Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 200/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 02.12.2020 r sygn. Akt II K 532/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów postępowania, a to : 5 § 2 k.p.k., art. 7 k.p.k., art. 410 k.p.k. i art. 424 § 1 k.p.k. poprzez zaniechanie dokonania ustaleń faktycznych w przedmiocie tego, czy oskarżony przebywał na terenie Czech w momencie popełnienia zarzucanego czynu tj. w okresie od 04 marca 2016 roku do 07 marca 2016 roku, na terenie Republiki Czeskiej, w miejscowości H., gdzie usiłował dokonać zaboru celem przywłaszczenia samochodu m-ki A. (...) o nr rej. (...) o wartości 150 000 (...) co stanowi równowartość 24 000 zł. lecz zamierzonego czynu nie osiągnął, czym spowodował straty w kwocie łącznej 11 024 (...), co stanowi równowartość 1 763,84 zł na szkodę P. P..

tj. o przestępstwa z art. 13§1 k.k. w zw z art. 279§1 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut uznać należało za niezasadny.

Odnosząc się do art. 2 § 2 k.p.k., statuuje on jedną z kluczowych zasad postępowania karnego, jaką jest zasada prawdy materialnej. Wskazać należy, że ma on charakter ogólny, określa jedynie cele postępowania karnego i nie reguluje przebiegu procesu karnego, zatem nie może być mowy o jego naruszeniu w sposób poddający się kontroli instancyjnej. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, bowiem "obraza przepisów art. 2 § 2 nie może stanowić zarzutów apelacyjnych gdyż przepisy te formułują ogólne zasady procesowe, których realizacja następuje poprzez stosowanie szczegółowych przepisów procesowych" (zob. post. SN z dnia 17 kwietnia 2007 r., V KK 79/07, LEX nr 280729).

W ocenie Sądu odwoławczego nie doszło również do naruszenia art. 7 k.p.k. Sąd I instancji właściwie ukształtował swe przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenił je swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Sąd odwoławczy nie znajduje podstaw do kwestionowania oceny dowodów dokonanych przez Sąd Rejonowy, który w sposób zgodny z wymogami art. 7 k.p.k. ustalił ich wiarygodność i przydatność dla postępowania. Dodatkowo, podstawę wyroku stanowił całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, co wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku.

Również błędnym jest wskazanie naruszenia art. 424 § 1 k.p.k., ponieważ podstawą zarzutu apelacyjnego mogą być tylko takie uchybienia, które mogą mieć wpływ na treść wyroku, natomiast uzasadnienie wyroku sporządza się każdorazowo po wydaniu wyroku - zatem błędnie sporządzone uzasadnienie nie będzie miało wpływu na treść wyroku. Dodatkowo, słusznie podnoszone jest, że jeżeli uzasadnienie nie spełnia wymogów z art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. może uniemożliwić dokonanie kontroli odwoławczej zaskarżonego rozstrzygnięcia i w konsekwencji także doprowadzić do uchylenia wyroku (zob. wyr. SA w Warszawie z dnia 19 września 2008 r., II AKa 209/08, Apel.-W-wa 2009, nr 1, poz. 1).

Wniosek

Uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Środzie Śląskiej do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutu za bezzasadny, wniosek również należało uznać za niezasadny

3.2.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut uznać należało za niezasadny, jako niedotyczący uchybienia pierwotnego, albowiem ostatecznie naruszenie prawa materialnego, poprzez uznanie przez Sąd I instancji, że oskarżony swoim zachowaniem nie wyczerpał znamion zarzuconego mu czynu, stanowiło konsekwencję dokonania niewłaściwych ustaleń faktycznych w zakresie udziału oskarżonego w popełnieniu zarzucanego czynu, jak i występowania zamiaru po stronie oskarżonego

Wniosek

Uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Strzelinie do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutu za bezzasadny, wniosek również należało uznać za niezasadny

3.3.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, polegający na błędnym przyjęciu, iż oskarżony nie wyczerpał swoim zachowaniem ustawowych znamion występku z art. 13§ 1 k.k w zw. z art. 279 § 1 k.k.., a przede wszystkim na mylnym przyjęciu, że B. K. nie przebywał w miejscu popełnienia przestępstwa i nie uczestniczył w nim pomimo iż właściwa ocena materiału dowodowego sprawy prowadzi do wniosku przeciwnego. W tym ocena zeznań świadka S. S. M. M. oraz opinii osmologicznej wynika, iż doszło do popełnienia zarzucanego czynu, a zatem wyczerpania znamion czynu zabronionego opisanego w art. art. 13§ 1 k.k w zw. z art. 279 § 1 k.k.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut uznać należy za zasadny, ponieważ właściwie oskarżyciel publiczny wskazuje na błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, która miała wpływ na treść tego orzeczenia. Sąd I instancji uznał, że przy ocenie całości materiału dowodowego, nie znalazł podstaw do przyjęcia, że oskarżony w okresie od 04 marca 2016 roku do 07 marca 2016 roku, na terenie Republiki Czeskiej, w miejscowości H., po uprzednim uszkodzeniu nieustalonym narzędziem wkładki zamka w drzwiach od strony kierowcy oraz gniazda stacyjki, usiłował dokonać zaboru celem przywłaszczenia samochód m-ki A. (...) o nr rej. (...) o wartości 150 000 (...) co stanowi równowartość 24 000 zł. lecz zamierzonego czynu nie osiągnął, czym spowodował straty w kwocie łącznej 11 024 (...), co stanowi równowartość 1 763,84 zł na szkodę P. P..

Sąd I instancji ustalając stan faktyczny w sprawie przyjął, że oskarżonego nie było na miejscu zdarzenia całkowicie pomijając zeznania świadków S. S.( k.55v-gdzie wskazał obecność oskarżonego w H. K. w czasie inkryminowanego wydarzenia) i M. M. . Dokonanie owego błędu w ustaleniach faktycznych skutkowało uznaniem przez Sąd I instancji, że oskarżony swoim zachowaniem nie wypełnił znamion zarzucanego mu czynu, a tym samym uniewinnieniem oskarżonego, dlatego uznać należy, że błąd ten miał wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia.

Wniosek

Uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Środzie Śląskiej do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutu za zasadny, wniosek również należało uznać za zasadny

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

Nie można skazać oskarżonego, który w pierwszej instancji został uniewinniony

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Podstawę wyroku kasatoryjnego stanowi art. 454 § 1 k.p.k. albowiem w niniejszej sprawie zaistniały podstawy do wydania wyroku skazującego w sytuacji, gdy kontroli odwoławczej został poddany wyrok uniewinniający wobec oskarżonego. Należy wskazać, że podstawa uchylenia zaskarżonego orzeczenia wynika z utrwalonego w orzecznictwie poglądu, zgodnie z którym możliwość uchylenia wyroku uniewinniającego i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania związana z regułą ne peius, określoną w art. 454 § 1 k.p.k. (art. 437 § 2 zd. drugie k.p.k.) zachodzi dopiero wtedy, gdy sąd odwoławczy - w wyniku usunięcia stwierdzonych uchybień stanowiących jedną z podstaw odwoławczych określonych w art. 438 pkt 1-3 k.p.k. (czyli np. po uzupełnieniu postępowania dowodowego, dokonaniu prawidłowej oceny dowodów, poczynieniu prawidłowych ustaleń faktycznych) - stwierdza, że zachodzą podstawy do wydania wyroku skazującego, czemu stoi na przeszkodzie zakaz określony w art. 454 § 1 k.p.k. Sama tylko możliwość wydania takiego wyroku w ponownym postępowaniu przed sądem pierwszej instancji jest niewystarczająca dla przyjęcia wystąpienia reguły ne peius określonej w art. 454 § 1 k.p.k. (zob. uchw. SN z dnia 20 września 2018 r., I KZP 10/18, OSNKW 2018, nr 11, poz. 73). W niniejszej sprawie Sąd odwoławczy doszedł do przekonania, że zachodzą podstawy do wydania wyroku skazującego, a nie jedynie możliwość jego wydania. Do powyższego wniosku Sąd odwoławczy doszedł w wyniku usunięcia stwierdzonych uchybień, tj. po poczynieniu prawidłowych ustaleń faktycznych. Z tego względu, z uwagi na treść art. 454 § 1 k.p.k., należało uchylić wyrok i przekazać sprawę Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy powtórzy postępowanie dowodowe. Należycie zgromadzony oraz ujawniony materiał dowodowy Sąd I instancji oceni stosownie do wskazań art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. Sąd I instancji powinien dokonać pełnych ustaleń faktycznych, przeprowadzić ich wszechstronną analizę oraz ocenę, mając na względzie zaprezentowane wyżej rozważania Sądu odwoławczego. Jeśli okaże się to konieczne, Sąd Rejonowy przeprowadzi także inne dowody. Zdaniem Sądu Odwoławczego należy wnikliwie ocenić zeznania świadków, także przez pryzmat prowadzonego postępowania przez Sąd Rejonowy w Wieluniu sygn. Akt II K 557/16, tym samym ustalenie zagadnień faktycznych niniejszej sprawy przez pryzmat art. 8 k.p.k.

Należałoby dopuścić dowód z uzupełniającej opinii osmologicznej na okoliczność możliwości wykorzystania zabezpieczonych śladów oraz wyjaśnienia ewentualnych innych metod przeprowadzania opinii przez organy Państwa Czeskiego. W przypadku sporządzenia uzasadnienia wyroku Sąd Rejonowy zadba o to, by spełniało ono wymogi określone w art. 454 § 1 k.p.k., a zwłaszcza, aby dawało ono możliwość dokonania merytorycznej kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia oraz prawidłowości rozumowania, które doprowadziło ten organ do określonych wniosków i ustaleń. Tak przeprowadzone postępowanie, w którym zostanie należycie ustalony stan faktyczny, umożliwi trafne rozstrzygnięcie, które będzie podlegało kontroli w drodze zwyczajnych środków odwoławczych.

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 02.12.2020 r sygn. Akt II K 532/19

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

Podmiot wnoszący apelację

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☐

zmiana