalu, aktem notarialnym z dnia 15 marca 2021 r. rep. (...) zbył ten lokal za kwotę 300000 zł na rzecz K. M., nie rozliczając się z G. G. (1) z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży lokalu w powyższej kwocie, czym działał na szkodę G. G. (1),

tj. czyn z art.284§1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Dnia 1 lutego 2015 r. R. O. (1) nabył na podstawie ustawy w całości spadek po matce – D. O., w skład którego wchodził lokal mieszkalny położony we W. przy ul. (...).

R. O. (1) działał na rynku nieruchomości w charakterze tzw. pośrednika. Wyszukiwał nieruchomości w atrakcyjnych cenach, m.in. z licytacji komorniczych, które następnie oferował innym osobom. Jedną z takich osób był G. G. (1).

G. G. (1) jest fizjoterapeutą, który zajmuje się również obrotem nieruchomościami. Kupuje nieruchomości, traktując je jako swoje zabezpieczenie emerytalne.

G. G. (1) poznał R. O. (1) w 2015 r. przy okazji zakupu innej nieruchomości, w której to transakcji R. O. (1) pośredniczył.

Celem uniknięcia egzekucji komorniczej R. O. (1) zaproponował G. G. (1) nabycie należącego do niego mieszkania przy ul. (...) we W.. G. G. (1) uznał cenę zaproponowaną przez R. O. (1) i zgodził się na zakup mieszkania za gotówkę.

W dniu 7 sierpnia 2015 r. R. O. (1) i G. G. (1) zawarli umowę przedwstępną kupna-sprzedaży prawa własności lokalu, której przedmiotem było ustalenie wszelkich istotnych elementów umowy przyrzeczonej, która ma zostać zawarta pomiędzy stronami (§ 1 w/w umowy) Strony ustaliły, że przyrzeczona umowa sprzedaży prawa własności do lokalu mieszkalnego znajdującego się we W. przy ul (...) przysługującego sprzedającemu zostanie zawarta do dnia 16 września 2015 r. za cenę 320.000,00 zł (§2 pkt 1 w/w umowy).

Wskazano, że zbywane prawo majątkowe jest obciążone hipoteką MBank nr KW (...) i w razie gdyby po zawarciu tej umowy ujawniło się istnienie jakiegokolwiek obciążenia zbywanego prawa, sprzedający był zobowiązany je uregulować do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej (§2 pkt 2 i 3 w/w umowy).

Na poczet należności z tytułu ceny sprzedający otrzymał w dniu zawarcia w/w umowy od kupującego kwotę 45.000,00 zł tytułem zadatku (§3 pkt 1 w/w umowy).

W dniu 21 sierpnia 2015 r. R. O. (1) i G. G. (1) zawarli w formie aktu notarialnego rep. A nr (...) przed notariuszem Ł. S. prowadzącym Kancelarię Notarialną we W. przy (...) K. N. (...) umowę sprzedaży nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny nr (...) położony we W. przy ul. (...) J. P. nr 1, województwo (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) wraz z prawami związanymi z jego własnością, a którą R. O. (1) nabył na postawie Aktu Dziedziczenia z dnia 15 kwietnia 2015 r. (Rep (...)).

W dziale II księgi wieczystej KW nr (...) - w chwili sporządzania aktu notarialnego - wpisana była jako właściciel matka R. D. O., która w dniu 1 lutego 2015 r. zmarła, a spadek po niej w całości nabył R. O. (1), co nie zostało ujawnione w księdze wieczystej, ani nie został złożony wniosek o ujawnienie.

W dziale IV księgi wieczystej KW nr (...) wpisana była hipoteka umowna do kwoty 70.500,00 zł na rzecz (...) Bank SA Oddział bankowości detalicznej w Ł. jako zabezpieczenie pożyczki - 47 000,00 zł udzielonej R. O. (1) w 2 grudnia 2003 r oraz widniała wzmianka DZ.KW./ (...),2015-08-13-14 45.49. (...), a dot. zabezpieczenia roszczenia o zapłatę kwoty 37.000,00 zł przeciwko R. O. (1) wydanego na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla (...) VII Wydział Cywilny, poprzez wpis hipoteki przymusowej kaucyjnej do kwoty 61.913,67 zł (§ 1 i 3 w/w umowy).

Strony ustaliły cenę przedmiotu umowy na kwotę 180 000 zł (§4 w/w umowy), a jego wydanie na rzecz kupującego miało nastąpić w terminie 3 dni roboczych od zapłaty całej ceny sprzedaży, jednak nie później niż do dnia 24 września 2015 r

Dnia 26 sierpnia 2015 r. R. O. (1) pokwitował odbiór opłaty za lokal mieszkalny przy ul. (...) w kwocie 180 000 zł od G. G. (1).

Częściowo wyjaśnienia R. O. (1)

k. 54v-55, 67v-68, 362, 777-779

Akt notarialny z dnia 21 sierpnia 2015 r., nr rep (...)

k. 303-306

Wydruk z KW nr (...)

k. 8-12

Pokwitowanie z dnia 26 sierpnia 2015 r.

k. 385

Umowa przedwstępna kupna sprzedaży prawa własności do lokalu

k. 510

Zeznania G. G. (1)

k. 45, 301v, 383v, 782v-787

Zeznania K. G.

k. 153v-154, 839v-841

Dnia 21 sierpnia 2015 r. G. G. (1) na mocy czynności dokonanej przed notariuszem Ł. S. prowadzącym Kancelarię Notarialną we W. przy (...) K. N. (...), nr rep (...), udzielił R. O. (1) nieodwołalnego pełnomocnictwa m.in. do sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...).

G. G. (1) udzielił R. O. (1) wskazanego pełnomocnictwa z uwagi na fakt, iż oskarżony zobowiązał się, że w niedalekiej przyszłości sprzeda mieszkanie położone we W. przy ul. (...) za dwukrotność ceny, którą wówczas uiścił G. G. (1), z odliczeniem prowizji dla oskarżonego.

Następnie, dnia 31 maja 2017 r. G. G. (1) na mocy czynności dokonanej przed notariuszem M. R., prowadzącym Kancelarię Notarialną przy (...) K. N. (...), nr rep (...), odwołał udzielone oskarżonemu R. O. (1) pełnomocnictwa, w tym pełnomocnictwo z dnia 21 sierpnia 2015 r .

O odwołaniu pełnomocnictwa G. G. (1) powiadomił R. O. (1) pisemnie, wysyłając mu kserokopie aktu notarialnego z dnia 31 maja 2017 r. na jego adres korespondencyjny, a także poprzez wiadomość e –mail przesyłając skan tego aktu, oraz dodatkowo poprzez wiadomość mms wysłaną do oskarżonego. Ponadto, G. G. (1) osobiście poinformował oskarżonego o fakcie odwołania pełnomocnictwa.

Zeznania G. G. (1)

k. 45, 301v

Akt notarialny z dnia 21 sierpnia 2015 r., nr rep (...)

k. 14-15

Akt notarialny z dnia 31 maja 2017 r., nr rep (...)

k. 16-17

Zeznania M. B.

k. 101v, 800v-801

Zeznania E. C.

k. 84v, 841-843

Zeznania K. G.

k. 153v-154, 839v-841

Zeznania M. R.

k. 843v-845

Dnia 1 października 2015 r. G. G. (1) jako właściciel lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) zawarł z R. O. (1) umowę najmu umożliwiając mu dalsze zamieszkiwanie w tym lokalu. Czynsz z tytułu najmu ustalono na kwotę 1500 zł.

Z uwagi na fakt, że R. O. (1) uiszczał czynsz w niepełnej wysokości, tj. 650 zł zamiast 1500 zł G. G. (1) pismem z dnia 1 lutego 2021 r. wypowiedział mu umowę najmu wzywając jednocześnie do uregulowania zaległych płatności.

Umowa najmu lokalu z dnia 1 października 2015 r.

k. 13

Pismo z dnia 1 lutego 2021 r.

k. 18

Zeznania G. G. (1)

k. 45, 301v, 383v

Zeznania T. G.

k. 157-158, 834v-836

K. M. także korzystał z usług (...) w obrocie nieruchomościami.

R. O. (1) zaproponował K. M. zakup mieszkania przy ul. (...) we W. jako inwestycje biznesową.

W dniu 12 stycznia 2021 r. R. O. (1) i K. M. przed notariuszem A. B. prowadzącym Kancelarię Notarialną przy ul. (...) we W., rep. (...), zawarli umowę przedwstępną sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...). R. O. (1) dokonując tej czynności powołał się na pełnomocnictwo udzielone mu przez G. G. (1) z dnia 21 sierpnia 2015 r.

Umowa przedwstępna sprzedaży lokalu mieszkalnego została zawarta pod warunkiem rozwiązującym nieuzyskania w terminie nieprzekraczalnym do dnia 29 stycznia 2021 r. prawomocnego postanowienia właściwego Sądu o uchyleniu zakazu zbywania i obciążania przedmiotowego lokalu mieszkalnego (§ 2 pkt 3 w/w umowy).

W dniu 15 marca 2021 r. przed notariuszem P. G. prowadzącym Kancelarię Notarialną we W. przy pl. (...), R. O. (1) okazując pełnomocnictwo z dnia 21 sierpnia 2015 r. udzielone mu przez G. G. (1), dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) na rzecz K. M. (rep (...)).

W komparycji umowy wskazano, że R. O. (1) działał w imieniu i na rzecz właściciela przedmiotowej nieruchomości - G. G. (1). R. O. (1) złożył wobec notariusza zapewnienie, że pełnomocnictwo z dnia 21 sierpnia 2015 r. udzielone mu przez G. G. (1) nie zostało zmienione, odwołane, ani nie wygasło oraz, że jest uprawniony do dokonania czynności objętej wskazanym aktem notarialnym.

Ponadto w umowie wskazano, że w dziale III powołanej księgi wieczystej nr (...) wpisane są m.in.: ostrzeżenie – zakaz zbywania i obciążania nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny nr (...) położony we W. przy ul. (...), wraz z udziałem 65/100 części w nieruchomości wspólnej na czas trwania postepowania w sprawie, przy czym widnieje tam wzmianka o wniosku DZ.K./ (...) z dnia 2 lutego 2021 r. dotycząca wykreślenia zakazu zbywania lub obciążania tego lokalu. Zaś w dziale IV powołanej księgi wieczystej wpisane jest na rzecz na rzecz (...) Bank SA Oddział bankowości detalicznej w Ł. z siedzibą w W. (obecnie (...) S.A.) hipoteka umowna kaucyjna do kwoty 70.500 zł jako zabezpieczenie pożyczki - 47 000,00 zł udzielonej R. O. (1) w 2 grudnia 2003 r oraz widniała wzmianka DZ.KW./ (...),2015-08-13-14 45.49. (...), a dotycząca zabezpieczenia roszczenia o zapłatę kwoty 37.000,00 zł przeciwko R. O. (1) (§ 1 w/w umowy).

K. M. tytułem opłaty za kupione mieszkanie przy ul. (...) we W. przekazał oskarżonemu 50 000 zł w gotówce tytułem zadatku określonego w przedwstępnej umowie sprzedaży rep. (...), natomiast 250 000 zł przekazał przelewem bankowym na wskazany przez oskarżonego rachunek bankowy.

Rachunek bankowy, na który przekazane zostały pieniądze w kwocie 250 000 zł ze sprzedaży mieszkanie przy ul. (...) we W. należał do A. H..

R. O. (1) był natomiast upoważniony do korzystania z tego rachunku bankowego.

Finalnie R. O. (1) nie przekazał środków ze sprzedaży mieszkania przy ul. (...) we W. jego właścicielowi - G. G. (1), nie rozliczył się z nim w żaden sposób z przeprowadzonej transakcji sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Ponadto R. O. (1) złożył przed notariuszem oświadczenie, iż w stosunku do przedmiotowego lokalu nie istnieją zaległości w opłatach eksploatacyjnych oraz, że nikt nie jest w nim zameldowany (§ 1 w/w umowy).

R. O. (1) nie poinformował odrębnie K. M., że mieszkanie będące przedmiotem umowy posiada zaległości z tytułu opłat eksploatacyjnych.

R. O. (1) pośredniczył także w sprzedaży mieszkania przy ul. (...) we W. należącego do K. M. w zamian za co ten odstąpił od prowizji 30 % z tytułu tej transakcji i usługa została rozliczona w zamian za odstąpienie od pobierania czynszu za mieszkanie przy ul. (...) we W.. K. M. umożliwił R. O. (1) dalsze zamieszkiwanie w tym lokalu.

Akt notarialny z dnia 12 stycznia 2021 r., rep (...)

k. 367-374

Akt notarialny z dnia 15 marca 2021 r., rep (...)

k. 19-21

(...) sp. z o.o.

k. 22

Zaświadczenie Prezydenta W. o zameldowaniu

k. 23

Wydruk z KW nr (...)

E – protokół rozprawy z dnia 15 maja 2019 r. przed Sądem Okręgowym we W., sygn. akt (...)

k. 73-77

Zeznania K. M.

k. 93v-94, 802-808

Potwierdzenie przelewu na kwotę 250 000 zł na rzecz R. O. (1)

k. 98

Częściowo zeznania A. H.

k. 845-847

Częściowo wyjaśnienia R. O. (1)

k. 54v-55, 67v-68, 362, 777-779

G. G. (1) w 2021 r. zamierzał sprzedać lokal mieszkalny przy ul. (...) we W.. W tym celu zwrócił się do administracji o przygotowanie salda opłat dla mieszkania dowiedział się, że zostało ono sprzedane K. M.

Gdy G. G. (1) dowiedział się o fakcie sprzedaży mieszkania przez oskarżonego, w dniu 21 marca 2021 r. złożył wniosek do Sądu Rejonowego dla (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych o oddalenie wniosków o wpis zmian właścicielskich w dziale II księgi wieczystej nr (...).

Ponadto, pismem z dnia 22 marca 2021 r. oraz 24 marca 2021 r. G. G. (1) za pośrednictwem swojego pełnomocnika poinformował K. M. poinformował o zaistniałej sytuacji wskazując, że oskarżony działał na podstawie odwołanego pełnomocnictwa z dnia 21 sierpnia 2015 r.

Postanowieniem z dnia 17 czerwca 2022 r. w sprawie (...) Sąd Rejonowy dla (...) we W. IX Wydział Cywilny oddalił wniosek powoda G. G. (1) o zabezpieczenie roszczenia przeciwko K. M. o w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.

Zeznania G. G. (1)

k. 45, 301v, 383v, 782v-787

Wniosek do Sądu Rejonowego dla (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych z dnia 21 marca 2021 r.

Pismo do K. M. z dnia 22 marca 2021 r.

k. 28

Pismo do K. M. z dnia 24 marca 2025 r.

k. 32

Postanowienie Sądu Rejonowego dla (...) we W. IX Wydział Cywilny z dnia 17 czerwca 2022 r. w sprawie (...)

k. 335

Lokal mieszkalny przy ul. (...) jest przedmiotem sporu cywilnego pomiędzy R. O. (1) a G. G. (1).

Nieprawomocnym wyrokiem z dnia 21 lutego 2022 r. w sprawie (...) Sąd Rejonowy dla (...) we W. IX Wydział Cywilny uwzględnił powództwo R. O. (1) przeciwko G. G. (1) o ochronę posiadania i zakazał pozwanemu G. G. (1) naruszania posiadania powoda R. O. (1) w stosunku do lokalu położonego we W. przy ul. (...) polegającego na samowolnym zajmowaniu lokalu, demontowaniu zamków do drzwi wejściowych i montowaniu nowych zamków.

Pozwany G. G. (1) złożył apelację od w/w wyroku, która będzie rozpoznawana przez Wydział II Cywilny Sądu Okręgowego we W. pod sygn. (...).

Wyrok Sądu Rejonowego dla (...) we W. IX Wydział Cywilny z dnia 21 lutego 2022 r. w sprawie (...)

k. 198

Kserokopie przeglądu akt w sprawie (...)

k. 166-210, 261-274

Prawomocnym wyrokiem z dnia 16 grudnia 2019 r., sygn. akt (...) Sąd Okręgowy we W. oddalił sprawę z powództwa M. T. o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną polegającej na zbyciu przez R. O. (1) na rzecz G. G. (1) na podstawie zawartej w dniu 21 sierpnia 2015 r. umowy sprzedaży (Rep. (...)) lokalu mieszkalnego przy ul. (...) we W..

Wyrok Sądu Okręgowego we W. I Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia 2019 r., sygn. akt (...)

k. 238

Kserokopie przeglądu akt W sprawie (...)

k. 211-260

R. O. (1) został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 22 października 2020 r., sygn. akt (...) na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu a okres 3 lat próby za czyn polegający na tym, że w dniu 21 sierpnia 2015 roku we W., działając w celu udaremnienia wykonania orzeczenia Sądu Okręgowego we W. z dnia 21 kwietnia 2015 r. w sprawie o sygnaturze (...) w zakresie pkt. I zasądzającego od pozwanego solidarnie kwotę 314,08 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 23 czerwca 2011 r. do dnia zapłaty oraz pkt III zasądzającego od pozwanego solidarnie kwotę 19 344 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz wierzyciela T. S., dokonał zbycia prawa własności mienia zagrożonego zajęciem w postaci lokalu mieszkalnego mieszczącego się we W. przy P. (...), dla którego Sąd Rejonowy dla Wrocławia Krzyków prowadzi księgę czystą nr (...) na rzecz G. G. (1), udaremniając tym samym zaspokojenie swojego wierzyciela T. S., tj. czyn z art. 300 §2 k.k.

Wyrok został utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy we W. wyrokiem z 15.06.2021r., sygn. akt (...).

Wyrok Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 22 października 2020 r., sygn. akt (...)

k. 162-163

Wyrok Sądu Okręgowego we W. z dnia 15 czerwca 2021 r., sygn. akt (...)

k. 164

R. O. (1) został nadto skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) we W. V Wydział Karny z dnia 5 października 2022 r. w sprawie (...) za to, że we W., w okresie od dnia 01 maja 2016 roku do dnia 25 marca 2019 roku uchylał się od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z tytułu uzyskanego przychodu w kwocie 180 000 złotych z odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny położony we W. przy ul. (...) i związanego z własnością tego lokalu udziału wynoszącego 65/100 części w nieruchomości wspólnej, na podstawie aktu notarialnego Rep. A nr (...) z dnia 21 sierpnia 2015 r., przez niezłożenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego W. — S. we W., w ustawowym terminie do dnia 30 kwietnia 2016 roku zeznania o wysokości osiągniętego dochodu na druku PIT — 39 za 2015 rok i przez to narażenie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 rok z terminem płatności do 30 kwietnia 2016 roku na uszczuplenie w kwocie 34 200 złotych, tj. za przestępstwo skarbowe z art. 54 § 2 k.k.s.

Wyrok został utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy we W. 11 maja 2023 r., sygn. akt (...).

Kserokopie przeglądu akt (...) Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieścia

k. 401-437

Wyrok Sądu Rejonowego dla (...) we W. V Wydział Karny z dnia 5 października 2022 r. w sprawie (...)

k. 438-439

Wyrok Sądu Okręgowego we W. z dnia 11 maja 2023 r., sygn. akt (...)

k. 465

R. O. (1), syn T. i D. z domu P. urodził się dnia10 maja 1956 r. we W.. Jest rozwiedziony, utrzymuje się z emerytury w kwocie ok 1300-1600 zł oraz pomocy finansowej córki. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

R. O. (1) dotychczas był karany sądownie:



wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 22 października 2020 r., sygn. akt (...) za przestępstwo z art. 300 § 2 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres 3 lat próby. Wyrok został utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy we W., sygn. akt (...);



wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) we W. V Wydział Karny z dnia 5 października 2022 r. w sprawie (...) za przestępstwo skarbowe z art. 54 § 2 k.k.s. Wyrok został utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy we W., sygn. akt (...).

Częściowo wyjaśnienia R. O. (1)

k. 54v-55, 67v-68, 362, 777-779

Zapytanie o karalność

k.734

Wyrok Sądu Rejonowego dla (...) we W. V Wydział Karny z dnia 5 października 2022 r. w sprawie (...)

k. 438-439

Wyrok Sądu Okręgowego we W. z dnia 11 maja 2023 r., sygn. akt (...)

k. 465

Wyrok Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 22 października 2020 r., sygn. akt (...)

k. 162-163

Wyrok Sądu Okręgowego we W. z dnia 15 czerwca 2021 r., sygn. akt (...)

k. 164

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

--

--

--

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

--

--

--

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Akt notarialny z dnia 21 sierpnia 2015 r., nr rep (...)

Dowody nie budzące wątpliwości, do ich autentyczności i wiarygodności.

Należy zauważyć, że w oparciu o powyższe dokumenty, których wiarygodność i autentyczność nie budziła wątpliwości, w tym kopie aktów notarialnych oraz kopię akt księgi wieczystej można było ustalić stan prawny nieruchomości.

Jak wskazywała treść pełnomocnictwa którym - jak wskazuje również treść umów z dnia 12.01.2021r. i 15.03.2021r. – R. O. (2) posługiwał się przy zawarciu zarówno przedwstępnej umowy sprzedaży jak i ostatecznej umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. (...) K. M. był on upoważniony do działania w imieniu G. G. (1) w zakresie m.in. sprzedaży wskazanej nieruchomości. Jednakże dowody z dokumentów w połączeniu z zeznaniami świadków i samego G. G. (1) wskazywały również na to, że powyższe pełnomocnictwo zostało odwołane w dniu 31 maja 2017r. o czym R. O. (1) został od razu poinformowany, zatem znacznie wcześniej niż doszło do zawarcia umów z K. M. w 2021 r.

Dowody te pozwoliły również na ustalenie kwestii rozliczeń na poczet przedmiotowej nieruchomości. Po pierwsze, że G. G. (1) zapłacił 180 000 zł R. O. (1) w 2015 r. kupując od niego mieszkanie przy ul. (...) W.. Zaś podczas transakcji w 2021 r. gdy R. O. (1) pośredniczył w sprzedaży mieszkania należącego do G. G. (1), otrzymał od K. M. łączną kwotę 300 000 zł.

Jednocześnie powyższe dowody pozwalają na ustalenie, iż R. O. (1) po sprzedaniu lokalu mieszkalnego G. w 2015 r. w dalszym ciągu w nim zamieszkiwał na podstawie zawartej między stronami umowy najmu, zgodnie z którą zobowiązany był uiszczać G. G. (1) czynsz.

Wydruk z KW nr (...)

Pokwitowanie z dnia 26 sierpnia 2015 r.

Umowa przedwstępna kupna sprzedaży prawa własności do lokalu

Akt notarialny z dnia 21 sierpnia 2015 r., nr rep (...)

Akt notarialny z dnia 31 maja 2017 r., nr rep (...)

Umowa najmu lokalu z dnia 1 października 2015 r.

Pismo z dnia 1 lutego 2021 r.

Akt notarialny z dnia 12 stycznia 2021 r., rep (...)

Akt notarialny z dnia 15 marca 2021 r., rep (...)

(...) sp. z o.o.

Zaświadczenie Prezydenta W. o zameldowaniu

Potwierdzenie przelewu na kwotę 250 000 zł na rzecz R. O. (1)

Wniosek do Sądu Rejonowego dla (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych z dnia 21 marca 2021 r.

Pismo do K. M. z dnia 22 marca 2021 r.

Pismo do K. M. z dnia 24 marca 2025 r.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. O. (1)

E – protokół rozprawy z dnia 15 maja 2019 r. przed Sądem Okręgowym we W., sygn. akt (...)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego R. O. (1) jedynie w zakresie, w którym nie stały one w sprzeczności z materiałem dowodowym, któremu Sąd przypisał walor wiarygodności.

Przesłuchany w charakterze podejrzanego R. O. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że w 2015 r., po śmierci matki oskarżonego, jego ówczesny partner biznesowy K. G. próbował wykorzystać ten moment do przejęcia mieszkania przy ul. (...) we W., które to właśnie oskarżony odziedziczył po matce iż tego tytułu toczyły się postepowania przed rożnymi sądami. W związku tym aby zabezpieczyć mieszkanie oskarżony poprosił G. G. (1), aby ten stał się „depozytariuszem” (czyli w jego ocenie osobą, która nie posiada żadnych praw właścicielskich do danej rzeczy) wskazanego lokalu mieszalnego powołując się na rzekome porady, które oskarżony miał uzyskać od swoich pełnomocników. Oskarżony podkreślał, że w dalszym ciągu to on był właścicielem mieszkania i w rzeczywistości nie doszło do jego sprzedaży i nie otrzymał on z tego tytułu od G. G. (1) kwoty 180 000 zł. Jak wskazuje oskarżony, gdy wszystkie sprawy w sądzie zostały wygrane, G. G. (1) miał zwrócić mu mieszkanie, ale wtedy „zaczęły się problemy” więc oskarżony postanowił sprzedaż mieszkanie. Oskarżony podkreślał wielokrotnie, że G. G. (3) „jest właścicielem tylko na papierze” i nie zapłacił oskarżonemu żadnych pieniędzy. Zaś odnosząc się do pełnomocnictwa do sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, którego udzielił mu G. G. (1) oskarżony wskazał, że miało to na celu wyłącznie zabezpieczenie jego interesów. Zaś z uwagi na fakt, że oskarżony obawiał się, że G. G. (1) pozbawi go mieszkania, które w jego ocenie należało w dalszym ciągu do niego, sprzedał je K. M. za łączną kwotę 300 000 zł. Co do faktu otrzymania odwołania pełnomocnictwa oskarżony wskazał, że otrzymał ten dokument dopiero po sprzedaży mieszkania K. M. w (...)., a nie wcześniej. Oskarżony odniósł się także do zeznań złożonych dnia 15 maja 2019 r. przed Sądem Okręgowym we W. w sprawie sygn. akt (...) wskazując, że faktycznie zeznał iż sprzedał lokal mieszkalny przy ul. (...) G. G. (1), po czym jednak dodał, ze sprzedaż była fikcyjna. Ponadto z jego wyjaśnień wynika także, iż zawarta z G. G. (1) umowa najmu lokalu mieszkalnego była zawarta dla pozoru. W toku śledztwa oskarżony odmówił odpowiedzi na pytanie w zakresie pieniędzy w kwocie 300 000 zł, które otrzymał ze sprzedaży mieszkania przy ul. (...) we W. K. M., a także odpowiedzi na pytanie dlaczego dalej zamieszkuje w tym lokalu.

Podobnie na rozprawie oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i podtrzymał wyjaśnienia składane uprzednio. Wskazał, że G. G. (1) miał być jedynie depozytariuszem mieszkania, a cena 180 000 zł była „ceną abstrakcyjną”, a takie jej ustalenie miało także za zadanie ustalić podatek (...) i opłaty notarialne na jak najniższym poziomie. Oskarżony próbował nie tylko przedstawiać swoją osobę jako pokrzywdzonego całą sytuacją, broniącego mieszkania przed nieuczciwymi kontrahentami, ale również cały czas przekonywać, że nie doszło do faktycznej sprzedaży mieszkania G. G. (1) w 2015 r. i czynność ta była pozorna. Oskarżony próbował w swoich wyjaśnieniach wykazać, ze to G. G. (1) chciał podstępnie odebrać mu mieszkanie, którego właścicielem był jedynie na papierze, robił „wszelkiego rodzaju zakusy łącznie z siłowym wejściem z bandytami do mieszkania” i to dlatego oskarżony zmuszony był sprzedać je K. M.. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach próbował zasłaniać się, iż taki model postępowania, tj. „ustanowienie depozytariuszem” G. G. (1) doradzili mu jego ówcześni pełnomocnicy. Jednocześnie w ocenie oskarżonego to także notariusz przed którym w 2015 r. oskarżony i G. G. (1) zawarli umowę sprzedaży lokalu mieszkalnego miał doradzić mu jak zabezpieczyć swoje interesy – mianowicie najpierw sprzedać mieszkanie G. G. (1), który następnie ustanowił na rzecz oskarżonego nieodwołalne pełnomocnictwo do sprzedaży lokalu mieszkalnego. Oskarżony podał, ze notariusz miał go zapewnić, że jest w 100 % zabezpieczony i może dysponować lokalem, Oskarżony wielokrotnie podkreślał, ze nie otrzymał dokumentu odwołującego udzielone mu w 2015 r. przez G. G. (1) pełnomocnictwo do sprzedaży lokalu mieszkalnego, a świadkowie, który zeznają na taką okoliczność zostali do tego namówieni do składania zeznań o tak określonej treści przez G. G. (1). Co więcej w ocenie oskarżonego, G. G. (1) nie mógł skutecznie odwołać udzielonego mu w 2015 r. pełnomocnictwa, ponieważ miało ono charakter nieodwołalny i według oskarżonego nawet gdyby takie ewentualne odwołanie pełnomocnictwa dotarło do oskarżonego przed sprzedaniem mieszania K. M. dotarło to traktowałby to jako „farsę”. Odnosząc się ponownie do zeznań złożonych przed sądem cywilnym, w których oskarżony potwierdził fakt sprzedaży mieszkania G. G. (1) w 2015 r., R. O. (1) wskazał, że nie ma możliwości, aby sprzedał mieszkanie za „jakieś grosze” i był gotów kłamać żeby nie oddać tego mieszkania i taką linię obrony obrał.

Sąd uznał, że tak sformułowane wyjaśnienia stanowiły wyłącznie przyjętą przez oskarżonego linię obrony, pozostawały bowiem w rażącej sprzeczności ze zgromadzonym materiałem dowodowym, przede wszystkim z dowodami z dokumentów, zeznaniami świadków, w tym samego G. G. (1).

Oskarżony wbrew wypowiadanym treściom był bowiem doskonale zorientowany w sytuacji prawnej nieruchomości, co więcej otrzymał do G. G. (1) zapłatę tytułem sprzedaży lokalu mieszkalnego w kwocie 180 000 zł, a także zawarł z nim umowę najmu tego lokalu, na mocy której dalej zamieszkiwał w mieszkaniu przy ul. (...) we W.. Co również istotne w realiach niniejszej sprawy, oskarżony w żaden sposób nie odniósł się do faktu, dlaczego kwota 300 000 zł, za którą sprzedał mieszkanie K. M. została przelana na rachunek bankowy A. H. i kto obecnie dysponuje tymi środkami.

Złożenie wyjaśnień o takiej treści miało na celu wyłącznie umniejszenie stopnia winy oskarżonego co do popełnionego przestępstwa, a także przeniesienie ciężaru odpowiedzialności na inne osoby: rzekomych kontrahentów, którzy próbowali mu odebrać lokal przy ul. (...), G. G. (1) oraz świadków, których depozycje nie wpisywały się w jego linię obrony czy wreszcie pełnomocników i notariusza.

Zeznania G. G. (1)

Sąd uznał za wiarygodne zeznania G. G. (1). Są one spójne, logiczne i konsekwentne, jego relacja jest zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, a ponadto znajduje oparcie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

G. G. (1) konsekwentnie wskazywał w jakich okolicznościach zakupił w 2015 r. od R. O. (1) lokal mieszkalny położony przy ul. (...) we W..

Wskazał, że oskarżony zaproponował mu zakup należącego do niego mieszkania, na co G. G. (1) przystał, ponieważ proponowana cena 180 000 zł wydała mu się atrakcyjna. Świadek wskazał również, ze gotówkę na zakup mieszkania posiadał z wcześniejszej transakcji sprzedaży nieruchomości, w której to pośredniczył R. O. (1). Za wiarygodne Sąd uznał także zeznania, w którym świadek wskazuje dlaczego zdecydował się udzielić oskarżonemu nieodwołalnego pełnomocnictwa objętego aktem notarialnym zarejestrowanym pod Rep. A nr 6000/2015 m.in. do sprzedaży tego lokalu mieszkalnego, a mianowicie R. O. (1) oświadczył mu, że jest w stanie sprzedać wskazany lokal mieszkalny zbyty na rzecz G. G. (1) za dwukrotność kwoty ustalonej w umowie z 21 sierpnia 2015 roku. Świadek wskazał także dlaczego zapłata za wskazany lokal została uiszczona w gotówce, a nie jak wynika z umowy w formie przelewu na rachunek bankowy. Przyczyną tego było oświadczenie R. O. (1) o tym, że planuje udać się do córki mieszkającej w Wielkiej Brytami, a ponadto musi „podomykać swoje sprawy” i w tym celu potrzebuje gotówki. Z depozycji świadka wynika także w jakich okolicznościach oskarżony wynajął zakupione przez niego mieszkanie. Świadek wskazał także, że od razu po zawarciu umowy nastąpiło wydanie lokalu, gdzie następnie przeprowadzono drobne prace remontowe. Z relacji świadka wynika, ze w 2017 r. zaczął mieć wątpliwości, dlaczego dotychczas nie udało się sprzedać przedmiotowego lokalu mieszkalnego zgodnie z obietnicą R. O. (1) i dlatego zdecydował się odwołać udzielone mu pełnomocnictwo. Co więcej świadek konsekwentnie podaje, że poinformował R. O. (1) o odwołaniu pełnomocnictwa i to kilkukrotnie i w różnych formach, tj. dwukrotnie wręczył oskarżonemu osobiście w obecności świadków odwołanie pełnomocnictwa także z pośrednictwem wiadomości e – mail. W 2021 r. świadek zdecydował się sprzedać mieszkanie przy ul. (...) we W. i wtedy dowiedział się, że zostało ono już uprzednio sprzedana przez R. O. (1) K. M.. Świadek wskazał także, że oskarżony nie przekazał mu pieniędzy w kwocie 300 000 zł ze sprzedaży niniejszego lokalu mieszkalnego.

Tak przedstawiony przez G. G. (1) przebieg wydarzeń jako spójny z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym znalazł uznanie Sądu.

Zeznania świadka K. M.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka K. M. i uznał złożone depozycje za spójne logiczne i konsekwentne, zgodne z pozostałym materiałem dowodowym oraz zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Świadek przedstawił okoliczności w jakich zakupił od oskarżonego w 2021 r. lokal mieszkalny przy ul. (...) we W., a następnie warunki na jakich zgodził się udostępnić lokal oskarżonemu do dalszego zamieszkiwania. Oceniając zeznania świadka Sąd miał także na uwadze, że łączy go z oskarżonym specyficzna, biznesowa relacja związana z usługami pośrednictwa w obrocie nieruchomościami przez oskarżonego, bowiem oskarżony odstąpił od prowizji, którą świadek miałby mu uiścić tytułem wykonanych usług pośrednictwa, dzięki czemu może dalej zamieszkiwać w lokalu przy ul. (...) we W..

Zeznania świadków

M. B.

E. C.

K. G.

T. G.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków. Są one spójne logiczne i konsekwentne, a także korelują z innymi dowodami, ich relacja uwiarygodniona jest zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Depozycje E. C. i M. B. potwierdzają fakt, iż oskarżony został poinformowany przez G. G. (1) o wypowiedzeniu mu pełnomocnictwa do dysponowania nieruchomością z 21 sierpnia 2015 r.

Zaś T. G. na zlecenie G. G. (1), ówczesnego właściciela nieruchomości przeprowadził drobne prace remontowe w mieszkaniu przy ul. (...) we W..

Sąd dał wiarę także depozycjom K. G., jednak miał przy tym na uwadze, że K. G. pozostaje w sporze z oskarżonym na gruncie cywilnym, jego depozycje miały charakter pomocniczy dla ustalenia faktów niniejszej sprawie, jego wiedza na temat analizowanych zdarzeń nie miała charakteru bezpośredniego.

Zeznania świadka M. R.

Sąd uznał za wiarygodne depozycje świadka, który relacjonował przebieg czynności notarialnych dokładniej dotyczących sporządzenia aktu notarialnego z dnia 31 maja 2017 r., nr rep (...) dotyczącego odwołania pełnomocnictwa udzielonego R. O. (1) do dysponowania lokalem mieszkalnym przy ul. (...) we W.. Zeznania świadka są spójne logiczne i konsekwentne, korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, dokumentami), świadek w żaden sposób nie jest związany z oskarżonym jak i G. G. (1), jego relacja jest uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Trzeba jednak zauważyć, że jak wskazywały zeznania złożone przez M. R. nie funkcjonuje rejestr pełnomocnictw, z którego można byłoby czerpać informacje na temat ich ważności. Notariusz przed dokonaniem czynności notarialnej nie ma również obowiązku sprawdzania akt księgi wieczystej do której składane są dokumenty i opiera się na jawnych danych w postaci elektronicznej księgi wieczystej oraz na zapewnieniach stron umowy.

Częściowo zeznania świadka A. H.

Sąd z ostrożnością podszedł do zeznań świadka mając na uwadze, że jest ona bliską znajomą oskarżonego i to na jej rachunek bankowy zostały przelane środki w kwocie 300 000 zł z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. (...) we W., z których to oskarżony nie rozliczył się z G. G. (1). Świadek zasłaniała się niewiedzą i nie była w stanie dokładnie podać czy i dlaczego wskazane środki znalazły się na jej rachunku i dlaczego oskarżony miał do niego dostęp.

Zapytanie o karalność

Ustalając wcześniejszą karalności oskarżonego, Sąd oparł się na pochodzącej z Krajowego Rejestru Karnego, które nie budziły zastrzeżeń, co do ich autentyczności i wiarygodności

Wyroki, postanowienia

Kserokopie przeglądu akt prokuratorskich

Dokumenty o charakterze urzędowym, nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności i wiarygodności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Kserokopia przeglądu akt w sprawie XII C 133/19

Sąd nie kwestionował wiarygodności niniejszych dokumentów, jednak pozostawały one bez znaczenia w niniejszej sprawie dla ustalenia faktów oraz kwestii odpowiedzialności oskarżonego.

Opinia biegłego z zakresu informatyki – stenopis

Sąd nie kwestionował wiarygodności wskazanej opinii, jednak pozostawała ona bez znaczenia w niniejszej sprawie dla ustalenia faktów oraz kwestii odpowiedzialności oskarżonego.

Przegląd akt z postepowania przygotowawczego o sygn. akt 4361-0.Ds 1719.2022

Sąd nie kwestionował wiarygodności niniejszych dokumentów, jednak pozostawały one bez znaczenia w niniejszej sprawie dla ustalenia faktów oraz kwestii odpowiedzialności oskarżonego.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

R. O. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sprawstwo i wina oskarżonego R. O. (1) w zakresie popełnienia czynu z art. 284§1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. nie budziły wątpliwości Sądu.

Przestępstwo stypizowane w art. 284 § 1 k.k. popełnia ten, kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą lub prawo majątkowe.

Szczególnym przedmiotem ochrony w tym przypadku jest własność rzeczy. Czynność wykonawcza tego przestępstwa polega na przywłaszczeniu cudzej rzeczy. Od kradzieży przywłaszczenie różni się brakiem elementu zaboru. Rzecz przywłaszczana znajduje się we władaniu sprawcy (postanowienie SN z 24.09.2020, IV KK 201/20, LEX nr 3082197), a przywłaszczane prawo może on wykonywać. Przez fakt przywłaszczenia nie następuje żadna fizyczna zmiana w sytuacji rzeczy ani żadna zmiana w zakresie faktycznej możliwości wykonywania prawa, zmiana dotyczy stanu prawnego (wyrok SN z 4.08.1978 r., Rw 285/78, OSNKW 1978/10, poz. 118; Górniok [w:] Górniok i in., t. 2, s. 401; Michalski [w:] Wąsek, Zawłocki II, s. 1088 i n.).

Samo przywłaszczenie musi zostać przez sprawcę w odpowiedni sposób zamanifestowane na zewnątrz. Owo uzewnętrznienie przywłaszczenia przyjmować musi postać zachowania, uniemożliwiającego osobie, której przysługuje odpowiednie prawo do rzeczy, swobodne nią rozporządzanie. Sprawca dla dokonania tego przestępstwa musi podjąć jedną chociażby czynność w stosunku do rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego, która wskazuje, iż traktuje on rzecz lub prawo majątkowego tak, jakby był właścicielem. Przestępstwo określone w art. 284 jest przestępstwem materialnym, do dokonania, którego ustawa wymaga powstania skutku, w postaci utraty przez właściciela (posiadacza) lub osobę posiadającą inne prawo do rzeczy tej rzeczy w wyniku działania sprawcy lub utraty prawa majątkowego.

Stronę podmiotową opisywanego przestępstwa stanowi tu zamiar bezpośredni. Nie wystarczy tu samo rozporządzenie cudzym mieniem, konieczne jest, aby sprawca chciał je zatrzymać bez prawnego tytułu (wyrok SN z 6.01.1978 r., V KR 197/77, OSNPG 1978/6, poz. 64; Górniok [w:] Górniok i in., t. 2, s. 400; Korpysz, Glosa, s. 202). Stąd należy przyjąć, że przywłaszczenie jest przestępstwem kierunkowym (Marek, Komentarz, s. 606; Michalski [w:] Wąsek, Zawłocki II, s. 1094–1095).

Analiza zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wskazuje, iż działanie oskarżonego wypełniło wszystkie znamiona czynu z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

Sąd zaaprobował zaproponowaną przez oskarżyciela publicznego kwalifikację prawną czynu zarzucanego oskarżonemu, jednak uzupełnił opis czynu przypisanego oskarżonemu przyjmując, że oskarżony R. O. (1) w dniu 15 marca 2021 r. we W. przywłaszczył prawo majątkowe do lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) o znacznej wartości co najmniej 300000 zł w ten sposób, że zatajając fakt odwołania w dniu 31 maja 2017r. udzielonego mu przez G. G. (1) w dniu 21 sierpnia 2015 r. pełnomocnictwa do zbycia powyższego lokalu, aktem notarialnym z dnia 15 marca 2021 r. rep. (...) zbył ten lokal za kwotę 300000 zł na rzecz K. M., nie rozliczając się z G. G. (1) z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży lokalu w powyższej kwocie, czym działał na szkodę G. G. (1).

Ustalając wartość lokalu Sąd posłużył się danymi wskazanymi w treści powyższego aktu notarialnego.

Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, oskarżony miał pełną świadomość tego, że pełnomocnictwo do dysponowania, w tym sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. (...) we W. został odwołane przez G. G. (1) w 2017 r. Pomimo tego oskarżony posłużył się tym pełnomocnictwem i dokonał w imieniu G. G. (1) już w 2021 r. sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie rozliczając się przy tym z uzyskanych z transakcji środków z (...). Podkreślić jeszcze należy, ze oskarżony świadomie posłużył się odwołanym pełnomocnictwem i fakt ten zataił zarówno przed kupującym K. M. jak i notariuszem. Co więcej, w sytuacji powzięcia przed sporządzeniem aktu notarialnego wiedzy o odwołaniu pełnomocnictwa notariusz nie doprowadziliby do zawarcia umowy sprzedaży.

Jako nieprzekonujące i nie mogące prowadzić do ekskulpacji oskarżonego należało uznać twierdzenia, w których R. O. (1) podkreślał brak możliwości odwołania pełnomocnictwa udzielonego mu w dniu 21 sierpnia 2015r.

Zgodnie z treścią art.101§1 k.c. pełnomocnictwo może być w każdym czasie odwołane, chyba że mocodawca zrzekł się odwołania pełnomocnictwa z przyczyn uzasadnionych treścią stosunku prawnego będącego podstawą pełnomocnictwa. Odwołalność pełnomocnictwa w każdej chwili jest konsekwencją stosunku zaufania mocodawcy do pełnomocnika i dlatego jest regułą, którą wyraża art. 101 § 1 k.c. Odwołanie pełnomocnictwa jest jednostronną czynnością prawną. Oświadczenie o odwołaniu pełnomocnictwa może zostać złożone pełnomocnikowi i następuje z chwilą dojścia do niego oświadczenia o odwołaniu w taki sposób, że mógł on się zapoznać z jego treścią, co wynika z art. 61 § 1 i 2 k.c.

Mocodawca może zrzec się odwołania pełnomocnictwa. Nie może jednak tego uczynić w sposób dowolny. Zrzeczenie się może nastąpić wyłącznie z przyczyn uzasadnionych treścią stosunku prawnego będącego podstawą pełnomocnictwa (por Księżak Paweł (red.), Pyziak-Szafnicka Małgorzata (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Część ogólna, wyd. II) Nieodwołalność pełnomocnictwa należy rozumieć tylko w tym sensie, że nie można odwołać pełnomocnictwa w okresie trwania stosunku podstawowego będącego oparciem dla pełnomocnictwa. Ten stosunek nie jest jednak wieczny. Każdy stosunek prawny rodzący zobowiązanie bezterminowe o charakterze ciągłym wygasa po wypowiedzeniu przez jedną ze stron (art. 3651 k.c.). Wygaśnięcie tego zobowiązania spowoduje wygaśnięcie umocowania. Mocodawca nie może zatem udzielić pełnomocnictwa nieodwołalnego w tym znaczeniu, że nigdy nie będzie mógł go odwołać. Dopuszczalne jest jednak zastrzeżenie, że pełnomocnictwo nie zostanie w określonym czasie odwołane. Zastrzeżenie takie rodzi jednak wyłącznie skutki obligacyjne. Niedochowanie tego zastrzeżenia nie pozbawia mocy oświadczenia o odwołaniu pełnomocnictwa. W razie szkody odwołany pełnomocnik będzie mógł jednak wystąpić z roszczeniem odszkodowawczym.

Pełnomocnictwo nieodwołalne ma charakter akcesoryjny wobec stosunku podstawowego, który uzasadnił jego udzielenie i wygasa w chwili zakończenia tego stosunku” (por. P. Sobolewski (w:) Kodeks cywilny..., red. K. Osajda, t. 1, s. 802).

Według Sądu Najwyższego, „o ile pełnomocnictwo co do zasady jest niezależne od będącego jego podstawą stosunku podstawowego, o tyle pełnomocnictwo nieodwołalne jest w szczególny sposób związane z losami tego stosunku” (wyrok SN z dnia 19 stycznia 2011 r., V CSK 223/10, LEX nr 688710). O ile pełnomocnictwo co do zasady jest niezależne od będącego jego podstawą stosunku podstawowego, o tyle pełnomocnictwo nieodwołalne jest w szczególny sposób związane z losami tego stosunku). Może to być stosunek pracy, umowa zlecenia, umowa spółki albo umowa przedwstępna sprzedaży. Spośród tych czterech przykładowo wymienionych stosunków prawnych pierwsze trzy z reguły - poza szczególnymi okolicznościami - nie sprzeciwiają się odwołalności, natomiast trzeci z reguły uzasadnia nieodwołalność. Skoro bowiem osoba A zobowiązała się do zawarcia w przyszłości z osobą B umowy sprzedaży nieruchomości (art. 389), to w celu zabezpieczenia wykonania tego zobowiązania może jej udzielić nieodwołalnego pełnomocnictwa do zawarcia z sobą samym umowy przyrzeczonej (art. 108). Treść umowy przedwstępnej (stosunku podstawowego pełnomocnictwa) uzasadnia w tym wypadku udzielenie pełnomocnictwa w interesie, bo na zabezpieczenie roszczeń pełnomocnika. Jednakże umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości, zawarta w zwykłej formie pisemnej, nie stanowi uzasadnionej przyczyny zrzeczenia się odwołania - udzielonego przez właściciela nieruchomości drugiej stronie umowy przedwstępnej - pełnomocnictwa do zbycia tej nieruchomości osobie trzeciej (art. 101 § 1). Jest tak dlatego, że w takim wypadku pełnomocnictwo nie mogłoby zostać wykorzystane do realizacji umowy przedwstępnej z powodu jej nieważności, pełnomocnictwo nie jest bowiem instytucją prawną dla zabezpieczenia roszczeń, ale do reprezentowania mocodawcy (wyrok SN z 15 lipca 1998 r., II CKN 832/97, LexisNexis nr 334104, OSNC 1999, nr 3, poz. 50, z omówieniem Z. Strusa, Pal. 1999, nr 3-4, s. 207). Jeżeli tylko treść stosunku podstawowego uzasadnia przyczynę zrzeczenia się odwołania, to zrzeczenie się zależy już wyłącznie od swobodnego uznania mocodawcy i nie może być kwestionowane. Tylko w ramach badania treści stosunku podstawowego pod kątem widzenia, czy uzasadnia ona przyczynę odwołania, sąd może kontrolować, czy zrzeczenie się odwołania nie stanowi zakazanego obejścia prawa albo naruszenia zasad współżycia społecznego (art. 58 k.c).

Jak wynika ze zgromadzonych dowodów G. G. (1) odwołał pełnomocnictwo udzielone R. O. (1) i oświadczenie o jego odwołaniu doszło do oskarżonego w taki sposób, że mógł się z nim zapoznać. Brak natomiast podstaw do twierdzenia, że w omawianej sytuacji zrzeczenie się odwołalności pełnomocnictwa było uzasadnione treścią stosunku prawnego będącego podstawą pełnomocnictwa. Jak wskazują zgromadzone dokumenty do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży nieruchomości tj. lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) doszło w dniu 21 sierpnia 2015r. a zatem w tym samym dniu, w którym udzielone zostało pełnomocnictwo m.in. do sprzedaży tego samego lokalu.

Linię obrony oskarżonego, w którym wskazuje on, ze G. G. (1) był jedynie depozytariuszem wskazanej nieruchomości Sąd uznał za całkowicie niewiarygodną i pozbawioną logiki i sprzeczną z doświadczeniem życiowym. Po pierwsze, polskie prawo cywilne nie zna takiej instytucji na jaką powołuje się oskarżony, tj. depozytariusza nieruchomości, oskarżony wbrew swoim twierdzeniom w 2015 r. skutecznie sprzedał niniejszą nieruchomość G. G. (1) za co otrzymał stosowną, uzgodnioną z nim zapłatę w kwocie 180 000 zł. Abstrahując więc od tego, czy pełnomocnictwo do sprzedaży tej nieruchomości, którym dysponował oskarżony w chwili jej sprzedaży K. M. w 2021 r. było skutecznie odwołane czy nie, to oskarżony miał obowiązek rozliczyć się z tej transakcji z prawowitym (...), czego nie uczynił.

Należy wskazać, iż przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą, tak jakby się było jej właścicielem. Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 I 1978 r., V KR 137/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64). Działanie oskarżonego spełnia te przesłanki, działał on bowiem w celu zatrzymania mieszkania przy ul. (...) we W. i następnie pieniędzy uzyskanych z jego sprzedaży. Oskarżony przy tym miał pełną świadomość tego, że nie jest już właścicielem tej nieruchomości, ponieważ zbył ją w 2015 r. na rzecz G. G. (1), a przy tym udzielone mu przy G. G. (1) pełnomocnictwo do jej sprzedaży zostało odwołane w 2017 r. Pomimo tego, oskarżony nie będąc prawidłowo umocowanym, sprzedał niniejszą nieruchomość, a pieniądze z tej transakcji zachował dla siebie traktując je jako swoją własność i uniemożliwił tym samym dysponowanie tym prawem majątkowym przez prawowitego właściciela.

Oskarżony dopuścił się zarzuconego czynu w stosunku do mienia znacznej wartości. Znamię mienia znacznej wartości ma swoją definicję legalną w art. 115 § 5. Jest nim mienie, które w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza wartość 200 000 zł. Zatem wartość przywłaszczonego przez oskarżonego prawa majątkowego w kwocie 300 000 zł determinowała uwzględnienie w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu art. 294 § 1 k.k.

Konkludując, odnośnie winy oskarżonego Sąd uznał, że nie zachodziły żadne okoliczności mogące mieć wpływ na jego zawinienie, zwłaszcza że jest on osobą dorosłą, co więcej z uwagi na wiek doświadczoną życiowo, nie cierpiącą na niedostatki intelektualne, która powinna sobie w pełni zdawać sprawę z konsekwencji swoich działań.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

--

--

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

--

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

--

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--

☐

3.5.  Uniewinnienie

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. O. (1)

I

I

Rozważając przez pryzmat dyrektyw z art. 53 § 1 § 2 k.k. oraz art. 55 § 2 k.k. kwestie wymiaru kary za przypisany oskarżonemu czyn Sąd miał na uwadze granice zagrożenia ustawowego czynu z art. 294 § 1 k.k. który stanowił podstawę wymiaru kary tj. karą pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Sąd miał również na uwadze, by dolegliwość orzeczonej kary nie przekraczała stopnia winy, uwzględniała stopień społecznej szkodliwości oraz realizowała cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd miał również na względzie, iż celem kary jest nie tylko wzbudzenie u samego oskarżonego przekonania, iż popełnienie przestępstwa podlega represji, lecz także fakt, iż wymierzona kara ma realizować cele ogólnospołeczne.

W przypadku przypisanego oskarżonemu czynu, Sąd miał na uwadze wysoki stopień społecznej szkodliwości, jak i duży stopień winy oskarżonego. Działanie oskarżonego było wymierzone w podstawowe dobro jakim jest prawo własności. Sąd miał przy tym na względzie sposób popełnienia czynu, rozmiary szkody, która nie została dotychczas naprawiona.

Ponadto Sąd miał na uwadze dotychczasowy tryb życia oskarżonego, a także jego uprzednią karalność, co Sąd potraktował obciążająco. W ocenie Sądu skazany bowiem nie wykorzystał prawidłowo dobrodziejstwa instytucji warunkowego zawieszenia kary, którą orzeczono wobec niego w sprawie (...) wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 22 października 2020 r.

W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara 1 roku pozbawienia wolności stanowi właściwą reakcję karną na zachowanie oskarżonego, jest adekwatna do stopnia jego zawinienia i zapewni przestrzeganie przez niego porządku prawnego.

R. O. (1)

II

I

Zgodnie z art. 46 § 1 k.k. w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; przepisów prawa cywilnego o możliwości zasądzenia renty nie stosuje się.

Szkoda podlegająca naprawieniu w wyniku orzeczenia tego środka obejmuje zarówno damnum emergens (szkoda rzeczywista), jak i lucrum cessans (utracone korzyści).

Odnosząc się do złożonego w tym zakresie żądania należało zauważyć, że obliczenie wysokości szkody poniesionej przez G. G. (1) w kwocie 600 000 zł było rażąco wygórowane, a nadto sama wartość rynkowa niniejszego lokalu mieszkalnego wskazywana przez G. G. (1) pozostawała bez znaczenia dla wysokości rzeczywiście poniesionej szkody, wskazana kwota nie odzwierciedlała także nakładów poniesionych na nieruchomość w postaci drobnych prac remontowych, które G. G. (1) przeprowadził.

Zgodnie natomiast z treścią art.415§2 k.p.k. jeżeli orzeczony obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę albo nawiązka orzeczona na rzecz pokrzywdzonego nie pokrywają całej szkody lub nie stanowią pełnego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, pokrzywdzony może dochodzić dodatkowych roszczeń w postępowaniu cywilnym.

Sąd przyjął zatem wysokość szkody w kwocie jaką oskarżony przywłaszczył na skutek sprzedaży wskazanego lokalu mieszkalnego. Z tych powodów na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłacenie na rzecz G. G. (1) kwoty 300 000 zł.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

--

--

--

--

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego G. G. (1) kwotę 3 000 zł kosztów ustanowienia pełnomocnika.

VI

Na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 70 zł, zaś na podstawie art. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych wymierza mu opłatę w kwocie 180 złotych, uznając że sytuacja majątkowa i możliwości zarobkowe oskarżonego nie uzasadniają zwolnienia od ponoszenia tych należności.

6.  1Podpis

Sędzia Agnieszka Marchwicka