Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

POSTANOWIENIE

Dnia 31 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział X Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Irena Giernatowska

SSO Anna Górna

SSO Artur Tomanek (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2013 r. we Wrocławiu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: A. J.

przeciwko: (...) Spółce z o.o. w S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej V Wydziału Gospodarczego z dnia 14 września 2012 r. (sygn. akt V GC 315/11)

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 września 2012r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej V Wydział Gospodarczy zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.676,78zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zabezpieczającego i oddalił wniosek w pozostałym zakresie. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż do podlegających zwrotowi kosztów zaliczyć należało koszty w kwocie 1.776,78zł ustalone na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Do podlegających zwrotowi kosztów Sąd I instancji zaliczył nadto koszty zastępstwa procesowego, przyjmując w tej mierze za podstawę stawkę przewidzianą dla prowadzenia spraw egzekucyjnych w Rozporządzeniu w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu z dnia 28 września 2012 r. Na tej podstawie Sąd Rejonowy uwzględnił wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 900zł, stanowiącej 25% stawki podstawowej przewidzianej w cytowanym Rozporządzeniu i dalej idący wniosek oddalił.

Zażalenie na pkt II postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 14 września 2012 r. złożył powód, wnosząc o zmianę postanowienia w zaskarżonej części poprzez zasądzenie od dłużnika na rzecz wierzyciela dalszej kwoty 2700zł tytułem zwrotu kosztów w postępowaniu zabezpieczającym oraz o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu zażalenia wskazano, iż poniesione przez powoda koszty postępowania zabezpieczającego wynosiły 5.376,78zł, w tym koszty zastępstwa prawnego stanowiły kwotę 3600zł. Koszty zastępstwa prawnego ustalone zostały postanowieniem Komornika Sądowego z dnia 23 lipca 2012 r., co oznacza, że powód wykazał w niniejszej sprawie rzeczywiście poniesione koszty postępowania zabezpieczającego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego, ustawowe upoważnienie komornika do ustalenia kosztów zabezpieczenia (art. 770 w zw. z art. 743 k.p.c.) dotyczy wyłącznie kosztów, które organowi temu (komornikowi) były należne w toku postępowania egzekucyjnego.

Zgodnie z art. 770 k.p.c. w związku z art. 743 k.p.c. komornik uprawniony jest do ustalenia koszty wykonania zabezpieczenia, nie jest natomiast władny orzec, kto te koszty ma ponieść, gdyż zgodnie z art. 745 k.p.c. rozstrzygnięcie w tym względzie należy do sądu (por. wyrok Sądu Najwyższego z 26.1.2001 r., II CKN 366/00, Prawo Bankowe 2001, Nr 4, s. 20).

Jak wynika z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. 2011r., Nr 231, poz.1376), za wykonanie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia roszczenia pieniężnego komornikowi przysługuje opłata w wysokości 2% wartości roszczenia, które podlega zabezpieczeniu, nie mniejsza jednak niż 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego i nie wyższa niż pięciokrotność tego wynagrodzenia.

Komornikowi przysługuje również zwrot wydatków gotówkowych poniesionych w toku egzekucji w zakresie określonym ustawą (art. 39 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji).

W postępowaniu o wykonanie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia Komornik uprawniony jest zatem wyłącznie do ustalenia należnych mu opłat i wydatków, natomiast Sąd orzeka o kosztach zastępstwa procesowego strony reprezentowanej przez pełnomocnika, gdyż koszty te nie stanowią opłat należnych komornikowi, ani też nie stanowią jego wydatków. W ocenie Sądu Okręgowego, obowiązujące przepisy nie dają podstaw do przyjęcia, że komornik jest władny ustalić wysokość wynagrodzenia pełnomocnika, który reprezentował uprawnionego w postępowaniu zabezpieczającym (por. Z. Woźniak, Ustalenie i rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zabezpieczającego, PS 2008, nr 7-8, s. 117 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2011 r., I CNP 36/2010, LexPolonica nr 3944664).

W świetle wskazanej regulacji należało przyjąć, że Sąd Rejonowy, rozpoznając wniosek wierzyciela o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego, nie był związany wysokością kosztów zastępstwa prawnego, ustalonych w postanowieniu Komornika Sądowego z dnia 23 lipca 2012 r.. Trafne jest stanowisko Sądu I instancji, iż dla określenia wynagrodzenia z tytułu zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym należało przyjąć jakom podstawę stawki przewidziane dla prowadzenia spraw egzekucyjnych. W sprawach nieokreślonych wprost w rozporządzeniu w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu z dnia 28 września 2002 r. (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.), przyjmuje się bowiem za podstawę wynagrodzenia pełnomocnika stawkę określoną dla spraw o najbardziej zbliżonym rodzaju, zgodnie z § 5 powołanego rozporządzenia.

Z tych przyczyn orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.