Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu XII Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Rudnicki

Protokolant:Piotr Jóźwik

po rozpoznaniu w dniu 22.06.2018 r.

we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko M. S. (1) i M. S. (2)

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanych po 10 817 zł kosztów procesu.

XII C 1200 / 18

UZASADNIENIE

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wniósł o zasądzenie od pozwanych M. S. (1) i M. S. (2) 500 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, z tytułu hipoteki przymusowej zwykłej ustanowionej na rzecz powoda obciążającej nieruchomość położoną we W. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Krzyków prowadzi KW nr (...), a także o zasądzenie od pozwanych kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 22.08.2000 r. Bank (...) S.A. zawarł z (...) sp. z o.o. umowę nr (...) o kredyt złotowy obrotowy krótkoterminowy, na podstawie której udzielił tej spółce kredytu w kwocie 1 500 000 zł na okres od 22.08.2000 r. do 10.08.2001 r. Następnie 15.12.2000 r. został zawarty aneks nr (...), na mocy którego Bank udzielił spółce kolejnego kredytu w kwocie 2 000 000 zł oraz 1 500 000 zł. Spłata kwoty 1 500 000 zł miała nastąpić do dnia 14.12.2000 r., kwoty 2 000 000 zł do dnia 28.02.2001 r., zaś kolejnej kwoty 1 500 000 zł do dnia 10.08.2001 r. W związku z upływem terminu i powstaniem zaległości w spłacie kredytu przez spółkę w dniu 15.02.2001 r. Bank wystawił na rzecz spółki (...) sp. z o.o. bankowy tytuł egzekucyjny nr (...). Następnie dnia 20.02.2001 r. pomiędzy Bankiem (...) S.A. a M. S. (2), M. S. (3), M. S. (1) i J. S. została zawarta umowa nr (...), na podstawie której dłużnicy zobowiązali się spłacić solidarnie należność określoną w § 1 pkt 1, tj. w kwocie 1 881 000 zł w ratach po 10 000 zł. W związku z brakiem spłaty w wyznaczonym terminie określonym w umowie nr (...) bank pismem z dnia 06.06.2001 r. wypowiedział dłużnikom umowę, po czym wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), któremu to tytułowi postanowieniem z dnia 09.01.2002 r. Sąd Rejonowy w Katowicach nadał klauzulę wykonalności.

Na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 03.10.2011 r. Bank dokonał na rzecz powoda przelewu wierzytelności wobec pozwanej Spółki z tytułu umowy nr (...) o kredyt indeksowany długoterminowy z dnia 27.02.2001 r. Wraz z wierzytelnością przeszły na powoda wszelkie związane z nią prawa, w tym prawo do naliczania odsetek oraz wszystkie zabezpieczenia zbywanej wierzytelności. Wraz z powyższą wierzytelnością na rzecz powoda została także przeniesiona hipoteka umowna kaucyjna do kwoty 500 000 zł. Na skutek wniosku powoda w księdze wieczystej została dokonana zmiana wierzyciela hipotecznego z Banku na powoda. Wraz z wierzytelnością na powoda została także przeniesiona hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 925 500 zł, ustanowiona na nieruchomości położonej przy ul. (...) we W.. Na skutek wniosku powoda w księdze wieczystej została dokonana zmiana wierzyciela hipotecznego.

Powód podniósł, że wierzyciel hipoteczny może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości obciążonej bez względu na to, czyją stała się własnością. Zmiana właściciela obciążonej nieruchomości nie ma wpływu na istnienie hipoteki. Pozwani są współwłaścicielami nieruchomości objęte KW nr (...).

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym dnia 29.01.2018 r., I Nc 1565/17, Sąd Okręgowy we Wrocławiu nakazał pozwanym, aby zapłacili solidarnie na rzecz powoda 500 000 zł wraz z kosztami sądowymi w kwocie, z ograniczeniem odpowiedzialności pozwanej M. S. (1) do udziału wynoszącego 3/6 w nieruchomości położonej we W. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Krzyków prowadzi księgę wieczystą nr (...), oraz ograniczeniem odpowiedzialności pozwanego M. S. (2) do udziału wynoszącego 1/6 w nieruchomości położonej we W. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Krzyków prowadzi księgę wieczystą nr (...).,

W sprzeciwie z dnia 22.02.2018 r. (k. 87-88) pozwana M. S. (1) zaskarżyła nakaz zapłaty w całości i wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu.

Pozwana zarzuciła, iż powód przedłożył tylko część umowy cesji, czyli nie udowodnił nie tylko skuteczności cesji, ale całego stosunku prawnego, z którego wywodzi dochodzone roszczenie. W załączniku do umowy wierzytelność została opisana jako „poręczenie wekslowe – dłużnik główny wykreślony z KRS”. Nie ma więc mowy o nabyciu wierzytelności do dłużnika głównego, ale także do poręczyciela wekslowego, gdyż nie wiadomo, kto, komu, kiedy i co poręczał, kto, komu i kiedy wystawiał jakiś weksel.

Następnie pozwana zarzuciła brak dowodu na przejście wierzytelności z Banku (...) S.A. na (...) Bank (...) S.A.

Dalej pozwana zarzuciła brak dowodu na doręczenie pozwanym oświadczenia o wypowiedzeniu ugody.

Następnie podniosła, iż w załączonej części umowy cesji zawarto warunek zawieszający przejścia tytułu prawnego do wierzytelności i zabezpieczeń w postaci zapłaty ceny. Zarzuciła, iż powód nie udowodnił tego warunku.

Pozwana podniosła też, iż nieskutecznie powód powołuje się na wydawanie BTE, skoro przepisy o tych tytułach zostały uznane za niekonstytucyjne, czyli nie można faktu tego wydawania traktować jako skutecznego pod względem prawnym.

Pozwana podniosła wreszcie zarzut przedawnienia roszczenia.

W sprzeciwie z dnia 27.03.2018 r. (k. 96-97) pozwany M. S. (2) zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu.

Pozwany zarzucił, iż powód przedłożył tylko część umowy cesji, czyli nie udowodnił nie tylko skuteczności cesji, ale całego stosunku prawnego, z którego wywodzi dochodzone roszczenie. W załączniku do umowy wierzytelność została opisana jako „poręczenie wekslowe – dłużnik główny wykreślony z KRS”. Nie ma więc mowy o nabyciu wierzytelności do dłużnika głównego, ale także do poręczyciela wekslowego, gdyż nie wiadomo, kto, komu, kiedy i co poręczał, kto, komu i kiedy wystawiał jakiś weksel.

Następnie pozwany zarzucił brak dowodu na przejście wierzytelności z Banku (...) S.A. na (...) Bank (...) S.A.

Dalej pozwany zarzucił brak dowodu na doręczenie pozwanym oświadczenia o wypowiedzeniu ugody.

Następnie podniósł, iż w załączonej części umowy cesji zawarto warunek zawieszający przejścia tytułu prawnego do wierzytelności i zabezpieczeń w postaci zapłaty ceny. Zarzucił, iż powód nie udowodnił tego warunku.

Pozwany podniósł też, iż nieskutecznie powód powołuje się na wydawanie BTE, skoro przepisy o tych tytułach zostały uznane za niekonstytucyjne, czyli nie można faktu tego wydawania traktować jako skutecznego pod względem prawnym.

Pozwany podniósł wreszcie zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny.

M. S. (1) w 3/6, M. S. (2) w 1/6 oraz P. M. w 2/6 są współwłaścicielami nieruchomości położonej we W. przy ul. (...), stanowiącej działkę niezabudowaną nr (...) obręb (...), o pow. 0,0484 ha, dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Krzyków prowadzi KW nr (...).

W dziale IV księgi wieczystej wpisana jest hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 925 500 zł na udziałach M. S. (1) i M. S. (2). Hipoteka została wpisana na rzecz (...) Banku (...) S.A. Oddziału (...) we W. dnia 24.03.2005 r. na wniosek złożony dnia 08.10.2004 r. na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 20.07.2001 r. wystawionego przeciwko M. S. (2), M. S. (3), M. S. (1) i J. S., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem SR w Katowicach z dnia 09.01.2001 r., I Co 7831/01. Obecnie jako wierzyciel hipoteczny ujawniony jest powodowy Fundusz – wpis został dokonany dnia 10.07.2015 r. na wniosek złożony dnia 02.06.2015 r. na podstawie wyciągu z ksiąg rachunkowych z dnia 03.10.2011 r.

/ dowód: odpis zupełny KW nr (...) – k. 5-11 /

Dnia 22.08.2000 r. Bank (...) S.A. w K. oraz (...) sp. z o.o. we W. zawarli umowę nr (...) o kredyt złotowy obrotowy krótkoterminowy.

Bank udzielił spółce kredytu w kwocie 1 500 000 zł na okres od dnia 22.08.2000 r. do dnia 10.08.2001 r.

Zabezpieczenie kredytu stanowiły:

- zastaw rejestrowy na majątku obrotowym kredytobiorcy,

- weksel własny in blanco wystawiony przez kredytobiorcę wraz z deklaracją wekslową, poręczony przez M. S. (2) i M. S. (1) oraz M. S. (3) i J. S.,

- do czasu ustanowienia zastawu rejestrowego cesja wierzytelności.

Dnia 15.12.2000 r. strony umowy kredytu z dnia 22.08.2000 r. zawarły aneks nr (...) do tej umowy, na mocy którego Bank udzielił spółce kredytu w kwocie 1 500 000 zł na okres od dnia 22.08.2000 r. do dnia 14.12.2000 r., w kwocie 2 000 000 zł na okres od dnia 15.12.2000 r. do dnia 28.02.2001 r., w kwocie 1 500 000 zł na okres od dnia 01.03.2001 r. do dnia 10.08.2001 r.

/ dowód: umowa kredytu z dnia 22.08.2000 r. wraz z aneksem nr (...) z dnia 15.12.2000 r.

– k. 14-20 /

Dnia 15.02.2001 r. Bank (...) S.A. w K. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) przeciwko dłużnikowi (...) sp. z o.o. we W. na kwotę 2 585 006, 96 zł obejmującą zadłużenie z tytułu:

- gwarancji udzielonej na zlecenie spółki na podstawie umowy gwarancji nr (...) w formie listu gwarancyjnego,

- kredytu złotowego krótkoterminowego udzielonego spółce na podstawie umowy z dnia 22.08.2000 r. zmienionej aneksem nr (...) z dnia 15.12.2001 r.

/ dowód: BTE nr (...) z dnia 15.12.2001 r. – k. 21 /

Dnia 20.02.2001 r. Bank (...) S.A. oraz M. S. (2), M. S. (3), M. S. (1) i J. S. zawarli umowę nr (...) w sprawie warunków spłaty zadłużenia przeterminowanego z tytułu kredytu udzielonego przez Bank firmie (...) sp. z o.o.

Pismami z dnia 06.06.2001 r. w związku z brakiem spłaty rat Bank (...) S.A. skierował do M. S. (1), M. S. (2), J. S. i M. S. (3) oświadczenia o wypowiedzeniu umowy nr (...).

/ dowód: umowa nr (...) z dnia 20.02.2001 r. – k. 22-24; pisma z dnia 06.06.2001 r. – k.

25-28 /

Dnia 20.07.2001 r. Bank (...) S.A. w K. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) przeciwko dłużnikom solidarnym M. S. (2), M. S. (3), M. S. (1) i J. S. na kwotę 2 050 999, 24 zł z tytułu zobowiązania kredytowego zrestrukturyzowanego na podstawie umowy nr (...) z dnia 20.02.2001 r.

Postanowieniem z dnia 09.01.2002 r., I Co 7831/01, Sąd Rejonowy w Katowicach nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 20.07.2001 r. odnośnie przeterminowanego kapitału kredytu.

/ dowód: BTE nr (...) z dnia 20.07.2001 r. – k. 29; postanowienie z dnia 09.01.2002 r., I

Co 7831/01 – k. 30-32 /

Dnia 03.10.2011 r. (...) Bank (...) S.A. w K. oraz (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. zawarli umowę sprzedaży wierzytelności.

Strony umowy uzgodniły, że Bank sprzedaje na rzecz Funduszu 154 wierzytelności wobec klientów korporacyjnych, które nie zostały spłacone w terminie wymagalności. Przejście wierzytelności miało nastąpić w dacie zawarcia umowy pod warunkiem zawieszającym zapłaty przez Fundusz na rzecz Banku ceny umownej najpóźniej w dacie zamknięcia transakcji (3 dni robocze od dnia ustalenia ceny umownej).

W wykazie wierzytelności stanowiącym załącznik do umowy pod poz. 110 została wymieniona wierzytelność wobec (...) sp. o.o. z tytułu poręczenia wekslowego – ze wskazaniem, że dłużnik główny został wykreślony z KRS (umowa o kredyt nr (...)).

/ dowód: wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności z załącznikami – k. 42-64 /

Pismami z dnia 07.11.2017 r. powód skierował do pozwanych – jako dłużników rzeczowych – wezwania do zapłaty 925 500 zł w terminie 7 dni. Powód wskazał, iż na mocy przelewu wierzytelności z dnia 03.10.2011 r. nabył wierzytelność wynikającą z umowy nr (...) o kredyt złotowy krótkoterminowy z dnia 22.08.2000 r. pomiędzy (...) sp. z o.o. a Bankiem (...) S.A.

/ dowód: wezwania do zapłaty z dnia 07.11.2017 r. – k. 67-70 /

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Powód dochodzi od pozwanych wierzytelności z tytułu kredytu udzielonego (...) sp. z o.o. na mocy umowy z dnia 22.08.2000 r., zabezpieczonej hipotecznie na nieruchomości stanowiącej współwłasność pozwanych, wskazując, iż nabył wierzytelność od (...) Banku (...) S.A.

Zgodnie z art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Normie tej w warstwie procesowej odpowiadają art. 3 kpc, wedle którego strony zobowiązane są przedstawiać dowody, oraz art. 232 kpc stanowiący, że strony zobowiązane są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Powód jako nabywca wierzytelności zobowiązany był zatem udowodnić, że osobie, którą wskazał w pozwie jako swojego poprzednika prawnego, przysługiwała wierzytelność wobec pozwanych opiewająca na kwotę wskazaną w pozwie, a także, iż nabył skutecznie tę wierzytelność.

Powód wskazanym obowiązkom nie sprostał. Materiał dowodowy przedłożony przez powoda nie potwierdza zasadności dochodzonego roszczenia. Sąd podzielił w przeważającym zakresie zarzuty podniesione przez pozwanych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zasadni pozwani podważają skuteczność umowy sprzedaży wierzytelności.

Na dowód nabycia wierzytelności powód przedłożył wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 30.03.2015 r. zawierający jedynie preambułę, część definicji oraz zapisy §§ 2.1, 3.1-3.3, 4.5, 6.2-6.3, 6.8-6.11, znajdujące się na stronach 4-9, 12, 14, 19, 20, 21, 72 tejże umowy. Na podstawie takiego szczątkowego dokumentu sąd nie jest w stanie ocenić ważności i skuteczności postanowień umowy przelewu i w konsekwencji nabycia wierzytelności przez powoda. Nie wiadomo w istocie, na jakich warunkach została zawarta umowa przelewu oraz czy te warunki zostały wypełnione.

W szczególności należy zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniem § 3.3 przedłożonej umowy przejście wierzytelności miało nastąpić w dniu zawarcia umowy, ale pod warunkiem zapłaty ceny umownej (nie wiadomo zresztą, jaka miała być wysokość tej ceny). Zgodnie z art. 510 § 1 kc umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony umowy inaczej postanowiły. Zasada nabycia wierzytelności wskutek zawarcia samej umowy (czyli podwójnego, zobowiązująco-rozporządzającego skutku umowy przelewu) może zostać zatem przez strony umowy zmodyfikowana. Skoro zgodnie z § 3.3 umowy przejście wierzytelności miało nastąpić z dniem zapłaty ceny, to znaczy, że strony uzgodniły przesunięcie skutku rozporządzającego w stosunku do dnia zawarcia umowy. Dopóki powód jako nabywca nie uiścił ceny nabycia wierzytelności, nabycie to nie mogło nastąpić. Powód nie wykazał, aby zapłacił na rzecz cedenta cenę sprzedaży przewidzianą w umowie, nie przedstawił dowodu przelewu ceny na rachunek Banku.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu konsekwentnie wyraża stanowisko, że wykazanie nabycia wierzytelności w drodze umowy przelewu wymaga przedłożenia kompletnej umowy przelewu oraz wykazania wypełnienia jej warunków, w szczególności zapłaty ceny nabycia, o ile przeniesienie wierzytelności zostało powiązane z zapłatą ceny (por. wyrok SO z dnia 16.04.2014 r., II Ca 129/14). Stanowisko takie podzielił Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 09.07.2014 r., I ACa 662/14.

Następnie należy zwrócić uwagę, iż w umowie sprzedaży z dnia 03.10.2011 r. ani w załącznikach do tej umowy nie została wskazana żadna z wierzytelności wobec pozwanych M. S. (1) i M. S. (2). W załączniku nr (...)– Lista wierzytelności została wskazana wierzytelność wobec (...) sp. z o.o. wynikająca z umowy z dnia 22.08.2000 r., zaś jako nazwa umowy zostało wskazane poręczenie wekslowe – dłużnik główny wykreślony z KRS.

Pozwani nie byli stroną umowy kredytu nr (...) z dnia 22.08.2000 r., natomiast zostali w niej wymienieni wyłącznie jako poręczyciele weksla in blanco wystawionego przez (...) sp. z o.o. będącą kredytobiorcą. Pozwani zawarli z Bankiem (...) S.A. dnia 20.02.2001 r. umowę nr (...) w sprawie warunków spłaty zadłużenia przeterminowanego z tytułu tego kredytu. Zgodnie z § 8 umowa ta nie stanowiła odnowienia w rozumieniu art. 506 § 1 kc. W umowie nie zostało także wyraźnie wskazane, aby pozwani przystąpili do umowy kredytu w charakterze współkredytobiorców.

Powód wskazał, że swoje roszczenie kieruje wobec pozwanych jako dłużników rzeczowych – właścicieli nieruchomości obciążonej hipoteką. Takie źródło dochodzonego roszczenia budzi jednakże zasadnicze wątpliwości, gdyż okoliczności sprawy i treść przedstawionych sądowi dokumentów pozwalają na skuteczne podważenie domniemania z art. 3 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

Powód został wpisany w dziale IV księgi wieczystej nr (...) w miejsce (...) Banku (...) S.A. jako uprawniony z tytułu hipoteki przymusowej zwykłej w kwocie 925 500 zł. Jednakże dział IV wskazanej księgi wieczystej nie określa w ogóle przedmiotu zabezpieczenia hipotecznego, tj. nie określa wierzytelności i jej źródła. Nie wiadomo, czy hipoteka zabezpieczała wierzytelność z tytułu kredytu udzielonego spółce (...) sp. z o.o. na podstawie umowy z dnia 22.08.2000 r., czy też wierzytelność z tytułu umowy zawartej przez pozwanych z Bankiem (...) S.A. dnia 20.02.2001 r.

Sam wpis hipoteki na rzecz Banku nastąpił na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 20.07.2001 r., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 09.01.2002 r., I Co 7831/01. Tytuł ten został wystawiony przez Bank (...) S.A. przeciwko pozwanym z tytułu zobowiązania wynikającego z umowy nr (...) zawartej dnia 20.02.2001 r. W bankowym tytule egzekucyjnym nr (...) z dnia 20.07.2001 r. nie została wskazana umowa kredytu z dnia 22.08.2000 r.

Widać zatem, że wierzytelność Banku (...) wobec pozwanych, jaka została zabezpieczona hipotecznie na nieruchomości przy ul. (...), nie jest tożsama z wierzytelnością tego Banku wobec (...) sp. z o.o. Powód na mocy umowy sprzedaży wierzytelności mógł nabyć wyłącznie tę drugą wierzytelność – o ile istniałby dłużnik. W dacie zawarcia umowy cesji nie istniała już spółka będąca dłużnikiem Banku z tytułu umowy kredytu. Pozwani nie są następcami prawnymi spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, gdyż nie zachodzi następstwo po takiej spółce w razie jej wykreślenia z rejestru po przeprowadzeniu likwidacji bądź przeprowadzeniu postępowania upadłościowego. Nie zostali także wymienieni w umowie przelewu.

Powód, skoro nie nabył wierzytelności hipotecznej, nie nabył także samej hipoteki, czyli nie może domagać się – na podstawie art. 65 ust. 1 ukwh – zapłaty na podstawie art. 65 ust. 1 ukwh.

Następnie należy zwrócić uwagę na charakter hipoteki i podstawę jej wpisu, jaką stanowił bankowy tytuł egzekucyjny.

Uprawnienie do prowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego, czyli dokumentu pochodzącego bezpośrednio od samego wierzyciela stanowiło szczególne uprawnienie przysługujące wyłącznie bankom na mocy przepisów art. 96-98 pr. bank. Uprawnienie to banki utraciły z dniem 27.11.2015 r. na skutek uchylenia wskazanych przepisów, ale również w konsekwencji wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14.04.2015 r., P 45/12, stwierdzającego niezgodność przepisów art. 96 ust. 1 i 97 ust. 1 pr. bank. z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, czyli z zasadą równości. Natomiast wierzyciel niebędący bankiem w ogóle nie mógł korzystać ze szczególnej podstawy prowadzenia egzekucji, jaką stanowił bankowy tytuł egzekucyjny (zob. uchwały Sądu Najwyższego: z dnia 02.04.2004 r., III CZP 9/04, OSNC 2005/6/98; z dnia 22.02.2006 r., III CZP 129/05, OSNC 2007/1/4; z dnia 19.02.2015 r., III CZP 103/14; z dnia 29.06.2016 r., III CZP 29/16).

W konsekwencji powyższego powód, niebędący szczególnie uprzywilejowanym wierzycielem, nie może też skorzystać ze szczególnego uprawnienia banku będącego jego poprzednikiem prawnym, jakim było wykorzystanie bankowego tytułu egzekucyjnego na potrzeby ustanowienia hipoteki przymusowej.

Zgodnie z art. 109 ust. 1 ukwh wierzyciel, którego wierzytelność jest stwierdzona tytułem wykonawczym, może na podstawie tego tytułu uzyskać hipotekę na wszystkich nieruchomościach dłużnika. Jeżeli tytułem wykonawczym był bankowy tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności, wierzycielem uprawnionym do uzyskania hipoteki mógł być wyłącznie bank. Uprawnienie to nie mogło przejść na następcę prawnego niebędącego bankiem, co należy rozumieć jako zarówno niedopuszczalność pierwotnego wpisu hipoteki, jak i niedopuszczalność zmiany osoby wpisanego wierzyciela.

Hipotek przymusowa wpisana na podstawie tytułu wykonawczego ma charakter szczególny, nie jest to typowe zabezpieczenie rzeczowe wierzytelności, ale pomocniczy środek egzekucyjny, służący ochronie konkretnego wierzyciela w konkretnej sytuacji faktycznej, z reguły w sytuacji, gdy nieskuteczne jest postępowanie egzekucyjne albo wierzyciel zmierza do zabezpieczenia przyszłego postępowania egzekucyjnego. W takiej sytuacji – z uwagi na podstawę egzekucji – mógł znajdować się wyłącznie (...) Bank (...) S.A., nie zaś powód.

Powód nie jest tym samym wierzycielem hipotecznym pozwanych, mogącym domagać się od nich zapłaty na podstawie art. 65 ust. 1 ukwh.

Nietrafnie jedynie pozwani podnosili wątpliwości co do oznaczenia Banku będącego kredytodawcą. (...) Bank (...) S.A. działał wcześniej pod (...) Bank (...) S.A. – jest to ten sam Bank wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego pod nrem (...) – zmian firmy Banku potwierdzona jest przedłożonym przez powoda odpisem pełnym z KRS (k. 55-66).

Reasumując powyższe rozważania, powództwo podlega w całości oddaleniu.

Pozwanym jako wygrywającym sprawę przysługuje na podstawie art. 98 kpc zwrot kosztów procesu obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika ustalone zgodnie z § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia pozwu – 10 800 zł oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa – 17 zł, tj. po 10 817 zł na rzecz każdego z pozwanych. Pomimo reprezentowania przez tego samego pełnomocnika każdemu z pozwanych przysługuje odrębnie zwrot kosztów zastępstwa procesowego (zob. postanowienia: Sądu Najwyższego z dnia 10.10.2012 r., I CZ 105/12; Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 08.01.2013 r., I ACa 427/14; Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 22.06.2016 r., I ACz 1042/16).

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.