Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 lipca 2017r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Joanna Żelazny

Protokolant Aneta Malewska

przy udziale Marka Janczyńskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 05 lipca 2017r.

sprawy P. M. ( M.)

urodzonego (...) w O.

syna J. i H. zd. J.

oskarżonego o czyn z art. 178a§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Oławie

z dnia 22 grudnia 2016r. sygn. akt II K 792/16

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Oławie do ponownego rozpoznania .

Sygn.akt IV Ka 597/17

UZASADNIENIE

P. M. został oskarżony o to, że w dniu 19 października 2016r. na trasie P.-P., w rejonie (...), będąc w stanie nietrzeźwości 1,03 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, kierował samochodem m-ki V. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym,

-tj. o czyn z art. 178a§1 kk .

W dniu 16 listopada 2016r., Prokurator Rejonowy w Oławie złożył wniosek o wydanie

wyroku skazującego wobec oskarżonego i wymierzenie mu kary zgodnie z tymże wnioskiem, a uzgodnionej z oskarżonym w trakcie jego przesłuchania na etapie postępowania przygotowawczego.

Sąd Rejonowy w Oławie, na posiedzeniu w dniu 22 grudnia 2016r, uwzględnił powyższy wniosek i wyrokiem z dnia 22 grudnia 2016r. w sprawie o sygn.akt II K 792/16

I.  uznał oskarżonego P. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 178a§1 kk i za to na podstawie art. 178a§1 kk wymierzył mu karę grzywny w wysokości 70 stawek dziennych, przyjmując za wysokość jednej stawki dziennej kwotę 50 zł.;

II.  na podstawie art. 42§2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi w ruchu lądowym na okres 5 lat, zaliczając na mocy art. 63§4 kk na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 24 października 2016r.;

III.  na podstawie art. 43a§2 kk orzekł od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV.  zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 420 zł.

Apelację od powyższego wyroku wniósł oskarżony za pośrednictwem swojego obrońcy.

Obrońca wyrokowi zarzuciła obrazę przepisów postępowania, poprzez naruszenie przepisów art. 335§1 kpk i niesłuszne zastosowanie wobec oskarżonego środka karnego w punkcie II wyroku, tj. orzeczenie wobec oskarżonego na podstawie art. 42§1 kpk zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat, podczas, kiedy oskarżony złożył przed Prokuratorem w trakcie postępowania w charakterze podejrzanego oświadczenie o dobrowolnym poddaniu się karze z wyłączeniem kat. A, na co oskarżyciel publiczny wyraził zgodę.

Formułując powyższy zarzut, obrońca wniósł:

1)  zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie punktu II poprzez zmianę orzeczonego wobec oskarżonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, poprzez wyłączenie kat. A,

ewentualnie

2)  uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja w pełni zasługiwała na uwzględnienie, niemniej z powodu naruszenia przepisów postępowania, o których mowa będzie w dalszej części uzasadnienia, skutkować musiała uchyleniem zaskarżonego wyroku w całości i przekazaniem sprawy Sądowi Rejonowemu w Oławie do ponownego rozpoznania.

Zważyć bowiem należy, że zaskarżony wyrok zapadł w trybie konsensualnym, po uprzednim na etapie postępowania przygotowawczego uzgodnieniu przez oskarżonego z Prokuratorem wymiaru kary i dalszych rozstrzygnięć z tym związanych. Przypomnieć zatem należy, że Sąd, do którego oskarżyciel publiczny kieruje wniosek w trybie art. 335§1 kpk, z uwagi na treść art. 343§7 kpk, zobligowany jest do szczegółowej, tak formalnej, jak i merytorycznej kontroli takiego pisma procesowego. W jej ramach niezbędne jest więc sprawdzenie, czy przedłożone przez prokuratora propozycje pozostają zgodne z uprzednimi ustaleniami stron, a także czy nie popadają w sprzeczność z przepisami prawa materialnego. W przypadku braku pozytywnego wyniku tej weryfikacji, Sąd nie może uwzględnić wniosku, co rodzi konieczność postąpienia po myśli art. 343§7 kpk, chyba, że na posiedzeniu, za zgodą oskarżonego, zgodnie z art. 343§3 kpk dojdzie do modyfikacji konwalidującej uchybienie, która będzie czyniła zadość kryteriom z art.335§1 kpk.

Odnosząc powyższe uwagi do realiów rozpoznawanej sprawy, wskazać należy, że Sąd Rejonowy takiej wstępnej kontroli wniosku prokuratora, przed skierowaniem sprawy na posiedzenie, nie dokonał. Czyniąc bowiem zadość temu obowiązkowi, zauważyłby, iż w istocie oskarżony w dniu 24 października 2016r. ustalił z prokuratorem inne warunki swojego skazania, niż to następnie przedstawiono we wniosku o wydanie wyroku skazującego. Ustalenia te zawarte zostały przecież w oświadczeniu P. M. (k. 15 akt) i jak wynika z zawartej w nim adnotacji, takie właśnie rozstrzygnięcie zostało ustalone z Prokuratorem . W nim natomiast określono, iż uzgodniona kara za czyn z art. 178a§1 kk to kara grzywny w wymiarze 70 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki 50 zł. I taki też wymiar kary został zaproponowany we wniosku, a następnie zaakceptowany przez Sąd, co nie budziło niczyjej wątpliwości. Podobnie jak wysokość i podstawa orzeczonego wobec P. M. świadczenia pieniężnego. Rzecz jednakże w tym, że w punkcie 2 wspomnianego porozumienia z dnia 24 października 2016r. (k. 15) oskarżony ustalił z prokuratorem, iż wyraża zgodę na orzeczenie wobec niego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, z wyjątkiem kategorii A, na okres pięciu lat, natomiast w punkcie 4 ustalono, zwolnienie oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym opłaty, co zgodnie z treścią art. 335§1 kpk również takim porozumieniem mogło zostać objęte. Podczas gdy, we wniosku o wydanie wyroku skazującego prokurator, prawdopodobnie przez nieuwagę, naruszył postanowienia owego porozumienia, wnosząc o orzeczenie wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych bez wyłączenia pojazdów kategorii A , na okres 5 lat, nie zawierając także żadnego stanowiska, co do kosztów sądowych. Jak wskazano, Sąd Rejonowy natomiast, nie dokonując formalnej kontroli tegoż wniosku, wydał wyrok, skazując oskarżonego zgodnie z tymże wnioskiem, a niezgodnie z treścią oświadczenia ustalonego na etapie postępowania przygotowawczego, w tym obciążając oskarżonego pełnymi kosztami sądowymi.

W świetle powyższego, w pełni należało zgodzić się ze skarżącym, że złożony przez prokuratora w trybie art. 335§1 kpk wniosek został sformułowany z naruszeniem tego przepisu, bowiem w sposób odbiegający od uzgodnień z oskarżonym, a jego uwzględnienie przez Sąd meriti doprowadziło do rażącej obrazy wskazanych przepisów prawa procesowego, co niewątpliwe miało wpływ na treść zapadłego orzeczenia. Mając to na uwadze, Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Ponownie rozpoznając sprawę, Sąd rozważy uwagi poczynione wyżej, a więc możliwość konwalidowania na posiedzeniu wskazanych we wniosku uchybień poprzez oczywiście dokonania w nim zmian przez prokuratora zgodnie z zawartym z oskarżonym porozumieniem, bądź też postąpi w sposób przewidziany art. 343§7 kpk. Niezależnie od powyższego, Sąd musi pamiętać, iż wobec złożenia apelacji jedynie na korzyść oskarżonego, zgodnie z regułą art. 443 kpk, po ponownym rozpoznaniu sprawy nie może zapaść wobec oskarżonego orzeczenie surowsze, od tego, które zostało uchylone.