Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 1329/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sadu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 2 września 2021 r., sygn. akt II K 195/21.

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut Prokuratora: obraza przepisów prawa karnego materialnego w postaci art. 86 § 1 k.k., poprzez orzeczenie wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności, przewyższającym sumę jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzonych za poszczególne przestępstwa objęte karą łączną.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest zasadny.

Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

W przedmiotowej sprawie, czego nie kwestionowano, w oparciu o art. 569§1 k.p.k. w zw. z art.85 §1k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączeniu podlegały orzeczone skazanemu R. K. (1) kary pozbawienia wolności, orzeczone wyrokami zapadłymi w sprawach V K 358/20 (kara 5 miesięcy pozbawienia wolności) i II K 325/20 (kara 6 miesięcy pozbawienia wolności), stąd też maksymalny wymiar możliwej do orzeczenia skazanemu kary łącznej to 11 miesięcy pozbawienia wolności.

Niewątpliwie zatem Sąd Rejonowy orzekając wobec oskarżonego karę łączną 1 roku pozbawienia wolności dopuścił się obrazy prawa materialnego, a to art. 86 § 1 k.k., na co zresztą wprost wskazano w uzasadnieniu skarżonego wyroku. Powyższe stanowi rażące naruszenie prawa, jako że skazany nie może ponosić dolegliwości surowszej niż została przewidziana w ustawie.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku przez obniżenie orzeczonej kary łącznej i wymierzenie oskarżonemu nowej kary łącznej w rozmiarze 11 miesięcy pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec podzielenie zarzutu Prokuratora dokonano zmiany zaskarżonego wyroku. W zakresie powodów orzeczenia wobec oskarżonego - przy zastosowaniu zasady asperacji, a nie jak wnioskował skarżący kumulacji - kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 9 miesięcy - wypowiedziano się w pkt 5.2.

3.2.

Zarzuty obrońcy skazanego:

-

obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego, bez zachowania zasady obiektywizmu oraz z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania polegające na niewystarczającym uwzględnieniu prognozy kryminologicznej co do skazanego, co skutkowało wymierzeniem wyroku łącznego powyżej górnej granicy;

-

rażąca niewspółmierność orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności w stosunku do celów jakie kara ta powinna spełniać w zakresie prewencji szczególnej i społecznego oddziaływania;

-

obraza przepisów prawa materialnego, a to art. 86 § 1 k.k. przejawiającą się w zastosowaniu przez Sąd I instancji błędnej metody łączenia kar, tj. przekraczającej metodę kumulację i wymierzenie kary łącznej powyżej sumy kar za poszczególne przestępstwa.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest zasadny częściowo.

Nie powielając tu argumentacji z pkt 3.1 wskazać trzeba, że niewątpliwie Sąd Rejonowy orzekając wobec oskarżonego karę łączną 1 roku pozbawienia wolności dopuścił się obrazy prawa materialnego, a to art. 86 § 1 k.k., co skutkować musiało zmianą zaskarżonego orzeczenia.

W zakresie zaś powodów orzeczenia wobec oskarżonego - przy zastosowaniu zasady asperacji, a nie jak wnosiła obrona pełnej absorpcji- kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 9 miesięcy - wypowiedziano się w pkt 5.2.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i wydanie wyroku łącznego zgodnie z zasadą pełnej absorpcji. Ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec częściowego podzielenie zarzutów obrony, koniecznym było dokonanie zmiany zaskarżonego wyroku. W zakresie powodów orzeczenia wobec oskarżonego, przy zastosowaniu zasady asperacji, kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 9 miesięcy - wypowiedziano się w pkt 5.2.

Jedynie zaś na marginesie, w kontekście sformułowanego przez obronę wniosku alternatywnego podkreślić wypada, że w obecnym stanie prawnym z uwagi na treść art.437§2k.p.k. uchylenie przez Sąd Odwoławczy skarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I Instancji może nastąpić wyłącznie w wypadkach wskazanych w art.439§1k.p.k, art.454 k.p.k. lub jeżeli jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok łączny Sadu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 2 września 2021 r., sygn. akt II K 195/21.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Niekwestionowanym w sprawie pozostawało, że w oparciu o art. 569§1 k.p.k. w zw. z art.85§1k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączeniu podlegały tu orzeczone skazanemu R. K. (1) wyrokami Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieścia z dnia 8 grudnia 2020r., sygn. akt V K 358/20 oraz Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabrycznej z dnia 1 lutego 2021r., sygn. akt II K 325/20 - kary pozbawienia wolności. Zgodnie zatem z art.572 k.p.k. postępowanie w sprawie w zakresie pozostałych wyroków opisanych w części wstępnej zaskarżonego wyroku łącznego podlegało umorzeniu.

W sprawie nie kwestionowano również poprawności zaliczenia skazanemu w pkt II części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku na poczet orzeczonej kary łącznej okresów zatrzymania w karach podlegających łączeniu oraz okresów kar rzeczywiście odbytych.

W sprawie nie dopatrzono się nadto innych uchybień, które podlegały by uwzględnieniu niezależnie od kierunku i granic zaskarżenia – wobec czego w pozostałej części niż wskazana w pkt 5.2 zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmiana zaskarżonego wyroku w ten sposób, że wymierzoną skazanemu R. K. (2) karę łączną pozbawienia wolności obniżono do 9 miesięcy.

Zwięźle o powodach zmiany

Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

W przedmiotowej sprawie w oparciu o art. 569§1 k.p.k. w zw. z art.85 §1k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączeniu podlegały orzeczone skazanemu R. K. (1) kary pozbawienia wolności, orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieścia z dnia 8 grudnia 2020r., sygn. akt V K 358/20, w którym za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 listopada 2018r. wymierzono skazanemu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabrycznej z dnia 1 lutego 2021r., sygn. akt II K 325/20, w którym za czyn zakwalifikowany z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 28 maja 2018r. wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zgodnie zatem z art.86§1k.k. możliwym do orzeczenia wobec skazanego była kara łączna w wymiarze do 11 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy czym zgodnie z art. 85a k.k. w przypadku orzekania kary łącznej decydujące znaczenie musiał mieć tu zgodnie z treścią ww. przepisu wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary i to tak w zakresie prewencji ogólnej ( a to kształtowania w społeczeństwie przekonania o nieuchronności kary oraz jej dostosowaniu do stopnia winy sprawcy i okoliczności podmiotowo-przedmiotowych czynu, a zatem - karanie sprawiedliwe i tworzące atmosferę zaufania dla obowiązującego systemu prawnego), jak i indywidualnej (potrzeby zapobiegawczego i wychowawczego oddziaływania kary na sprawcę), przy uwzględnieniu także tzw. szczególnych dyrektyw wymiaru kary łącznej, nakazujących uwzględnianie związku przedmiotowo-podmiotowego pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary podlegające łączeniu, z uwzględnieniem, iż stosowanie zasady pełnej absorpcji lub pełnej kumulacji wskazane jest tylko w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych istnieniem ścisłego związku przedmiotowo-podmiotowego lub jego zupełnym brakiem.

Priorytetem winno być zatem, jak w przedmiotowym przypadku, wobec braku takiego szczególnie ścisłego związku przedmiotowo-podmiotowego, stosowanie zasady asperacji. Przypisane skazanemu czyny choć godzą bowiem w jedno dobro prawne, a to cudze mienie, popełnione zostały wszak w odstępie prawie półrocznym oraz na szkodę różnych pokrzywdzonych. Dodatkowo przeciwko zastosowaniu wobec skazanego, jak chce obrona, zasady pełnej absorpcji sprzeciwiały się tak względy zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do wielokrotnie karanego wszak już wcześniej skazanego, o przeciętnej opinii z zakładu karnego oraz negatywnej opinii z miejsca zamieszkania, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Popełnienie wszak przez skazanego więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do niezasadnego i w odczuciu społecznym niewątpliwie niesprawiedliwego premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw. Całkowitą zasadę absorpcji, jak wyżej już wskazywano winno się stosować jedynie wyjątkowo, gdy wszystkie czyny wykazują szczególnie bliską więź podmiotowo- przedmiotową, albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 29 czerwca 2017 r., II AKa 89/17).

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na podstawie art.29 ust. 1 ustawy - Prawo o adwokaturze, kosztami nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym obciążono Skarb Państwa. Zasądzona z tego tytułu kwota - wynosząca 147,60 (w tym VAT) - została ustalona w oparciu o § 4 ust 3 i § 17 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

IV.

Orzeczenie oparto na podstawie art.624§1k.p.k., uznając, że uiszczenie kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze przez skazanego było by dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową oraz wysokość dochodów.

7.  PODPIS

SSO Stanisław Jabłoński (spr.) SSO Jerzy Menzel (...) P. W.

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1.

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygniecie o karze łącznej.

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca skazanego.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie o karze łącznej.

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana