Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

POSTANOWIENIE

Dnia 4 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w IV Wydziale Karnym- Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Kropiewnicka (spr.)

Sędziowie: SSO Stanisław Jabłoński

SSR del. do SO Sławomir Pałka

Protokolant: Aneta Malewska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Tomasza Fedyka

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 4 marca 2013 r.

w sprawie podejrzanego Ł. K.

zażalenia obrońcy podejrzanego z dnia 24 stycznia 2013 r.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabrycznej

z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. akt: II Kp 11/13

w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania

na podstawie art. 437 § 1 kpk

p o s t a n o w i ł:

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zastrzeżony dla podejrzanego termin złożenia poręczenia majątkowego przedłużyć do dnia 11 marca 2013 r.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia- Fabrycznej zastosował wobec podejrzanego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres 3 miesięcy tj. do dnia 15 kwietnia 2013 r., zastrzegając że środek ten ulegnie zmianie w razie złożenia przez podejrzanego do dnia 25 stycznia 2013 r. poręczenia majątkowego w wysokości 10 000 zł.

Powyższe postanowienie zaskarżył obrońca podejrzanego, który zarzucił Sądowi Rejonowemu obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to:

- art. 249 kpk poprzez błędne przyjęcie, że stosowanie środka zapobiegawczego w postaci poręczenia majątkowego jest konieczne dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, podczas gdy okoliczności sprawy wskazują na to, że niestosowanie środków zapobiegawczych nie będzie miało negatywnego wpływu na jego przebieg,

- art. 266 § 2 kpk poprzez błędne ustalenie, że kwota 10 000 zł koresponduje z możliwościami finansowymi podejrzanego i nie stanowi dla niego oraz jego rodziny nadmiernej, nieprzystającej do okoliczności sprawy dolegliwości, podczas gdy w rzeczywistości sytuacja majątkowa podejrzanego a także osoby składającej poręczenie majątkowe nie pozwalają na zebranie takiej kwoty.

Wskazując na powyższe, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia, ewentualnie o jego zmianę poprzez obniżenie wysokości poręczenia majątkowego do kwoty nie wyższej niż 5 000 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie obrońcy podejrzanego było uzasadnione jedynie o tyle, że skutkowało częściową zmianą zaskarżonego postanowienia. Nie podzielając bowiem zarzutów wyrażonych przez skarżącego, Sąd Okręgowy uznał, że zapewnienie podejrzanemu możliwości skorzystania z zastrzeżonego w postanowieniu poręczenia majątkowego wymaga, aby termin do uiszczenia owego poręczenia biegł nie od daty wydania postanowienia przez Sąd I instancji, a od daty jego uprawomocnienia się. W związku z powyższym termin do złożenia owego poręczenia został przez Sąd Odwoławczy wydłużony do dnia 11 marca 2013r.

Oceniając merytoryczną zasadność zarzutów podniesionych przez skarżącego Sąd Okręgowy uznał, że w pełni uzasadnione było stanowisko Sądu Rejonowego, iż w sprawie zachodzi ogólna przesłanka stosowania wobec podejrzanego tymczasowego aresztowania w postaci dużego prawdopodobieństwa popełnienia przez niego zarzucanego mu czynu. Zebrane w sprawie dowody, a zwłaszcza zeznania pokrzywdzonego oraz wyjaśnienia obu podejrzanych, prawdopodobieństwo popełnienia przez Ł. K. zarzucanego mu czynu należycie uwiarygodniają, czyniąc aktualną ogólną przesłankę stosowania względem niego środków zapobiegawczych.

Sąd Okręgowy podziela również argumentację Sądu I instancji dotyczącą potrzeby zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, co osiągnąć można wyłącznie poprzez zastosowanie wobec podejrzanego tymczasowego aresztowania, ewentualnie odpowiednio wysokiego poręczenia majątkowego. W pełni uzasadniona jest zwłaszcza obawa, że z uwagi na charakter zarzucanego podejrzanemu czynu, jego okoliczności faktyczne a także wysokość ustawowego zagrożenia, podejrzany mógłby podjąć próbę ucieczki lub ukrycia się przed organami ścigania, celem uniknięcia odpowiedzialności karnej. W pełni uzasadniona jest bowiem obawa, że podejrzanemu może zostać wymierzona kara o charakterze bezwzględnym. Jednocześnie w sprawie zachodzi wysokie ryzyko, że podejrzany mógłby podjąć próbę wywarcia wpływu na treść zeznań pokrzywdzonego, zwłaszcza że z relacji pokrzywdzonego wynika, iż w ostatnim czasie sugerowano mu, by zmienił treść złożonych w sprawie zeznań. W tych okolicznościach niewątpliwie zachodzą podstawy do stosowania względem podejrzanego odpowiednio surowych środków zapobiegawczych, które będą w stanie zabezpieczyć dalszy tok postępowania przygotowawczego, a w szczególności uchronić pokrzywdzonego przed wszelkimi bezprawnymi próbami wywarcia wpływu na treść jego zeznań.

Zastrzegając podejrzanemu możliwość uchylenia się od dalszego stosowania tymczasowego aresztowania w razie wpłaty poręczenia majątkowego, Sąd Rejonowy prawidłowo oznaczył jego wysokość na 10 000 zł. Nie może ulegać wątpliwości, że dla spełnienia zakładanych celów procesowych, środek zapobiegawczy w postaci poręczenia majątkowego musi być odpowiednio surowy. Podejrzany musi mieć bowiem świadomość, że podjęcie przez niego próby wywarcia wpływu na tok prowadzonego w sprawie postępowania łączyć się będzie z przepadkiem poręczenia majątkowego, co będzie dla niego sankcją odczuwalną i co pozwoli pohamować go przed dążeniem do bezprawnego oddziaływania na przebieg śledztwa.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy uznał, że zaskarżone postanowienie było co do samej zasady prawidłowe. Kierując się jedynie koniecznością zapewnienia podejrzanemu rzeczywistej możliwości skorzystania z zastrzeżonego dla niego poręczenia majątkowego, Sąd Okręgowy zaskarżone postanowienie zmienił w ten sposób, że przedłużył termin do złożenia poręczenia majątkowego do dnia 11 marca 2013 r.