Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 713/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 3 mara 2022 r. syn. akt (...)

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego zarzucił naruszenie art. 439 §1 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 40 §1 pkt 9 k.p.k. sprowadzające się do prowadzenia niniejszego postępowania i wydania wyroku przez SSR Joannę Franckiewicz, która brała udział w wydaniu względem oskarżonego w dniu 26 sierpnia 2021 r. wyroku nakazowego, sygn. akt IIK 578/21, co do którego następnie w dniu 21 września 2021 r. M. F. wniósł sprzeciw, co stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut niezasadny.

Niewątpliwie zgodnie z art. 40 § 1 pkt 9 k.p.k. sędzia jest z mocy prawa wyłączony od udziału w sprawie, jeżeli brał udział w wydaniu orzeczenia, co do którego wniesiono sprzeciw. Jednakże w niniejszej sprawie powyższa okoliczność nie zaistniała, albowiem wyrok nakazowy w sprawie (...) nie został wydany przez SSR Joannę Franckiewicz, a przez SSR Piotra Polaka, co zostało potwierdzone postanowieniem z dnia 20 grudnia 2022 r. sygn. akt (...) (k. 365) w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej.

W tej sytuacji nie można zatem mówić o zaistnieniu bezwzględnej przyczyny odwoławczej wynikającej z art. 439 § 1 pkt. 1 k.p.k. skutkującej uchyleniem zaskarżonego orzeczenia.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu zabronionego ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przed Sądem I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutów za niezasadne wniosek nie podlegał uwzględnieniu

Lp.

Zarzut

3.2.

Obrońca zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, tj. art. 284 § 2 k.k. przez jego niewłaściwe zastosowanie, sprowadzające się do przyjęcia, iż działania oskarżonego polegające na przyjęciu zaliczki pieniężnej na poczet wykonania remontu i następnie jego niewykonanie spełnia przesłanki czynu zabronionego przywłaszczenia, podczas gdy utrwalona linia orzecznicza jednoznacznie wskazuje, iż przestępstwo przywłaszczenia należy odnosić tylko do rzeczy powierzonych, natomiast w chwili otrzymania przez wykonawcę pieniędzy w formie zaliczki stają się one jego własnością i zostają włączone w skład jego majątku osobistego, co tym samym powinno prowadzić do wniosku, że zachowanie M. F. nie wyczerpuje znamion w/w przestępstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Poniesiony zarzut obrazy prawa materialnego nie zasługiwał na uwzględnienie.

Przywłaszczenie wiąże się z uprzednim posiadaniem rzeczy lub prawa majątkowego przez sprawcę.

Istota przywłaszczenia sprawcy polega więc na bezprawnym potraktowaniu uzyskanej wcześniej cudzej rzeczy jak swojej własnej. Najczęściej w rachubę wchodzić będzie takie zachowanie, które będzie jednoznacznie wskazywać na traktowanie cudzej rzeczy lub prawa majątkowego jak swojego własnego. Zamiar przywłaszczenia (animus rem sibi habendi) musi być powiązany ze świadomością sprawcy o braku tytułu prawnego ku temu. Analogicznie jak przy kradzieży, cel sprawcy sprowadza się do nieodwracalnego pozbawienia właściciela określonego składnika jego mienia i uczynienie z niego swojej własności. Nie chodzi tu więc wyłącznie o zamiar sprawcy polegający na zerwaniu więzi prawnej łączącej cudzą rzecz ruchomą z jej właścicielem, ale sprawcy musi towarzyszyć chęć potraktowania tej rzeczy jako swojej własnej.

Okolicznością tworzącą typ kwalifikowany przywłaszczenia w postaci sprzeniewierzenia jest powierzenie sprawcy rzeczy przez jej właściciela. Dochodzi tu więc do swoistego nadużycia zaufania, jakim obdarzył sprawcę właściciel rzeczy. Rzeczą powierzoną jest rzecz wydana sprawcy w określonym celu, za dobrowolną zgodą jej właściciela. Tak też było w sytuacji wydania pieniędzy oskarżonemu. Nie dochodzi tu jednak do przeniesienia prawa własności do tej rzeczy, ale do uzyskania przez sprawcę innych praw do rzeczy (np. prawo do jej używania).

Jako własne potraktował zatem oskarżony pieniądze od pokrzywdzonej wydając je na swoje cele, nie zaś na cele na które zostały, mu powierzone tj. zakup materiałów budowlanych, mebli kuchennych, drzwi wejściowych i wewnętrznych czy wykonanie prac remontowych.

Za nieuprawne należy zatem uznać twierdzenia skarżącego, iż oskarżony miał prawo zatrzymać pieniądze, albowiem stanowiły one zapłatę za wykonane prace. Wskazać bowiem należy, iż przekazane oskarżonemu środki finansowe miały dwojakie przeznaczenie tj. obejmowały koszty robocizny oraz zakup materiałów.

Skarżący zdaje się zapominać, iż pokrzywdzona złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy co zostało zaakceptowane przez oskarżonego, który przecież zobowiązał się zwrócić tę zaliczkę. Tym samym oskarżony nie tylko utracił prawo do dysponowania tą kwotą pieniędzy, ale był tez zobowiązany zwrócić ją pokrzywdzonej, czego nie uczynił. Oznacza to, że wcześniej wszedł w posiadanie tej kwoty, w momencie jej przekazania pokrzywdzona oczywiście nie zastrzegała jej zwrotu, ale obowiązek zwrotu wynikał z przepisów k.c. w wypadku, gdyby umowa nie doszła do skutku. Następnie nadużył zaufania, jakie związane było z przekazaniem tej zaliczki i mimo ciążącego na nim obowiązku (art. 394 § 3 k.c.), jej nie zwrócił. Oznacza to, że zaliczka, będąca rzeczą w rozumieniu przepisu art. 115 § 9 k.k., w przedmiotowej sprawie została oskarżonemu powierzona, który w pewnych sytuacjach miał jednak obowiązek jej zwrotu, czego jednak nie uczynił.

W tej sytuacji zdaniem Sądu Okręgowego prawidłowo Sąd I Instancji uznał, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa sprzeniewierzenia z art. 284 § 2 k.k.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu zabronionego ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przed Sądem I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutów za niezasadne wniosek nie podlegał uwzględnieniu

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok wskazany w sekcji 1.1. części wstępnej niniejszego uzasadnienia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego należało utrzymać w mocy. Ocena całokształtu materiału dowodowego oraz konfrontacja treści poszczególnych dowodów doprowadziła Sąd Rejonowy do trafnego przekonania sprawstwa i winy oskarżonej w zakresie zarzucanego mu czynu, natomiast orzeczona kara nie razi surowością.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Orzeczenie o zwolnieniu oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za drugą instancję ma oparcie w treści art. 624 § 1 k.p.k.

7.  PODPIS

SSO Marcin Sosiński

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Sprawstwo i wina oskarżonego

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana