Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 651/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków, VII Wydział Karny, z dnia 13 kwietnia 2021 roku, wydany w sprawie o sygn. akt VII K 768/20 dot. A. D. oskarżonego o czyn z art. 278 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

A. D.

Wartość wybranej ziemi w nieruchomości tj. działki nr (...) położonej we W. obręb O..

Uzupełniająca opinia biegłego z zakresu ochrony środowiska i gospodarki odpadami

263-264

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

____

_____________

_________________________________________

_________

_________

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Uzupełniająca opinia biegłego z zakresu ochrony środowiska i gospodarki odpadami

Opinia spójna, jasna i pełna. Treść opinii stała się asumptem do zmiany zaskarżonego wyroku, o czym szerzej w punkcie 3.1. niniejszego uzasadnienia.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

__________

______________________

________________________________________________

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego zarzuciła:

I. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to:

1.  art. 457 § 3 w zw. z art. 424 § 1 pkt 1 i 2 k.p.k., co polegało na tym, że uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia nie zawiera żadnej argumentacji odnośnie do strony podmiotowej przestępstwa zarzucanego Oskarżonemu, ani odnośnie do wysokości szkody, którą miał wyrządzić Oskarżony, co w zasadzie uniemożliwia poddanie wyroku kontroli instancyjnej;

2.  art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. na skutek dokonania dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów oraz na skutek wyrokowania na podstawie części, a nie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, co polegało na:

- niezasadnym odmówieniu mocy dowodowej w części wyjaśnieniom A. D. odnośnie do miejsca wydobycia piasku i ziemi oraz zasypania wyrobiska gruzem pobudowlanym, podczas gdy były spójne, wiarygodne, wskazując na nieścisłość oświadczenia pisemnego z maja 2019 r.;

- pominięcie, że Oskarżony wyjaśniał, że nigdy nie miał zamiary ani przywłaszczyć żadnych mas ziemnych, ani też zniszczyć działki Pokrzywdzonej, co jest wiarygodne, a Sąd Rejonowy w tej mierze nie odmówił Oskarżonemu wiary, zaś żaden inny dowód nie przemawia za tym, że taki zamiar można przypisać Oskarżonemu, aczkolwiek z racji tego, iż Sąd Rejonowy nie zaoferował żadnego uzasadnienia swojej decyzji, wolno przyjąć, że nad tą kwestią w ogóle się nie pochylono;

- pominięciu, że zgodnie z opinią uzupełniającą biegłego sądowego z zakresu ochrony środowiska i gospodarki odpadami (k. 100) w analizowanym obszarze rozplantowano inne masy ziemne, ciężkie, gliniaste o tożsamych wręcz właściwościach fizycznych, stąd też nie należy uważać, że właściwości gruntu czy też jego wartość uległa pogorszeniu;

- pominięciu, że grunt nie został wywieziony na stałe, w celu przywłaszczenia z działki Pokrzywdzonej, co wynika z wyjaśnień Oskarżonego, niezakwestionowanych przez Sąd Rejonowy, a jedynie co najwyżej wykopany i przemieszczony w inne miejsce, co miało na celu ułatwienie depozycji odpadów w postaci mas ziemnych i gruzu w wykopanej niecce;

- całkowicie dowolnym ustaleniu wysokości domniemanej szkody Oskarżonej, co nie znajduje potwierdzenia w żadnym środku dowodowym;

co skutkowało:

II. błędem w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mającym wpływ na treść tego orzeczenia, polegającym na uznaniu, że Oskarżonemu można przypisać jakąkolwiek postać zamiaru tego, aby dokonać przywłaszczenia mas ziemnych, w tym piasku, a nadto zniszczenia przedmiotowej działki J. C. poprzez zdeponowanie na niej odpadów pobudowlanych, podczas gdy Oskarżony, użytkował ową działkę od lat, jako działkę swego wujka, oraz dbał o nią, periodycznie zasiewał ten grunt i grunty sąsiednie, zwłaszcza że z jego wyjaśnień oraz zeznań M. K. wynika, iż Oskarżony sprzątał to, co nawoził na inne działki, co bynajmniej nie świadczy o tym, jakoby zmierzał swym zachowaniem do kradzieży czy zniszczenia.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnosząc się do apelacji obrońcy oskarżonego w tej części w której kwestionuje on zamiar oskarżonego dotyczący zaboru ziemi z działki nr (...) położonej we W. obręb O. to należy zauważyć, że istotnie kradzież to występek, który można popełnić jedynie z zamiarem bezpośrednim, a sprawcy musi towarzyszyć zamiar przywłaszczenia. Z zaborem mamy do czynienia wówczas, gdy sprawca wyjmuje przedmiot kradzieży spod władztwa osoby uprawnionej wbrew jej woli. Warunkiem odpowiedzialności za kradzież jest to, aby rzecz ruchoma nie znajdowała się w jakimkolwiek zakresie w posiadaniu sprawcy w momencie zaboru. Przestępstwo kradzieży jest czynem umyślnym, który charakteryzuje zamiar bezpośredni o szczególnym zabarwieniu. Treścią tego zamiaru jest cel przywłaszczenia, a zatem włączenie skradzionego przedmiotu na stałe do swojego majątku, powiększenie swojego majątku o skradziony składnik, postępowanie ze skradzionym przedmiotem tak, jakby się miało do niego tytuł prawny. Ustalanie treści zamiaru towarzyszącego sprawcy następuje przez rekonstrukcję jego zachowania po dokonaniu zaboru. Jeśli sprawca skradzione przedmioty zmodyfikował, oddał do używania osobom trzecim, sprzedał, wystawił na sprzedaż, wyrzucił, zniszczył, można przypisać mu zamiar charakteryzujący kradzież. Powyższe uwagi są o tyle istotne, że pozwalają na dokonanie prawidłowej oceny prawnej zachowania oskarżonego dotyczące jego postępowania na działce nr (...), której nie był właścicielem oraz nie miał zgody właściciela działki na wywóz ziemi i składowanie na działce odpadów budowlanych. Ta kwestia dotycząca zaboru ziemi z działki oraz braku zgody właścicielki na dysponowanie działką ma oparcie nie tylko w treści zeznań pokrzywdzonej, która zeznała, że oskarżony miał świadomość kto jest właścicielem działki i nie potrafił powiedzieć dlaczego „ to zrobił” na jej działce (k. 8 akt), także częściowo w wyjaśnieniach oskarżonego, który – jak wynika z akt - potwierdzał początkowo wywóz ziemi z działki nr (...) (k. 107 akt), złożył też w tej mierze stosowne oświadczenie (k. 37 akt), aby końcowo wyjaśniać, że zabierał ziemię z działki sąsiadującej z działką nr (...) (k. 132). Oskarżony został też decyzją administracyjną z dnia 13 września 2019 r. (k. 187- 190) zobowiązany do uporządkowania przedmiotowej działki poprzez usunięcie odpadów.

W świetle powyższych dowodów organ prowadzący postępowanie przygotowawcze dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu ochrony środowiska i gospodarki odpadami w osobie M. C.. Biegły sporządził opinię pisemną zasadniczą na k. 55 – 79 oraz opinię uzupełniającą k. 91-100.

Analiza treści tych opinii oraz opinii uzupełniającej złożonej przez biegłego w toku postępowania odwoławczego pozwala na przyjęcie, że opinie te zostały sporządzone na podstawie danych zawartych w aktach sprawy, ustaleniach z przeprowadzonej przez biegłego wizji na działce nr (...) oraz na przeprowadzonych przez biegłego pomiarów powierzchni oraz pobranych do analizy próbek gruntu i próbek odpadów. Biegły M. C. przedstawił też metody zastosowane przy obliczeniach dotyczących obszaru i wartości wydobytej gleby. Metodologia dokonanych przez biegłego ustaleń i wyliczeń nie nasuwa zastrzeżeń i przez strony nie była kwestionowana. Dlatego zasadnie Sąd Rejonowy oparł się na tych ustaleniach opinii biegłego, w szczególności przyjmując wartość ziemi zabranej z działki nr (...). Biegły dokonując analizy jakości gleby zastanej pierwotnie na przedmiotowej działce oraz po przeprowadzeniu analizy gleby nawiezionej przez oskarżonego, nawet gdy nawieziona gleba była zanieczyszczona odpadami budowlanymi uznał, że na skutek działania oskarżonego należało przyjąć, że nie doszło do uszkodzenia lub zniszczenia gleby. Na rozprawie odwoławczej w dniu 15 września 2021 r. biegły zeznał, że mimo działań oskarżonego właściwości gruntu i jego wartość nie uległo pogorszeniu, gdyż, działka wykazywała charakter nieużytku, natomiast wyraźnie odznaczały się na niej miejsce depozycji - składowania odpadów, które składowane były jedynie w północnej części działki, nie zaś na całej jej powierzchni. Na podstawie przeprowadzonych badań biegły stwierdził, że zdeponowano – nawieziono na części działki o powierzchni 645 m ² 1239 m ³ – odpadów. Biegły podał też metodę wyliczenia wartości wywiezionej ziemi z tej części działki, stwierdzając, że wydobyto na tej działce grunt rodzimy (pierwotny), na głębokość około 1,5 m. o wartości brutto (...),8 złotych, przy czym wydobyta ziemia miał charakter gliniasty, i mogła ona służyć do pewnych celów budowlanych. Istotną kwestią, która poruszył w swoich opiniach biegły M. C. było to, że w miejsce wywiezionej ziemi oskarżony zdeponował ziemię z odpadami lecz zdaniem biegłego właściwości gruntu i jego wartość nie uległa pogorszeniu, gdyż to co zostało rozplantowane przez oskarżonego na części działki o powierzchni 645 m ², nie pomniejszyło wartości działki. Cała działka bowiem, charakteryzuje się jako nieużytek, bez warstwy próchniczej.

Sąd Okręgowy mając zatem na uwadze powyższe rozważania oraz treść opinii biegłego M. C., wyeliminował z opisu czynu przypisanego oskarżonemu wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu znamion czynu z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, przyjmując jedynie , że oskarżony dopuścił się zaboru w celu przywłaszczenia mas ziemnych o wartości 55038,80 zł.

Konsekwencją zmiany opisu czynu przypisanego oskarżonemu była zmiana orzeczenia w części dotyczącej wymiaru kary, a mianowicie Sąd Okręgowy na podstawie art. 278 § 1 kk i art. 33 § 1, 2, 3 kk wymierzył oskarżonemu A. D. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, przyjmując wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych.

Wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności oraz karę grzywny Sąd Odwoławczy miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary podane w treści art. 53 kk, w tym stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, dotychczasowy sposób życia oskarżonego, jego opinię środowiskową, a także zadania kary w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej.

Jednocześnie Sąd Okręgowy podziela w pełni stanowisko Sądu Rejonowego dotyczącą przesłanek do zastosowania wobec oskarżonego instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności oraz pozostałych orzeczeń zawartych w zaskarżonym wyroku.

Wniosek

1)  zmiana zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie Oskarżonego;

2)  przyznanie obrońcy Oskarżonego od Skarbu Państwa wynagrodzenia za pełnienie funkcji obrońcy z urzędu w postępowaniu apelacyjnym według norm przepisanych, gdyż opłaty nie uiszczono w całości ani w części.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Apelacja obrońcy oskarżonego jest zasadna jedynie w tej części, w której kwestionuje poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia dotyczące przypisania oskarżonemu zamiaru zniszczenia mienia czyli całości całości działki nr (...) położonej we W. obręb O.. W pozostałej części apelacja obrońcy nie zasługuje na uwzględnienie. Zasadny jest również wniosek o przyznanie obrońcy wynagrodzenia.

Lp.

Zarzut

3.2.

Oskarżyciel publiczny zarzucił obrazę prawa materialnego, tj. art. 72 § 1 k.k. poprzez jego niezastosowanie i nie orzeczenie w wyroku jednego z obowiązków wymienionych w rzeczonym artykule, w sytuacji zawieszenia wykonania orzeczonej wobec A. D. kary, co powoduje, że orzeczenie nie odpowiada prawu.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja Prokuratora w pełni zasługuje na uwzględnienie. Sąd Rejonowy warunkowo zawieszając wykonanie orzeczonej kary pozbawienia był zobligowany do orzeczenia jednego z obowiązków wymienionych w artykule 72 § 1 kodeksu karnego. Brak w wyroku Sądu Rejonowego orzeczenia opartego o przepis art. 72 § 1 kk słusznie zostało podniesione w apelacji prokuratora. Na aprobatę zasługuje też podniesiona przez prokuratora argumentacja dotycząca zarzutu obrazy prawa materialnego przez sąd meritii. Dodać jedynie należy, że orzekanie obowiązków probacyjnych, które miało charakter fakultatywny zostało przekształcone nowelą z 20.02.2015 r. w obowiązek orzeczenia przynajmniej jednego z nich, chyba że wobec sprawcy orzeczony zostanie środek karny. Wówczas orzeczenie obowiązku lub obowiązków ma charakter fakultatywny i zależy od swobodnego uznania sądu. Zatem Sąd Okręgowy zmienił wyrok Sądu Rejonowego w ten sposób, że na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązał oskarżonego A. D. do informowania Sądu o przebiegu okresu próby.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec A. D. obowiązku informowania Sądu pisemnie co 6 miesięcy o przebiegu okresu próby, przy jednoczesnym utrzymaniu w mocy wyroku w pozostałej części.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Przyczyny zmiany uzasadniono powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1

___________________________________________________________________

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

____________________________________________________________________________

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1____________________________________________________________________________

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

_______________________________________________________________________________________

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Zmiana zaskarżonego wyroku w ten sposób, że:

a)  uchylono orzeczenie zawarte w pkt I części dyspozytywnej;

b)  uznano oskarżonego A. D., za winnego tego, że w okresie między 2016r. a grudniem 2019r. z działki nr (...) położonej we W. obręb O. zabrał w celu przywłaszczenia masy ziemne o wartości 55308,80 zł, czym działał na szkodę J. C., tj. czynu z art. 278 § 1 kk i za ten czyn na podstawie art. 278 § 1 kk i art. 33 § 1, 2, 3 kk wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, przyjmując wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

c)  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązał oskarżonego A. D. do informowania Sądu o przebiegu okresu próby.

Zwięźle o powodach zmiany

Przyczyny zmiany zostały określone w punktach 3.1. i 3.2. niniejszego uzasadnienia. W pozostałym zakresie wyrok utrzymać należało w mocy.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

____________________________________________________

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

__________________________________________________________________________

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

__________________________________________________________________________

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

__________________________________________________________________________

4.1.

__________________________________________________

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

_________________________________________________________________________

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

__________________________________________________________________________

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

O wynagrodzeniu z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym Sąd Okręgowy orzekł na podstawie § 4 ust. 1 i 3 oraz § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Obciążając oskarżonego kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze oparto się na przepisie art. 634 k.p.k. oraz na treści art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz.223 z późn. zm.).

7.  PODPIS

SSO Stanisław Jabłoński

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Przypisanie oskarżonemu sprawstwa i winy

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Nie orzeczenie art. 72 § 1 k.k.

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana