Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 903/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 13 kwietnia 2022 r. sygn. akt II K 708/20 w sprawie K. K. oskarżonego o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i o czyn z art. 178a § 1 k.k.

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

__

____________

______________________________________

________

________

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

_____

____________

_____________________________________

________

________

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

__________

______________________

_____________________________________________

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

__________

______________________

_____________________________________________

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

W zakresie czynu przypisanego oskarżonemu w pkt I wyroku obrońca zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, polegający na nie przyjęciu, iż czyn ten cechuje się znikomą społeczną szkodliwością, co winno skutkować umorzeniem postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 kpk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.

Obrońca zgłaszając zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia co do oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego i forsując pogląd o celowości umorzenia postepowania karnego w istocie nie wykazał na czym ów błąd miał polegać. Zaprezentowane przez skarżącego stanowisko jest wyłącznie polemiką z prawidłowo poczynionymi przez Sąd Rejonowy ustaleniami. Trafnie ustalił Sąd Rejonowy, że stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego był typowy dla przestępstw z art. 62 ust.1 u.p.n., a z całą pewnością nie znikomy. Oceny tej nie zmienia fakt, że oskarżony od razu przyznał się do posiadania niedozwolonych substancji i wydał je dobrowolnie kontrolującym go funkcjonariuszom. Okoliczność ta została dostrzeżona i uwzględniona przez Sąd Rejonowy w zakresie rozstrzygania o wyborze rodzaju kary i określenia jej rozpiętości czasowej.

Wniosek

O uchylenie zaskarżonego wyroku w części dotyczącej czynu opisanego w pkt I wyroku i umorzenie postępowania, względnie o zmianę wyroku i wymierzenie oskarżonemu za czyn I łagodniejszej kary .

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec nieuwzględnienia zarzutu wniosek uznać należało za niezasadny.

Lp.

Zarzut

3.2.

W zakresie czynu przypisanego oskarżonemu w pkt II wyroku obrońca zarzucił obrazę przepisów postępowania, co miało wpływ na treść orzeczenia, tj. naruszenie przepisu art. 7 k.p.k., polegającą na nieuzasadnionym odmówieniu wiary wyjaśnieniom oskarżonego w części opisującej moment zażycia środka odurzającego oraz opisującej zachowanie i samopoczucie oskarżonego podczas zatrzymania, co skutkowało błędnym uznaniem, że oskarżony był pod wpływem działania środka odurzającego, a tym samym, że swoim zachowaniem oskarżony wypełnił znamiona czynu zabronionego w art. 178a § 1 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego apelacja obrońcy oskarżonego stanowi wyłącznie polemikę z ustaleniami Sądu, która sprowadza się do wyrażenia przekonania, że inaczej – niż to uczynił Sąd Rejonowy - należało ocenić dowody, w tym w szczególności dowód z wyjaśnień oskarżonego .

Wskazać należy, iż skuteczne podniesienie zarzutu naruszenia przepisu art. 7 k.p.k. wymaga wykazania, że ocena dokonana przez sąd jest sprzeczna z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego, nie została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, bądź argumentacja zaprezentowana przez sąd za tak dokonanym wyborem pozostaje w sprzeczności z zasadami logiki. Przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i jej braku w przypadku innych, pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeżeli zostało poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, rozważeniem tych przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, pozostaje zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 czerwca 2020 r., V KK 31/20).

W świetle powyższego za nietrafny uznać należy zarzut obrazy przepisów postępowania a to art. 7 k.p.k. Nie sposób zgodzić się ze skarżącym, że Sąd I Instancji w sposób całkowicie dowolny odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, w których utrzymywał on, iż zażyty przez niego kilkanaście godzin wcześniej środek odurzający nie oddziaływał realnie na jego organizm. W ocenie Sądu Odwoławczego dokonane w wyroku ustalenia faktyczne w tym zakresie są wolne od błędów i uwzględniają całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy. Sąd orzekający szczegółowo wyjaśnił, w jakiej części dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, a w jakiej nie dał im wiary i z jakich powodów. Tym samym przekonanie Sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych korzysta w przedmiotowej sprawie z ochrony przepisu art. 7 kpk.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej czynu opisanego w pkt 2 wyroku i uniewinnienie oskarżonego, względnie o zmianę wyroku i wymierzenie oskarżonemu za czyn 2 łagodniejszej kary .

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutu za bezzasadny wniosek nie zasługuje na uwzględnienie .

Lp.

Zarzut

3.3.

Obrońca zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego, a to art. 5 § 2 kpk, poprzez ustalenie, że oskarżony kierując pojazdem mechanicznym znajdował się pod wpływem środka odurzającego i środek odurzający stwierdzony u oskarżonego miał realny wpływ na sprawność psychoruchową, podczas gdy zachodzą wątpliwości w tym zakresie i wątpliwości te winny być rozstrzygnięte na korzyść oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest bezzasadny.

Zarzut taki można byłoby skutecznie powoływać, gdyby pomimo wątpliwości, nie dających się usunąć - wątpliwości te Sąd rozstrzygnął na niekorzyść oskarżonego. Tymczasem lektura akt, a zwłaszcza pisemnego uzasadnienia wyroku wskazuje, iż Sąd I instancji nie powziął żadnych wątpliwości co do treści ustaleń faktycznych. Tym samym zarzut obrazy art. 5 § 2 kpk jest oczywiście bezzasadny.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej czynu opisanego w pkt II wyroku i uniewinnienie oskarżonego, względnie o zmianę wyroku i wymierzenie oskarżonemu za czyn II łagodniejszej kary .

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutu za bezzasadny wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Lp.

Zarzut

3.4.

Z treści wniesionego przez obrońcę oskarżonego środka odwoławczego wynika, że skarżący zarzuca również Sądowi Rejonowemu obrazę art.53§1 kk., a tym samym art.438 pkt.4 k.p.k., polegającą na rażącej niewspółmierności, w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu przestępstw, co w konsekwencji wpłynęło na niewspółmiernie wysoki wymiar orzeczonej kary, jak i środka karnego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest bezzasadny.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym, nie każda nietrafność orzeczenia o karze, ale tylko jej rażąca niewspółmierność uzasadnia zmianę orzeczenia w tym zakresie (art.438 pkt.4 kpk). Niewspółmierność rażąca to znaczna, zasadnicza, "bijąca w oczy" różnica między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą. Zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen można zasadnie podnosić tylko wówczas, gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy (por. wyrok SN z dnia 21.01.2003 r., sygn. akt SNO 57/02).

Dla oceny czy wymierzona kara ma cechy rażącej surowości niezbędne jest zatem właściwe zastosowanie dyrektyw wymiaru kary. Te zaś zawarte są w art. 53 k.k., który stanowi, że orzekając karę sąd bierze pod uwagę stopień winy, stopień społecznej szkodliwości czynu oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd Orzekający musi mieć zatem na uwadze zarówno warunki i właściwości osobiste skazanego, jak też charakter popełnionego czynu. Postępowanie odwoławcze wykazało, że brak jest jakichkolwiek podstaw do ingerencji w orzeczenie Sądu I instancji. Wbrew twierdzeniom zawartym w apelacji, nie sposób uznać, że Sąd Rejonowy bez pogłębionej analizy wymierzył oskarżonemu karę o charakterze wolnościowym , tj. karę 2 lat ograniczenia wolności, , podczas gdy powinien orzec karę w najniższym możliwym wymiarze.

Wskazać w tym miejscu należy, iż Sąd Rejonowy bardzo wnikliwie przeanalizował wszystkie okoliczności przemawiające zarówno na korzyść jak i na niekorzyść K. K. oraz rozważył, czy wymierzona kara spełni stawiane jej przez ustawodawcę cele. Istotną w sprawie pozostaje okoliczność – co słusznie podkreślił Sąd Rejonowy, iż oskarżony był wcześniej wielokrotnie karany za czyny z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, zaś wymierzone uprzednio kary izolacyjne nie przyniosły spodziewanych rezultatów, stąd kara ograniczenia wolności w postaci nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne winna odnieść pozytywny skutek resocjalizacyjny

Mając na uwadze powyższe spostrzeżenia stwierdzić należy, iż wymierzona oskarżonemu kara łączna 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie, odpowiada społecznemu poczuciu sprawiedliwości i nie przekracza ustalonego stopnia winy oskarżonego i uwzględnia należycie stopień społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów.

W rozpoznawanej sprawie, przy uwzględnieniu wyżej przytoczonych okoliczności, nie może być mowy o oczywiście rażącej surowości.

Mając na względzie powyższe uwagi stwierdzić należy, iż przy wymiarze, tak kar jednostkowych, jak i kary łącznej ograniczenia wolności nie zostały przekroczone granice swobodnego uznania sędziowskiego, a co za tym idzie nie można podnosić rażącej niewspółmierności kary w rozumieniu art.438 pkt.4 kpk.

Również zarzut wymierzenia rażąco niewspółmiernego środka karnego nie mógł zyskać aprobaty. Całokształt okoliczności podmiotowych i przedmiotowych daje podstawę – jak słusznie uznał Sąd Rejonowy - iż tylko pozbawienie oskarżonego wszelkich uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat może osiągnąć zamierzony w wyroku cel.

Wniosek

O zmianę wyroku przez wymierzenie kary łącznej ograniczenia wolności przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji i orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym w niższym wymiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na oczywistą bezzasadność zarzutu wniosek nie mógł zostać uwzględniony.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1

Nie dopatrzono się uchybień, które podlegają uwzględnieniu niezależnie od kierunku i granic zaskarżenia orzeczenia.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

____________________________________________________________________________

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 13 kwietnia 2022 r. sygn. akt II K 708/20.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty zawarte w apelacji obrońcy oskarżonego okazały się nietrafione, co wykazano powyżej, stąd zaskarżony wyrok, jako poprawny zarówno w kwestii ustalenia sprawstwa i winy oskarżonego, jak i orzeczonej kary, należało utrzymać w mocy .

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1____________________________________________________________________

Zwięźle o powodach zmiany

_____________________________________________________________________________

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

____________________________________________________

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

__________________________________________________________________________

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

__________________________________________________________________________

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

__________________________________________________________________________

4.1.

__________________________________________________

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

_________________________________________________________________________

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

__________________________________________________________________________

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II .

III.

O wynagrodzeniu z tytułu nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym Sąd Okręgowy orzekł na podstawie §17 ust.2 pkt.4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

Sąd Okręgowy w oparciu o art. 624 § 1 k.p.k. uznał z słuszne zwolnienie oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze biorąc pod uwagę jego sytuację materialną oraz zobowiązania finansowe nałożone na niego w wyroku.

7.  PODPIS

SSR del. do SO Magdalena Koelner

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – W. we W. z dnia 13 kwietnia 2022 r. sygn. akt II K 708/20.

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana