Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 680/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków , V Wydział Karny, z dnia 27 lutego 2024 roku, wydany w sprawie o sygn. akt V K 253/21 dot. Oskarżonej(...) Ż.

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

_

____________

______________________________________

________

________

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

_____

____________

______________________________________

________

________

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

_________

______________________

____________________________________________

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

__________

______________________

_____________________________________________

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonej zarzucił:

1.obrazę przepisów prawa procesowego mającą wpływ na treść zaskarżanego rozstrzygnięcia, ti. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.pk., polegającą na dowolnej oraz jednostronnej, a przez to sprzecznej z zasadami doświadczenia życiowego i logicznego wnioskowania ocenie wyjaśnień oskarżonej J. Ż. oraz zeznań G. K. i J. K., skutkującej błędnymi ustaleniami faktycznymi poczynionymi w niniejszej sprawie, prowadzącymi do przyjęcia, ze oskarżona J. Ż. swoim zachowaniem wypełnia ustawowe znamion zarzucanego jej czynu zabronionego.

2.błąd w ustaleniach faktycznych przejętych za podstawę wydanego wyroku i tym samym błędnym przyjęciu, że oskarżona popełniła zarzucany czyn podczas gdy

- w toku postepowania nie udowodniono, aby J. Ż. darując na rzecz J. S. udział w spadku po S. K. swoja świadomością obejmowała fakt pokrzywdzenia wierzyciela B. G., czemu w szczególności przeczy fakt uzyskania przez oskarżoną przed dokonaniem darowizny na rzecz J. S. zapewnienia od obdarowanego, ze zaspokoi on roszczenia ww. wierzyciela;

- w toku postepowania nie wskazano na czym oraz w jakim zakresie miałoby polegać udaremnienie lub uszczuplenie wierzyciela B. G., natomiast sam fakt hipotetycznego utrudnienia zaspokojenia wierzyciela jest irrelewantny dla bytu przestępstwa z art. 300 § 2 k.k.

- przedmiot, z którego możliwe było prowadzenie egzekucji przeciwko J. Ż., tj. majątek nabyty w drodze dziedziczenia po S. K. nadal istniał, a przy tym nie zmienił swojej wartości, co dezaktualizuje twierdzenie Sadu I instancji o udaremnieniu zaspokojenia wierzyciela.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty stawiane przez obrońcę oskarżonego nie zasługują na uwzględnienie.

Ad 1.

Jak wskazuje się w orzecznictwie zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wyroku, jest tylko wówczas słuszny, gdy zasadność ocen i wniosków, wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania. Zarzut ten nie może jednak sprowadzać się do samej polemiki z ustaleniami sądu wyrażonymi w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, lecz do wykazania jakich mianowicie konkretnych uchybień w zakresie zasad logicznego rozumowania dopuścił się sąd w ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Możliwość zaś przeciwstawienia ustaleniom sądu orzekającego odmiennego w tej mierze poglądu nie może prowadzić do wniosku o dokonaniu przez sąd błędu w ustaleniach faktycznych ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. akt II AKa 223/17, LEX numer 2487673). Ocena dowodów dokonana przez Sąd I instancji jest prawidłowa i trafna. Co za tym idzie i ustalenia faktyczne odpowiadają prawdzie. Stwierdzić należy, że wypełnienie znamion przypisanego czynu przez oskarżoną wynika z całokształtu materiału dowodowego. Wina i sprawstwo oskarżonej nie budzi wątpliwości.

Sąd Rejonowy jasno wskazał fakty stanowiące podstawy do przyjęcia winy i sprawstwa. A to, że małoletnia oskarżona nie mogła być beneficjentem dywidendy wypłacanej przez (...) Ceramikę.., o czym doskonałą wiedze posiadali dziadek i rodzice. Zeznania świadka, ocenione wręcz wzorcowo- J. K. wskazują okoliczności wytoczenia powództwa przez oskarżoną przeciwko J. S. ustalenie nieważności umowy zbycia 520 udziałów w (...)… , a jedynym powodem była ochrona oskarżonej przed roszczeniem wniesionym przez B. G. w ramach skargi pauliańskiej .W aktach sprawy Sądu Okręgowego we Wrocławiu o sygn. I C 1525/12 znajdują się zeznania J. S. potwierdzającego ową tezę. Orzeczenia Sądów wskazują na to,że udział spadkowy Oskarżonej podlegał egzekucji , Ona natomiast w dniu 15 marca 2019 roku pozbyła się majątku zagrożonego zajęciem przez wierzyciela - B. G.. Doprowadziło to do udaremnienia zaspokojenia B. G. w zakresie wierzytelności wskazanych w nakazie zapłaty ( INc 3401/09) oraz wyroku Sądu rejonowego w Opolu ( I C 1239/13).

Dalsze działania windykacyjne pokrzywdzonej nie przynosiły rezultatu.

Zatem Apelację w tym zakresie należy uznać za niezasadną i stanowiącą jedynie polemikę z prawidłowo ustalonym i ocenionym stanem faktycznym i dowodami .

Ad 2.

Jak wskazuje się w orzecznictwie, przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną art. 7 k.p.k. wtedy, gdy:

- jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.), i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.),

- stanowi wyraz rozważenia wszystkich tych okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (art. 4 k.p.k.),

- jest wyczerpujące i logiczne – z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego,

- uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k.) – ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2021 r., sygn. akt II AKa 27/21, LEX numer 3214904). Analiza poszczególnych dowodów w zakresie zaboru telefonu przez oskarżonego dokonana przez Sąd Rejonowy jest logiczna i konsekwentna. Organ orzekający wskazał z jakich powodów przyznał wiarę poszczególnym dowodom i dlaczego odmówił tego przymiotu części z nim. Powzięta ocena wolna jest od sprzeczności i odznacza się wystarczającym poziomem wnikliwości. Wywody Sądu I instancji są jasne, zrozumiałe, wewnętrznie spójne, ale przede wszystkim pozostają w zgodzie z zasadami poprawnego rozumowania, zbieżne są ze wskazaniami wiedzy oraz doświadczeniem życiowym. Co więcej nie sposób uznać dokonanej analizy za dowolną skoro Sąd Orzekający wskazuje na poparcie swych ocen konkretne dowody, przy czym ich ocena odbywa się po ich wnikliwym skonfrontowaniu.

Nie doszło również w przedmiotowej sprawie do naruszenia art. 410 k.p.k. Obraza tego przepisu następuje bowiem wówczas, gdy Sąd I instancji pominie w toku procesu istotne z punktu widzenia treści rozstrzygnięcia dowody i nie ujawni ich na rozprawie lub też mimo, że wprowadzi je do procesu to zignoruje ich znaczenie w toku wyrokowania. Oznacza to, że sąd ferując wyrok nie może opierać się na tym, co nie zostało ujawnione, jak również i to, że wyroku nie wolno wydawać na podstawie części ujawnionego materiału dowodowego, a musi on być wynikiem analizy całokształtu ujawnionych okoliczności, a więc i tych, które tezę oskarżenia potwierdzają i tych, które ją podważają ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 lipca 1979 r., sygn. akt III KR196/79, LEX nr 17185). Zasada wynikająca z art. 410 k.p.k. obowiązuje także przy wyciąganiu wniosków przez strony procesowe, które przedstawiając własne stanowisko nie mogą go opierać na fragmentarycznej ocenie dowodów z pominięciem tego wszystkiego, co może prowadzić do innych wniosków ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 listopada 1997 r., sygn. akt V KKN 62/97, LEX nr 32264). Skoro zatem Sąd Orzekający oparł swe rozstrzygnięcie na analizie całokształtu okoliczności ujawnionych i przeprowadzonych w toku rozprawy dowodów nie może być mowy o naruszeniu art. 410 k.p.k.

Nie ma mowy także o naruszeniu art. 4 k.p.k. Godzi się przypomnieć, iż zasada obiektywizmu nakazuje badać oraz uwzględniać wszystkie okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, kierować się bezstronnością wobec stron oraz innych uczestników postępowania. Na organach procesowych ciąży obowiązek całościowego traktowania materiału dowodowego stanowiącego podstawę faktyczną rozstrzygnięcia. Wyklucza to selektywne oraz nieobiektywne traktowanie dowodów. Dla skutecznego podniesienia zarzutu obrazy art. 4 k.p.k. nie wystarczy ogólne stwierdzenie o braku obiektywizmu sądu, opierające się wyłącznie na subiektywnym odczuciu strony postępowania karnego, w szczególności wynikającym z odmiennej od dokonanej przez sąd oceny materiału dowodowego ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2022 r., sygn. akt II KK 31/22, LEX numer 3417265).

Zeznania świadków : J. K., G. K. ,K. K., B. G., obszerna dokumentacja postępowań sądowych nie pozostawiają wątpliwości co do oceny działań oskarżonej i prawidłowości ustaleń Sądu Rejonowego.

Konstatacje co do znamion czynu popełnionego przez oskarżoną wskazane przez Sąd Rejonowy – Sąd Odwoławczy w pełni popiera.

Wszelkie działania oskarżonej wskutek zawarcia umowy darowizny w dniu 15 marca 2019 r. stanowiły kolejny ewidentny przykład uniemożliwienia zaspokojenia pokrzywdzonej z posiadanych przez nią tytułów egzekucyjnych.

Tym samym uznanie, że oskarżona w dniu 15 marca 2019 roku w L., działając w celu udaremnienia wykonania orzeczeń sądowych w postaci: wyroku Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 27 listopada 2017 roku, wydanego w sprawie o sygn. IX C 113/14, zmienionego następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 25 stycznia 2019 roku wydanym w sprawie o sygn. II Ca 803/18 oraz wyroku Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 10 maja 2018 roku, wydanego w sprawie o sygn. IX C 58/14, które to wyroki zostały wydane na skutek uwzględnienia powództw B. G. o uznanie za bezskuteczną w stosunku do B. G. czynności prawnej G. K. polegającej na odrzuceniu przez niego spadku po S. K., darowała na rzecz swojego dziadka J. S. zagrożony zajęciem udział w spadku po babci S. K. wynoszący 1/3, doprowadzając w ten sposób do udaremnienia zaspokojenia wierzyciela B. G. w zakresie przysługujących jej wierzytelności wobec G. K. stwierdzonych: prawomocnym nakazem zapłaty Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 22 października 2009 roku wydanym w sprawie o sygn. I Nc 3401/09 co do kwoty 27.207,30 zł oraz prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 3 grudnia 2013 roku, wydanym w sprawie o sygn. I C 1239/13 co do kwoty 31.356,08 zł, został bezwzględnie ustalone i udowodnione.

Wniosek

Uniewinnienie oskarżonej

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutów za bezzasadne wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Lp.

Zarzut

3.2.

.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy w szczególności uwzględnił przy wymiarze kary dotychczasowy tryb życia oskarżonej, motywy jej działania i rozmiar wyrządzonej szkody. Miał również na względzie i okoliczności łagodzące. Reakcja prawnokarna Sądu Rejonowego, wobec zachowania oskarżonej jest współmierna do okoliczności popełnienia czynu. Sąd meriti uwzględnił wszystkie aspekty zachowania oskarżonej i ocenił je przez pryzmat ustanowionych w art. 53 k.k. kryteriów.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1

___________________________________________________________________

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

____________________________________________________________________________

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1__________________________________________________________________________

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

______________________________________________________________________________________

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

____________________________________________________

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

__________________________________________________________________________

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

__________________________________________________________________________

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

__________________________________________________________________________

4.1.

__________________________________________________

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

_________________________________________________________________________

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

__________________________________________________________________________

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Zwalniając oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych oparto się na przepisie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. oraz art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz.223 z późn. zm.). Biorąc pod uwagę zarówno orzeczoną karę grzywny , jak i sytuację majątkową oskarżonej Sąd II instancji zwolnił od ponoszenia kosztów za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

SSO Marcin Sosiński

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Przypisanie oskarżonej sprawstwa i winy

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

Podmiot wnoszący apelację

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☐

zmiana