Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Joanna Żelazny (spr.)

Sędziowie SSO Stanisław Jabłoński

(...) del. do SO Piotr Wylegalski

Protokolant Artur Łukiańczyk

przy udziale Tadeusza Kaczana Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2015 r.

sprawy A. K.

oskarżonego o przestępstwo z art. 289 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej

z dnia 17 września 2014 roku sygn. akt XII K 428/14

I.  uchyla zaskarżony wyrok i na mocy art. 17 § 1 pkt. 5 k.p.k. umarza postępowanie karne przeciwko A. K., a kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa;

II.  zasądza od Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej) na rzecz adwokat M. P. kwotę 619,92 złotych (sześciuset dziewiętnastu i ⁹² / 100 , w tym VAT), tytułem nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IV Ka 1206/14

UZASADNIENIE

A. K. został oskarżony o to, że:

I.  w dniu 16 marca 2014 r. we W. włamał się do samochodu marski S. (...) o nr rej. (...), zaparkowanego na parkingu Wojewódzkiego Szpitala (...) we W., a następnie dokonał jego kradzieży po uprzednim otwarciu oryginalnym kluczem, skradzionym wcześniej z szafki, powodując stratę w kwocie 11.000 zł na szkodę A. S., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 08 maja 2007 r., sygn. akt II K 244/07 za czyn z art. 278 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w całości w okresie od 26.12.2009 r. do dnia 25.06.2010 r.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 17 września 2014 roku, Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu, XII Wydział Karny, w sprawie o sygnaturze akt XII K 428/14:

I.  uznał oskarżonego A. K. za winnego tego, że w dniu 16 marca 2014 r. we W. włamał się do samochodu marki S. (...) o nr rej. (...) o wartości 11.000 złotych, zaparkowanego na parkingu Wojewódzkiego Szpitala (...) we W., otwierając go oryginalnym kluczem skradzionym wcześniej z szafki, a następnie dokonał jego zaboru w celu krótkotrwałego użycia, po czym porzucił pojazd w stanie uszkodzonym, na szkodę A. S., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 08.05.2007 r., sygn. akt II K 244/07 za czyn z art. 278 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w całości w okresie od 26.12.2009 r. do dnia 25.06.2010 r., tj. przestępstwa z art. 289 § 2 k.k. w zw. z art. 64§ 1 k.k. i za to na podstawie art. 289 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności zaliczył okres jego zatrzymania w dniach od 17 do 18 czerwca 2014 r. , przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

III.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. kwotę 442,80 złotych (w tym VAT), tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów procesu, w tym od opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca oskarżonego, zaskarżając wyrok w całości. Wyrokowi zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 64 § 1 k.k., polegającą na wadliwym przyjęciu, że oskarżony popełnił czyn w warunkach powrotu do przestępstwa, ponieważ nie została spełniona przesłanka odbycia co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności. Obrońca zarzucił także wyrokowi rażącą niewspółmierność kary, wyrażającą się w wymierzeniu oskarżonemu kary 1 roku i 6 miesięcy bezwzględnego pozbawienia wolności w sytuacji, gdy można było postawić oskarżonemu pozytywną prognozę kryminologiczną. Obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wyeliminowanie z opisu czynu art. 64 § 1 k.k. oraz zastosowanie wobec oskarżonego A. K. dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Niezależnie od granic apelacji i podniesionych w niej zarzutów, zważyć należy, że w niniejszej sprawie zaistniała bezwzględna przesłanka odwoławcza, określona w art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k., która skutkować musiała uchyleniem zaskarżonego wyroku i umorzeniem postępowania.

Jak wynika z odpisu skróconego aktu zgonu wystawionego przez Urząd Stanu Cywilnego we W., oskarżony A. K. zmarł w dniu 04 października 2014 roku (k. 153), a więc przed terminem rozprawy odwoławczej. Z ujawnionego odpisu zupełnego aktu urodzenia z dnia 10 lutego 2015 r., wynika, że wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 26 czerwca 2014 r. sygn. akt III RC341/13 ustalono bezskuteczność oświadczenia o uznaniu ojcostwa w stosunku do oskarżonego i na mocy art. 45 ustawy prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. poz. 1741) w miejsce nazwiska K., wpisano nazwisko rodowe oskarżonego – G. (k. 156).

W tym stanie rzeczy wobec wystąpienia ujemnej przesłanki procesowej opisanej w art. 17 § 1 pkt. 5 k.p.k., która stanowi, że postępowania nie wszczyna się, a wszczęte umarza, gdy oskarżony zmarł, Sąd Odwoławczy uchylił w całości zaskarżony wyrok i postępowanie karne przeciwko A. K. umorzył.

Uchylając zaskarżony wyrok w całości i umarzając postępowanie, Sąd Okręgowy wziął pod uwagę § 2 art. 439 k.p.k., który podkreśla, iż uchylenie orzeczenia jedynie z powodów o których mowa w art.. 439 § 1 pkt 9-11 (a więc także w przypadku śmierci oskarżonego) może nastąpić tylko na korzyść oskarżonego. Wobec faktu, że oskarżony został uznanym przez Sąd I instancji winnym zarzucanego mu czynu, niewątpliwie uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania jest działaniem na jego korzyść.

Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 i § 14 ust. 2 pkt 4, § 16, § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348), Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. P. kwotę 619,92 złotych (w tym podatek od towarów i usług), tytułem nieopłaconej obrony w postępowaniu odwoławczym, udzielonej z urzędu oskarżonemu A. K..

W oparciu o art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami sądowymi obciążono Skarb Państwa.